Voor hendie eenzaamheid
zoekenver van grote wegen
Norstad tegen Malinovskyj
EGEN DIK
DUN
Procuratiehouder pleegt
ernstige verduisteringen
Gewijzigd inzicht in Australisch
onderwijs
U
Een goed idee met vele mogelijkheden
Met tienduizenden guldens de wijk
genomen naar Duitsland?
Naar financiële hulp voor
bijzonder onderwijs
75
Uitspraak in
fraudezaak op
zegelkantoor
Eenzame eilandjes
Het eiland
Montecliristo
Overal....
Veertien en een half
miljoen!
Emery Kelen
Als raadslid in hoog aanzien
Hand tekeningen
vervalst
Zelfs Kliroesjtsjev....
VB
DINSDAG 26 SEPTEMBER 1961
PAGINA 5
Een VAKANTIE a la Robinson CrusoëDat
de laatste nieuwigheid die men naar rust en
stilte zoekende vakantiegangers wil aanbieden.
Ja, een verblijf op een al of niet bewoond eilandje
en niet eens zo heel ver van de bewoonde wereld.
Men moet natuurlijk het een en ander voor lief
kernen, b.v. zelf zijn levensmiddelen, eigen kook-
apparaten en kookgerei enz. enz. Want op zon
eilandje zal men tevergeefs zoeken naar het com
fort der toeristencentra, waar appartementjes met
een hypermodern keukentje te kust en te keur
zijn, evenals kamers met kookgelegenheid voor
Oiensen met smallere beurzen. Men zal er even
tueel kunnen jagen, op hazen en konijnen en klei-
nere vogels, tevens vissen in de zee rondom, die
een heel wat rijkere voorraadschuur, voor eetbare
waar is dan het land, althans, op een onbewoond
eilandjp. Meestal is het niet voor niets onbewoond.
Het kan geen bewoners voeden, omdat het te rots
achtig is en er dus geen akkers of moestuinen kun
nen worden aangelegd, tenzij dan met grote kosten.
Maar hier komt juist de vakantie a la Robinson
Crusoë in het gedingOndernemende lieden,
die zich weten aan te passen en experts zijn in het
uitdenken van allerlei gemakken endie niet
tegen een beetje ongemak opzien, biedt zo'n vakan
tie ongekende mogelijkheden. Alles bij elkaar zal
ze niet eens zo duur zijn als een verblijf in een
toeristencentrum, waar vooral in het hoogseizoen
de prijzen menigmaal onbetaalbaar blijken, vooral
voor mensen met gezinnen.
Een vergezicht op 'f echte eiland
van Robijison Crusoë, Juan Fer.
nandez in de Stille Oceaan. Tal
rijke rijke Amerikaanse toeristen
trekken er heen.
straatje in een dorpje op het
and Giglio, het grootste van de
Toskaanse archipel.
Een overblijfsel van een Romein
se villa op het eilandje Giannutri.
Er bevindt zich een door een
Engelsman geleide school voor
zeeduikers en onderwaterjagers.
De baai van het eilajidje Giglio.
door
Canberra uitzondering
Immigratie-invloeden
Heervk warm
de winter in!
NOG
Vakantie a la Robinson Crusoë
Feitelijk is zo'n vakantie a la Robin
son Crusoë niet helemaal een nieuwig
heid. Over het algemeen waren ze tot
dusver gereserveerd voor rijkaards met
Cen eigen jachtje of voor hen, die een
^aartuigje voor geruimere tijd kunnen
huren. Öp een reis deze zomer door Cor
sica wees men ons tijdens een tocht
over een smalle bergweg, enkele hon
derden meters boven de zee lopend, die
daar beneden als een enorm ravijn zich
Uitstrekte, op een klein stuk strand,
tiaar, zo werd ons verteld, heeft de En
gelse kon. familie enige weken ver
toefd. Ze werd er met het koninklijke
Jacht' „Brittannia" heengebracht, dat
er in de buurt bleef kruisen. Er loopt
zelfs geen geitepaadje van de straatweg
haar omlaag. Het strandje ligt volkomen
Seisoleerd, doch in een prachtig land
schap van steile rotsen en roodkleurige
hergen met de grilligste toppen en daar
boven meestal een azuren hemel.
De Engelse koninklijke familie vond
®.r de mogelijkheid, dank zij de uitrus-
t'hg welke van boord van de „Brittan-
Ma" aan land werd gebracht, om volko-
Jhen ongestoord en „entre nous van
hot buitenleven en de strand .en zeege-
heugten te profiteren. Toch zijn fotore-
porters, die er de lucht van gekregen
hadden, naar dit strandje gekomen.
Dank zij halsbrekende toeren slaagden ze
bi van boven naar beneden te komen.
Na een korte onderhandeling kregen ze
Oerlof, enkele foto's te maken, zodat ze
hun doel bereikten. Behalve deze pers
mensen kwam evenwel niemand anders
?rtoe, de zelfs gevaarlijke tocht naar
pet strandje .te maken en de Engelse
koninklijke familie kon verder met volle
]-eugen genieten van een „privacy" wel-
haar gewoonlijk niet beschoren is!
Hu heeft niet iedere toerist behoefte
aSn „privacy". Hij wil zijn verblijf ook
ivel met anderen delen, mits het maar
ïustig blijft en men hèm ook met rust
laatWel, deze mogelijkheid biedt
he vakantie a la Robinson Crusoë, zo-
als deze is uitgedacht door een Italiaans
Weekblad, hetwelk een redactielid er op
pitzond, om wat bekend staat als de Tos-
kaanse 'archipel te verkennen. Hij kreeg
he opdracht, een drietal eilandjes er van
eens goed te bekijken en na te gaan,
}pat er allemaal voor nodig is, om er te
kunnen komen en te verblijven. Hij be
kocht er zowaar twaalf en publiceerde
aUn bevindingen ten nutte van het alge
meen.
Het bleek hem, dat de verbindingen
matig waren. Hoogstens een of twee
maal per week, soms slechts enkele
malen in de vakantieperiode, Op het
eilandje trof hij zes bewoners, waar
onder een baby, op het andere geen ster-
veling.
Ettelijke bogen weer op een pittoresk
horpje van een paar honderd inwoners.
Maar overal bestond de mogelijkheid,
aan land te gaan en menigmaal was
een inham, waar een zeil- of motor-
jpotje veilig kon worden gemeerd en
??en tevens uitstekend zwemmen kon.
lj.et verst gelegen eilandje kan men in
Der en een balf uur varen met een bv.
Livorno gehuurde motorboot bereiken.
Andere eilandjes zijn van Elba uit - een
Per meest overbezette toeristenoorden
]:?h de Middellandse Zee - het gemakke-
jykst te bereiken, alhoewel hier „gemak-
f.ehjkst" een nogal rekbaar begrip is.
r, eilandjes dragen namen als Gorgona
aPraia, Pianosa, Giglio, Giannutri en
k Montechristo, dat door Alexander
^Umas Père een wereldvermaardheid
e6l'Wierf en waar het klooster, waarin
jm grote schat verborgen zou zijn, nog
j s ruïne te aanschouwen valt. Het ei-
nd behoorde vroeger tot de domeinen
van de Italiaanse koningen, die er een
jachtterrein van maakten en er o.a.
Sardijnse bergschapen invoerden, welke
er nog in het wild leven. Enkele der
eilandjes zijn vrijwel plat, andere heu
velachtig en ze zijn van drie tot een tien
tal vierkante kilometers groot, zodat men
ook vrij lange wandelingen kan maken.
Ziet hier> aldus de Italiaanse journalist
evenvele mogelijkheden voor een ideale
vakantie a la Robinson Crusoë, voor
avontuurlijk aangelegde lieden en voor
hen, die naar rust en stilte verlangen. Wij
zouden er aan willen toevoegen, dat niet
alleen langs Italië, maar ook langs de
kusten van Frankrijk en Spanje talrijke
van dergelijke eilandjes liggen en het
dus eigenlijk slechts een zaak van orga
nisatie is, om de eerste groepen Robin
son Crusoe's naar hun plaats van bestem
ming te brengen. Ze behoeven hun do
mein niet af te sluiten met muren en
heiningen, zoals de miljonairs van de
Rivièra dit hebben gedaan, met het ge
volg, dat men op talrijke plaatsen de
zee niet eens meer kan zien
Voor het massa-toerisme blijven er
overigens nog vele mogelijkheden, even
eens niet eens zo ver van de toeristen
centra verwijderd. Alleen, ook hier moe
ten de nodige verbindingen worden ge
schapen. Dit probleem doet zich thans
reeds ten aanzien van Corsica en Sardi
nië voor. Het lijkt wel waarschijnlijk, dat
op dit gebied nog veel zal kunnen worden
gedaan en het ziet er tevens naar uit,
dat zulks ook gebeurt, bv. door het
scheppen van betere verbindingen over
zee.
Het zg. massa- of sociale toerisme
verbreidt zich steeds meer over Europa.
Terwijl in de meeste landen de produktie
van auto's stijgt en steeds meer mensen
zich op de aankoop van een auto con
centreren, met Ms voornaamste doel,
er tijdens kortere of langere vakanties
mee weg te trekken, rijzen allerwegen
de campings en motels uit de grond.
Steeds verder wil men en altijd weer
naar een ander land. De autobanen ra
ken overbevolkt en vooral in de vakantie
maand bij uitstek overstromen de mas
sa's toeristen de bekende vakantieoor
den. Het zijn meestal hele gezinnen. De
tijd is voorbij, dat vader en moeder
zo af en toe een buitenlands reisje maak
ten en de kinderen thuislieten, onder de
hoede van een dienstbode of van verwan
ten. Maar ook die gaan op reis en de
dienstbode wil mee Men kan de kin
deren niet eens meer achterlaten, ook al
omdat het uitbesteden in een vakantie
kolonie te veel kost. Bovendien, waar
om zouden kinderen niet meegaan?
toerisme heeft opengesteld op tal van
plaatsen campings inrichtend.
Het sociale toerisme is bezig een in
ternationaal probleem te worden, waar
in de grote hotels het onderspit dreigen
te delven, indien ze er zich niet enigs
zins op gaan oriënteren. Een probleem
tevens met zoveel facetten en van zulk
een economisch belang, dat deze maand
te Saint Vincent in het Aosta-dal, een
beroemd toeristencentrum, een toeris
tisch congres is gehouden door vertegen
woordigers van zes landen van de Ge
meenschappelijke markt, teneinde te ge
raken, tot een soort Europese toerisme-
politiek, waarbij ordenend, organiserend
en bevorderend zal kunnen worden opge
treden. Tot de sprekers behoorde de Ne
derlander Koebben, secretaris van de
Nederlandse Reisvereniging. Hij besprak
de reeds van overheidswege hier en daar
genomen maatregelen, om het toeris
me in goede banen te leiden en te
houden.
Welk een probleem het sociale toerisme
vormt - vooral ook, omdat men er zich
lang niet overal bij aangepast heeft,
zowel van de zijde der toeristen zelf
als van de hoteliers, restauranthouders
en de bij het toerisme betrokken bedrij
ven, zoals garages, en andere voor het
autoverkeer belangrijke instituten
hiervan geeft het toeristenland bij uitstek
Italië een treffend voorbeeld.
Op het Apennijnse schiereiland neemt,
hoe ongelofelijk liet ook klinkt, het be
zoek van buitenlanders nog steeds toe.
Het leek reeds enkele jaren geleden, of
de toeristen als gevolg van her en der
opgedane teleurstellingen. klachten
over het enorme lawaai, waardoor
's nachts slapen vrijwel onmogelijk is.
de langzaam maar zeker stijgende prij
zen en andere inconveniënten, allengs
in aantal zouden gaan minderen. Het
tegendeel is waar. De in het bijzonder
na de lange opsluiting gedurende de we
reldoorlog ontstane zucht, er op uit te
trekken, die heden ten dage weer gesti
muleerd wordt door de geestdodende
mechanisering van het overigens goed
betaalde werk, natuurlijk tevens het
toenemende aantal van nieuwe autorij
ders doet de stroom meer dan ooit aan
groeien. Aldus kon het zo-in trek zijnde
Italië gedurende de eerste acht maan
den van dit jaar het enorme aantal van
veertien en een half miljoen toeristen
noteren! Het record van het jaar der
Olympische spelen, werd toen al over
troffen!
De toeneming was in 1960 tegenover
1959 bijna tien procent en voor dit jaar
is een groter percentage te verwachten.
In de eerste zes maanden van dit jaar
was de tien procent al bereikt! Het ge
beurde ondanks de aarzeling der Ame
rikanen, om zich naar het onrustige
Europa te begeven, waar in Parijs en
Oostenrijk de bomaanslagen schering en
inslag zijn. Het aantal Oostenrijkse
toeristen liep met 40 pet terug, maar
inplaats daarvan kwamen anderen, tot
uit de hoeken der wereld.
Volgens een zopas door de centrale
raad voor liet toerisme gepubliceerd rap
port is in het eerste kwartaal van dit
jaar door de buitenlandse toeristen
voor 228 miljoen aan buitenlandse valu
ta's in Italië binnengebracht, een verho
ging met meer dan 25 pet tegenover het
zelfde kwartaal in 1960. In Italië ziet
men heel goed in, dat er maatregelen
genomen zullen moeten worden, om de
steeds stijgende stroom te verwerken.
Daarom heeft de regering een miljard
lire beschikbaar gesteld, teneinde hier
mede in de loop van dertig jaar de bouw
van hotels en motels te bevorderen. Men
ziet het, men denkt op hit Apennijnse
schiereiland, er zeker van, dat Italië voor
de toerist nog onbegrensde mogelijk
heden biedt, voor een lange periode
vooruit.
Maar nu komt ook weer een ander
facet van het grote probleem aan de
orde. Er zijn immers velen, die er
niets voor voelen, op te gaan in de mas
sa der sightseeënde, op elkaar klittende
massa-toeristen. Of dezulken nu thuis
blijven, weet men niet met zekerheid,
maar men gelooft het niet. En men heeft
reeds een zekere tendens menen te con
stateren van een trek naar gedeelten van
het schiereiland en de erlangs liggende
eilanden, waar zij. die er behoefte aan
hebben of er de voorkeur aan geven,
nog in een betrekkelijke rust en eenzaam
heid kunnen vertoeven, ver van de ge
baande en overbevolkte wegen. We heb
ben dit jaar met eigen ogen op Sardinië
kunnen zien. hoe sterk de drang naar
een zich ontworstelen aan de massa
bij heel wat mensen is en hoeveel ze cr
voor over hebben. Niet alleen finan
cieel, maar ook als het er op aankomt,
om in primitieve omstandigheden te wo
nen en feitelijk, althans voor vakantie
gangers. ontberingen te lijden. Ze verkie
zen rustige plekjes in bos of aan zee,
waar ze het water kilometers ver
moeten halen, waar geen elektrisch licht
of gas is en ze zich tevreden moeten
stellen met een kooktoestel met butaan
gas of zoBijna a la Robinson Cru
soë
OBSERVATOR
Daar zijn dikke en dunne gene
raals en zy verliezen en winnen allen
veldslagen, maar de persoonlijkheids
kenmerken, die hen doen winnen of
verliezen verschillen onderling.
Dikke generaals plegen veldslagen
te verliezen door een gebrek aan
planning. In het hun aangeboren op
timisme laten zij de beslissing over
aan de genade van Vrouwe Fortu-
na. Zij winnen veldslagen omdat zij
soepel zijn en omdat zij zich in een
bewegingsoorlog snel aan de zich wij
zigende eisen kunnen aanpassen.
Dunne generaals daarentegen win
nen veldslagen omdat hun plannen
waterdicht en tot de geringste details
uitgewerkt zijn. Zij verliezen, wan
neer die plannen zo knap zijn gecon
cipieerd, dat zij geen soepelheid toe
laten.
Beroemde dikke generaals treffen
wij o.m. aan in Goermg, Franco en
Joffre. Napoleon begon dun en met
veel succes, hjj eindigde dik en ge
neigd tot al die vergissingen, die ken
merkend zijn voor dikke generaals.
Dunne generaals waren o.m. de
hertog van Wellington, Simon Boli
var, prins Eugène van Savoye, Von
Molkte en Tsjang Kai Sjek is het
nog.
Natuurlijk zjjn er ook generaals,
die er zo tussenin liggen, zoals maar
schalk Koniev, opperbevelhebber van
de Russische strijdkrachten in Oost-
Duitsland en Maxwell Taylor, mili
tair adviseur van President Kennedy.
Wij hoeven ons hier nu niet druk
om hen te maken, tenzij dan om ten
aanzien van andere, bevriende jonge
lui die generaals bestuderen, vast
te stellen, dat beide mannen met hun
geronde hoofden en dicht op elkaar
staande ogen zó veel op elkaar lij
ken. dat zij, wanneer een IJzeren Gor
dijn hun ouders niet gescheiden had
gehouden, tweelingen zouden kunnen
zijn.
Alle generaals, dun of dik, hebben
iets opvallend krachtpatserigs en als
zij dat met hadden, zouden zii geen
generaal zijn.
Heden ten dage werpen twee gene
raals hun respectievelijk dikke en
dunne schaduwen over onze levens:
maarschalk Rodin Jakovlevich Ma-
linovsky, de Sovjet-minister van oor
log en' in feite opperbevelhebber van
de strijdkrachten van het Warschau
pact, en generaal Lauris Norstad op
perbevelhebber van de strijdkrachten
van de NATO.
Gerekend naar zijn voorkomen
staat maarschalk Malinovsky zo dicht
bij zijn Paleolitische voorvaderen,
als het een modem mens, maar ge
oorloofd is. Als u het fenomeen zou
willen bestuderen, dat Freud dage
gen" het uit principe ergens tegen
zijn noemt, dan moet u eens goed
naar hem kijken, maar niet als u op
een donkere avond met hem alleen
in huis bent. Wat niet wegneemt dat
de eerlijkheid mij verplicht in zijn
voordeel op te merken, dat zijn hard
heid met de kinderlijke mond en
de watertankachtige buik, die hij
heeft welhaast verzacht moet wor
den door een zekere bonhomie. Ik
ben er zeker van dat hij zijn biefstuk
a la Stroganoff nog wel eens met een
glaasje wijn uit de Krim wil be
sproeien.
Caricaturisten beschikken over een
wijdvertakte inlichtingendienst, die
vrijwel iedereen omvat. Een militai
re strateeg, die tegenwoordig aardap
pelen schilt in een regiments-keuken
in Pinsk, heeft mij eens verteld, dat
maarschalk Malinovsky geen van te
voren vastgelegd plan kan waar ma
ken. Hij begint goed, maar na een
poosje wil het nog wel eens gebeu
ren, dat hij de regels vergeet en be
gint te improviseren. Hij staat alge
meen bekend als een meester in de
bewegingsoorlog en dat kwam dan
vooral in 1945 tijdens de straatge
vechten in Boedapest goed van pas.
De opperbevelhebber van deNATO-
strijdkrachten, generaal Norstad, is
lichamelijk het perfecte tegendeel van
maarschalk Malinovsky. Hij is zo
dun als een snoek, de dunste gene-
raai, die ik ooit getekend heb. Zijn
ogen staan zo dicht b\j elkaar, dat
hij bij een geringe verschuiving, jyaar
één oog zou hebben gehad. Hu heeft
een scherpe neus, een puntige km
en zijn glimlach is maar dunnetjes.
Hij is gebouwd als een slank speel-
goedtreintje.
In tegenstelling tot zijn smalle ge
zicht is de gespierdheid evident in de
vooruitstekende bovenlip. Deze aap
achtige „snuit" treft men dikwijls
aan bij dunne mannen met dicht op
elkander staande ogen zoals Ber-
trand Russeli en de Ierse premier
Edmond de Valera en zij is altijd
een teken van innerlijke kracht en
geestelijke sterkte.
Medische naslagwerken bevatten
prachtige woorden om een man als
Norstad te omschrijven: asthenisch,
leptosoom, cerebraal. Ik noem hem
alleen maar een dunne generaal. Ik
omschrijf de geest, die in zulk een
lichaam huist als gevoelig, koel,
schuw, introvert en beginselvast. Als
dat lichaam is gestoken in het rijk van
decoraties voorziene uniform van een
generaal kunnen wij zonder bedenken
zeggen dat de soldaat een strak-ge-
disciplineerde. pedante plannenma
ker is, die altijd maar weer de punt
jes op de i zet.
Naar mijn mening is Norstad een
nee-zeggende generaal. Hij rookt niet,
drinkt weinig, hij leest boeken en hij
gaai; altijd door de achterdeur naar
binnen. Men zegt dat hij, toen hij zijn
militaire opleiding voltooid had, zich
zelf niet als soldaat kon voorstellen
en advocaat wilde worden, een be
roep dat van oudsher dunne mannen
aangekaart is. Hij plande inderdaad
zijn hele militaire loopbaan nauwkeu
rig en tijdens de oorlog werkte hij
onder generaal Arnold, die van hem
zei: „Ik heb hem nodig om voor
mij te denken."
Hij was er bij toen er plannen moes
ten worden gemaakt voor het bombar
deren van Tokio en toen de eerste
atoombom op Japan geworpen moest
worden.
Hier is sprake van een psychisch-
constitutioneel samenspel van krach
ten: aan de ene kant een zware leger-
tank, een man die, daar ben ik zexer
van, een zeker welbehagen in oorlog
schept; aan de andere kant een slank
scherp, puntig en koe) zwaard, ge
doopt in de inkt van de intellectu
ele ontwerper.
De atoom-oorlog is voor ons iets
nieuws, en het is moeilijk te zeggen
welk type generaal in het voordeel
is. Maar één ding is zeker: tussen de
dikke vinger op de knop in het oos
ten en de benige in het westen, staan
wij, dunne, dikke of middelsoortige
mensen en wij staan te trillen in onze
schoenen.
(Advertentie)
BUSSUM, 26 sept. Op geraffineerde
wijze gebruik makend van zijn vertrou
wenspositie als procuratiehouder van de
effecten-afdeling bij de Amsterdamsche
Bank alhier, heeft een Bussums raads
lid kans gezien ten nadele van de bank
op rekening van een cliënt een bedrag
van f 38.000 te verkrijgen door het zet
ten van valse handtekeningen. Boven
dien hebben zich bij de politic vier par
ticulieren gemeld, de het zoals be
kend spoorloos verdwenen raadslid
een bedrag van in totaal f 48.000 op kwi
tantie hadden gegeven om het voor hen
te beleggen. Hierbij zou de procuratie
houder hun een rente van vijf tot zes
procent hebben toegezegd.
Dinsdagavond is de procuratiehouder
met zijn auto in opgewekte stemming
naar Amsterdam vertrokken. Niets wees
De Australische Plattelandspartij heeft
met de verkiezingen op komst in
de staat Nieuw Zuid-Wales voor een ver-
Ze gemeten evenzeer, zijn eveneens van j rassing gezorgd door zich te verklaren
het verlangen vervuld, vreemde landen
te zien en met andere mensen om te voor hulp aan het bijzonder onderwijs,
gaan, waarbij de vreemde taal meestal middels bereidheid tot het door de rege
niet zo'n groot bezwaar blijkt te zijn, ring betalen van interest op leningen ten
vooral voor de jeugd.
Steden als Venetië en Nice, om er
slechts enkele te noemen, groeien in de
vaka.ntietijd tot een soort kermis uit.
In lange, dichte rijen bewegen de toe
risten zich door het centrum er van,
genietend van een voor hen exotische
omgeving. De stranden en andere re
creatieoorden zijn overvol. In tot voor
kort bijna exclusieve streken als de Cos
ta Brava in Spanje hoort men nog
nauwelijks Spaans spreken, klaagde on
langs iemand. Wie heden ten dage door
Europa's dreven reist, tot diep in de
Balkan toe, ontwaart er allerwegen cam
pings en als die er niet zijn bivakkeren
de toeristen op een open plek in een bos
of een weiland langs de weg. Over de
bergpassen van Oostenrijk en Zwitser
land trekken ze naar het zonnige zuiden
en het sociale toerisme heeft een dusda
nige omvang aangenomen en biedt zo
veel perspectieven, dat zelfs Khroesjts-
jev zijn IJzeren Gordijn een tipje opge
licht heeft en bepaalde gebieden voor het
behoeve van dat onderwijs. Voor het
sluiten der leningen moeten de scholen
zelf zorgen. Dit standpunt van de Platte
landspartij betekent het eerste sein van
tegemoetkoming en hulp aan het bijzon
der onderwijs in Australië.
Overigens hebben zowel de „Labour
Party" als „Liberal" zich nog van het
standpunt der Plattelandspartij gedistan-
cieerd en handhaven de nu reeds jaren
lang geldende regel, dat de staat alleen
net openbaar onderwijs dient te financie
ren
En toch bestaan er in Australië een
groo' aantal bijzondere scholen, in hoofd
zaak rooms-kathoiieke scholen, die een
zware financiële last hebben te dragen.
In de staat Nienw Zuid-YVales b.v. be
vinden zich 783 r.-k. scholen, 41 van de
Church of England, 6 mothodische, 13
presbyteriaanse en 19 scholen van an
dere kerkelijke richtingen.
Merkwaardig genoeg, in de federale
regeringsstad Canberra bestaat sinds
een aantal jaren een afzonderlijke rege
ling voor het daar gegeven bijzonder on
derwijs. Canberra, het autonome staatje
in de Australische Staten vanwege de
zete' der federale regering, besloot in
dertijd gedurende ten hoogste 20 jaar 5
pet- interest te betalen voor leningen te
sluiten door besturen van bijzondere
scholen, een regeling, welke de Platte-
lar.dspartij dan nu voor Nieuw Zuid-Wa
les wil overnemen.
Het besluit door Canberra genomen,
bracht indertijd in Australië groot ru-
mot'i teweeg, waarbij de voor- en tegen
standers van bijzonder onderwijs in de
bladen heftige discussies voerden. Verre
weg de meerderheid van de Australiërs
wijs' tot nu toe de bijzondere scholen
ai en stelt zich achter de openbare
scholen Ojavallend is ook. dat in het al
gemeen de kerken met uitzondering
van de rooms-kathoiieke zich aller
minst druk maken over het bijzondere
onderwijs en zich met de huidige toe-
stano verenigen. Dat hierdoor enorme
laster, gelegd worden op de ouders van
kinderen, die de bijzondere scholen be
zoeken, valt te begrijpen.
Vaak wordt betoogd, dat als gevolg
van het bestaan der bijzondere scholen
de regering heel wat minder zorgen voor
het onderwijs heeft, gezien het grote ge
brek aan schoolruimte en personeel.
Berekend wordt dat b.v. de r.-k. scholen
m Nieuw Zuid-Wales per jaar bijna 10
miijoen gulden bijeenbrengen en onge
veer 125.000 kinderen in scholen onder
brengen.
Het lijdt geen twijfel, dat de immigra
tie ook op onderwijsgebied in Australië
steeds meer invloed gaat uitoefenen.
Tiidens de strijd om het onderwijs in
Canberra stelde de aartsbisschop van
Melbourne ook Nederland ten voorbeeld
van rechtvaardige hulp aan het bijzon
der onderwijs. Men ziet thans reeds, dat
veie immigranten-ouders voor hun kin
deren het bijzondere onderwijs wensen,
al telt voor hen de financiële last vaak
dubbel zwaar.
Australië telt ongeveer 750 verschillen
de religies, zo werd onlangs bij een on
derzoek onthuld, dat 42 pet van de Aus
traliërs benoort tot de church of Eng
land, 26 pet tot de r.-k. kerk, 11 pet tot
de methodisten en ongeveer een gelijk
percentage tot de presbyterian church.
Met deze cijfers voor ogen kan echter
niet worden gezegd, dat de openbare
staatsschool buiten de belangstelling van
de Australiërs valt, integendeel. In het
algemeen kan men trouwens de kerke
lijke situatie zoals deze in Australië ligt,
niet met die in Nederland vergelijken,
zij is meer vervlakt en minder princi
pieel gesteld.
Het is ook om deze reden niet waar
schijnlijk, dat de ommezwaai van de
Piattelandspartij reeds nu verandering
op onderwijsgebied teweeg zal brengen.
Er kan ook een politieke „stunt" aan ten
grondslag liggen, omdat de Plattelands
partij nauw samenwerkend met „Libe
ral" door die aankondiging een stem
menwinst hoopt te verkrijgen uit krin
gen van het bijzonder onderwijs en hier-
dooi een mogelijke steun aan r.-k. rege
ringskandidaten ontnemen.
Hetgeen allerminst betekent, dat Aus
tralië in het huidige standpunt zal blij
ven volharden en hetgeen in de federale
regeringsstad Canberra op onderwijsge
bied reeds is geschied, op den duur niet
door de andere Staten zal worden over
genomen.
erop, dat hij niet meer zou terugkeren
Hij geraakte in de hoofdstad onder in
vloed van drank, reed eerst een straat
met eenrichtingsverkeer in de verkeer
de richting in en veroorzaakte daarna
een aanrijding. Hij werd ingesloten door
de Amsterdamse politie, zijn rijbewijs
werd hem ontnomen en zijn auto aan
de ketting gelegd. Zonder auto is hij
woensdagmorgen zonder enige baga
ge maar met een bedrag van f 3500 op
zak van het politiebureau vertrokken
en sedertdien is niets meer van hem
vernomen. Woensdagavond was hij niet
bij de raadsvergadering in Bussum aan
wezig.
De familie heeft daarna een verzoek
tot opsporing bij de politie gedaan. De
directie van het bijkantoor Bussum van
de Amsterdamsche Bank werd door zijn
uitblijven enigszins ongerust en stelde
een onderzoek in. waarbij de falsificaties
aan het licht kwamen.
Men acht de mogelijkheid niet uitge
sloten dat de procuratiehouder in Duits
land vertoeft waar hij reeds eerder vrij
veel verbleef: ook is het niet ondenk
baar dat hij reeds tevoren bedragen naar
Duitsland heeft overgemaakt. Kennelijk
is hij beducht geweest voor de conse
quenties van zijn aanrijding in Amster
dam; hij is al eens eerder met de rech
ter in aanraking geweest voor het rijden
c-nder invloed en het veroorzaken van
een aanrijding. Van deze veroordeling
is men bij de Amsterdamsche Bank ver
moedelijk niet op de hoocte geweest.
Door het hoofdkantoor van de Am
sterdamsche Bank is vanmorgen het on
derzoek naar mogelijke verdere malver
saties voortgezet. Men verwacht dat er
nog veel meer aan het licht zal komen.
Ook van de zijde van particulieren wor
den nog aanmeldingen verwacht al
staat vast dat het beheer van de f 43.000
buiten de bank om is gevoerd. Vast
staat ook dat in zijn woning geen geid
of effecten van de door hem beheerde
gelden aanwezig zijn.
Het verwenen raadslid stond in hoog
aanzien en bekleedde functies op ker
kelijk en onderwijsgebied. Wel stond hij
bekend als een persoon die met gulle
hand trakteerde; men heeft overigens
weinig aandacht geschonken aan de vrij
royale leefwijze van de procuratiehou
der.
cW^Seren-
woV
rodèrne wol
'de strepen
4.-9 jaar-
Van&t
het hele iaaf d°°ollen
T)6lottfl
Advertentie
BEURS VOOR MODE
EN HUISHOUDING
Woensdagavond
11 uur sluiting
AHOY' GEBOUW
ilm 27 Sept.
ROTTERDAM, 26 sept. De Rotterdam
se rechtbank heeft vanmorgen uitspraak
gedaan in de fraudezaak op het zegelkan
toor aan de Puntcgaalstraat, waarbij vier
ambtenaren waren betrokken. De twee
stempelaars, de 47-jarige P. U. B. en de
63-jar. W. S„ werden beiden schuldig be
vonden aan het subsidiair ten laste geleg
de: heling, meermalen gepleegd. Zij werden
conform de geëiste straf veroordeeld tot
twaalf maanden met aftrek, waarvan drie
voorwaardelijk, en een proeftijd van drie
jaar..
De twee andere verdachten, de 34-jarige
adj.-commies-tilulair C .van G. en de 60-
jarige commies II. A. B. B. werden we
gens het primair ten laste gelegde, ver
duistering meermalen gepleegd, resp. ver
oordeeld tot anderhalf jaar met aftrek en
twee jaar met aftrek. Het vonnis over
Van G. is gelijk aan de eis; tegen H.
B. B. was drie jaar met aftrek gevorderd.
De vier ambtenaren stonden terecht op
dinsdag 12 september jl. Hun malversaties
hebben zich uitgestrekt over de jaren 1953
tot 9 juni 1961. Een onderzoek, ingesteld
door de heer A. A. v. d. Mersch. inspec
teur bij 's Rijks belastingen, heeft uitge
wezen, dat in de jaren 1957 tot juni 1961
een bedrag van minimaal 145.443,53 aan
zegelrecht niet is verantwoord.
De rechtbank is van oordeel, dat er een
principieel verschil bestaat tussen de ver
dachten p. U. B. en W, S. enerzijds en
C. van G. en H. A. B. B. anderzijds. De
twee eerstgenoemlen hebben, in tegen
stelling tot de twee laatsten, een onder
geschikte rol gespeeld. De rechtbank
meent., dat H. A. B. B. het zwaarste ver
wijt treft, omdat het initiatief tot de
fraude van hem is uitgegaan en omdat hij
van de vier ambtenaren het hoogste in
rang is.
