'gelen
Brussel neemt
tegen OAS-filiaal in België
Relatie met neonazi's
in Z.-Tirol dubieus
Wel hand- en
spandiensten
aan SALAN
...MEI
DIT BOEKJE
KUN! u om
TERECHT... i
Voorlichting schiet tekort
KUNSTMATIGE ORGANEN
Opnieuw
traangasduel
Jong
GELOVIGEN LEVEN WEINIG MET CONCILIE MEE
BESCHERM
RDTER5EPT
Curieuze activiteiten van (en rond) de MAC
etje m putje
verdronken
„Indonesiërs zijn
halsstarrig
De opvattingen
van de curie
Spel en kaarten
j
De Londense Times
Amerikaanse senator:
„Krachtiger optreden
tegen Soekarno!"
Protest van de oud-
strijders
Interkerkelijk overleg in Nieuw-Guinea
V B
DINSDAG 6 FEBRUARI 1962
(Van onze Brusselse corres
pondent)
BRUSSEL, 6 febr. Op vra
gen van een parlementslid naar
de activiteiten van de met de OAS
verbonden neo-fascistische bewe
ging „Mouvement d'Action Civi-
que" (MAC) heeft de minister
van Binnenlandse Zaken, Vèr-
meylen, in het Bulletin van Vra
gen en Antwoorden medegedeeld
dat de Belgische veiligheidsdienst
sedert verscheidene maanden aan
dachtig de gedragingen van deze
organisatie volgt. De minister is
van mening, dat de MAC de
openbare orde verstoort en de
het Amerikaanse
ngsverbod
goede betrekkingen met de Fran
se regering in het gedrang brengt.
Hij heeft dan ook administratieve
maatregelen getroffen die even
wel voorlopig nog geheim moeten
blijven.
Keltische kruisen
Ontevreden Belgen
1:
iillli
msm
0,> staat a
'mmu
(Van onze Romeinse corres
pondent)
ROME, 2 febr. In verschil
lende landen blijken het medele
ven, het meewerken en het mee
bidden voor het komende Con
cilie en de voorbereidingen
IJzeren long en kunstmatige nier redden
mensenlevens
daarvan nog ver beneden
de hoop en verwachtingen
te liggen. Dit zeggen de
kerkelijke leiders. De paus heeft
echter télkens de nadruk erop ge
legd, dat het concilie een zaak is
van en voor de gehele Kerk, niet
van de bisschoppen, de enkele
honderden commissieleden en de
dunne laag specialisten, geestelij
ken als leken, alléén. Bij de slui
ting onlangs van de derde zit
tingenreeks der centrale commis
sie wijdde de H. Vader wederom
een uitvoerige passage van zijn
rede hier aan.
me
-- -
VELSEN NOORD, 6 febr. Naar
eerst thans bekend is geworden, is
hier zondagmiddag een anderhalfjarig
jongetje in een gootsteenputje achter
de ouderlijke woning verdronken. Het
gezin was uit de tuin de woning binnen
gegaan en de kleuter drentelde er ach-
teiaan. Toen de vader even later ging
kijken, waar hij bleef, vond hij het kind
voorover gevallen in het putje. IJlings
ontboden medische hulp mocht niet
meer baten.
LONDEN, 6 febr. (Rtr) Het Britse
blad de Times beschuldigde vandaag
Indonesië van halsstarrigheid in het ge
schil over westelijk Nieuw-Guinea.
Er is een tijd geweest waarin Neder
lands onwil ertoe bijdroeg dat emoties
werden aangewakkerd, die Soekamo en
zijn volgelingen thans met alle moeite
verhit willen houden, aldus het blad.
Dit gaat niet langer op. De meeste Ne
derlanders zouden zich graag verlost
zien van een politieke en economische
last.
Gelukkig zijn de Verenigde Naties als
bemiddelaar gaan optreden en alle lan
den die er ongelukkigerwijze bij betrok
ken zijn, dienen de pogingen van de vol
kerenorganisatie te bevorderen.
Accentverschillen tussen Groot-Brit-
tannië, Australië, de Verenigde Staten
en andere landen staan een regeling
door onderhandelingen niet in de weg.
Het zijn thans de Indonesiërs die hals
starrig zijn, aldus de Times.
WASHINGTON, 6 febr. (UPI) Op
het Amerikaanse ministerie van Bui
tenlandse ziaken is gisteren druk uitge
oefend „sterker diplomatie en leider
schap" aan de dag te leggen, met het
oog op de mogelijkheid van een Indo
nesische gewapende actie tegen Neder
lands Nieuw-Guinea. De republikeinse
senator Robert L. F. Sikes vroeg het
State Department Amerika's zevende
vloot voor de vaarwegen die tot Nieuw-
Guinea toegang geven, te stationeren.
Dit, aldus de senator, „is zulk een
simpele en voor de hand liggende
maatregel dat hij niet tot de verbeel
ding van het Sta'j Department zal
spreken. Tenslotte zou men er de ge
voelens /an de heer Soekarno door
kunnen kwetsen en dat kan met". Si
kes deed een heftige aanval op de pre
sident van Indonesië. „Soekarno is een
dictator rlie flirf, 'met de communision
en die van hen grote loeveelheder. wa
pens heeft ontvangen", zei hij. „Hij
heeft ook veel meer Amerikaanse bui
tenlandse hulp gekregen dan waarop
hij aanspraak kon maken. Hij is weer
een van die neutralen die op onze kos
ten zaken doen, met de roden". Sikes
drong er bij het ministerie op aan, een
grens te trekken en tegen Soekarno te
zeggen „tot hier en niet verder".
febr. De federatie
oud-strijdersorganisa-
mmen gezonden aan
Ambassadeur en de
^ster-president om te
het Amerikaanse
or chartervliegtuigen
Fitheden voor Nieuw-
|am aan de Amerikaanse
vordt gesproken over een
JFvrier.deli.jke daad. die de
fanse gevoelens in ons land
en de Navo-solidariteit niet
Lal komen.
■telegram aan prof. De Quay
pit uitgedrukt over de Neder-
eactie op het Amerikaanse be-
federatie dringt aan op wij
de officiële teleurstelling
jenen van een scherpe pro-
De bewindsman heeft echter niet ge
antwoord op de vraag of men enige
waarde moet hechten aan de onthullin
gen van de Weense krant Arbeiter
zeitung" aangaande de contacten die
tussen Belgische en Oostenrijkse neo
nazi's zouden tot stand zijn gebracht.
De Arbeiterzeitung schreef dat de
Zuid-Tiroolse kneedbomspecialisten te
Antwerpen worden opgeleid door offi
cieren van het vroegere Belgisch-Con-
golese leger en door leden van de
Vlaamse en Waalse SS-regimenten die
gedurende wereldoorlog II aan het
Oostfront hebben gestreden. Merkwaar
dig in dit verband is dat de Oosten
rijkse regering tot dusverre langs diplo
matieke weg aan de Belgische regering
geen enkel verzoek om inlichtingen
heeft geadresseerd. Ook op de be
schuldigingen in de Arbeiterzeitung
heeft zij niet gereageerd.
Naar men gisteren vernam, heeft
minister Spaak de Belgische ambas
sade te Wenen opdracht gegeven bij
het Oostenrijkse ministerie van bui
tenlandse zaken te informeren op
welke grond de beschuldigingen van
de Weense krant berusten. Men ver
wijst te Brussel voorts naar een
zaterdag door het Zwitserse dagblad
Nationalzeitung gepubliceerd artikel
waarin de vraag wordt gesteld of de
beschuldigingen van de Arbeiterzei
tung niet bedoeld zijn om minister
Spaak in discrediet te brengen.
Volgens deze Zwitserse krant is de
coïncidentie van de „onthullingen"
met de kritiek van de Oostenrijkse
socialistische pers inzake Spaaks
houding ten aanzien van het toetre
den van neutrale staten tot de Euro-
markt inderdaad vrij zonderling.
Dat de MAC bestaat, valt intussen
niet te ontkennen; de Keltische kruisen
op de muren te Brussel en in sommige
Belgische stations, het in Frankrijk
verboden half-clandestiene weekblad
„Nation-Belgique, Nation-Europe" en
de openbare vergaderingen van de
beweging te Brussel laten dienaan
aande geen twijfel. Maar over het
elang van deze Belgische „OAS-
filialen" lopen de meningen sterk uit
een. De MAC, schrijft een Brussels
weekblad van onbesproken faam, is
„een salade, een macédoine" met
velerlei ingrediënten: een zekere dosis
idealisme, verzet tegen het communis
me, de erfenis van Charles Maurras en
Foster Dulles, het corporatisme van
Salazar, een in een paternalistisch
kleedje gehuld rassisme en vooral de
cultus van de macht". Ideologisch be
nadert deze salade de doctrine van
Salan vrij dicht, maar daarbij schijnt
net parallellisme zich toch te beperken,
ook al is het een publiek geheim dat
de MAC aan de OAS op het vlak van
de public relations hand- en spandien
sten bewijst. Pamfletten van de OAS
worden in België gedrukt en door
(Advertentie)
i
koeriers van de MAC naar Frankrijk
overgesmokkeld.
Voor een werkelijk revolutionaire
beweging fs België echter geen gunstige
voedingsbodem: dat bewijst de Vlaam
se beweging, die zich 75 jaar lang
zonder één schot, altijd strikt binnen
de grenzen van de parlementaire lega
liteit heeft gehouden. Wel is België een
land van kankeraars en ontevredenen
die in geen enkele regering, geen enke
le partij en geen enkele wet vreugde
kunnen scheppen. Bij een enkel geval
neemt die sjagrijnigheid wel eens meer
rumoerige vormen aan, en dan beleeft
men de geboorte van een „fascistische
partij", die, zoals het Rexisme in 1935,
in één slag 25 afgevaardigden naar
het parlement zendt, maar die vier
jaar later weer als sneeuw voor de zon
is weggesmolten.
Het is goed mogelijk dat België op
dit ogenblik weer aan een van die perio
diek opduikende koortsaanvallen onder
hevig is, welke het land ontvankelijk
maken voor een uitbarsting van kwaad
humeur. Het is mogelijk, want de mis
noegdheid om de gang van staatszaken
is in dit land algemeen. Het milieu
waarin de ontevredenheid woekert is
echter te heterogeen dat een neo-fas-
cistisch partijtje als de MAC daar een
voordeel mee zou kunnen doen. Er
heerst ontevredenheid bij de Waalse
mijnwerkers, die volgende week om een
locnkwestie weer in staking gaan. Er
heerst ontstemming bij al diegenen die
meer dan 10.000 florijnen verdienen en
onroerend goed of aandelen bezitten,
want deze klasse van lieden gaat door
de regering als citroenen worden uitge
perst; en in heel het land heerst onte
vredenheid over de nieuwe taaiwetsont
werpen die zowel bij de Walen, de
Brusselaars als de Vlamingen grote
gramschap hebben verwekt. Maar geen
vai. deze categorieën van misnoegden
verwacht heil van de MAC, wiens enige
recruteringsterrein de zeer beperkte
kring is van verbitterde oud-kolonisten
zoals generaal Janssens, een paar Waal
se ex-SS'ers en een stuk of wat stuur
loze studenten die ervan dromen einde
lijk eens de mouwen te kunnen opstro
pen maar die in de partij van Theo Le-
fèvre daartoe de kans niet krijgen.
Van geen der MAC-lelders gaat ove
rigens de bekoring uit welke destijds
Degrelle le beau Léon op de mas
sa jieeft kunnen uitoefenen. Drie hono
rabele burgers tronen aan de top van
de beweging: Eén is een gepension-
neerd kolonel van het koloniale leger,
éér. een oud-kolonist, de derde is di
recteur van de federatie van het katho
liek technisch onderwijs in België. Al
le drie kunnen een brevet van onver
valst civisme overleggen: de eerste
vluchtte in 1942 naar Engeland, waar
hij bij de Belgische strijdkrachten
dienst nam; de twee anderen zijn oud-
politieke gevangenen die met de Duit
se concentratiekampen hebben kennis
gemaakt.
Is dit antifascistische trio alleen
maar de patriottische gevel om het
werkelijke gelaat van de MAC te ver
bergen? Sommigen geloven het, want
de werkelijke motoren van de beweging
zij de 34-jarige Brusselse arts Teich-
mann'en de 40-jarige handelaar Thi-
riard. Over geen van deze twee is veel
bekend, behalve dan dat Jean Thirard
ook via de beweging „Jong Europa"
contact onderhoudt m >t Duisland en
met de OAS in Frankrijk. Niet echter
me' Nederland. Want, zo verklaart
men in de MAC „voor dergelijke din
gen hebben de Nederlanders kennelijk
te weinig fantasie".
■Lb
"FWfurig j|s
lru,„, C™ra!e
o.ihk zendt
"viti de iJUÉ
e Postspaarbank
febr. (UPI) De Sov-
[inesië zullen vermoede-
pen verdrag sluiten ter
culturele betrekkingen
aden.
(Van onze medische medewerker)
Wetenschap en techniek
zijn zover gevorderd
dat het mogelijk is ge
worden het uitvallen
van sommige vitale or
ganen (hart, longen,
nieren) althans tijdelijk
op te vangen. Het ver
vangen van ledematen
en gebitten door prothe
sen blijft in deze kro
niek buiten beschou
wing. De ijzeren long
dateert al uit de jaren voor de laatste
oorlog.
De naam is eigenlijk met juist want
dit toestel kan de long niet vervan
gen. Als de longen zelf niet goed
meer functioneren en de uitwisseling
van zuurstof en koolzuur als gevolg
daarvan onvoldoende is. kan een ijze
ren long niet baten.
De natuurlijke inademingsbeweging
komt tot stand als de ademhalings
spieren middenrif-tussenribspieren)
zich samentrekken waardoor de borst
kas uitzet. Er ontstaat in de groter
geworden ruimte een luchtverdunning
waardoor de buitenlucht wordt aan
gezogen. De longen doen bij de adem
halingsbewegingen slechts passief
mee Bij enkele ziekten o.a. kinder
verlamming, botulisme (een vorm van
voedselvergiftiging) kan een verlam
ming van de ademhalingsspieren op
treden De iongen zelf blijven geheel
intact maar omdat er te weinig lucht
wordt aangezogen kunnen zij niet vol
doende zuurstof uit de lucht opnemen
en koolzuur afgeven.
De ijzeren long is een grote doos of
trommel waarin de patiënt hermetisch
wordt opgesloten, alleen zijn hoofd
b'ijlt er buiten. Als door middel van
een zuigersponip ile luchtdruk in de
trommel wordt verlaagd ontstaat een
luchtverdunning in de trommel en bui
ten de borstkas van de patient. Pe
borstkas wordt hierdoor iets uitgerekt
en nu ontstaat er als bij de natuurlijke
ademhaling in de borstkas een lucht
verdunning en zaï de buitenlucht wor
den aangezogen. Hierna wordt de lucht
druk in de trommel weer verhoogt!
waardoor de borstkas kleiner wordt en
de lucht weer wordt uitgedreven. Men
kan het aantal kunstmatige ademhalin
gen naar behoefte instellen.
Hoewei mei de Ijzeren long vele
mensenlevens zijn gered, heeft dit toe
stel een aantal bezwaren. Het is groot,
log, moeilijk te hanteren en boven
dien zeer kostbaar. De laatste jaren
wordt daarom in bijna alle gevallen
gebruik gemaakt van veel kleiner be
ademingstoestellen, o.a. de poliomat.
Deze zijn niet alleen gemakkelijker
te hanteren maar hebben bovendien
het grote voordeel dat de patiënt ge
woon in bed kan liggen of zelfs zitten.
Het principe is weer een zuigpers-
pomp die ritmisch in het gewenste
tempo een bepaalde hoeveelheid lucht
uit een slang zuigt en een geiüke hoe
veelheid verse lucht er weer in perst.
De slang wordt via een kleine kunst
matige opening vóór in de hals in de
luchtpijp gebracht, in tegenstelling
tot de natuurlijke ademhaling en de
ijzeren long geschiedt de inademing
hier door inblazen van buitenlucht
direct in de luchtpijp en niet door aan
zuigen.
De ijzeren iong en andere beade
mingsapparaten zorgen dus voor aan
voer van verse lucht en afvoer van
afgewerkte lucht naar, respectievelijk
uit, de longen die zelf gezond moeten
zijn om de gasuitwisseling tussen long
blaasjes en bloed tot stand te kunnen
brengen.
In tegenstelling tot de ijzeren long
neeft de kunstmatige nier wel tot
doel het orgaan zelf zij het voor
enkele uren te vervangen.
De nier is een zeer ingewikkeld or
gaan met verschillende taken, o.a. het
constant houden van het „milieu inté
rieur", met name van de hoeveelheid
water in het lichaam. Als iemand
veei drinkt zullen de nieren meer uri
ne gaan produceren en omgekeerd,
als de opgenomen hoeveelheid vocht
beperkt wordt of veel vocht met zwe
ten, diarree of bloedverlies verloren
ljjke gevallen kan het verwijderen van
deze stoffen uit het bloed levensred
dend zijn en gelukkig zijn wij daar
toe tegenwoordig in staat door mid
del van de kunstmatige nier. Na het
verwijderen van de schadelijke stoffen
uit het bloed heeft men in de meeste
gevallen wel een week de tiid om af te
wachten of de urineproduktie weer op
gang komt. Is dat het geval dan treedt
niet zelden een bijna volledig herstel
op van de nierfunctie en kan de pa
tiënt als genezen worden beschouwd.
Komt de nierproduktie niet op gang
dan zal de hoeveelheid schadelijke
stoflen in het bloed weer toenemen en
kan men na een week overwegen of
tot herhaling van de spoeling met de
kunstmatige nier moet worden over
gegaan.
De kunstmatige nier is ee« in prin
cipe niet zo erg Ingewikkelde appara
gaat zal de urineproduktie verminde
ren tot een bepaalde grens. De urine
produktie blijft echter doorgaan omdat
een andere belangrijke taak van
de nieren, de verwijdering van afval
stoffen niet in het gedrang mag ko
men. Deze regulatie staat onder in
vloed van verschillende hormonen en
van de hoeveelheid bloed die de nier
krijgt aangeboden. Simplistisch voor
gesteld kunnen wij de nier beschou
wen als een zeer ingewikkelde, den
kende zeef die waardevolle bestand
delen van het bloed niet en water
met afvalstoffen wel doorlaat. Verder
verwijder- de nier stoffen waar een
teveel van is of waaraan het lichaam
geen behoefte heeft. Al het overtolli
ge keukenzout dat wij dagelijks ge
bruiken wordt, zolang hart en nie
ren gezond zijn, met de urine afge
scheiden. Als de nier niet goed mêer
functioneert en de afvalstoffen in on
voldoende mate verwijderd worden zal
de hoeveelheid van deze stoffen in het
bloed toenemen en ontstaat de zoge
naamde niervergiftiging. In langzaam
verlopende gevallen kan veel bereikt
worden met een eiwitarm dieet; dc
nieren die nog we] een normale hoe
veelheid urine produceren zijn dan
nog in staat een geringer aanbod var;
afvalstoffen te verwerken. Zoutbener-
king is daarbij vaak maar niet altijd
gewenst.
Geheel anders ligt net probleem bij
een plotseling optredende ernstige
nierbeschadiging, bijvoorbeeld door
een vergiftiging met kwikverbindin
gen. In dat geval produceert de nier
in het geheel geen urine meer en zul
len afvalstoffen en andere schadelijke
stoffen niet meer verwijderd kunnen
worden en zich ophopen in het bloed.
Na enkele dagen tot een week treedl
dan een dodelijke niervergiftiging op.
Als de nieren niet onherstelbaar zijn
beschadigd, komt de nierproduktie na
een tot twee weken wel weer op gang.
Zonder hulp van buitenaf zou de pa
tiënt dan echter al overleden zijn, ver
giftigd door de ophoping van schade
lijke stoffen in het bloed. In derge-
tuur. De Nederlander Kolff heeft de
kunstmatige nier voor het eerst met
succes toegepast.
Het bloed van de patiënt wordt via
een naald in een armader afgeno
men op dezelfde wijze als bij een
donor voor een bloedtransfusie. Het
bloed wordt door een meterslange
vliezige ceilofaanslang gevoerd en ten
slotte via een ader in de andere arr,
weer ingebracht. De slang bevindt
zich in een bad met een zorgvuldig
samengestelde vloeistof. Cellofaan
heeft de voor dit doei gelukkige eigen
schap, dat het geen bloedlichaampjes
en geen eiwit doorlaat maar wel a.o.
de schadelijke stoffen die het lichaam
via de nier niet meer kwijt raakt.
Door er voor te zorgen dat de spoel-
vloeistof zodanig is samengesteld dat
de concentratie van de zouten die het
cellofaanvlies wei kunnen passeren on
geveer even hoog is als in het bloed,
kan men vrij goed regelen welke stof
fen wel en welke niet uit het bloed
verwijderd zullen worden. De behan
deling met de kunstmatige nier duurt
ongeveer 6 uur, een tijd waarin de
ziekenhuisstaf (medici, verpleegsters)
apotheek en laboratorium onder hoog
spanning werken.
Er is nog een andere methode, om
de afvalstoffen uit het bloed te verwij
deren, namelijk door het spoelen van
de buikholte via een gaatje in de buik
wand met de ooven beschreven spoel-
vloeistof. Er wordt dan gebruik ge
maakt van het feit dat het buikvlies
dat de darmen omgeeft en waaronder
talloze kleine bloedvaatjes liggen op
dezelfde wijze als het cellofaanvlies
kan fungeren. Het buikvlies wordt dan
als kunstmatige nier gebruikt. Deze
behandeling duurt echter langer, on
geveer 1'/» tot 2 dagen. De resultaten
van deze twee spoelmethoden zijn voor
zover mjj bekend ongeveer gelijk. In
ons land zijn enkele kunstmatige nie
ren, terwijl men in een aantal zieken
huizen de apparaten voor spoeling van
de buikholte voor gebruik gereed
heeft staan.
Wanneer vastgesteld wordt, dat de
leden der Kerk onvoldoende belang
stelling opbrengen voor het concilie
laat staan dat zij blijk geven van
de wil om het concilie naar eigen
vermogen en plaats mee te dragen
dringt zich de vraag op. of aan deze
leden voldoende hulp geboden wordt
om die belangstelling te vormen. Het
zou onlogisch zijn dan in de eerste
plaats te wijzen op een gebrek aan
voorlichting vanuit het hart der voor
bereidingen, vanuit Rome. Men moet
beginnen met de plaatselijke Kerken
uit te nodigen tot een gewetensonder
zoek. In hoeverre is een gebrek aan
juiste en goed geplaatste voorlichting
van plaatselijke intern kerkelijke kant
wellicht oorzaak van de onve schillig-
heid der lidmaten? Wordt de parochie
vanaf de kansel onderhouden over de
belangrijkste religieuze gebeurtenis
dezer eeuw? Leggen de godsdienstige
gemeenschappen, de Katholieke Actie
en, iets meer naar de periferie, de
talloze katholieke organisaties voor
hun leden voldoende nadruk op de
aanstaande Kerkvergadering? Dit zijn
slechts vragen, geen insinuaties. Van
een volgende orde zijn de pubiikaties
in en door de radio, de televisie, de
tijdschriften en de dagbladpers; vanaf
de wetenschappelijke verhandeling tot
het eenvoudige verhaal in een school
blad, vanaf beschouwingen tot nieuws
berichten. Voldoen deze en zijn zij
voldoende?
Dan is het derde punt aan de orde,
de vraag naar authentieke voorlichting
vanuit Rome. Toen de buitenlandse
pers door de paus bij diens tachtigste
verjaardag ontvangen werd, zei de
H. Vader:
„Het is van het grootste gewicht,
dat de wereld nauwkeurig wordt
ingelicht over het oecumenisch con
cilie. Voor wat ons betreft hebben
wij onlangs het begin gemaakt van
een persbureau, dat zich verder zal
uitbreiden. De taak van dit bureau
is om precieze inlichtingen te geven
over de voorbereiding van deze grote
gebeurtenis en over het verloop
ervan. Er is ons veel aan gelegen
om uw taak te vergemakkelijken,
want wij zijn er ons zeer wel van
bewust, welke kostbare diensten de
pers kan verlenen om net concilie
in zijn ware licht te doen zien en
naar waarde te doen schatten door
het grote publiek. Van de andere
kant zou het heel erg zijn, wanneer
door gebrek aan voldoende voorlich
ting en gebrek aan omzichtigheid en
objectiviteit een religieus evenement
van deze grootte zou voorgesteld
worden op een manier, die het ware
karakter en de ware perpectieven
ervan zou misvormen.
De wil van de paus is dus duidelijk.
Maar de bezorgdheid om het niet uit
voeren van deze wil wordt steeds
ernstiger. Het is voor de insiders
zonneklaar, dat leidende romeinse
curie-instanties het soort voorlichting,
waarop de paus doelt, zeker in het
huidige stadium onder meerdere aspec
ten overbodig en gevaarlijk vinden. Het
komt ons juist voor hier een ogenblik
op in te gaan.
De curie, een Romeins-Italiaans
ambtelijk apparaat, is een zuiver men
selijke instelling. Sinds Leo XIII heeft
dit apparaat zich zeer grote verdien
sten verworven door zijn beheer, maar
sen. De curie groeide tot een inner
circle van geselecteerde personen en
werd In feite van een bureau een
kroonraad. De leden, veelal hoogstaan
de en bekwame personen, koesteren
de waarachtige overtuiging, dat de
instelling en groei van de curie een
handreiking Gods is geweest om de
pausen bij te staan. Voor het grootste
deel één in taal, vorming en natie,
ver van het drijven der wereldlijke
politiek, als geen ander geïnformeerd
van alle zijden, gelooft men, dat dit
instituut voorlopig het best denkbare
is. Gevolgelijk acht men het als zijn
ilieht de instelling te handhaven en het
left in handen te houden. Dit „hoge
geslacht" geeft niet gemakkelijk kamp
ook het concilie zal dit merken! De
Romeinse curie, groot geworden in een
nog vrijwel feodaal land en in de
strenge kerkelijke hiërarchie, heeft
verder trekken in zich van het verlich
te despotisme op bestuurlijk gebied.
Hoewel men de verdiensten van de
curie hoog aanslaat, is er in de
Kerk toch een andere opvatting ge
groeid. Men kan op den duur Italië
niet blijven belasten met de taak om
de curie en geheel de pauselijke
diplomatie steeds maar krachten te
- blfjven schenken, die van eerste
grootte moeten zijn. Vervolgens ver
meerdert de weerstand tegen de cen
tralistisch Latijnse uniformiteit in
denken en doen, welke de curie ter-
wille van de eenheid de Kerk poogt
op te leggen. De gerijpte visie op het
bisschopsambt brengt automatisch
een herijking mee van de bestaande
bestuurspraktijken. De klemtoon ver
schuift van het Romeinse centrum:
paus en curie, wier diocesane ver
tegenwoordiger onder supervisie
van de pauselijke nuntius de bisschop
lijkt. Deze klemtoon komt thans te
liggen op de bisschop als opvolger
van de Apostelen, de eerst verant
woordelijke voor de lokale Kerk in
vereniging met de paus en deze met
hem. Tenslotte vraagt men zich af,
of het in deze tijd van ongehoorde
snelle ontwikkelingen en botsingen
langer verantwoord is om de beslis
sing in levensbelangrijke vraagstuk
ken voor het merendeel te laten
treffen door personen uit één natie
die uiteraard haar eigen visie, nei
gingen en beperkingen heeft.
Om terug te komen tot de voorlich
ting: informatie, die op de feiten in
gaat, draagt bij tot de vorming der
openbare mening en dient tevens tot
voorbereiding van de leden der Kerk
op de beslissingen van het concilie
Beide zijn gewichtig: een gemeenschap
die geen gezonde publieke opinie kent.
is ziek, naar de woorden van Pius XII,
De historie heeft meer dan eenmaal
bewezen, dat conciliebeslissingen, ge
nomen zonder voorbereiding van hen,
die het aanging, dode letters bleven of
erger. De regerende paus heefi al vele
malen in woord en daad getoond, dat
hij een voorstander is van de vrijheid
en de openheid, en dat hij precieze en
objectieve voorlichting wil doen geven
ook over de voorbereidingen van het
concilie. Een deel der curie meent
echter hier de H. Vauer te moeten
remmen. De curie denkt zeer ver
eenvoudigd en schematisch voorge
steld aldus: Het concilie is de
supreme bijeenkomst van de lerarende
BERUJN, 6 febr. (UPI) ,De.
berlfjnse en Oostduitse politie e f
elkaar gisteravond bij de scheids
bestookt met stenen en traangas,
bij de Westduitse agenten uitei"
aan het langste eind trokken. Het uUf_
speelde zich af bij een gat in de n1j(jen
De Westberlijnse agenten ^°°naaf
in totaal dertig traangasgranaten
de vopo's. Nadat dit een uur ha
duurd, gaven de Oostduitsers toe a
verslagen waren en vertrokken
imiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiii|"l,,ll"llll,n
De lopende C.A.O. in het
hedrijf is eerst na een staking
stand gekomen. De werkgevers v
gerden destijds hun han
dtekeninë^
zetten, omdat zij over de prijs'0
quenties van een loonsverhoging
ders dachten dan minister De
Deze prijskwestie speelt vandaag
meer mee, omdat de minister dj ,'ag[
nemers op de punt van de naald
oor het uitvaardigen var een PrlJ
jeschikking. De moeilijkheden
vandaag aan de orde zijn si7'.^je
ich bij gebrek aan spee'rulll10p
aan de prijzenkant geheel '°eier5
oonpolitieke kwesties. De aan^rnoI1.
passen hun fameuze „contract lS jp
tract" nu onverbiddelijk toe °P |g<
mogelijkheid van een strenge
ving van de eventuele nieuwe t-
Zij willen sancties op zwarte 1°
tariefsystemen waar niet rnee
cnoeien valt, en strikte toepassjng i
ftl'J
de eerste twee, voor zichzelf sprc g[1
Dat zij nu tot onontwarbare kjoP^
eiden, bewijst hoezeer men bet b<J
naleving van de C.A.O. tot
op een akkoordje gegooid beeft.
icht leiden de moeilijkbeden °PnIjen-
tot een staking. Deze zou dan
minste het voordeel kunnen °p'everje
dat nu eens duidelijk wordt vv0ar„
schoen knelt. De werknemers 'V1
staken omdat een C.A.O., die io
praktijk op letters en cijfers na
eefd moet worden, hun geen »eN
diging schenkt. Het komt ons v°^
dat op de eisen, die de aannemers
de naleving van de C.A.O. stellij
ormeel niet zo erg veel aangeTflet
tan worden. Maar misschien wil al
in Nederland bet spel niet met
gelijke scherpe regels spelen. Als
mderdaad zo is de nabije j
tomst moet bet Ieren laten
win°e
bepalingen over de werktijd. Eiger
moesten deze punten, en met °a
doekj
laar geen doekjes meer om
.aten wij de loonpolitiek dan a
doen van schijnheiligheid en er Nr
nen dat het spel zonder een Pajf
valse kaarten niet meer te spelen va
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiMiiiiiiiiiiiiiiiiiMi""11"""
(Advertentie)
PHARMACEUTISCHE FABRIEK ((rPTEr)) HILVER*üH
Kerk;
richte
de anderen,
Kerk, luisteren.
„der'
leden der 011 ^4
Om hen
luisteren mogelijk te maken dient ge-
een zekere uitleg en voorlichting ts
geven te worden en dan nog gnj jiiri
van zaken het gewone kerkvolk-Jm
(rechtstreeks) aan. De voorberi
van het concilie is in handen ge-
degenen, die de H. Vader daarto m
roepen heeft. Hun werk moet Z1 paf'
rust kunnen voltrekken en daarom t jS
de anderen slechts het bidden; ,c „-rij
hun taak van medeleven en mea^i®
ken. De rest is ijdele nieuwsgieri^ii
of mogelijke aanleiding tot veirvv»
de drijverijen. Berichten in dit sta
over het concilie doen meer kwaa" pc
goed en moeten tot het minimal"
perkt blijven.
Hiertegen wordt van tal van N J
en vooral door hen, wier taak ieet
in de publiciteitssector hun aa'cjlie;
te leveren ten behoeve van het cpa te
geprotesteerd. Tot heden is da
vergeefs geweest. Want de cur v-gi
kerkelijk feodaal in de tradities i,ji
het oudste continue bestuurscen gei>
ter aarde en met om zich heej» «S
Italiaanse lekenwereld, die wat aa>"^
zelfstandig en kritisch meedenke V
kinderstoel nog niet ontwassen
curie is de belichaming van r
staatsideahl, door de aristocraten
de geest, de wijzen, die de Se\^1
schap leiden en wel op strikt
chische manier.
HOLLANDIA, 6 febr. Vertegen
woordigers van de r.-k. kerk en van de
protestantse kerken en de zending in Ne
derlands Nieuw-Guinea hebben gespro
ken over het probleem van het scheiden
der arbeidsterreinen in principieel-theo-
logisch en praktisch-maatschappelijk op
zicht. Van missie-zijde waren onder
meer aanwezig de apostolisch vicaris
in Hollandia, mgr. Staverman en de di
recteur van het Centraal Missiebureau
pater J. Verhoeven.
In de besprekingen kwam de wens
naar voren de vergadering te zien als
een vast contactlichaam dat op geregel
de tijden zal vergaderen. Half maart
hoopt men weer bijeen te komen om te
vC1vv^v„„ spreken over het maatschappelijk werk
vooral door zijn adviezen aan de pau- en over de taak van de ouders, de ker-
ken en'het gouvernement op het
van de onderwijsvoorziening in N
Guinea. „tge ;n
Na de in Witmarsum en Oegs^
gelegde contacten wildé men a
Nieuw-Guinea komen tot een vorn Vf>»
interkerkelijk beraad. In oktobei„>ri'
het vorig jaar werd de eerste
komst gehouden, waarop enkele V ^c"'
schj problemen ter sprake kWfL.iF'
Men besloot gezamenlijk op te 1 r o
bij het aanvragen van subsidies
ontwikkelingsarbeid in het binne»
Voorts bleek toen al duidelijk he.krigL
langen om de inleidende bespre1'e'
te doen uitgroeien tot een gereg",
gemeenschappelijk overleg. Daarou Oor
den niet alleen praktische dorigtf'
Êrincipiële vragen aan de orde h1
Dmen.
j v-
Ptr
«ier
-r
«er
Jurii
