Christen-zijn in verbonden
heid met de ander
Mr. Van Voorst: dialoog
is broodnodig
Wegverkeer eist
zeven levens
Bij Barneveld: ernstige
kettingbotsing
Twee textiel-magazijnen
in Tilburg uitgebrand
Zware rook hindert verkeer
kilometers in de omtrek
110.000 scholen bouwen
D
OPENHARTIG GESPREK BIJ ST. ADELBERT
Prof. Snijders:
Tegenstelling
overwinnen
Nw.-Guinea Raad
gaat plan-Luns
bespreken
Man ontsnapt uit
huis van bewaring
N?
Publikatie over
malversaties in
voormalig KNIL
Parathvon eist
slachtoffer
Vele gewonden
Half miljoen schade
Man steekt mede
reiziger met mes
Olietanker ten dele
uitgebrand
H. O. Eckhardt
V B
Mgr. Bekkers: Samen
christen zijn
SPINWIEL
VRIJ MOED
Klacht bij de Raad
voor de journalistiek
Fabriek (300 mensen)
een week stagnatie
Na busrit zich gemeld
bij politie Maassluis
„Drente-vakantieland''
dient aanklacht in
MAANDAG 2 OKTOBER 1961
S (Van onze verslaggever)
„De Kerk in onze dagen be
schikt misschien over een beter
potentieel dan zij sedert eeuwen
gehad heeft. Enerzijds is er een
clerus die zijn staat en taak in
overgrote meerderheid uit roeping
gekozen heeft en naar die roeping
leeft. Anderzijds ontwikkelt zich
een lekenstand, die zich bewust
wordt van zijn eigen taak en roe
ping als christen. Wanneer die
twee elkaar weten te vinden en
hun christen-zijn in verbonden
zijn met elkaar weten te beleven,
dan ziet het er, zelfs natuurlijker
wijze, voor de Kerk nog zo gek
niet uit". Tot deze conclusie
voerde het openhartige betoog, dat
prof. dr. J. Th. Snijders zaterdag
op de Landdag van St.-Adelbert
bouwde op het thema: „Christen
zijn in verbondenheid met de
ander".
Concilie zonder
pompa?
Pover tafereel
Eerlijk tegenover
zichzelf
Ceen passe-partout-
antwoorden
En een tweede punt: de anders
denkende is niet zo vreemd en anders
als wy vel denken. Gods heiishandeien
Codsdiensfreservaat?
Mr. Boekraad:
A mbtenaren verrast
en bezorgd
In Dordrecht
ÉÊi
Bij Echt (L.)
Poststukken verkeerd
bezorgd: grote schade
Onrustige Zenuwen?
De scheidende algemene voorzitter,
mr. F. J. G. Baron van Voorst tot
Voorst, had in z(jn jaarrede het thema
al benaderd, door citerend, mediterend
j en tastend een aantal vraagpunten te
formuleren, waaruit we slechts een
greep kunnen doen.
Hoe kunnen wij ons Christendom aan
bieden in levensvormen, die eigen zijn,
althans niet vreemd z(jn aan onze he
dendaagse culturen? Christen-zijn kan
toch immers niet de neiging vertonen
ons van ons mens-zijn te bevreemden.
Anderzijds: hoe beïnvloeden wij onze
cultuur zodanig, dat deze niet de ten
denties met zich brengt om van ge
loofsbeleving van de dienst aan God
te vervreemden?
Zou het Concilie, een heilig, door de
H. Geest geleid gebeuren, dat in zijn
plechtigheden ook wil ztyn een eerbe
toon aan God (zou dit niet kunnen in
de vorm van een rouw- en boetebetoon
en niet plechtstatig met alle uiterlijke
pompa?) niet kunnen zijn een geheel
open zich tot de wereld wenden, niet
anderen veroordelend, niet ingaande op
dwalingen, niet dogmatisch verder de-
finiërend, maar zuiver ruimte schep
pend, niet in strakke uniformiteit maar
in pluriformiteit, bevrijdend van presti
ge en uiterlijk aanzien, maar diep
gaand in deemoed, nederigheid en ar
moede, vertrouwend op de zaligspre
kingen van Christus, de gehele Kerk
in beweging doende komen, deze zui
verend en juist zo doen zien, dat de
boodschap van Christus door Zijn Kerk
is een blijde boodschap?
Hebben we in het verleden in onze
katholieke kerk het gesprek met de an
der niet te zeer als een gesprek tot de
ander gevoerd; waren we niet te zeer
bevooroordeeld in de afwijzing van wat
de ander te zeggen had. Het lijkt mij,
dat een anti-houding geheel uitgeban
nen zou moeten worden. Is het immers
niet zo, dat de H. Geest werkt waar
Hij wil, dus ook bjj ongelovigen? Zou
onze grondhouding niet veeleer er een
moéten worden van luisteren dan van
„leren"?
Een ander punt: de dialoog tussen
hiërarchie en leken in onze Kerk, die
naar de mening van mr. Van Voorst
broodnodig is. Grondvragen zijn hierbij:
Welke rol behoren naar gegevens
van de Heilsopenbaring de hiërar
chie en de leek te spelen? Welke is
de rol in deze concrete wereld, in kerk
staat, maatschappij en cultuur?
Tenslotte het missiewerk, dat een
fundamenteel andere aanpak vereist.
Geen enkel land, geen enkele Kerk kan
het vraagstuk van de hulpverlening
aan technisch achtergebleven landen
meer aan. Zou het niet zo moeten wor
den. dat de Kerken, het Evangelie ver
kondigend door te bidden en te wer
ken, in de nood van ontwikkelingslan
den slechts present zouden moeten zijn
vanuit kleinere gemeenschappen, daar
bij de technische hulp overlatend aan de
V.N., een nieuw monnikendom vor-
mend als de broeders van Taizé of de
Benedictijnen van Toumliline?
Prof. Snijders ging op al deze vragen
niet rechtstreeks in, maar zijr betoog
raakte toch vele van deze punten aan.
I HU begon met het citeren van een rap
port, dat een „Mars-socioloog" zou
kunnen uitbrengen over de katholieken
en de Kerk. Daarbij kwam de katho
liek uit dé bus als een noga! kleur
loos lid van de stabiele middenmoot
van de maatschappij, alleen opval'end
door enkele merkwaardige, vrg opper
vlakkige gewoonten; en de Kerk als een
imposant, maar nogal bizar instituut
dat ongetwijfeld Ideële waarden beli
chaamt, doch in vormen die te hoekig
zijn om aantrekkelijk en te traditiona
I listisch om efficiënt te zijn.
Maar wij zijn geen buitenstaanders
I wij zijn leden en We hebben keus uit
drie conclusies: er 'een punt achter
te zetten; erbij te blijven omdat we er
nu eenmaal bijhoren en trouw willen
I blijven; of erbij blijven omdat We er
bij willen horen, niet uit sympathie
voor onze mede-christenen, niet .1 it be
wondering voo-r de prestaties van de
Kerk, maar omdat we geloven In C
tus. Maar dan worden we nog des te
nadrukkelijker geconfronteerd met net
povere tafereel en dringt zich de vraag
op: hoe komt het dat het Licht van
I Christus zo mat geworden is; dat Zijn
liefde zo weinig meer op gang brengt?
Prof. Snijders kwam tot drie hoofd
oorzaken. Het licht is terechtgekomen
'onder de korenmaat van Europa, net
christendom dat gepredikt wordt in een
I Europese godsdienst. Wat staat ons ri
ders te doen dan de franjes en balllast
der eeuwen af te schudden: de dode
taal van Rome, de holle frases van het
Byzantinisme, de aflaatpraktijk van de
Middeleeuwen, de dogmatische formu
les van de contra-reformatie, de apolo
getiek van 1900, de maatschappijleer
van 1925 en de kunstvormen van alle
verleden tijden?
De tweede oorzaak is het harnas van
institutionalisering en centralisering, dat
wij het Lichaam van Christus heb
ben aangedaan. En tenslotte is er het
feit van ..de profs en de amateurs":
er is een kleine groep priesters en re
ligieuzen die op de roep van Christus
duidelijk ..ja" geantwoord hebben en
een andere hoofdbezigheid hebben,
massa van .amateurs" die iets bin
nensmonds gemompeld hebben en
Maar onze maatschappij is doof voor
ambtelijke prediking, zij hunkert naar
een persoonlijk gesprek.
Zijn betoog plaatsend op het gestel
de thema merkte prof. Snyders op, dat
eerlijkheid een eerste voorwaarde is
voor de ontmoeting met de ander. Wij
kunnen niet eerlijk staan tegenover an
deren, als wij niet eerlijk s^aan tegen
over onszelf. Er blijft juist bij ons vaak
zoveel onuitgesproken, besloten binnen
de kamer van ons huis of ons hart.
En het is daarom geen wonder, dat
men de katholiek, en met name de ka
tholieke intellectueel, soms maar balf
vertrouwt of au sérieux neemt, zowel
binnen als buiten de kerk. De anders
denkende collega vindt het maar
vreemd, dat dezelfde mond het credo
zingt en college geeft. En men ont
komt soms niet aan de indruk, dat er
ook in de kerk figuren zijn die er zo
over denken. Het is daarom beslist
noodzakelijk, dat we met onzelf in het
reine komen vóór we de dialoog met de
ander beginnen. Wij zullen voor ande
ren, maar eerst voor onszelf waar
moeten maken, dat men gelovig en in
tellectueel beide kan zijn zonder in een
an beide opzichten halfslachtig te wor
den. Dit is de grote taak van de ka
tholieke intellectueel, want er is nau
welijks iets waaraan de wereld en de
kerk vandaag sterker behoefte hebben
dan aan de integratie van werkelijk ge
loof en volbloed intellectualiteit."
De laatste stelling nader uitwerkend,
constateerde prof. Snijders, dat met de
rationaliteit van de westerse cultuur
het rationalisme geëxporteerd wordt.
Daarbij komt, dat een belangrijk deel
van de traditonele geloofsinhouden zo
zeer tot bijgeloof vervallen is, dat ook
voor de religieuze mens een verzoening
van het oude geloof en de nieuwe ra
tionaliteit nauwelijks mogelijk schijnt.
Ligt hier niet een uitdaging aan de ka
tholieke intellectueel, voor wie geloof
en wetenschap, religiositeit cn rationa
liteit geen principiële tegenstellingen
vormen en die daarmee een denkwijze
bezit, die de oplossing/ kan betekenen
voor het meest pijnlijke conflict, dat
in onze tijd de anima naturaliter Chris
tiana, de in wezen godsdienstige mens,
,-erscheurt?
De dialoog met de anderen zal ge
voerd moeten worden door gelovige
mensen, waarbij de tegenstelling tus
sen clerus en leek overwonnen moet
worden. Dat betekent, dat de priester
minder vakman en meer mens, de leek
minder wereldling en meer gelovige zal
moeten worden. Dê priester zal zp
onvervangbare sacramentele rol ptot-
ten behouden, maar hij zal werkelyk
e^en „mensenzoon" moeten zijn.
In de zondagmiddagbijeenkomst
doorbrak de vice-voorzittef van het
dagelijks bestuur, ir. H. Post, het
vastgestelde programma om hulde
te betuigen aan de algemene voorzit
ter, mr. F. J. G. baron van Voorst tot
Voorst, niet omdat hij aftreedt
„daarover moet de algemene verga'
dering nog beslissen" -maar omdat
Inj als voorzitter zijn koperen jubi
leum gepasseerd is. Adelbert is groot
gemaakt door Van Voorst; een man
aan wie behalve een autocoureur een
vaktheoloog verloren is gegaan. HU
heeft het elan dat helaas zoveel
christenen missen.
Ir Post bood hem namens alle af
delingen enkele clubfeauteuils aan en
sprak de hoop uit, dat Adelbert hem
nog op een ot andere manier zal kun-
neip binden.
Mr. Van Voorst „dankbaar dat ik
uw voorzitter heb mogen zijn" gay
vervolgens het woord aan mgr W.
Bekkers, die, na zijn bisschoppelyk
woord tijdens de H. Mis, de vergade
ring wilde toespreken „als christen
Mgr. Bekkers herinnerde aan de tyd
dat men, sprekend over de Kerk, het
niet nodig vond, te preciseren: het gin,,
dan over de hiërarchische Kerk een
Kerk die aldus tot geraamte werd Uit
gebeend. We lopen niet meer over van
belangstelling voor een Kerk met gebo
den en voorschriften; misschien is de
accentverschuiving nu en dan wel wat
radicaal: als de bisschoppen iets stel
len kan het de volgende dag onder het
gelovige volk aardig pruttelen; het kan
dan lijken op een gezin met ouder wor
dende kinderen, waar met recht de dia
loog een groot goed wordt geacht,
maar zo groet, dat het recht en de
plicht van de vader om zo nu en dan
een monoloog af te steken, met wordt
erkend De democratisering van de
Kerk zal nooit zover gaan, dat de
hiërarchie slechts byzaak wordt. Dat
doet niets af aan de zaak, dat het bij
zonder verblijdend is, dat we ^grip
krijgen vóór nuanceringen in het begrip
Kerk en dat met name de Kerk, begre
pen als een gemeenschap, met als we
zenselement het zyn tot de andei om
Christus' wil, werkelijkheid gaat wor
den, waartoe de bezinning en het den
ken in St. Adelbert zoveel hebben by-
gedragen.
Enkele gedachten uitwerkend over
dat „tot de amlcr zUn'N zei mgr. Bek
kers, (lat de ander te eigen, te onher
haalbaar is, dan dat een ander antwoord
dan dat van hemzelf verantwoord
zou zijn. De Kerk geeft richtlijnen en
beginselen, maar het geloofsbesef van
de moderne mens karakteriseert hem als
een zoekende mens, die leeft in een
gedifferentieerde wereld, zodat passe-
partout-antwoorden uit den boze zijn.
Mgr. Bekkers betoogde, dat wij chris
tenen in de wereld, met haar materie
en techniek, niet de taak hebben het
aardse de rug toe te keren, maar het
te aanvaarden als gegeven met de op
dracht dat alles met de verlossings-
gedaeh'e op één niveau te brengen.
raakt ook hem, actief en passief; al is
hy misschien niet volledig broer of zus
ter in Christus, in ieder geval neef ol
nicht.
Het christendom bezit de waarheid,
maar de christenen? Onze traditie, ons
doorgeven, is vaak armoedig. We
moeten laten zien dat gave en opgave
hand in hand gaan. Als we samen chris
tenen zijn, stellen we niet de vraag van
de competentie, maar van de presentie
en de liefde, aldus mgr. Bekkers.
Prof. dr. A. A. Dondeyne gaf het the
ma van de Landdag een filosofische en
theologische verantwoording. De ver-
bondonheid met anderen behoort tot
het wezen van de christen. Maar die
verbondenheid krijgt op het ogenblik
een heel nieuwe inhoud en betekenis,
doordat de grote veranderingen in de
wereld de eenwording van die wereld
eisen. Ons samenzijn met de ander wij
zigt zich. De eenwording wijzigt ons
mit-sein als situatie we leven in een
geestelijk gemengde, open wereld
én als opgave het naar voren treden
van grote ethische waarden, zoals de
solidariteit, is een van de grote ken
merken van onze tijd maar de eenheid
van de wereld heeft ook wijziging ge
bracht in het meest specifiek mense
lijke in de mens: de openheid voor de
waarheid.
De waarheid wordt ervaren als het
tot een breder opvatting van de waar
heid, die meer ten volle waarheid is,
als ze persoonlijk aanvaard wordt. In
zicht, vrijheid en persoonlijke instem
ming èn de dialoog horen tot het we
zen van de waarheid.
De eenwording is een uitnodiging
om het wezen van het christendom
nog meer openbaar te maken. Meer
concreet is o.a. de vraag: Is onze
aanwezigheid in de wereld van van
daag wel effectief genoeg, leven we
niet teveel naastdie wereld als
in een goedsdienstreservaat in een
ontkerstende samenleving?
De reactie van de katholieke gemeen
schap op drie grote gebeurtenissen: de
ontwikkeling van de moderne weten
schap, de afbraak van het ancien re
gime en dc sociale doorbraak in de
tweede helft van de vorige eeu. is ge
reserveerd en traag, meer op het ver
leden dan op de toekomst gericht ge
weest. Er is traagheid en apartheid,
maar christen zijn is zich tonen. Het
ergste wat het christendom kan treffen
is, dat het in onze veranderende we
reld de indruk wekt, uit de tijd te zjjn.
Maar Indien we meer nadruk leggen
op ons verbonden z(jn met de anderen,
op het niet-anders zijn, komen we dan
niet in een verwaterd christendom te
recht, een christendom dat zich niet
meer durft te tonen zoals het is: an
ders dan het andere? Zijn we dus niet
in een impasse? Hoe kunnen we het
anders-zl,jn van 011s christen-zijn ver
zoenen et 't niet-anders zijn? Hoe
kunnen we ons medemens-zijn als chris
ten doordenken en beleven? Bestaat er
een oplossing voor deze paradox? Het
is, aldus prof. Dondeyne, geen hoekige,
logische, steriele tegenstelling, maar een
dialectische, existentiële en dus vrucht
bare. Het is een tege'nstelling, waar
van de twee termen elkaar nodig heb
ben, omdat ze in een hogere synthese
zijn opgenomen. Het antwoord is de idee
van de boodschap, liet Christendom als
de blyde heilsboodschap. De idee, dat
het Christendom niet alleen de heils
werken verkondigt, maar ook, door de
verkondiging, aanwezig stelt.
In de idee van het Evangelie, de
heilsboodschap, zijn drie grondgedach
ten vervat: de idee van de verlossende
aanwezigheid Gods in de wereld; de
idee van bemiddeling door mensen en
de idee van de Kerk als groep van men
sen die een functie vervult in het ge
heel,
Het christendom aldus gezien is geen
metafysische theorie, een goed opge
steld ideeëncomplex naast een ander;
evenmin een historische ideologie als
het Marxisme: evenmin een magische
realiteit. Het is een religieuze heils
boodschap in de dienst van het heils
werk van God, de God Die Zijn Geest,
door bemiddeling van historische men
sen, van een groep, brengt tot heili
ging en verlossing van het hele mens
dom.
Het christendom is openheid voor
God en voor het universele mensdom:
gesprek met God en met de wereld;
Liefde Gods en naastenliefde; een band
met God en verbondenheid met de an
deren. Het komt er vooral op aan, het
boodschapkarakter te bewaren, te ge
tuigen.
Voorzitter Van Voorst deed in zijn
slotwoord geen poging, e?n synthese te
geven van hetgeen door de inleiders
ontwikkeld was. Hy sprak alleen de
hoop uit, dat de ontwikkelde gedachten
die in het orgaan van Adelbert ge
publiceerd zullen worden bij de leden
zullen mogen doorwerken.
HOLLANDIA. 2 okt. (ANP) Tien
leden van de Nieuw-Guinea-Raad heb
ben zaterdag de voorzitter verzocht de
Raad in buitengewone zitting bijeen te
roepen ter bespreking van de inhoud
van de rede, die minister Luns in de
V.N.-assemblce heeft gehouden.
In antwoord op de vraag' boe hij
dacht over de kwestie van Internationa
le ambtenaren voor Nieuw-Guinea zo
als minister Luns in de V.N. voorstelde,
heeft mr. Boekraad van de Algemene
R.K. Ambtenarenvereniging in Nieuw-
Guinea verklaard dat hy bijzonder ver
rast was over de gedachte en dRt hy
tevens bezorgd is. Door internationali
sering van de ambtenaren komt het
hele probleem van overleg over het
bystandkorps in een bijzonder zwak
licht te staan en de beoogde maatrege
len komen in de lucht te hangen. Hy ei
onmiddellijk na het vernemen van het
nieuws stappen te hebben ondernomen
bij de AR.KA in Nederland. (Op de zit
ting van het georganiseerd overleg is
de kwestie ter sprake gebracht.)
DORDRECHT, 2 okt. Een 20-jarige
arrestant uit Den Haag, die sinds enige
tyd in het Huis van Bewaring aan de
Doelstraat alhier in voorarrest zat op
verdenking van bromfietsdiefstal heeft
kans gezien te ontvluchten.
De jongeman werd met andere gedeti
neerden gelucht op de binnenplaats van
het Huis van Bewaring, die aan twee
zijden van de openbare weg geschei
den wordt door een ongeveer v(jf meter
hoge muur. Voor de bewakers er erg In
hadden, slaagde h(j erin zich tegen deze
op te werken en er overheen te komen.
Enkele wandelaars zagen hem van de
muur op de straat springen en langs de
hoofdingang van het Huis van Bewaring
de Doelstraat uit hollen. Onmiddellijk
werd de achtervolging ingezet en de po
litie gealarmeerd, die patrouillewa
gens uitzond en bij de uitgangen van
de stad posten uitzette. Tot gisteravond
had het speuren geen resultaat opge
leverd. De jongeman is een oude be
kende van de justitie.
V'-V>
(Advertentie)
prijs per fles f. 6,7*0 VIEUX
AMSTERDAM, 8 okt. - De technisch
hoofdambtenaar van het ministerie van
Defensie, de heer F. H. van der Putten
uit Bussum, heeft bij de Raad voor de
journalistiek een klacht Ingediend tegen
het Algemeen Dagblad wegens een pu
blikatie In dit dagblad op zaterdag.
In die publikatie doel het Algemeen
Dagblad het ten onrechte voorkomen, zo
stelt de heer Van der Putten in zijn be
zwaarschrift. alsof hem een interview is
afgenomen omtrent dc malversaties enzo
voorts, die zich in het voormalige K.N.I.L.
hebben voorgedaan. Het blad spreekt
over hoogverraad waaraan Nederland
se officieren zich zouden hebben schul
dig gemaakt. De heer Van der Putten
heeft ons medegedeeld, dat hij het Alge
meen Dagblad geen interview ter publi
katie heeft toegestaan en dat hij „der
halve geen enkele verantwoordelijkheid
voor de algehele juistheid van dergelijke
zonder enig medeweten van hem of zijn
raadsman tot stand gnomen publikaties"
neemt.
DE KWAKEL, 2 okt. Zaterdagmid
dag was de Ll-jarige C. Meijer op het
tuinland van L. Hogebooin alhier aan
het werk toen hy plotseling onwel werd
en kort daarna overleed.
Nadat hij omStaanders gezegd had,
dat hij zich niet goed voelde toen hjj
uit een kopje water had gedronken,
raakte lijj bewusteloos. Hy overleed een
kwartier later. Een onmlddeliyk ontbo
den geneesheer kon slechts de dood
door vergiftiging constateren. Het poli
tieonderzoek wees uit, dat het kopje
met het zware parathyon-vergif in aan
raking was geweest. Het was vermoede
lijk met regenwater gevuld, het water
dat de heer Meijer had gedronken.
INNSBRUCK, 2 okt. (Reuter) Het
tien meter hoge bronzen standbeeld van
de Oostenrykse vrijheidsheld Andreas
Hofer op de berg Isel boven Inns
bruck is gisteren opgeblazen. Volgens
de politie is dit kennelUk met politieke
motieven gedaan.
Holer werd in 1810 te Mantua doodge
schoten als leider van de Troolse vrij
heidsstrijd tegen Napoleon.
I
TILBURG, 2 okt. Zaterdag zUn twee
magazijnen en de daarin opgeslagen
textielvoorraden van de N.V. Wollen-
stoffenfabriek Swagemakers Caesar, aan
het Wilhelminapark, in vlammen opge
gaan. De schade aan gebouwen en
textielgrondstoffen bedraagt vermoede
lijk wel een half miljoen gulden. Het
bedryf was verzekerd. De oorzaak is
niet bekend.
Terstond na de melding rukte de
brandweer met groot materieel uit.
De vuurhaard bleek moeilijk te be
palen, zodat werd besloten het vuur
in te sluiten. Van vier zjiden werden
enorme hoeveelheden water op de
vlammen geworpen. Deze waren door
de hevige rookontwikkeling nauwe
lijks zichtbaar. Zwarte en vuilgele
rookwolken sloegen uit de ramen en
de daken van het zeventig meter
lange gebouwencomplex, dat drie ver
diepingen telde. Kilometers ver van
de brand werd het verkeer in de
straten gehinderd door de neerslaan
de rook.
Steeds meer materiaal moest In de
Strijd worden geworpen. Na een uur
sloegen de vlammen uit het laagst-ge-
legcn platte dak. Een kwartier later
tonci ook het dak in lichterlaaie. Intus
sen wac ook de brandweer uit 's-Her-
togenbosch verschenen. Uit niet minder
dan 36 slangen werd toen het water in
de vuurzee gespoten. Tóen de daken het
eenmaal hadden begeven kon de brand
weer, die geruime tyd gebruik had moe
ten maken van roókmaskers, melden
dat zy het vuur meester was. Het na-
blussingswerk heeft nog veel tijd en in
spanning geverd.
In de magazijnen was een voorraad
opgeslagen voor twee maanden, be
staande uit wol, kunstwol, mohair, ge
verfde en ongeverfde garens. Door liet
verloren gaan van de voorraden zal de
fabriek waar 300 mensen werken, een
week stagnatie hebben.
OUDEWATER, 2 okt. Gisteravond
is brand uitgebroken in een dubbel
woonhuis aan de provinciale weg Gou-
da-Utrecht in de gemeente Hoenkoop.
Het huis, dat een rieten dak had, was
binnen het half uur volledig uitgebrand.
Twee gezinnen, in totaal zes personen,
zyn dakloos geworden.
Van beide gezinnen werd de inboedel,
op enkele stukken na, volledig verwoest.
De oorzaak is nog niet bekend. Ook de
grootte van de aangerichte schade is
flog niet vastgesteld.
BARNEVELD, 2 okt. Zaterdag is
op de rijksweg Amersioort-Apeldoorn,
ter hoogte van de kruising met (1e weg
Nljkerk-Barneveld, een kleine personen
auto frontaal in botsing gekomen met
een vrachtauto. Vier inzittenden, het
echtpaar Bruns-de Vries uit Overveen
en twee dochters, resp. achttien en vijf
tien jaar, zijn daarbij ernstig gewond.
De heer H. Bruns (48) is inmiddels over
leden. Mevr. Bruns en haar dochters
worden In ziekenhuizen in Amersfoort
verpleegd.
Doordat dc botsing niet tydig werd op
merkt door de bestuurders van achterop
komende wagens ontstond er een ket
tingbotsing waarby zeven auto's waren
betrokken. Omtrent de toedracht is het
volgende vastgesteld.
Een uit de richting Apeldoorn komen
de personenauto, bestuurd door de heer
B. uit Barneveld, wilde rechtsaf een in
rit inrijden, Hy was echter te ver door
gereden. Toen hij achteruit reed, kwam
hij in botsing met een eveneens uit de
richting Apeldoorn komende personen
auto. D auto's, die licht beschadigd wa
ren, bleven op de weg staan in af
wachting van de komst van dc politic.
Omwonenden hadden inmiddels een ro
de lamp ter waarschuwing op de weg
geplaatst.
Ondanks dit licht reed een vrachtauto,
bestuurd door een Spakenburgsc vishan
delaar met grote snelheid door. Dc
vrachtauto botste eerst op de twee per
sonenauto's en vervolgens frontnal tegen
de uit de richting Amersfoort komende
personenauto van de heer Bruns uit
Overveen. Deze wagen werd volkomen
vernield. De inzittenden werden ernstig
gewond overgebracht naar het St. Eli-
zabeth-zlekenhuis in Amersfoort.
Een van de twee personenauto's werd
door de botsing van de weg geslingerd
en kwam in een sloot terecht. Binnen
het half uur na deze botsing deed zich
ter plaatse nog een kettingbotsing voor,
waarbij zeven auto's zwaar werden be
schadigd. Enkele personen liepen hier-
by lichte verwondingen op. Zij zijn
eveneens overgebracht naar het St. Ell-
zabeth-ziekenhuis. De chauffeur van de
vrachtauto, die op het politiebureau in
Barneveld is verhoord, kon later naar
zijn woonplaats Spakenburg terugkeren.
By de kettingbotsing is een caravan
van de heer H. Laarman uit Wolfsburg
(Duitsland) vernield.
ROTTERDAM, 2 okt. Een dode cn
vyf gewonden was de trieste balans van
een ernstig verkeersongeluk, dat gis
teravond gebeurde op rijksweg 13 van
Den Haag naar Rotterdam, ter hoogte
van het viaduct bU de luchthaven Rot
terdam.
Een kleine personenauto met een snel
beid van ruim 120 km. per uur in do
richting Rotterdam raasde op de uitër
ste linker rijstrook, De bestuurster, de
53-.iarige sociaal werkster mej. H. W.
Broeklïoff uit de I Saftlevestraat alhier,
verloor de macht over haar stuur, toen
zij volgens haar eigen verklaring proest
Uitwijken voor een voor haar rydende
wagen. Het wagentje schoot over de
middenberm, ramde een paaltje en
zeilde vervolgens door de lucht om neer
te ploffen op de voorzyde van een Tau-
nus-personenwagen, die in de richting
Delft reed.
De volkswagen belandde op de par-
keerstrook, de wielen nog als dol door
draaiend. Automobilisten bevryden de er
onder liggende mej. C. L. M. Schreuder
(58) eveneens uit de Saftlevestraat, me
de-inzittende van het autootje. Zy was
uit. de wagen geslingerd, welke vervol
gens op haar viel. Zij was zo ernstig ge
wond, dat zij vrywei onmiddellyk over
leed. Mej. Broekhoff liep slechts cniflS
sehaafwondjes en 'n lichte hersenschud
ding op. Zy kon na behandeling in het
Dljkzigtziekenhuis weer naar huis gaan.
De bestuurder van de aangereden wa
gen. de 32-jarige typograaf .G de Jong
uit Delft, raakte bekneld tussen de bank
en het ontzette dashboard en moest door
personeel van de ziekenwagens bevryd
NAA'.DWIJK, 2 okt. Een man in
tamelijk benevelde toestand heeft zich
in de nacht van zaterdag op zondag jij
de politie in Maassluis aangegeven, na
dat hij in een bus eeu medepassagier
met een mes in de borst had gestoken.
Deze medepassagier, de heer J. V. was
in de laatste WSM-bus var Den Haag op
weg naar zijn woonplaats, toen hij
bij een geanimeerd doch wat verward
gesprek, plotseling de steek kreeg.
De bloedende reiziger is door een me
dicus uit Naaldwijk behandeld en daar
na naar een ziekenhuis in Den Haag ge
bracht. De messteker reisde rustig ver
der met de bus naar Maassluis en meld
de zich daar bi) de politie.
worden. Hy had o.a. een gebroken lin
kerbeen cn rechterarm Zijn 30-jarige
echtgenote en twee zoontjes, resp. ach'
en zes jaar, werden minder ernstig ge-/
wond. Eerst enkele uren na de botsing
kon de rijksweg worden vrygegeven en
kwam aan de stagnatie een einde,
GROESBEEK, 2 okt. Zondagavond
zjjn op de verkeersweg Nymegen-Groes
beek twee personenauto's frontaal met
elkaar in hotsing gekomen, waardoor
zes personen, van wie twee zeer ernstig,
werden gewond. Z(j allen zyn overge
bracht naar het Sint CaniBlus-ziekenhuis
in Nijmegen.
Het ongeluk gebeurde, toon de auto,
bestuurd door de lieer W. W. uit Nijme
gen, by het links afslaan verzuimde
voorrang te verlenen aan een auto uit
tegenovergestelde richting. Beide wa
gens werden aan de voorzyde geheel
'ingedrukt.
LEERDAM, 2 okt. Gisteravond i.s
de 59-jarige meelhandelaar A. I-Cruyt uit
Leerdam, toen hy met zyn fiets de pro
vinciale weg aldaar overstak, door een
personenauto gegrepen. De heer Kruyt,
die ongehuwd was, overleed op weg
naar het ziekenhuis.
MAASTRICHT, 2 okt. Zaterdaga
vond is de 36-jarige grondwerker P.
Seuntjes bij een val van een bromfiets
zo ongelukkig terechtgekomen, dat hij
met een zware hersenschudding naar
een ziekenhuis moest worden vervoerd.
Daar is hy overleden.
DEN BOSCH, 2 okt. Zaterdagmor
gen is het zevenjarige Ambonese meis
je A. Taibutu in de Boslaan in Vught
door een aanhangwagen overreden en
op slag gedood. Zij reed achterop dc
(iets naar school. Juist toen een tractor
met aanhangwagen passeerde, verloor
de fietser de macht over het stuur. Het
meisje viel voor de wielen van de aan
hangwagen.
EMMELOORD, 2 okt. De 40-jarige
buschauffeur J. Brouwer uit Kampen is,
toen hij by de Bomenweg de Kamper-
weg wilde oversteken, door een perso
nenauto, komende Uit de richting Em-
meloord aangereden. B. werd op slag
gedood. Hy laat een vrouw en twee kan-
deren achter.
Bij de kettingbotsing in Barneveld werd
zaterdag een kleine personenauto zo
ernstig beschadigd, dat de vier inzit
tenden zwaar gewond naar een zie
kenhuis moesten worden gebracht. Een
van hen is later overleden.
ZEIST, De 34-jarige mevr. M. Floor
Methorst uit Maartensdijk is hier za
terdagavond om het leven gekomen bij
een verkeersongeluk op de Wouden-
bergseweg. De personenauto waarin zij
was gezeten en die werd bestuurd door
haar echtgenoot, kwam ter hoogte van
de uitrit van het herstellingsoord „Son-
nehaert" in botsing met een trekker
met oplegger, waarna de auto over de
kop sloeg en in de berm van de weg
belandde.
ECHT, 2 okt. Gistermiddag is een
olietanker, de „PAM 6" uit Utrecht
op het Julianaknnaal bij Echt (Zuid-
Limburg) in brand gevlogen. Het ge
vaar voor ontploffing is lang aanwezig
geweest. Het binnenschip is gedeelte
lijk uitgebrand. Aanzienlijke schade is
ontstaan.
Het schip, dat op weg was van Per-
nis naar Maastricht, kreeg een lek in
de verwarmingsinstallatie Tn de machi
nekamer. Hierdoor is de brand ontstaan.
Ruim drie uur is men met blussen be
zig geweest. Ook de Roermondse brand
weer was uitgerukt met koolzuurschuim-
blussers. Het schip was verzekerd.
ASSEN, 2 okt. Dc organisatoren
Van het propagandacentrum
vakantieland" hebben bij de
„Drente-
mH directeur-
generaal van de PTT een verzoek in
gediend om door de postale recherche,
een onderzoek te doen instellen naar
de oorzaak van het, verkeerd bezorgen
van poststukken, (lie geadresseerd wa
ren aan dit propagandacentrum.
Door dit verkeerd bezorgen is het
centrum in grote moeilykheden geraakt
en heeft het grote schade geleden, zo
verklaren de organisatoren.
De directeur-generaal der PTT heeft
een onderzoek toegezegd.
(Advertentie)
Mijnhardt's Zenuwtabletten
c volgende maand vertrek
ik naar Khartoem om daar
mee te helpen aan de
voorbereidingen van de
bouw van 110.000 scholen in de
Afrikaanse landen." Uit deze
woorden van de heer H. O. Eek-
hardt, dipt. ing. is af te leiden
met welke opmerkelijke op
dracht deze 37-jarige bouwkun
dige, die in de loop van de tien
jaar dat hij aan het Rotterdamse
Bouwcentrum is verbonden veel
theoretische studies heeft ver
richt op het gebied van functio
nele vraagstukken en de pro
grammering bij de bouw van zie
kenhuizen, winkels, woningen en
scholen, thans is belast.
Op verzoek van de Unesco
gaat ons land assisteren bij de
uitvoering van een plan voor het
bouwen van 110.000 scholen in
Afrika. Daartoe zal te Khartoem
een regionaal centrum wordeit
ingericht voor de planning van
deze gigantische hoeveelheid on
derwijsinstellingen, variërend
van kleuterscholen tot middel
bare en kweekscholen. Het
Bouwcentrum kreeg het verzoek
behalve door documentatie ook
hulp te verlenen door het uit
zenden van deskundigen en door
een cursus van drie maanden in
Rotterdam te beleggen ten be
hoeve van de Afrikaanse archi
tecten, die mei de uitvoering van
de plannen belast zullen worden. De Nederlandse regering heeft een bedrag
van 110.000 gulden beschikbaar gesteld voor het noodfonds voor Afrika.
Men heeft bcareven dat scholenvraagstuk van fundamenteel belang Is
voor de volksontwikkeling. De heer Eckhardt zal nu, tezamen ™et
andere buitenlandse deskundigen adviseren bij de programmering van aeze
scholenbouw voor de komende eeuw. Hij is zich wel bewust van ae betang-
rlikheid van dit werk. „Vergeet u niet, dat elke gulden per school, die daar
verkeerd berekend wordt, in werkelijkheid met 110.000 vermenigvuldigd
moet worden." Het is voor het eerst, dat het Bouwcentrum een dergelijke
opdracht kreeg en dat in Rotterdam een cursus zal ontwikkeld worden, naast
de reeds bestaande internationale cursussen, speciaal voor het Afrikaanse
scholenprogram. Deze zal bestaan uit een maand zware theorie en twee
maanden praktijk. Vooral de studie van de typen scholen, ook al in ver
band met de klimdtologische omstandigheden, betekent hierbij een com
plicerende factor.
De heer Eckhardt gelooft niet. dat de planning, die in Khartoem wordt
voorbereid, bij de uitvoerende architecten op weerstand zal stuiten. Tijdens
le algemene conferentie van Afrikaanse landen vorig jaar, in Addis Abeba
gehouden, zijn alle landen het er over eens geworden, dat men centraal de
wholenbouw moest voorbereiden. Men heeft, dus zelf een dergelijk bureau
lewild Er zal wel voor gewaakt moeten worden, dat er scholen gaan ver
rijzen, die als een soort nationaal monument bedoeld zijn. Uitgaande van dc
werkwijze, die het Bouwcentrum in de loop der jaren op dit punt heeft
ontwikkeld, zal hiervan geen sprake kunnen zijn. Nu de Unesco geïmpo
neerd is geraakt door deze methodiek, die ook in de Nederlandse bouw
wereld al veel resultaat heeft afgeworpen, kan de rijke ervaring van dit
Instituut, dat deskundigheid en nzicht op zo veel gebieden heeft gecon
centreerd, ten goede komen aan de jonge Afrikaanse landen. Het is be
grijpelijk, dat zowel bij het Bouwcentrum als bij de heer Eckhardt per
soonlijk veel voldoening en nauwelijks verborgen trots bestaat over déze
erkenning.
