Eventuele grondwets
wijziging wordt bekeken
ME
ICO Volslagen ontredderde sociale
structuur bedreigt de samenleving
m
M
J
O
D
Veertig jaar leraar
Staatssecretarissen verdedigen
beleid commerciële t.v.
iOSRAM
óekte.
uit JCmiai VQ
Theseus in het
geniep te ivater
Twijfel aan het
woningbouw
beleid
Engelsen verlaten
Eindhoven
FINEST SCOTCH
WHISKY
Levensgevaarlijk
poeder verloren
Bil G. de Vries Lentsch Jr.:
BIJ REPLIEK IN DE KAMER
45-urige werkweek in
ziekenhuizen Hengelo
Den Haag
Straatrover na
2 jaar gegrepen
Historische Spitfire
overgedragen
Twee kinderen bij
spelen met vuurwerk
ernstig gewond
CjCUUL (Lt
;-'f 4
L4i
C. J. Vermeulen
PAGINA
OKTOBER
DONDERDAG
USTERKE SPREIDING';
UGEREGELDE GROEI!g
NEDERLANDSCHE FONDSEN MIJ. 0
Griekse geheimzinnig
heid rond snelle
patrouilleboot
Commerciële TV
lampen
In Prinsenbeek
Uit pastorie-brandkast
13.000 gulden gestolen
Gecreëerd in 1792, wordt
"4711" Echte Eau de Cologne
nog steeds gemaakt naar het
originele geheime recept.
Beroemd over de gehele wereld
om haar frisheid, haar zuiverheid,
haar geur en haar verfrissende
eigenschappen.
In Hengelo
Kath. adviesbureau:
huwelijk en gezin
exico-City, oktober Toen,
op de derde avond van
mijn verblijf hier, op de
Plaza de la Constitución het vuur
werk tegen de hemel spatte, moest
ik plotseling denken aan die uit
dagende regels van Marsman:
„Groots, meeslepend wil ik leven
Vader, moeder, knekelhuis!
f
Advertentie
M S?9E,SE TOEKOMSTMOGELIJKHEDEN IN CA. 0
U SSt-GROTE NED. ONDERNEMINGEN MET EEN 0
j» COUPURE VAN f SO,- IN DE 0
I "ï'flH
»vr"gt folder bij uw bankier of commissionair
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 5 okt. Op de werf
ta" G. de Vrtes Lentsch Jr. is gister
middag de patrouilleboot Theseus door
een lx>k in de kabbeling van het IJ ge
zet. Hiermee vond in alle stilte de te
waterlating plaats van een zeer snel
outen sehip, dat destijds in opdracht
A an de Griekse marine in de klampen
Werd gezet.
wHf krieken hadden de directie van de
heid ezw_oren geen enkele ruchtbaar-
eeon eze gebeurtenis te geven en
«rekken* oTer b1izonderheden.
ver
dat
te
naar CUi "v™ dit marineschip,
SDoniai 5 ^'el hebben vernomen, voor
bruikt d°eleinden zal worden ge-
gen0'i<Tefen van dit plotselinge stilzwij-
de onrir61! vreemde zaak, omdat toen
en them ito werd verstrekt, de werf
schin w meedeelde wat voor een
gegeven^ zou worden en zelfs allerlei
heid vf ^ver de omvang en de snel-
heeft Z,f.rstrekte. „De opdrachtgever
het si-Ik y Verboden ook maar iets over
gisternr J015 1e laten", vertelde ons
Lentsch T de heer G' de KrIeS
houden ,Jr' Wanneer wij ons echter
het aan de opzet, zoals deze bij
Werdgeven van de opdracht bekend
vetnK»gemaakt- zal het schip eind no-
leiAr^r -5an de Grieken worden opge-
vaaü °7e bezitten dan een houten
U'S voorzien Van een spectacu-
van pp bouw. Die opbouw is namelyk
aluminium, waarvan ook de span-
k!" ..vervaardigd zijn. De bak van dit
h;«P. schip is van teakhout. Men is
®Tpe overgegaan om de Theseus een
"structie te geven die bepaald met
nZl J 's> maar toch voldoende sterk
"m de hoge snelheid te verwerken.
De twee Maybach-dieselmotoren van
eik ïeoo pk. kunnen de patrouilleboot
en snelheid van 26 knopen (48 km)
Per uur geven. De afmetingen van dit
oubbelsch roef schip zijn: lengte 28.35
m., breedte 5.94 m. en diepgang 1.75
m.
(Vervolg van pagina 1)
Uit de discussies in de Tweede Ka
mer is gisteren nog het volgende naar
voren gekomen: Het kabinet zal onder
zoeken in hoeverre grondwetsherzie
ning nodig zal zijn en zorgen dat een
eventueel voorstel daartoe de Kamer
tijdig zal bereiken. De minister-presi
dent denkt aan het begin van 1962. Zo
wel de staatsrechtelijke positie van
Nieuw-Guinea als een eventuele verla
ging van de kiesgerechtigde leeftijd
zouden aanleiding ertoe kunnen zyn.
Prof. Oud denkt hierbij niet alleen
aan het invoeren van een leeftijd van
21 jaar voor degenen die mogen kiezen
(actief kiesrecht), maar ook aan een
verlaging van de leeftijd van 30 jaar
tot 25 jaar voor degenen die tot Kamer
lid gekozen kunnen worden (passief
kiesrecht).
De regering vindt dat de toelating van
spijtoptanten reeds verruimd is. Het
verschil tussen het beleid dat zij titans
voert en hetgeen in de motie-v. Doorn
wordt gevraagd is volgens haar niet
groot. Het gaat, aldus de minister-pre
sident, om een zaak die geladen is met
sentiment, waardoor het kabinet zich
echter niet mag laten meeslepen. De
belangen van de spijtoptanten moeten
worden afge,wogen tegen die van onze
samenleving.
De minister-president heef! voorts
gewezen op de juiste betekenis van het
bouwprogramma, dat voor 1962 op
90.000 woningen is vastgesteld. Hy
vroeg de Kamer, dit niet te zien als
een instrument voor de woningbouw.
Bij de uitvoering van dit program kan,
zoals ook in het afgelopen jaar is ge-
(Van onze correspondent)
HENGELO, 4 okt. Voor het ver
plegend personeel van het St. Gerar-
dus Majella-ziekenhuis en het Koningin
Juliana-ziekenhuis 2al met ingang van
1 november de 45-urige werkweek van
kracht worden. De directies van bei
de ziekenhuizen zijn een en ander met
elkaar overeengekomen.
schied, met de vrije sector, worden in
gegrepen. Dat zal ook in het komende
jaar geschieden zodra het regerings
beleid in gevaar zou komen."
Na deze uiteenzetting van de mi
nister-president zei dr. De Kort, dat
zijn twijfel aan de juistheid van het
woningbouwbeleid nog was toegeno
men. Bij de behandeling van de be
groting van Volkshuisvesting zal zijn
tractie hierop nog terugkomen.
De onlangs benoemde staatssecreta
ris voor Economische Zaken, drs. Gjj-
zels, is bereid om met zijn collega van
O., K en W. het televisiebeleid te ver
dédigen, zoals dat is neergelegd in de
nota inzake de commerciële televisie.
Prof. De Quay heeft de Kamer mee
gedeeld, dat ook drs. Gijzeis op het
standpunt staat, dat de televisie voor
reclame-doeleinden kan worden benut.
(Advertentie)
DEN HAAG, 5 okt. Na meer dan
twee jaar speuren, is de politie er in
geslaagd de dader aan te houden van
een groot aantal straatroven, die zich
de afgelopen twee jaar in Den Haag,
Voorburg en Rijswijk hebben voorge
daan. Het is een 22-jarige schilder uit
Den Haag, die, zoals hij heeft bekend,
talloze straatroven op zijn naam heeft
staan.
De schilder maakte er een gewoonte
van met een bromfiets een wielrjjdster
te passeren en in het voorbijgaan een
tas van het stuur of de bagagedrager
te rukken. Als gevolg van de snelheid,
waarmede de berovingen plaats von
den en omdat de betrokkenen meestal
veel moeite hadden om niet te vallen,
was een duidelijk signalement nooit te
verkrijgen.
Tientallen van straatroven afkomsti
ge voorwerpen werden bij huiszoeking
in zijn woning aangetroffen. Hij viel na
korte tijd door de mand. Enkele ma
len had hij hulp gehad van een 24-ja-
rige machine-bankwerker, die eveneens
is aangehouden.
EINDHOVEN, 4 okt. Air-vice-
marshal Gordon Jones, 3.B., C.B.E.,
D.S.O., D.F.C. heeft gisteren op de
vliegbasis alhier een „Spitfire", die de
ingang van het Engelse kamp op de
basis markeerde, overgedragen aan de
commandant commando tactische
luchtstrijdkrachten, generaal-majoor A.
L. Cox.
Deze RAF-vestiging, de laatste van
de bases, die Engeland had in Frank
rijk, België en Nederland, wordt opge
heven. De „Spitfire" maakte tijdens de
slag om Arnhem in september 1944 een
noodlanding in de omgeving aldaar. Het
toestel maakte deel uit van een Nieuw-
zeelands squadron. De Nederlandse
luchtstrijdkrachten namen de „Spit
fire" van de Britten over en in 1955,
bij de herdenking door de Engelsen van
de „Battle of Britain", gaf het com
mando van de Nederlandse luchtstrijd
krachten het vliegtuig als geste ten ge
schenke aan de Engelse basis in Eind
hoven.
Air-vice-marshal Gordon Jones wees
in een toespraak op de goede verstand
houding, die er steeds heeft bestaan
tussen de Nederlandse en de Engelse
luchtstrijdkrachten.
(Van onze correspondent)
EMMEN, 5 okt. De achtjarigen Et-
win Hoekstra en Albert Heuving heb
ben gisteren tijdens het spelen met res
tanten vuurwerk zeer ernstige verwon
dingen opgelopen. Beiden zullen zeer
waarschijnlijk een hand moeten missen.
De twee kinderen hadden op het
sportpark overblijfselen gevonden van
vuurwerk. Zij namen deze mee en gooi
den ze in de Emmer Dennen in een
vuurtje. De hevige explosie die toen
.volgde, bracht beiden een aantal ern
stige verwondingen toe.
(Van onze correspondent)
BP.EDA, 5 okt. Uit de pastorie van
de R.K. kerk in Prinsenbeek is een be
drag van dertien duizend gulden gesto
len uit een brandkast. De dader ver
schafte zich toegang door het open
schuiven van een raam. In een kistje
naast de brandkast vond hij de sleutel
van de brandkast, waarna hij spoedig
met hot geia verdwenen moet zijn. De
rijkspolitie heeft nog geen enkel spoor
in deze zaak.
IMP. OUD HAARLEM
TILBURG, 5 okt. Gistermiddag om
streeks zes uur is op de Toute Nieuw-
landstraat - Markt - Bisschop f«ijsen-
straat alhier, een niet verpakt gri.t
doosje met blauw etiket, zes cm
doorsnede en 4 cm hoog, verloren,
waarin losse poeder, wit van kleur, g -
naamd sulfanilamide, Dit poeder is nu
inwendig gebruik levensgevaarlijk.
Eenieder, die inlichtingen kan ver
strekken, wordt verzocht zich teleto-
nisch in verbinding te stellen met de
gemeentepolitie in Tilburg, te bereiken
onder netnummer 04250-24444, of met de
politie in zijn of haar woon- of verblijt-
plaats.
Anssten om
(Advertentie)
basiliek van O. L. Vrouw van Gua
delupe, het Lourdes van Mexico.
4.65 tot 03.25
(Van onze correspondent)
HENGELO. 5 okt. - Alhier is giater-
avond opgericht, de stichting katholiek
adviesbureau voor huwelijk en gezin.
Het is gevestigd in het wijkgebouw van
het Wit-Gele Kruis aan de Schalkbur-
gerstraat 25 in Hengelo.
De staf van dit bureau is in een bij
eenkomst geïnstalleerd door de heer
G. J. H. Dijkhuis uit Borne. De slat is
samengesteld uil dr. G. Huisman, ze
nuwarts in Hengelo; F. Smulders, ze
nuwarts in Almelo, pastoor drs. J. d-
Goey in Denekamp, pastoor B. "legt
in Oldenzaal, moderator drs. W. ver
hoeven in Borne, A. v. Thiel, gynaeco
loog in Hengelo. T. Meyer, Myg>..ar»-
in Hengelo, R. Coppes, arts in Enscl -
de, J. Jansen, Jr. arts m Weerselo, J.
v. d. Linden, arts in Hengelo, E. Maa-
jong, arts in Oldenzaai, T. Schelf er, a
in Almelo, T. Weterman, arts m Borne
mr. J. v. d. Horst, jurist in Enschede en
mej. C, Gieselaar. sociaal werkster m
Hengelo. Elke dinsdagavond za er
spreekuur worden gehouden. De sucn-
ting is tot stand gekomen door nnan-
ciële steun van de Twentse dekenaten.
Dr. G. Huisman heeft een korte inlei
ding gehouden over het doel van net
adviesbureau en mej.C. Gieselaar over
de praktische werkwijze.
Défilé van de troepen voor de
president van Mexico.
Zo, dacht ik, is Mexico. Heel het plein,
de kathedraal, het paleis van de presi
dent en dat van het stedelijk bestuur
was één zee van licht. Ondanks de regen
stonden er honderdduizenden mensen
en toen om elf uur precies president
Adolfo Lopez Mateos met een donderen
de stem „Leve Mexico" riep, brak er
een pandemonium los, zoals ik in mijn
leven nooit eerder heb meegemaakt.
De menigte schreeuwde als in doods
nood. De meest bizarre vuurwerken
schoten regen of geen regen met
honderden tegelijk omhoog en op het
zelfde moment mengden zich daarin al
le klokken van de stad met helle tot
diep bonzende geluiden. Men had oren
noch ogen genoeg. Kinderen dansten in
de meest exotische costumes. Mannen
hadden zich onherkenbaar vermomd en
vrouwen deelden in die overweldigende
werveling met felle, hooguitschietende
kreten. Kortom, het was één gloeiende
heksenketel, waarin alle persoonlijke
elementen versmolten tot gulpende roes.
En toch, toch was deze gigantische
demonstratie niets anders dan de 151ste
viering van Mexico's onafhankelijkheid.
Een heel oude 5 meiviering dus, maar zo
obsederend fel, dat ik bijkans geslagen
heb toegekeken.
Deze indruk is niet meer geweken.
Mexico wil groots zijn. Het wil fel en
meeslepend leven en het doet dat met
een fanatisme dat beurtelings ontroert
en ontzet. Misschien mag ik dat nader
verklaren.
De volgende dag was het nationale
feestdag. Parade dus. Al van de vroege
morgenuren af was heel de stad afge
zet Miljoenen mensen verdrongen zich
langs dé route. Men had vrij. Men had
feest Toen eindelijk, na uren wachten,
de luchtmacht zich presenteerde met
een paar eskaders, waarvan de meeste
zelfs in de begindagen van de tweede
wereldoorlog een bedroevend figuur zou
den hebben geslagen, brak er een geju
bel los, alsof er zegevierende heir-
scharen binnentrokken. Later, toen het
défilé zelf begon, werd dat nog erger.
Bijna elke minuut klaterde het applaus
omhoog en aanvankelijk liet ik mij daar
door meeslepen. Het was tenslotte een
heerlijk, licht exotisch schouwspel. Een
prachtige, vuurrode brandweer, wasech
te Indiaanse groepen te paard, kleurrij
ke garderegimenten, steigerende cavale-
rie-eskaders, felkleurige muziekcorpsen
en bevallige groepen van allerhande
vrouwelijke corpsen. Het duurde uren
en uren en het leek wel of men geen
bataillon had thuis gelaten. Op den duur
ziet men door de show heen.
Alle stormachtige toejuichingen kun
nen niet verhullen, dat de bewapening
slecht is en dat de prestaties van bijna
alle infanterie-groeperingen bepaald be
neden het minimum liggen. Zien de
Mexicanen dat niet? Zijn ze blind of
weigeren ze, levend in de ban van een
bijkans hysterisch nationalisme, de wer
kelijkheid onder ogen te zien? Ik weet
het niet. Ik weet wel, dat ik deze tegen
stelling tussen schijn en werkelijkheid,
die botsing tussen fellevende hoop en
angstaanjagende realiteit gedurende
mijn korte verblijf voortdurend ben te
gengekomen. Het waren benauwende
ervaringen, waarvan de schrilheid mij zo
diep getroffen heeft, dat ik noch met
mijn houding noch met mijn gedachten
raad weet.
en ander verhaal. Een doorde
el weekse dag iri de grote kathe-
_J draal van Mexico-City. Een
plaats om nooit te vergeten. Hier
stond in oude tijden de grote tempel
der Azteken, waar bloedige menseniDf-
fers gebracht werden. Het is een wir
war van stijlen. Men ziet laaiende,
loeiende barok, maar evengoed zijn er
Ionische, Dorische en Korinthische ele
menten. De kerk is één bedevaarts
plaats. Men vereert er tientallen heili
gen en het is er altijd vol, gortvol.
Mexico, zo denkt men weer, bidt als
geen land ter wereld. Maar als dan
iemand vraagt of hij kan mishoren of
communiceren, schudt men het hoofd.
„No Padre". De kathedraal heeft geen
priesters, Mexico geen roepingen. Bo
vendien, zo vertelde mij een van de
twee Nederlandse priesters, die hier
werken, hebben van de weinigen, die
er zijn, maar enkelen de allure, die
land en Kerk behoeven. Ze staan in de
met alle felheid losgebarsten sociale
strijd werkeloos ter zijde.
Ï~y n dat is dan weer een van de
I onbegrijpelijke tegenstellingen.
_J Dit land is vrijwel helemaal ka
tholiek. Het heeft zijn Kerk al
eenmaal bloedig de oorlog verklaard
en toch zo hebben competente en
rustige waarnemers mij verzekerd
toch schijnt zij nog altijd doof voor de
nood van het volk. En er is een ont-
De heer L. A. J. M. van Heyst uit
geverscongres
Den Bosch tijdens zijn inleiding op het werk-
Mexico City.
Ik moet eerlijk blijven. Rijdend langs
dat enorme sloppenwoud heb ik mij
afgevraagd wat deze mensen ervan
zou kunnen weerhouden om communist
te worden. Kruipend naar Guadelupe
kunnen ze O. L. Vrouw natuurlijk vra
gen om hulp en uitredding. Maar als
Kerk en samenleving „aarvoor niet
vechten willen, zal de Moedei' Gods
doof schijnen. Zij kan maar werken
als wij haar handen zijn en ik ben
bang, dat ze handen tekort komt.
Wat blijft dan over? Hoe lang zal
het duren vooraleer het communisme,
dat zich hier vooralsnog zonder
partijverband beperkt tot het be
vorderen van de chaos, die chaos wer
kelijk verwezenlijkt?
Weer moet ik zeggen, ik weet het
niet. Alleen dit: Met de groep Neder
landse katholieke werkgevers, met wie
ik mijn reis begonnen ben, heb ik hier
een 'congres meegemaakt dat in
feite - deze problematiek tot ondergrond
had. Het werd georganiseerd door „la
Union Social de Empresarios Mexi-
canos" en de Nederlander L. A. J. M.
van Heyst („Grasso", Den Bosch)
heeft er zelfs een inleiding gehouden.
Zo'n congres, denkt men dan, zou
moeten sidderen onder het geweld van
het vraagstuk. Maar het is een congres
als alle andere. Koptelefoontjes voor
goede vertalingen, te lange, vlakke in
leidingen en verder die eeuwige ont
vangsten, waar de waarheid niet door
de alcohol heen dringen kan. Ik heb
de Nederlandse ondernemers ver
bijsterd door wat ze gezien hadden
soms zorglijk zien kijken en vragen.
Maar hoe lang duurt het voordat, wat
wij als vanzelfsprekend feit aanvaar
den, hier tenminste begrepen zal wor
den? De weelde immers heeft zien
gebarricadeerd in prachtige, welbe-
waakte paleizen. Ze is vroom en
prachtlievend en zo trots en onbe
wogen een deel van een samen
leving, die zelfs in haar meest tragi
sche vergissingen nog een onmisken
bare grandezza bezit.
a, want Mexico is prachtig. Heel
de arena blijft zelfs onder stort
regens vervoerd toekijken naar het
woeste bedrijf van het stierenge
vecht. In het open, golvende land liggen
als massale forten de oude tempels der
Tolteken. Het meisje dat in de Neder
landse Philipsfabriek de band bedient,
heeft ergens op haar werktafeltje toen
een klein plaatsje ingeruimd voor O. L.
Vrouw en het volk ook dat der
sloppen klapt en juicht als zijn
pronkende leger voorbijtrekt. Het bidt
in de duisternis van zijn heiligdommen,
maar de grote vraag is hoe lang het
fel en meeslepend als het is zal wil
len blijven wonen in het knekelhuis
van zijn sociale nood. Als het niet zelt
ontwaakt, zal het wel worden gewekt.
Een Mexicaan zei het heel duidelijk:
„Europa kijkt naar Berlijn. Met dode
lijke angst vreest het, dat het commu
nisme daar met geweld een overwin
ning zal bevechten, die het hier moei
teloos in de schoot geworpen krijgt.
Men moet Khroesjtsjev niet zo onder
schatten.
ALBERT WELLING
p zondagmorgen b.v. stond
voor de basiliek van Onze Lieve
Vrouw van Guadelupe. Nu moet
men weten, dat er sinds de
jongste revolutie geen land is met zul
ke strenge anti-kerkelijke wetten als
Mexico. Een priester mag op straat
op geen enkele manier als priester
herkenbaar zijn. De Kerk wordt in de
grondwet niet erkend. AlJe kerken,
alle heiligdommen en dat zijn er
vele zijn staatseigendom en toch
was deze morgen hij Guadalupe er
een, die ik alleen maar kan verge
lijken met een gloeiend hete middag
voor de piscines van Lourdes, waar
alles wat God met ziekte en pest had
geslagen Hem en zijn moeder kwam
huldigen op een manier, die my nu
nog do onmachtige tranen naar de
ogen jaagt.
Zo was ook Guadelupe. Mexico, dat
zijn kerk heeft afgezworen, kwam met
honderden en honderden tegelijk lettei-
lijk kruipend op de knieen naar het
beeld van zijn Moeder. Het bad en zong
met een intensiteit, "ie het bloed aan
de slapen doet kloppen en zoals het,
biddend en smekend, met duizenden m
de basiliek tezamen drong, was het
een alles overweldigende demonstratie
van diep religieus leven.
Men kijkt er naai met ogen, vreemd
van ontroering. Wat brangt een jonge
man ertoe om samen met zijn meisje
op een zonovergoten morgen van Kilo
meters ver naar Mana te kruipen'. En
die vrouw? U bad baar moeten zien.
Ze kon niet meer. Twee mannen on
dersteunden haar. Twee anderen legden
een kleed voor haar neer, baalden
achter haar het kleed weer weg en zo,
heel langzaam, schoof ze kreunend en
biddend naar de basiliek.
Een Nederlander weet met dergelijke
emoties geen raad. Is dat masochis-
me, penitentie, bijgeloof, ofgeloof?
En als het geloof is. waarom gaat van
die massa bijna niemand te communie?
Waarom móet men eindeloos zoeken
vooraleer men in een hoekje van de
kerk eindelijk een priester vindt, die
op verzoek Ons Heer uitreikt?
ik zettend analphabetisme, do toestanden
in de sloppen rond de stad er was
geen taxi-chauffeur, die mij er brengen
wou: ik moest zelf voor vervoer zor
gen is zo huiveringwekkend, dat ik
mij erop betrapt heb meegedaan te
hebben aan die algemene struisvogel
politiek van alle Europese bezoekers.
Misschien kan men wel anders. Men
is gezond en goed gevoed. Men beeft
middelen om grote reizen te maken,
men woont in een duur hotel en dan
plotseling, staat men in een onafzien
baar, eindeloos en niet te ontwijken,
in bouwsels, die alleen een fantast hui
zen kan noemen. Het leed is onafzien
baar, eindeloos en niet te ontwijken,
Wat moet men doen? Men kijkt naar
de kinderen. Ze spelen, ook op de vuil
nisbelten spelen de kinderen en ze
lachen. Dan heeft men de oplossing
gevonden. „Kijk, die kinderen," zegt
men, „ze hebben plezier. Ze zijn wel
niet goed gekleed, maar ze zien er
toch niet ondervoed uit. Deze mensen
zijn natuurlijk anders. Zij hebben an
dere eisen. Ze beleven deze werkelijk
heid anders dan wij!"
Tot op zekere hoogte wil ik de waar
heid van deze redenering niet bestrij
den. Er zijn verschillen. Grote verschil
len. Er zal een verstandige, geleide
lijke overgang moeten worden gevon
den, maar dan zal daai dan ook naar
moeten worden gezocht. Welnu, dat de
Kerk dat zoeken stimuleert met alle
bewogenheid, die een moeder moet voe
len voor de ellende van haar kinderen,
is niet waar. De Kerk is niet de motor
van alle landbouwhervormingen, die in
de encycliek „Mater et Magistra" bijna
pasklaar voor Mexico staan aangege
ven.
Door deze situatie en bet heeft
geen zin daarvoor de ogen te sluiten
verkeert de Kerk en daardoor mis
schien wel heel het land in doodsge
vaar. Want. er is één stroming, die niet
zwijgt, één macht, die stem heeft ge
geven aan verlangens, die Kerk en
land al jaren geleden met kracht had
den moeten bevorderen. Die macht
'heet communisme.
at was een hopeloos geval! m
Je kon die knaap absoluut
niet op school houden.
We hebben hem er af
gestuurd. Later kwam zijn
moeder en die heeft lang
met me gesproken. De vol
gende dag kwam de jongen naar
me toe met de vraag of hij als
jeblieft terug mocht komen. Ik
'heb gezegd: je mag alleen terug
komen, omdat je een zoon van je
moeder bent. En toen hij iets zei
van zijn best doen, zei ik: Je
kunt alleen nog laten zien, wat
je moeder je waard is! Na zijn
studie kwam h'j nog eens op
school terug, in zijn militaire
pakKijk, ik geloof niet dat
het leraarsch lj een vak is. Je
moet ervoor geboren zijn. En je
moet precies op het juiste mo
ment het juiste woord, weten te
•eggen.
Dat is een deel van de be
spiegelingen over veertig jaren
leraarschap van de onderdirec
teur van de H.B.S. van het St.
Franciscus College te Rotterdam,
de heer C. J. Vermeulen. Die
veertig jaren is hij steeds aan
dezelfde school verbonden ge
weest.
Als jongeman, geboren in
Maassluis, kwam hij als onder
wijzer voor de klas. Onderwijl volgde hij de cursus Nederlands van de
Tilburgse Leergangen, die eertijds een „dependance" in Den Haag hadden.
Hij liep ook nog college in Amsterdam en kwam, net voor hij in het bezit
was van zijn middelbare acte Nederlands, aan de Rotterdamse katholieke
H.B.S.die juist was gestart in een voormalig bankgebouw aan de Boom-
>)es. Dat was tevens het begin van het katholieke v.h.m.o. in het Water-
veggebied.
Zodoende maakte hij van het prille begin tot heden de hele ontwikkeling
■au dit onderwijs aan de Maasmond mee. Alleen maar in de praktische
aak-uitoefening, want voor organisatorisch werk was geen minuut meer
>eschikbaar. Hij is 21 jaar directeur van de Katholieke Handelsavondschool
teweest en tevens directeur van de Katholieke Middenstandscursus en
ovendien werkt hij mede aan de Textielcursus.
Zesenveertig jaren onderwijs. Het was wel een begin van-de-grond-af.
Jk deed het in die Schiedamse lagere school tegen de prijs van 42,50 per
maand. Toen ik zomaar een toelage kreeg, zei mijn vader: jongen, daar
koop je een gouden horloge voor. Dat deed ik. Maar wie kijkt er nu nog
taar zo'n klok in je vestjeszak?" En sedertdien steeds maar jongens, jongens
m nog eens jongens. Ze trekken aan je oog voorbij en als je hun naam
i oort, denk je altijd aan een eigenaardigheid van ze. „Die nrts uit Eindhoven,
lie me indertijd verbaasde door me te vertellen, dal hij samen met zijn
rider voor hel examen „De Klop op de Deur" van hui Boudier-Bakker had
lelezen. Die Schiedammer, die een fototoestel in zijn tuin had neergezet om
le maan goed te fotograferen en de school een grote afdruk van het resultaat
schonk. Èn die brieven, waaruit blijkt dat iets een diepe indruk maakte,
waarvan je de importantie niet inzag. Ik heb, toen mijn moeder tras gestor
ven, eens een hele les „verknoeid" met te spreken over de moeder, v cel jaren
later krijg je dan een briefwaarin staat dat een van je oude jongens toen
:erst heeft leren inzien, wat een goede vrouw in je leven betekent.
Over'het hele land zijn ze uitgezwermd, die „oude jongens waarvan
av nu een eind in de vijftig zijn. En buiten de gvenzen. „Je kijkt er soms
van op, als je hoort, dat Jan hoogleraar is geworden aan een buitenlandse
universiteit
Zaterdag 7 oktober wordt, het veertigjarig leraarschap aan het St. Fran
ciscus College gevierd. Om 10 uur met een plechtige hoogmis m de nabije
Si Willibrorduskerk aan de Beukelsdijk, daarna met een leerlingen-bijeen
komst in het college. En als dan om half een de receptie begint, komen on
getwijfeld uit alle'delen des lands de oude knapen om mijnheer Vermeulen
te feliciteren en hem te vertellen wat er van hen geworden is.
