lang gesprek met premier fanfani
KHROESJTSJEV pleit weer
voor onderhandelingen
Maar: „West n is een
deel van Oost-Duitsland
- SUNILDAS
smii
HOFNAR
LUXE
defijnste vaüanlie-sigaaï
ITALIAANSE PREMIER FANFANI IN MOSKOU
li
LONDENSE BRIEF
D
w:
Fantasie
E'
Vlot werk
WASDAG - SUNILDAG
SUNIL
H
ira
Groningens orgel-trots in gevaar
Levende theemuts
Kinder-kunstwerken op Haagse schutting
ftima
Verwoerd wijzigt
7vijn kabinet
slavenhandel'
cent
Einde
Weerbarstige burggraaf Adellijke kok
1 van een cultuurfeest
MEEST
WASMIDDEL
DONDERDAG 3 AUGUSTUS 1961
Moskou, 3 aug. (Rtr., upr
t'emier Khroesjtsjev heeft giste-
0l}> tijdens een gesprek van ruim
p uur met de Italiaanse premier
ar>fani, nogmaals gewezen op de
j^odzaak van onderhandelingen
Ussen Oost en West over de kwes-
les Duitsland en Berlijn. Het ge
sprek tussen Khroesjtsjev en Fan-
ar>i was, volgens goed ingelichte
?®gslieden, „aangenaam van toon".
e Russische premier legde een
lange verklaring af, waarin hij er
j?e nadruk op legde dat de kwesties
-uitsland en Berlijn, als meest kri
tieke geschilpunten tussen Oost en
.?est, definitief door onderhande-
lngen moeten worden opgelost.
ZU1D-AFR1KA
Prachtige blikverpakking voorkomt breuk.
Ideaal op reis. Uitsluitend per 10 stuks.
De beste sigaar van Hofnar.
nooit fijner gerookt
(Advertentie)
Khroesjtsjev ging- er vanuit, dat het
"itpn van een vredesverdrag met ge-
®el Duitsland noodzakelijk is. Zjjn rede
li'L8 over'Ke"s alleen maar ogenschijn-
'lk een poging tot verzoening, want
„«stelde zonder blikken ol blozen vast
jA' West-Herlijn bij Oost-Duitsland
y,?ort, een uitgangspunt dat voor het
psten uiteraard volkomen onaan-
®ardbaar is,
KAan het slot van zijn betoog stelde
"foesjtsjev aan Fanfani de nogal
'nerkwaardige vraag:
SOviet.TT„i„ a.
gisteren meegedeeld, dat woensdag in
totaal 1110 Oostduitsersj naar West-Eer
lijn zijn gevlucht. Dit is geenszins een
record: het aantal vluchtelingen komt
al bijna veertien dagen lang dagelijks
ver boven de duizend.
B
'v.iet-Unie doen aan
."Wat kan de
het probleem-
t^rlijn. aangezien zij een oorlog wenst
vermjjden?" De Italiaanse minister
president antwoordde dat de Russische
®gering deze vraag zélf dient te be
antwoorden. ,,Ik heb u over deze kwes-
e geen raad aan te bieden."
Op een gegeven moment sprak
Khroesjtsjev ook over de noodzake
lijke bevrijding van de koloniale vol
geren, waarbij hij tussen neus en
kppen door de „Franse agressie" in
Kizerta „een schandaal" noemde,
■tanfani repliceerde: ,,U trapt een
('Pen deur in, want ook het Westen
is voorstander van een beëindiging
£an het kolonialisme." Overigens
heeft Fanfani pas vandaag Khroesj-
lsjevs lange verklaring officieel en
Uitvoerig beantwoord.
j BERLIJN Een officiële woordvoer-
6r van de Westduitse regering heeft
(Advertentie)
SUKU.IKSOB
De Oostduitse autoriteiten, die het
uitwijken van Oostduitsers naar de
Bondsrepubliek thans officieel „slaven
handel" noemen, doen momenteel al het
mogelijke om de vluchtelingenstroom
in te dammen. Op het weg- en spoor
verkeer naar West-Berlijn wordt een
zeer strenge controle uitgeoefend. Vele
vluchtelingen worden aan de grenspos
ten tegengehouden en teruggestuurd. De
vrijwillige burgerwachten, die de Volks-
polizei bij deze taak assisteren, heten
officieel „Comité's tegen de slavenhan
del".
Volgens het Oostduitse persbureau
A.D.N. zjjn de comité's in geheel de
D.D.R. gevormd „tegen het westelijke
complot dat de Oostduitse economie wil
schaden door de Oostduitsers te chan
teren en hen naar het westen te lok
ken." Op het ogenblik wordt ook veel
pressie uitgeoefend op de 30.000 Oost-
berlijners, die werken in West-Berlijn.
Velen van hen hebben daarom reeds
ontslag genomen, tot verdriet van hun
Westberlijnse werkgevers.
Het Oostduitse Hooggerechtshof ver
oordeelde gisteren vijf inwoners van de
D.D.R.onder wie een meisje van ne
gentien jaar, tot straffen van twee tot
vijftien jaar wegens medeplichtigheid
aan de „slavenhandel". Het meisje
kreeg twee jaar. De auto's van twee
ingenieurs, die twaalf en vijftien jaar
gevangenisstraf kregen, werden door de
Oostduitse staat in beslag genomen en
verbeurd verklaard.
PRETORIA, 3 aug. (Rtr) Johannes
Vorster. plaatsvervangend minister van
onderwijs, kunsten en wetenschappen,
is benoemd tot minister van justitie van
Zuid-Afrika, zo heeft premier Verwoerd
gisteren bekendgemaakt. Vorster volgt
als zodanig Francois Erasmus op, die
ambassadeur wordt in Italië.
Het parlementslid J. G. van der
Wath is benoemd tot vice-fninister voor
zaken betreffende Zuid-West-Afrika,
een nieuwe door Verwoerd gecreëerde
functie.
P. W. Botha, die op het ogenblik
plaatsvervangend minister van binnen
landse zaken is, wordt minister voor
„aangelegenheden betreffende mensen
van gemengde bloede". De minister
voor het onderwijs aan de Bantoe-bevol
king, W. A. Maree, krijgt tot taak de
afdeling Indische zaken te ontwikkelen
tot een -zelfstandig departement. Minis
ter Vorster zal behalve het ministerie
van justitie ook het ministerie van on
derwas, kunsten en wetenschappen be
heren.
Volgens waarnemers gaat-het bij de
ze wijzigingen om een poging van Ver
woerd jonge extreme nationalisten aan
de topleiding van het land te krijgen
en de weg te bereiden voor de ver
kiezing in oktober.
De Italiaanse premier, Fanfani, beantwoordt op hel vliegveld van Moskou de toejuichingen van het publiek. Links premier
Nikita Khroesjtsjev.
iiiiiiiiiiiiiiniiniiüiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiminniiüiiiiiiiiii
e keuze voor ons onder
werp in deze, honderd-
vijftigste les van onze
j> cursus in Brittanniës
Vagere Padvinderij is ons,
oals altijd, opgedrongen door
{.j nieuws en wij bieden
omUxve cursisten onze ver-
htschuldigingen aan voor de
uistandigheid dat het onder-
^illlllllllllllllllMlllllllllllllllllllllllllllllimillMlIllinilMlllllllllllllllllllllllllllllllllimMMIllllMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllMMIIHIMIIIIHIIII^
VV0
*al
rP wellicht boven hun pet
D;
gaan.
aar is dus vooreerst de
1 Ab UU;> VUUi't'tHöt UC
weerbarstige burggraaf, Lord
rt„arisgate, die onwillig de an-
t e kar* i-m-* -ï» -i»
•Aord» of
ei-"} zegt, maar die aanstonds
kant opkijkt als je
l0rd" of ..Burggraaf" tegen
r°ron spitst als je hem toe-
'iik k' me'' z«n oude burger
hot? naam Wedgwood Beun.
o® i hier eerder is bericht
er leed Wedgwood Benns
8at ik eerste Lord Stans-
L. e- En de arme man die als
i-u,,.gcr Benn zijn hoofd te-
11 gelegd op het kus-
lyu' ontwaakte als burggraaf.
n kan zich voorstellen dat
die V/G1'eld vol is van lieden
te v, ^het rust gelaten wensen
tje orden en dié, als burger-
stp/oboren, als burger willen
Ber.Ven- Maar in Wedgwood
zonriS geval was er een bij
l-I,; ere reden tot gramschap,
hij;,.^as lid van het Lager-
Zijw'. Maar edellieden, krank-
de J.®en en geestelijken van
kip-^aatskerk zijn niet ver-
Scha voor tiet lidmaat-
de gP van het Lagerhuis, en
Benn verloor tegelijk
lep, ZlJh burgerdom zijn par-
opofotaire zetel. En als hij
kon ,Uv-' wilde gaan zitten,
?.pt, "ij. slechts een zetel be-
iijp ,'n het Hogerhuis. In
tuSso kiesdistrict moest een
vindo1 tjdse verkiezing plaats
dapu"11 on Benn besloot on-
di^a,a zpn adeldom een kan
te - our voor zijn oude zetel
Selj.iTvaarden van de plaat-
Bahn, onderafdeling van de
Sfote partij- Hij won met
Ic'Cp. meerderheid. Maar de
CUir-i.ndidaat de heer St.
dip die deerlijk verloor (en
terloops gezegd, even-
derha,:.11 adellijke pa heeft en
oigrt a's oudste zoon be
aded' ^'ordt met toekomstig
f.Utcirit Wendde zich tot de
d-^'ten met de medede-
§e\vQt,„ Benn weliswaar had
de naa!!5n' maar dat Benn
dip °m was van een persoon
lnnsu— Werkelijkheid Lord
alleen ?!0 boette en derhalve
.'nK n^taar rooht had tot zit-
ïaaif ,P oen hogere zetel. De
^ori-ilpam voor een speciaal
sgate8Sh°f
tigduizend gulden komen.
Want het recht zegeviert al
tijd in Brittannië en is der
halve ontzettend duur. Nu
deed zich derhalve de vraag
voor waar een socialistische
burggraaf tachtigduizend gul
den vandaan haalt. Slechts
onze oudere leerlingen zullen
hierop het antwoord kunnen
eens slechts een eenzame Ba
ron Fairhaven kuierde langs
de dreven, lopen er nu twee
die één paar schoenen en één
paar sokken met elkaar delen.
Baron Fairhaven of Lode is
namelijk vrijgezel en heeft
derhalve geen rechtstreekse
erfgenaam. En zijn adelijke
•ang kan niet worden geërfd
vinden. Maar het antwoord door een zijtak van de familie,
ligt naar Engelse begrippen ofschoon Baron Fairhave of
geheel voor de hand. Men Lode een broer heeft met een
heeft een inzameling georga- mannelijke opvolger. Derhal-
niseerd. En wie is de vader ve heeft de koningin nu be-
van dit gebaar? Niemand an- sloten de baron opnieuw in de
ders dan Graaf Clement Att- adelstand te verheffen met de
lee,< ex-premier. Deze staats- collateraal erfelijke titel van
man die na het opgeven van Baron Fairhaven of Anglesey
de macht, uit vrije socialisti- Abbey. Bam! En als het uur
sche wil besloot zijn burger- slaat voor de beide baronnen
dom prijs te geven voor de van Fairhaven, gaat slechts
grafelijke adelstand helpt gel- Baron Fairhaven of Lode ter
den verzamelen voor de bur- ziele. De titel van Baron
ger die geen burggraaf wenst Fairhaven of Anglesey Ab-
te worden. Q.E.D. bay (Bim, bam, bom!) zal
overgaan op de broer of diens
aar het kan altyd nog zoon. Q.E.D.
een beetje erger. Aan het eind van deze les
Want er is een ander enige andere aanvullende bij
geval. Daar ging door zonderheden. Heden vermel-
Engelands dreven een Baron den wij voor de laatste maal,
met een titel die klinkt als zulks in tegenstelling met de
een klok. Bim! Maar waar Britse pers, dat Burggraaf
waar Lord
f'otp k z'jn eigen zaak met
laa,. uekwaamheid bepleitte.
2rs hielp niet. De rech-
Nn 8v°nden hem schuldig
?r0oM r°m en hij werd
Jet öeeld tot de kosten van
rjjh p,,,iF18- En ofschoon hij
Men jen zaak had bepleit,
g h» k°sten van het ge-
iettl On ongeveer tarH
op ongeveer tacl^* .de rechters bevonden hem schuldig aa>n adeldom.
Montgomery een publieke
rode heeft gehouden. Tenzij
hier voortaan anders wordt
bericht, mag als vaststaand
worden aangenomen, dat
Burggraaf Montgomery van
Alamein opnieuw een open
bare rede heeft gehouden.
Verder moeten wij berichten
dat er een pension is in Fo-
wey in het graafschap Corn
wall. Het pension heet West-
cliff en de eigenaar doet zelf
lienst als kok. Deze maand
is de goede man opgevolgd als
veertiende Burggraaf Falk
land, maar blijft desondanks
koken. Hier doet zich een
unieke gelegenheid voor om
een studie te wijden (ter
plaatse en in bijzonder mooie
omgeving) aan het verband
tussen burggraven en bruine
bonen.
ij eindigen met slecht
nieuws. Lord Monta
gue of Beaulieu die er
nijver naar heeft ge
streeft om zijn hoge waardig
heid en zijn landgoed, Palace
House in het Graafschap
Hampshire, in dienst te stellen
van Drittanniës cultuur, heeft
tot zijn grote spijt moeten be
sluiten hier voortaan van af te
zien. Aan het eind van de vo
rige week hield hij voor de
zesde keer een jazz-festival op
zijn landgoed. Het vorig jaar
vloeide er enig bloed en bra-
.ccn er ernstige onlusten uit.
Want de jongelieden die deze
festivals plachten te bezoeken
behoren tot de meest onge
schoren, meest langharige,
meest ongewassen beatniks
van Groot-Brittannië. Hun
manieren beantwoorden ge
heel aan hun uiterlijk, en
Lord Montague of Beaulieu
meent terecht, dat hij noch
zijn landgoed noch zijn dorps
genoten langer bloot mag stel
len aan de alcoholische en ge
slachtelijke cultuuruitingen
van deze half-apen. Het ver
dwijnen van dit cultuurfeest
wordt des te meer betreurd,
omdat de adellijke cultuur
drager er dit jaar voor het
eerst in geslaagd is zich mees
ter te maken van een Fran
ciscaanse monnik, een Angli-
kaan, die voorging in het zin
gen van godsdienstige zangen
op jazz-muziek, begeleid met
zijn eigen guitaarmuziek. De
dienst welke door deze pater
werd geleid eindigde met een
swing-nummer, passend geti
teld: ,,Als de heiligen komen
aanrukken".
DAAN VAN DER VAT.
Toen mijn zoon dezer da
gen jarig was heeft hij te
mijnen huize een partijtje
gegeven. Nog wel geen
cócktail-party met inge
bouwde hartige hapjes,
maar toch een feestje met
limonade en ijstaart. Een
mooi begin. Ik heb tot mijn
genoegen kunnen vaststellen dat hij al
enig inzicht bleek ontwikkeld te heb
ben in het wezen van het gastheer zijn-
Hij accepteerde alle aangevoerde ca
deautjes met een genereus gebaar en
gaf zijn oude speeltjes met grote be
reidwilligheid weg- En ook zong hij
van harte „Lang zal ie leven" mee, in
de veronderstelling dat het om een an.
der ging. Een fijn feest dus, met de
meest joyeuze gasten, die men zich
maar denken kan.
Enfin, en nu is hij, mijn zoon, dus
weer .gedolven onder het speelgoed.
Van zjjn ouders heeft hjj een indianen-
tent gekregen. Aanvankelijk had ik
enig bezwaar tegen deze manier van
cadeau-vorming.
„In mijn tijd", zei ik tegen mijn
vrouw,toen wij het plan uitstippel-
den, „in mijn tijd, maakte ik zelf een
mdianentent met een wandelstok en
oen deken of een oude jas. En een
plezier dat ik had. Weet je waarom?
Omdat ik de fantasie had, die het ge
brek aan echtheid aanvulde. Maar dat
verschrikkelijke speelgoed van tegen
woordig put de fantasie uit. Geef
die jongen dan meteen een echte
straaljager."
Mijn vrouw knikte begrijpend en zei,
dat ik gelijk had. Maar toen mijn zoon
op de morgen van zijn verjaardag om
een uur of zes wakker werd stond er
een heuse wigwam in de kamer. En
zoiets accepteer je dan als vader,
vind ik. Je hébt gelijk, maar daarom
hoef je het nog niet te krijgen.
En toen mijn zoon onmiddellijk in
zijn tent kroop, speelde ik dus loyaal
mee. Ik stak mijn hoofd naar binnen
en riep als een echte indiaan:
„Hoei, hoei, hoei, hoei, hoei."
Maar lijj legde bestraffend zijn vin
ger op zijn mond en fluisterde vanuit
het half-duister:
„Ssst, dit is de kerk."
n tal van plaat-
si m in ons land
zijn kerkgebou
wen, die, hoe
wel zij voor de ere
dienst door een be
paalde richting wor
den gebruikt, een
■algemeen karakter
dragen. Het zijn als
het ware „volksker
ken". Door de in
spanning van heel
de bevolking zijn ze
vroeger verrezen en
het stempel van dat
gezamenlijke heb-
ben ze nooit verlo
ren. Bij grote ge
beurtenissen zijn •dit
de kerken waar
iedereen zonder
schroom of wroe
ging binnengaat,
terwijl er vele an-
- dere evenementen
zijn, die, met in
stemming van een
ieder, juist daar
plaatsvinden.
Groningen bezit
twee van deze ker
ken, die een alge
mene rol in het
stadsleven spelen:
ide Martinikerk en
de Der Aa-kerk.
Van de Martini kan
men zeggen, dat
haar betekenis als
monument over heel
de provincie reikt.
Naast deze trots van
stad en ommeland
staat de Der Aa-kerk in het centrum
als de tweede, grote stadskerk. Beide
kerken zijn oud. Hun bouwgeschiedenis
gaat terug tot de 13e eeuw. Zij hebben
in de loop der tijden veel doorstaan,
maar ongeschonden zijn ze toch niet ge
bleven. Met de restauratie vm de Mar
tinikerk, waarmee naar raming een be
drag van vier miljoen gulden is ge
moeid, is thans een (klein) begm ge
maakt. Voor het herstel van de X>er
Aa-kerk die destijds werd gebouwd
als de Sint Nicolaas- of O.L. Vrouwe ter
Aa-kerk ligt nog geen plan klaar.
Wel moest er kortgeleden worden inge
grepen, omdat het dak van de zuider
zijbeuk zich steeds meer van de muur
van het schip lostrok en gevaren op
leverde.
De Dér Aa-kerk is steeds een belang
rijke „orgel-kerk" geweest en het
merkwaardige is, dat het lot van de
toren telkens ook dit kostbare onder
deel trof. In de jaren 1662-1667 kreeg de
kerk een orgel, dat met zijn veertig
stemmen in die tijd het grootste in Ne
derland was. Vier jaar na de eerste
bespeling sloeg tijdens een hevig nood
weer de bliksem in de toren. Met de
toren gingen het carillon en het nieuwe
orgel in vlammen ten/ onder. De be
roemde orgelbouwer Arp Schnitger
werd naar Groningen ontboden en hij
bouwde in de inmiddels herstelde kerk
een nieuw instrument vier klavieren,
pedaal, veertig stemmen. In 1710 sloeg
echter de toren ook dit rijke bezit in
puin. Op de stille 12de april van dat
jaar begaf de toren hét plotseling en
stortte, alles vernietigend, in de kerk.
Men prijst zich in Groningen ge
lukkig, dat de Der Aa-kerk nu toch nog
een Schnitger-orgel bezit. Het is af
komstig uit de oude Academiekerk en
werd in 1814 door koning Willem I ge
schonken. En de kerk mag. dan aan
restauratie toe zijn, dit fraaie staaltje
orgelbouwkunst is het ook. Het ver
toont tal van gebreken en het is nood
zakelijk, dat het orgel in zijn geheel
wordt hersteld. Dat kost nogal wat.
Men becijfert het op negentig duizend
gulden. En om iets in het laatje te
krijgen worden al sinds 1954 regelmatig
ieder jaar twee series concerten in de
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiHiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiimiiniiii
concours worden georganiseerd. Tien
van de grootste en mooiste orgels uit
het land zullen aan het concours deel
nemen. Zjj zullen 's morgens op eigen
gelegenheid de stad doorkruisen en
daarna 's middags op de Markt bij
een komen, vanwaar ze in optocht
naar de Parade zullen rijden, waar
dan het eigenlijke concours begint.
Een aantal Bossche notabelen zal in
de gelegenheid worden gesteld het
grote wiel te hanteren. Hun prestaties
zullen worden beoordeeld! door een
jury van orgelmannen. Voor het pu
bliek is aan het concours bovgndien
een luisterwedstrijd verbonden.
Een tweede attractie op deze dag is
het bal-champêtre, 's avonds op de
Parade. Daartoe -zal het enorme jazz-
orgel „Atlantic" naar Den Bosch
komen, a
en levende theemuts was gister
middag in de keistad Amers
foort een van de meer dan hon
derd deelnemertjes aan het kin-
der-bloemencorso, dat daar gehouden
werd in het kader der keifeesten. Vele
honderden sloegen de fleurige en origi
nele stoet gade, die het er tussen de
buien door nagenoeg droog afbracht.
Het motief „Amersfoort ontvangt Bel
gië" was op vele manieren vertolkt
en ook motieven uit de sprookjeswe
reld kregen een kleurige weergave.
Vandaag trok de jeugd andermaal in
historische kostuums door de stad, gaf
Ype Höweler een carillonconcert en
vanavond is er op het oude plein, de
Hof, een „Breugheliaanse feestmaal
tijd", waaraan het publiek voor tien
gulden mag deelnemen en voor twee
kwartjes mag toekijken. Morgenavond
is er groot volksbal op de Hof en zater
dag worden de keifeesten besloten met
Van het orgel, dat Arp Schnitger in o.a. een vuurwerk.
1697 in de Groningse Der Aa-kerk
voltooide en dat in 1710 door de in
stortende toren werd verwoest, be- Taw» •stomsra
staat nog een oud schilderij. Het is I f f if pf$IF|t
waarschijnlijk het mooiste orgel ge- SS jjjjfk
u-eest, dat de stad ooit heeft bezeten.
Der Aa-kerk gegeven. Tal van bekende f -ViSE Mfttü,
organisten ook uit het buitenland Ijibw ,'lHI WË9ÊW'
hebben hieraan meegewerkt. Het aar- m,
dige is, dat het muzikale mes hier aan ,^||l||Hff-
twee kanten heeft gesneden. Er is, aan sSiMwii
de ene kant, geld binnengekomen (men ff m
denkt over drie vier jaar met de res- i f i %«ÜSB
tauratie te kunnen beginnen) en aan jBBHR
op dit Schnitger-orgel mede geleid tot BjBMjP***'
een opleving van het orgelmuziekleven
hoofdstad fen nationaa^d^ia^rgïf
(Advertentie)
SUN3I.IK50 B
Dat officiële instanties ook vlot kun
nen werken, heeft de heer W. Hulse-
bos uit Twello ondervonden, die
dinsdagmorgen nog zonder papieren
in Twello zat en in de nacht van
dinsdag op woensdag om vijf uur zjjn
ernstig zieke zoon in het ziekenhuis
te Oakland in de Verenigde Staten
kon begroeten.
Maandagavond kreeg de heer Hul-
sebos bericht dat het met de reis
kosten in orde was en dat hij kon
vliegen naar zijn geëmigreerde zoon,
die in het ziekenhuis te Oakland lag
met ernstige brandwonden, opgelopen
bij een ontploffing in zijn woning. Hij
zou dinsdag kunnen afreizen, maar
hjj had geen papieren.
'Er werd links en rechts getelefo
neerd. Dinsdagmorgen werd in zeven
minuten een pasfoto gemaakt, in Arn
hem lag inmiddels het paspoort bij
de griffie klaar en de gewaarschuwde
Amerikaanse ambassade verschafte
al even snel een visum. Op Schiphol
volgde de inenting tegen pokken en
om half acht stapte de heer Hulsebos
in de DC-8 naar New York, die om
vier uu. 's nachts Nederlandse tijd
daar aankwam. Een uur later was de
59-jarige vader bij zijn doodzieke zoon
aan de Amerikaanse westkust.
et had wel wat weg van een
openbaar psycho-technisch on
derzoek, daar voor het Gemeen
temuseum aan de Stadhouders
laan in Den Haag gisteren. Jongens
en meisjes waren er onder grote
belangstelling bezig alsmaar bomen
te tekenen op een lange blankhouten
schutting. Het had echter niets met
psycho-techniek, maar alles met nut
tige vrijetijdsbesteding te maken. At]
waren bezig met de „opdracht die
de directie van het museum hen hau
gegeven om op de schutting, die de
nieuwbouw van het museum zal om
geven, in kleurige olieverf hun im
pressie te geven van het onderwerp
Bouw". Echte kunstschilders met
'baard keken toe of hun leerlingen
niet al te vrij werden in hun expres
sie. Eerst hadden zö zich op papier
wat op het onderwerp ingeleefd en
toen konden zij erop los gaan. Maar
de enorme nog blanke oppervlakte
maakte veel indruk en het was maar
heel aarzelend dat de vijftienjarige
Mary ten Brink de eerste voorzichtige
houtskoolstreep op het hout zette als
voorbereiding voor het meer kleurige
werk. Aan één gedeelte waren de kin
deren met het bos bezig ter herin
nering aan de bomendie voor de
museumuitbreiding zijn gesneuveld
daarnaast werden grote constructies
getrokken zijnde het museum in op
bouw en aan het eind van de schut
ting verrezen torenflats, dit keer met
puntdaken. Was men eenmaal aan
het verven toe dan werd het rood, geel
blauw en grijs steeds gemakkelijker
op het hout gestreken. De kinderen
trokken meer belangstelling dan Coi>
neille, wiens werk binnen hangt.
