Afwezigheid
van „groot" AJAX
fnuikend voor PSV's moreel?
edstrijd-der-helagers
devalueert door ziekte,
sc
straffen en blessures
feId' -
Blauw Wits succes begint bij
de getergde stopperspil
SPARENDAM, dreigend als
de toren „Swijgh Utrecht"
Feijenoord ver uitgelopen
Rapid JC weer in moeilijkheden
,Nieuw' Enschede doorstaat vuurproef
Üt"*
DONKERE
WOLKEN
BOVEN
SPANGEN
j- R E
gh
Ivf"
RUMOER ROND
DE MAN MET
DE LILA-VLAG
Klaas aan de
laatste ronden
W
Ayfcfe achter de
^ethalschermen
Ovatie van Britse „Jantjes" voor hun Barry
f
jmmmÊmmm
°etbalmanager vindt
de dood in lift
"i vnd
l>ÏnaTTllem 11 1-3
^S4CJ
*4
sJhhhhk--
ft I
MAANDAG 20 NOVEMBER 1961
PAGINA 7
(Van
AjaxNDH0VEN- 20
°nze sportredacteur)
PSV
dP,,V' resPectieveIijk tweede en
cornnPtnd° ranglÜst>j
drie wedstrijden
°P de ranglijst, in de jongste
twee en
Fej;„ Ponten achtergeraakt op
°n hf't°0rd: er stond dus heel wat
Ziekp Spe'" Aiax wist. dat het zijn
tnopl ln^rnational Henk Groot
de rn'1'ssen- Het kon bovendien
Kei7p(ïSC'-i0rst:e linksbinnen Piet
dus 1 opstellen. Men mocht
hana;!P/_ek® va" een geduchte
Gerrit^' Desondanks maakten
Ajax' i e'zer en zÖn mannen van
Schtp(onlde sectie geen pas
een p1Ulk moest intern het
blaakt.ander duidelijk worden ge-
Vo0r duller en Prins zakten
ta] v-raf a^ naar det tweede elf-
aliè i°g Was &enoe£- Bij
ploe„ i6ed' Waarmee de voetbal-
gepia n ,!n de Mop van het seizoen
Po j a^d plegen te worden èn dat
trof h -iacieden in één wedstrijd
ba 'ee°0r^ °°k klessure- Welnu,
Ajav T'i llalt uur spelen verloor
Rees Groot, de laatste man
S". het
envoor ging na een onfortuin-
biiddp^.-"Vas^e" Mnnentrio. Ajax'
uak
van Londense firma
>ERan
lijke botsing a la Kraay-MacKay
met een fikse hoofdwond op de
brancard en definitief naar de
kleedkamer.
v4Ëi§
Cu'1' ontdckte.
h,SvCsA3aX. 2—2
3^-haft
H;
I?
na-
het Udvï? c"e °nder het
K.. best®
Io°p jn 20 nov. Het grote ver-
Voet|,a, Publieke belangstelling voor
v0(.|i, ,W(<'strijtlen heeft de Engelse
tona oriteiten
doen besluiten een
de Oo',Sie firma de opdracht te geven
sPorPr,r7'H!<<*n van dit probleem op te
vier "*'t onderzoek, dat minstens
lot, 0;anrten 7a' duren, kost ongeveer
h. seizoen 1948-1949 woonden ruim
skÜ(3P|!10en.,voe':i)aiiiefi:lebbers 1852 wed-
Xv°rden o''' In bet afSei°Pen seizoen
^aai-K-- 202^ ontmoetingen gehouden,
'Ubur, miljoen toeschouwers de
v s bevolkten.
20
61-jarige
nov.
Maxmillian
manager van de
Malmö, is zater-
dood aangetroffen op de bo
de liftschacht in zijn hotel in
daBa ':'Se voetbalclub
•reh„an
doi?n'
Sb"ijci t ^0r'' vriidag vermist na de wed-
balelft "Wen Malmö en het Iraanse voet-
za< ^en zocbt hem vrijdagavond
°i'dag vergeefs, totdat een liftjon-
■ln lichaam op de bodem van de
en
Sep
«oh,
Kees Groot, met „tulband", als uitvaller
langs de lijn.
Mag er eigenlijk nog twijfel bestaan
over de uitslag van het duel? Is het
niet meer dan logisch, dat PSV deze
wedstrijd van de belagers" gedeci
deerd zou winnen? Een elftal met zo
veel remplaganten moet immers een
peuleschilletje zijn voor een ploeg, die
de ambitie heeft hoge ogen te gooien
naar het landskampioenschap. PSV ze
gevierde echter niet. Het kwam, moei
zaam zelfs en niet zonder geluk, maar
tenslotte toch ook wel weer verdiend,
niet verder dan een gelijk spel(2-2).
En nu zou men kunnen veronderstellen,
dat wij dus moeten beginnen aan een
loflied op Ajax, dat dan toch maar in
staat is om zoveel goede reserves
achter de hand te hebben, dat het met
vier invallers één van de moeilijkste
uitwedstrijden van het seizoen met een
gelijk spel weet af te sluiten. Alweer
mis echter. Want het was niet zozeer
de verdienste van de invallers, dat de
strijd een onbeslist als uitslag kreeg,
doch het falen van PSV.
PSV heeft óók zijn problemen. Niet
die van geschorste of geblesseerde spe
lers. Evenmin die van met de club-
discipline overhoop liggende jongelui.
PSV lobt met de vraag hoe het toch
mogelijk is, dat een elftal, dat in het
begin van het seizoen zo schitterend
draaide en het ene succes na het ande
re boekte mot een spelletje, dat de
ogen van do duizenden kijklustige;:
streelde, plotseling slechts hortend en
stotend vooruit komt. Al een paar
weken ging liet niet meer naar wens.
De vloeiende combinaties bleven uit.
Het gemak, waarmee hele reeksen van
doelpunten werden gemaakt, was ver
dwenen. PSV's leiders wanhoopten ech
ter niet. De ploeg zou zijn draai wel
weer vinden. Men moest de jongelui
daar in alle rust de tijd voor geven;
vooral niet opjagen, niet forceren. Het
hielp niet. En nu, voor het eerst in dit
seizoen, ging het mes erin. De ploeg
werd gewijzigd. Middenvoor Van Til
burg verdween naar de reserves. De
jongste aanwinst Pijs, aangekocht van
de amateurclub De Valk, zou zijn kans
krijgen en het grillige talent „Jantje"
Louwers werd aanvalsleider.
Wellicht had PSV do inspiratie van
een ..groot" Ajax, met al zijn cory
feeën, nodig om het goede ritme
terug te vinden. Nu Ajax echter zo
gehavend in het veld verscheen
met zelfs de vroegere back Smit als
vervanger van Henk Groot als
rechtsbinnen en ernaar speelde,
kwam PSV ook niet verder dan het
triest blijven hangen op het bedenke
lijke niveau van de laatste tijd. Gave
doelpunten, verkregen na vloeiend
aanvalsspel, produceerde het niet. De
twee treffers waren geschenken van
Ajax' doelman Hoogerman, ook al
kwamen zij dan op naam van Lou
wers en Kerkhoffs te staan. Zij wa
ren bovendien slechts voldoende voor
het voorkomen van een kwalijke ne
derlaag. Want, tot twee keer toe nam
Ajax de leiding. De eerste keer, voor
de rust, omdat Svensson langs zijn
eigen, ten onrechte uitgelopen doel
man Bals in een verlaten doel kopte.
De tweede keer na een flitsende
sprint van Ouderland, de back die
met succes wat vaart in zijn eigen
onmachtige aanval bracht, op
pass van de voor Kees Groot
vallen Westra.
een
inge-
PSV verloor, op papier, niet; in
theorie echter wel. De PSV-ers traden
op de geblesseerde Van Wissen na met
hun sterkste formatie aan en maakten
niet de indruk de weg naar de glorie
van het begin van dit seizoen terugge
vonden te hebben. A.iax daarentegen
mag zich vleien met de hoop,dat liet,
eenmaal weer alle hens aan dek heb
bend, weer speelt, zoals het aan zijn
reputatie verplicht is. Of het, vier pun
ten achter on Feijenoord, no' kampioens
illusies mag koesteren, i; een andere
zaak.
Nog slechts enkele minuten te spelen, de ommekeer is compleet. Clement maakt
voor Blauw Wit het tweede en winnende doelpunt. Liptak, met hoofd in verband,
kan DOS niet redden.
Zo moet het,
doelman Bals
Piet Ouderland, in het midden, Ajax' aanvallers zien. PSV's
verslagen op de grond, Brusselers kan ook niet meer helpen.
ermoedt, dat Gold de deuren
A*) de ïif*
l9ssen T had geopend toen deze zich
15 biettWee etages bevond en dat hij
Gr diep naar beneden viel.
"Rienoord
J Va„ MWiui
5er. L,£?st„el 1-1
0.
Gijp 11. rust, Van
Bsnnaars
C, Lu
-
startte. Het vaak fraai spelende
.3.ic „..2 1, Kreijermaat 22,
chouwers.
L*Acu'8"ena sIfbd, waarin feijenoord weinig
°eltrefip?:e de schutters om de aanvallen
Ur, d af te ronden.
iv ®n i °- rust, Uitermerk 1—1, Koopai
t'Onfttuug 8000 toeschouwers.
sDei dfone ?fdiencie ruimschoots de kleine
een P> de rust, resultaat van goed
|J"telde oboeiende eerste helft. Willem II
'fnü0 ov»„ ü.ter na de rust op een hoger
(.-«SIpi? er. nat 1.7Tr-u,.-„
V"? b«
kriiiMte'enr. Dat bleek Fortur.a' te machtig.
ee's in lm Willem IX zelfs het heft gro-
t>$V banden.
toAOuri" /eigen doel) 01, Louwers 1—1,
i Lrr!/tu^ers d 2' Kerkhoffs 2—2. 17.500
jh e s t ^von ti? a d Ajax en PSV bleken niet
P'utirt dn r>ïi te spelen, dat overeenstemt
n rs lev °P de ranglijst. Defensieve
op verden drie van de vier doelpun-
VV^v
55%volendam 0—0
"er °,Iendamhou,wers
/o0„cvre zal met het gelijke spel bijzon
en ri Urenrt Seweest zijn. WV domineerde
a® Venn. niaar zelfs een strafschop wis-
Aflf, '°naren niet te benutten.
Crv
VNnen
Het geluk is met de sterken, zegt men wel. Feijenoord
zal daar dan geen enkel bezwaar tegen hebben. Zelf op
het nippertje nog een overwinning boeken (tegen NAC)
en intussen de naaste belagers in een onderling duel
elkaar zien duperen door gelijk te spelen, dat zijn pret
tige gewaarwordingen. Feijenoord zag er zijn voor
sprong door vergroot: drie punten nu op PSV, vier op
Ajax. Het lijkt wel of de strijd om het landskampioen
schap reeds is beslist.
Hevig is de spanning in de onderste regionen. En-
schede's overwinning op Sparta, gevoegd hij het gelijke
spel van De Volewijckers en de nederlaag van Rapid
JC, heeft geleid tot een uiterst gecompliceerde situatie.
Enschede bezet weliswaar nog de laatste plaats, maar
het heeft nu het prettige perspectief in één sprong
hogerop te kunnen komen. Sparta's herhaalde falen zal
de Rotterdammers intussen tot ernstig nadenken moe
ten manen.
Volop leven is er nog steeds in de Eerste Divisies. De
spanning is zelfs nog groter geworden nu de koplopers,
resp. Sittardia en Heracles, tegen een van hun belagers,
resp. Fortuna VI. en Elinkwijk, verloren en o.a. met
hen de leiding moeten delen. In afdeling A zorgde DHC
ervoor, dat daar zelfs een driemanschap aan het hoofd
van de ranglijst staat.
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, 20 nov. Elf Engel
se „Jannen", de ronde witte petten jo
lig achter op de kruin, de wijde laken
se broeken klapperend om de kuiten
hebben zondagmiddag hun landgenoot
Barry Hughes, de stopperspil van
Blauw Wit, staande een ovatie gebracht.
En in een der loges van het Olympisch
Stadion zette hun commandant een ge
zicht in de geest van „real British"
Het gebeurde tien minuten voor het
einde van de wedstrijd tegen DOS
Hughes brak toen in een plotselinge op
welling van gramschap over zoveel on
macht van zijn aanvallers resoluut met
alle goede tradities van het stopperspil-
systeem, rende met zijn moeilijke
zware tred hard in de richting van het
Utrechtse doel, waar hij net op tijd ar
riveerde om de bal uit een voorzet van
Bleijenberg achter keeper Van Zoghei
te werken. En Barry Hughes deed dat
in de meest omgekeerde houding die de
mens kent, namelijk zo'n beetje staan
de op zijn hoofd, maar met de voeten
net op de goede hoogte voor een droge,
verrassende tik.
Barry Hughes scoorde met deze on
gewone treffer niet alleen de gelijkma
ker, maar wees Blauw Wit tevens de
weg naar het Utrechtse net, die het
tachtig minuten lang maar niet had
kunnen vinden. De strijd van deze ge
woon gekke wedstrijd was dan ook
nog niet gestreden. In de laatste se
conden schoot linksbuiten Clement tot
grote vreugde van 13.000 dansende Am
sterdammers de zege naar Blauw Wit
De Engelse matrozen hebben hier na
afloop spontaan hun zoveelste pilsje op
geledigd. Die „crazy" Barry toch en
wat een fijne club dat Blauw-Wit. Nog
maar nauwelijks liet hun oorlogsbodem
de „Carron" het anker vallen in de
Amsterdamse haven, of er was al een
wedstrijd gepland tegen de veteranen
van de Stadionclub. Goed, met 8-4 gin
gen ze in de boot. Met mannen als de
doelman Ferwerda, back Wilders en
midvoor Koekebakker valt nu eenmaal
niet te spotten, maar ai, die pilsjes na
afloop in het clubhuis van Blauw Wit.
o—i
rust en einde. 14.000 toeschou-
zph?' MVV behaalde volkomen ver-
l\ Voit„°D de Haagse ploeg, die aan-
"e Y ner- faalde.
toSt ',le*vi.jckcrs—GVAV 1—1
Lacrois 11. 8000
/ut
«ai 'ft j. J technisch beter en voortdu-
tot sc Meerderheid, kon slechts één-
v011e n ''riIT*cn verspeelde daar-
0,
winst.
-DWS/A
De Kreek 0—3. 3000
-fort
0—1
toeschou-
h' dn "-C **matie van DWS-A bleek voor
a sIcm". onoverkomelijk struikelblok
an.c^e Werist.riirl li art echter ook
flizA sïleCilt.°_. wedstrijd had echter ook
"Da
8ing, "e moeite met de Kerkraa'dse ver-
v-eIrT®nsche(ïe
G1
vv ers.
iy.isie
rust, Advocaat 02.
0—2
9000
'•tllv
„niveau van
bleef en waarin Enschede
K maar we
voor de dag kwam.
-DOS 2—1
1-r-l, Clement
Hughes 1-1,
«i,
Sat>v'aari'irD,maar wel spannende wed-
®®rst!")OS aia_uw Wit duidelijk de toon
«i
"orti
de
II
n^m echter een voorsprong,
slotfase werd weggewerkt.
12
9
2
1
20
39—13
12
8
1
3
17
37—17
12
6
4
2
16
37—20
12
7
1
4
15
27—19
13
6
3
3
15
27—27
12
7
0
5
14
31—21
12
5
2
5
12
27—23
12
5
2
5
12
19—13
12
4
4
4
12
20—19
12
4
4
4
12
19—19
12
5
2
5
12
21—32
12
3
5
4
11
23—26
12
3
5
4
11
12—16
12
2
5
5
9
11—18
12
3
2
7
8
17—33
12
«rs 12
O
3
7
7
15—28
2
3
7
7
20—39
12
3
0
9
6
16—30
(Van onze speciale verslaggever)
ROTTERDAM, 20 nov. Mister Er-
nest Robinson zal de laatste zijn om te
beweren, dat de malaise bii Enschede
uitsluitend een psychologische kwestie
is. Daar is hij als Engelsman te nuch
ter voor en te veel voetbalkenner. Dat
men hem, de trainer der lagere elftal
len, de „toverstok" in de vingers heeft
gedrukt, die het moreel van de Ooste
lijke club moet pantseren, kan niettemin
merkwaardige successen opleveren. De
gedegen overwinning tegen Sparta, en
nog wel op het versomberde „Spangen"
is een wenk in die richting.
De heer Robinson lijkt weinig op enke
le koelbloedige landgenoten van hem,
die in ons voetbalbestel de scepter
zwaaien. Met zjjn 51 jaren, zfjn wat zor
gelijke trekken onder een grijzende
haardos, heeft hij niets van een Spurge-
on, een Neville en een (ex) Bucking
ham. De rol, die hij totnogtoe heeft ge
speeld in het veeleisende metier van
trainer-coach, lijkt zo bescheiden ais die
van zijn collega's toonaangevend. Toch
vertoeft hi.j al sinds 1950 in Nederland.
Een periode van vier jaar bij Enschede
werd gevolgd door een even langdurig
arrangement bij Rigtersbleek en een
diensttijd van twee jaar bij Helmondia.
Pas twee maanden geleden keerde de
onopvallende Brit op de oude basis te
rug om zich bezig te houden met de
jeugd en de reserves van Enschede.
Het „eerste" bleef in de handen van
Fahdronc, de Tsjech. Vandaag een week
geleden speculeerden wil op de „moge
lijkheid" Robinson, wellicht de figuur,
die de ontredderde Twentse ploeg de in
jectie kon geven, waarnaar Fahdronc
tevergeefs scheen te zoeken. Wij hadden
niet kunnen vermoeden, dat het reeds
zo spoedig die kant zou opgaan. Even
min durven wij nu te voorspellen, dat
Ernest Robinson het reddende serum
op een vuurtje heeft staan. De overwin
ning op een verschrikkelijk onbekwaam
Sparta is daarvoor een te flauwe aan
wijzing.
De man, wie de opvolging van Fah
dronc ongetwijfeld een gevoel van diepe
voldoening heeft bezorgd, was in zijn
tijd een ras-voetballer. Als back begon
hij op zijn zeventiende jaar in een twee
de divisie-club om later in Sheffield Uni
ted triomfen te oogsten. Met kennis van
zaken kan hij daarom oordelen over tak-
tiek, talent en het ontbreken daarvan
bij Enschede, althans tot op zekere hoog
te. „Ik weet me in een moeilijke situatie
gemanoeuvreerd. De middelen, waar
mee het doel het afwenden van de
gradatie moet worden bereikt, zijn
gering, dus het enige wat de doorslag
kan geven, is een perfecte verstandhou
ding, tie wil om uit het moeras te vluch
ten. Daarom betekende de wedstrijd in
Rotterdam zoveel als een soort examen,
een vuurproef; niet voor mij, maar voor
het zelfvertrouwen van de jongens, die
het, wie weet, in verband brengen niet
mijn komst. Ais suggestie mag men dit
overigens niet verwaarlozen".
Ernest Robinson heeft geen stem in
de samenstelling van zijn Enschede,
hetgeen voor hem een ernstige beper
king moet betekenen. Indien dit w«J
het geval was, zou hij er missdiWn
minder snel toe overgaan om Cockie
Luiten stelselmatig op een dood spoor
te houden. Ook tegen Sparta opereer
de Enschede zonder de vroegere links
buiten van DOS, die zelfs niet eens
een reserve-plaats had veroverd. Toen
Janssen na een uitgesproken slechte
eerste helft na de rust van het veld
verdween, was het Advocaat, die als
linksbuiten inviel. Men motiveert Lui-
tens absentie nog steeds met de op
merking, dat hij niet in topvorm zou
steken. Wat men echter week in, week
uit van de overige voorhoede-spelers
aanschouwt, kan men nauwelijks nog
in verband brengen met het verschijn
sel „vorm".
Hieruit volgt vanzelfsprekend, dat het
met Sparta ook slecht gesteld is. Wel
nu, boven het trotse „Spangen" hangt
een onweer, dat de verwende Rotter-
Een van de weinige keren, dat Sparta doelman Dijckmans van Enschede ernstig
bedreigt.
damse aanhang tot radeloosheid brengt.
Eens te meer wordt hier bewezen, dat
de spelers het moeten doen en dat ge
brek aan dit „materiaal" door de beste
„buitenwacht" nog niet kan worden op
gevangen. Sparta beschikt over een er
varen, zelfs doorgewinterde manager,
Neville, en een trainer, de Tsjech Han-
ke, die terecht doorgaat voor een spe
cialist op zijn terrein. Voetbalde hij o.a.
niet vjjf jaar in Barcelona, wist hij de
befaamde Kubala er niet toe over te
lialen om Sparta tijdens een kort ver
blijf in Nederland twee ochtenden on
der zijn hoede te nemen? Maar Neville,
Hanke, noch Kubala hebben Sparta tot
nogtoe over de drempel kunnen tillen.
Robinson dan wel? Dat moet worden af
gewacht.
Vernederend is in deze wedstrijd ge
weest, de manier, waarop een oud-ge
diende, een louter op routine „drijven
de" voetballer, een hoofdrol heeft ge
speeld. Helmuth Rahn was de enige
snelle, hard schietende, en daardoor ge
vaarlijke animator van dit door weder
zijds onvermogen bepaalde duel, dat
dank zij grove fouten nog twee Ensche-
dese doelpunten te zien gaf. In opperste
wanhoop had Sparta drie van zijn vaste
spelers vervan genVan Ede, De Vries
en doelman Van Dijk. Het resultaat was
bedroevend, met uitzondering van het
werk van Van Leeuwen onder de lat.
Wat er nu in Rotterdam zal gebeuren''
Misschien dat Ernest Robinson een tip
kan geven.
Die elf „pikbroeken" en hun com
mandant hebben intens genoten. En
met hen velen van de toeschouwers.
Blauw Wit - DOS was we zeggen
het nogmaals een vreemde wed
strijd. De Amsterdammers schenen
aan de verpletterende nederlaag bij
Feijenoord (9-1!) geen complexen te
hebben overgehouden. Ze hadden
Mul in de voorhoede teruggehaald en
de Surinamer Sparendam als links
half opgesteld. De donkere Sparen-
dam stond in de hoofdstedelijke ver
dediging als ooit de toren „Swijgh
Utrecht in de vestingmuur bij de
Amstel; een dreigend vermaan aan
heel het roerig Sticht. Erwin Sparen-
dam was ongenaakbaar. Wat hem
voor - de rappe voeten kwam, kreeg
geen schijn van kans. Dat DOS na
een goed half uur spelen door de
Hongaar Hanek uit een pass van
Theunissen de leiding nam, was niet
zijn schuld. Evenmin de opmerkelijk
vlotte wijze waarop de voorhoede van
Blauw Wit de meest eenvoudige kan
sen liet liggen. De midvoor Bleijen
berg alleen al snelde tot tweemaal
toe bekwaam langs de Utrechtse ver
dedigers, maar zijn „lepe" tikjes wa
ren net niet slim genoeg om de uit-
stekende doelman Van Zoghei te ver
schalken. „Willem" werd er gewoon
zelf tureluurs van, een gevoelstoe-
stand die nog verergerde toen de
man met de lila vlag een der
grensrechters indirect vat op de
strijd kreeg.
Het begon met een vrije trap, die de
Blauw Witter Dekker van even buiten
het strafschopgebied bekeken over het
Utrechtse muurtje lepelde. De hal
sloeg via de onderkant van de lat ach
ter de doellijn en sprong direct weer in
het veld terug. „Kèèèk nou men" brul
de een nerveuze stadgenoot achter ons
op de tribune naar de grensrechter,
maar deze hield zijn lila vlaggetje om
laag. En daarmee begon hij aan een
reeks van gekke beslissingen. Hij
zwaaide dat het een lust was en dan
op momenten waarop zulks niet ge
wenst bleek. De keren dat men zijn li
la kleurtje dolgraag in de lucht u
zien, bleef het vlaggetje omlaag. Ook
toen de stopperspil Visser van DOS
bij een nieuwe doorbraak van Bleijen
berg binnen de beruchte lijnen gedeci
deerd hands maakte en zelf al met
gebogen hoofd op het vonnis wachtte
De scheidsrechter Van Leeuwen floot
niet en toen moest de man langs de
lijn het weer ontgelden. Het publiek
voelde daarbij precies aan hoe deze
grensrechter zicli gevoeld moet heb-
pen, want het reageerde tenminste on
middellijk met de eerste tonen van het
nu ook bij voetbalwedstrijden zeer po
pulair geworden „O, was ik maar bij
moeder thuis gebleven". Het lila vlag
getje brandde de grensrechter in zijn
hand, de blos der schaamte trok door
tot aan zijn knieën
Nog meer dan in de eerste helft
heeft Blauw Wit na de rust de toon aan
gegeven. De passes waren ook nu niet
altijd even zuiver, maar de Amsterdamse
ijver was niet te blussen.
In één wilde aanvalsgolf joeg
het op de Stichtse veste af. En
daar wist men van wanten. Er werden
forse duwen en trappen uitgedeeld en
het gekreun en gesteun (en ook wat
anders) waren niet van de lucht. De
scheidsrechter Van Leeuwen had dui
delijk moeite om te zien wie nu wel en
wie niet de schuldige was. De Hongaar
se rechtsback van DOS Liptak strom
pelde kermend naar de lijn met een
bebloed en gezwollen hoofd, waarvoor
boksers de vakterm „feestkoppie" heb
ben. Op de schouder van zijn trainer
Gruber snikte hij zijn leed uit, terwijl
een verzorger hem verbond. Als een
soort guerillastrijder met een witte
doek rond zijn schedel keerde Liptak
terug in de Utrechtse afweer, waar
zijn aanwezigheid dringend gewenst
was.
Blauw Wit drong fel aan. Bleijenberg
kopte eenmaal fraai tegen de lat en
een kogel van Koeman vloog rakelings
over. En toen kwam dan „crazy" Bar
ry Hughes met zijn gekke elijkmaker
en bereikte de opwinding in de laatste
minuut een hoogtepunt, toen Clement
alle lucht uit zijn longen perste voor de
korte venijnige sprint, die hem nèt iets
eerder bij de bal bracht dan doelman v.
Zoghel. De Utrechtse trainer Pepi Gru
ber plantt.- verbolgen zijn vuisten in
de zij. Zijn terugkeer in de hem zo
vertrouwde omgeving van het Olym
pisch Stadion had zo mooi kunnen zijn.
Klaas Schenk, de iange, oersterke
boer uit Anna Paulowna, werkt
zich in een slopend tempo door
zijn laatste ronden. Zijn ge
dachten zjjn bij het ijs dat de Scandi
navische wateren begint te bedekken.
En bij de nieuwe lichting Nederland
se schaatsenrijders die zich gereed
maakt om naar het noordelijke trai
ningsbivak Fagernes te trekken. En
bij Henk van der Grift, die er al
dagelijks door de bochten glijdt, zijn
kansen weegt op een nieuw wereld
kampioenschap. In dat strakke, vette
bovenste stukje Noordholland jakkert
Klaas Schenk piet zijn drie zoons en
zijn knecht om de boerderij. Hi.j
hee:ft zijn hier unieke kwekerij metUOO
kostbare nertsen. Het is nu pelstijd
en de vachten moeten gauw naar de
veilingen in Londen en New York.
Zijn grote schuren met pootaardappe-
len en zaaigranen liggen vol met
goed, dat verzonden moet worden.
Door zijn kop duizelen de prijzen van
zijn voorraden en de tijden van de
trainingsschema's. Hij maakt zich
ongerust over de aandacht die al
besteed wordt aan zijn jonge pupillen
Rudi Liebrechts en Gerben Karstens,
die als amateurwielrenners een suc
cesvol seizoen hebben gehad en door
de goegemeente maar klakkeloos als
nieuwe schaatskampioenen omhoog
gestoken worden. „Laat die jongens
nou met rust," roept hij, „geef ze een
jaar de tijd."
v-o-w y :*&-
Hij is vijfenvijftig, maar hij
schijnt alleen maar sterker dan
in de jaren omstreeks '30 toen
hij zelf tot de schaatsprominen-
ten behoorde. Hij voetbalt nog ge
regeld, is trainer van de atletiek
vereniging van Wieringerwaard,
sjouwt lange uren langs de eindeloze
watertjes van zijn land met een ge
weer dat zijn prooien zo uit de lucht
prikt. Niet in deze dagen, nu hij al
zijn onuitputtelijke energie aan de
boerderij geeft en slechts met moeite
's zaterdags uitbreekt om op het
CIOS in Overveen te zien hoe zijn
vriend Piet Zwaneburg de jongens bij
vijlt. Piet Zwaneburg is de trainer,
samen met de oefenmeester Ben Hol
leboom. Klaas Schenk is al veertien
jaar de „coach", de vader van de
ploeg die het steeds met een lang niet
gek resultaat tegen de ploegen van
Noorwegen, Zweden, Finland en Rus
land heeft opgenomen. Piet Zwane
burg en hij begrijpen elkaar als
moeder en vader. Hij met zijn hele
lange ervaring en zijn goedmoedigheid
die de sfeer in de ploeg tot iets groots
opkweekt; Piet als de man met de
scherpe blik op hart en spieren. Piet
heeft de korte slag van de Finnen
afgekeken, en de losse houding van
de Russen. Piet leert de jongens niet
langer dan zes meter op één been
te staan. En Klaas zorgt ervoor dat
ze het ook doen, en kunnen doen,
straks in Noorwegen, in een om
geving waar ze het goed hebben, en
op de banen waar ze in het krijt
treden tegen de kerels die de kunst
door een staf van oefenmeesters, art
sen, diëtisten in ideale trainingsoor
den ingeprent hebben gekregen.
I'd-
Zo ideaal hebben wij het in Neder
land niet, al is nu de tijd voorbij
dat Klaas zelf met intekenlijsten
de markt afging om gelden in te
zamelen voor het trainingsfonds. Er is
nu wel zoveel geld dat Nederlandse
jongens tijdig naar het noorden kun
nen om er ijs te vinden en te acclima
tiseren. Er is zelfs geld voor een
filmcamera, waarmee ze de eigen
verrichtingen kunnen opnemen en be
studeren. Het gaat dus de goede kant
op, al liggen wij vele jaren achter,
en al weten wij hier nog niets van
zuurstofbehandelingen en voedings
schema's en elektronische spieronder-
zoeken en bestudering van bloed
lichaampjes. Toch hebben wij hier
sinds enige tijd dr. Enschede, di»
gepromoveerd is op schaatsenrijden
en dus ook graag geraadpleegd wordt.
Maar al te veel kan hij er niet aan
doen, want als kinderarts heeft hij
een drukke praktijk. Hoe dan ook,
Ben Holleboom krijgt de jongens in
handen om ze keihard te maken en
de wielrenners onder hen van hun
stijve bekken en heupen af te helpen
Piet Zwaneburg kan met ze aan de
slag in Fagernes en begin januari
komt eindelijk Klaas Schenk aanzet
ten (de schuren leeg en de kwekerij
vpor een nieuw seizoen gereed) en
die gaat waken over het mannen-
g. T zal zich te weer stellen
ais de Russen straks weer met hun
„geheime wapen" op de proppen ko-
m®9 e" ae jongens dagelijks voor uit
puttende excursies-uitnodigen, die wel
ll!:elues,saUz'-'n van de autofabriek
tot het Bolsjoi-theater maar de
conditie ondermijnen. Hij zal ervoor
zorgen dat de jongens dagelijks hun
schaatsen kunnen slijpen en na hun
middagdutje thee geserveerd krijgen
met wat vitamientjes abcd.
Dat wij in Nederland nu kunstijs
banen krijgen, is ook voor
Klaas Schenk verheugend. Maat
niet om voortaan hier de Neder
landse ploeg te trainen. „Wij moeten
gelegenheid krijgen aan de noordelijke
atmosfeer te wennen en helemaal on
der elkaar te zijn. Hier kan dat niet.
Dan bemoeien allerlei plaatselijke
trainers zich met „hun" jongens en
dan krijgen wy hoogstens 's morgens
om zes uur en 's avonds na elf een
iije baan. Ik moet trouwens nog zien
of er geen roet en stof op die baan
in Amsterdam waaien.
Maar eh, al zouden wij hier bii
wijze van spreken net zo'n mooie
baan krijgen als in Squaw Valley, die
de schitterendste was die ik ooit van
mqn leven gezien heb, dan zouden wij
waarschijnlijk nog heel wat jaartjes
wereldkampioenen moeten leveren
voordat hier eens een Europees kam
pioenschap of een wereld
kampioenschap wordt, ge
houden. Dat hebben die
bcanamayiërs en die Rus-
sen zo fijn met elkaar ge-
regeld, dat zo zich niet hetl
kaas van hun brood laten I
eten door vreemje snoes-1
hanen van Hollanders."
