Het levensverhaal van een moordenaar - IN MEMORIAM GREET KOEMAN Dinsdag a.s. vertrekt de Onderzeedienst Dolle achtervolging van dronken autorijder 1 li 81é V andst» zoeklicht 0' Vijf wagens geramd mv Jaap Barendregt ontvangt ver diende huldiging Kampement voor Italianen en Spanjaarden ïL§r°c c D< y b Zijn grootste last Exporttoeslag boter OPSTELLINGEN van semi-profs Vertraging treinverkeer tussen Utrecht en Woerden 1 Herinneringen Filliphus van Zuilen een modern alchimist! Kracht Uitsterven Visset Wetenschappelijke nul Ministeriële verklaring over kinderbijslag Bromfietser verongelukt Ni 5* w Kh*e ZATERDAG 2 SEPTEMBER 1961 PAGlN^ DIT IS HET LEVENSVERHAAL van de moordenaar van Maria Goretti, Alessnndro Serenelli. Hij is nu bijna tachtig jaar, dm heel oud geworden en uoont in een Kapucijnenklooster ergens in Apuli'è, waar hij liefderijk werd opgenomen, toen hij te zwak werd om te werken. Hij is er gast in het verblijf voor de oude, invalide monni ken, een tiental Kapucijnen, die eveneens de tachtig jaren naderen of die reeds overschreden hebben. Hier wacht Alessandro Serenelli op zijn dood, na een hard leven van dagloner en met achter zich een verblijf van vele jaren in de gevangenis. Hij werd ivegens moord op Maria Goretti tot 32 jaar gevangenisstraf veroordeeld, maar om zijn goede gedrag schold men hem bijna de helft van zijn straf kwijt. Toen stuurde men hem naar een soort strafkolonie, tvaar hij nog ettelijke jaren het toezicht kreeg op het pluimvee, tot men hem toe. stond te gaan waarheen hij tvilde. Hij zwierf door het land, maar het kostte hem de grootste moeite ergens werk te krijgen. Elke boer, bij wie hij zich voor een baantje aanmeldde, schrok er voor terug, hem aan te nemen. Hij ivas immers een moordenaar en ze hoorden al gauw, ivie hij vermoord had. Een onschuldig meisje, de heilige Maria Goretti kon, in ieder geval niet Alessandro Serenelli en de moeder van Maria meer tot werken i Café-Rest. „EUROPOORT" - Maasboulevard, Schiedam september SPECIALE VISGERECHTEN Voor reserveringen - telefoon 64625 en 65107. Goretti. Filliphus van Zuilen is een meester in het slaan van lippen. Filliphus van Zuilen is een een voudig man. Een krappe zesti ger, met een door de zon ge bruinde kop, waarin felle ogen onder borstelige wenkbrauwen. Hij loopt gebogen, maar Fil liphus van Zuilen heeft dan ook vanaf zijn jeugd in gebogen hou ding werkzaamheden moeten verrichten. Ik kwam hem tegen in het „Strodorp" van het Con cours Hippique te Rotterdam. Hij praatte met een Duitse rui ter. Praten is echter niet de juiste benaming. Wijzend met handen en voeten legde Filliphus van Zuilen iets uit. Natuurlijk ging het over paarden; hoe kan het anders. Filliphus van Zuilen verdient nl. aan het edele dier. De hoefsmid uit Haastrecht, een plaatsje gelegen op een steen worp afstand van Gouda, is van af 1957 als zodanig benoemd door de organisatoren van het C.H.I.O. Op elk moment van de dag moet hij voor de ruiters klaar staan. Beroemde dieren zijn door de hoefsmid Van Zui len aan een stel fonkelnieuwe hoefijzers geholpen. mmmm 5) rjiden zonder rijbewijs. fc fcu. (Je v°riR j de vait Er wordt in Italië wel beweerd, diait hij daar in dat klooster im Apulië de moonilksipij zou dra gen. Maar diit is niiet heit geval. Hij draagt er nog siteeds de kleren van boerenarbeider, met het lange voorschoot, maar hij behoeft niet meer te werken. Nog steeds beschikt hij over al zijn geestvermogens en het is vooral daar om, dat de Kaïpucijner- monmiiken zich over hem ontfermden, toen hij de last van zijn jaren lichamelijk begon te voelen en zich nog nau welijks voortbewegen (Van onze verslaggever) BOTTERDAM, 1 sept. Jaap Baren dregt, die gisteren zijn zilveren jubileum vierde als chef-terreinknecht bij het sta dion Feijenoord, heeft zich moeten onder werpen aan een grootse huldiging. De ju bilaris heeft ondervonden, dat hij zowel buiten als binnen de grenzen van Botter dam wordt gezien ais een geliefd persoon. Voorzitter G. Kieboom van Feijenoord, waar Jaap Barendregt reeds jaren als terreinknecht heeft gewerkt, noemde hem een „begrip", terwjjl de heer D. Nijs hem een pluimpje gaf over de toestand van de terreinen. „Het gras van het stadion ziet er zo aanlokkelijk uit, dat je het zo zou willen bikken" aldus de heer Nijs. De heer H. Zon noemde Jaap Barendregt een prima ambassadeur van het stadion. Er werden nog meer woorden van erken telijkheid gesproken. Veie voetballiefheb bers, relaties, familie en bekenden waren naar het bovenkoffiehuis van het stadion getogen om de jubilaris gelukwensen en presenten aan te bieden. In de ochtend uren was het feit reeds op intieme wijze herdacht. De directeur van het stadion, de heer B. van Krimpen, belichtte daar de kwaliteiten van Jaap Barendregt. DEN HAAG, 2 sept. Op Nederlandse boter, mits bij export niet ouder dan acht weken, welke als zodanig voor of op 10 september daadwerkelijk naar Engeland wordt uitgevoerd, zal tot nader order een toeslag van f 1.40 per kg worden ver leend. (Van onze sportredactie) Feijenoord: Pieters Graafland; Kerkum, Veldhoen; Kreyermaat, Kraay, Klaassens; Bergholz, Bennaers. Van der Gijp, Bouw meester en Moulijn. Sparta: Van Dijk; Visser, Van der Lee; Daniëls, Verhoeven, De Koning; Van Ede, De Vries, Van de Graaf, Bosselaar, Van Miert. Excelsior: Brouwer; Daraen, De Hartog; Van de Polder. Visser, Delwel; Van de Burg, Libregts, Meerman, Slui, Brand. SVV: Tap; Romein, Van Kampen; Ris, Hekman. Van Leeuwen, Slavenburg, Van Pelt, Kaak, Putters, Herwig. Hermes DVS: Van Diest; Monster, Rijke; Sigmond, Kemper. Eykenbroek; Kuypers, Van der Poel, Zuyderwijk, Le Boer, Geel. DHC: Lagarde, Van de Velden, Fluit, Tetteroo, Bavelaar, Jansen; Van Miert, Van de Gijp. Van Gaaien, Stallen, Van Buuren. DFC: Hentenaar; Van den Bosch, Punt; Bellaard (of Schoon), Los, Sindorf; De Jager, Van Linstee, De Visser, De Vos, Van Sluysdam. EBOH: Smid, Visser, Janse, De Geus, Dielissen, De Visser, Van den Heuvel, Van Kooten, Tak, Detiger, Doyen. Fortuna VI. Hooymans, Baksteen, Kooi man, Van der Border, Jansen. Hywat; Ta- mas, Hagenars, Bouwman, Verweel, Van de Burg. UTRECHT, 1 sept. Het treinverkeer tussen Utrecht en Woerden ondervond gisterenavond ernstige vertraging door een storing in het NX-beveiligingssysteem op het emplacement Woerden. De trei nen werden „geloodtst", d.w.z. ze reden van blokpost tot blokpost. De storing was om twintig minuten over elf opgeheven. De stagnatie deed zich vooral voor op de lijn Rotterdam/Den HaagUtrecht en op de nieuwe lijn Rot. terdamAmsterdam (via Gouda). De vertragingen zijn verder van invloed ge weest op het treinverkeer naar het Noor den en het Oosten van het land. staat was. Het is juist het volle bezit van zijn geestvermogens, dat voor zijn tachtig jarige de zwaarste last uitmaakt. Want nog steeds staat de herinnering aan zijn misdaad hem voor ogen en hij beseft vol komen. wat hij op zijn geweten heeft. Zijn grootste troost is, dat niet alleen God, maar ook Maria Goretti hem ver geven heeft. En dat ook Maria Goret- ti's moeder, Assunta, hem heeft verge ven. Ze heeft het hem zelf gezegd. Dit is de mooiste herinnering van zijn leven. Hij zwierf al sinds jaren rond, toen het gebeurde, steeds achtervolgd door het gefluister en de boze of angsti ge blikken van de mensen. „Hij is een moordenaar, bü heeft derig jaren geze ten, omdat hij een meisje heeft ver moord". Het achtervolgde hem tot de poort van het klooster zich achter hem sloot. Tot tweemaal toe werd hij gear resteerd, verdacht van moord. Hij was een moordenaar, dus de eerste die door de politie werd ingerekend als er een moord was gepleegd, was hij. Zo wel de eerste als de tweede keer was de moord gepleegd in het dorp, waar hij ten langen leste werk had gevonden, met als landarbeider, maar als metselaar. Elke verdachte werd door de politie aan een streng verhoor onderworpen. En, naar de mensen om strijd verzekerden: Eens een moordenaar, altijd een moordt naar Voor Greet Koeman geen jubileum viering, hiulddigemde artikelen, inter views in kranten en lauwerkransen. Van Greet Koeman geen grammofoon platen met haar naam in gouden letters op een glanzend label. Voor Greet Koeman slechts enige hendenkings- regels, nadat zij in grote stilte ge storven is. Greet Koeman was in waarheid de beste artieste, die onze generatie op het opera-toneel heeft gezien en gehoord. Zij was het niet alleen omdat zij een prachtige stem had, een hart en aan zienlijke muzikale intelligentie; zij was het bovendien omdat zij zo perfect kon zingen Dit is een eis, waaraan artiesten van grotere opera-theaters dan het onze nog niet eens altijd voldoen. Greet Gelukkig, zo vertelde Alessand Koeman v^eed er wel aan en bet nelli aan een reporte tekende de ernst en het begrip, waar- derschelden. Dat is een voorwaarde, waaraan in het vak niet onaanzienlijk minder voldaan wordt dan de orgeioze lezer en liefhebber misschien veron derstelt. Zo wend Greet Koeman niet beroemd en kon zij zonder diat iemand zich daarom bekreunde, uit de aandacht weggedrongen worden. Degenen aan wie het geluk gegeven was haar te kunnen ervaren zoals zij was, herinneren zich haar met bewogen dankbaarheid. Niet alleen trouwens als loutere zangeres, maar als een machtig uitbeeldster van een rol, van een men selijke figuur in zang en wezen. Zij was een der zuiverste Melisandes die ik gekend heb. Zij zong in de juwelen- moeite er in geslaagd was, zijn verblijf plaats te ontdekken en hem te spreken te krygen, is de politie niet zo lichtge lovig en neemt ze maar niet meer aan, dat wie eens een moord be ging er vanzelf weer toe komt. Ik werd dus 'spoedig vrijgelaten, aldus Alessandro maar de kletspraatjes in het dorp duur- den voort en mijn baas maakte me dui delijk, dat het maar beter was. als ik vertrok. Daar stond ik weer, de moor- d8Maar één ding wist ik zeker en dat deed me niet aan mezelf wanhopen, Maria Goretti heeft me vergeven en ook haar moeder. Wat haar moeder betreft, toen ik ergens in een dorp weer werk had gevonden, liet de pastoor me op een goe- de dag roepen. En wie bevond zich ook in de pastorie? Assunta Goretti. Ik wist niet wat ik doen moest. Maar ze keek me medelijdend en vergevend aan en nadat ik op rmjn kmeen ^gevallen. mee zij het vak van opera-zangeres be oefende. Zij behoorde met Frans Vroons tot de werkers van het eerste uur. Zij kwam voort uit de opera-klas, die de Wagner- vereniging aan het Amsterdams con servatarium had gesticht ondier leiding van Den Hertog en Wallerstein, en waaruit die zangeressen voor de los- vaste opera-voorstellingen tegen het einde der dertiger jaren gerekruteerd werden. Ze werd verbonden aan de Amsterdamse Opera, ze ging over naar de Nederlandse Opera en ze heeft jaren gekend, waarin de Amsterdamse opera liefhebbers gek op haar waren, Heel lang heeft dat niet mogen duren, omdat om een geheimzinnige reden de cu uov»v opera-leiding begon met haar achteruit haar om vergiffenis vragend voor - tg stejjen_ zij kreeg geen nieuwe rollen geen ik haar dochtertje en haar nad aan- gedaan, beval ze me op te staan. „Als God he vergeven heeft, moet ^bettoch ook wel doen" zei ze.Naardepas.oor hem vertelde had ze hem. de moorae naar van haar kind willen zien, en spre ken en diens bemiddeling ingeroepen^ Niet uit nieuwsgierigheid, maar om hem te zeggen, dat ze hem vergeven had... Deze herinnering heeft Alessandro Se renelli de hardheid van het leven van een voormalige „geleiboef zoals de mensen en de kinderen hem vaak na scholden, iets lichter gemaakt. En dan bezit hij nog in zijn geest het beeld, dat hem een keer, des nachts, m de gevan genis voor ogen is gekomen, acht jaar na dat hii zijn euvele daad begaan had. riij had toen in zijn droom Maria Goretti ge zien. Ze had hem enkele leliesi en hem vriendelijk en vergevend toege- ^HeUwas wellicht slechts een wens droom maar Pater Luigi van de Passio- nisten door wie het proces tot heüi,ver klaring van Maria Goretti werd m^eici stond er toch op, dat hij naar Kome kwam, om er een verklaring van af te leggen en het daarvan opgemaakte of ficiële stuk bij de proceskaten te voegen, Dat „eens cen moordenaar, altijd een moordenaar" heeft Alessandro Serenelli heel zijn leven gekweld. Bitter beklaagde- hij er zich tegenover de reporter over, dat hij altijd een doodarm man is ge weest. Als ik geld had gehad, zo zei hij zou ik de beste advocaten hebben kun nen nemen en die zouden ongetwijfeld verkregen hebben, dat ik ontoerekenbaar was verklaard. Want ik moet toenmaals zo 'niet gek, dan toch volkomen uit mijn geestelijk evenwicht zijn geweest. Ik zou hebben laten aanvoeren, dat mijn moe der in een krankzinnigengesticht gestor ven is. Zo goed als zeker zou ik niet tot moordenaar gebrandmerkt zijn gewor den. In het klooster daar ergens in Apulië zorgen de paters er voor, dat Alessandro niet telkens door nieuwsgierigen en re porters wordt lastig gevallen. Ze maak ten ditmaal een uitzondering, maar zou den daarna niemand meer tot de oude afgeleefde man toelaten. Steeds weer kloppen mensen aan de poort van het klooster, die in de naburige stad gehoord hebben, dat de moordenaar van Maria Goretti «r woont. Ze willen hem zien en ■preken. Maar de poort blijft voor hen gesloten..K H van betekenis meer en voor zover ze nog wat kreeg mocht ze die niet ver tolken bij premières. Ze ging tot het tweede garnituur behoren. Waarom dat zo was, zij hier in het midden gelaten. Men zou bijna bitter worden als men aan de onrechtvaardige afgang van Greet Koeman denkt. Ware zij in het buitenland beroemd geweest, men zou haar in Nederland stelling geveniereerd hebben. Waarom werd een zo prachtige zangeres niet be noemd? Het antwoord is van tweeërlei aard. Zij had het niet in haar wezen om zich beroemd te maken, zo moet het eerste deel van het antwoord lui den. Om beroemd te worden in deze merkwaardige wereld is het niet genoeg voortreffelijk te zijn; dat is zelfs maar de minste en de eerst ontbeerlijke van de voorwaarden. Men moet zich, om het cynische vakjargon te gebruiken, weten te verkoipen. Greet Koeman had dit ten enenmale niet in zich. Hiermee is eigenlijk ook het tweede deel van het antwoord al gegeven. Het vereist oren en echte, onbevangen mu zikaliteit om de grote kwaliteiten van een zangeres op zichzelf te kunnen on- ari-a in Faust het toneel vol met de weelderigste vrouwelijke behaagzucht. Zij was het gemoedvolle meisje Agathe in Fneischutz en haar Butterfly was van internationale klasse, een ontroe rend schone gebeurtenis van enorm meesterschap. Als zij echter verscheen als Elsa in „Lohengrin" raakte men in de loop van die voorstelling langzamer hand geheel getransporteerd onder de macht van deze stralende zang en dat ingetogen-geëxalteerde wezen in al haar lieflijkheid op de scène. Dat kon Greet Koeman. Zij kon nog meer. Op een avond heb ik haar eens in particuliere kriii Schuberts „Der Hirt aiuf dem Felsen" horen zingen. Het is slechts aan de groten, of liever gezegd aan de echten gegeven dit lied te zingen in zijn diep aangrijpende melancholie. En als men het zo hoort als het werkelijk is, dan zegt men maar stilletjes „dank u" tegen de zangeres. Men denkt aan haar terug als aan iemand die echt was, als mens en als artieste. ROTTERDAM, 2 sept. De Onder- zeedienst heeft gisteravond een af scheidsavond gegeven, voor de stad Rotterdam, daar dit onderdeel van de Koninklijke Marine volgende week ver trekt naar de nieuwe basis in Den Helder. Alle stedelijke prominenten wa ren aanwezig, onder wieburgemeester mr. G. E. van Walsum en diens echt- g.enote, de wethouders, leden van de gemeenteraad, de directeur van Ge meentewerken ir. J. A. C. Tillema, directeuren van werven en havenbe drijven en hoge Marine-autoriteiten. De receptie vond plaats in cen der nissenhutten van het semi-permanente kamp aan de Waalhaven. De Comman dant Onderzeedienst, kapiten ter zee lui tenant J. L. Dencher, tevens Commandant der Marine Maas, en Commandant Ma ritieme Middelen Rotterdam, sprak tegen over de burgemeester zijn spijt uit, dat dit onderdeel van de Koninklijke Marine thans Rotterdam gaat verlaten „De vriendschap tussen de Onderzeedienst en de Stad Rotterdam zal echter niet vergeten worden", aldus de Comman dant Onderzeedienst. Als bewijs van er kentelijkheid bood hij de burgemeester een fraai geslepen, blauwig stuk kwarts aan, waarop zeer kunstzinnig het wapen van de Onderzeedienst is gegraveerd; een zeemeermin, die onder de waterspie gel de pijl aan de pees legt. Mr. Van Walsum reageerde hierop met de wens uit te spreken, dat het vertrek van de Onderzeedienst niet definitief zou zijn. „Wellicht kan mijn opvolger bele ven, dat de Onderzeedienst in een nieuwe moderne basis in Groot Rotterdam te rugkeert". De burgemeester stelde voorts nog eens, dat hij immer harts tochtelijk gepleit heeft voor een Onder zeedienst in een der nieuwe havens van Rotterdam, „maar", zo zei hij, „Wel licht komt de Marineleiding nog tot het inzicht dat de grootste haven van 't con tinent toch eigenlijk wel een Marine basis mag hebben" Hij kondigde voorts aan dat het ba rakkenkamp aan de Waalhaven onder dak zal verlenen aan de Italiaanse en Spaanse arbeidskrachten, die hier wer ken. Namens het Rotterdamse bedrijfsleven en in het bijzonder namens Wilton Feye- noord en de R.D.M. sprak de directeur van laatstgenoemd bedrijf, ir. K. v.d. Pols. Hij betreurde eveneens het vertrek van de Marine, maar constateerde, dat althans voor zijn bedrijf de banden met de Marine bestendigd zullen blijven. (Zeer waarschijnlijk zal Hr. Ms. krui ser „Zeven Provinciën" bij de R.D.M. verbouwd worden tot een modem vaar tuig, uitgerust met de geleide Terrier- projectielen. Wanneer dit gebeuren zal is nog niet bekend, daar de volledige installatie van de Terrier nog niet in ons land is gearriveerd). Mede namens Wilton Fijenoord bood hij een TV-toestel aan en een zilveren tabaksdoos. Commandant Dencher beloof de, dat deze geschenken een fraaie plaats zullen krijgen in de nieuwe onderzee- dienstkazerne in Den Helder, welke over enkele weken in gebruik genomen wordt. ROTTERDAM, 2 sept. Laveloos la verend met zijn wagen reed gisteravond de 23-jarige houtbewerker L. van H., uit Schiedam door de stad, op de hielen gezeten door twee radlowagens van de politie cen taxi en drie automobilisten. Van H. had met een vriend wat te veel gedronken, zodat de vriend een taxi be stelde én een extra chauffeur liet komen om zijn wagen te rijden. De Schiedammer wist echter het contactsleuteltje te krijgen en reed zig-zaggend weg. De vriend stap te ijlings in de taxi en zette de achter volging In. AchierMe zorgen en in het midden, vóór de werkbank, staat het aambeeld, waar op de hoefsmid de hoefijzers voorziet van één toonlip en zo nodig van twee zijlippen. Aan de korte muur staat het paard, vastgebonden met een touw aan in de muur verzonken stalen JVÏaar boterham in te verdienen t®- wjileO wat wil je, de jongens van nu ^egt achter een machine staan en n t js met het edele dier werken. jammer. Op dit Concours zie je zoveel mensen, die van v ^uit houden; het wordt hier elk ^a:j gStel" ogen. De paarden van de springruiters ker. Te bedenken, dat de bver mnppn nif»+ ..eevangen" zitten tussen ling voor het vak van hoe cl vaagt!". Hoofdschuddend vert®rjnge3 V,o„r- Van 7!nilpn over ziin ery<"-_ ztf mogen niet „gevangen" zitten tussen ling voor het vaK van "ut;"i"teide de twee balken, die men in de door- verte snee hoefsmederij vindt, want de die ren zouden daarbij de kostbare be nen kunnen „verrekken" of „bescha digen". Van jongs af aan Is Filliphus van Zuilen vertrouwd met het paard. Op 12-jarige leeftijd stond hij reeds aan het gloeiende vuur, toen nog aange wakkerd door een blaasbalg. Hij leer de het vak van zijn vader, die het ook weer van zijn vader had geleerd. Door de jaren heen heeft Filliphus van Zullen een grote ervaring gekregen. Het eenvoudige boerenpaard Is bij hem bekend, terwijl hij ook de edele springers weet te helpen. In de Rotterdamse Manége is hij een vertrouwde figuur. Twee keer per week verlegt hij nl. zijn werkterrein van Haastrecht naar Rotterdam. Dan fonkelen de spetters ijzer, gloeiend ijzer wel te verstaan, hem om de oren en dan lijkt de eenvoudige hoefsmid een alchimst. De smederij is nl. niet modern ingericht. Zijn werkhokje is klein en donker. Tegen de achterwand staat de bak met gloeiende kooltjes; daarnaast is de elektromotor aange bracht, die voor de luchttoevoer moet Dat het vak van hoefsmid niet ge makkelijk is kon ik begrijpen, toen Filliphus van Zuilen opdracht kreeg één van de springpaarden van een nieuwe „schoen" te voorzien. Er komt kracht bij kijken. Het paard laat de bewerkingen toe, omdat het niet pijn lijk is, maar van het vallen van een blaadje van één der bomen buiten de „smederij" wordt het schichtig en dan moet de smid er snel bij zijn om zijn werk te kunnen voltooien. Wie de meeste kracht bezit is de overwin naar. En de heer Van Zuilen wint het van bijna ieder dier. Hij weet de „benen" in zijn arm klem te zetten, zodat het dier geen kant heen kan. Natuurlijk komen de zweetdruppel tjes op zijn voorhoofd te staan, maar efficiënt en snel, zich niets aantrek kend van de soms protesterende be wegingen van het dier, ontdoet hij de hoef van alle ongerechtigheden. Het hoefijzer ligt dan reeds in de bak met vuur te gloeien en de elektro-motor zorgt met een zangend geluid voor de snelle aanvoer van verse lucht, die het vuur hoger doet oplaaien en waardoor in de nauwe werkruimte een drukkende atmosfeer hangt. Als het ijzer wordt gepast rood gloeiend wordt het beslag tegen de hoef gedrukt stijgt een dikke rook walm omhoog. Enige minuten later klinkt !het getik van hamer tegen staal. Hoefsmid Van Zuilen drijft dan de stalen nagels door het hoorn, waar mee het ijzer onwrikbaar vast tegen de hoef gekiemd wordt. Als het paard later in de vrolijke zon zijn rondjes draaft, zit Filliphus met een glunde rend gezicht op de tribune naar de verrichtingen te kijken, want de paardesport heeft zijn hart gestolen. Het paard speelt in zijn leven een bijzonder belangrijke rol; misschien is dit de oorzaak van zijn droefenis als hij over het vak van hoefsmid praat. „Er komen meer paarden, maar de hoefsmeden verdwijnen. Het vak, de door de traditie van vader op zoon overgebrachte ervaring van hoefsmid, sterft uit. En dat terwijl er een goede heer Van Zuilen over zijn n met nieuwe knechten, die reed® van de schoolbanken kwarne ^eb' dachten het vak onder de knie vap ben. „Niks waard; door erv®FLn wa' dertig jaar begin je te begriJP nUK' er te doen is. Elk paard bee.i ^et ken. Dat kun je aanvoelen, als wide0 het dier praat. Als je met je over de schoften strijkt". In zijn werkplaats te Haast ree erjc- slaat Filliphus van Zuilen ae «der- paarden. Hij heeft daarvoor eA half uur nodig, want hij lever werk af. In het Kralingse B jje hij de orders uit van de ruire ofll. wel weten hoe met het «orde"' gesprongen kan en mag va0 Tenslotte is een springpa3* e& „adel". „Zo'n dier heeft blauw rjic- Meestal zijn de paarden dan eefl kerig, nerveus. Zij horen zel da0 poes langs de'deur sluipen heb je je handen vol aan de ai In zijn vrije tijd gaat van Zuilen vissen of biljarts',er grote vierkante man kan bijz° .^e kalm naar de onbeweeglijke dobber staren. Maar als hij de j-jt van een paard in zijn neus op® is de aandacht voor het vissen -. dwenen. Dan is Filliphus van len, de man die tijdens het cours Hippique elke ruiter ka moet helpen, de man, die eenJ]itef van duizend gulden aan een r Vr]c kan „onthouden" als hij zijn m nonchalant uitvoert, hoefsmt hart en nieren. Een moderne mist in een nauw donker kam van de Rotterdamse Manége. - vak waar goud in verdiend ft worden. Later. Over een paar J gf als weer een aantal hoefsmid .„p de brui van geeft. Tenslotte het paard een middelpunt van tief genoegen, zowel voor de r fl7- als voor de toeschouwer, de V" desportlief hebber". Een nerveus rijdier (een springpaard, dat enige minuten eerder uitgekomen in een dressuurproef) krijgt van Filliphus van Zuilen speciale behandeling. KLOTSJKO, DE SOVJET-RUSSISCHE geleerde, die zoals bekend in Cana da politiek asiel heeft aangevraagd en Maandag as. zal de laatste onderzee- I gekregen, verleende dezer dagen een In- boent Rotterdam verlaten en na een oefen- terview aan de pers. Hjj vertelde er in periode aan het eind van deze maand - - op de nieuwe basis in Den Helder arri- I brede de redenen, waarom hy beslo- veren. Alle belangrijke varende eenhe- ten had, de vrijheid te verkiezen JJr. den van de Koninklijke Marine zullen dps Michael Antonovitsj Klotsjko werd al KJïSS.Ïlïwïï'tlSffiS Academie We van de Onderzeedienst. Van die dag af tcnschappen te Moskou wat h« noemt wordt de basis Rotterdam volgens een I geboycot, omdat hij zich toenmaals ver- vast schema ontruimd. 00rj00{^ jjap. krietick uit te oefenen op de geschiedenis van liet bolsjewisme en de Stalinperiode, door dit instituut uitge geven, waarin halve waarheden stonden of belangrijke, maar compromitterende DEN HAAG, 2 sept.-De minister van|ePisoden weggelaten, bepaalde persoon Sociale Zaken cn Volksgezondheid zal in lijkheden. die niet in de gunst van de de vergadering van de Tweede Kamer. machthebbers in het Kremlin stonden, welke woensdagmiddag 20 september ge- werden doodgezwegen houden wordt, een verklaring afleggen1 over het wetsontwerp algemene kinder- hun voordeel mee konden doen, maar Dr. Klotsjko ontving geen enkele hono rarium er voor. Bovendien zag hij zich, in tegenstelling met vele andere collega's maar geen betere woning toegewezen. Hij woonde in één kamer van een bouw vallig huis, waarin hij nauwelijks zijn boeken kon bergen. Een der studies van Dr. Klotsjko, tot in de kleinste bijzonderheden uitge werkt, had betrekking op het benutten van de hydraulische mogelijkheden in de Sovjet-Unie, dus van het goede gebruik maken der aanwezige watervoorraden. Er was tevens een verhandeling Jt# c.—tor v00i gj-vj., het aanwenden van zeewater v°?- selijke consumptie en het geb: in grote veel water vragende Deze laatste studie werd vo. door twintig geleerden, zowel Rusland als er buiten, als ba3*- Onderweg ramde Van H. twee gepar keerde wagens en drie rijdende auto's. Do bestuurders van deze laatste wagens zet ten onmiddellijk de achtervolging in. *"-* Even later voegden zich twee surveillan- bijslagverzekering en de daarmee samen- cewagens van de politie bij de optocht. Op hangende wetsontwerpen, de hoek 's-GravendijkwalRochussen- straat wist een der achtervolgers de dron ken man klem te rijden. Verontwaardigde omstanders sleurden Van H. uit zijn wa gen en de agenten konden nog maar net op tijd komen om Van H. in bescherming te nemen tegen de woedende omstanders. Var. H. wordt vervolgd voor: 1) joy-rijden 2) dronken rijden 3) doorrijden na een botsing 4) het verkeer in gevaar brengen door roekeloos rijden WINTERSWIJK, 2 sept. De 22-jarige ongehuwde molenaarsknecht G. H. Beren schot is vanmorgen met zijn bromfiets op de kruising SteengroevewegBataaf- seweg alhier in botsing gekomen met een vrachtauto. De jongeman werd een tien tal meters meegesleurd en was op slag dood Sindsdien kon hij geen goed meer doen en de Academie weigerde constant, de door hem verrichte wetenschappelijke stu. dies naar hun verdiensten te waarderen en ze te doen drukken. Alleen via de Aca demie is het voor een wetenschappelijk mens in Sovjet-Rusland mogelijk, de re- sultatenvan zijn onderzoekingswerk open baar te maken. Men maakte er wel gebruik van en gaf ze door aan de instanties welke er door twintig geleerden, zowel Rusland als er buiten, als baaa erkend. vgji Dr. Klotsjko toonde ter staving beweringen een aantal fotocop ,gjj, t£fi zijn wetenschappelijke manUScnF y'6.c<i hij mee naar het buitenland na te a te smokkelen. Om de een of anü ,jit jf had men hem, ofschoon hij d3 jp ft gratie was, toegevoegd aan ee van Sovjet-geleerden, welke ee a3ji aan Noord Amerika en dus Aefi ji>' nada bracht, voor het uitwis® gegevens en in het algemeen, 03 ,jc In druk te krijgen van de stand v5 nde de betrokken geleerden beoet ,(t tenschappen in het Westen. ,e Het was inmiddels niet alle|dvjet'V|f geweest, waarop hij door de °^ase„fe, demie behandeld werd en de t">. manier, waarop men hem l'f, AC ,;c' maar tevens en wellicht vo0f„v,c(lS stand in zijn vaderland, de waarden in het algemeen enJ;j i' pK. lijke onvrijheid waaronder en ging. Reeds een vijftal jaar gf' te hij het besluit, de Sovjet-Unie g laten, indien hij daartoe de ^o" t, krijgen. Deze kans kwam ten-{iet Cr in Ottawa verliet hij het 8e? ri i j toog naar de politie, opdat K. het laatste ogenblik nog gecJ nlg 1 C worden, met zijn collega's ren ofontvoerd te WOr reeds zo vaak is gebeurd. Een tweetal functionarissen jet-ambassade heeft hem nJ®^ ge- r., 1 ming van de politie een bezo® maar slaagde er niet in, be" d 6 besluit af te brengen. Nafli®3 iff bassade een verklaring af, ceM' zegd werd, dat die Dr. Kipt®) <eJ, tenschappelijke nul was. Siar„nj deze, dat hem toch maar tveg® ye» diensten de Orde van Lenin grl. voorts de „Rode Standaard Stalin Premie...j.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1961 | | pagina 8