Zelfbeschikking voor Papoea
is geen nieuwe
Regering zal voor militaire
bedreiging niet capituleren
LIGA
Toxop
»cus met motie van
wantrouwen bedreigd
Klacht over geringe resultaten
ii decentralisatie
P3-
•m
k
Bach
bij
boord
Elke
meesterstuk
shirtmanschap
SAMENWERKING BEPLEIT
VAN KVP, AR EN CHU
Mr. Biesheuvel: Kamer
verkiezingen volgend jaar"
PROF. DR. L. J. M.
Veelbewogen leven in
dienst van het land
BEEL ZESTIG JAAR
M'
I
Muziekeen
H
levensbehoefte
MR. LUNS TOT EERSTE KAMER:
Ambtenarenpositie in Senaat
Ook bij Frankfurt
woningbouw door
Nederlanders
Bus geslipt met
grensarbeiders
Eerste katholieke
vice-president
Raad van State
Henriëtte Sengers
OVERKOMST DRINGEND GEWENST
HET NIEUWE DAGBLAD
WOENSDAG 11 APRIL 1962
Krachtige
Kost voor het
Kind!
Procedurewet surséance
van betaling gewijzigd
SCUIPHOL.
-•
Kamer behandelt ivet
op regeling vrijstelling
Transactie met Ka-
tanga geen politieke
zaak
Bel-o-fast en Tricot nylon,
blijvend nooit-strijken- v.a. 15.90
Zeven zwaar gewonden
Automobilist botst
op paal: 4 gewonden
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 11 april De regering
is niet van zins voor militaire bedrei
gingen in het conflict om Nieuw Gui
nea te capituleren, zo zegt minister
Luns in zijn Memorie van Antwoord
aan de Eerste Kamer. ,.Dit doet niets
af aan de ernst van haar pogingen zo
spoedig mogelijk tot een oplossing van
het conflict te komen middels een open
gesprek met Indonesië, waarbij ook In-
Advertentie)
t
donesië alle gelegenheid zal hebben
uiteen te zetten welke oplossingen voor
dat land aanvaardbaar zouden zijn",
aldus verder de minister.
Mr. Luns ontkent dat het kabinet
„door een steeds verdergaande inter
pretatie van het zelfbeschikkingsrecht,
daaraan tenslotte een overtrokken bete
kenis is gaan hechten".
„Reeds voordat het tegenwoordige
kabinet in functie trad was aan de be
woners van Nederlands Nieuw Guinea
toegezegd, dat zij over hun eigen toe
komst zouden mogen beslissen. In fei
te geschiedde dit voor de eerste maal
formeel in de Troonrede van 1952.
Aan deze toezegging' is steeds dezelf
de betekenis toegekend", aldus de be
windsman. „Het over het gebied ge
voerde beheer is al sinds jaren erop
gericht de ontwikkelingsgraad van de
bevolking te verhogen als gevolg waar
van deze uiteraard meer en meer ook
zelf is gaan denken over haar toekom
stige status".
Voor een „verandering in de rechts
toestand van Nederlands Nieuw Gui
nea". is. naar de opvatting van de rege
ring, geen grondwetsherziening nood
zakelijk. (Zoals bekend staat thans in de
grondwet, dat Nieuw Guinea behoort
tot het grondgebied van het Konink-
rijk. Kort geleden is aangekondigd, dat
de regering zal voorstellen deze bepa
ling uit de grondwet te verwijderen).
Minister Luns zegt dat deze wijziging
volgens de opvatting van de regering
„ofschoon staatsrechtelijk niet noodza
kelijk, niettemin op staatkundig-poli
tieke gronden gewenst kan zijn".
Echter ook zonder deze wijziging is
een verandering van de status van het
gebied mogelijk, omdat in de grond
wet uitdrukkelijk is vastgelegd, dat bij
internationale overeenkomsten van de
bepalingen van de Grondwet kan wor
den afgeweken „mits deze overeen
komst door de ontwikkeling van de
internationale rechtsorde wordt gevor
derd".
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 11 april Minister
Beerman is onmiddellijk ingegaan op
de suggestie uit de Tweede Kamer om
ook voor gevallen van surséance van
betaling, waarbij er 5.000 tot 10.000
schuldeisers zijn, de vereenvoudigde
procedure mogelijk te maken. Hij heeft
zijn wetsontwerp (waarvoor de moeilijk
heden met de „Branderis" de directe
aanleiding zijn geweest) volgens het
voorstel van de Kamér gewijzigd.
c
--svvïSPN-Wii
vT --v,-
i*c-~,5v
(Advertentie)
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 11 april In de Eerste
Kamer heeft de heer van Wingerden
(P.v.d.A.) bij de behandeling van de
begroting van Binnenlandse Zaken mi
nister Toxopeus gisteren bedreigd met
een motie van wantrouwen, waneer het
antwoord van de minister over de
ambtenarensalarissen en de wijze waar
op hij het georganiseerd overleg (niet)
regelt, hem niet zon bevredigen.
(Van onze correspondent in Bonn)
FRANKFURT, 11 april Twintig in
Nederlandse bouwstijl, door Nederland
se bouwfirma's, met Nederlands ma
teriaal en door Nederlandse arbeiders
te bouwen woningen zullen nu ook ver
rijzen in Langen bij Frankfurt-am-
Main.
ZÜ zullen, op initiatie! van de voor
zitter van de Duits-Nederlandse Kamer
van Koophandel in Frankfurt door de
woningbouwonderneming „Nassauische
Heimstatte" worden gebouwd. Het pro
ject betreft vrijstaande bungalows,
tweeverdiepings-eengezlnswoninge; en
twee rijen klein-viila's, die tegen lage
vaste prijzen zullen worden gebouwd en
nog dit jaar gereed zullen komen. Du
ontwerpen voor deze woningen zijn van
de architecten Zantinga en Hesse uit
Enschede. D^.ze zijn ook de ontwerpers
van de zestig bungalows en eengezins
woningen, die in het naburige Bad
Homburg zullen worden gebouwd.
DEN H.AAG, 11 april De Tweede
Kamer heeft gisteravond, onder voor
zitterschap van de heer J. Bommer,
de behandeling voortgezet van het
wetsontwerp regeling inzake vrijstel
ling van de militaire dienst wegens
ernstige gewetensbezwaren (wet gewe
tensbezwaren militaire dienst).
De minister van Defensie, ir. S. H.
Visser herinnerde er aan dat de re
gering enige wijzigingen in het ont
werp heeft aangebracht. Hij zei dat
over de principes van het ontwerp in
het algemeen overeenstemming be
staat.
Het beoogt een oplossing te brengen
in de conflictsituatie tussen overheid
en individu- Het beginsel „respect
voor het geweten", is waai devol, de
overheid behoeft echter niet te wijken
voor elk gewetensconflict.
Minister mr. A. C, W Beerman be
sprak hierna of dit ontwerp ais rijks
wet tot stand moet komen of niet en
vervolgens de plicht- en strafbepalin
gen. Hü zei dat overleg gepleegd zal
worden met Suriname en de Neder
landse Antillen.
De minister besprak langdurig de
mogelijkheid en de wijze van beroep
van de gewetensbezwaarde.
Na re. en dupliek werd het ontwerp
artikelsgewijze in behandeling geno
men. Twee amendementen (Moorman
en Lankhorst) werden er getrokken.
Over twee artikelen moet nog worden
gestemd.
Alle andere zestig artikelen van het
ontwerp werden vastgesteld.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 11 april De hereni
ging van Congo nang af yan de ver
antwoordelijke politici en niet van com
merciële transacties, zo heeft minister
Luns geantwoord op vragen van het
Tweede Kamerlid Lankhorst over de
levering van bankpapier aan Katanga
door een Nederlandse drukkerij. De mi
nister voegt er aan toe, dat de Rege
ring „het. uiteraard zou betreuren, in
dien zakelijke transacties van Neder
landse ondernemingen de moeizame po
gingen van de V.N. tot het bereiken 'an
vrede in Congo zouden doorkruisen".
I PHMHH
ongelijke rechtsbedeling voor ambtena
ren. Vandaag geeft de heer van Lies
hout namens de K.V.P. zijn visie op de
positie van de overheidsdienaren.
Vele senatoren hebben zich be
klaagd over de geringe resultaten, die
de regering heeft bereikt met de de
centralisatie, waarover in de Troon
rede zulke hoopgevende voorspellin
gen waren gedaan.
De heer Teijsse-i (KVP) vroeg om
een nota, waarin de regering haar vi
sie zal geven op het rapport van de
commissie-Bloemers. Hij vindt met het
oog op het gunstige politieke klimaat
het resultaat, dat met de decentralisa
tie is bereikt, „onbegrijpelijk en teleur
stellend."
Mr. Van Riel (V.V.D.) zei, dat onaf
hankelijkheid van lagere bestuursli
chamen dient te worden gekoppeld aan
politieke verantwoordelijkheid voor vrij
omvangrijke eigen belastingheffing. Een
wezenlijke democratie eist volgens de
liberale spreker, dat er meer bevoegd
heden aan provincies en gemeenten wor
den gegeven. Dan zullen ook de debat
ten in de vertegenwoordigende licha
men interessanter worden. Onderwijs
en cultuur noemde hij als vergeten ter
reinen voor deze bestuurslichamen. Het
is negentiende eeuws gedacht om van
een museum een Rijksmuseum te maken.
De hoer Tjalma (A.R.) oordeelde, dat
de minister van Binnenlandse Zaken op
zijn eigen departement tal van mogelijk
heden heeft om decentralisatie toe te
passen. Hij noemde de politie, de be
scherming bevolking en de brandweer,
die voortaan aan plaatselijke organen
dieneo te worden overgelaten. Het de
bat is vanmiddag voortgezet.
EL-MIOR
DELFT, II april Mr. B. W. Bies
heuvel, Tweede-Kamerlid van de An
ti-Revolutionaire Partij en viee-vo-orzit-
ter van de Cl risten-Democratische frac
tie van het Europese parlement, heeft
gisteravond gepleit voor een gemeen
schappelijk verkiezingsprogramma van
de drie Nederlandse chrieten-democrati-
sc.he partijen K.V.P., A.R., C.H.U.
bij de Tweede-Kamerverkiezingen Van
volgend jaar.
„Ik ben van mening," zo verklaarde
hij „dat onze drie partijen ernstig moe
ten overwegen in welke mate het moge
lijk zal zijn zich bij de verkiezingen van
1963 te presenteren met een gemeen
schappelijk program van dezelfde strek
king," ook al zouden zij voorlopig nog
wel elk voor eigen rekening blijven
werken. Mr. Biesheuvel verklaarde dit
KERKRADE, 11 april Gisteren is
een bus, die iedere dag uit Kerkrade
Nederlandse grensarbeiders naar de
Vereinigte Glanzstoff fabrieken bij Gei-
lenkirchen brengt, op anderhalve kilo
meter voor Gëilcnkirchen geslipt en
over de kop geslagen. De bus, kwam
op een weiland langs de weg terecht.
Van de twintig inzittenden, zijn er ze
ven zwaar maar niet levensgevaar
lijk gewond.
Zij zijn allen naar Nederland over
gebracht en opgenomen in ziekenhui
zen.
Het ongeluk gebeurde in een bocht
van de weg. Volgens de verkeerspoli
tie in Geilenkirchen kwam de bus te
slippen als gevolg van het gladde weg
dek en doordat de chauffeur te hard
reed. De chauffeur van de bus heeft
bij dit ongeluk slechts een gering let
sel opgelopen. De bus werd totaal ver
nield. De schade wordt geschat op
50.000 gulden.
(Van onze parlementaire redacteur)
orgen wordt de vice-voorzitter van
de Raad van State, prof. dr. L.
J. M. Beel 60 jaar. Prof. Beel be
kleedt deze post sedert aug. 1959.
Zijn benoeming was het sluitstuk van
een reeks functies, waarin prof. Beel
zijn grote verdiensten in 's lands be
lang heeft bewezen door de ene ver
antwoordelijkheid na de andere op zich
te nemen.
De opperste raadsman van de Kroon
is in zijn geboortestad Roermond zijn
loopbaan begonnen als ambtenaar der
gemeente en bewandelde, hoewel hjj
nooit van iets dergelijks gedroomd
heeft, aanstonds paden die hem bij uit
stek geschikt maakten voor het minis
terschap van Binnenlandse Zaken. Als
jurist die zich vooral specialiseerde op
bestuurlijk terrein kwam hjj afin de
griffie van de provincie Overijssel,
waarna de gemeente Eindhoven hem
hoofd van de sociale dienst maakte. In
deze functie heeft prof. Beel meer ge-
Een van zjjn medewerkers uit die ja
ren was mr. Ph. Werner, de huidige
secretaris-generaal "an Maatschappe
lijk Werk, het departement dat prof.
Beel later zelf in het leven zou roepen.
Een van de meest oppervlakkige praat
jes in de na-oorlogse politiek is ge
weest, dat hij dat in 1952 deed om het
sluitstuk te vinden bij een kabinetsfor
matie en de katholieke posten in het
laatste kabinet-Drees op peil te bren
gen. Als er iemand in Nederland was,
die wist wat hij deed toen hij voor de
organisatie van het maatschappelijk
werk een eigen departement oprichtte,
dan was het de man, wiens bestuur
lijke kennis op gelijk niveau stond met
zijn ervaring op het gebied van de
maatschappelijke zorg. „Wanneer wij
katholieken beseften hoe belangrijk een
eigen departement van Maatschappe
lijk Werk is, dan zouden w\j het op
een lijn stellen met dat van Onderwijs",
heeft hij eens gezegd.
In Eindhoven had destijds echter nog
niemand het vermoeden, dat de socia
le werker dr. Beel voor de actieve deel
name aan de politiek geroepen was. De
overgang daarheen b
tot stand door in het reeds bevrijde
Zuiden een rapport te schrijven voor
minister Van Boeyen in Londen over
de verzorging van oorlogsslachtoffers.
Koningin Wilhelmina en het kabinet wil
den na lezing van het stuk de man
spreken die dat geschreven had en vroe-
studenten, stond hem daarbij voor ogen.
Eind 1951 kwam hij echter al weer in
het „torentje" terug, om de plaats in
te nemen van Binnenlandse Zaken, die
was ontstaan door het overlijden van
minister Van Maarseveen. Daarop volg
de in het volgende kabinet-Drees het
vice-minister-presidentschap. Minister
Beel vormde het verzoenende element
in de periode na het verschijnen van
het Bisschoppelijk Mandement, dat in
socialistische kring eenzijdig politiek
werd geïnterpreteerd.
Zijn verdiensten voor het land werden
beloond met de benoeming tot minister
van Staat, een eretitel, waarin de bij
zondere band waarin hij tot het staats
hoofd staat tot uiting is gebracht.
in een tafelrede aan een diner dat de
K.V.P.A.R. en C.H.U. in een der prach
tige oude zalen van het Prinsenhof aan
boden aan de leden van de christen
democratische fractie van het Europese
parlement, die in Den Haag vergadert.
In deze fractie werken de Europese
K.V.P A.R., C.H.U.-afgevaardigden
reeds jaren samen e,n volgens de heer
Biesheuvel dient men de interconfessio
nele samenwerking op Europees niveau
naar het nationale vlak door te trekken.
Voor de Europese politiek achtte hij het
gemeenschappelijk optreden van de drie
Nederlandse partijen in ieder geval
reeds volledig uitvoerbaar. Hij toonde
zich dan ook bijzonder verheugd over
een ontwerpmanifest van de drie Neder
landse partijen, ten aanzien van de kwes
tie der directe verkiezingen voor het Eu
ropese parlement!
Men vraagt mij wel, zo zei hü, of Ik
als protestant kan meewerken in een
groep waarvan de meeste leden katho
liek zijn. Mijn antwoord is een volmon
dig ja. In de politiek moet men zich
ni,t laten inspireren door vrees.
De ervaring leert, dat samenwerking
van katholieken en protestanten bevre
digende resultaten geeft als het erom
gaat de gemeenschappelijke Europese
idealen te bereiken.
Aan het diner zaten een 75 gasten
aan. De ereplaats werd ingenomen door
mejuffrouw dr. M. A. M. Klompé, minis
ter van maatschappelijk werk, een be
kende figuur op Europees gebied. Voorts
zaten er enige leden van de Hoge
Autoriteiten der EGKS aan, en vooraan
staande vertegenwoordigers van de drie
Nederlandse christendemocratische par
tijen.
Nu alom in den lande d*
uitvoeringen van Bach»
„Matthaus-Passion" wef»
als paddestoelen uit d?
grond rijzen, mag ik u
misschien wel vertellen h°
ik tot dat mees', -werk be
keerd ben. Toen ik er voo»
het eerst mee werd gecon
fronteerd, moet ii. een jaar of vijf*
tien zijn geweest. Ik was destijds een
jeugdige snob, die t. gen beter weten
in verzen en Menno ter Braak las en
die dus ook een behoefte aan muziek
van Bach voorwendde. Mijn eerst»
„MatthauS-Passion" was een kwelling-
Want op de enscenering van zo
opvoering ben je vrij gauw uitgeke
ken. Nochtans zat ik haar niet allee"
geheel, zij het wiebelend, uit, maar
ik ging na afloop ook naar huis en
vertelde mijn getergde huisgenote!}"
dat Bach de grootste componist al
ler tijden was. Zij namen dat, to*
mijn innige teleurstelling, voetstoot»
aan en gingen over tot de orde va»
de dag. En ik bleef even onbegrepen
als geestdriftig achter. Alleen; me
Bach dan.
Degene die mij uit dat betrekke
lijke isolement verlost heeft is in tel'
te de violist Louis Zimmermann
weest. Dat ging zo.
Op zekere avond vlak vóór Palm
zondag meldde ik mij bij het Am*
sterdamse Concertgebouw om er a
generale repetitie van de „Matthaus-
Passion" bp te wonen. Ik was mm"
stens een half uur te vroeg en >R
dwaalde dus vol hooggestemde g="
dachten door de wandelgangen va»
de muziektempel, Bach, tijd
eeuwigheid bespiegelend. Niettem'»
voelde ik op een gegeven mornet»
een zekere neiging te beantwoorde»^
aan een meer aan de aarde gebot»
den roeping en ik begaf mij dus nam
de deur waar „Heeren" op stond. 'R
arriveerde er tegelijk met een kleine-
in rokcostuum geklede man, me*
griize haren en vriendelijk achter een
brilletje twinkelende ogen. Hij ha»
een viool met strijkstok onder de arm
en floot een frivool wijsje. Zimmer'
mann.
Ik verschoot van kleur en duwtje-
in de haast struikelend over mU»
voeten, de deur open, om hem vó°'
te laten gaan. Maar hij greep mij K
lig bij de schouder en wierp mij bO"
na naar binnen, zeggend:
„Ik zou hef maar doen, jongen-
want het duurt verdlang, hoon
En Bach is ook niet in zijn eerst®
noot gebarsten".
Ik zocht met gemengde gevoelen»
mijn plaats in de zaal op. Ik zats
Zimmermann op zijn stoel van eerst®
concertmeester zitten en ik dacht-
„De schurk, hij méént het niet".
Enfin, Willem Mengelberg hief zu»
dirigentenstaf en daar begon het g®'
weid:
„Kommt ihr Töchter, helft m»
klagen."
En wie zat er met een blosje op a°
wangen bij „Erbarme Dich" de viool'
solo te strijken, zo mooi alsof »k
door een engel was aangeraakt-
Zimmermann.
Op dat moment zag ik Zimme»
mann met andere ogen. Het gekke
dat ik de Matthaus-Passion sind»]
dien met andere oren ben gaan b°'
ren. En dat is dan zo gebleven.
AMSTERDAM, 11 april Een be
stuurder van een bestalauto, die na»
eigen opgave 20 glazen bier had SZ
dronken, Is vannacht tegen twaalf
bü de Hortusbrug te Amsterdam mu
zijn auto in een bocht tegen een Pa»
van de bovenleiding van de tram f
bótst.
Hjj en zijn naast hem zittende v-rou^
alsmede nog een inzittende man
vrouw werden naar het Weesperple*»
ziekenhuis overgebracht. De bestuurd®
die ernstige verwondingen aan hals
borst had opgelopen, en zijn vrouv"
die een enkel had gebroken, werd®
daar opgenomen. De beide ander®
konden na verbonden te zijn, naar hu
gaan. De auto werd totaal vernield-
(Advertentie)
Een OLVEH polis nü, een OLVEH pensioen straks.
PROF. DR. L. J. M. BEEL
leurstellingen zijn ongetwijfeld in de ja
ren daarna gekomen, toen onze verhou
ding tot het komende Indonesië moest
de Dolitiek seroenen was De worden geregeld. Prof. Beel werd Ho-
om de souvereiniteitsoverdraeht op be
vredigende wijze te regelen. Zijn stre
ven was gericht op een federale staat
Indonesië en op een snelle overdracht.
Beide zijn mislukt. De Indonesiërs
stuurden op een eenheidsstaat aan, ter
wijl Den Haag het tempo van de over-
daan dan het perfect laten draaien van gen hem na overkomst om het minis- vb1 r.
ambtelijke molens. Hij ging op de men- 'tersambt in het laatste kabinet-Ger- Beel zich nooit door te-
sen af, werd Vincentiaan en zocht langs
vele wegen de praktijk van het leven.
Ambtenaren die in de moeilijke crisis
jaren in Eindhoven met hem samen
hebben gewerkt, getuigen van de ver
frissende invloed die hij op zijn omge
ving uitoefende. Dr. Beel begreep, dat
werkloos zijn vooral een ramp was we
gens de leeglóop die daaruit voort-
brandy te aanvaarden.
Hoewel prof.
leurstellingen van de wijs heeft laten
brengen en hij nog altijd met dank-
rof. Beel is via deze eerste be- baarheid terugdenkt aan de velen met
noeming in het kabinet Schermer-
JL horn-Drees gekomen en maakte de
stormachtige eerste periode van
herstel en wederopbouw van Nederland
op een verantwoordelijke post mee. Hij
seerde het Armbestuur tot een efficient
werkend Maatschappelijk Hulpbetoon,
moderniseerde de arbeidsbemiddeling
en kwam met nog iets nieuws: een
Hulpbank ten behoeve van hen die
door de crisis in financiële moeilijkhe
den geraakt waren.
om moeilijke situaties te overzien, snel
een visie op de toekomst te ontplooien
en met voortvarendheid beslissingen te
nemen. Reeds in 1946 werd hij minis
ter-president. nadat de KVP als de
grootste partij uit de verkiezingen naar
voren was gekomen. Zijn diepste te-
wie hij ook in Indonesië in de beste
verhoudingen heeft samengewerkt, had
hij er toch behoefte aan, na terugkomst
in Nederland, enige tijd van de poli
tiek afstand te nemen. Hij werd weer
professor in het bestuursrecht in Nijme
gen en Tilburg. In die arbeid vond hij
nieuwe energie. Het professoraat is voor
hem altijd meer geweest dan verdieping
in de wetenschap. -Studenten daarin
binnenleiden betekende voor hem jon
ge mensen universeel vormen en nun
antwoord geven op alle levensvragen.
Het ideaal van een echte universitas,
een gemeenschap van hoogleraren en
n 1958 werd hij, na weer enige ja
ren afstand van de politiek te heb
ben genomen, lid van de Raad van
State. Velen zijn het erover eens,
dat de gaven van prof. Beel in deze po
sitie als adviseur van de Kroon mis
schien nog wel het allerbest tot hun
recht komen. Op bestuurlijk terrein is
hij als raadgever steeds een heel bij
zondere figuur. Zijn wetenschappelijke
vorming en zijh enorme ervaring op dit
terrein nebben hem daartoe als het wa
re voorbestemd.
Nog eenmaal in deze periode heeft
prof. Beel de verantwoording op zic-h
genomen voor de praktische politieke
zaken, toén deze daar dringend om
vroegen. Eind 1958 ontstond er in de
Tweede Kamer na een steeds rumoeri
ger voorspel een breuk in de verhou
ding tussen PvdA en de andere rege
ringspartijen. De socialisten liepen na
het besluit om de belastingwetten maar
zonder hun partijgenoot minister Hof-
stra, die ontslag nad genomen, te be
handelen, demonstratief de zaal uit.
Prof. Beel heeft op een bijna droog-
zakelijke manier een radicale oplossing
aan de band gedaan. Maar het was min
der droog dan het uiterlijk leek. Aan de
koningin werd geadviseerd tot kamer
ontbinding over te gaan en nieuwe ver
kiezingen uit te schrijven. Tot aan die
verkiezingen heeft prof. Beel wederom
de ditmaal voor hem bijzonder ondank
bare taak op zich genomen om een in
terim-kabinet te leiden. Tot april 1959
hield hij, onder aanhoudende verwijten
van links, het roer stevig in de hand
en gaf het daarna over aan de nieuwe
formateur prof. De Quay.
Enige maanden na zijn terugkeer
naar de Raad van State werd hij vice-
president. Voor het eerst werd een ka
tholiek op deze post benoemd.
■enriëtte Sengers won deze
week de eerste prijs van
het internationale zang
concours Noemi Perugia
in Parijs. Nu is er alle reden om
het woord concours in de heden
daagse muziekwereld te wan
trouwen; dit zangconcours ech
ter is er een waar de degelijke,
ouderwetse normen nog steeds
gelden. Noemi Perugia, die het
begrip Franse liedkunst verte
genwoordigt, stelt hoge eisen aan
de deelnemers, waardoor de in
ternationale jury haar waarde
ring kon uitspreken voor het
peil, waarop ook dit jaar het
concours stond. Er waren deel
nemers uit o.a. Portugal, Ame
rika, Italië, Argentinië en Zwit
serland. Uit hen koos de jury
Henriëtte Sengers als de beste.
Dit succes is niet uit de lucht
komen vallen. Behalve natuur
lijke aanleg is er jarenlange, ge
degen studie voor nodig. Het w
altijd boeiend na te gaan hoe een
jong talent tot ontwikkeling w
gekomen. Het milieu, waarin
Henriëtte Sengers opgroeide was
bijzonder gunstig. In het gezin
was een brede algemene belang
stelling en een bijzondere liefae
voor de muziek. Haar vader be
zat een zeer fraaie bariton, °-ie „te
vele Utrechtse kerkgangers bewonderden. Haar moeder bezat een grc'°
poëtische ontvankelijkheid, die zij met liefde op haar kind éren overdroeg
Alle zes kinderen hadden muziekles, maar de sterretjes van de famtl*'
waren toch wel de dochter Philia, die viool speelde nu is zij de tweed'
concertmeester bij het Gelders Orkest en de jongste dochter Henriëtt'<
die door haar stem en zuiver muzikaal gehoor opviel. Er werd thuis
alleen volop muziek gemaakt, maar er werd ook met de nodige kritief
en waardering naar geluisterd. Op huiselijke feestjes voerde men zeil
zangspelen op als Der Schauspieldirektor en Bastien et Bastienne
Mozart ver boven het peil van de gebruikelijke huismuziek liggend-
Henriëtte kreeg intussen ook pianoles, waarbij zij regelmatig haar gemaak-®
fouten spontaan verbeterde door deze foutloos gezongen(l) te herhalen-
Reeds in de tijd toen zij nog op het gymnasium was ging haar gro*"
belangstelling uit naar de Franse poëzie en deze liefde bleek later richtM'
gevend. Al spoedig kwam zij als soliste terecht bij het Utrechtse studenten
koor en -orkest, waar by Hans Brandts Buys zovele jonge talenten de aan'
loop vonden voor het podium. Bijzonder peel dankt zij aan haar led\.
meesteresse Johanna Zegers-de Beyl, die haar op voortreffelijke unP
muzikaal en technisch schoolde. Intussen trad zij steeds meer op als soH»1?'
voornamelijk in het oratorium. „Het is niet mogelijk als liederenzanger
te starten" zegt zij in haar vriendelijke woning te Bunnik. Zij zong rn'
het U.S.O. en met het Residentie kamerorkest, maar haar liefde voor
Franse lied dreef haar naar Noemi Perugia, die in haar Noordwijkse jj
iedere maand haar gerijpte ervaringen doorgeeft. Daar was het dat W
verleden jaar een eerste prijs won voor de interpretatie van het Frans
lied, die haar het recht gaf aan het internationale Parijse concours me
te doen.
foon steeds gelukspensen over.'Een is _.„v --■
voor een concert uitnodigt. Haar dochtertje van anderhalf jaar deelt ittW-L
sen met meer dan gulle hand koekjes uit en dit doet mij vragenIs g
feit, dat u getrouwd bent, geen belemmering voor uw zinpen? Met 9r0 -
overtuiging zegt zij: „Integendeel. Ik zou bepaalde dingen niet zo kunne
zingen als ik niet getrouwd was." Deze gelukkige volheid van het leü£j
doet haar kennelijk haar kunst nog intenser beleven. Wij voelden het
een voorrecht nader te komen tot een jonge en zo stralend gelukk'9
musicienne, die de muziek als een levensbehoefte ervaart en als verteQe
woordigster van een jonger geslacht de waarden van het leven op
vanzelfsprekende wijze weet door te geven.
