Zijn hart ging uit naar „zijn jongens"
Kardinaal TARDINI wilde
zijn hoge functie niet
In 1953 weigerde hij maar
paus Joannes zette door
K
Mao en Khroesjtsjev:
BLOEMETJES TEGEN MAi'S
H
KENNEDY MET HITLER-LOK EN SNOR
Tsjombe wil gesprek met
president Kasavoeboe
Bijeenkomst VN-Assemblée
DEBAT OVER BIZERTA IN IMPASSE
EUROPESE WEEK VOOR
GROOT-BRITTANNIË
ELFSTEDENVLOOT ZIET SKUTSJESILEN „BEN EVEN WEG"
OOGSTFEEST SEVENUM
Roltrappen in stations
V
Weer referendum
in Frankrijk?
Reacties op het
partijprogramma
van de Sovjets
e
B-
lilt*
vb
Plan van De Gaulle
door
Emery Kelen
Kumstwêv
PARLEMENTSZITTING GESCHORST
MAANDAG 31 JULI
(Van een redacteur)
Domenico kardinaal Tardini,
de zoon van "een straat
arme inwoner van Rome,
heeft in het Vaticaan vele be
langrijke functies vervuld. Hij was
sinds 27 november 1958 staats
secretaris van het Vaticaan.
Maar als ooit van een kerkelij
ke hoogwaardigheidsbekleder kan
worden gezegd dat hij de roem
niet heeft gezocht, dan is het van
kardinaal Tardini, de man die in
1953 het kardinaalspurper wei
gerde, toen hem dit door paus
Pius XII werd aangeboden. Hij
kreeg toen de titel van pro-secre
taris van het staatssecretariaat,
welke titel hij deelde met mgr.
Montini, die later kardinaal en
aartsbisschop van Milaan werd. In
de diplomatieke wereld van Rome
werden zij beiden het „onafschei
delijke tweetal van het pauselij
ke staatssecretariaat" genoemd.
Maar toen reeds leefde algemeen
de verwachting dat mgr. Tardini
uiteindelijk zou worden benoemd
tot kardinaal-staatssecretaris, was
het niet onder paus Pius XII,
dan zou het toch onder diens
opvolger zijn.
Misverstand
^a.£ut.
QiV, C
Pi
al
Deze verwachting is uitgekomen.
Paus Joannes liet na zijn verkiezing
al spoedig blijken dat hij de wens van
mgr. Tardini om geen kardinaal te
worden niet wenste te respecteren. Hij
riep hem bij zich en zei (zo luidt al
thans het verhaal) tegen hem: „U
wordt mijn staatssecretaris en over
anderhalve maand bent u kardinaal
U mag niet weigeren. Ik heb zelf het
pausschap op mij genomen omdat het
Gods wil was. U moet ook dit zien als
Gods wil." Paus Joannes zette door
en mgr. Tardini werf staatssecretaris
en kardinaal. Later zei kardinaal Tar
dini spottend: ..Hier staat nu dat mon
ster van deugd dat in 1953 het kardi
naalspurper afwees. Maar het was
geen heiligheid, die mij ertoe dwong
die eer af te wijzen, het was mijn
zucht naar rust en vrede."
Met de benoeming van mgr. Tar
dini werd voor het eerst sinds
vele jaren de functie van
staatssecretaris weer bekleed
door een kardinaal. Toen destijds de
staatssecretaris-kardinaal mgr. Mag-
lione stierf, benoemde paus Pius XII
geen opvolger voou hem, maar hij ïam
zelf de leiding van het staatssecreta
riaat op zich. Hjj kende dat werk, om
dat hij vroeger zelf ook kardinaal
staatssecretaris was geweest. Wel be
noemde Pius XXI twee pro-secretaris-
sen, mgr. Montini voor binnenkerke
lijke en mgr. Tardini voor buitenker
kelijke aangelegenheden.
Ook mgr Montini weigerde het pur-
pur toen hem dit door Pius XII werd
aangeboden, ook daarin trok hij mot
mgr. Tardini één lijn. Beiden voelden
er weinig voor de zware last van het
staatssecretariaat op de schouders te
nemen. Beiden werden later toch kar
dinaal en mgr. Tardini bezweek boven
dien voor de aandrang, die paus Joan
nes op hem uitoefende om ook de
functie van staatssecretaris op zich te
nemen. In die functie had hij uiteraar'
contacten met mensen in de hele we
reld. De getuigenissen over zijn be
minnelijk karakter, zijn werklust en
zijn bescheidenheid zijn zeer talrijk en
komen uit de meest onverdachte hoe-
ken.
Kardinaal Tardini, op 29 februari
1888 in Rome gel oren, werd op
20 september 1912 priester ge
wijd Gedurende vele jaren docec
de hij aan het Pauselijk Romeins
Atheneum. Op 9 december 1920 deed
hi; zijn intrede in Vaticaanse kringen,
toen hij werd benoemd tot adviseur
van de Heiüge Congregatie van de Ri-
ten. Op 31 december 1931 nam paus
Pius XI hem op onder de honoraire
kamerheren. Mgr. Tardini speelde in
middels al jarenlang een belangrijke
rol in de Italiaanse Katholieke Actie.
In juni 1929 werd hij benoemd tot on
dersecretaris van de Heilige Congre
gatie voor Buitengewone Kerkelijke
Zaken. In augustus van hetzelfde
jaar werd hij bovendien huisprelaat,
ïn 1953 volgde dan zijn benoeming tot
pro-secretaris van het pauselijk staats
secretariaat en na de verkiezing van
paus Joannes zijn benoeming tot kar
dinaal-staatssecretaris.
ardinaal Tardini had een goede
rede om niet te verlangen naar
het druk bezette leven van zijn
laatste functie, die veertien jaar
lóing was bekleed door de paus zelf.
In Villa Nazareth, een half uur gaans
buiten Rome, leven vijftig ontspoorde
straatjongens, die hier een perfecte
opvoeding krijgen geheel gratis. Deze
Villa Nazareth is een schepping van
kardinaal Tardini. Aan dit werk gaf
hij al zijn vrije tijd, al zijn geld, zijn
liefde en zijn energie. Jarenlang had
hij gespaard voordat hij dit tehuis voor
„moeilijke jongens" kon oprichten
Als het maar éven kon ging hij erzelf
heen. Hij was bij de jongens „mijn
jongens", zei hij altijd populair als
geen ander. Kardinaal Tardini droom
de ervan, als een tweede Don Bosco,
zijn Villa Nazareth te doen uitgroeien
tot een enorm tehuis voor steeds méér
gederailleerde Italiaanse knapen, maar
Gods wil, zoals hij het,' de woorden
van paus Joannes overdenkend, wel
móest zien, beschikte anders. Hij werd
kardinaal-staatssecretaris en hield wei
nig tijd meer over voor het werk, dat
zijn hart had. Velen rouwen nu om de
plotselinge dood van kardinaal Tardini
PARIJS, 31 juli (UPI) In betrouw
bare kringen in Parijs is vernomen,
dat president De Gaulle van plan is om
in de vorm van een referendum een
nieuw beroep op het Franse volk te
doen in verband met de jongste ont
wikkelingen in Algerije, Tunesië en in
Frankrijk zelf.
De Gaulle zou vooral beogen het volk
zijn Algerijnse politiek op lange termijn
uiteen te zetten, zulks in verband met
hef opnieuw mislukken van het Frans-
Algerijnse overleg.
Volgens de zegslieden is De Gaulle
op de hoogte van de psychologische
oorlog, die binnen de Vijfde Republiek
tegen hem gevoerd wordt door de te
genstanders van zijn plan om Algerije
onafhankelijkheid te verlenen. Ook er
gert men zich eraan dat hij nog steeds
beschikt over de volle dictatoriale be
voegdheden krachtens artikel 16 van
de Grondwet.
Verenigde Arabische Republiek
In een oostelijke voorstad van Cairo
is gisteren de eerste kernreactor van
plotselinge dooa van Karainaai inruim. (je v.A.R. in gebruik gesteld. De reac-
Maar het zullen vooral de jongens van tor zaj worden gebruikt voor weten-
Villa Nazareth zijn die hun vriend heel schappelijk onderzoek op medisch,
erg missen. landbouwkundig en industrieel gebied,
Ben even weg twee hrwle"",
twee flessen melk - op-
Een bordje met dit huiselij _e
schrift was alles .wat oCii-
kerkgangers in Bemmel zonoafc
tend op het grote gazon \oo
i _1Ui v. kun nAl
Toen in 1931 de Japanners Mand-
sjoerije binnenvielen was de volgen
de anekdote in de wandelgangen van
de Volkerenbond bepaald populair;
„Op de -erste dag van de oorlog
doodden de Japanners 100 Chinezen
en de Chinezen doodden 1 Japanner.
De tweede dag doodden de Japanners
200 Chinezen en de Chinezen doodden
twee Japanners. De derde dag dood
den de Japanners 300 Chinezen en de
Chinezen doodden 3 Japanners
Als de verliezen in dezelfde verhou
ding blijven doorgaan, zal er geen
Japanner meer overblijven."
Vandaag de dag worden wij op
nieuw geconfronteerd met de terreur
van het getal. Er zijn 600 miljoen
Chinezen en maar 200 miljoen Rus
sen. Men zegt dat optimisten Rus
sisch en pessimisten Chinees leren.
Volgens Tito ziet Mao tse-Tung he
lemaal niet op tegen een atoomoor
log omdat wanneer half China zou
zijn weggevaagd er nog altijd 300
miljoen Chinezen overblijven. Daar
na werd in een dagblad van reputa
tie gemeld dat Khroesjtsjev van Mao
had gezegd: „Hij is een maniakale
oorlogshitser".
Zou Khroesjtsjev dat werkelijk ge
zegd kunnen hebben? Er worden poli
tici dikwijls verklaringen toegeschre
ven, die zij nooit hebben afgelegd en
andere uitspraken, die zij wel hebben
gedaan, worden prompt door hen te
gengesproken.
Laat ons om een mening te vormen,
eens goed kijken naar beide mannen
en eens speculatief onderzoeken hoe
zij als menselijke wezens met elkaar
omgaan.
Khroesjtsjev is de soort man die
ik een menselijke dynamo noem, een
bijzonder duidelijk voorbeeld van een
overheersend „ronde" krachtpatser
met een toegevoegd vleugje slank
heid, in ieder geval precies genoeg
om de vonk te leveren die de dynamo
in werking zet. Het recept overeen
komstig hetwelk hij is samengesteld
luidt als volgt: daar is eerst de dikke
man, een plezierige, aardige kerel
natuurlijk, impulsief en praktisch^
met een scherpe realiteitszin, die
zich volmaakt aanpast bij wisselende
omstandigheden; op de tweede plaats
is er de woeste ruiter, een gespierde
agressieve kerel, een hard toeslaande
man vol zelfvertrouwen, die zijn zin
weet door te drijven; en tenslotte
heeft men te maken met een handige
scharrelaar, een sluwe vent die zijn
actie-plannen precies weet uit te stip
pelen.
Deze drie componenten zijn in
Khroesjtsjev aardig in evenwicht al
moet ik er aan toevoegen dat het ge
spierde paard in de troika nu en dan
op hol slaat en met de hele zaak aan
de haal gaat. Dat is dan het geval
op het moment dat wij hem buiten
zichzelf zien raken, zijn schoen zien
uittrekken en hem dreigend met z«n
kleine vuisten door de lucht zien
zwaaien.
Hij doet wat hem voor de geest
komt: als hij boos is slaat hij, als hij
plezierig gestemd is knuffelt hij ie
mand. Tussen dat knuffelen en slaan
bewegen zich zijn stemmingen met
het gemak waarmee een circusar
tiest aan de vliegende trapeze hangt.
Mao is samengesteld uit dezelfde
ingrediënten als Khroesjtsjev, maar
de mate waarin zulks het geval is,
verschilt en dat levert alles te zamen
een afwijkende persoonlijkheid op.
Terwijl Khroesjtsjev overheersend
gespierd en stevig is, is Mao over
heersend vet en fragiel. De superieu
re gespierdheid van Khroesjtsjev is
gerieflijk verpakt in hard, elastisch
vet; de inferieure gespierdheid van
Mao ondervindt tegenwerking van
een zachte achtergrond van walvis-
spek zij wiebelt zo'n beetje aan
haar meerkettingen. Dit houdt in dat
Mao veel meer een grillige, soepele
en onberekenbare kerel is.
Khroesjtsjev is altijd keurig ge
kleed en houdt zich aan zijn afspra
ken. Mao ziet er uit als een onopge
maakt bed en leeft dienovereenkom
stig Hij staat laat op, houdt zich
niet aan de geregelde kantooruren
en is alles te zamen wanordelijk
als een boom vol apen en wat
Khroesjtsjev verdriet is dat hij de
apen niet kan vangen.
Onze sociale en politieke weten
schapsmensen zien steeds maar weer
het feit over het hoofd, dat mensen
met verschillende lichaamsbouw en
verschillend temperament op ver
schillende manieren op elkaar reage
ren. Dat is niet alleen maar overeen
komstig mijn eigen observatie, maar
het is door psychiaters vastgesteld.
Om u een dieper inzicht in het een
en ander te geven: van de drie hoofd
types in theoretisch-zuivere vorm,
veracht de gespierde man de dunne
als een zachtmoedige behoedzame
idealist, die met zijn hoofd in de wol
ken loopt, maar tegelijkertijd wan
trouwt en vreest hij diens verstand.
Hij hoont ook de Ronde Man die hij
als een lafaard en een zwakkeling
beschouwt. De Dunne Man ziet met
zjjn puntige neus neer op de kracht
patser als op een baarlijke gorilla
die bestaat bij de ruwe kracht en die
geen gevoelens kent. Niettemin
vreest hij zijn gespierde kracht. Wat
de Ronde Man betreft, de Dunne Man
spuwt hem uit als een vulgaire boe
renpummel zonder idealen, die er
alleen voor zorgt dat hij in vrede en
lichamelijke welvaart leeft. De Ron-
LONDEN, 31 juü (Rtr) In Ame
rikaanse en Britse officiële kringen
toonde men zich zaterdagavond niet bij
zonder verrast door het nieuwe pro
gramma vaii de Russische communis
tische partij. De belofte van gratis
diensten en goederen verwachtte men.
In Londense kringen meent men dat
een en ander ongetwijfeld een groot
propaganda-effect zal hebben op de
ondervoede volken van de onderont
wikkelde gebieden.
In Washington toonde men de meeste
belangstelling voor de verklaringen over
de vreedzame coëxistentie. Hierop leg
den zaterdagavond ook politieke waar
nemers in Parijs de nadruk. De sociale
beloften zag men daar als een „hoop
vol teken" dat het handhaven van de
wereldvrede een krachtig element van
de Sovjet-politiek zal moeten zijn. Wat
die sociale beloften zelf betreft, merk
ten de Parijse waarnemers op dat in
de Sovjet-Unie „alles gratis wordt, be
halve de vrijheid".
Het communistisch-Chinese persbu
reau „Nieuw China" publiceerde zon
dag een lang bericht, waarin de onder
delen van het programma worden ge
noemd, maar hét gaf geen commen
taar De Joegoslavische communisten
leiders gaven gisteren nog geen com
mentaar op het programma en de daar
in. vervatte waarschuwing voor het
Joegoslavische revisionisme.
dp Man op zijn beurt vreest de kracht
van de gorilla evenzeer als de, op
het abstracte gerichte geest van de
egghead" en hij probeert dus met
glimlachende listigheid de beide ui
tersten tot elkaar te brengen.
Met deze gegevens in gedachten
zou ik de balans tussen Khroesjtsjev
en Mao als volgt willen opmaken:
1. Khroesjtsjev heeft een intuïtieve
afkeer van Mao, de aangeboren min
achting van de sterke voor de phy-
siek zwakke.
2. Hij is bang voor de superieure
soepelheid van Mao, die de dynami
sche, taaie Khroesjtsjev het liefst als
ruggegraatloos, vrouwelijk en onbe
trouwbaar zou willen bestempelen.
3. Voor alles wantrouwt hij de op
het abstracte gerichte geest van Mao
die nu eenmaal nauw samenhangt
met die fragiele lichaamsbouw die
Khroesjtsjev zo hartgrondig veraf
schuwt.
Van de verschillende duidelpk aan
wijsbare zaken die beide mannen
scheiden zou ik willen vastleggen:
Mao schrijft poëzie, wat Khroesjtsjev
zeker niet doet en wat hij waarschijn
lijk als tijdpassering voor politici af
keurt. Mao heeft vier vrouwen ge
had, Khroesjtsjev heeft er slechts
een wat ik op mijn tegensprake-
rige manier toeschrijf aan het feit
dat Khroesjtsjev meer een man is
dan Mao. Khroesjtsjev is een globe
trotter een geboren toerist. Mao kent
de buitenwereld afgezien van zijn
uitstapjes naar Moskou slechts
van de bioscoop-
Khroesjtsjev erfde zijn communis
tisch wereldrijk, Mao creëerde het
zijne zelf. En niemand zal hem ver
tellen hoe hij zijn zaken moet rege-
len.
Maar het fundamentele verschil
tussen de twee ligt verscholen in het
klassieke conflict tussen de prakti
sche op de waarneming en de op het
abstracte en theoretische gerichte
geest: de hard-tegen-harde botsing
van de extraverte „nieuwe" Rus met
de overgeleverde communistische
mandarijn. Terwijl Khroesjtsjev de
maïs aanbeveelt, laat Mao honderd
bloemetjes in zijn ziel bloeien.
Twee zulke mannen verschillen
even diep van elkaar als het Russi
sche alfabeth van de Chinese let
ters, en geen enkel letterteken kan
die afgrond overbruggen.
Khroesjtsjev, de praktische politi
cus, heeft allang gebroken met Je
doctrine van Lenin, dat de oorlog
tussen communisten en kapitalisten
onvermijdelijk is en als de boos op
een lessenaar beukende realist moet
hij zich wel ergeren aan een doorge
winterde doctrinair als Mao, die
voorgeeft Leninistischer te zijn dan
Lenin in een door de atoombom ge
kwelde wereld. Ik ben er zeker van
dat Mao met hooghartige minachting
het schouwspel gadeslaat van een
Khroesjtsjev die tracht wat hq noemt
„de wereld van de realiteit" beet te
pakken, nademaal hij (Mao) slechts
een diepgaand begrip heeft voor de
transcendentale krachten die in het
geding zijn.
Samenvattend mag ik wel zeggen
dat overeenkomstig mijn visie op
deze twee formidabele wereldleiders
Khroesjtsjev niet van Mao houdt en
dat Mao Khroesjtsjev veracht. Om-
dat beide mannen een bazige aard
hebben, prikkelen zij elkaar wanneer
zij elkaar ontmoeten, en het doet dan
verder niet ter zake wat het geza
menlijke communiqué zegt, en welke
vriendschappelijke pose zij ten be
hoeve van de fotografen aannemen.
De hele situatie doet mij denken
aan die Hongaarse krijger uit de 15de
eeuw die op het slagveld tqdens de
Turkse oorlog riep:
„Kapitein, ik heb een Turk gegre
pen en hij is mijn ^gevangene!"
.Breng hem binnen."
„Dat kan ik niet, hij is te sterk!"
„Kom dan zelf hierheen! „Dat kan
ik ook niet, want hij laat me niet
- '°Het wil mij voorkomen dat
Khroesjtsjev met Mao een Turk heeft
beetgepakt.
(Copyright ABC-press)
De Elfstedenvloot, die vorige week
maandag in Leeuwarden start
te en een week lang het Friese
waterland doorkruiste, is za:
terdagmiddag op het Pikmeer bij
Grouw ontbonden na de ruim twee
honderd kilometer lange vaartocht,
waarover de deelnemers ondanks
het minder gunstige weer zeer en
thousiast waren. Op het Pikmeer
wachtte de Elfstedenvaarders een
feestelijk welkom, want in het beken
de watersportcentrum Grouw wemel
de het niet alleen van watersporttoe
risten, maar langs de oevers van het
meer stonden tevens enkele duizen
den mensen, die naar Grouw waren
gekomen om het skutjessilen te zien
het- jaarlijkse wedstrijdzeilen met
beurtschepen.
Het was imposant, de 453 scheepjes
tellende Elfstedenvloot het Pikmeer
te zien opvaren, geëscorteerd door
honderd kano's die twee aan twee
voeren. Het kostte heel wat tijd voor
de bootjes allemaal een ligplaats aan
de oevers van het meer hadden gevon
den. Met zoveel gasten in het dorp
leverde de voedselvoorziening in
Grouw moeilijkheden op. De bakkers
waren reeds spoedig uitverkocht. De
skutsjes, netjes geverfd en getuigd
voor het nieuwe zeilsei.zoen, voeren te
midden van de drukte op en aan het
water op het Pikmeer. Zq leverden
met hun bolle zeilen en schuimend
boegwater een fantastisch schouw
spel In uiterste concentratie pro
beerden de bemanningen van de elf
skutsjes die dit jaar meezeilden er uit
te halen wat er in zat, elkaar elke
meter voorsprong fel betwistend. Aan
de wal en op het water leefden de
toeschouwers gespannen mee met de
strijd. Toen het winnende skutsje voor
het theehuis te Grouw over de finish
schoof, wachtte de bemanning een
ovatie in de vorm van een oorver
dovend scheepsconcert.
Van alle oogstfeesten welke de
sterk agrarisch getinte bevol
king van Sevenum tot nu toe
x heeft gevierd, was dat van gis
teren onbetwist het beste. Min of meer
lag dit wel voor de hand omdat het
een jubileumfeest betrof. Precies 23
jaar geleden nam Sevenum het initia
tief om op maaierszondag een oogst-
dankfeest te vieren. Steeds is dit ge
beurd met een optocht, gevolgd door
diverse attractieve wedstrijden. Aan
de jubileumoptocht Was bijzonder
veel zorg besteed. De meer dan twin
tigduizend bezoekers genoten van
prachtige praalwagens, voorstellend
veldinsecten en muziekinstrumenten,
vervaardigd uit korenaren. Acht mu
ziekcorpsen verlevendigden het ge
heel en het St.Nicolaasgilde uit Vr
kenswaard onthaalde de toeschou
wers op een interessante demonstra
tie vendelzwaaien. Alvorens de overige
'evenementen: motorraces en ruiter-
festijnen, een aanvang namen, ver
richtte de commissaris van de ko-
ningin, dr. F. Houben, de officiële
opening van het zilveren oogstfeest.
Volgens dr. Houben is dit uitgegroeid
tot een manifestatie van dankbaarheid
en vreugde. Als zinvol souvenir schon
ken de organisatoren dr. Houben een
royale mand met goede gaven van
Sevenumse bodem.
Kasteei-raaanuis m „mi niete'
Claudius Civilis zelf <een enSe
hoog gipsbeeld van de Haam vgr.
kunstenaar Joop Puntman) was.
dwenen...
Volgens de sterk subjectieve 6
nale geschiedschrijving heeft
dius Civilis tweeduizend jaar ge'j,.
de wijk genomen naar de Kin Aqj-
burg in Bemmel toen hij op het
meegse Valkhof knarsetandend de t.
meinse legioenen zag naderen. Se m.
dien koesteren de bewoners van b
mei een koesterende liefde vooi
dius en een ongevaarlijke wrok
gens de Nijmegenaren, die de
meinen juichend binnenhaalde1
hun keizer Trajanus in 1955 zelfs a
een standbeeld hielpen.
Het was voor die van Bemmel
ook niet zo moeilijk om te veron n
stellen waar hun grote Bataat
was. Zij vonden hem terug vooi
Nijmeegse stadsschouwburg met
bord aan zijn voeten: „Aangeo" ,g
door de GBKN". Daarom moesten
Bemmelse Bataven toch wel a0.
grinniken, want het is een publiek
heim dat er onder de Nijme 8
kunstenaars nogal wat onheuse KJ p
zijn geslaakt toen de Gemeensc
Beeldende Kunstenaars hij
(GBKN) niets van zich liet horen
de opening van de nieuwe st
schouwburg in het begin van du J isjij-
Men neemt aan, dat enkele jonge
meegse kunstenaars in de nacht
zaterdag op zondag het beeld hen t
ontvoerd om deze omissie ian
GBKN-bestuur alsnog te herstellen-
1
et station in Amersfoort zal
.1 J,,|
op het
voor
eerste in Nederland, »'.l
van proef, worden voor ien -s
een roltrap. Het trappe
:t tweede perron moet
voor ingrijpend worden verboi
Men heeft Amersfoort voor dit ec t,
riment gekozen, omdat de nog© eJl
brug op dit drukke station voor 0.
een inconvenient is. Alleen "0P*V*rap
de" reizigers zuilen van de roi
gebruik kunnen maken.
Het nieuwe station in Tilburg
da*
verrijst op de plaats van het i ee_n
afgebroken oude gebouw er is
tijdelijk station voor in de plaats
komen en dat over twee jaar
reed komt, zal eveneens van row
pen worden voorzien.
dien Tsjombe inderdaad naar de Congo
lese hoofdstad komt, zo hebben de Ver
enigde Naties al laten weten, zal zijn vei
ligheid door VN-troepen worden ge
waarborgd.
Volgens waarnemers hebben de Loe-
moembistische volksvertegenwoordigers
de komst van Moboetoe „met ongerust
heid" vernomen. Inmiddels blijven ge
ruchten circuleren, dat Antoine Gizenga
van zijn „ziekte" is hersteld en eveneens
op het punt staat naar Leopoldstad af
te reizen.
LEEOFOLDSTAD, 31 juli (Rtr., UPI)
De regering van Katanga heeft in het
afgelopen weekend weer gezorgd voor
enkele verrassende sprongen in de Con
golese politieke arena. President Tsjombe
vertrok zaterdag naar Brazzaville, de
hoofdstad van voormalig Frans Congo,
om besprekingen te voeren met presi
dent Joeloe. In Leopoldstad werd later
meegedeeld, dat ook president Kasavoe
boe naar Brazzaville zou gaan om
Tsjombe daar te ontmoeten.
Zondag werd bekendgemaakt de
■ontmoeting in Brazzaville was om de
een of andere reden niet doorgegaan
dat Tsjombe maandag naar Leo
poldstad zou komen om op te traden
als peter bij de doop van generaal
Moboetoe's onlangs geboren zoon. Hij
zou dan van de gelegenheid gebruik
maken om besprekingen te voeren met
president Kasavoeboe. Het resultaat
van dit alles is dat niemand precies
weet wat Tsjombe en Kasavoeboe van
plan zijn. De paifementszitting in de
Lovanium-Universiteit is voorlopig
geschorst in afwachting van het ge
sprek TsjombeKasavoeboe.
De regering van Katanga zou momen
teel bereid zijn tot een gesprek met
Leopoldstad, omdat zij heeft ontdekt dat
de Katangaansc afgevaardigden in het
parlement, als zij naar Leopoldstad gaan.
bij de stemmingen de dooi slag kunnen
geven. De Loemoembisten hebben in het
parlement een kleine meerderheid. In-
"-■■■:
Bij gelegenheid van de verjaardag van \nen kranten georuttct dij nun ami-
de revolutie van Castro hebben Cuba- Kennedy-actie door de Amerikaanse
kranten gebruikt bij hun anti-1 president een Hitler-lok en -snor
te meten.
Tsjombe heeft zaterdag verklaard, dat
de regering van Katanga geen hulp van
de Sovjet-Unie wenst te aanvaarden.
Tijdens 'een persconferentie verklaarden
hij en andere Katangaanse autoriteiten,
dat de regering in Elisabethstad zelfs
nooit over de mogelijkheid tot het in
roepen van Russische hulp heeft ge
sproken. Dat was allemaal maar een
„misverstand",- zei Tsjombe tot de jour
nalisten, die stuk voor stuk wel beter
wisten. Maar -elen van deze persmen
sen werken reeds maanden in de Congo
en hebben dientengevolge het woord
„verbazing" reeds lang uit hun woorden
boek geschrapt.
NEW YORK, 31 juli (AFP, Rtr., UPI)
De Veiligheidsraad van de Verenigde
Naties, die zaterdag weer bijeen kwam
om te proheren het Frans-Tunesische ge
schil over de marinebasis Bizerta op te
lossen, moest na een urenlang debat on-
verrichterzake uiteengaan. In de loop
van de discussies kwamen drie resoluties
in behandeling (twee van de V.A.R.,
Liberië en Ceylon en één van Turkije),
maar geen van deze resoluties haalde de
vereiste meerderheid van zeven stem
men. De mogelijkheid bestaat nu, dat
binnen afzienbare tijd ie Algemene Ver
gadering bijeenkomt om te pogen de
impasse te doorbreken. De afgevaardig
de van Liberië in de Veiligheidsraa
Barnes, deelde zaterdag na afloop van
het debat mee dat zijn land om een bij
eenkomst van de Assemblée zal vragen.
Waarnemers verwachten dat het Barnes
weinig moeite zal kosten de handtek
ningen van vijftig VN-leden te verza
melen, die nodig zijn om de Assemblée
in speciale vergadering bijeen te doen
komen.
De Franse afgevaardigde in de Vei
ligheidsraad, Berard, nam zaterdag zijn
plaats aan de hoefijzervormige tafel
weer in, op deze wijze zijn boycot
van de Veiligheidsraad beëindigend.
Naar verluidt handelde hij op persoon
lijke instructie van generaal De Gauile,
welke instructie een gevolg zou zijn
van het onderhoud dat De Gaulle vrij
dag heeft gehad met Adlai E. Steven
son, de permanente vertegenwoordiger
van de Verenigde Staten bij de V.N.
Berard nam echter niet aan de debat
ten deel.
In de resoluties van de V.A.R., Liberië
en Ceylon werd niet alleen geëist dat de
Franse troepen zich uit Bizerta terug
trekken, maar ook dat zij de basis on>
middellijk ontruimen. De Turkse resolu
tie ging aanzienlijk minder ver en be
paalde zich tot de eis, dat de (aangeno
men) resolutie van 22 april moet worden
uitgevoerd (terugtrekking van Franse en
Tunesische troepen op hun oorspronke
lijke stellingen) en dat Frankrijk en Tu
nesië onderhandelingen moeten begin
nen om het geschil over Bizerta op te
lossen, „waarbij de nodige aandacht moet
worden geschonken aan de Tunesische
soevereiniteit".
De Turkse resolutie kreeg de steun
van de Verenigde Staten, Engeland,
na, Turkije, Chili en Ecuador. De S? „nt-
Unie, de V.A.R., Ceylon en Liberie
hielden zich van stemming. De resold
van de V.A.R., Liberië en Ceylon kufs-u
-1 J 1OTT
de steun van de drie indienende lanjap-
en van de Sovjet-Unie. Alle andere
den onthielden zich. De Fransman
rard nam niet aan de stemmingen 0
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, 31 juli Deze week staat
voor Brittannië in het teken van Euro
pa. Heden legt Macrnillan een verkla
ring af in het Lagerhuis over de Britse
plannen betreffende betrekkingen met
de Europese Economische Gemeen
schap, en op woensdag en donderdag
zal het Lagerhuis een debat wijden aan
deze verklaring. In een hoofdartikel
van hedenmorgen zegt de Times: „Dit
vraagstuk van Brittannië's economi
sche en politieke toiïkomst is het meest
gewichtige dat is voorgelegd aan het
parlement sedert 1938-1946." En het
blad uit de hoop dat het Lagerhuis zich
waardiger zal gedragen dan de vorige
week, toen hét debat over Engelands
economische positie ontaardde in la
waai en hoongelach.
Er zuilen deze week onaangename
dingen worden gezegd over ons, Euro
peanen. Lord Beaverbrooks Daily Ex
press, een blad dat al lang een hevige
anti-Europese campagne heeft gevoerd,
heeft het conservatieve Lagerhuislid
A. Marlow bereid gevonden om zijn
campagne tegen Europa te steunen. In
een artikel dat hedenochtend op de
hoofdpagina verscheen, spreekt deze
parlementariër en jurist over de E.E.G.
als „dit stel". „Als wij ons eenb1^
bij dit stel hebben aangesloten, zijn
,a
GW-
lan
I, L'-S.l
ni'
itfiJ
va11
dé weg ingeslagen naar het verlies
onze identiteit als een onafhanke u
volk", aldus dit Lagerhuislid.
Voor de heer Marlow komt.
aan'
voor ae neer ivianow kiki» -
sluiting van Engeland bij West-Eu
pa neer op „het graven van ons eië
graf". Hij herinnert er aan, dat "Lje
rika enige jaren geleden fede1 -t
troepen moest zenden naar Alabai t
omdat de Amerikaanse regering
niet eens was met het rassenbei
van deze staat. Hij wijst op de
lükheid, dat een Europese re££.,ge'
parachutisten zou sturen naar
land om het te leren hoe het zlfn,er
behoort te regeren. Hij schildert
deb een schrikbeeld van rechters
Luxemburg, Amsterdam of 0riS
„die geen ervaring hebben van j,e
onschatbaar erfgoed van persoorwu^
vrijheid" en die in de toekomst
lakens zouden uitdelen in Brittam
Deze lompe, dichtgetimmerde eilAU t
bewoner eindigt met te zeggen dat
een trieste dag zal zijn ais
na duizend jaren lang voor de wm „gr
gevochten te hebben, ten slac,„gie-
zou vallen aan „buitenlandse iueoK'S
i.v»n
X
