Zeer geslaagde ontmoeting;
in Hilvarenbeek
Verrijkend, waarachtig
cultureel
gebeur
en
Tienduizendste auto de
lucht in
Tuinier met meer plezier!
Vondst
m
SrSP "J 1 .■■■R
GROOT KEMPISCHE CULTUURDAGEN
Literatuurprijs
Antoon Coolen
Eiclimann sluit
getuigenis a
décharge af
Nieuwe dienst Rotlerdam-Lyoii
in voorbereiding
in het zoeklicht
mmm.
voor
Aan notulen van
W annsee-conferenüe
is geknoeid
Wraakoefening na
zeventien jaar
Jubileumvlucht bij Channel Airbridge
Spectaculair werk voor
Engelse kust
uitgesteld
w
„Willem Ruys" donder
dag in Rotterdam
„Mijdrecht" heeft drie
dagen vertraging
„De Efteling" ontving
half miljoenste bezoeker
Het zwarte schaap
Trekking premielening
Zuid-Holland 1959
PAGINA 5
DINSDAG 25 JULI 1961
onze Brabantse redacteur)
Hilvarenbeek, 24 juli
e Groot-Kempische Cultuurda-
n willen niet betogen, ze geven
'en manifesten uit en ze nemen
geen
resoluties aan, maar ze zijn
s n bijeenkomst van vrije men-
n> die elkaar in het mens zijn
Vtov te vinden- In de afgelopen
Sniï en jaar hier vriend-
v faPsbanden gegroeid en er is
at gegroeid al is het niet
^nwijsbaar tussen Vlaande
en Nederland. Maar al zijn er
r twee mensen die elkaar in
ren
biaa:
mens zijn hebben gevonden,
q 1 heeft de instelling van de
r°°t-Kempische Cultuurdagen
waarde al bewezen". Met
Zin9 Woorden verklaarde de voor-
jtter van de stichting, de heer
Meuwese, de vijftiende Cul-
^Urdagen al in zijn openings-
°0t'd tot een succes; van de hon
furden, die twee dagen lang aan
öe
v°et van de Beekse toren ver-
Mari Andriessen
Kritiek op
studievrijheid
Ij ^eld waren, zouden er immers
ucbt twee tot een ontmoeting
v°men. Maar dat gebeurt, hopen
„,e> bijna elke zomerse zondag
>>e' in Hilvarenbeek en in andere
^empiSche dorpen. Het succes
rij/1 de Cultuurdagen, waarvan we
sn'Ustl-umjaar inderdaad mogen
;Pi'eken, was gelegen in de ont-
a°eting van velen; in de een-
°rding van honderden indivi-
dpn> zoals Albert van Dalsum
schetste.
Albert van Dalsum
André Demedts
Lode de Vocht
al*.
zz°
wmmm:*
jes van Floris van der Putt.
hulling verrichtte, denkt er anders
over. „Zolang er mensen leven, zolang
zullen ze bidden voor schoon weer by
feesten, zo goed als ze bidden om het
dagelijks brood: dat heeft Christus zelf
ons geleerd, al zullen economen zeg
gen, dat het afhankelijk is van econo
mische wetmatigheden. Even mense
lijk is het om bemiddeling te zoeken,
zolang gezorgd wordt dat de compas-
naald van het leven bluft heensidde-
ren naar die pool van het leven die
Christus is. is er geen nood aldus
„den doctor".
tf>ci.ez.6 eenwording voltrok zich al di-
flig de zaterdagmiddagbüeenkomst,
het oHtd bepalend is voor de sfeer van
fct>root-Kempische treffen. Het getui-
dat vier kunstenaars in deze bg-
stg^mst aflegden over het thema „Kun-
kfp®ar en publiek" was meer dan in
wint. jjet vormde epn verrijkend,
techtig cultureel gebeuren.
Dalsum benaderde het thema van
bljpWontact tussen toneelspeler en pu-
«el. eerst met enkele anecdotes over
Vit "eriheden waarbij dit contact niét
stand kwam, om zich vervolgens
Toen kwam Mari Andriessen, die
bepaald niet zo moeilijk spreekt als
hij zijn toehoorders wilde doen gelo
ven... Met zijn openhartige en geesti
ge ontboezemingen ontketende hij her
haaldelijk een homerisch gelach
een niet geringe verdienste op een
zwaar geladen cultuurmiddag!
maar hij formuleerde bovendien een
aantal gedachten die de moeite van
het overwegen ruimschoots waard wa
ren. „Ik weet niet, of er wel van een
verhouding beeldende kunstenaar.pu
bliek sprake is. Alle maatstaven zijn
verloren gegaan; het publiek heeft
het opgegeven. Goedwillende wethou
ders van kunstzaken bevorderen de
aankoop van draadplastieken waar
ze niets van begrijpen, maar ze wil
len alles liever dan voor achterlijk
te worden aangezien; bovendien ne
men ze aan dat anderen er ook niets
san begrijpen. Het publiek gaat aan
die kunstwerken voorbij als aan iets
waar men niets mee te maken heeft".
In de Middeleeuwen bestond er geen
publiek": er waren alleen gelovigen,
meest analfabeten, en ze lazen de bij
belse geschiedenis van- de ramen en
beelden in de kerk; ze bekeken die met
met kunstkritische blik, maar wel druk
ten de kunstwerken uit wat in hen leef
de en men kan er hun ontwikkeling op
de voet in volgen. Andriessen zou lie
ver dan publiek weer gelovigen heb
ben en hü denkt dat er ooit weer kunst
zal ontstaan die voor alle mensen is.
De kunst bloeit niet wanneer er genie-
en aan het woord zijn, maar als de
volkskunst leeft en de gelukkigste mo-
menten voor de kunstenaar zijn die,
waarop hij merkt, de stem te zijn van
iets wat in het volk omgaat.
Fijn bespiegelend was het slotbetoog
van André Demedts, die o.a. stelde,
dat kunst niet alleen uiting moet zijn,
maar ook mededeling. Kunst die alleen
uiting is, wordt na korte tijd voor haar
maker zelf ontoegankelijk, want. we ver
vreemden voortdurend van onszelf, om
dat we voortdurend op weg zijn naar
andere inzichten. De dichter schriift om
gelezen te worden: dan alleen is een
ontmoeting mogelijk, waardoor het de
moeite waard wordt, dat hjj zich ver
der uitdrukt.
vragen, waaruit dat contact nu
Ov- ^'ljk bestaat. Waarom wilt u zich
'tl rtSeven aan dat kennelijk bedrog, dat
WQG Perfectie wordt voorbereid? In
J», antwoord „Ik wil er eens uit" ligt
W^I.pen deel van de waarheid. Er
l'lak anders bij,-wat op een dieper
tir, 8t, geheim-zinnig in letterlijke
W Want het gaat over een geheim en
®aht zinnig: het wil iets duiden. Dat
y® moet gebeuren in een spel, om-
at l 1'hen zich al "an de oudste tijden
',vUSt is geweest, dat in het spel van
tioor ?te realiteit geen weg te wijzen is
fetw'ongehoorde opeenvolging van de
'k'PJirtenissen. Daarom stelt rnen er een
ïhoVt spel tegenover, dat verhevigd
«5 u»w°rden, samengedrongen in enke-
Stira ,nU wilt daar,, zo ging Van Dal-
Öeij voort, uzelf ontmoeten, in de han-
h'üke daarmee u schijnbaar niets te
vernp hebt, maar waarin u zich gaat.
hiep Pzelvigen met de speler. U speelt
ahvoI? GPn man; het is als bij een voet.
®®0 u trhd, maar bij het toneel wordt
"et fysieke oen psychisch vlak,
ahdere dimensie toegevoegd.
hpV^ de gespeelde werkelijkheid op
han L0ilGel en uw meedoen ontstaat
bii", "el contact tussen acteur en pu-
kaat ■Dan bomt dat fluidum dat uit
vak van de toneelspelers naar u cn
Com u teruggaat naar hen. Maar dat
W, ?ct komt alleen tot stand als het
de zich vereenzelvigen met
hiopn?'Grs: het wordt voor de acteur
oma Ük' a's het publiek dat niet wil,
kan het de visie van dG auteul' niet
bn.yccepteren. Auteur, acteur en pu-
het Dan komt dat fluïdum dat uit-
ais Gontact bewerken, dat kan zijn
«lekt vonk tussen de polen van een
*tr'seermachine.
Mi
hfiwher indrukwekkend van voor
de maar zeer poëtisch was de twee-
,j G'der, Lode de Vocht, die betoog-
higer In de kunst geen groter en in-
;«n Gontact mogelijk is clan dat lus-
J-'fs hsici en toehoorders. Hjj stelde
r'sit'ip at de redelijkheid van een com-
trt nMV.Rfk,angt van de mate waarin
j'ar{ hek onder de indruk kan zjjn.
t ®an ?2ur l'ai"t zou geen reden van be-
Punt„08,on liebben en muzikale hoog-
®hgr,„ n.ziin vaak juist eenvoudige pas-
zflti- p.h1G voor iedereen toegankelijk
p'hpnm v°cht keerde zich tegen die
p vor s,en' voor wie het eigen-aardi-
hp k «hop staat en tegen wedstrijden
p caril ,tgebied, die hü een vorm van
_,P'ie noemde. Kunst moet een
belevenis zijn en geen
Het publiek dat men nog kan berei
ken is beperkt: het aantal schrijvers is
zo groot geworden, dat niet iedereen
nog alle belangrpke auteurs kan lezen.
Demedts stelt er zich mee tevreden,
door „enige" mensen gelezen te wor
den; mensen die niet kunnen verzinken
in het moeras van het materialisme
en egoïsme van onze tijd, de onverzadig-
den, die opheldering willen over het
raadsel van de mens.
Daarmee waren de gasten wel toe
aan de verzadiging van de inwendige
mens. die volgens de traditie kon ge
schieden op de Vrijthof, waar zowaar
een koud maar vriendelijk avondzonne
tje de toren in een prachtig licht zette
Natuurlijk waren er muzikanten: van
liet Antwerps Trompetterkorps en van
de Koninklijke Harmonie Concordia;
vendeliers, sport- en dansgroepen van
jonge boeren en boerinnen en ballet-jes
van de Hilvarenbeekse muziekschool.
Uiteraard ontbrak ook het NafHjkensi-
aanse wagenspel niet en bijzondere
waardering genoot de perfecte demon
stratie van de tumgroep uit, Antwerpen.
Het feest was met de taptoe van Con-
cordia nog niet, afgelopen: na het of
ficiële programma was er weer de bp-1
eenkomst van de Pickwickclub. die dit i
jaar Albert van Dalsum met veel vreug-
'de inhuldigde.
Er was, tevoren, ook een officiële
onderscheiding uitgereikt, nl. de Dr.
P. C. de Brouwerpenning, die burge
meester Meuwese in aanwezigheid
van ..den doctor" zelf overhandigde
aan Thüs van de Griendt, oud-direc
teur van het Provinciaal Genootschap,
mede-oprichter van het blad vBra-
liantia" en jarenlang onvermoeibaar
door Brabant reizend cultuurspreider.
Dezelfde penning kreeg ook Anton
van Duinkerken, die pas zondagmid
dag kon komen. Een harteljjk applaus
klonk op, toen hjj met spit en al op
het podium was geklommen.
De zondag begon met een plechtige
Hoogmis, waarbü Mgr. W. Bekkers pon
tificale assistentie verleende en een pre
dikatie hield over het thema van de
Cultuurdagen: „Kunstenaar en publiek".
In de dialoog tussen kunstenaar en volk
staat de Heer op de ereplaats, want
God is het begin en het einde van alles.
Bjj zijn scheppingswerk heeft God er
gens halt gehouden om -de mens zijn
kans te ge van. Dat betekent, dat de
kunstenaar nooit zo autonoom kan zijn,
dat hü zich van God kan losmaken,
aldus de bisschop.
Lode de Vocht ten spüt werd een
meerstemmige mis gezongen van Or
lando di Lasso, maar het gebeurde op
zeer verdienstelijke wüze...
Na de Hoogmis werd aan de zijgevel
van de kerk een beeldje onthuld van
Sinte Clara, die vijftien jaar lang voor
goed weer heeft gezorgd op de Groot-
Kempische C'1" "au-elnof?
Mgr. dr. P C
De uitreikiug van de literatuurprijs
van Hilvarenbedk geschiedde 's mid
dags in de pauze van een voortreffe
lijk concert door het Brabants Kamer
orkest onder leiding van Evert van
Tricht. De prijs was voor Antoon Coo
len, wiens „Stad- aan de Maas" de bes
te in 1960 verschenen roman werd ge
acht, door een Brabantse schrijver ge
schreven en betrekking hebbend op
Brabant.
Anton van Duinkerken gaf een karak
teristiek van het boek en Antoon Coo
len gaf de verzekering, dat het hem een
byzondere eer en een allerhartelijkste
voldoening is door deze onderschei
ding te worden toegevoegd aan de rij
van bekroonde schrüvers.
Enigszins verrassend was hierna het
betoog van prof. mr. A. Pitlo, die voor
het eerst sinds vier jaar werk had ge
kregen als voorzitter van een jury ter
beoordeling van opstellen van middel
bare scholieren. De afgelopen jaren wa
ren n.l. resp. één en geen enkel opstel
ingezonden, dit keer waren het er 4-,
waarvan 25 uit België. Prof. Pitlo greep
deze gelegenheid aan om een uitvoerig
betoog te houden over de didactische
systemen in Frankrijk en Nederland,
die resp. door discipline en leiding en
door grote vrijheid worden gekenmerkt.
In Frankrük leert men de universi
teitsstudenten de techniek van het ma
ken van dictaten etc., in Nederland
gaat men ervan uit, dat de achttien
jarigen, die op een universiteit ko
men, het allemaal zelf kunnen, het
geen z.i. heslist niet het geval is. „Als
we de dictaten zouden lezen, namen
we ontslag", merkte hjj op. Overigens
heeft een enquête in Amsterdam uit
gewezen, dat ook bü de studenten zelf
een grote drang bestaat naar meer
leiding.
De Belgische situatie ligt dichter bü
de Franse dan bjj de Nederlandse, aldus
prof. Pitlo, die van mening bleek, dat
zich op de middelbare scholen hetzelf
de aftekent: minder leiding in Neder
land dan in België. Het verschil uit
zich in de opstellen: afgezien van twee
Nederlandse uitschieters getuigen de
Belgische van meer culturele eruditie
dan de Nederlandse. Verder neemt vol
gens prof. Pitlo in Nederland de vaar
digheid in het beoefenen van de moe
dertaal gestadig af, terwijl in België de
beheersing van het Nederlands juist is
toegenomen.
De Nederlandse uitschieters waren ,T.
van der Bergh uit Diessen en H. de
Greef uit Tilburg, beiden van het Til-
burgse Odulphuslyceum. Zij kregen
resp. de eerste en tweede prjjs: de der
de was voor mej. N. Laarakker uit
Breda. De eerste prijs voor België kreeg
W. Vaes uit Heist op den Berg; F.
Claes uit Deume-Antw. en W. Voets
uit Mortsel kregen resp. de tweede en
derde prjjs.
Alvorens de „Trommelaere van Roe-
sendaele" en de Harmonie Concordia
de Cultuurdagen besloten, werd in het
park van het kasteel Groenendael het
luchthartige openluchtspel „Fanfarella"
opgevoerd, dat we reeds bü de premiè
re hebben besproken.
JERUZALEM, 25 juli (Reuter, UPI)
Op de laatste dag, dat hij in zijn
eigen proces optrad als getuige a de
charge, heeft Adolf Eichmann gisteren
toegegeven, dat hij opzettelijk heeft ge
dokterd aan het z.g. Wannsee-Protokoll,
de notulen van de bespreking van hoge
nazi-ambtenaren op 20 januari 1942,
waar liet besluit werd gelanceerd om
alle elf miljoen Europese Joden uit te
roeien. In opdracht van de chef van de
Sicherhcitspolizei, Reinhard Heydrich,
heeft hij o.a. de passages geschrapt,
waarin de methodes om de Joden te do
den werd besproken.
Eichmann is zijn getuigenis a déchar
ge 20 juni begonnen. In totaal is hij 117
uur aan het woord geweest. De laatste
dagen werd hij ondervraagd door de
rechters, die braken met de tradities
van Iraëlische rechtbank en die hun
vragen in het Duits i.p.v. in het He
breeuws stelden.
Rechter Landau was degene, die met
zijn vragen de rij sloot. Eichmann ver
klaarde, dat hij niet anti-semitisch is
geweest. Weliswaar las hij geregeld
de Völkischer Beobachter, die vol anti
semitische stukken stond en hij wist
ook, dat het antisemitisme een voor
naam bestanddeel van het nationaal-so-
cialisme was. maar alles wat hij de Jood
se gemeenschap in Europa heeft aange
daan, deed hij niet uit eigen overtui
ging, doch op bevel van hogerhand.
°p de vraag, of hij uit de N.S.D.A.P.
en uit de S.S. had kunnen treden, ant
woordde hij, dat dit vóór 1939 misschien
mogelijk was geweest, maar na het uit
breken van de oorlog niet.
De openbare aanklager, Gideon Haus-
ner, vroeg op een gegeven ogenblik, of
Eichmann behalve de werken van Kant,
die hij vorige week citeerde, ook het
Nieuwe Testament had gelezen. Eich
mann deelde toen, zonder verder in bij
zonderheden te treden, mee, dat hij zijn
vrouw het Nieuwe Testament eens had
afgenomen en het in woede verscheurd.
DORDRECHT, 25 juli. Zeventien
jaar geleden klom een twaalfjarige
Dordtse jongen W. M. V. over het tuin
hek van tandarts dr. J. H. St. - de Gr. op
de hoek van het Kromhout cn de Vriese-
weg. De knaap pikte wat noten van een
boom, maar werd op heterdaad betrapt
door de tandarts, die hem aan een boom
vastbond en met jodium tinctuur het
woord „dief" op het voorhoofd schreef.
Ten gevolge daarvan zou de jongen
zich negen maanden lang onder dokters
behandeling hebben moeten stellen. Er
is toen door de oorlogsomstandigheden
geen verdere melding van dit feit ge
maakt, om de Duitse bezetter niet te
alarmeren.
Inmiddels is dc jongeman een volwas
sen negenentwintigjarige stuurman ge
worden en zaterdagavond liep hij nogal
behoorlijk onder invloed langs hetzelfde
tuinhek, waar hij in 1944 was overge-
klommen. Het was kwart over zeven en
de 51-jarige tandarts was in zijn tuin aan
het werk. Tot zijn schrik hoorde hij zich
de woorden „wil je dat pu nog eens doen"
toesnauwen en voor de man na kon den
ken had hij al een klap te pakken. Er
onstond een hevige handgemeen en er
vielen over en weer stevige klappen.
De woedende jongeman is daarna
door de politie ter ontnuchtering meege
nomen naar het bureau. De tandarts
wenste geen aangifte te doen van het ge
val.
SSivCï'.'"!
mÊ
KUr>st 'kking. Het echte wezen van de
kaat
llet gaat
Op J Waar
boven de menselijke ver
niet om de geleerd-
tr* mp„""al °m de waardigheid van
'Üd Is het niet treurig, dat in een
Gbl h aar'n we al liet mogelijke doen
krt;„volk in do kerk aan het zingen
tide v n tegenwerking komt van de
p,... van h;,.;;
iesteir]a!I.d'1''genten en koren, die erop
voeren~ -m meGrstemm'S! werk uit
Ondanks alle meesterwer-
,lk. aldus De Vocht, de meest
?6t gende ontroering ervaren bij
i1? dp van duizenden volksmensen
«lotte „O edraal van Antwerpen. Ten-
i1®9'' mf»r^f'Gek de spreker de kunste-
tosh j Priester die de sacramen-
ÏM zHp moet de kunstenaar
-n. Jn werken de gemeenschap die-
dGZe inleiding sloot het liedjes-
frr'skoor - Van Hilvarenbeeks jon-
'eiding van Jac. van
l-l Dr'i 1 icaumg van «j ac. v»***
V'sterdnn j'S aan- Met veel genoegen
la", dnKi ®eekse gasten naar ,.Jan,
in.w 0le Jaa". met zjjn „tlngeldoos,
'°S" JPr sPpelde den do meeste ra-
i een van de vel® geslaagde lied-
(Van een onzer redheteuren)
FOLKESTONE. 25 juli Vandaag is
bet caisson, dat door L. Smit cn Co's
Int. Sleepdienst voor de Engelse kust ter
hoogte van Folkestone, in samenwerking
met" Van den Tak's Bergingsbedrijf zou
worden afgezonken ten behoeve van een
in de Noordzee te bouwen krachtcentra
le nog boven water gebleven. Tijdens
dé eb bereikte het water een peil, lager
dan was berekend voor het welslagen van
de operatie. Bovendien waren de voor
bereidende werkzaamheden nog niet vol
tooid. Men hoopt dat morgen de omstan
digheden voor het afzinken van het cai-
son gunstiger zullen zijn.
Reed Paper. De Reed Paper Groep
heeft in Nederland een houdstermaat
schappij de Albert E Reed (Neder
land) opgericht, zo heeft de groep be
kendgemaakt. Dit is de tweede houdster
maatschappij die in een E.E.G.-land is
opgericht. De oprichting is een onderdeel
van het programma om de expansie op
de gemeenschappelijke markt, in de E.V.A.
en in andere overzeese gebieden te ver
gemakkelijken. aldus voegde de groep
eraan toe. De eerste houdstermaatschap
pij "van de Reed, de Reed Holding A.G
is de vorige maand in Zwitserland ge
vormd.
ROTTERDAM, 25 juli Het Is net!
onwaarschijnlijk, dat het volgend va
kantieseizoen een auto-luchtbrug Rotter
damLyon zal worden geslagen. Toeris
ten zullen dan met hun auto door de
lucht naar het zuiden van Frankrijk kun
nen reizen, omvandaar de tocht voort te
zetten. Sinds 1956 bestaat al zo'n auto
luchtbrug tussen Southend en Rotter
dam: gisteren werd de 10.000e wagen
door een toestel van dc Channal Air-
bridge door de wolken vervoerd.
De auto, een Ford Zephyr, was eigen
dom van prof. R. H. Macmillan „ja,
een volle neef van die andere", zo geeft
hij lachend toe en werd om kwart
over twee in het toestel gezet. Er waren
bloemen voor mevrouw en een fles par
fum De Britse professor ontvng i een
grote doos sigaren. Op het ogenblik wor
den er zeven retour-diensten per dag ge
vlogen en verdwijnen tweehonderd auto s
per week in de lucht. De prijs van een.
enkel reisje voor een auto bedraagt ge
middeld honderd gulden, dat is ongeveer
de helft van het bedrag dat werd ge
vraagd toen met deze luchtdienst werd
gestart.
Op Zestienhoven, waar Rotterdam Air
deze autoluchtbrug verzorgt, hoopt men
ln de toekomst zover te komen, dat het
niet nodig is tevoren een plaatsje in het
toestel te bespreken.
De automobilist zal dan het terrein op
kunnen rijden, een kaartje kopen (zoals
bii de trein) en met het eerstvolgende
toestel naar Engeland kunne vertrek-
ke Reeds nu komt het meer dan eens
voor, dat automobilisten, die niet heb
ben besproken, een paar uur na aan
komst in Zestienhoven reeds op Engelse
bodem rijden. Er is bovendien toestem
ming verzocht om het volgend jaar met
de dienst op Lyon te kunnen starten. Dan
zal gevlogen worden met D.C.'4 toestel
len. die vijf auto's en vijfentwintig pas
sagiers kunnen bergen. De Bristols,
waarmee op Engeland wordt gevlogen,
bieden plaats aan twee of drie auto's en
vijftien passagiers.
Beschadigingen aan de wagens, zo
deelde men ons van de zijde van Rot
terdam Air mee, zijn in het verleden
nagenoeg niet voorgekomen. De ben
zine mag tijdens de vlucht in de tank
van de auto blijven, wel is het natuur
lijk gewenst vlak voor de luchtreis niet
geheel vol te tanken. Alle bagage mag
in de auto blijven: voor wagens, die
langer zijn dan 5.49 meter, geldt een
speciaal tarief. Van de luchtbrug
wordt ook hoe langer hoe meer ge-
bruki gemaakt door Engelse auto-fa
brieken, die de nieuwe wagens in Ne
derland afleveren. Zo zullen een dezer
dagen de eerste vier Volvo-sportwagens,
(die in Engeland worden gebouwd)
ooor de lucht naar Rotterdam worden
gebracht.
ZELF ZAAD OOGSTEN
MOESTUIN
SIERTUIN
Tak van V l
veredelde
roos. J
aangeaard geoculeerd
niet zo
oud zaad
kiemt slecht
maar zo
ii onderstam
FRUITTuIN
T-snede
ROZEN
OCULEREN
oculatie
zaad bewaren
frambozen-
dichtge-
paat
afronden
bonden
t'o£°
04» jonse SCheuten
innemen
onderstam
bevestiging afgeknipt^
tijdig
losmaken
snoeihout
verbran
den
oude tak
wegnemen
FRAMBOZENTEELT
paai aan de
windzijde
BOMEN VASTZETTEN
■nièwe ioót' insrioeien
snoei na
de oogst-
pas op mor
MUIZEN
Siertuin. Rozen worden in de zomer door ocu
leren voortgekeekt; een knop van de veredelde
soort wordt overgebracht op een onderstam.
Eenjarige zaailingen van de hondsroos of de
egelantier worden uitgeplant in het voorjaar,
ingesnoeid en de onderste 10 cm van de stam
wordt met grond bedekt. Pas als men gaat ocu
leren wordt de wortelhals weer vrijgemaakt.
Van een tak van een veredelde roos worden de
knoppen losgesneden, het houtige deel achter
de knop weggenomen, maar de eigenlijke knop
biijfi zitten. Het reepje bast wordt bijgesneden
en in een T-vormige, ondiepe snede van de
onderstam geschoven, die zo dicht mogelijk bij
de grond is gemaakt. De oculatie wordt dicht
gebonden met raffia of plastic-band en de wor-
telnals met aarde afgedekt. In het volgende
voorjaar worden, nadat de grond is gladgestre
ken, de onderstammen ingesnoeid. Eind april
gaan de oculaties uitgroeien, na enige tijd wor
den de nieuwe scheuten op een paar bladeren
ingenomen, zodat de struik zich gaat vertakken-
Ook esdoorn, hulst en vruchtbomen worden wel
geoculeerd, het duurt bij deze soorten echter
langer voor met een volgegroeide plant heeft.
De jonge bomen in de tuin moeten bij 't planten
goed worden vastgezet. De steunpaal wordt aan
de zijde van de meest voorkomende wirrd ge
plaatst; zou men de boom aan de windzijde zet
ten, dan wordt deze voortdurend tegen de paal
gedrukt en kan de bast beschadigen. De boom
zetten we met een band van touw of canvas
aan de paal vast; deze wordt in 8-vorm tussen
Doom en paal geslagen en met krammen of
spijkers bevestigd. Controleer geregeld of de
boom nog goed vastzit en of na enige jaren de
band niet losser moet worden gemaakt. Een te
knellende band groeit in de boom en kan deze
ernstig beschadigen.
Moestuin. In het algemeen zal men het zaad
steeds van de handelaar betrekken om ver
zekerd te zijn van gezonde planten met een
hoge opbrengst. Een enkele keer kan men, wan
neer men over goede planten beschikt, van bo
nen e.d. zaad winnen. Het zaad wordt uitge
spreid gedroogd en men mag de zaadplanten
niet op een hoop bewaren. Nadat het zaad goed
is schoongemaakt, wordt het bewaard in flessen
of plastic-zakjes. Pas op voor schimmel of voor
muizen, die het zaad aan kunnen tasten. Als het
zaad ouder wordt gaat de kiemkracht achteruit,
na enkele jaren zal er vrijwel niets meer van
kiemen. Bij goede bewaring kan men bonen
ongeveer 2 jaar, erwten 3 jaar, bieten 4 jaar en
spinazie 5 jaar bewaren. De beste resultaten
heeft men natuurlijk met het zaad van het voor
afgaande jaar.
Fruittuin. Door het planten van leibomen in
de fruittuin, wordt ruimte gespaard en vlug
opbrengst verkregen. Leibomen worden op rijen
geplant als hagen of langs muren opgekweekt.
De eenvoudigste vorm is de staande snoer: een
onvertakte, rechtopstaande stam, die geheel
bezet is met vruchttakjes. Een schuinstaande
snoer wordt op 30 cm van de grond schuin
omhoog geleid. Moeilijker te leiden is de U-
vorm, die zelfs wel dubbel wordt opgekweekt.
Een andere vorm is de palmet, deze en de vo
rige gebruikt men vaak tegen muren, waaraan
men latten en draden heeft bevestigd om de
leibomen op te kweken.
De tienduizendste auto -
versierd - gereed voor de
Engeland.
met; bloemen
luchtreis naar
ROTTERDAM, 25 juli. Donderdag
morgen a.s. wordt de „Willem Ruys" on
der commando van kapitein Herman van
den Heuvel, uit Roermond, van haar
twaalfde rond-de-wereld-reis in Rotter
dam terugverwacht. Dc ontscheping der
ongeveer 400 voor hier bestemde passa
giers, van 19 verschillende nationalitei
ten, zal die ochtend om 8.30 uur aan de
Lloydkade een aanvang nemen.
Ook op deze reis heeft de Willem Ruys
het eilandje Pitcairn, in de Stille Oceaan,
waar de nazaten van de muiters van de
„Bounty" nog steeds gevestigd zijn, aan
gelopen en de scheepsarts, dr. J. G. Wis
se, uit Meerssen (L.), heeft nu voor de
tweede maal een persoonlijk bezoek aan
het. eiland gebracht, om er zijn patiënten
verder te behandelen. Hij werd hierbij
weer vergezeld door de le verpleegster
van het schip cn ditmaal ook door de
scheepsfotograaf. Een der elektriciëns
ging eveneens mee ter bediening van de
meegenomen elektrische medische appa
ratuur.
Dank zij de Willem Ruys heeft Pitcairn
nu ook een „bloedbank", want de staf
van dr. Wisse heeft, tijdens diens be
zoek aan het eiland, aan boord de op de
vorige reis beloofde „nullen" onder een
aantal op de dekken van het schip han
del drijvende Pitcairners uitgezocht. Hun
namen en gegevens werden de volgende
dag telegrafisch aan de vrouw van de
zendeling, die daar als verpleegster een
kleine polikliniek leidt, meegedeeld,
waarop terstond een hartelijk dank-tele-
gram werd ontvangen. Ook op Pitcairn
kunnen nu dus bloedtransfusies plaats
vinden.
Deze wereldreis van de Willem Ruys
werd ook meegemaakt door pater A. J.
Moolenaar OFM, uit Den Maag als boord-
geestelijke.
Twee 80-jarigen, een dame uit Den
Haag en een heer uit Rotterdam, zijn de
oudste passagiers aan boord. Een Utrec.it-
se stukadoor keert met vrouw en 3 kin
deren, van wie de jongste slechts 5 maan
den telt. uit Nieuw-Zeeland naar Neder
land terug. Onder de overige passagiers
zijn vele van bezoek aan hun geëmigreer
de kinderen terugkomende ouders.
ROTTERDAM, 25 juli Bij en ma
noeuvre in de haven van Port Said heelt
het 12.751 grote Noorse tankschip „Edith
Borthen" zijn Nederlandse collega „Mij
drecht" (13.115 ton) geraakt.
De „Mijdrecht", van Phs van Omme
ren N Vdie voor anker lag. liep enige
schade op. Na een noodreparatie kon
het tankschip, drie dagen later dan de
golfvervolgen. nleailvgr-i
bedoeling was, zijn reis naar de perzische
golf vervolgen.
TILBURG, 25 juli In het natuur-
en sprookjespark „De Efteling" te Kaats
heuvel, dat dit jaar zijn tienjarige be
staan viert, is gisteren de 500.000ste be
zoeker in dit seizoen de controle gepas
seerd. Het was een van de leden van het
uit vijf personen bestaande gezin van
de machinebankwerker W. Sonneveld,
uit Rotterdam, ide de gehele dag de gast
vrijheid hebben genoten van de directie.
Bovendien kreeg het gezin een nieuwe
radio.
Dit seizoen verwacht „De Efteling"
ook nog de 750.000 st.e bezoeker, die op
een televisieteostel zal kunnen rekenen.
Als het weer meewerkt zal ook nog de
7 miljoenste bezoeker sedert de opening
juist' voor het einde van het seizoen
kunnn worden ingehaald. Deze zal een
auto ten geschenke krijgen.
ZWARTE SCHAPEN KOMEN in de
beste families voor, zelfs in koninklijke
families. De geschiedenis bewijst liet.
Don Jaime de Mora y Aragón, zoon van
de markies Riera Gonzalo de Mora y
Fernandez del OImo vindt er zich ove
rigens geen, hoewel hij door de sensa
tiepers telkens weer als zodanig aan
haar lezers gepresenteerd wordt.
Het is zijn schuld niet, zo meent hij,
dat zijn zuster tot koningin der Belgen
is verheven. Dit behoeft geen reden
voor hem te zijn om het vrije leventje
tot dusver door hem geleid, er aan te
geven. Hij heeft zich als derde kind in het
grote gezin van de Mora's nu eenmaal
nooit aan het ietwat hooghartige, terug
getrokken leven van Spaanse landedel-
lieden kunnen wennen. De landbouw
trok hem nimmer aan, agrarische pro
blemen interesseren hem totaal niet. Hij
houdt van muziek, heeft gevoel voor
humor en een grote dosis vrijheidszin.
Dit en nog veel meer vertelde hij de
zer dagen aan journalisten, die hem te
Como kwamen interviewen, zulks in ver
band met zijn optreden in een nieuwe
film. Het is niet bij een engagement en
het spelen van een kleine rol in De
Sica's „Het laatste oordeel" gebleven.
Dsi was trouwens de bedoeling niet.
De man, die tot dusverre elk ogenblik
een ander baantje had en het pianospe
len in Parijse nachtclubs afwisselde
met het componeren van liedjes en het
vastleggen ervan op grammofoonplaten,
is van plan een beroem filmacteur te
worden.
Hij heeft zich een zekere vermaard
heid wegens zijn bon mots verworven.
Zijn meest recente is nu: eens zal men
zeggen, o, koningin Fabiola, dat was dc
zuster van die grote kunstenaar Don
Jaime.
„Ik voer geen slag uit, beweert men
van me" zei hij boos. Maar wat denken
jullie van het optreden in twee films te
gelijkertijd? Het is werken hard wer
ken. Ik speel nu in een Duitse film,
getiteld „Adieu, leb'wohl, good bye",
welke onder regie van Paul Martin ge
maakt wordt, voornamelijk aan de oe
vers van 't Gardameer. Mijn rol is die van
een Italiaanse inspecteur van politie. Hij
raakt omwille van een aardig Duits meis
je in tal van moeilijkheden. Maar het eind
is „happy" en hij krijgt haar. Een ko
mische, pretentieloze ontspanningsfilm.
Nu ja, men moet nu eenmaal ergens
beginnen. Over enkele weken gaat de
filmtroep naar Napels. Daar worden
eveneens opnamen gemaakt. Hij z&l dan
weer enkele scènes in De Sica's film spe
len. Men legt er in Napels de laatste hand
aan.
„Heus. het is werken. En je blijft er
arm bij", zuchtte Don Jaime, met een
liefkozende blik naar zijn „Maserati
3500" die geparkeerd stond voor het café
terras, waarop hem het interview werd
afgenomen.
Over zijn jeugd ondervraagd, vertel
de hij, inderdaad eerst geprobeerd te heb
ben zich aan de landbouw te wijden en
mee te helpen zijn vaders landerijen te
beheren. Maar hij verveelde zich op het
platteland gewoonweg dood. Neen, Don
Jaime houdt van het zwerversleven en
wil zich aan niets binden.
Tja, zei hij. mijn lieve moeder neemt
het me kwalijk, wanneer ik zeg, voor
een weekje erop uit te gaan om dan pas
over een jaar terug te komen. Tenslotte
ben ik meerderjarig. Van mijn geboorte
af aan heb ik geprobeerd, het mijn ouders
naar de zin te maken. Toen ik verwacht
werd, zei iedereen, dat het een jongen
moest zijn-. Nu, ik heb hun zin gedaan,
maar misschien ben ik teveel jongen,
te onstuimig en niet zo gemakkelijk te
leiden als mijn zusjes.
Op de vraag of hij ooit rijk hoopte te
worden, antwoordde hij, dat zulks hem
volkomen onverschillig liet. Ik weet niet
eens, wat mijn vader bezit, verklaar
de hij. Of hij nu duizend of tienduizend
hectare land heeft. Te zijner tijd hoor ik
wel, wat mijn erdeel is. Het zal niet
eens zo veel zijn.
Inmiddels, met de grootste nadruk
sprak Don Jaime de telkens opduikende
beweringen tegen, als zou zijn familie
niet zo oud zijn, als indertijd gezegd
werd. Wij stammen regelrecht af van het
huis van Aragon zo wenste hij voor eens
DEN' HAAG 24 juli Vandaag ls we
derom de trekking gehouden van de
214 procent premielening Zuid-Holland
1959, waarby 12 series van elk 10 obli
gaties werden uitgeloot. Het waren de
series 20242, 25382, 25474, 28460, 29308.
33523, 34413, 37202, 37590, 37801, 37957 en
37966.
De premie van 100.Q00 viel op num
mer 5 van serie 28460, die van 10.000 op
nummer 4 van serie 37801 en die van
ƒ5000 op nummer 7 van serie 25474 Twee
obligaties lootten uit met een premie van
2500. n.l. nummer 9 van serie 25474 en
nummer 2 van serie 37957. De bezitters
va-n de 5 volgende obligaties werd een
premie van 1000 toegewezen: nummer
4 van serie 20242, nummer 5 van serie
25382, nummer 1 van serie 28460, nummer
9 van serie 34413 en nummer 9 van serie
37966. Voorts werden de volgende 5 obli-
1 gaties uitgeloot met een premie van 500*
nummer 6 van serie 28460, de nummers 4
en 9 van serie 37202, nummer 1 van serie
37801 en nummer 10 van ser'e 01957.
Tenslotte werden de overige 105 niet
genoemde nummers van bovengemelde
series uitgeloot met 1® elk.
1 J; j
en voor altijd officieel vast te nagelen,
van koning Ferdinand de Katholieke,
wiens gemalin Isabella aan Columbus
de karvelen béschikbaar stelde, waar-
mee hij Amerika ontdekte. Onze adel da
teert reeds van Don Sancho, hertog van
Baiguer en precies gezegd uit het jaar
1033.
Hij heeft een contract met de Duitse
filmproducer Brauner getekend, om als
nog in vier films op te treden. Weer in
kleine, meest komische rollen. Men heeft
hem evenwel beloofd hem spoedig 'n be
langrijke, dramatische rol toe te ver
trouwen Hij is er van overtuigd, deze
aan te kunnen en eerlang 'n beroemd
filmacteur te zullen worden.
