Ondoordring bare muur in K. V.F.
Prof. Duynstee is niet hoopvol
akkoord met Indonesië nu
over
Bonne grace"
in slotfaze
Crisis in partijensysteem
behoefte kunnen scheppen
een nieuw staatkundig
zou
aan
forum
Luns halsstarrigheid
speelt communisten van
Indonesië in de
elk üuWietoroot
jxr
Toneel
Dirigent van kindsbeen
f
H
'J
kfóf-
wm
Gesprek over Air-Union en
KLM ,niet onbevredigend
Stijkel ontmoet in Brussel EEG-
ministers van Verkeer
Kamervragen over
Veronica
Hein Jordans
Ideaal-Persil verzorgt Uw was ideaal
Garagebrand in
Nieuw-Buinen
Dader roofover^j.
Zutfen gearrestee1^
In A msterdam bij i}l*i
bioscoop herke
Telefoonstoring door
kabelbreuk
Rij-examinator beboet
voor aanrijding door
zijn kandidate
WOENSDAG 28 FEBRUARI 1962
(Van een redacteur)
NIJMEGEN, 28 febr. - „Dat
ik heb bedankt als lid van de
K.V.P., moet u vooral zien als
een teken, dat ik niet optimistisch
ben gestemd over de mogelijkheid,
dat wij onder de verhoudingen,
die nu in Nederland gelden, uit
eigen beweging met Indonesië tot
een akkoord komen over de
kwestie-Nieuw-Guinea". Dit heeft
prof. mr. F. J. F. M. Duyn
stee verklaard in een onder
houd met een van onze re
dacteuren. „In de eerste plaats is
het zo, dat ik mij zakelijk niet
kan verenigen met het standpunt,
dat in deze kwestie wordt ingeno
men door het dagelijks partijbe
stuur. Samen met enkele minis
ters, een aantal Kamerleden en,
voor zover hij hiermee nog iets te
maken zou hebben, prof. Romme,
vormt het een muur, waar niet
doorheen te breken valt. Ik ben
ervan overtuigd, dat het partijbe
stuur met zijn beleid, ook ten aan
zien van personen, in een ver
keerde richting zal koersen. En
dat denk ik niet alleen. De moei
lijkheid is evenwel, dat velen, die
met mij op dit punt overeenstem
men, door andere belangen en
andere verplichtingen in hun pu
blieke optreden worden gehin
derd. Ik koester nog hoop, dat er
althans van de collaterale colleges,
zoals de partijraad, een invloed
ten goede zal uitgaan".
Vrije vereniging
P.K.I. is tevreden
'iJk
Reconstructie
Speciale
Ondanks de enorme korting
op elk pak is Ideaal-Persil
toch voorzien van de kostbare
spaaremmertjes. Ook waardevol
voor U persoonlijk! Benut de
spaarkaart die U thuis kreeg
HOT EN HAAR
Kn" l1*1
Anti-Soekarnocomplex
>0^
(Advertentie)
maal vaak een zekere blindheid voor con- ham, dat Indonesische beïnvloeding
sequenties. Een houding van: adviene
que pourra, we doen het, ook al gaan
we naar de bliksem. Als een bepaalde
blok om hulp te vragen. Het leger is
daar op dit ogenblik nog tegen, of
schoon ook daar de pro-westerse ori
ëntatie langzamerhand plaats kan gaan
maken voor een neutralisme a la Nas
ser. Andere stromingen in Indonesië
daarentegen zijn al openlijk tot de
conclusie gekomen, dat er geen wezen
lijke bezwaren kleven aan de aanvaar
ding van communistische hulp.
Er is in de Javaanse geest nu een-
alle wegen naar een oplossing.
Prof. Duynstee is van oordeel, dat
de beslissing moet komen van Neder
land. Hakt Nederland de knoop door,
dan draaien de meeste Papoea's om als
een blad aan de boom. Kent men hun
evenwel een veto toe, dan zullen velen
de machtspositie, die zij daarmee krij
gen gepresenteerd, volledig uitbuiten.
Da. is, tussen twee haakjes, ook in
strijd met het verlangen van de Ame
rikaanse V.N.-vertegenwoordiger Bing-
van de Papoea's een kans moet hebben
vóór de daad van zelfbeschikking,
Ook nu nog blijven aan Indonesische
drempel van emoties is overschreden, zijde royale kansen om tot overeen-
i i 1 _1 4. ^„rl c tnrvi rvi 1 v* rt f A JrAwt r\m n onnzATl flf ^11 71m
Prof. Duynstee ontkende, dat persoon
lijke geraaktheid over wat de K.V.P.
voorzitter, mr. Van Doorn, op de Sta
tendag in Utrecht heeft gezegd, het
voornaamste motief tot zijn stap is ge.
weest. „Sinds het ogenblik, dat mijn
activiteit in de kwestie-Nieuw-Guinea
in het nieuws kwam, heb ik al zoveel
te horen gekregen. Ik heb zelfs ver
scheidene dreigbrieven ontvangen. Maar
ik heb er geen nacht mir.der om ge
slapen. Bovendien zijn dit subjectieve
factoren, die met de zakelijke aspecten
van de kwestie-Nieuw-Guinea niets te
maken hebben. Ik heb trouwens ook de
indruk, dat de heer Van Doorn zijn op
merkingen in Utrecht niet zozeer per
soonlijk bedoelde als wel symbolisch
Hü wilde op deze wijze te kennen ge
ven, dat het partijbestuur ieder con
tact en ieder overleg ten bate van een
vriendschappelijke regeling met Indo
nesië afwijst."
„Ik moet u zeggen, dat ik dat een na
re toestand vind. Ik heb nog niet be
sloten, wat ik verder ga doen. Maar
een van de volgende stappen, die bij mij
zouden moeten volgen, als het geschil
zich zou toespitsen, is deze, dat ik mijn
Indonesische vrienden schrijf, dat ik
ieder contact met hen moet verbreken,
aangezien ik, als Nederlands staatsbur
ger, niet geïnvolveerd wens te worden
in een oorlogstoestand".
Prof. Duynstee is van mening, dat
er in het politieke partijensysteem in
Nederland een crisis zal ontstaan, als
het geschil om Nieuw-Guinea verkeerd
afloopt. „Wellicht is het dar een oplos
sing", zegt hij, „als men komt tot de op
richting van een vrije vereniging op
staatkundig gebied. Het zou een forum
moeten zijn van figuren uit het bedrijfs
leven, uit wetenschap en cultuur, van
ambtsdragers, kortom van mensen, die
buiten het partijpolitieke kader met gro
te verantwoordelijkheid zijn bekleed.
Primair zou deze vereniging geen di
recte politieke activiteit moeten ont
wikkelen. Zij zou publikaties moeten
verrichten en adviezen moeten uitbren
gen, bijvoorbeeld over de manier waar
op het Nederlandse volk bi' een nade
rende verkiezing het best zijn stem
kan uitbrengen, d.w.z. op die partijen,
welker doelstellingen het meest stroken
met het landsbelang. Pas in het allerui
terste geval zou de vereniging zelf met
een lijst moeten uitkomen".
„Ik heb op dit punt geen overdre
ven illusies. Maar de partijpolitiek
brengt heden geen leiders meer voort.
Het levensbeschouwelijke gaat in onze
tijd terug als maatschappelijke bin
ding. Het zakelijke domineert.
Waarom zou men dan niet, met ver
mijding zowel van bureaucratische be
krompenheid als van simpele senti
menten, proberen het land op deze
manier een zekere leidraad te geven"
De starheid inzake Nieuw-Guinea aan
Nederlandse kant speelt naar het oor
deel van prof. Duynstee de Indonesi
sche communisten ten zeerste in de
kaart. De Partai Komoenis Indonesia
is helemaal op China georiënteerd, d.w.
z. dat zij de revolutionaire weg bewan
delt. Zij drijft naar een militaire ont
knoping van het geschil op een zo kort
mogelijke termijn, opdat op die manier
haar grote tegenspeler, het leger, wordt
verzwakt.
Aan de zijde van de Indonesische re
gering bestaat een grote bereidheid, zo
meent prof. Duynstee, om het probleem
anders dan door vechten op te lossen,
Maar om voor zichzelf althans de moge.
lijkheid van een militaire solutie open te
houden, is het nodig, dat zij zeer massale
voorbereidingen treft, het oproepen van
vrijwilligers, het lanceren van slagzin
nen, het nemen van allerlei mobilisatie-
maatregelen e.d. Iedere bereidverklariry
tot onderhandelen met Nederland houd
in dat er stagnatie optreedt in deze mas
sale preparaties. Wie met wat politieke
werkelijkheidszin is toegerust, zal inzien,
dat de Indonesische regering onder der
gelijke omstandigheden balken onder
het ijs moet verlangen. Zij wil onder
handelen, maar zij moet in staat zijn die
bereidheid op de binnenlandse markt te
verkopen. Anders raakt haar positie
psychologisch ondergraven, en ook dit
kan thans alleen de communisten die-
n Het uitblijven van onderhandelin
gen is de P. K 1. intussen zeer welge
vallig. Indonesië zal steeds meer in de
verleiding komen het communistische
?aat ^de behoedzaamheid ten onder,
lat is gebleken in de tijd van Dipone-
goro, daarna in enige uitbarstingen te-
'en de Japanse bezetter en in de strijd
egen de Engelsen te Soerabaja in 1945.
De P.K.I. speelt het spel bijzonder
vernuftig. Indonesië is een agrarisch
land. In de dorpen heeft men geen
honger en misschien profiteert men er
wel van de inflatie. Maar in de steden
is de economische toestand desastreus.
Dat leidt bij de arbeiders en de ambte
naren tot een algemene ontevreden
heid, die voor de communisten „ge-
fundenes Fressen" is. Iedere pro-
Nederlandse uitlating van Engeland,
Denemarken of West-Duitsland, iedere
charterlanding op Hawaii en ieder door
het westen afgewezen wapencontract
is zodoende winst voor de P.K.I. Reeds
nu hopen de communisten op honger
oproeren in de steden. Draait het uit
op een oorlog om Nieuw-Guinea, dan
gaat Indonesië een economische chaos te
gemoet, temeer omdat men de defensie
uitgaven dan nog veel hoger moet op
voeren.
Maar zelfs een vredelievende op
lossing biedt de communisten nog
grote kansen. Zij voorspellen nu, dat
voor Indonesië net paradijs zal aan
breken, zodra de kwestie-Nieuw-
Guinea tot het verleden behoort.
Dat is natuurlyk niet waar, maar het
vergroot de druk op de Indonesische
regering, die zelfs dan nog in gevaar
verkeert, wanneer het westen, na
een eventuele oplossing van het con
flict in vredelievende geest, blijft
wrokken en mokken en wanneer het
de regering in Djakarta dan niet
prompt uit de economische misère
haalt.
Een jaar geleden waren de Indo
nesische dreigementen, relatief ge
sproken, misschien nog bluf. Dat zijn
ze nu niet meer. Indonesië is in de
greep gekomen van een fataal proces
stemming te komen aanwezig. ,,Z(j zijn
zoveel minder Calvinistisch dan wij,
nie. zo hyper-ethisch". Wanneer bij
hen eenmaal de indruk is weggenomen
da Nederland nergens anders naar
streeft dan naar afsplitsing van Nieuw-
Guinea van Indonesië, dan zijn volgens
prof. Duynstee voor alle andere kwes
ties aanvaardbare oplossingen te vin
den. Zelfs voor de regeling van de
bestuursoverdracht over Nieuw-Guinea
is een oneindig aantal variaties denk
baar; ook een tijdelijke voortzetting
van een groot deeï van de Nederlandse
administratie is niet uitgesloten.
De basis voor een akkoord inzake
Nieuw-Guinea is hierin te vinden, dat
Indonesië van Nederland vooral twee
functies overneemt, nl. het ontwikke
lingswerk op Nieuw-Guinea, compleet
met technical assistance (waardoor de
presentie van do V.N. wordt gewaar
borgd), en de tenuitvoerlegging van
he; zelfbeschikkingsrecht van de Pa-
poea's, met inbegrip van een plebisciet
over vijf tot tien jaar onder toezicht
van de V.N. Indonesië erkent daarbij
in principe het recht van secessie van
de Papoea's, maar het doet dat in het
volmaakte vertrouwen, dat daar in de
praktijk niets van zal komen.
Deze Indonesische toezeggingen zijn
sinds hét voorjaar van 1961 gedaan in
de z.g. particuliere contacten, laatste
lijk nog in de besprekingen, die de
heei De Gou met Indonesische zegs
lieden heeft gevoerd. Het is de sterke
overtuiging van prof. Duynstee, dat
deze toezeggingen op ambassadeurs
niveau (Malik-Bentinck) door Indo
nesië aan Nederland officieel zijn be
vestigd.
Prof. Duynstee heeft de hoop op
gegeven, dat een akkoord volgens deze
jnen kan worden bereikt, zolang in
Nederland de ministers Luns en Toxo-
peus en staatssecretaris Bot deel uit
maken van het kabinet. Mr. Luns is
er destijds vermoedelijk zelfs „op inge
huurd" Nieuw-Guinea aan Soekamo te
onthouden Bij zijn optreden als minis
ter verschenen in het regeringsprogram
van 1952 de plannen tot samenwerking
met Australië, hetgeen de Indonesiërs
eerst recht het gevoel gaf, dat hun een
lidmaat werd uitgedraaid.
Wat de Partij van de Arbeid be
treft, acht prof. Duynstee het een
bezwaar, dat mr. Burger zich, zeker
voor de definitieve mislukking van
het plan-Luns, in belangrijke mate
lie"- leiden door zijn beoordeling van
de kansen van de partij om weer re
geringsverantwoordelijkheid te krij
gen. Hij wilde voorkomen, dat de
P.v.d.A. de schuld kreeg van een
,,stab in the back". Deze overwegin
gen spelen echter bij de meeste leden
van de Eerste-Kamerfractie van de
P.v.d.A. een aanzienlijk geringere
rol. Daarom zou prof. Duynstee wel
heil zien in een vervanging van het
V.V.D.-contingent in de huidige re-
Sering door socialistische bewinds
eden. Mr. Luns zou opgevolgd
kunnen worden door een vakminis
ter.
Het Nederlandse belang eist intussen
niet alleen, dat het geschil rond
Nieuw-Guinea wordt opgelost zonder
oorlog, die oplossing moet ook met
bonne grace worden omgeven. Wie
vandaag de dag bepleit, dat Soekarno
bij die gelegenheid ten hove wordt
ontvangen, wordt bejegend, alsof hp
van de Koningin vroeg, dat zp een
vlucht naar de maan zou ondernemen,
Toch zou zulk een ontvangst van Soe
karno de grootste bijdrage tot een
edelmoedige oplossing kunnen zpn
Bonne gr&ce" in de slotfaze is nood
zakelijk, wil Nederland niet als een
kleine provincie opgaan in het Europa
van de Zes of de Zeven. Bonne grace
is noodzakelijk, als Nederland positie
ve betrekkingen wil onderhouden met
een volk van honderd miljoen zielen
aan de andere kant van de aardbol,
waarmee wij emotioneel nog zo sterk
zijn verbonden. De mogelijkheden zpn
er, maar de vooruitzichten op verwer
kelijking zijn momenteel niet florissant
tenzij de V.S. kunnen voorkomen, dat
unreasonable people" deze zaak nog
langer verknoeien, aldus prof. Duyn
stee in een gesprek met een van onze
redacteuren.
dubbelgroot
groot pak
Cv
9?
DEN HAAG, 28 febr. Het Tweede
Kamerlid de heer Kieft (A.R.) heeft de
minister van Verkeer en Waterstaat ge
vraagd of hij geen termen aanwezig
acht op te treden tegen de zender „Ve
ronica" en maatregelen te treffen tegen
de personen, die in Nederland de uit
zendingen voorbereiden en mogelijk
maken, alsmede diensten verlenen ten
behoeve van het zendstation, het schip
en zijn bemanning.
Het Kamerlid wijst in dit verband op
de internationale tele-communicatie-
conventie van Genève (1959)die door
Nederland is ondertekend en 1 mei 1961
van kracht is geworden. Hij stelt dat
deze conventie omtrent „piratensta-
tions" bepaalt, dat radiozenders buiten
het grondgebied van het land verboden
zijn.
Ook vraagt de heer Kieft of de mi
nister reeds overleg heeft gevoerd met
de staatssecretaris van Marine, tenein
de het schip „Veronica" te dwingen
zijn vlag te tonen, daarna eventueel
stappen te ondernemen bij de regering
die het schip sanctioneert of, voor het
geval het schip geheel geen vlag zou to
nen, dit op te brengen. De heer Kieft
vraagt of de minister bereid is de
Tweede Kamer nader in te lichten over
maatregelen om aan onwettige uitzen
dingen van schepen een eind te maken.
Is de minister met van oordeel dat aan
een wetteloos optreden, dat de verplich
tingen, die Nederland in internationale
overeenkomsten heeft ondertekend,
aantast, zo spoedig mogelijk een einde
dienst te komen? aldus voorts de heer
Kieft.
NIEUW-BUINEN, 28 febr. In de
afgelopen nacht is omstreeks een uur
brand ontstaan in de garage van de fir
ma F. Trip te Nieuw-Buinen.
De brandweer, die spoedig ter plaatse
was, kon niet verhinderen dat de gara
ge, de hele inventaris plus het kantoor
een prooi der vlammen werden. Acht
auto's, werden eveneens vernietigd. De
schade wordt op ongeveer 125.000 gul
den geraamd.
De oorzaak van de brand is nog on
bekend. De eigenaar was tegen brand
schade verzekerd.
Zondagavond heb p
televisie „Op HpoP et Zel
gen" gezien. En ik j^ieU
gen dat ik, toen
tenslotte met heat MfiC
in de gerimpelde
van het tor.eel ais l0
merkwaardig gevo y'
maag waarnam. Olltroe*r.
duidelijker gezegd, danig jr> n
Oude vrouwtjes vertederen maar jeS
male omstandigheden toch ai. aI1neW
zij dan ook nog zielig meL,|er. .„t
gaan doen, ben ik nergens -jijjA
Nu lijkt het mij niet onwaa zi
dat mevrouw Bep Nooy to® en
aan het oog van toeschouwe _tJe
mera had onttrokken dat P®isjet 1,1jijt
gens achteloos op een requ yjj. A
neergezet en heeft gezegd. ''rpiet'
was dat". Maar wij bleven n iK
achter. En wat mij betreft tl».,
J»lnvi Jnl b nt TY1D fl r T
meedelen, dat het maar ®®J
heeft gescheeld, pf ik was w8t e.
leven begonnen. Het enlJ» is de j
daarvan weerhouden heelt
tenschap dat Kniertje tussen t
Nooy en mij bleef staan. VV® &e W.e
tje, zo redeneerde ik, toen n jcnieV
omdraaide, is natuurlijk nep- eyr°
is een verdichtsel waaraan
Bep Nooy en ik, ieder op
wijze, tezamen hebben gel® «p
wij hebben óók ons ffjVva^ef1
Kniertje zélf heeft m teder 8 -e nep
gens weet van gehad. Knie vVd8ffj„,
nooit bestaan. Kniertje begon-
genoeg, met te rusten in vre egin» t
op grond van dit soort ove m
besloot ik tenslotte maar aair,tostb®
oude te laten. Kniertje onaan
ik ook' „tie z»Le-
Maar dat verrotte pannetJ ve>»
Herman Heijermans toch no
ven.
AMSTERDAM, 28 febr. _j'jc
twee jongemannen, uie g of je
dacht van de maandagmid ,evf
65-jarige sigarenwinkelierster e
weduwe A. J. Pluymack„j-je |j-
fen gepleegde roofoverval, e° je
jongeman is gisteravond W
fot
stad gearresteerd
Een burger, die hem van een w f.
kende, zag hem de Florabios Vv i5
Amstelstraat binnengaan. *™p0si {s
schuwde telefonisch het poWW
op het Rembrandtplein. T* dg joP»?
verschenen agenten konden Ae
man, die als een der laatste- t
coop was binnengegaan, m J-.veJKJ
houden. Hij werd op het P°'hting
Singel opgesloten, in afwa®
zijn overbrenging naar zuu<= y
(Advertentie)
Een OLVEH polis nü, een OUVEH pensioen straks.
Próf."Duynstee wees, lichtelijk ge
amuseerd, de suggestie van de hand,
dat h(j bij zijn activiteiten inzake
Nieuw-Guinea de steun zou genieten
van een eigen informatiesysteem, van
wat de Fransen een „réseau Duyn
stee" zouden noemen. ,,Je hebt zo je
normale maatschappelijke contacten
en als je op een bepaalde kwestie ge
spitst bent, gaan veel van de gesprek
ken, die je voert, die richting uit".
Maar het anti-Soekarnocomplex is
vaak diep geworteld. De mogelijk
heid van een petitiebeweging, waar
over prof. Duynstee. in een vroeger
stadium wel eens heeft gesproken, acht
hij thans twijfelachtig. Nogal veel men
sen zijn negatief ingesteld. Zij denken
zich niet voldoende in, wat er dan wél
moet gebeuren. Pas wanneer zij, bijvoor
beeld in een debat, worden geconfron
teerd met de feiten cn de rpmpzalige
consequenties van hun houding (rampza
lig voor Nederland, het westen en voor
het christendom), dan zwijgen zij. „Een
paar kijken je boos aan, maar zij hou
den hun mond".
Bij sommige K.V.P.-leden is de laat
ste tijd een zekere kentering te be
speuren. Maar wanneer büyoorbeeld
het standpunt van mr. De Graaf zou
neerkomen op het toekennen van een
vetorecht aan de Papoea's reeds op dit
ogenblik, dan blokkeert men toch nog
UTRECHT, 28 febr. Het telefoon
verkeer tussen Utrecht, Nijmegen, Ven-
lo en Maastricht is gisteren gestag
neerd geweest door een kabelbreuk tus
sen Utrecht en Arnhem. De kabel was
in Bunnik door een dragline bij graaf
werkzaamheden beschadigd. Even na
vier uur 's middags was het telefoon
verkeer weer normaal.
ALMELO. 28 febr. De rechtbank
alhier heelt een 57-jarige vij-examma-
tor uit Enschede gisteren in beroer
veroordeeld tot oen boete van vijf gul
den of een dag hechtenis. Toen de
examinator destijds een bewoonster
van Enschede een autorijexamen af
nam, stuurde op een gegeven moment
de kandidate de auto uit eon Me, ter
wijl achter haar verkeer naderde. Er
ontstond toen een botsing met een
bromfietser.
De rij-examinator is eerst door de
kantonrechter veroordeeld tot elf gul
den boete. De rechtbank verwierp het
argument van de examinator, dal hu
niet persoonlijk verantwoordelijk is
voor fouten van een persoon, die ru-
examen doet.
ein Jordans zal dit stukje
waarschijnlijk weinig in
teressant vinden: hij waar
deert ons hoekje het
meest, als het handelt over men
sen „die beginnen als kranten
jongen en eindigen als miljo
nair"; mensen die niet in het
voetspoor van hun vader tre
den, maar dwars tegen alles in
een eigen toekomst realiseren.
Hein Jordans, die vandaag ge
huldigd wordt als koperen diri
gent van HeBrabants Orkest,
zet een dergelijke traditie voort
en zijn eerste leraar „en
grote voorbeeld op het gebied
van werken, zelfdiscipline en
vakmanschap" is zijn vader
geweest, die tot op de dag van
vandaag nog lessen geeft. Zijn
muzikale loopbaan begon dus
zeker niet met vechten tegen
tradities en vooroordelen. Dat
heeft Hein Jordans overigens
niet belet welbewust een eigen
toekomst te realiseren. Zijn va
der vertelt, da hij al op zes
jarige leeftijd met mes en vork
dirigeerde en het was dan toch
wèl een beetje tegen de geves
tigde orde, dat hij „van kinds
been af" dirigent wilde worden.
„Dirigent word je niet; daar Jj.
groei je naar toe of niet," zei onW
vader Jordans; opleidingen voor dirigent waren in die tijd nog „iui11 %t'
Hein liet zich echter niet ontmoedigen en schreef als conservaw grlc
ling een brief naar Eduard van Beinum, tweede dirigent van nci Aag jj-
gebouworkest. Toen hij geen antwoord kreeg, trok hij op zekeoUiNV
stoute schoenen aan en sprak Van B'einum aan in het Concertgeu f
tril dirigent worden," zei hij met knikkende knieën. „Kom mo
bij me," zei Van Beinum en hij ontving hem de volgende dag
ceremonieel en in hemdsmouwen bij hem thuis. Daar mocht .g,
piano gaan zitten om iets van Bach, Beethoven, Mozart en Debussy
Zo testte hij in drie minuten mijn stijlgevoel en het oordeel wa -0f
hij gaf me een briefje mee voor Herbert von Karajan, die toen af-
dirigeerde_en deze stuurde me naarjalzburg.^
igeerae en aeze szuurae me nuar ouwuuiy.
Hein Jordans was de eerste Nederlander, die daar studeerde beioe ils-
loop kreeg hij de uitnodiging om de cursus gratis nog eens te p
Aan het einde van de cursus kreeg hij een uitnodiging van Clenie .f
om als hospitant-dirigent aan de Opera in München te komen. D" iet ei'
dag voor de oorlog met Polen uitbrak en het gevolg was, dat nv gtgvfr'
München, maar terug naar Nederland ging. Eén jaar is hij vion s[ede eii'
in het Maastrichts Orkest, vervolgens werd hij leraar, o.a. aan ae ^ji
uvialfsrh.nnl in. "Rrnrfhrtnor). on. ti.nn.im.fi inercL hü divioeïlt VCLTl D"
muziekschool in Eindhoven en daarna iverd hij dirigent van
koor Venlona. Van die tijd af is hij ook dirigent gebleven; door t
rrï- r>~ j;„ j i, *3 «*i A wm fo i-tim non foorlt tl,Tl*'
Henk Badings werd hij tweede di^gent in Arnhem en reeds dn i -
later werd hij gevraagd om zijn leraar Henry Hermans te v^Iirect
eerste dirigent in Maastricht. Dat heeft hij twee jaar gedaan, u V,
bevrijding werd hij assistent-dirigent van het Concertgebouw, „fO^eS
Koetsier opvolgde als tweede dirigent, toen die naar München
kreeg hij de gelegenheid om 25 keer per jaar met het Concertge
te concerteren.
i"
l/CIC/G J/if hij />st tli
Het was wederom op aanraden van Eduard van Bemum, dat prW
inging op het verzoek, dirigent te worden van het Brabants ijm
oprichting. Dat orkest leidt hij nu dus UVz jaar. „Ik was Keleraaw yvM
BRUSSEL, 28 febr. De staats-
secretaris van Verkeer, de heer E. G.
Stijkel, heeft gistermiddag hier bespre
kingen gevoerd met de ministers van
Verkeer van de vier EEG-landen, die
betrokken zijn bij de oprichting van de
Air-Unlon. Na afloop van het onderhoud
verklaarde de heer Stükcl, dat dit
overleg „niet onbevredigend" is ver
lopen en dat het „de weg heeft aange
geven nanr een voor alle partijen aan
vaardbare gang van zaken."
Naar al eerder in de Belgische hoofd
stad is meegedeeld, naderen de onder
handelingen tussen Frankrijk, Duits
land, Italië en België over de oprieh-
p i op
vTartmaa^sc^s p"rtj>nn Air-F ranee* Luft-1 Europese Économische Gemeenschap,
hansa, Alitalia «n Sabena zullen samen
werken het eindstadium. Aanvankelijk
waren 'ook Nederland en de KLM bij
deze besprekingen betrokken, maar de
Nederlandse luchtvaartmaatschappij
trok zich na enige tijd daaruit teraK
Staatssecretaris Stijkel verzocht in de
cember de vier regeringen schriftelijk
hun standpunt kenbaar te maken jegens
het alsnog deelnemen van Nederland
aan de Air-Union en maakte, nadat de
antwoorden hierop waren ontvangen,
een rondreis langs do vier hoofdsteden.
Het gesprek van gistermiddag, dat
mogelijk was doordat de ministers van
Verkeer van de EEG in Brussel bijeen
waren voor een ministerraad van de
maar daar verder geheel buiten stond,
was een afronding van de contacten,
die de heer Stijkel de afgelopen maan
den heeft gehad. Het pnderwerp van
gesprek was niet de wijze, waarop de
KLM met de vier andere maatschap
pijen gaat onderhandelen, doch uitslui
tend de wijze, waarop de Nederlandse
regering zich zou kunnen aansluiten bij 1
het tussen de vier regeringen over de
Air-Union te tekenen akkoord.
De staatssecretaris wilde niet in
gaan op vragen over de verder te
verwachten ontwikkelingen. Wel zei
hij dat men aan de zijde van de vier
ministers van verkeer enerzijds ver
heugd is over het feit, dat Nederland
„zekere belangstelling" heeft voor
een eventuele deelneming aan de
Air-Union, maar anderzijds bezorgd
is voor nieuwe moeilijkheden in de
eindfase van de moeizaam gevor
derde besprekingen door het toetre
den van Nederland.
In antwoord op verdere vragen zei
de heer Stijkel, dat de reacties van de
vier landen op de schriftelijke vraag
van december „niet gelijkluidend" wa
ren. Van de zijde van het Belgische
ministerie van Verkeer is onlangs ver
klaard, dat naar Belgische opvatting
besprekingen over toetreding van Ne
derland eerst zouden moeten worden
gehouden, nadat op regeringsniveau
overeenstemming over het akkoord tus
sen de vier landen zou zijn bereikt. Het
is niet bekend, of het Belgische stand
punt de afgelopen weken is gewijzigd.
d'at het 'al zo lang was," vertelt Hein Jordans in zijn bekend8.
Pastorala aan het onbekende Eksterpad in Vught. „De club van p<
vrij; maar we gaan pas na uw huldiging, zeiden ze ik s?'ir ke$t, ,f
Met de „club van Italië" bedoelt hij een aantal musici van zijn or*
een succesvolle tournee naar het zuiden hebben gemaakt.
Hein Jordans leidt Het Brabants Orkest vanavond voor de
precies en als we hem vragen of hij er nog eens 12Mt jaar by W, tfv
hy overtuigd ja. „Maar vijf jaar geleden zou ik het niet gezev re$ov V
voegt hij er aan toe. „Het orkest heeft in Brabant een enorme pe „C'
de steun van alle autoriteiten en industrieën en een zeer knttsc g(?;>
beste kritieken krijgen we altijd buiten de provincie." Maar nei „es* ser
wel eens ontmoedigd, dat het orkest wordt afgeroomd door ae
het westen. Vroeger had ik twee keer in het jaar een zenutecr
tember, als ik moest beginnen met een groot aantal nieuwe i
januari, als ik zag aankomen dat er weer een stel wegging-
er aan gewend; ik slaag er altijd weer in, nieuwe mensen te vvnu p
ver in het buitenland, en vaak betekent het zelfs een verbeter ge
dien, het verloop betreft toch altijd maar een klem eel en er
ook eerste krachten, die trouw blijven." Vijf solospelers, die er u
de heren Vos, altist,
Mengelberg de opmerking ontlokte: Jordans
schrijven, hoe meer centen ik aan jou verdien. Hij zit vol mei
v.d ia misschien Zlin oezey
plaus, maar hij heeft de zorgen." Applaus kreeg Jordans al m
De zalen waren daar altijd vol en de kritieken altijd slecnJ 2e
hoe beroerder
opmerkingen' maar 'het meest typerend is misschien zijn gezegd j
beer van ieder concert een fee"i te maken. U.t.fi
Afaezien van de telefoondie ons te
dat ik dirigent ben in mijn vrije tijd- is het rustig in
omdat „de mennekerr- om i""* U"1 nun
doen. „Het enige wat mooier is aan ae muzie*, zeyi
enorm van de twee spruiten uit zijn tweede huwelijk. J» #0' be
studeert medicijnen in Nijmegen; verder heeft hy twee docin
- van tea er concert een jee o 15 wuivbr. r w
Afgezien van de telefoon, die ons telkens onderbreekt nyjj
ik dirigent ben in mijn vrije tijd is het rustig tn Pas™ ini4<> /V
de mennekens Jordanstwee en driejaar oud, num b,j t
mooier is dan de muziek, zegt de dinge J(l
-Ir...i*. -ff»! 4<ii>aa/)a Vinin J>
siuueei i meun-w»-c»» t - - -„ rle?Thij.J;
13, die nog op school zijn Als het thuis niet rustig 0en?e9"'r Z^la^A
Jordans zijn partituren mee naar het Drongelens kanaal, uau y
tegen u.e dijk in de zon, met in zijn omgeving alleen een P"fst "j
„die ook niet gestoord willen worden. In de zomir reist nv
dat is zijn eerste hobby en hij kan zeggen, dat hij Europa
leren kennen. Lezen gemiddeld één boek per V)CC y T V (ft*t
nissen zijn "de andere hobby's die hij beoefent. Verder ™%lJude%AeJ
hout hakken, voor zijn open haard, maar daar ls hy mee^opy^
dit bij het dirigeren en het tennissen teveel van zijn arm fed
Pastorale genoegens liggen hem wel. Ze vormen btyKoaa/
tegenwicht tegenover zijn werk, dat hij altijd doet met mze
felle persoonlijkheid.
