van
Bij de bevolking
groeien de vrees en
Hoge hekken, prikkeldraad
Oost-Berlijn
de woede
e't lange, betonnen muren
Kennedy zwijgt,
jaagt, Adenauer bleef weg
Mapai verloor
vijf zetels
Lilt
van
de lievelin.
vele fronten
PANTSERWAGENS EN TANKS RIJDEN HEEN EN WEER
De lust en de last van het skelteren
bureaucratie
Onwettige daad
LORD HOME OP
ZIJN POST
Mister Jacky
Kind had schrammetje
Vlootdagen
Den Helder
Bijzonder circusbezoek
De post per karretje
Populairste lied
uit de Tweede
Wereldoorlog
4
GEVECHT met de
Oostduits loflied
„U bent hier in
een vrij
land
Ben Goerion ivordt
iveer formateur
TWINTIG JAAR GELEDEN RADIOPREMIÈRE
VOOR SOLDATENZENDER BELGRADO
DONDERDAG 17 AUGUSTUS 1961
n onze speciale verslaggever!
OMLIJN, YJ augustus In
Ue 'J11 heerst de angst. On-
ser rijden colonnes pant-
StpVH Sens en tanhs heen en weer.
str t opn^euw komt men in de
en v" pe^otons gewapende Vopo's
"Volksarmisten" tegen. Overal
oeiH gewaPende posten, die gere
ten; VOorhijgangers om identi-
zi aar(en vragen. Ze hebben
B dicht bij de zonegrens, ook
*n huizen en tuinen, om
ndaar iedere verdachte bewe
eg te kunnen gadeslaan. Vanaf
Gumenten en hoge gebouwen
gen officieren en manschappen
om VerTekijkers alles in hun
Saving, in de veelheid van
v0 slordige) uniformen is het
0r de buitenstaander wel eens
n d
moeilijk de verschillende politi
ële of militaire afdelingen uit
elkaar te houden, maar in ieder
geval treft men op vele plaatsen
ook Sovjet-militairen en -voertui
gen aan.
Bureaucratie
In
Drommen mensen
Lik op stuk
bEHTENLANDSE
kroniek
Algerijnse oorlog
Hoge commandant van
F.L.N. gesneuveld
Een massademonstratie met
ruim 300.000 deelnemers maken
wij in ons land nooit mee. In West-
Berlijn echter heeft men wel eens
meer dan het dubbele bijeenge-
zien. Vanuit allerlei richtingen
trokken de Berlijners gisteren bij
duizenden op, rustig, onder para
plu's en spandoeken. Het stadhuis
was behangen met vanen en
wapens, ook van Oostberlijnse
stadsdelen (met prikkeldraad
schilderingen aangegeven) en
Oostduitse provincies. Burge
meester Brandt sprak in vijftien
microfoons, als ik het goed ge
teld heb. Een ervan verspreidde
zijn woorden door de aangren
zende straten, die ook overvol
waren. Tal van spandoeken en
trouwens ook de luide reacties uit
het publiek gaven blijk van de
ernstige ontevredenheid van de
Westberlijners, die zich door het
Westen in de steek gelaten voe
len en krachtige tegenmaatrege
len verlangen, gelijk ook in klem
mende taal te lezen valt in de
Berlijnse kranten. Men neemt het
Kennedy kwalijk dat hij zwijgt,
Macmillan dat hij op jacht is en
Adenauer, dat hij zich in deze
dagen met partij-politieke bedoe
lingen tegen Willy Brandt heeft
uitgelaten. Ook het feit dat de
bondskanselier zondag niet on
middellijk naar West-Berlijn is
gekomen zit de bevolking hoog.
Vrij land
(Van een redacteur)
AMSTERDAM, 17 augustus
Morgen twintig jaar geleden
klonk over de Duitse soldatenzen-
der in Belgrado voor het eerst
het liedje „Lili Mariene". Belgrado
zond uit naar Rommels Afrika-
korps, dat zich een weg trachtte
te banen naar het Suez-kanaal.
Lichtelijk vermoeid, ver van de
bewoonde wereld geraakten de
luisterende jonge soldaten in de
ban van dit lied, dat zwaar bleef
hangen in de donkere avond. Ook
aan het andere front, van Mont
gomery's Achtste leger, hadden
Britse soldaten op radio Belgrado
afgestemd en ook bij hen sloeg
die toevallige keus uit de nog
schamele discoteek van de sol-
datenzender zwaar in. De staf in
Belgrado werd in de komende
weken overstroomd met brieven
die om herhaling verzochten. Het
werd een vaste „tune" van Bel
grado en langs allerlei fronten, in
bars en shows voor militairen
kreeg het razendsnel bekendheid.
„Lili Mariene" werd de populair
ste deun van de Tweede wereld-
oorlog, zowel bij de troepen van
de Asmogendheden als van de
geallieerden.
's Lands Kroniek
(Van
'et
e protestnota van de drie YVes-
1; SC ^""^andanten van Berlijn aan
j Ul1, Russische collega wordt opge-
s Cr E Jat de sluiting van de Sovjet-
sPr °ii "rcn* ..illegaal is. De nota
Vaey van een „flagrante schending
j I v'ermogendhedenovereenkomst
L Berlijn", en de commandanten
nneren in het hijzonder aan „de
j ereenkomst van 20 juni 1949 Op
yCZc datum werd, na een bijeenkomst
v"? de ministers van Buitenlandse
«er Cn Van (-'ro'e Vier in Parijs,
gPV' gezamenlijk communiqué uitge-
a'' waarin de Sovjet-Unie uit-
v U. helijUe garanties gaf voor het vrije
j., eer tussen de sectoren van Ber-
en tussen Berlijn en heel Duits-
^'e overeenkomst van 20 juni
s was voortgekomen uit de af
in '\i d'e anderhalve maand tevoren
b ew York was gemaakt, dat de
arische blokkade van West-Berlijn
'e toen ruim een jaar geduurd had
onmiddellijk beëindigd zou worden.
Ik heb het grootste (teel van (le dag
en de avond in Oost-Berljjn doorge
bracht en geen bijzondere moeilijkhe
den ondervonden, zoals verscheidene
collega's, die zijn aangehouden en
urenlang zijn ondervraagd of beroofd
van hun foto's. Maar ik was mij er el
ke minuut van bewust, dat ik mij in
een belegerde, onheilspellende stad be
vond. Onder de bevolking groeit de
vrees, maar bij menig gesprek heb ik
gemerkt dat ook de woede groeiende is.
Tot zondag waren er tussen Oost en
West ruim tachtig doorlaatposten in
Berlijn. Zondag waren er nog dertien,
maar ook dit getal is nu al verminderd.
Steeds weer stuit men op hoge hekken,
prikkeldraadversperringen en lange be
tonnen muren, die vervaardigd zijn uit
segmenten, die men aan de woning
bouw heeft onttrokken. Ook de over
gebleven passages worden zwaar be
waakt. Twintig tot veertig bewapende
mannen en nog allerlei civiele functio
narissen bevinden zich in de onmidel-
lijke nabijheid. Dwars over de straat
liggen betomen barricades waarlangs
elk voertuig een soort behendigheids-
proef moet maken om ze voorbij te ko
men. Men wordt er natuurlijk aange
houden en gevraagd naar de papieren
Ik ben gisteren tal van keren de posten
in de FTiedrichstrasse en de Elsen-
strasse gepasseerd, maar ik weet nog
steeds niet welke papieren ik het best
kan tonen en welke verhalen ik moet
ophangen om het vlugst van de controle
af te zijn.
'un eerste formele protest tegen
afgrendeïing van Oost-Berlijn heb
bel fUTleri'<a. Engeland en Frankrijk
Beperkt tot het signaleTen van de
|)(Te'Ugheicl van deze maatregel. Uit
dn„ C'i^ ^a' zii '1un gezamenlijke nota
hefl 'IUn comrnandanten in Berlijn
g Jen laten overhandigen aan de
cl,'q P^."C°m,mandant blijkt weer eens.
Het feit dat men buitenlander is
maakt de controleurs iets toegevender.
Dat men met een auto komt aanzetten,
bemoeilijkt weer veel, want daarvoor
heeft men een speciaal doorlaatbewps
nodig. Maar niemand weet waar dat te
krijgen is. Allerlei instanties verzin
nend van Sovjet-ambassade tot het
Oostduitse Persbureau, waar ik voor een
bespreking verwacht zou worden of waar
ik het speciale doorlaatbewijs zou kun
nen halen, heb ik de verwarde bureau
cratische situatie van de Oostzone als
hulpmiddel kunnen gebruiken. Overigens
ontmoette ik soms welwillende functio
narissen, die best tot een praatje bereid
bleken. Maar dan toch ga je jezelf on
behaaglijk voelen als er steeds mannen
om je heen komen staan, die de loop
van hun machinepistool misschien ge
dachteloos, maar toch vast op je gericht
houden.
In de buurt van de posten houden zich
onveranderlijk groepen Oost-Berlijners
op. Ze worden tot doorlopen gemaand,
maar ze komen steeds terug. Ken enke-
ling zet een brutale mond op tegen een
Vopo, maar als deze dan heftig reageert,
kiest hij de wijste partij. Een burger
trekt mij later onopvallend apart om te
vragen of ik een brief voor hem wil
meenemen naar „Frei Berlin
postverbindingen met het westelijke
stadsdeel z(jn verbroken).
Het beeld van Oost-Berlijn is al vaak
geschetst. Het is onontkoombaar triest,
vooral op deze regendag met. overal de
stille angst in de ogen van de mensen.
De communistische leuzen op grote ge
bouwen doen dommer aan dan ooit. On
telbaar is het aantal bemoste ruïnes
Merkwaardigerwijze doet de brede Sta-
lin-allee met zijn half gereedgekomen,
hoge, kazerneachtige nieuwbouw even
zeer aan een gebombardeerd stads
deel denken.
Het is niet druk op de rijweg: nogal
wat oude auto's en vrij veel nieuwe
wagens van een Russisch of Tsjechisch
merk. Maar op de voetpaden lopen
drommen mensen, zonder duidelijke be
stemming. Ze hebben geen geld voor
een eigen voertuig of voor de openbare
vervoermiddelen, die dan ook zelden
volledig bezet zijn. Weinig ziet men
werken en vele winkels zjjn gesloten. Er
is een groot gebrek aan arbeidskrachten.
Do vlucht van zoveel duizenden (vanaf
januari tot heden zijn er ruim 150.000
vluchtelingen in het Westen gearri
veerd) heeft de economie ernstig ont
wricht, zodat veel bedrijven het werk
moeten staken en mensen elders een
baan zoeken. Bij enkele winkels met
levensmiddelen wachten lange rijen
mannen en vrouwen.
Verder vanaf de zonegrens wordt het
militaire vertoon minder. In enkele ca
feetjes vind k mensen druk pratend bij-
(Van onze speciale verslaggever)
BERLIJN, 17 aug. De afsluitings
maatregelen hebben de Oostduitse
radio geïnspireerd tot een speciaal
loflied op de onderscheidene leger
en politieafdelingen aan de zonegrens.
Op een voor hen bestemd verzoek
programma was het onding te be
luisteren. Vertaald luidt een couplet:
..Wij hebben de koude krijgers van
de Rijn in hun mensenval opgeslo
ten en die met rode was verzegeld.
Nu trekken rust en vrede bij ons
binnen en schoon, ja schoon, zal on
ze hoofdstad zijn."
een. Ik kan er gesprekken beginnen,
maar er wordt natuurlijk niet helemaal
vrijuit gesproken. Hoe verstandig dat is,
heb ik enkele keren ervaren, toen som
migen van de aanwezigen als rode
agigators en met woordenrijke argu
menten tegen mij of anderen te keer
gingen. Ik hoor ook dat de troepenver
sterkingen zich in de vroege middag
uren naar de zonegrens hebben bege
ven met het oog op mogelijke gevolgen
van de massademonstratie in West-
Berlijn. Om daar iets van te zien, ver
laat ik de Oostzone weer. De levendige
drukte van West-Berlijn is als een wel
daad.
ovjet-Unie
jj ZB z'cb nog altijd op het stand-
Vern s'eIIen, dat de Grote Vier samen
j-^antwoordelijk zijn voor heel Berlijn.
standpunt is gebaseerd op het
Londense Protocol
van 12 september
1944, waarin de be
zetting van Duits
land en die van
Berlijn afzonderlijk
geregeld werden,
heeft dit Protocol
accepteerd, en in de zeventien jaar
sinJ.J. .1 I
sindsdien verstreken zijn, werden
Qor rO 7 i i
Jbrid i, 0 ^'er- a's zodanig geen
de c ISche wijzingen aangebracht in
j^Peciale status van Berlijn,
dn,U 'ff Eondense Protocol werd uit-
gCs L.j bepaald, dat Berlijn geheel
bL en zou blijven van de Sovjet-
dUs.e Gpgszone van Duitsland. Er is
be\ enhele legale grond voor de
(of er,ft van Moskou, dat Berlijn
Zjc|^e s bet oostelijk deel van de stad)
tL °P grondgebied van de Duitse
(IV 0(jraBsc^e Republiek bevindt.
Öri Ur jorn* bij, dat de Westerse Grote
So; p EED.R. niet erkennen). De
de V'C "GJnie heeft reeds jaren geleden
g0sri'Crn'?8endhedenstatus van Berlijn
Zetelen 9oor in Oosl-Berlijn de
tna I e.YesUgen van de D.D.R. Nu
l°s v |osbou Oost-Berlijn volledig
t|aj \V feS* Van Ber''jn" Het eist.
W^dt ^"Eerlijn een „vrije stad"
nie|. '|,en ^at er in die „vrije stad
Gf0tö rYen hoepen van de Westerse
^Lmaar.°°k van de Sovjet-
ger»df 7° l Se'e£ercb bfet viermo-
ste- I 'e cnbeginsel, dat formeel nog
RUs|S y°°r beel Berlijn geldt, wil
Ber|aad straks uitsluitend op West
's d> - iV.ai? toepassing verklaren. Hef
Drje d~ ^at de Westerse Grote
j-j 't niet kunnen accepteren.
°udce Ïet-Unie zegt nu, dat de
Vier OVereenkomsten van de Grote
geld' 'l*!6 Duitsland en Berlijn hun
en verloren, omdat liet
delijl. n e overeenkomsten herhaal-
\ves( Z°|U bebben geschonden. Het
- ''eelt zich echter in feite nooit
schending van de gesloten
y schuldig gemaakt.
Kii esterse opvattingen over de
ben e Duitsland en Berlijn heb-
de So^' le,Cb'e inridische basis. Maar
v»ri V 'c',riie trekt zich dnar niets
bet r!;;n- 'oor Moskou geldt alleen
recl't van de sterkste.
Ik kan geen straat inslaan zonder
troepenmachten en zware militaire voer
tuigen tegen te komen. Ik tracht te tel
len, maar na een tijd bemerk ik dat
hier een manoeuvre uitgehaald wordt
om de bevolking te imponeren. Ik zie
namelijk een paar keer achter elkaar
dezelfde pantserauto's en tanks op ande
re plaatsen terug. Op open plekken
staan kleine eenheden Russische tanks
van het type T-34. Er liggen bloemen
op de donkere kolossen. Deze onbehol
pen poging om de bevolking een soort
indruk van ,,de glorieuze helden bi]
te brengen, zal wel niemand ernstig ne
men. De soldaat, die de communisti
sche public relations tracht te verzor
gen door een boeketje van zijn bloemen
aan een passerende huisvrouw te over
handigen, krijgt tenminste lik op stuk.
Ik zie haar weigeren en schamper la
chend doorlopen.
Dit bord, meegedragen door een van de Westberlijners tijdens de grote meeting
van gisteren, spreekt geheel, voor zichzelf.
(Van onze Londense correspondent)
LONDEN, 17 aug. Van de vele
Britse ministers die, evenais de eerste-
minister, op vakantie zijn is er één die
tot le ontdekking is gekomen dat cr mis
schien iets aan de hand zou kunnen zyn.
Gisteren werd meegedeeld dat de graaf
van Home, de Britse minister van bui
tenlandse zaken, met het oog or de toe
stand in Berlijn heeft besloten zijn va
kantie te onderbreken.
Lord Home is evenals Macmillan op
de korhoenderjacht. Hij zal tijdens het
weekeinde terugkeren naar Londen.
Zoals de diplomatieke correspondent
van de Daily Telegraph het heden Uit
drukte, is dit het eerste teken van de
kant van de Britse regering dat zij
meent dat er iets ernstigs aan de hand
is.
Het is niet onwaarschijnlijk dat Lord
Home het kloeke besluit om de jacht te
onderbreken heeft genomen onder druk
van buitenlandse kritiek. Vooral de Ame
rikaanse en Westduitse bladen hebben
hun verbaz' ig geuit over de ongebrei
delde hartstocht waarmee zich Britse mi
nisters op vakantie begeven op ogen
blikken waarop men elders meent dat
er ministerieel werk aan de winkel is.
ALGIERS, 17 aug. (Rtr, AFP) De
commandant van de Algerijnse opstan
delingen in Oran en omgeving, Tarit,
is dinsdagavond gesneuveld. Hij en en
kele van zijn medewerkers werden in
een dorpje bij Orléansville door Fran
se troepen verrast. Zes Algerijnen wer
den gedood.
Ook de commandant van de streek
rond Algiers, Si Mohammed, is korte
tijd geleden gesneuveld.
Sinds de van Franse zijde eenzijdig
afgekondigde wapenstilstand vier dagen
geleden ten dele werd herroepen, zijn
honderd opstandelingen gesneuveld of
gevangen genomen, aldus is van offi
ciële zijde in Algiers meegedeeld.
ii
Het werd tijdens de toespraken
duidelijk, dat deze demonstratie niet in
on geregeldheden zou ontaarden. Om te
kunnen waarnemen of de Oostberlijners
wellicht door de radio iets van de beto
ging hadden vernomen, ging ik terug.
De sectorgrens ligt op twee kilometer
van het stadhuis in West-Berlijn. De
meest nabije (versperde) doorlaatpost
is het Potzdammer Plein, dat liet toneel
was van grote troepenconcentraties.
zo snel als h(j kon naar de Westberljjnse
politiemannen rende.
Hoogst onwezenlijk deed mij gister
middag de plotselinge ontmoeting aan,
ergens in Oost-Berlijn, met vijf Neder
landse amateur-wielrenners. Ze moes
ten vandaag starten in de Ronde van
Oost-Duitsland. Zonder hindernissen
hadden zij Oost-Berlijn bereikt, waar
ze goed ontvangen waren. Het waren
zo te zien welwillende jongens. Maar
op mjjn vraag waarom ze nu in deze
dagen zo nodig moesten deelnemen
aan een propagandistisch getint sport
evenement, hadden ze geen ander ant
woord dan: „Wij zijn uitgenodigd".
Geen wonder dat de Westberljjner
luidop vraagt: ,.Zal het Westen ons
verraden?"
In de Elsenstrasse maakte ik later
mee dat Westberlijnse jongens floten en
wuifden naar jonge Oostberlijners, die
vijftig meter verderop achter hoge ijze
ren hekken stonden. Het waren hun
vrienden zeiden ze. De Jostberlijnse jon
gens waren blij met deze ontmoeting en
juichten terug. Voor het hek liepen twee
Vopo's, zelf nog geen twintig jaar. Ze
lieten de jongens voor even hun gang
gaan. Wie weet waren hun gedachten bp
de ene jonge „Volksarmist" die, toen hij
dinsdagmiddag op wacht stond bü een
doorlaatpost, plotseling zijn wapen weg
wierp, over het prikkeldraad sprong en
's Avonds kreeg de angst mij
lichtelijk in zijn greep. Toen op een ge
geven moment door een donkere, ge
schonden strart een compagnie Vopo's,
zacht een marslied fluitend, naderbij
marcheerde, had ik geen andere wens
dap weg te komen. En iedere keer dat
er op de terugweg tanks en pantser
auto's opdoemden, had ik de neiging
snel een zijstraat in te slaan. Bij de
grenscontrole vergat ik iets te verzinnen
voor de afwezigheid van het auto-door-
laatbewijs. Ik moest uitstappen en mee
gaan naar de commandant in een hou
ten hokje. Ik verzoende mij al met een
nachtelijk verblijf in een of ander Oost-
berlijns bureau, maar wonderbaarlijk
genoeg waren woorden en papieren weer
bij machte een spelletje te spelen in een
bureaucratisch warnet.
,,U mag gerust passeren. U bent hier in
een vrij land", zei de commandant nota-
bene. Merkwaardigerwijze knikte ik
,,ja" in plaats van in een onbedaarlijke
lach uit te barsten. In het eerste het
beste cófé vond ik het gezelschap van
twee collega's, de Amerikaan Serge
Fliegers van liet Hearst-concern en de
Duitser Hans-Joachim Griephan van
U.P.I.-Berlijn. Zij hadden vijf en een
half uur vastgezeten in hun auto, waar
op twee Russische militairen hun gewe
ren hadden gericht. Bij al hun latere
bezoeken in Oost-Berlijn hadden zij geen
enkele last ondervonden.
JERUZALEM, 17 aug. (UFI) Pre
mier David Ben Goerion van Israël zal
binnen enkele dagen van president Itz-
hak Ben-Zvi het verzoek ontvangen een
nieuwe regering te vormen, aldus is in
Jeruzalem vernomen. Volgens welinge
lichte kringen zal de president Ben Goe
rion hiertoe uitnodigen zodra de offi
ciële uitslagen van de algemene ver
kiezingen openbaar zijn gemaakt.
De 75-jarige David Ben Goerion
noemde gisteren de uitslag van de dins
dag gehouden verkiezingen, waarbjj
zijn partij vijf zetels verloor, een
„ramp". De „Mapai" is met 41 zegels
overigens nog de grootste partij in het
120 zetels tellende Knesseth (parlement).
at vroeger zelf geknutselde
zeepkisten waren, waarmee
de jeugd wedstrijden hield,
heeft zich ontwikkeld tot klei
ne gemotoriseerde voertuigjes, be
kend onder de naam skelters, waar
mee zelfs een snelheid van honderd
km kan worden gehaald. Het is een
sport geworden, waaraan jong en oud
deelneemt en die in ons land kort
na de oorlog is geïntroduceerd door de
Amerikanen, die met de skelters of
karts reden op de startbanen van de
vliegvelden.
Zij vonden het een mooi tijdver
drijf. Zo dachten er ook enkele bur
gers uit Driebergen over, die het ini
tiatief namen om op een onbruikbaar
stuk van een terrein, waar de ge
meente sportvelden maakt, een skel
tercircuit aan te leggen. Er werd een
stichting in het leven geroepen, waar
van burgemeester mr. R. W. baron
Van Boetzelaer voorzitter is.
Nadat de baan op 29 april was ge
opend, zijn er verscheidene wedstrij
den gehouden, waaraan ook buiten
landers hebben deelgenomen. Twee
avonden in de week wordt er getraind.
Omwonenden zijn geschrokken van
wat zij noemen het hels irrite-
rend geluid, dat de motortjes maken.
Enkele maanden geleden reeds is
een actie-comité in het leven geroe
pen, dat bij het bestuur van de stich
ting stappen heeft ondernomen om de
hinder te beperken. Tot de klagers
behoort dr. L. Mees, wiens patiënten
in zijn huis „Maretak" aan de Em-
malaan, die daar voor chronische ziek
ten behandeld en verpleegd worden,
steen en been klagen. Vooral als de
wind deze kant uit is, dringt het
lawaai sterk door, terwijl de afstand
toch ongeveer een kilometer is.
Het bestuur van de stichting toonde
alle begrip en de secretaris, de heer
A. van Velzen, met wie wij over deze
zaak hebben gesproken, verklaarde ons
openhartig, dat het gelijk helemaal
aan de kant van de klagers was. „Het
geluid is ons erg tegengevallen en wij
zullen ons uiterste best doen te zor
gen. dat anderen hiervan zo min mo
gelijk last hebben."
En dr. Mees zei ons: „wij hebben
deze kwestie in een prettige sleer en
als goede mannen met elkaar bespro
ken."
Nu het bestuur aan de deelnemers
heeft voorgeschreven geluiddempers
te gebruiken, neemt het actie-comité
een afwachtende houding aan. Tot een
kort geding, waaraan even is ge
dacht, zal het voorlopig niet komen.
De moeilijkheid is, dat vooral jon
gelui weinig aardigheid aan het rijden
vinden, als ze niet lekker lawaai kun
nen maken. Het schijnt bovendien,
dat sommige geluiddempers de kracht
van de motor afremmen. De industrie
is echter bezig een afdoend apparaat
te ontwikkelen, dat op de snelheid
geen invloed heeft en men hoopt dan,
dat het gebruik daarvan internatio
naal wordt voorgeschreven.
Ook werd besloten niet meer op zon
dag te rijden, terwijl verzocht werd
het aantal races tot negen per jaar
te beperken.
Het comité verzocht ook in het uiter
ste geval de baan na vijf jaar op te
heffen, welke periode lang genoeg zou
zjjn om er tenminste met de kosten
uit te komen.
Nu door het slechte zomerweer niet
zo veel gereden is en de villabewo
ners weinig van buiten-zitten heb
ben kunnen profiteren, heeft men
zo wordt geredeneerd eigenlijk geen
maatstaf, hoe erg de overlast van
liet skelterrijden kan zijn. De mensen,
die bewaar hebben aangetekend, ver
trouwen echter ten volle op de goede
wil van de organisatoren, die naar
men hoopt als het al te bar wordt,
de zaak ,vel zullen licuideren.
iiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiililiiiliiiiliiiiiiiii
De meest gefotografeerde „ster"
van de Weense ijsrevue, die tot
en met 29 augustus in de Val-
kenburgse Eurohal dagelijks
voorstellingen geeft, is mister Jacky,
een schaatsende chimpansee. Nergens
kan Jacky (4 jaar oud) zich vertonen
of grote groepen zomergasten drom
men om hem heen. Een_ foto van
Jacky, liefst dinerend in zijn hotel, is
voor menigeen een aardig reissouve-
nir van Valkenburg. De chimpansee
heeft daar geen bezwaar tegen, mits
het „hooggeëerde publiek" niet al te
vrijpostig wordt. In zo'n geval is Jac
ky minder mak dan hij er uit ziet
en alleen zijn baas, de dertigjarige
Zwitserse schaatser Lucien Meyer, is
dan in staat om hem te kalmeren.
Vrij gauw slaagde Lucien Meyer erin
hem de regels van de rolschaatskunst
bij te brengen en daarna die van het
schaatsen op het ijs. Toen het zover
was begon Lucien Meyer en mister
Jacky aan een grote tournee. Zij wer
den weldra geëngageerd door de
Weense IJsrevue, waarmee zij thans
voor het eerst in Nederland optreden.
Rosalia (tien jaar), dochtertje van
het echtpaar Lieshout-de Mees
ter, Ringweg 79b Spaamdam,
liep een schrammetje op. Haar
vader herinnerde zich zondagmorgen
bij het uitgaan van de kerkdienst een
EHBO-pleister te hebben ontvangen,
scheurde het couvertje open en be
merkte aan de pleister een afwijking.
De vader van Rosalia stelde zich in
verbinding met de organisator van de
aktie en ontving anderhalf uur voor
het afsluiten van de actie voor de
prijsbepalende pleister 750,-.
Vrijdag 18 en zaterdag 19 augustus
wordt in Den Helder een vloot-
nianifestatie gehouden. Voor net
publiek zullen dan ter bezichti
ging zijn de kruiser „De Zeven Pro
vinciën", de onderzeebootjagers „r nes-
land", „Rotterdam" en „Gelderland
alsmede de kustmijuenvegers „Om
men", „Naaldwijk", „Drachten en
„Giethoorn" en de ondiepwatermijnen-
vegers „Van Hamel", „Van Moppes",
„Van Straelen", „Chompff", „Schut-
ling", „Van Well Groeneveld" en
„Alblas". Ook het haventerrein zal
voor het publiek geopend zijn.
Maritieme instructieve rondvaarten,
van ongeveer een half uur worden ge
houden met de „Hendrik Karssen" en
drie havensleepboten. De marine
luchtvaartdienst en het marineduik-
bedrijf zullen op de eerste vlootdag
demonstraties geven. Als andere bij
zondere evenementen staan voorts op
het programma: een tentoonstelling
van werken van schilders ter zee,
scheepsmodellen en uniformen der ko
ninklijke marine in de marinekantine
,,'t Huys Tjjdtverdrvjl" (tot 25 augustus
geopend), filmvoorstellingen, even
eens in de kantine, alsmede een de
monstratie en taptoe op de avond van
de eerste vlootdag, op het Juliana-
plein, waaraan de gezamenlijke mari
nekapellen hun medewerking zullen
verlenen. De taptoe zal worden be
sloten met een mars door de stad.
's Avonds zullen gebouwen en sche
pen zijn geïllumineerd, terwijl op de
avond van de laatste vlootdag een vuur
werk zal worden ontstoken op het
Harssesschiereiland.
Ruim een jaar geleden kwam de
naam van de Limburgse mijn
werker Wil Slangen in liet
nieuws. Hij was toen betrokken
bij een ernstig ongeluk in de staats
mijn Maurits. De 41-jarige houwer
uit Meerssen raakte bekneld tussen de
transporteur en een lorrie en verloor
daarbij beide benen. In een Amster
dams revalidatiecentrum leert de on
fortuinlijke houwer zich bewegen op
twee prothesen. Met zijn mede-patiën- -
ten was hij woensdagavond bezoeker
van het circus Toni Boltini. Even voor
de pauze bleek dat hij een wel zeer
bijzondere bezoeker was. Toen maakte
Willy Klijs, de zakelijke leider en uit
pure liefhebberij ook de spreekstal-
meester van het circus, bekend, dat
Wil Slangen de 250.000ste bezoeker
was tijdens het optreden van Boltini
in de hoofdstad en dat de directie deze
gelegenheid niet zonder meer wilde
laten passeren. Of hij nu wilde of niet,
Wil Slangen werd op een stoel midden
in de piste gezet en kreeg namens de
directie bloemen, een gouden horloge
en een enveloppe aangeboden. De
Limburger, die naar wij vernamen, in
het verre en hoge noorden maar moei
lijk kan wennen en wie nu in een uit
verkochte tent vol opgetogen Amster
dammers een dergelijke hulde ten d.eel
viel, was sprakeloos.
In de Drentse hoofdstad, in Hooge-
veen en in de stad Groningen
nemen de besteldiensten van de
P.T.T. een proef met zogenaamde
bestelwagentjes, karretjes op vier
wielen, die postbestellers aan de hand
kunnen meenemen en die dienen ter
vervanging van de zware Ieren tassen
waaronder de postbodes normaal ge
bukt gaan. In Assen is men maandag
met deze proef begonnen. De reacties
van de bestellers die er mee hebben
gewerkt, zijn uitermate gunstig^ De
wagentjes van Amerikaans make
lij worden uitsluitend gebruikt in
zogenaamde loopwijken. De karretjes
die geheel opvouwbaar zijn, kosten
130,-. Op dat bedrag komt per wa
gentje ongeveer 50,- aan invoerrech
ten.
Hans Leip, een Hamburgse schrijver,
had in een bundeltje van zijn hand een
sentimenteel rympje de wereld inge
stuurd over twee soldatenvriendinne-
tjes, Lili en Mariene. In '38 kreeg Nor-
iiiii.iiiiiiiiiillllllllllliliilllllliiiliiiiiilllllilliiiiittillllllllllllll
iiiiMiiiiiiiiimimiiiMiniiiiiimniiHiiiiiimiiMMHimiiiiiiiini
bert Schultze, een prjjsscliieter van
Schlagers, het ding in handen. Hu maak
te één meisje, Lili Mariene, tot de
hoofdfiguur en schreef er een slowfox-
melodietje bij.
De cabaretière Lale Andersen, doch
ter van een Noorse zeeman, kocht het
voor haar repertoire en zong liet in
het Berlijns „Kabarett der Komiker".
Ook zong ze het voor de grammofoon
plaat maar veel succes had ze er niet
mee Het lied was te obscuur om te vechten door verpozing kwamen zoeken^
passen in de gekweekte mythe van die
stoere Germaanse helden die Duitslands
grootheid moesten uitdragen. Maar in
de ontmoedigende ellende van de woes
tijn bleek de Germaanse soldatenziel wel
ontvankelijk voor het soldatenvriendin-
netje bij de kazernepoort. De mannen
van Montgomery kregen spoedig na de
uitzending van radio Belgrado het lied
met een Engelse tekst te horen, dank
zij het haastige ingrijpen van de Britse
Welfare-dienst.
De Duitse legerleiding vond het
een demoraliserend lied. Het werd
zo ernstig genomen, dat Goebbels de
antecedenten van de zangeres Lale
Andersen liet uitzoeken. Hij kon er
weinig bezwaren tegen vinden. Hij
gaf zich gewonnen en Lale Andersen
kreeg de opdracht een tournee langs
de Duitse fronten te maken, waar ze
iedere avond van Lili Mariene moest
zingen. Zij weigerde en werd in het
geheim gevangen gezet. (Bevru'd door
de geallieerden, ondernam ze na de
oorlog tournees door Europa en Ame
rika). Lili Mariene zag zich overigens
ook zonder haar het lievelingetje van
alle militairen worden. Marlène Die
trich vooral heeft het onder de Ame
rikaanse legers verspreid.
Jaren na de oorlog is er een film
„Lili Mariene" verschenen met een
verhaal over een meisje uit het café
Cigale in liet Noordafrikaanse dorp He-
ghazi, waar beurtelings de mannen van
Rommel en Montgomery tussen de ge-
