Basketball-duel
tussen Spanje
en Nederland
MOLENDIJK
ERT ZELDZAAM
ETBALJUBILEUM
f
W>k
ii
Optimistisch
gestemd
Sterk met
kei-harde
forehand!
'•1 -.iw-r -
Zolang de basketballsport in Nederland bestaat, zijn alle belangrijke
wedstrijden in Amsterdam gehouden. Eindelijk is Rotterdam er in
geslaagd een interlandonfmoeting te organiseren: -
Ploegen zijn
aan elkaar
gewaagd
Groei-
v®riSlanten
1 lehonderdste
^Urijd in
F uit Schiedam
J
Bokst Wim Snoek
tegen Zweed
Johansson?
Frans de Haan
Opstellingen van
semi-profs
Nellie Visscher:
i f-
f- j
J
Zelfde team
OPSTELLINGEN
kath amateurs
„Opgeslokt...!"
„Symbool!"
Bewondering
„Pozdravlja"
Mentaal sterk!
Ss«S!sS;J^ËUWE dagblad
ZATERDAG 17 MAART 1962
PAGINA 13
3
(Van een speciale verslaggever)
ROTTERDAM, 17 maart. Maandagavond wordt in de Energiehal
de basketballwedstrijd gespeeld tussen de landenteams van Spanje
en Nederland. Dit internationale treffen is voor Rotterdams basketball
wereldje een evenement van ongewone allure. Het is ongetwijfeld een
hoogtepunt voor alle Rotterdammers, die de basketballsport een warm
hart toedragen. Het is namelijk de eerse keer, dat in de Maasstad een
interlandwedstrijd georganiseerd wordt. Daarvoor was het altijd
Amsterdam, waar elke belangrijke ontmoeting plaats vind. Het had als
het ware een alleenrecht op alle interlandontmoetingen en voor Rotter
dam was elk treffen op internationaal niveau taboe!
e-
3n
m
in l
n-
y
Vv
Studie voor oefenmeester
BOKSEN
Floyd Patterson tekent
contract titelstrijd
Gelijke kansen
Voor Nellie Visscher, de
18-jarige tafeltennisster uit
Rotterdam, koesteren de ta
feltennisenthousiasten een
grote bewondering. En niet
ten onrechte. Het Rotterdam
se meisje, lid van de hoofd
klasser 21-Up, heeft een blik
semsnelle carrière gemaakt.
In enkele jaren rees haar ster
in de tafeètennissport tot
grote hoogte. Internationaal
betekent Nellie Visscher niet
veel, maar in Nederland
heeft iedere tegenstandster
een heilig ontzag voor haar
kei-harde forehand.
I "TO
I v -y
I rff J
4 VP.
~wT V-vp f i
m m1 1
i <-
O v
1 ft. mi
W I
I
Jjrpr-p
Aan deze „discriminatie", zo werd het
althans gevoeld, is de zeer hoge huur
van de Energiehal mede schuldig. Voor
de huur van de Energiehal moet het
„lieve sommetje" van 750 gulden worden
betaald, terwijl men in de Apollohal te
Amsterdam voor eenzelfde gebeurtenis
slechts 250 gulden kwijt is. Maar goed,
aan deze situatie is een einde geko
men. Maandagavond zullen de basketball-
heeft. Hij kwam reeds 48 keer voor zijn i
land uit. Jose Luis is de aanvoerder1
van de Spaanse ploeg.
cfifcen maandag van de wedstrijd NederlandSpanje heel wat ver-
zullen de fotografen „shots" als deze van de befaamde „Harlem
Globetrotters" niet schieten.
'^an een verslaggever)
tAL^Ii 17 maart „U viert zon-
ktHlj.6®' bijzonder jubileum, meneer
tiw' ,dan speelt u uw driehon-
wcdstrMd!" „Wat zegt u me nou,
v°or 5 waar? Houdt u me
de gek?"
'p
p-
ij1' 0);„endy'c' gebogen over zijn
Jtl r enkele maanden hoopt
"■uien voor oefenmeester
te doen.
^avertevue i
vOOR ROTTERDAM!!
^"knop vïn een
MET BRILL ANT
'kjQ, U een
yAN ECHTHEID
0t n Dovendien recht geeft de
"th ^den6 ochte rinS binnen 12
'Jü' te 2, ?a de koop van de ring
rder„ n voor een ring van
Prijsklasse.
IEdAMSKWEG129
Dat was de onthutste reactie van de
heer Molendijk, rechtsbuiten van de ama
teurclub DRZ ((De Rode Zon) uit Schie
dam, toen wij het doel van ons bezoek
aankondigden. Meneer Molendijk, Joop
voor zijn vrienden, wist wel dat het niet
lang meer zou duren voordat hij zijn
300ste partij zou spelen, maar dat het
aanstaande zondag al was, dat was voor
hem een aangename verrassing. Drie
honderd! De heer Molendijk spreekt het
woord heel voorzichtig uit en hij pro
beert zich iets van al die wedstrijden te
herinneren, „Ik heb twee'heel bijzonde
re dingen meegemaakt, zegt hij.' Beide
keren tijdens kampioenswedstrijden. In
1959 maakte ik in de beslissende wed
strijd tegen Hillesluis het winnende doel
punt. Maar dat was min of meer mijn
plicht, omdat ik een jaar daarvoor, ook
tijdens een wedstrijd om het kampioen
schap. een strafschop miste, die ook de
beslissing had kunnen brengen.
De heer Molendijk tast dieper 'in zijn
geheugen. Hij herinnert zich hoe hij als
„snotjongen" van tien jaar in de voet
balvereniging DS voor het eerst een
bal trapte. Niet lang daarna ging hij
over naar SVV, waarvoor hij op zijn
achttiende jaar enkele malen in het eer
ste elftal uitkwam. Zijn militaire dienst
bracht hij in het voormalige Nederlands-
Indië door. Pas in 1949 werd de heer
Molendijk lid van DRZ waar hij nu al
zo'n twaalf jaar op de rechtsbuitenplaats
in het „eerste" uitkomt.
De heer Molendijk is 35 jaar, een leef
tijd waarop een speler zo langzamerhand
aan heengaan moet denken. Voor de heer
Molendijk zou het afscheid van het voet
ballen bijzonder moeilijk zijn, zoals hij
zelf zegt en daarom eheft hij gezocht naar
een manier om toch nog lange tijd ac
tiën bij het voetballen betrokken te zijn.
De heer Molendijk volgt op het ogenblik
de cursus voor oefenmeester in Leiden
en in juli hoopt hij zijn examen al te
doen. Zijn vrouw vindt dat het allemaal
maar enorm veel tijd vergt, maar zij
heeft toch wel bewondering voor het gro
te enthousiasme van haar man!
DEN HAAG, 17 maart. Het ziet er
naar uit dat op 15 april in Kopenhagen
de Nederlandse zwaargewichtkampioen,
de Amsterdammer Wim Snoek zal uit
komen tegen de vroegere wereld
kampioen de Zweed Ingemar Johansson.
Dit vererende aanbod is Wim Snoek
gedaan daar er veel kritiek is losgeko
men op de voor 31 maart te Kopenhagen
vastgestelde wedstrijd tegen Johansson
en de Duitser Hans Kalbfell, die als een
te zwakke tegenstander voor de Zweedse
ex-wereldkampioen wordt beschouwd.
NEW YORK, 17 maart. Floyd Pat
terson (V.S.), de wereldkampioen in het
zwaargewicht, heeft vrijdag in New-
York een contract getekend, waarin hij
zich verplicht zijn titel te verdedigen
tegen zijn landgenoot Sonny Liston. Tom
Bolan, de promotor van het gevecht,
verklaarde dat de titelstrijd niet voor
juni ook niet later dan eind september
zal worden gehouden. De plaats, waar
de ontmoeting zal plaats vinden, is nog
niet bekend gemaakt.
liefhebbers van heinde en ver naar de
Energiehal stromen om getuige te zijn
van het duel tussen de topploegen van
Spanje en Nederland.
Het zijn twee teams, die elkaar waar
schijnlijk niet veel van kracht zullen
ontlopen,. Vorig jaar bij de Europese
kampioenschappen te Belgrado eindigde
Spanje als nummer dertien, terwijl Ne
derland beslag wist te leggen op de vijf
tiende plaats. In ons land zijn de „ken
ners" over het algemeen van mening,
dat Nederland zeker niet onderdoet voor
deze Zuideuropese ploeg. Ons twaalftal
heeft nimmer met de Spanjaarden ge
duelleerd.
In Spanje maakt het basketball op
het ogenblik furore. Dit is vooral te
danken aan de directeur van de be
kende voetbalclub Real Madrid, die 't
basketball als 'n soort hobby schijnt
te beschouwen en die ook bereid is er
grote sommen geld voor uit te geven.
Het Spaanse basketball komt vooral
door het enthousiasme van de beoefe
naren tot grote bloei. De „crack" van
Real Madrid, die ook in het nationa
le team zal uitkomen, is een zekere
Emiliano Rodrigeuz, 23 jaar oud. Hij
is voor Spanje al veertig keer in in
ternationale wedstrijden opgetreden
en men kan hem beschouwen als dé
gevaarlijke speler. Niet veel voor hem
onder doet zijn clubgenoot José Luis,
die nog meer buitenlandse ervaring
Het Nederlandse team komt in dezelf
de formatie uit als destijds tegen Bel
gië, toen zo'n uitstekend resultaat werd
geboekt. Vier spelers dus van Landlust,
namelijk Sterker, Kok, Bruin en Smit.
Uit Wolves komen Boot en Franke; Per-
rier, Driehuis en Schappert zijn van' Blue
Stars; Kuikens van Agon en last but not
least Frans de Haan en Rinus de Jong
van het Rotterdamse Arrows.
Coach is Janbroers. Vóór de interland,
die om acht uur begint, wordt de wed
strijd tussen Rotterdam en de Oud-
Internationals gespeeld. Opstelling van
Rotterdam, Koemans, de Geus, De No
bel, De Groot, Venicz, Van Bezey, Ka-
sius (allen van Arrows), Bode, Alexan
der (R.Z.), Kaper, Cornelisse (ROVS)
en Barendrecht van Basket Boys, coach:
Van de Ree. De Oud-internationaals ko
men in de volgende formatie uit: Van
de Broek, Koper, h. Koper, Cupido,,
Sibille, Brandt, Tan Eng, Eskes, Hille,
Ouderland, coach is Schmull.
en
Frijenoord: Pieters Graafland, Kerkum,
Veldhoen, Kreijermaat, Kraay, Bak, Berg-
holz, Bennaers, Van der Gijp, Bouw
meester en Moulijn. (Schouten heeft griep
opgelopen en speelt niet mee).
Sparta: Van Dijk, Visser, Zaal, Van
Bun, De Koning, Kok, Van Ede, De Vries,
Van Miert, Allart, Bosselaar.
Excelsior: De Hertog, Den Hartog, Oor
schot, Van de Polder. Lagerwaard, Hen
driks, Van de Burg, DelweL Damen, Li-
bregts, Corpeleijn.
SW: Van de Berg, Romeyn, Bax, Sut-
torp, Van Kampen, Slavenburg, Corbeau,
Putters, Kaak, Van Pelt. Herwig.
Hermes DVS: Van der Tuijn of Ma-
gielse. De Blok, Sigmond, Kemper, Rij
ke, De Boer, Kuipers, Van IJperen, Jan
sen, Korver, Henke.
DHC: Lagarde, Van de Velden. Fluit,
Tetteroo, Bavelaar, K. Jansen, Van Ga
len, Van der Gijp, M. Jansen, Stallen,
Van Buuren.
DFO: Hentenaar, Van den Bosch, Punt,
Bellaard, Los, Van Sluysdam, De Jager,
Roovera, De Visser, De Vos, Van Lin-
stee.
EBOH: Van Konten, Hegemans, Hey-
ligers, Schoon, Fok, Dielissen, Visser,
Janse, Tak, Ooyen en Den Boeff.
Fortuna VI.: Hooijmans, Kramer, Bak
steen, Robbemond, Blankesteyn, Hiwat,
Tamas, Hagenaars, Bouman, Verweel en
Van de Berg.
ROTTERDAM, 17 maart. De op
stellingen vari de katholieke amateurs,
die zondag in het veld komen luiden:
Leonidas, Panman, Maissan, De Groot,
Engelen, Van Rooijen, Asselman, Kerk-
mans, Weterings, Middendorp, Van den
Broek, Goud.
Aeolus: uit de volgende spelers wordt
het elftal samengesteld, t.w. Krijnen, Van
Teefelen, Van Slagmaat, Van Mil, Claas-
sen, Hartman, Hammerstein, Lindenhof,
Zimmerman Verhoeven, Buytendijk,
Diepstraten, De Caluwe.
ROTTERDAM, 17 maart. Frans de
liaan, 23 jaar oud, in opleiding voor wijn-
inkoper, is één van de Rotterdammers,
die in het nationale basketballteam is op
gesteld. Frans de Haan en de Rotter
dammer Rinus. de Jong spelen in Arrows.
Frans de Haan is een typische spelop-
bouwer d.w.z. de man, die nuchter en
weldoordacht en tegelijkertijd razend
snel de basis moet kunnen leggen voor
een aanval, de fouten van de „vijande
lijke" ploeg in een oogwenk moet door
gronden en daar onmiddelijk en efficiënt
gebruik van kan maken.
Frans de Haan is een geroutineerde
speler. Al meer dan twintig keer is hij
uitgekomen in interlandontmoetingen;
hij heeft vele tournees in het buitenland
meegemaakt en hij heeft veel ervaring
opgedaan. Volgens Amerikaanse maat
staven groeit hij op het ogenblik naar
zijn top, de Amerikanen hebben immers
„uitgevonden" dat 26 jaar de ideale leef
tijd is voor basketballspelers!
Wat denkt Frans de Haan van de kan
sen van het Nederlandse team tegen
Spanje? Hij is optimistisch gestemd. De
nationale ploeg, vertelde hij, is nu al
zo'n twee jaar bij elkaar en mentaal
groeien we op het ogenblik naar een
hoogte, die ons in staat stelt, dat we met
een redelijke kans op winst de degens
kunnen kruisen met een Zuideuropese
ploeg.
Misschien wat we de wedstrijd in de
Energiehal verliezen, maar dinsdag, wan
néér wè in Amsterdam opnieuw tegen
de Spanjaarden uitkomen is de kans op
een zege behoorlijk groot. Dan spelen
we namelijk „thuis", vertelde Frans de
Haan de meeste spelers van de nationale
ploeg zijn immers Amsterdammers.
(Advertentie!
WAS- EN DROOGKOMBINATIES
Half- en vol-automatisch
COUZY - 1e Middellandstraat 72
Zeer gemakkelijke betaling
Er is slechts één Nederlands
meisje, dat haar de baas is, name
lijk Ursula Artz. Maar ook deze
Nederlandse kampioene is tot de
tanden gewapend, wanneer zij de
strijd aanbindt tegen de sympa
thieke Rotterdamse. Nellie Visscher
is een „tempobeul". Zij put kracht
uit haar ijzersterke conditie, zij
drijft haar tegenstandsters met
snelle roffels van haar forehand
tot vertwijfeling l en dan ziet zij
plotseling in die wankelende ver
dediging „het gat".
De opening, waarlangs Nellie
Visscher haar smashes kan plaat
sen, zuiver en hard, blijken dan
vergaarbakken voor de punten te
zijn. Haar geacheveerde spel klimt
tot een climax wanneer de tegen
standster, reeds diep aangetast
door de ware temposlag, tekenen
van vermoeidheid vertoont, Nellie
Visscher zal deze vlijmscherpe wa
pens, die zij in Oris iand reeds tal
loze keren heeft gehanteerd, over
veertien dagen in Berlijn opnemen
om daar de beslist sterkere tafel
tennissters te bekampen.
Ik kreeg niet de indruk, dat zij
haar kansen voor een goede klas
sering bjj de Europese kampioen
schappen hoog aanslaat. Nellie
Visscher is teveel reallste om niet
te zien, dat de ploeg van ons land
in vergeiyking met de teams uit
Europese landen van het oosteiyk
blok slechts een onbetekenende
„sparring-partner" is. Zij kleurt
haar prestaties niet. Integendeel.
ZU is een meisje, dat oog heeft
voor haar eigen tekortkomingen.
Nellie Visscher vertelt met een
merkbaar ontzag over de verrich
tingen van de meisjes uit de lan
den vanachter het „ijzeren gor
dijn".
„Hoe kan het anders?", zo vraagt
zij mij.' „Zij krijgen volop de ge
legenheid om te trainërt. Zij gaan
en gebeurt dit niet bij elke tak
van sport voor drie a vier
maanden naar een góed geoutil
leerd trainingskamp. Nee", zo be
antwoordt zij haar vraag, „tegen
zo'n overmacht van technisch ge
schoolde spelers en speelsters kun
je als Nederlands amateur echt
niet op".
Nellie Visscher is een beschei
den meisje. Als zij het heeft over
haar successen op nationaal niveau,
dan klinkt er in haar stem geen
beslistheid. Nee, Nellie Visscher
praat wat aarzelend over al die
veroverde bokalen, bekers, medail
les en vaantjes. Het siert haar
karakter, dat nog meer reliëf krijgt,
wanneer Nellie mij vertelt, dat zij
haar studie op de avond-HBS laat
prevaleren boven de training met
de kernploeg. „Ik kan tenslotte
niet altijd in hetzelfde kringetje
blijven rondtollen. Toen ik op
U-jarige leeftijd met het „cellu
loid" In aanraking kwam, was ik
er „weg" van. Sindsdien, en vooral
na „mijn" ontdekking door de on
langs naar Duitsland vertrokken
oefenmeester van het Nederlands
Graag bladert de Rotterdamse
kampioene in haar zorgvuldig bij
gehouden plakboek.
f
kernploegje, dè na de opstand in
1956 gevluchte Hongaarse tafel-
tennismeastro Bela Simon, werd ik
door de tafeltennissport geheel op
geslokt. Ik trainde vier tot vijf keer
per week, ik voerde mijn conditie
op in het Kralingse Bos en ik
speelde wedstrijden bij de vleet.
In die periode, en tot die conclusie
ben ik een jaar geleden gekomen,
had ik geen andere interesse dan
mijn sport. Daar heb ik sinds kort
een punt achter gezet. Een jaar ge
leden vatte ik mijn studie, vroeg
tijdig afgebroken, weer op en het
resultaat daarvan is verbluffend.
Ik begin weer te leven, ik toon
weer belangstelling voor mijn
vroegere hobby's, zoals muziek"
Nellie Visscher kunt u nu vinden
op concerten, maar zij verwaar
loost haar training niet al te zeer.
Zij is daarvoor teveel sportvrouw.
Nog steeds gaat zy drie keer per
week naar de groene tafels. Dan is
zij één brok leven. Bewegelijk,
noemt men haar. „Mijn voeten
dansen", is haar commentaar. „Dat
yerhoogt mijn reactievermogen,
mijn speltempo". Zij danst niet als
het gracieuze figuurtje, dat Edgar
Degas, een van de Franse impres
sionisten heeft geïnspireerd tot het
maken van zijn befaamde doeken.
Nellie Visscher kan met een ge
lukzalige glimlach rond haar lip
pen naar de reproduktie van de
Franse meester kijken. Deze repro
duktie, die in huize Visscher een
ere-plaats boven de schoorsteen
heeft gekregen, lijkt mij een zinne
beeld. Zoals het danseresje in sier
lijke bewegingen naar een tuiltje
rode bloemen reikt, zo neigt Nellie
Visscher, meerdere keren Rotter
dams tafelteniskampioene, naar de
ruiker, die voor haar „het leven"
betekent. Maar dan niet het leven
in de sfeer van het tafeltennis.
Nellie Visscher danst. Zij moet
dat doen, om haar tegenstandsters
de kans te ontnemen om de zwakte
van de Rotterdamse kampioene,
haar kleine gestalte, uit te buiten.
Het meisje, 1.52 meter lang, moet,
wanneer de tegenspeelster gaat
„spreiden" (de gebruikeiyke term
in deze sport voor herverdelen van
de slagen), veel lopen, om geen gat
in haar verdediging te krijgen.
Meestal zal zij de snode-plannen-
maaksters vóór zijn, maar onge
twijfeld zijn er velen geweest, die
zich met deze speeiwyze in hun
dromen reeds als de grote kam-
'"5
NELLIE VISSCHER kan met haar
smashes, wanneer zy haar spel kan
temporiseren, veel verwarring
stichten.
pioene-doder hebWn gezien. Nellie
Visscher, kantoorbediende van be
roep, heeft echter zo haar eigen
wapens!
Zij heeft die leren kennen onder
de goede en deskundige leiding
van Bela Simon, voor wie zy een
grote bewondering koestert. „Hij
zag wat in me. Hy was de man,
die mij naar die goede pfestaties
heeft gevoerd. Hij was ook een
man, waarmee ik kon praten.
Praten over allerlei zaken, ook die
buiten de sfeer van onze sport
lagen. Bij Bert Onnes, de huidige
trainer, kan ik dat niet. Bert let
alleen op het „vak". Je kunt met
hem praten over tafeltennis, maar
over iets anders zal je hem niet zo
gauw horen. En wat die trainings
pakken-affaire betreft, kan ik zeg
gen. dat ik steeds een „te-groot"
textielomhulsel heb gekregen. Er
werden en worden maar twèe
maten besteld. En iedereen moet
maar zien, dat hij erin kan. Ik
maftR er geen bezwaar tegen, want
ik ben vreselijk blij, dat ik naar
Berlijn mag. Dan kan ik relaties
aanknopen, mensen ontmoeten,
praten over andere dingen!"
In Zagreb, verleden jaar was
Nellie Visscher eveneens één van
de leden van de Nederlandse ploeg,
die ons land vertegenwoordigde
op de Europese kampioenschappen.
En daar heeft zij vrienden ge
kregen.
Zij correspondent met Joegosla-
ven of het maar niets is. Met
behulp van enkele woordenboek
jes vertaalt zij voor my de
onbegrijpelijke Slavische taal.
„Pozdravlja" betekent „de harte
lijke groeten". Dat ene woordje kan
haar soms zo rijke woordenstroom
ineens dempen. Achter haar brille-
glazen zie je dan haar ogen opflik
keren. „Joegoslavië, een heerlijk
land", zo verbreek zij enige ogen
blikken later de stilte. Nellie Vis
scher wil er graag nog eens op
bezoek gaan. Zij wil dan opnieuw
langs die plekjes in Zagreb lopen.
Zij wil nog eens genieten van de
woeste schoonheid van Tito's land.
Maar een reis per trein is voor
Nellie Visscher een niet te ver
wezenlijken droom. „Ik wil wel
zomaar met een vrachtwagen mee,
of met iemand meeliften, die ook
naar Joegoslavië gaat!"
Bij al die andere zaken vergeet
Rotterdamse meisje beslist
met, dat er in Berlijn iets van haar
wordt verwacht. Verleden jaar ein
digde zij in de staartgroep, maar
dit jaar zit er misschien iets meer
?n' aar 's de hoop van de Neder
landse tafeltenniswereld tenminste
op gericht. Nellie Visscher, die be-
staat om haar vechtersmen-
taliteit, zal zich niet zonder meer
gewonnen geven. Zij wil het thuis
front niet teleurstellen. Al haar
meisjesdromen zullen wegebben als
zij als Nederlands vertegenwoor
digster in het strijdperk moet tre
den. Zij zal doen wat van haar
wordt verwacht. Misschien lukt het
haar met haar felle smashes
enkele gerenommeerde tegenstand
sters uit te schakelen. Zy ziet dat
als dè grote eer. En. zoals uit
bovenstaande is gebleken, Nellie
Visscher heeft de goede mentale
instelling. Zij kan „kei-hard" zijn
voor zichzelf, maar ook voor ande
ren. Alleen, rekent u daarop, het
Rotterdamse tafeltennissterretje is
een „volbloed" amateur, ma?.r
met een ongebroken vechtlust, met
een enorm en reëel zelfvertrouwen.
