De opmars van de vuurpijlen
De gouden dagen voor de
handelaars-in-gijntjes
er
M
Zenuwslopende dagen voor de
handel in RELATIEGESCHENKEN
Bedrijfsleven besteedt per
jaar vele miljoenen guldens
aan cadeaus
P. C. Hooft:
Leringen van Staat
TUNGSRAM
ZATERDAG 16 DECEMBER 1961
isschien is de uitstalling in
de etalages van feestartike
lenwinkels wel de meest
constante die er is. Fopbonbons
'Tn nu eenmaal fopbonbons, toe-
'ers blijven toeters en de bonte
maskers in al hun grillige vor
ken overleven de generaties. De
dikke neuzen, de imitatie-puisten
en -wratten, de flesjes ijswater,
de jeuk- en niespoeders, zij hou
den alle hun vaste, vertrouwde
Pjaats achter het glas, met alleen
dit verschil dat zij op de valreep
het jaar een beetje inschik
ken voor de luidruchtige geintjes
an het laatste uur, de rotjes in
eel de machtige verscheidenheid,
e voetzoekers, de gillende keu-
enmeiden en de knetterfontein-
les. Alles bij elkaar een flink
''gedonder" dat echter de omzet
an de winkelier in deze branche
?n ferme dreun in de goede
ichting geeft. Gedurende deze
agen profiteren de rotjes van
iun vrijheid. Zij gaan bij duizen-
en de deur uit, elk jaar opnieuw
°lgens het vertrouwde ritueel
an oudejaarsavond. Eenmaal
eer in het nieuwe jaar hopen zij
,le het ervan moeten hebben
nml hun voorraad heen te zijn,
pi tot aan ^et v°lgend jaar-
do 9 °hhicieel verboden is
Tgelijke lawaaiprodukten in de
crkoop te hebben.
De goede raad
Basis-combinatie
Maar drie dagen
GASFORNUIZEN
GRATIS origineel COGNACGLAS
oor wie is betrokken bij de
handel in die nog nauwelijks
„verborgen" verleiders, de
relatiegeschenken, zijn dit de
dagen van hoogspanning. Dagen
waarop de zenuwen het hard te
verduren krijgen. Dagen waarvan,
zei een handelaar wanhopig, „je
een hartkwaal zou krijgen". Rela
tiegeschenken zijn, in de taal der
folders en verkoopbrieven, „zach
te boeien", die de klant gemak
kelijk gevangen houden omdat hij
ze graag draagt. Zij zijn ook
„sleutels naar meer winst". En
omdat het bedrijfsleven bij voor
keur omstreeks Kerstmis en de
jaarwisseling met die boeien en
sleutels van de goodwill pleegt te
rammelen, omdat men zijn zaken
relatie in deze tijd met het visite
kaartje van de feestgave aan het
bestaan van zijn onderneming wil
herinneren, moet de leverancier
van dat geschenk in deze dagen
hiermee op tafel komen.
Belasfingpolitiek
Ballpoint: altijd prijs
Onbruikbaar?
Handel staat voor niets
Tegen oudejaar ontstaat
een hausse in rotj es
vvik-*3 ?verheid heeft het begrijpeiijker-
besrenft e,r£ op dit soort knaleffecten
r°bes ar .a! t®. vaak hebben de
volgens bepaalde veiligheidsvoorschrif
ten zijn gebouwd, dus met o.a, daken,
,1, ontPloffing van enige allure
gemakkelijk rneegeven en de weg voor
de explosie vlot vrij maken draait
men zich er de hand niet voor om en
maakt men via het ontplofbare basis
mengsel van 75 pet. kaliumsalpeter, 15
pet. houtskoolpoeder en 10 pet. zwavel
de meest frappante combinaties.
In de loop van het jaar en met name
in de zomerdagen zijn vooral de orga
nisatoren van bloemenfeesten en strand-
dagen hun grote klanten. In de winter,
rond deze tijd moeten zij het hebben
van de winkeliers in feestartikelen, de
ayonturiers-van-de-gein, die bijna over
al in het land slechts zo'n dag of drie
rotjes en bommetjes verkopen, maar dan
ook zoveel ineens, dat zij er bijna gek
van worden. Voor hen is dit dan ook
zo n beetje op een prettige manier uit
luiden en opnieuw beginnen met de heel
waV-i maar toch niet minder
vrolijke spullen in hun toverwinkels.
Aan de kop van de rotjes- en bomme
tjesverkoop staat sinds jaar en dag Am-
Het „rotjes-offensief" op de valreep van het jaar. De jeugd beneden de leeftijds
grens denkt: „Was ik maar achttien."
sterdam. Hier
zijn verhoudingsgewijs
„Kijk nou zelf! Is 't een feestneus, of is 't er geen?'
leen
lesda
grote narigheid gebracht en al
oe herinnering aan de wilde I-Iart-
if Ult het vei"leden is al voldoende
iVi>r|.n, angst en schrik aan het knal-
oriveVaT denk?n-.. afgezien nog van het
hint voordelqke experimenteren
'aren i Sev.olgen van dien. De hande-
zieh potjes en bommetjes zijn er
'Uke hSai be.wust. dat zij in een gevaar-
Uit p;~' u ten en vflndaar dat zij ook
hen vfin ang nauwgezet de richtlij
st n» die een officiële instantie
hichtini1 fjaag v°or hen uitstippelt,
de viiiEen betreffende de omvang van
tin? j hg van de bommetjes, de afme-
Port' "agen van verkoop en het trans-
Bomln de spullen.
•1aarsnT(?'Ües en rotjes in de oude-
Van is een gebruik
en niaü IJna eerbiedwaardige leeftijd
0rh rïaTand heeft het hart in zijn lijf
waaaaaraan een einde te maken En
hert tegen knallen binnen de
hoof. ls geen enkel bezwaar. Men
wjn heus geen kind te zijn om het
feijens en wetens veroorzaken van een
er» dreun tegen de trommelvliezen
gens heel opwindend te vinden.
£>e cijfers van de rotjes- en bom
metjesverkoop liegen er niet om. Die
uuiden op een nog altijd geweldige
t opulariteit bij jong en oud. Vandaar
"at de twee grootste fabrieken in dit
on i'e' 'n Leiden en te Leeuwarden,
op het ogenblik tot over hun oren in
vf' tverk zitten om aan alle vraag te
kunnen voldoen. Dat Den Haag door
j®n verkoopverbod van rotjes men
al t uet bier de laatste keer wel wat
te bont gemaakt enige verlich
ting in die drukte zou brengen, is
dan ook absoluut niet juist. Den Haag
zal trouwens ook met dit verbod heus
wel knallen en langs clandestiene weg
toch aan zijn trekken komen.
Op de fabriek in Leiden vertelde men
ons, dat hier een heel legertje „thuis
werkers" is ingeschakeld om mee te
helpen de produktie op het vaste
oudejaarspeil te houden. Zo'n veertig
tal Leidenaren maken zich in deze
dagen verdienstelijk als wurgers",
mensen, die met behulp van machien
tjes de kartonnen hulzen met de ge
bruiksaanwijzing aan hun uiteinde „de
nek omdraaien". Anderen, waaronder
vele bejaarden, verdienen er een cent
je bij met het lontsteken, het inbren
gen van de lont, een routinewerkje. En
wat de fabrieken dan zelf niet af kun
nen, halen ze uit het buitenland, waar
bij vooral West-Duitsland een vaste
klant is met goed en veilig materiaal.
Op het ogenblik is het nog zo, dat de
rotjes en bommetjes met een afname
van enkele miljoenen tegen het oude
jaar een vaste positie innemen. De ver
wachting is echter dat zjj in de toekomst
een steeds grotere veer zullen moeten
laten aan de vuurpijlen, de minder luid
ruchtige apparaten waarbij de klem
toon meer ligt op een wilde kleuren
pracht in de donkere hemel. Reeds nu
zijn er verschillende van in de handel
en de winkeliers steken niet onder
stoelen of banken, dat zij hetliever
daarop gemunt hebben dan op de toch
altijd riskante rotjesverkoop. Natuur
lijk, de prijs ligt wat hoger, maar men
rekent er toch op, dat de vuurpijlen
met hun grotere mogelijkheden toch een
op
belangrijke winst gaan boeken
lawaaierige gedoe zonder meer. Voor
de vuurwerkfabrieken opent dat uiter
aard nieuwe perspectieven. Het geeff
hun de kans om zich nog meer te spe
cialiseren. Per slot van rekening zijn
rotjes maar rotjes en fit er in de knet
terfonteintjes onderling maar heel wei
nig verschil. Voor hen is het eigenlijke
kleurenvuurwerk de grote business en
dan in het bijzonder de zogenaamde
gronddecoraties, de staande, grote ver
lichte opschriften, waarvoor Nederland
een zeer goede naam heeft. Men ziet
kans om in levensgrote lichtletters
„Leve de koningin" te schrijven en dit
alles dan geflankeerd door draaiende
zonnetjes, twinkelende sterren, dubbele
palmbomen van jasmijnvuur, waarbij
prachtige rozettén in kleurenvuur ont
staan.
Het vervaardigen van de projectielen
lijkt zo op het oog erg eenvoudig, maar
in de vuurwerkfabrieken die meestal
ook de meeste van die erkende pret-
winkels gevestigd i<rjs kras verspreid
over de oudere stadskern. Iedereen
heeft er zo zijn vaste mannetje, zoals
wij onze feestneus" in de Jordaan we-
het «;nLe„ ï-iln- schaduw van de oude
Wester. De insider's noemen hem „Óme
liet en dat past helemaal in de sfeer
van het joviale zakendoen, zoals deze
snelle, energieke man die nu al 37 jaar
van achter zijn toonbank bepaalt. Hij is
zoals gezegd de geknipte man voor dit
vak, praat zowel letterlijk als figuurlijk
met handen en voeten het dubbeltjes-
en kwartjeswerk bij elkaar en blijft er
onverminderd vrolijk bij. De jongens
noemt hu steevast Kees, meisjes vast
en zeker Cornelia en daar heeft ieder
een vrede vaee. Bij hem, wij weten het
uit ervaring, hangt altijd een lolletje in
de lucht.
In onze prille schooljaren waren we
vaste klant bij hem voor de lading
van ons klappertjespistool. Sindsdien
kunnen we niet bepaald zeggen, dat
wij zijn knusse zaakje frequenteren,
maar als wp er nog eens binhenstap-
pen hangt er altijd nog dezelfde, iet
wat zoetige geheimzinnige geur van
papier en lijm en is de helfe santen
kraam van maskers, mutsen, slingers
e.d. onveranderd.
Met het oog op de oudejaarsverkoop
hebben we „Ome Piet" een extra be
zoekje gebracht, gewoon een middagje
meegedraaid met de verkoop-in-gein.
En daarmee hebben we gezien, dat de
oude klassieke pesterijtjes als „Old sol-
diers never die" nog steeds opgang
maken. De flesjes met ijswater, om
iemand een onrustig zitvlak te bezor
gen, zijn nog immer favoriet en tot twee
maal toe waren we getuige van de
trouw aan het dunne gummikussentje,
waarop men in zijn argeloosheid stevig
gaat zitten, waardoor het ding onmiddel
lijk de meest genante geluiden veroor
zaakt.
O zeker, in de uitvoering is wel het
een en ander veranderd. Maar „het
blijft lopen", vertelt Ome Piet opgewekt.
Afleggertjes zijn er maar weinig. Het
zogenaamde „vieze mannetje" is er zo
eentje. Je weet wel dat kleine poppe
tje dat je iets moet toestoppen waarna
het een hoopje doet. Nee, het „vieze
mannetje" ligt er nu een beetje uit,
maar ik denk er niet over om hem
weg te doen, want ik weet héél zeker
dat hij straks weer in de gratie komt."
We hebben het allemaal weer eens
bekeken, de kleine korreltjes, die je stie
kem in iemands borrel moet gooien,
waardoor er binnen de kortst mage-
lijke tijd een aantal net echte wormen
in het sterke nat drijven, de knalkurk,
de schokring, de bordenwipper, de
saladewurmen, de vlamwatten, de siga
retten, die na één trek verpulveren, de
collectie snorren, baarden en maskers.
„Ome Piet" danste er omheen als
een commerciële nar, die bij elk attri
buut een lachertje ten beste gaf, welke
de verleiding tot kopen heel erg groot
maaket. Alleen als echte vrolijke broek
kun je dit werk volhouden. Denk eens
even in, je moet altijd zelf beginnen
met leuk te zijn en dan nog om jezelf
lachen ook. Dat is nodig om de gang er
Advertentie
Stuur even een briefkaart aan ATAG n.v. postbus 60
ULFT en U ontvangt gratis de meest inspirerende
brochure voor kook- en bakapparaten.
Vertrouwen verwekt trouw",
schrijft P. C. Hooft. Hij bedoelt
dat wie aan anderen vertrouwen
schenkt, deze schenking (door
gaans) beloond ziet, doordat degenen
aan wie vertrouwen geschonken werd,
op deze schenking spontaan reageren
door „trouw" te zijn. Wat hier net
veel woorden uiteen gezet werd, wist
Hooft in drie samen te vatten. Deze
kernachtige kortheid kenmerkt het afo
risme, maxime of hoe men het noemen
wil. Het wordt in ons land niet overda
dig meer beoefend, hoewel een der
grondleggers van het Nederlands be
schavingsleven, Erasmus, beroemd werd
door zjjn alom nagevolgde „Adagia".
H. de la Fontaine Verwey verzamelde
in een door L. J. G. Bo-icher. Noe.'ri
emde 39, 's-Gravenhage fraai uitge
geven bundeltje een aantal „Leringen
van Staat" van P. .C Hooft. De ze-
ventiende-eeuwer schreef ze in de
kantlijn van zijn Leven van Hendrik de
Grote, maar ze werden in onze tijd niet
opnieuw uitgegeven. De keuze van De
la Fontaine Verwey toont aan: hoezeer
ten onrechte. Als één auteur in de gou
den eeuw in staat geacht moet worden
aforismen te schrijven, dan Hooft
Deze „Leringen van Staat" bewijzen
het. Het aangehaalde voorbeeld demon
streert, dat het aforisme wezenlijk
een werk van taalkunst is. Ritmisch
is het zeer harmonisch, een ritme dat
versterkt wordt door de herhaling van
vertrouwen verwekt en die van Trouw.
Dat ook een andere structuur moga-
qjk is, demonstreert enkele bladzijden
verder: „Wantrouwen wekt ontrouw".
Doordat vertrouwen hier wantrouwen
werd, kon ver niet herhaald worden.
Het kon er best staan, maar het behoeft
niet. Te minder waar het ritme van de
regel anders kwam te liggen door de
klemtoon op óntrouw.
Er bestaat wel eens misverstand over
het aforisme alsof de vorm ervan er niet
zoveel toe doet. De vorm doet er alles
toe. Hooft wist dat. Uiteraard. Daarvoor
was hjj onze grootste zeventiende-
eeuwse kunstenaar met de taal. G.K.
(Advertentie)
Fluorescent tehuizen
in te brengen en het klimaat voor de
dikwijls wat preutse klant „lekker te
maken". En geloof me, dat moet je
kunnen. Ik heb wel eens de indruk, dat
het vroeger allemaal wat beter zat,
de mensen ook beter feest konden vie
ren, en er ook meer geduld voor hadden.
Nu moet alles haast-je-rep-je, snel en
veel drinken, veel en vlug dansen. Maar
dat is toch niet het echte feest Je
moet je gemak nemen voor een geintje.
En laat de ouderen maar gerust de
gangmakers zijn.
De wals en de valeta doen het nog
gerust, ook voor de jongeren. Maar die
moeten hen gewoon ontdekken. Aan een
echt feestje moet je zorg besteden, ge
loof me, ik kan het weten." Dit was
de raad die „Ome Pjet" ons meegaf
voor de komende feestdagen, aan de
vooravond van het rotjesoffensief 1961.
HAYE THOMAS
fcnpf'f obas „ome Piet" staat voor niets. Hij heeft de bommen, rotjes en
'erfonteinen in alle soorten. En voor de liefhebbers van wat kleur nog vuur
pijlen ook.
(Advertentie)
VAN HET WERELDBEKENDE HUIS „CAMUS"
Alleen gedurende November en December 1961 en
Januari 1962, zolang de voorraad strekt, wordt dit
GROTE COGNAC-GLAS U
boden door Uw slijter-wijnhandelaar,
bij aankoop van ELKE fles Camus
Vele bedreven hebben weliswaar de
wijsheid gehad, al maanden geleden
hun geschenken te bestellen, maar dat
wil nog niet zeggen dat zij, of zelfs maar
de leveranciers, ze nu ook hebben ont
vangen. Veel is op dit gebied afkom
stig uit het buitenland en daar willen
de levertijden nogal eens lang zijn. En
de handelaar maar telefoneren en tele
graferen naar de fabrieken: „Waar
blijft mijn bestelling?" Hééft hij
de goederen eindelijk en is hij er In ge
slaagd met spoed de reclametekst er
op te doen aanbrengen, dan levert hij
ze meestal met spoed zelf af bij zijn
opdrachtgever. Die bezorgt de poste
rijen dan juist voor de feestdagen nog
enige zakken vol extra-werk. Want het
gaat bij al dit moois waarachtig niet
om kalenders en zakagenda's en kleine
aantallen alléén.
Nederland kent vele handelsonderne
mingen die zich in relatiegeschenken
hebben gespecialiseerd, een tiental grote
en, ruwweg geschat, een tweehonderd
kleinere. Zij zorgen voor de tastbare
De combinatie baro/thermof hygrometer
in Spoetnikmodel. Een geschenk dat de
gever bij een afname van duizend stuks
op f55 komt te staan. Zou het dikwijls
worden 9eraadpleegd?
ment hebben te bieden maar temidden
van ondernemingen met monstercollec
ties van duizenden geschenken toch nog
wel een aardige boterham bij elkaar
avonturieren.
De handel in relatiegeschenken
bloeit, mag men vaststellen. Het Ne
derlandse bedrijfsleven heeft voor de
ze spruit der reclame per jaar vele
miljoenen over, in navolging van het
buitenland, onder invloed van de con
junctuur en in de verblijdende weten
schap, dat relatiegeschenken wat be
ten men verwacht immers dat hij al
wat er aan luxe- en gebruiksartikelen
aan de markt is, kan leveren. Dit ver
eist ook goede contacten met fabrieken,
ontwerpstudio's en inrichtingen die vol
gens de wensen van de klant en de eisen
van het materiaal zorgen voor het op
drukken, graveren, etsen, stempelen,
lakken of hoe dan ook aanbrengen van
de reclametekst op het artikel. Een
uitgebreide cartotheek met oprichtings
data en andere gegevens van bedrijven
is voor het tijdig doen van offerte (de
concurrentie is fel!) onmisbaar. Men
moet de klant bij het bepalen van de
keuze van een geschenk kunnen advi
seren: die keuze een bepaalde richting
weten uit te sturen aan de hand van
het begrote bedrag, het aantal èn de
status van de mensen die de gever er
Deze kleerborstel „in zeer geslaagde
uitvoering" is, zo werd ons verteld,
een attractie voo* de kinderen.
terecht. Er zjjn (gas)aanstekers in vele
luxueuze uitvoeringen, bureaukalenders
en -klokken, vulpensets en varkenslede
ren sigaren- en sigarettenetuies, tassen
en portefeuilles, magnetische presen-
teerbladen-met-glaasjes(!) en elektri
sche wandklokken, parfumverstuivers
en schaarasbakken op statief, Italiaan-
mee wil plezieren. Elke bestelling kan se kunstdrukkalenders met vele voor-
worden uitgevoerd, zeker, vooral met treffelijke reprodukties, fraai Pools hout-
Ho o tnpnnseincqmnftpliikhprïpn Vflll c.v»riTT7or»lr w-i^f
de vele toepassingsmogelijkheden van
de plastics, maar een sleutelring die
behalve van een Ieren label mét de
firmanaam ook nog is voorzien van een
loep, een kompas, een zakmes, een na-
gelvijl en een rolcentimeter moet men
de klant toch wel uit het hoofd praten.
Een historisch voorbeeld overigens,
deze broekzak-vol...
De Nederlander krijgt bijzonder graag
iets cadeau. Wie, zo heeft de ervaring
geleerd, in zijn binnenzak vier (dure)
ballpoints heeft zitten, kan verrukt zijn
met een vijfde, ook al kost die maar
een paar dubbeltjes. Eu de goedkope
ballpoint staat dan ook al jarenlang als
relatiegeschenk aan de top. Maar voor
attenties bij openingen en heropeningen, Schoenlepel, gecombineerd met flesope- die luttele dubbeltjes zijn er ook as-
jubilea en verjaardagen, maar vooral ner. „Mag", zegt de reclamefolder „in bakken en boodschappenlijstjes verkrijg-
voor kerst- en nieuwjaarscadeaus. Zij geen enkel huishouden ontbreken' ook haar, briefopeners en gereedschapset
doen goede zaken, ook de door de grote --•-•» u:s 99 iac c nil an Irbimlrnii an 1.- HAfCil infpL'l'llli-
broers geringschatte „zolderklanten"
de lieden met de eenmansbedrijfjes, die
slechts een zeer bescheiden assorti-
Een brief ordner metzes glaasjes.
Ook voor de fles port of sherry kan de
handelaar in relatiegeschenken nog wel
zorgen.
niet bij uw cliënten."
treft de belasting voor honderd pro
cent als onkosten mogen worden af
getrokken. Met het oog op het laat
ste wordt er menigmaal een fijn be-
lastingpolitiek spelletje gespeeld. Eén
bedrijf is daarin een „meester": het
heeft van Nederlands grootste onder
neming in relatiegeschenken al zó
veel artikelen gekocht (maar nog
niet weggegeven), dat het in voor-
raadkwantiteit inmiddels zijn leveran
cier is voorbijgestreefd. Nimmer, be
grijpt men, is de handelaar in rela
tiegeschenken met verlaging van de
omzetbelasting bijster ingenomen...
Wie in die wonderlijke reclamehoek
der relatiegeschenken (en van de voor
jes, schenkkurken en koersomrekenli-
nealen, theelepeltjes en parkeermeter-
tjes, rijbewijseluies en telefoonklapper-
tjes, thermometers en zakborsteltjes,
Maar ook wie een kostbaarder ge
schenk zoekt, kan daarvoor zeer wel
Wie zijn sleutelbos te licht vindt,
snijwerk, met koper ingelegd, prachtige
specimina van de Nederlandse glas- en
kristalindustrie en een schier onuitput
telijke voorraad Delfts blauw. Ca
deaus, die hetgeen zelden voorkomt
óók bij afname van een groot aantal
toch nog altijd tientallen guldens kosten,
artikelen van de beste binnen- en bui
tenlandse merken.
Van sommige luxc-relatiegcschen-
ken kan men zich afvragen, welk
praktisch nut ze nu eigenlijk wel heb
ben. Zeker, een technicus zal zo'n
zakrekenlineaal nog weieens kunnen
gebruiken en een uit kunststof ver
vaardigde en beslist onbreekbare as-
bak zal ook wel liebt van pas ko-
men. Maar hoe dikwijls zal de com-
binatie baro-thermo-hygrometer een
instrument in Spoetnikmodel dat
bij afname van duizend stuks nog
vijfenvijftig gulden kost, worden ge
raadpleegd? En zou een sleutelhan
ger met vergulde rolmeter werkelijk
zoiets fijns voor „hogere technische
mensen" zijn, zoals de folder be
weert? En zouden medici, ingenieurs
en laboranten inderdaad die kleine
zakmicroscoop „met twee onder-
zoekglaasjes, ideaal voor controle op
weefsels" gebruiken?
Toch moet de handelaar in relatie
geschenken van dergelijke zaken altijd
wel een monsterexemplaar in voorraad
hebben. De man die onlangs op een
Duitse jaarbeurs voor tachtig gulden
een in gepolijst messing uitgevoerde si-
garettenstandaard in de vorm van een
wereldbol .kocht, zomaar op de gok,
ondervond dat weer eens. 't Was eigen
althans zijn ingestopt, en daar komt het
in de praktijk hoogst zelden van. Maar
toen die handelaar de bol in zijn show
room had staan, had hij er aan de direc
teur van een groot bedrijf al vijftig van
verkocht...
Relatiegeschenken. Ze zijn er in tal
loze variëteiten, verschillend naar aard
kwaliteit en prijs. De klant staat met
zijn bestellingen voor niets. De handel
evenmin. Zij kan zeer bruikbare ge
schenken leveren maar komt de op
drachtgever, ais dat dan per se moet,
evenzeer tegemoet in diens wensen naar
overdreven luxe en soms praktische nut
teloze zaken, de klant blijft koning.
Relatiegeschenken, goedkoop of duur,
ze verkleinen, om nog éénmaal een
verkoopbrief te citeren, de afstand tot
de klant en vergroten de oniz^t. Het
Nederandse bedrijfsleven heeft blijk
gegeven, hierin veel waars te zien. Het
geschenk heeft zich in ons land bij het
verstevigen van zakelijke banden' een
belangrijke plaats verworven. Dat zal
met de komende feestdagen opnieuw
blijken.
PAUL KLARE
het kopend" publiek bestemde toegift- kan er een zwaarvergulde rolcentimeter lijk en onhandig ding: trek het deksel Onder de vele combinaties met sleutel-
artikelen) zijn brood wil verdienen, moet aan krijgen. Maar ook een „kwartjes- omhoog en er verschijnen vijfentwintig ringen is vooral deze, met Zwitserse
een veelomvattende warenkennis bezit- automaat". sigaretten wanneer die er tevoren parkeermeter, de laatste tijd in opkomst
