■1" r-
Jomo Kenyatta vecht voor
onafhankelijkheid van Kenia
Ont wikkelde neger maakte
gebruik van wilde terreur
Engelsen laten
hem weer vrij
Clierfi
Kost
1
KENT
KENT
KENT
Duitse verlangens
voor het Concilie
ZELFBEVUSTZPN VAN DE KIKOEJOE'S
behoed;
zame
reactie
MEDEDELING
ENQUETE ONDER GEZINNEN
Onvergetelijke dagen
voor Poolse jongeren
Feest rond het draaiorgel in Den Bosch
d6
ia1
Vrink
a/s jonge"
moet?#"/
M** |ouau^ ,clca.
IU V
■t K
J
,n <X°',
!Pd„euf
O U"V
had.i1.
nl®? (Ü1
?er'nlr''i
een
*tandW
it>k
'te
B i d d fr
l
z>cVi
ööffldC
ig KV^
VRIJDAG 18 AUGUSTUS 1961
(Van een redacteur)
T0en Ngai (God) de wereld
schiep, vond hij Kenia het
(ana moo'ste land van alle
en die hij had gemaakt.
Wf°m .koos hiJ de Mount
rUstnt ,uit als zij" geliefde
eerst Tegen Gikoejoe, de
de Tri m.ens en stamvader van
m„'"-oejoe-stam, zei hij: Als je
heitjl g. hebt zal ik ie altijd
roen a ie tenminste een be
koel °P me doet' Later vond Gi"
onder een boom een prach-
De ;nx;°OSt-DuitsIancl-
&UlTENLAND$E
KRONIEK
>merd
m gela»d
'ij w002rgcl' dat het Westen het niet
KstChf6 actie moet overgaan. De
flict.
tige vrouw, Moombi. Zij werd de
moeder van alle Kikoejoe's en zij
schonk Gikoejoe negen prachtige
dochters. Toen deze dochters
groot waren geworden, wilden zij
een man hebben, maar mannen
waren er niet. Gikoejoe slachtte
een lam en riep Ngai aan. Toen
kwamen er negen prachtige man
nen voor de negen prachtige doch
ters van Gikoejoe. En de Kikoe
joe's werden een groot en machtig
volk, het grootste en machtigste
volk van heel de wereld.
Mau Mau-terreur
Gearresteerd
Ontwikkeld man
Regeringsleider?
h
P. LOR1LLARD - NEW YORK
NIETTEGENSTAANDE de steeds sterker
stijgende vraag naar de door ons hier
te lande ingevoerde KENT-sigaretten, zijn
wij in staat dank zij de ultramoderne
Amerikaanse fabricage-methoden van onze
vrienden in het buitenland onze afne
mers regelmatig van voorraad te voorzien.
N.V. Cigarettes Import Cy. v/h A. J. BLOK,
Scheveningen
de meest verkochte Ameri
kaanse filtersigaret.
export uit de U.S.A. over
de gehele wereld.
met de beroemde licht1
blauwe micronite filter.
fit
od*
dele"
ar"
ks 9,nel'
De »"i
,jnd
:er,n>'
sn
eren
r
ilve j
»- W
Advertentie
v<u, eilauer' die maandag nog sprak
Ka "10Se''jke economische maatrege-
iml( R"en het communistische blok, is
dat [Sen de overl:uiginS gekomen,
Pel 'C^ esten niet te hard van sta-
Wm,0et '°Pen. Wellicht heeft hij van
ke;iiY'n^°U de wenk gekregen, dat de
sisc|j Uo°rding van de jongste Rus-
in Y ukdaging in de kwestie-Berlijn
\V,YrSte 'nstant'e de taak van de
te Dr.trse Grote Drie is. Van die Gro-
Pieest'5 Z'^n ^mer''<a en Engeland het
l'iiej- E-ene'®d tot een behoedzame po-
dat Ynnedy en Macmillan geloven
den IJ j n ^ru't moeten droog hou-
^Ycn'1 moment nog niet ge-
8ree, 1S' om t°t een drastische in-
\Vest nVef te gaan. De vrijheid van
get. edijn is immers nog niet aan-
BeflJ.' °n de afgrendeling van Oost-
s'ip Jl' Ï0U voor de Russen een ongun-
i'ebl) ^r0t,a8andistisch effect kunnen
l<an °n' omdat de maatregel gezien
tnistui? 11 Ü'S eeT1 erkcnning van de
•teU-|Vin« van het communistische
dat Vesterse Grote Drie vrezen,
^ttinY' econom'sc'ie blokkade een
«en factie kan veroorzaken die tot
ternayVaa[ e verhoging van de in-
P'lölC SDanninrt rrr\tt 1/ttnnon loï_
SqvY.Y tot protestnota's
den H°n \x 8pannin8 zou kunnen lei-
^ePaald' esten heeft zich bijgevolg
S0vjet t°t protestnota's aan de
^cceriL le' 'n deze nota's is het
ter van 6 p °P onwettige karak-
tpsseYxlY ^uss'sche besluit de grens
teq p) Y«t- en Oost-Berlijn te slui-
e v esterse Grote Drie zouden
eerst tot radicalere
maatregelen willen
overgaan wanneer
bijvoorbeeld het
vrije verkeer tussen
West-Berlijn en de
Bondsrepubliek be-
zou worden. Maar Amerika,
0 >C en frankrijk geven de hoop
at Knroesjtsjev liet niet zo-
ver r r lvnr
^OgelaLL jn K
herd odi
Komen. Zij willen de
|V'ernio'i'fi open houden voor een
NvestiP8'n den6esprel< over de
NvenSenS I u'ts'and en Berlijn. Zij
druL- Qp n'et te zwichten voor
rp hen '6| d°or de Westberlijners
i et'iin<. W|° uitgeoefend. De West-
'«eft 6 ')Urgemeester, Willy Brandt,
!?t nol-Y?0 «"oei laten. maar dat het
^Ieke rw
mlsrj v'nden zelfs
t&ercj pY'iYffh te gematigd gerea-
3°adsrn "J|'^rs vinden zclls dat de
cn v0ore K ^'aar een belangrijke re-
^'c'1 lie «fY G '^"gkig die het VVcsten
onY?pge!egd, is ook, dat men
'itsl-i, 'i Oost-Berlijn en Oost-
\Vi||v'VVilde v°orkomen.
v'i'i ||p, 'ar|dt heelt reeds gesproken
^liiiirl ,?evaar van een tweede
HPn
^^dhed,, maar de Westerse mo-
lT sheven niet naar „appease-
rn d.Ud Mledy en Macmillan heb-
xY. «een o l |genoeS gezegd, dat zij
't-Bp.l? pr'js de vrijheid van
y'enSetl n zu"en opofferen. Zij
S^''sin„ 'K'1^ Seen voortijdige toe-
8 Vap het Berlij
lijnse con
Bovenstaand verhaal is het „Bock
Genesis" van de Kikoejoe-stani in Ke
nia, zoals de Kikoejoe's het heden ten
dage nog aan elkaar vertellen. Deze
treffende geschiedenis, geboren uit het
volk zelf, in de loop der eeuwen onge
twijfeld steeds mooier en indrukwek
kender geworden, verbeeldt op een pak
kende manier het zelfbewustzijn van de
Kikoejoe's. Inderdaad vormen de Ki
koejoe's een imponerend volk. Zij zijn
de grootste en machtigste stam van heel
Kenia en het is niet verbazingwekkend,
dat de Kikoejoe's vroeger dachten, dat
Kenia de hele wereld was. Van deze
machtige stam is ongetwijfeld de mach
tigste man: Jomo Kenyatta („Branden
de Speer"). Dat was hij al in 1946, en
hij is het gebleven, ondanks het feit, dat
hjj ruim zes jaar in gevangenschap
heeft doorgebracht en lange tijd daarna
als balling leefde in Noord-Kenia.
Pas m maart van dit jaar werd Jomo
Kenyatta overgebracht naar Maralal,
een plaatsje in de buurt van Kenia's
hoofdstad Nairobi. Ook daar genoot hij
echter nog geen bewegingsvrijheid. Die
heeft hjj eerst deze week teruggekre
gen, omdat ook het Britse gouvernement
in de loop der jaren is gaan begrijpen,
dat politieke onafhankelijkheid voor
Kenia een onmogelijke zaak is zolang
Jomo Kenyatta niet zijn handen vrij
heeft om mee te doen aan het
politieke spel. Alle Kikoejoe's, en
ook vele andere negerstammen in Ke
nia, zien in hem nog altijd een natio
nale held. de grondlegger van hun op
handen zijnde vrijheid.
De „wind van verandering", die
over Afrika waait, heeft inder
daad héél veel veranderd, Jomo
Kenyatta was acht, negen jaar
geleden ook in Europa al geen onbeken
de figuur. Hij was dat echter niet als
gerespecteerd politicus of als de moge
lijke eerste minister-president van zijn
onafhankelijk geworden land, maar als
de man die beschouwd werd als de lei
der van de gevreesde terreurorganisa
tie, die zich onder de naam Mau Mau
een beklemmende reputatie van wreed
heid en niets en niemand ontziende mee
dogenloosheid verwierf.
De Mau Mau, strijdend voor de vrij
heid van Kenia, vermoordde in totaal
84 blanke kolonisten en 1500 Kikoejoe's,
die heulden" met het Britse bestuur.
Engeland moest een sterke troepen
macht inzetten om de fanatieke Mau
Mau-ers te bestrijden. Regelmatig
kwam het tot felle gevechten, waarbij
in totaal meer dan tienduizend negers
het leven lieten. Bovendien werden tien
duizenden arrestaties (eens meer dan
35.000 op één dag) verricht. Met veel
moeite werd de terreur van de Mau
Mau overwonnen, maar de eenmaal op
gang gekomen onafhankelijkheidsbewe
ging in Kenia kon niet meer worden
stilgezet. Nu, acht jaar later, krijgen
de zwarte inwoners van Kenia er
wonen in dit land 92 maal zoveel zwar
ten als blanken langzaam maar
zeker ook zónder terreur hun zin.
Was Jomo Kenyatta inderdaad de
leider van de Mau Mau? De
Britten verdachten hem er sterk
van, arresteerden hem op 21
oktober 1952 en veroordeelden hem op
8 april 1953 tot zeven jaar gevangenis
straf. Kenyatta was op het moment van
zijn arrestatie de leider van de Kenyan
African Union (K.A.U.), op dat mo
ment de belangrijkste politieke partij
van de Keniase negers. Het was de
partij van de Kikoejoe's, maar ook an
dere stammen van Kenia hadden er
een onderdak in gevonden. Walter Ode-
de volgde Kenyatta als K.A.U.-voorzit
ter op, maar ook hij werd later gear
resteerd. Toen werd Tom Mbcya de
machtigste man in de partij, totdat in
1953 de gehele K.A.U. door het Britse
gouvernement werd verboden.
In maart I960, na de conferentie in
Londen over Kenia's onafhankelijk
heid, werd de K.A.N.U. opgericht, de
Kenyan African National Union,
waarvan Tom Mboya secretaris-gene
raal werd. Het bestuur van deze par
tij weigerde mee te werken aan de
vorming van de eerste regering van
Kenia, zolang Kenyatta niet zijn vol
ledige vrijheid had herwonnen. Een
uit de K.A.N.U. ontstane tweede par
tij, de K.A.D.U. (Kenyan African De
mocratie Union) stelde zich aanvan
kelijk op hetzelfde standpunt, maar
veranderde later van koers en bleek
plotseling bereid wél ministers voor
de regering af te staan. Maar zon
der de K.A.N.U. (die bij de eerste
algemene verkiezingen van februari
1961 achttien zetels veroverde in de
wetgevende vergadering, tegen de
K.A.D.U. 11) is en blijft Kenia een
politiek onbestuurbaar land.
Vele Europeanen zien in Kenyatta
nog altijd hét prototype van de
onontwikkelde neger, de zwarte
wildeman die amok maakt te
gen de Europese suprematie terwijl hij
en zijn landgenoten hun eigen land niet
eens zélf kunnen besturen. Dit oordeel
over een ontwikkeld man als Kenyatta
uiteraard een gevolg van de ge-
dachtenassociatie die hij oproept met
de Mau Mau raakt echter kant noch
wal. Jomo Kenyatta verbleef vijftien
jaar in Groot-Brittannië, waar hij eerst
Engelse letterkunde studeerde en daar
na antropologie en economie aan de be
roemde London School of Economics.
Hij behaalde daar ook een academi
sche graad. Kenyatta maakte boven
dien grote reizen door Europa. Hij stu
deerde enige tijd aan de universiteit
van Moskou. Hij trouwde mot een En
gelse vrouw, Edna Clark, die hem één
zoon schonk. In 1945 richtte hij in Lon
den, samen met Kwame Nkroemah, die
in dat jaar eveneens in de Engelse
hoofdstad studeerde, de Pan-Afrikaanse
Federatie op. Een paar maanden later
organiseerde hij, met Nkroemah, in
Manchester het vijfde Pan-Afrikaanse
Congres.
In 1946 keerde Kenyatta terug naar
zijn vaderland, waar hij al gauw de
grote man werd van do K.A.U. Als
geen ander heeft hij gevochten voor de
onafhankelijkheid van zijn land. Dat
hij de leider was van de Mau Mau,
is nooit bewezen, maar dat hij met de
ze organisatie nauwe banden onderhield
wordt door vrijwel niemand betwijfeld.
Kenyatta, dat is duidelijk, wordt door
de blanke kolonisten in Kenia gehaat
met een dodelijke haat. Niettemin staat
het vast dat de zwarte bevolking van
Kenia ba- zal worden in eigen huis.
Terwijl Kenyatta in se vangenschap
verbleef, haalde Tom Mboya de hete
kastanjes uit het vuur. Hij was de be
langrijkste man op de conferentie van
maart 1960 in Londen, waarin de toe
komstige onafhankelijkheid van Kenia
in principe werd geregeld. Toen Mboya
in zijn land terugkeerde werd hij door
de negers begroet en bejubeld als een
tweede Ngai.
Maar ook Tom Mboya zegt en
schrijft, dat Jomo Kenyatta de eerste
minister-president van Kenia moet wor
den. „Alles wat ik heb gedaan, heb ik
gedaan in zijn geest", zei hij onlangs.
Het ziet er naar uit, dat Kwame
Nkroema niet de laatste Afrikaan is
geweest, die door de Engelsen eerst
in de cel werd gestopt, maar er latei-
werd uitgehaald om regeringsleider te
worden van een onafhankelijke natie.
Laten wij het vandaag nu
eens niet over Berlijn maar
gewoon over eten hebben.
Eten is een belangrijke
zaak. Zo belangrijk zelfs,
dat men geen gefundeerd
oordeel over Berlijn of over
wat dan ook kan ontwik
kelen zonder op gezette
tijden voldoende voedsel tot zich te
nemen. De kost gaat voor elke geeste
lijke baat uit. Slechts in het hierna
maals doet de kost in het geheel niet
meer terzake. En dat zal dan wel een
van de redenen zijn, waarom wij
straks wolkeloos gelukkig zullen
wezen.
Maar laten wij nu eens, verscheur
de mensenkinderen als wij zijn, het
eten geestelijk benaderen; Dat kan.
Jaren geleden heb ik eens met de
inmiddels overleden dichter Weru-
meus Buning gesproken. Hij was, zo
als U weet, behalve poëet nog culi
nair expert ook en hij was bij uitstek
een man, die het nuttige aan het
nuttige en het aangename aan het
aangename wist te koppelen.
Hij bekende mij bij die gelegenheid
een aartsvijand te hebben. En hij
voegde er aan toe:
„Ik heb nooit geweten waarom ik
zulk een hekel aan de vent had,
tótdat ik ontdekte wat zijn lievelings
gerecht was."
„Welk was dat dan?", vroeg ik.
Ik zal nooit de uitdrukking van af
schuw, die op zijn gebaarde gezicht
verscheen, vergeten toen hij ant
woordde
„Griesmeelpudding met bessen
sap."
Nu had ik stokvis verwacht, en het
viel mij dus enigszins mee, maar ik
moet toegeven dat die slag van de
griesmeelpudding mij ook voldoende
trof. Wie eet er nou met welbehagen
griesmeelpudding?
Het omgekeerde is mij overigens
ook overkomen. Op een keer zat een
heer met zulk een verlekkerde over
tuiging tegen mij aan te praten over
de voortreffelijkheid van met truffels
gevulde gebraden gans, dat ik nog
maar een verlangen had: met truf
fels gevulde gebraden gans eten en
dan sterven. Toen ik het naderhand
eens dééd, stierf ik inderdaad zo on
geveer.
Laten wij uit dit alles nu ook een
les trekken. Deze: wij bekennen ons
om te beginnen met z'n allen tot ver
se raapstecltjes. Daarna gaan wij
eens verder praten. Want over smaak
valt tegen alle andersluidende ge
ruchten in - wel degelijk te twisten.
Over Berlijn trouwens ook.
(Advertentie)
Toen Tom Mboya, de huidige leider van ae Kenya African National Union
(K.A.N.U.) Jomo Kenyatta in diens ballingsoord in het noorden van Kenya
bezocht, maakte hij deze foto van de man, die volgens de Engelsen de leider
was van de Mau Man. In 1952 zei hij: „Ik weet niet waar en wanneer ik wercl
geboren. Ik schat dat ik ongeveer vijftig jaar oud ben."
DÜSSELDORF, 18 aug. (KNP) Aan
kardinaal Frings, aartsbisschop van Keu
len, aan kardinaal Döpfner, benoemd-
aartsbisschop van München, en aan
de andere Duitse leden van de concilie
commissies is een groot pakket met
wensen en verlangens van de Duitse
katholieke gezinnen ten aanzien van het
Concilie overhandigd. Dit is het resul
taat van het initiatief, dat de Katholieke
Duitse Vrouwenorganisatie heeft geno
men. In haar weekblad „Frau und Mut
ter" heeft deze organisatie een uitge
breide enquête op touw gezet onder de
abonnees. Hierop is zeer uitvoerig en
door zeer velen gereageerd. Zowel kar
dinaal Frings als kardinaal Döpfner be
groetten het initiatief met vreugde en
verklaarden, dat zij uit het resultaat
van de enquête vele waardevolle aan
sporingen hebben geput.
De wensen van de Duitse katholie
ken blijken voor een belangrijk deel
betrekking te hebben op de liturgie
viering. De meeste antwoorden geven
uitdrukking aan het verlangen, dat bij
de Misviering een groter gebruik van
de moedertaal mogelijk moet worden
gemaakt. Met name voor de verkon
diging van Gods woord in Evangelie
en Epistel bepleit men het gebruik
van de moedertaal.
Een andere belangrijke wens betreft
de rijkdom van de H. Schrift, die thans
niet voldoende in de lezingen van de
H. Mis tot uiting komt. Heel veel geën
quêteerden iringen erop aan, dat de
kerk zal afstappen van de jaarlijkse cy
clus van evangelies en epistels om door
meerjaarlijkse cycli ook de andere de
len van de H. Schrift in de voorlezing i
tijdens de H. Mis te betrekken.
Velen uiten het verlangen naar een
inniger contact met de sacramenten, bij
voorbeeld door de aanwezigheid van de
moeder bij het doopsel van haar kind,
en door verhoging van de leeftijd van
het Vormsel, dat zal moeten worden
ontvangen bij het binnentreden in de vol- 1
wassenheid. Velen gaven ook uitdruk
king aan hun wens bij bepaale gelegen
heden onder twee gedaanten te kunnen
communiceren.
Ook de vraagstukken, die het prakti
sche christelijke leven opwerpen worden
diepgaand in de enquête behandeld en
beantwoord. De huwelijksproblematiek
kreeg hierbij een belangrijke plaats. In
de antwoorden op de betrokken vragen
onderstrepen zeer velen de noodzaak
van een intensievere godsdienstige voor- c
bereiding op het huwelijk voor verloof
den. Voor do jonggehuwden wordt aan
gedrongen op voorlichting op het gebied
van de huwelijksmoraal teneinde de
„dienst aan het leven" op verantwoorde
wijze te kunnen vervullen.
Bijzondere hulp vragen velen tenslot
te voor degenen, die onder de conse
quenties van een ongeldig gesloten ge
mengd huwelijk lijden. Hun dient de mo
gelijkheid te worden gegeven weer aan
liet. sacramentele leven van de kerk
deel te hebben.
Frankrijk In Nimes is een benzine-
opsiagplaats met 136 000 liter benzine
uitgebrand. Een chauffeur van een
tankauto werd licht gewond. (Rtr.).
In de van takken gemaakte letters
staat er „Varta" te lezen boven
de toegang tot het met hoog
geboomte omzoomde weiland in
het koninklijk park Boschloo, dat deel
uitmaakt van iiet Kroondomein bij
Apeldoorn en dat bij hoge uitzonde
ring als bivak beschikbaar is gesteld
voor de Pools-Engelse padvmdsters.
„Varta" is oud-Pools voor ons woord
„kampvuur". Sinds 3 augustus heb
ben deze Poolse ballingen, 28 in
totaal, hier hun kampement opgesla
gen. En op het landgoed Spelderholt
te Hoenderloo hebben 26 Poolse pad-
vindsters hun zomerbivak. Nog enige
dagen. Want maandag komt er een
einde aan hun kampement in ons
land. Hun verblijf in deze fraaie om
geving, waarvoor zich vooral de in
Den Haag woonachtig zijnde heer en
mevrouw Langelaar (mevr. Lange-
laar is een Poolse van geboorte en
fungeert als leidster bjj het padvind-
sterskamp) veel moeite hebben ge
geven om alles tot in de puntjes
voor elkaar te hebben, zullen de
Poolse jongeren niet licht vergeten.
Want tijdens dagtochten werden ook
Amsterdam, Utrecht, Oosterbeek,
Arnhem en Driel bezocht. Op de
eerste zondag maakte men een trip
naar 's lands hoofdstad, de tweede
zondag werd een uitstapje gemaakt
naar Utrecht en op de feestdag van
Maria Hemelvaart bezochten de Pool
se jongeren het Airborne-kerkhof te
Oosterbeek, waar ook Poolse para
chutisten hun laatste rustplaats heb
ben gevonden. Vooral deze herden
kingstrip heeft diepe indruk gemaakt
op de Poolse ballingen. Bij de gedenk
steen op het Airborne-kerkhof werd
een krans gelegd met als opschrift
„Namens de Poolse padvinderij in
ballingschap". De krans werd gedra
gen door een padvinder en padvind
ster en namens de Pools-Nederlandse
kolonie door een meisje in de origi
nele Poolse klederdracht. Nadat het
Poolse volkslied was gezongen en de
graven waren bezocht, plaatsten alle
Poolse ballingen hun handtekening in
het gastenboek van het kerkhof. In
een hotel te Renkum bood het ge
meentebestuur van Renkum het Pool
se gezelschap een maaltijd aan, waar
na een kort bezoek werd gebracht
aan Arnhem. Vervolgens reden de
extra bussen naar Driel in de Be
tuwe, waar het comité „Polen-Driel"
in de r.k.pastorie voor een ontvangst
zorgde. In de katholieke kerk alhier
woonden de Poolse jongeren de H.Mis
bij, die tot intentie „voor de vrijheid van
Polen" werd opgedragen. Tijdens het
Misoffer zongen de jongeren Poolse
liederen. Nadat de voormalige strijd
gebieden van de Poolse airbornes in
het Betuwse land waren bezocht,
werd in de pastorie de avondmaaltijd
gebruikt, waarna men terugkeerde
naar de kampementen in de omge
ving van Apeldoorn.
Het gezelschap bestond bij deze
trip uit rond 140 personen. Want ook
de bijna 80 Poois-Nederlandsc jonge
ren met hun leiders(sters), die ge
durende enkele weken in een vakan
tiehuis te Apeldoorn hun vakantie
doorbrengen, maakten deel uit van
het gezelschap. Drie Pools-Engelse
meisjes genoten het voorrecht op het
paleis Het Loo te worden ontvangen.
Bij deze gelegenheid boden zij aan de
dame du palais jonkvrouwe L.baro-
nes Van Hogendorp voor prinses Wil-
helmina een curiositeitenalbum over
Krakov aan.
Van de heer A. J. Zielicki, super
visor van het jongenskamp op liet
landgoed Spelderholt, vernamen wij
dat er een organisatie vertakt over
22 Janden van Poolse verkenners in
ballingschap is. Het hoofdkwartier
van deze organisatie is in Londen
gevestigd. Engeland zelf telt niet
minder dan 4000 Poolse padvinders
en padvindsters, die op hun school
vrije zaterdag een speciale Poolse
school bezoeken, waar bij de vakken
het accent op Polen ligt. Ook leren
de ballingen hier Pools lezen en
schrijven en de vaak ontroerend
mooie Poolse volksliederen.
In Den Bosch hebben do draai
orgelmannen donderdag hun glo
riedag beleefd, toen daar duizen
den belangstellenden naar de Pa
rade waren gekomen om getuige te
zijn van het nationaal draaiorgelcon
cours, dat hier tot een ongekend suc
ces is uitgegroeid, mede dank zij de
sfeer die dit unieke plein al meteen
aan het festijn meegaf.
's Morgens hadden de deelnemende
orgels: de grootste en mooiste uit het
hele land ten getale van een dozijn,
al rondritten door de buitenwijken
van Den Bosch gemaakt en voor het
begin van het concours zijn ze in een
luisterrijke optocht van de Markt
naar de Parade getrokken. Daar
stond een jury, bestaande uit de
heren Marinus Ogier, Sjef van Bal-
kom en frater Wiliibrordus van Loos
broek gereed om de prestaties van
de orgels en hun „bespelers" te gaan
waarderen. Die jury had 1 riialve op
klank, repertoire en tempo ook nog
te letten op hét uiterlijk cn de ver
zorging van de deelnemende orgels,
zodat ze aan haar taak de handen
vol had.
De muzikale prestaties werden af
gewisseld met boeiende en gezellige
praatjes van mr. Romke de Waard
die velerlei wetenswaardigheden wist
te vertellen over orgels, orgelbouw,
orgeldraaien en die het meeleven van
zijn toehoorders trachtte op te wek
ken voor het behoud van het draai
orgel in het Nederlandse straatbeeld.
Hij meende dat ook de overheid hier,
evengoed als voor een beiaard, een
bijdrage voor over zou kunnen heb
ben.
Na het eigenlijke concours, volgde
er nog een „amateur-wedstrjjd" die
voor de Bosschenaren zeker even
spannend was: een vjjftal bekende
Bossche persoonlijkheden heeft toen
zijn krachten beproefd op het be
faamde orgel De Arabier en werd
daarbij gejureerd door een drietal
orgelmannen uit Den Haag en Am
sterdam. Die kenden de eerste prijs
toe aan Zoete Lieve Gerritje en de
tweede aan burgemeester mr. R.
Lambooy.
Even later kwam de andere jury
met haar uitslag voor de dag:, zjj had
de eerste prijs voor de straatorgels
toegekend aan De Bloemenmeid uit
Den Haag en De Cello uit Amster
dam terwijl zij bovendien een eerste
prijs met lof der jury toekende aan
De Snuffel uit Amsterdam en De Pod
uit Ptotterdam. Dc eerste prijs voor
de concertorgels ging naar De grote
Gavioli uit Zaandam. De beker voor
het best onderhouden orgel, uitge
loofd door de Heineken's Brouwerij,
werd behaald door De Waterpoorter
uit Schiedam. Het festijn werd be
sloten met een bal-champêtre op de
Markt dat door drie grote draaior
gels muzikaal werd verzorgd.
