Het levensverhaal van een moordenaar
- IN MEMORIAM
GREET KOEMAN
Dinsdag a.s. vertrekt de
Onderzeedienst
Dolle achtervolging van
dronken autorijder
1
li
81é
V andst» zoeklicht
0'
Vijf wagens
geramd
mv
Jaap Barendregt
ontvangt ver
diende huldiging
Kampement voor
Italianen en
Spanjaarden
ïL§r°c
c D<
y b
Zijn grootste
last
Exporttoeslag boter
OPSTELLINGEN
van semi-profs
Vertraging treinverkeer
tussen Utrecht en
Woerden
1
Herinneringen
Filliphus van Zuilen
een modern alchimist!
Kracht
Uitsterven
Visset
Wetenschappelijke nul
Ministeriële verklaring
over kinderbijslag
Bromfietser
verongelukt
Ni
5* w
Kh*e
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1961
PAGlN^
DIT IS HET LEVENSVERHAAL van de moordenaar van Maria
Goretti, Alessnndro Serenelli. Hij is nu bijna tachtig jaar, dm heel
oud geworden en uoont in een Kapucijnenklooster ergens in Apuli'è,
waar hij liefderijk werd opgenomen, toen hij te zwak werd om te
werken. Hij is er gast in het verblijf voor de oude, invalide monni
ken, een tiental Kapucijnen, die eveneens de tachtig jaren naderen of
die reeds overschreden hebben. Hier wacht Alessandro Serenelli op
zijn dood, na een hard leven van dagloner en met achter zich een
verblijf van vele jaren in de gevangenis. Hij werd ivegens moord op
Maria Goretti tot 32 jaar gevangenisstraf veroordeeld, maar om zijn
goede gedrag schold men hem bijna de helft van zijn straf kwijt.
Toen stuurde men hem naar een soort strafkolonie, tvaar hij nog
ettelijke jaren het toezicht kreeg op het pluimvee, tot men hem toe.
stond te gaan waarheen hij tvilde. Hij zwierf door het land, maar
het kostte hem de grootste moeite ergens werk te krijgen. Elke boer,
bij wie hij zich voor een baantje aanmeldde, schrok er voor terug,
hem aan te nemen. Hij ivas immers een moordenaar en ze hoorden
al gauw, ivie hij vermoord had. Een onschuldig meisje, de heilige
Maria Goretti
kon, in ieder geval niet Alessandro Serenelli en de moeder van Maria
meer tot werken i
Café-Rest. „EUROPOORT" - Maasboulevard, Schiedam
september SPECIALE VISGERECHTEN
Voor reserveringen - telefoon 64625 en 65107.
Goretti.
Filliphus van Zuilen is een meester
in het slaan van lippen.
Filliphus van Zuilen is een een
voudig man. Een krappe zesti
ger, met een door de zon ge
bruinde kop, waarin felle ogen
onder borstelige wenkbrauwen.
Hij loopt gebogen, maar Fil
liphus van Zuilen heeft dan ook
vanaf zijn jeugd in gebogen hou
ding werkzaamheden moeten
verrichten. Ik kwam hem tegen
in het „Strodorp" van het Con
cours Hippique te Rotterdam.
Hij praatte met een Duitse rui
ter. Praten is echter niet de
juiste benaming. Wijzend met
handen en voeten legde Filliphus
van Zuilen iets uit. Natuurlijk
ging het over paarden; hoe kan
het anders. Filliphus van Zuilen
verdient nl. aan het edele dier.
De hoefsmid uit Haastrecht, een
plaatsje gelegen op een steen
worp afstand van Gouda, is van
af 1957 als zodanig benoemd
door de organisatoren van het
C.H.I.O. Op elk moment van de
dag moet hij voor de ruiters
klaar staan. Beroemde dieren
zijn door de hoefsmid Van Zui
len aan een stel fonkelnieuwe
hoefijzers geholpen.
mmmm
5) rjiden zonder rijbewijs. fc fcu.
(Je
v°riR j
de
vait
Er wordt in Italië wel
beweerd, diait hij daar
in dat klooster im Apulië
de moonilksipij zou dra
gen. Maar diit is niiet
heit geval. Hij draagt er
nog siteeds de kleren
van boerenarbeider, met
het lange voorschoot,
maar hij behoeft niet
meer te werken. Nog
steeds beschikt hij over
al zijn geestvermogens
en het is vooral daar
om, dat de Kaïpucijner-
monmiiken zich over hem
ontfermden, toen hij de
last van zijn jaren
lichamelijk begon te
voelen en zich nog nau
welijks voortbewegen
(Van onze verslaggever)
BOTTERDAM, 1 sept. Jaap Baren
dregt, die gisteren zijn zilveren jubileum
vierde als chef-terreinknecht bij het sta
dion Feijenoord, heeft zich moeten onder
werpen aan een grootse huldiging. De ju
bilaris heeft ondervonden, dat hij zowel
buiten als binnen de grenzen van Botter
dam wordt gezien ais een geliefd persoon.
Voorzitter G. Kieboom van Feijenoord,
waar Jaap Barendregt reeds jaren als
terreinknecht heeft gewerkt, noemde hem
een „begrip", terwjjl de heer D. Nijs hem
een pluimpje gaf over de toestand van
de terreinen. „Het gras van het stadion
ziet er zo aanlokkelijk uit, dat je het zo
zou willen bikken" aldus de heer Nijs.
De heer H. Zon noemde Jaap Barendregt
een prima ambassadeur van het stadion.
Er werden nog meer woorden van erken
telijkheid gesproken. Veie voetballiefheb
bers, relaties, familie en bekenden waren
naar het bovenkoffiehuis van het stadion
getogen om de jubilaris gelukwensen en
presenten aan te bieden. In de ochtend
uren was het feit reeds op intieme wijze
herdacht. De directeur van het stadion,
de heer B. van Krimpen, belichtte daar
de kwaliteiten van Jaap Barendregt.
DEN HAAG, 2 sept. Op Nederlandse
boter, mits bij export niet ouder dan acht
weken, welke als zodanig voor of op 10
september daadwerkelijk naar Engeland
wordt uitgevoerd, zal tot nader order een
toeslag van f 1.40 per kg worden ver
leend.
(Van onze sportredactie)
Feijenoord: Pieters Graafland; Kerkum,
Veldhoen; Kreyermaat, Kraay, Klaassens;
Bergholz, Bennaers. Van der Gijp, Bouw
meester en Moulijn.
Sparta: Van Dijk; Visser, Van der Lee;
Daniëls, Verhoeven, De Koning; Van Ede,
De Vries, Van de Graaf, Bosselaar, Van
Miert.
Excelsior: Brouwer; Daraen, De Hartog;
Van de Polder. Visser, Delwel; Van de
Burg, Libregts, Meerman, Slui, Brand.
SVV: Tap; Romein, Van Kampen; Ris,
Hekman. Van Leeuwen, Slavenburg, Van
Pelt, Kaak, Putters, Herwig.
Hermes DVS: Van Diest; Monster, Rijke;
Sigmond, Kemper. Eykenbroek; Kuypers,
Van der Poel, Zuyderwijk, Le Boer, Geel.
DHC: Lagarde, Van de Velden, Fluit,
Tetteroo, Bavelaar, Jansen; Van Miert,
Van de Gijp. Van Gaaien, Stallen, Van
Buuren.
DFC: Hentenaar; Van den Bosch, Punt;
Bellaard (of Schoon), Los, Sindorf; De
Jager, Van Linstee, De Visser, De Vos,
Van Sluysdam.
EBOH: Smid, Visser, Janse, De Geus,
Dielissen, De Visser, Van den Heuvel, Van
Kooten, Tak, Detiger, Doyen.
Fortuna VI. Hooymans, Baksteen, Kooi
man, Van der Border, Jansen. Hywat; Ta-
mas, Hagenars, Bouwman, Verweel, Van
de Burg.
UTRECHT, 1 sept. Het treinverkeer
tussen Utrecht en Woerden ondervond
gisterenavond ernstige vertraging door
een storing in het NX-beveiligingssysteem
op het emplacement Woerden. De trei
nen werden „geloodtst", d.w.z. ze reden
van blokpost tot blokpost.
De storing was om twintig minuten
over elf opgeheven. De stagnatie deed
zich vooral voor op de lijn Rotterdam/Den
HaagUtrecht en op de nieuwe lijn Rot.
terdamAmsterdam (via Gouda). De
vertragingen zijn verder van invloed ge
weest op het treinverkeer naar het Noor
den en het Oosten van het land.
staat was.
Het is juist het volle bezit van zijn
geestvermogens, dat voor zijn tachtig
jarige de zwaarste last uitmaakt. Want
nog steeds staat de herinnering aan zijn
misdaad hem voor ogen en hij beseft vol
komen. wat hij op zijn geweten heeft.
Zijn grootste troost is, dat niet alleen
God, maar ook Maria Goretti hem ver
geven heeft. En dat ook Maria Goret-
ti's moeder, Assunta, hem heeft verge
ven. Ze heeft het hem zelf gezegd.
Dit is de mooiste herinnering van zijn
leven. Hij zwierf al sinds jaren rond,
toen het gebeurde, steeds achtervolgd
door het gefluister en de boze of angsti
ge blikken van de mensen. „Hij is een
moordenaar, bü heeft derig jaren geze
ten, omdat hij een meisje heeft ver
moord". Het achtervolgde hem tot de
poort van het klooster zich achter hem
sloot. Tot tweemaal toe werd hij gear
resteerd, verdacht van moord. Hij
was een moordenaar, dus de eerste die
door de politie werd ingerekend als er
een moord was gepleegd, was hij. Zo
wel de eerste als de tweede keer was de
moord gepleegd in het dorp, waar hij
ten langen leste werk had gevonden, met
als landarbeider, maar als metselaar.
Elke verdachte werd door de politie aan
een streng verhoor onderworpen. En,
naar de mensen om strijd verzekerden:
Eens een moordenaar, altijd een moordt
naar
Voor Greet Koeman geen jubileum
viering, hiulddigemde artikelen, inter
views in kranten en lauwerkransen.
Van Greet Koeman geen grammofoon
platen met haar naam in gouden letters
op een glanzend label. Voor Greet
Koeman slechts enige hendenkings-
regels, nadat zij in grote stilte ge
storven is.
Greet Koeman was in waarheid de
beste artieste, die onze generatie op het
opera-toneel heeft gezien en gehoord.
Zij was het niet alleen omdat zij een
prachtige stem had, een hart en aan
zienlijke muzikale intelligentie; zij was
het bovendien omdat zij zo perfect kon
zingen Dit is een eis, waaraan artiesten
van grotere opera-theaters dan het onze
nog niet eens altijd voldoen. Greet
Gelukkig, zo vertelde Alessand Koeman v^eed er wel aan en bet
nelli aan een reporte tekende de ernst en het begrip, waar-
derschelden. Dat is een voorwaarde,
waaraan in het vak niet onaanzienlijk
minder voldaan wordt dan de orgeioze
lezer en liefhebber misschien veron
derstelt. Zo wend Greet Koeman niet
beroemd en kon zij zonder diat iemand
zich daarom bekreunde, uit de aandacht
weggedrongen worden.
Degenen aan wie het geluk gegeven
was haar te kunnen ervaren zoals zij
was, herinneren zich haar met bewogen
dankbaarheid. Niet alleen trouwens als
loutere zangeres, maar als een machtig
uitbeeldster van een rol, van een men
selijke figuur in zang en wezen. Zij was
een der zuiverste Melisandes die ik
gekend heb. Zij zong in de juwelen-
moeite er in geslaagd was, zijn verblijf
plaats te ontdekken en hem te spreken
te krygen, is de politie niet zo lichtge
lovig en neemt ze maar niet
meer aan, dat wie eens een moord be
ging er vanzelf weer toe komt. Ik werd
dus 'spoedig vrijgelaten, aldus Alessandro
maar de kletspraatjes in het dorp duur-
den voort en mijn baas maakte me dui
delijk, dat het maar beter was. als ik
vertrok. Daar stond ik weer, de moor-
d8Maar één ding wist ik zeker en dat
deed me niet aan mezelf wanhopen,
Maria Goretti heeft me vergeven en ook
haar moeder. Wat haar moeder betreft,
toen ik ergens in een dorp weer werk had
gevonden, liet de pastoor me op een goe-
de dag roepen. En wie bevond zich ook
in de pastorie? Assunta Goretti. Ik
wist niet wat ik doen moest. Maar ze
keek me medelijdend en vergevend aan
en nadat ik op rmjn kmeen ^gevallen.
mee zij het vak van opera-zangeres be
oefende.
Zij behoorde met Frans Vroons tot de
werkers van het eerste uur. Zij kwam
voort uit de opera-klas, die de Wagner-
vereniging aan het Amsterdams con
servatarium had gesticht ondier leiding
van Den Hertog en Wallerstein, en
waaruit die zangeressen voor de los-
vaste opera-voorstellingen tegen het
einde der dertiger jaren gerekruteerd
werden. Ze werd verbonden aan de
Amsterdamse Opera, ze ging over naar
de Nederlandse Opera en ze heeft jaren
gekend, waarin de Amsterdamse opera
liefhebbers gek op haar waren,
Heel lang heeft dat niet mogen duren,
omdat om een geheimzinnige reden de
cu uov»v opera-leiding begon met haar achteruit
haar om vergiffenis vragend voor - tg stejjen_ zij kreeg geen nieuwe rollen
geen ik haar dochtertje en haar nad aan-
gedaan, beval ze me op te staan. „Als
God he vergeven heeft, moet ^bettoch
ook wel doen" zei ze.Naardepas.oor
hem vertelde had ze hem. de moorae
naar van haar kind willen zien, en spre
ken en diens bemiddeling ingeroepen^
Niet uit nieuwsgierigheid, maar om hem
te zeggen, dat ze hem vergeven had...
Deze herinnering heeft Alessandro Se
renelli de hardheid van het leven van
een voormalige „geleiboef zoals de
mensen en de kinderen hem vaak na
scholden, iets lichter gemaakt. En dan
bezit hij nog in zijn geest het beeld, dat
hem een keer, des nachts, m de gevan
genis voor ogen is gekomen, acht jaar na
dat hii zijn euvele daad begaan had. riij
had toen in zijn droom Maria Goretti ge
zien. Ze had hem enkele leliesi
en hem vriendelijk en vergevend toege-
^HeUwas wellicht slechts een wens
droom maar Pater Luigi van de Passio-
nisten door wie het proces tot heüi,ver
klaring van Maria Goretti werd m^eici
stond er toch op, dat hij naar Kome
kwam, om er een verklaring van af te
leggen en het daarvan opgemaakte of
ficiële stuk bij de proceskaten te voegen,
Dat „eens cen moordenaar, altijd een
moordenaar" heeft Alessandro Serenelli
heel zijn leven gekweld. Bitter beklaagde-
hij er zich tegenover de reporter over,
dat hij altijd een doodarm man is ge
weest. Als ik geld had gehad, zo zei hij
zou ik de beste advocaten hebben kun
nen nemen en die zouden ongetwijfeld
verkregen hebben, dat ik ontoerekenbaar
was verklaard. Want ik moet toenmaals
zo 'niet gek, dan toch volkomen uit mijn
geestelijk evenwicht zijn geweest. Ik zou
hebben laten aanvoeren, dat mijn moe
der in een krankzinnigengesticht gestor
ven is. Zo goed als zeker zou ik niet
tot moordenaar gebrandmerkt zijn gewor
den.
In het klooster daar ergens in Apulië
zorgen de paters er voor, dat Alessandro
niet telkens door nieuwsgierigen en re
porters wordt lastig gevallen. Ze maak
ten ditmaal een uitzondering, maar zou
den daarna niemand meer tot de oude
afgeleefde man toelaten. Steeds weer
kloppen mensen aan de poort van het
klooster, die in de naburige stad gehoord
hebben, dat de moordenaar van Maria
Goretti «r woont. Ze willen hem zien en
■preken. Maar de poort blijft voor hen
gesloten..K H
van betekenis meer en voor zover ze
nog wat kreeg mocht ze die niet ver
tolken bij premières. Ze ging tot het
tweede garnituur behoren. Waarom dat
zo was, zij hier in het midden gelaten.
Men zou bijna bitter worden als men
aan de onrechtvaardige afgang van
Greet Koeman denkt.
Ware zij in het buitenland beroemd
geweest, men zou haar in Nederland
stelling geveniereerd hebben. Waarom
werd een zo prachtige zangeres niet be
noemd? Het antwoord is van tweeërlei
aard. Zij had het niet in haar wezen
om zich beroemd te maken, zo moet
het eerste deel van het antwoord lui
den. Om beroemd te worden in deze
merkwaardige wereld is het niet genoeg
voortreffelijk te zijn; dat is zelfs maar
de minste en de eerst ontbeerlijke van
de voorwaarden. Men moet zich, om
het cynische vakjargon te gebruiken,
weten te verkoipen. Greet Koeman had
dit ten enenmale niet in zich.
Hiermee is eigenlijk ook het tweede
deel van het antwoord al gegeven. Het
vereist oren en echte, onbevangen mu
zikaliteit om de grote kwaliteiten van
een zangeres op zichzelf te kunnen on-
ari-a in Faust het toneel vol met de
weelderigste vrouwelijke behaagzucht.
Zij was het gemoedvolle meisje Agathe
in Fneischutz en haar Butterfly was
van internationale klasse, een ontroe
rend schone gebeurtenis van enorm
meesterschap. Als zij echter verscheen
als Elsa in „Lohengrin" raakte men in
de loop van die voorstelling langzamer
hand geheel getransporteerd onder de
macht van deze stralende zang en dat
ingetogen-geëxalteerde wezen in al
haar lieflijkheid op de scène. Dat kon
Greet Koeman.
Zij kon nog meer. Op een avond heb
ik haar eens in particuliere kriii
Schuberts „Der Hirt aiuf dem Felsen"
horen zingen. Het is slechts aan de
groten, of liever gezegd aan de echten
gegeven dit lied te zingen in zijn diep
aangrijpende melancholie. En als men
het zo hoort als het werkelijk is, dan
zegt men maar stilletjes „dank u" tegen
de zangeres.
Men denkt aan haar terug als aan
iemand die echt was, als mens en als
artieste.
ROTTERDAM, 2 sept. De Onder-
zeedienst heeft gisteravond een af
scheidsavond gegeven, voor de stad
Rotterdam, daar dit onderdeel van de
Koninklijke Marine volgende week ver
trekt naar de nieuwe basis in Den
Helder. Alle stedelijke prominenten wa
ren aanwezig, onder wieburgemeester
mr. G. E. van Walsum en diens echt-
g.enote, de wethouders, leden van de
gemeenteraad, de directeur van Ge
meentewerken ir. J. A. C. Tillema,
directeuren van werven en havenbe
drijven en hoge Marine-autoriteiten.
De receptie vond plaats in cen der
nissenhutten van het semi-permanente
kamp aan de Waalhaven. De Comman
dant Onderzeedienst, kapiten ter zee lui
tenant J. L. Dencher, tevens Commandant
der Marine Maas, en Commandant Ma
ritieme Middelen Rotterdam, sprak tegen
over de burgemeester zijn spijt uit, dat
dit onderdeel van de Koninklijke Marine
thans Rotterdam gaat verlaten „De
vriendschap tussen de Onderzeedienst
en de Stad Rotterdam zal echter niet
vergeten worden", aldus de Comman
dant Onderzeedienst. Als bewijs van er
kentelijkheid bood hij de burgemeester
een fraai geslepen, blauwig stuk kwarts
aan, waarop zeer kunstzinnig het wapen
van de Onderzeedienst is gegraveerd;
een zeemeermin, die onder de waterspie
gel de pijl aan de pees legt.
Mr. Van Walsum reageerde hierop met
de wens uit te spreken, dat het vertrek
van de Onderzeedienst niet definitief zou
zijn. „Wellicht kan mijn opvolger bele
ven, dat de Onderzeedienst in een nieuwe
moderne basis in Groot Rotterdam te
rugkeert". De burgemeester stelde
voorts nog eens, dat hij immer harts
tochtelijk gepleit heeft voor een Onder
zeedienst in een der nieuwe havens van
Rotterdam, „maar", zo zei hij, „Wel
licht komt de Marineleiding nog tot het
inzicht dat de grootste haven van 't con
tinent toch eigenlijk wel een Marine
basis mag hebben"
Hij kondigde voorts aan dat het ba
rakkenkamp aan de Waalhaven onder
dak zal verlenen aan de Italiaanse en
Spaanse arbeidskrachten, die hier wer
ken.
Namens het Rotterdamse bedrijfsleven
en in het bijzonder namens Wilton Feye-
noord en de R.D.M. sprak de directeur
van laatstgenoemd bedrijf, ir. K. v.d.
Pols. Hij betreurde eveneens het vertrek
van de Marine, maar constateerde, dat
althans voor zijn bedrijf de banden met
de Marine bestendigd zullen blijven.
(Zeer waarschijnlijk zal Hr. Ms. krui
ser „Zeven Provinciën" bij de R.D.M.
verbouwd worden tot een modem vaar
tuig, uitgerust met de geleide Terrier-
projectielen. Wanneer dit gebeuren zal
is nog niet bekend, daar de volledige
installatie van de Terrier nog niet in
ons land is gearriveerd).
Mede namens Wilton Fijenoord bood
hij een TV-toestel aan en een zilveren
tabaksdoos. Commandant Dencher beloof
de, dat deze geschenken een fraaie plaats
zullen krijgen in de nieuwe onderzee-
dienstkazerne in Den Helder, welke over
enkele weken in gebruik genomen wordt.
ROTTERDAM, 2 sept. Laveloos la
verend met zijn wagen reed gisteravond
de 23-jarige houtbewerker L. van H., uit
Schiedam door de stad, op de hielen
gezeten door twee radlowagens van de
politie cen taxi en drie automobilisten.
Van H. had met een vriend wat te veel
gedronken, zodat de vriend een taxi be
stelde én een extra chauffeur liet komen
om zijn wagen te rijden. De Schiedammer
wist echter het contactsleuteltje te krijgen
en reed zig-zaggend weg. De vriend stap
te ijlings in de taxi en zette de achter
volging In.
AchierMe
zorgen en in het midden, vóór de
werkbank, staat het aambeeld, waar
op de hoefsmid de hoefijzers voorziet
van één toonlip en zo nodig van twee
zijlippen. Aan de korte muur staat het
paard, vastgebonden met een touw
aan in de muur verzonken stalen
JVÏaar
boterham in te verdienen t®- wjileO
wat wil je, de jongens van nu ^egt
achter een machine staan en n t js
met het edele dier werken.
jammer. Op dit Concours
zie je zoveel mensen, die van v ^uit
houden; het wordt hier elk ^a:j gStel"
ogen. De paarden van de springruiters ker. Te bedenken, dat de bver
mnppn nif»+ ..eevangen" zitten tussen ling voor het vak van hoe cl
vaagt!". Hoofdschuddend vert®rjnge3
V,o„r- Van 7!nilpn over ziin ery<"-_ ztf
mogen niet „gevangen" zitten tussen ling voor het vaK van "ut;"i"teide
de twee balken, die men in de door- verte
snee hoefsmederij vindt, want de die
ren zouden daarbij de kostbare be
nen kunnen „verrekken" of „bescha
digen".
Van jongs af aan Is Filliphus van
Zuilen vertrouwd met het paard. Op
12-jarige leeftijd stond hij reeds aan
het gloeiende vuur, toen nog aange
wakkerd door een blaasbalg. Hij leer
de het vak van zijn vader, die het
ook weer van zijn vader had geleerd.
Door de jaren heen heeft Filliphus van
Zullen een grote ervaring gekregen.
Het eenvoudige boerenpaard Is bij
hem bekend, terwijl hij ook de edele
springers weet te helpen.
In de Rotterdamse Manége is hij
een vertrouwde figuur. Twee keer per
week verlegt hij nl. zijn werkterrein
van Haastrecht naar Rotterdam. Dan
fonkelen de spetters ijzer, gloeiend
ijzer wel te verstaan, hem om de oren
en dan lijkt de eenvoudige hoefsmid
een alchimst. De smederij is nl. niet
modern ingericht. Zijn werkhokje is
klein en donker. Tegen de achterwand
staat de bak met gloeiende kooltjes;
daarnaast is de elektromotor aange
bracht, die voor de luchttoevoer moet
Dat het vak van hoefsmid niet ge
makkelijk is kon ik begrijpen, toen
Filliphus van Zuilen opdracht kreeg
één van de springpaarden van een
nieuwe „schoen" te voorzien. Er komt
kracht bij kijken. Het paard laat de
bewerkingen toe, omdat het niet pijn
lijk is, maar van het vallen van een
blaadje van één der bomen buiten de
„smederij" wordt het schichtig en dan
moet de smid er snel bij zijn om zijn
werk te kunnen voltooien. Wie de
meeste kracht bezit is de overwin
naar. En de heer Van Zuilen wint
het van bijna ieder dier. Hij weet de
„benen" in zijn arm klem te zetten,
zodat het dier geen kant heen kan.
Natuurlijk komen de zweetdruppel
tjes op zijn voorhoofd te staan, maar
efficiënt en snel, zich niets aantrek
kend van de soms protesterende be
wegingen van het dier, ontdoet hij de
hoef van alle ongerechtigheden. Het
hoefijzer ligt dan reeds in de bak met
vuur te gloeien en de elektro-motor
zorgt met een zangend geluid voor de
snelle aanvoer van verse lucht, die
het vuur hoger doet oplaaien en
waardoor in de nauwe werkruimte
een drukkende atmosfeer hangt.
Als het ijzer wordt gepast rood
gloeiend wordt het beslag tegen de
hoef gedrukt stijgt een dikke rook
walm omhoog. Enige minuten later
klinkt !het getik van hamer tegen
staal. Hoefsmid Van Zuilen drijft dan
de stalen nagels door het hoorn, waar
mee het ijzer onwrikbaar vast tegen
de hoef gekiemd wordt. Als het paard
later in de vrolijke zon zijn rondjes
draaft, zit Filliphus met een glunde
rend gezicht op de tribune naar de
verrichtingen te kijken, want de
paardesport heeft zijn hart gestolen.
Het paard speelt in zijn leven een
bijzonder belangrijke rol; misschien is
dit de oorzaak van zijn droefenis als
hij over het vak van hoefsmid praat.
„Er komen meer paarden, maar de
hoefsmeden verdwijnen. Het vak, de
door de traditie van vader op zoon
overgebrachte ervaring van hoefsmid,
sterft uit. En dat terwijl er een goede
heer Van Zuilen over zijn n
met nieuwe knechten, die reed®
van de schoolbanken kwarne ^eb'
dachten het vak onder de knie vap
ben. „Niks waard; door erv®FLn wa'
dertig jaar begin je te begriJP nUK'
er te doen is. Elk paard bee.i ^et
ken. Dat kun je aanvoelen, als wide0
het dier praat. Als je met je
over de schoften strijkt".
In zijn werkplaats te Haast ree erjc-
slaat Filliphus van Zuilen ae «der-
paarden. Hij heeft daarvoor eA
half uur nodig, want hij lever
werk af. In het Kralingse B jje
hij de orders uit van de ruire ofll.
wel weten hoe met het «orde"'
gesprongen kan en mag va0
Tenslotte is een springpa3* e&
„adel". „Zo'n dier heeft blauw rjic-
Meestal zijn de paarden dan eefl
kerig, nerveus. Zij horen zel da0
poes langs de'deur sluipen
heb je je handen vol aan de ai
In zijn vrije tijd gaat
van Zuilen vissen of biljarts',er
grote vierkante man kan bijz° .^e
kalm naar de onbeweeglijke
dobber staren. Maar als hij de j-jt
van een paard in zijn neus op®
is de aandacht voor het vissen -.
dwenen. Dan is Filliphus van
len, de man die tijdens het
cours Hippique elke ruiter ka
moet helpen, de man, die eenJ]itef
van duizend gulden aan een r Vr]c
kan „onthouden" als hij zijn m
nonchalant uitvoert, hoefsmt
hart en nieren. Een moderne
mist in een nauw donker kam
van de Rotterdamse Manége. -
vak waar goud in verdiend ft
worden. Later. Over een paar J gf
als weer een aantal hoefsmid .„p
de brui van geeft. Tenslotte
het paard een middelpunt van
tief genoegen, zowel voor de r fl7-
als voor de toeschouwer, de V"
desportlief hebber".
Een nerveus rijdier (een springpaard, dat enige minuten eerder
uitgekomen in een dressuurproef) krijgt van Filliphus van Zuilen
speciale behandeling.
KLOTSJKO, DE SOVJET-RUSSISCHE
geleerde, die zoals bekend in Cana
da politiek asiel heeft aangevraagd en
Maandag as. zal de laatste onderzee- I gekregen, verleende dezer dagen een In-
boent Rotterdam verlaten en na een oefen- terview aan de pers. Hjj vertelde er in
periode aan het eind van deze maand - -
op de nieuwe basis in Den Helder arri- I brede de redenen, waarom hy beslo-
veren. Alle belangrijke varende eenhe- ten had, de vrijheid te verkiezen JJr.
den van de Koninklijke Marine zullen dps Michael Antonovitsj Klotsjko werd al
KJïSS.Ïlïwïï'tlSffiS Academie We
van de Onderzeedienst. Van die dag af tcnschappen te Moskou wat h« noemt
wordt de basis Rotterdam volgens een I geboycot, omdat hij zich toenmaals ver-
vast schema ontruimd. 00rj00{^ jjap. krietick uit te oefenen op
de geschiedenis van liet bolsjewisme en
de Stalinperiode, door dit instituut uitge
geven, waarin halve waarheden stonden
of belangrijke, maar compromitterende
DEN HAAG, 2 sept.-De minister van|ePisoden weggelaten, bepaalde persoon
Sociale Zaken cn Volksgezondheid zal in lijkheden. die niet in de gunst van de
de vergadering van de Tweede Kamer. machthebbers in het Kremlin stonden,
welke woensdagmiddag 20 september ge- werden doodgezwegen
houden wordt, een verklaring afleggen1
over het wetsontwerp algemene kinder-
hun voordeel mee konden doen, maar
Dr. Klotsjko ontving geen enkele hono
rarium er voor. Bovendien zag hij zich,
in tegenstelling met vele andere collega's
maar geen betere woning toegewezen.
Hij woonde in één kamer van een bouw
vallig huis, waarin hij nauwelijks zijn
boeken kon bergen.
Een der studies van Dr. Klotsjko,
tot in de kleinste bijzonderheden uitge
werkt, had betrekking op het benutten
van de hydraulische mogelijkheden in de
Sovjet-Unie, dus van het goede gebruik
maken der aanwezige watervoorraden.
Er was tevens een
verhandeling Jt#
c.—tor v00i gj-vj.,
het aanwenden van zeewater v°?-
selijke consumptie en het geb:
in grote veel water vragende
Deze laatste studie werd vo.
door twintig geleerden, zowel
Rusland als er buiten, als ba3*-
Onderweg ramde Van H. twee gepar
keerde wagens en drie rijdende auto's. Do
bestuurders van deze laatste wagens zet
ten onmiddellijk de achtervolging in. *"-*
Even later voegden zich twee surveillan- bijslagverzekering en de daarmee samen-
cewagens van de politie bij de optocht. Op hangende wetsontwerpen,
de hoek 's-GravendijkwalRochussen-
straat wist een der achtervolgers de dron
ken man klem te rijden. Verontwaardigde
omstanders sleurden Van H. uit zijn wa
gen en de agenten konden nog maar net
op tijd komen om Van H. in bescherming
te nemen tegen de woedende omstanders.
Var. H. wordt vervolgd voor:
1) joy-rijden
2) dronken rijden
3) doorrijden na een botsing
4) het verkeer in gevaar brengen door
roekeloos rijden
WINTERSWIJK, 2 sept. De 22-jarige
ongehuwde molenaarsknecht G. H. Beren
schot is vanmorgen met zijn bromfiets
op de kruising SteengroevewegBataaf-
seweg alhier in botsing gekomen met een
vrachtauto. De jongeman werd een tien
tal meters meegesleurd en was op slag
dood
Sindsdien kon hij geen goed meer doen
en de Academie weigerde constant, de
door hem verrichte wetenschappelijke stu.
dies naar hun verdiensten te waarderen
en ze te doen drukken. Alleen via de Aca
demie is het voor een wetenschappelijk
mens in Sovjet-Rusland mogelijk, de re-
sultatenvan zijn onderzoekingswerk open
baar te maken.
Men maakte er wel gebruik van en
gaf ze door aan de instanties welke er
door twintig geleerden, zowel
Rusland als er buiten, als baaa
erkend. vgji
Dr. Klotsjko toonde ter staving
beweringen een aantal fotocop ,gjj, t£fi
zijn wetenschappelijke manUScnF y'6.c<i
hij mee naar het buitenland na te a
te smokkelen. Om de een of anü ,jit jf
had men hem, ofschoon hij d3 jp ft
gratie was, toegevoegd aan ee
van Sovjet-geleerden, welke ee a3ji
aan Noord Amerika en dus Aefi ji>'
nada bracht, voor het uitwis®
gegevens en in het algemeen, 03 ,jc In
druk te krijgen van de stand v5 nde
de betrokken geleerden beoet ,(t
tenschappen in het Westen. ,e
Het was inmiddels niet alle|dvjet'V|f
geweest, waarop hij door de °^ase„fe,
demie behandeld werd en de t">.
manier, waarop men hem l'f, AC ,;c'
maar tevens en wellicht vo0f„v,c(lS
stand in zijn vaderland, de
waarden in het algemeen enJ;j i' pK.
lijke onvrijheid waaronder en
ging. Reeds een vijftal jaar gf' te
hij het besluit, de Sovjet-Unie g
laten, indien hij daartoe de ^o" t,
krijgen. Deze kans kwam ten-{iet Cr
in Ottawa verliet hij het 8e? ri i
j toog naar de politie, opdat K.
het laatste ogenblik nog gecJ nlg 1 C
worden, met zijn collega's
ren ofontvoerd te WOr
reeds zo vaak is gebeurd.
Een tweetal functionarissen
jet-ambassade heeft hem nJ®^ ge- r.,
1 ming van de politie een bezo®
maar slaagde er niet in, be" d 6
besluit af te brengen. Nafli®3 iff
bassade een verklaring af, ceM'
zegd werd, dat die Dr. Kipt®) <eJ,
tenschappelijke nul was. Siar„nj
deze, dat hem toch maar tveg® ye»
diensten de Orde van Lenin grl.
voorts de „Rode Standaard
Stalin Premie...j.