Foto's moeten goedmaken
ivat portretkunst ontbreekt
decradatie van
HET KONINCSSCHILDERIJ
De eenheid van de Kro
Huwelijk in
jaartallen
^NIEUWE
DAGBLAD
ZATERDAG 28 APRIL 1962
m
1953
1954
1955
1956
1957
1958
1959
1960
1961
1962
«V
HET VORSTENHUIS
IN BEELDEN-
V tal van herdenkings-
ïoalc u ?ver het Koninklijk Huis,
tpo» in de 1', Sereiid en gezeild heeft
j;r treff decennia. Daar zijn
stp, '10 sleeht toto's in te vinden.
tya»aars «rem„W£inig Roede, door kun-
tii(I de sna^ ua* e Portretten onder.
kon-"0? Wel van eGn fotograaf al-
Ö^ehaJ ZZ lev,endig beeld van het
"oos^&ö&en va„°dLeVifrerV daar l?Iij-ven
«n Hare M.u. kunstenaar
Sidder
5"hp Va ,611 O
^enti^Vaar
12"fn rV
van de kunstenaar hulpe-
ajesteit poseert eenmaal
/noet de man de officiële
mum- «mi n" maar nahollen om een
hsa "tie t„a °P te vangen. Van con-
See,We%8 sr.le^ fotografie en kunst is
V;, 'J|'de vnn j df twee honderdste
rph.de n,edl* 8'uiter wint het altijd
daïa® beschot f tekenende en schilde
er?6. kunZ"Wer- En dus saat de beel
den 1 Uit ,U par maar af op de foto's,
öat .Ssentie<!i ee honderdste seconde
be,, kan karakter-beeld destilleren
keel, Uur dk nooit. De schilder
*»w?tie en i?10,?lent-opname: hij zoekt
Kon? "OpnamT,!6.!18 niet in duizend rao-
tp?1. daarvan vinden, want ook de
^C!?thalt keen geheel kara-
x'axti Pid, <b„ «Pressie en l'jflijko aan-
dcin eSgen »L afkomst en psyche laten
°6». S als de kunstenaar dat wil
- JuiS{
GTSe schibf„ kanteling die de heden-
rp- b'afcpj, HeTkunst en beeldhouwkunst
gp''dat een .et goed zich te realise-
stei dan dn een geheel ander beeld
p-haar «i,, 6f lnterpretatie van een kun-
V0onden van v ,e Vl1 is °P het door'
te d«ig rijp ret object en de verant-
gao^ten V|® aarrnee samenhangt. Om
gA?- moet ^,„ver, die verantwoording
de? thees il^ .de portretten van de
ter611- Wie ~s u't het verleden bestu-
br' Van dn ^nmaal mummie-portret-
&r»L2ea kef, laat"Egyptische tijd, de
his?3itlse ïHn5"vlrbeeldingen van het
itp?\h, ,je ftljK, de Renaissance-beelte-
ai 'brandt •2.tar*eitse'ls van Velazquez,
gr-J^h an'ttiaan, Tintoretto en voor
thol de srmn .gezien heeft, weet hoe
be- dVan ri2TLngen die in het ge-
dia ziin kunstenaar gewroet heb-
gpï op het ?on,£rontatie met de figuren
Ljpëd. \y„,?°ek moesten worden vast
er?' karaulr een gevoel voor waardig-
taan^OhdinL Vastheid> psychologische
Vaw bij da en meesterschap herkent
da "den \,,oi?rote kunstenaars uit het
e6t)usurpat O"1 een nederigheid ook bij
dat geschild? ?n machtige lieden, die
kon, 6h ten Portret aanvaardden,
mende Voeten uit openbaart aan
t ^ederi iferaties-
t'an'ootd^ veVs misschien niet het juis-
va' de WerVoi ?^er is er aanvaarding
basket slu Jl jdkheid, de werkelijkheid
tha? eh Zelfs karakter, van gebomeerd-
Zia.h thans ?n degeneratie. Wanneer
heaf.die het Prado de portretten
baS.van /Ohh'sco di Goya gemaakt
aanwezigheid van koning Willem III en
koningin Emma (schetstekening van
Otto Eerelman) verraadt een houterig
heid in de bewegingen, die nauwelijks
iets met kunst te maken heeft. De vroe
gere jeugd van de koningin, weergege
ven door dezelfde kunstenaar Wilhel-
mina als amazone werd mismaakt
omdat de kunstenaar het wezenlijke van
de kunst verloren zag gaan door gebrek
aan menselijke spanning. Het koningin
netje met hangend haar, zo prachtig
gerealiseerd op postzegels, penningen en
foto's, is nauwelijks in het schilderij tot
werkelijkheid gekomen.
Twee tentoonstellingen uit de laatste
jaren hebben mij gestijfd in de mis
schien gedurfde meningen, hierboven
uitgesproken.
De expositie uit het koninklijk bezit
1956 Centraal Museum Utrecht en „Je
Maintiendrai", de tentoonstelling ter ge
legenheid van de vestiging van het
Oranje-Nassau Museum in Delft, 1960.
Mijn hemel, wanneer er sprake is van
een devaluatie van het portret, dan komt
dat wel op dergelijke tentoonstellingen
tot uiting. Willy Sluiter bracht er bij net
conterfeitsel van Prins Hendrik (pastel-
Voorstudie van Theo Swagemakers voor portret van koningin Juliana.
tekening) nog wel iets van terecht, maar
Piet van der Hem ging geheel door de
knieën bij het gezamenlijk koninklijk
portret uit 1926. De Zwijger op de ach
tergrondhij heeft dan ook .vel ge
zwegen. De figuren hebben afzonderlijk
Jan Groenestein: Prinsesjes te paard.
Xipt" thans ;„v?n degeneratie. Wanneer
C «ie Pr'nn j?et Prado de
be»5.van d<? f di Goya
typwtipt men „milie van Karei IV, dan
gea„ °oit T g niet, hoe dit meester-
is rt Pteerd ur de koninklijke familie
i-m«e ^eerea,, n worden, zo ongenadig
Voters. van ontluisterde ka
bas ïelazque^ K6 geldt min of meer
en En hne?'J ziin serie der Meni-
Uitrtlen onbenl6! een zekere lieflijkheid
VyNkkinn ^kte beheersing van stof-
leti- Jde W, meest zullen zijn opge-
hoe del00s iomngm Mariana blijft een
v;ih Sluw r,],,,, geheelde persoonlijkheid.
het °nder 7iVn oude Paus Paulus III
canva, fluwelen hoofddeksel op
van Titiaan, hoe wereld-
d V ons aan bij de-
^epje Wa!rJe» andere instelling, een
dalnv^Ser lnE tegenover een ge-
Vet;|'b(i is j 8 ontstaan. Het typische
hr^-btwoorfl ,h ®en mim die een zware
Rodent «aS^eid draagt, zoals een
tpjj borden minister, wèl de prooi
W^aarin nip?,,81501 ïn politieke pren-
flersim De rl,en niemand gespaard
erP V0S.aïlle is een dankbaar on-
^dra de meest cynische platen.
iet
Wi
-®a dat'1»-?ou men kunnen conclu-
a «ie
slaat een koninklijke figuur
'^"te prgde °3inie om en dan zijn de
en ri niet mooi genoeg. De
e lieftalligheid kunnen niet
dik genoeg zijn opgebracht. Bijna geen
kunstenaar ontkomt er aan. Hij doet
mee aan de verlieflijking van het idiool,
dat gemeenschappelijke verering kent.
Zodra een portret echt menselijk
wordt bekruipt de kunstenaar een hevi
ge angst, want een koningskind of een
koningsfiguur mag blijkbaar geen men
selijke spanningen kennen maar moet
verheven worden tot een soort film-
heldendom. Typerend voor deze instel
ling is het, dat voorstudies naar het
model vervaardigd (dikwijls in zeer kor
te tijd gemaakt) doorgaans door de
kunstenaar worden teruggehouden, ter
wijl het uiteindelijke staatsieportret
maar een slappe weergave wordt van
de oorspronkelijke opzet. Dat is heel
treffend bü de voorstudie die Theo
Swagemakers vervaardigde voor zijn
portret van koningin Juliana. Het was
een indringende studie, niet te verge
lijken met het uiteindelijk resultaat,
maar de kunstenaar had, juist omdat
het voorportret zo treffend was, een ze
kere angst om het prijs te geven. Ook
hij het geboetseerde portret, dat Char
lotte van Pallandt maakte voor het
Provinciehuis te Arnhem, deed zich het
zelfde verschijnsel voor. Het eerste
schetsontwerp was veel treffender dan
het uiteindelijke staatsieportret.
Het gaat dus niet om de werkelijke
mens, die de gezagsdrager verbeeldt,
maar om het verzoet idool van onze
samenleving. Deze instelling is blijk
baar ook tot het koninklijk buis zélf
doorgedrongen. Men zou verwachten dat
prinses Beatrix, die jarenlang lessen in
het boetseren gehad neeft bij Katinka
Schouten, de vroegere echtgenote van
de in het verzet omgekomen Johan Lim-
pers, enige bekendheid met de heden
daagse beeldhouwkunst bezat. Waarom
moest er dan op initiatief van de Kroon
prinses aan de algemeen als kitsch-
beeldhouwer bekend staande Gualberti
Rocchi, een Italiaanse society-figuur uit
Milaan, opdracht worden gegeven tot
het vervaardigen van een geboetseerd
verzamelportret van de vier prinsessen.
Let wel, het is een persoonlijk geschenk
van de kinderen aan hun ouders en
misschien mogen we ons daar helemaal
niet mee bemoeien, maar het raakt wel
de kwestie, die in dit artikel onze aan
dacht heeft.
Indien er toch een Italiaan gekozen
moest worden, waarom dan niet Marino
Marini of Manzu, beiden werkelijk wel
portrettisten van formaat. De uitkom
sten zouden dan niet helemaal adequaat
geweest zijn aan de gedachte, er was
tenminste een daad gesteld en er was
iJce familie koningin Wilhelmina,
r.ff r>^r*rt>f vtnri nr?o T'1'"?""
prins Hendrik
r,A. to1"!
een kunstwerk vervaardigd dat waarde
had in de verzameling van het konink
lijk huis. Bij dit alles moet men den
ken aan het heerlijk portret van Anthony
van Dijck: Willem II en zijn bruid Maria
Stuart, om van Velazquez niet te spre
ken.
Bij alle kritiek die er destijds geweest
is, zou ik toch wel een pleidooi willen
houden voor het schilderij dat Charles
Eyck vervaardigd heeft bij de troons
bestijging van koningin Juliana. Coloris-
tisch heeft dit doek zeker zijn waarde.
Men moet het eens vergelijken met het
doek dat de schilder Hoyink van Papen-
drecht vervaardigde van koningin Emma
en koningin Wilhelmina bij de olechtige
uitreiking van vaandels en standaarden
aan afdelingen van de Nederlandse
weermacht. De foto geeft een aantal
stramme poppen, het schilderij een
Breitneriaanse weergave van het ge
heel. Ook de doop van Wilhelmina, in
Charles Eycks schilderij van de inhuldiging.
KONINGSCHAP IN DE
TWEEDE HELFT DER
TWINTIGSTE EEUW
(Vervolg van vorige pagina)
ernstig misbruiken, als zij door drei
ging met ontslag de Koning zouden wil
len dwingen een Depaalde uitspraak in
zjjn redevoering te doen. Ongetwijfeld
brengt onze constitutie mee, dat ter za
ke van het verwekken van juridische
gevolgen (regeling of bestuursbeschik
king) de Koning 'n een uiterste geval
genoopt kan worden ook dan te teke
nen, als de Koning tegen het zetten van
deze handtekening groot bezwaar blijft
hebben. Maar geen koninklijke redevoe
ring is noodzakelijk voor het in leven
roepen van enig juridisch gevolg. Een
koninklijke redevoering in staatszaken
heeft moreel effect en dit morele ef
fect zal de regeringsdoeleinden moeten
dienen. Maar het morele effect is
uitsluitend gevolg van aanzien en
autoriteit van de Ko-ning en deze waar
den zijn onafscheidelijk van de persoon
des Konings. De aard zowel van de
zaak (geen juridische noodzaak) als van
het beoogde morele effect verhinderen
da de Koning tegen zijn eigen overtui
ging een koninklijk woord zou moe
ten uitspreken. Dit belet overigens
niet, dat de Koning volkomen oevoegd
is om zonder zelf een eigen overtuiging
te hebben het standpunt van het kabinet
weer te geven. Het moet dan ook buiten
politieke discussie blijven, of eer. ko
ninklijk woord is van de Koning per
soonlijk.
Een monarchie berust op de over
tuiging, dat hoogheid van ge
boorte de beste waarborg is
voor goede uitoefening van het
ambt van staatshoofd. Deze overtui
ging echter heeft voor de Nederland-
se monarchie een bijzondere, natio
nale gestalte. Onafscheidelijk immers
is het huis van Oranje Nassau met
de historie van onze Staat verweven.
De geschiedenis van het huis, van
eerste edele, van stadhouder in de
verschillende provincies, van erfelijk
stadhouder, van balling, van soeve
rein vorst tot koning is de Nederland
se geschiedenis sedert de onafhanke
lijkheid. Vandaar dat voor de Neder
landse monarchie het fundament van
de hoge geboorte minder op de voor
grond staat en dat net nationale fun
dament gelegen is in de historische
verdienste en de historische band tus
sen het huis van Oranje Nassau en
Nederland.
De tijd is voorbij, dat Europa kende
een stand van regerende vorstenhui
zen, wier bijeenkomsten topconferen
ties en wier familiezaken veelal
staatszaken waren. Na de eerste we
reldoorlog en vervolgens na de twee
de wereldoorlog stortte het monar
chale Europese tamilieconcert ineen.
De overblijvende regerende huizen,
waaronder ook het Nederlandse, ver
loren zodoende onherroepelijk de ach
tergrond en de steun van de machti
ge en glansrijke Europese vorsten-
De r-laats van de nationale
monarchie en het hofprotocol werden
sedertdien uitsluitend door nationale
constituties, nationale verhoudingen
en nationale wijzen van aanvoelen
geschraagd. Ons volk ziet gaaine dat
in moderne vormen Europese monar
chale tradities in ons land een natio
naal voortbestaan hebben. Maar men
kan onmogelijk de evidentie looche
nen, dat de wereld van de ci devant
regerende huizen thans onmogelijk
meer kan zijn een versteviging voor
de monarchie in een land als het on
ze. Naarmate wij meer ontwend zijn
geraakt aan de sfeer van een Euro
pese stand van roemrijke huizen, die
de tronen bezetten, valt menigmaal
bij voormalige vorstelijke geslachten
behouden traditie minder op dan ver
gane grootheid. De meeste geïllus
treerde weekbladen verraden een
merkwaardige belangstelling.
et Huis van Oranje heeft een in
deze Staat veilig veranker
de plaats, want ons volk bouwt
vertrouwen op dankbaarheid.
Ons volk is gewend de plaats van het
Huis van Oranje te zien als groter dan
als een louter staatsrechtelijke instel
ling. Mede'door de huidige ontwikkeling
van bestuurlijk-maatscnappelijke sa
menwerking op vele ievenssectoren kan
de koninklijke familie naar wij al
opmerkten invloed in 's lands zaken
doen gelden door haar rol op een aan
tal maatschappelijke terreinen. De ko
ninklijke familie heeft in deze richting
steeds een ruime interesse en een bre
de activiteit ontwikkeld. De Prins der
Nederlanden heeft zich in deze richting
op alom bewonderde manier voor ons
land verdienstelijk gemaakt. Gerele
veerd moge worden zijn rol als good
will am bas.; deur van Nederland en van
Nederlands bedrijfsleven. De vraag is
wel eens gerezen, tot hoever eigenlijk
deze belangstelling van leden van de
koninklijke familie zou dienen te gaan
en met name of het passend is, dat
een lid van de koninklijke familie com
missaris wordt in een belangrij
ke naamloze vennootschap. Het be
hoeft geen discussie, dat deze vraag
niet zo maar met ja of neen kan wor
den beantwoord. Men kan als bezwaar
zien, dat een commissariaat voor bijv.
de Prins der Nederlanden bij de ene
onderneming een precedent zou wor
den, dat voor allerlei andere grote on
dernemingen in ons land de vraag doet
rijzen, of ook zij niet de Prins of een
ander lid van de koninklijke familie als
commissaris zouden dienen uit te nodi
gen en dat dar omgekeerd voor de le
den van de koninklijke familie de moei
lijkheid wordt opgeroepen, of zij aan de
een kunnen weigeren wat zij bij de an
der deden. Wij geloven, dat dit be
zwaar niet irreëel is, maar dat het in
bepaalde concrete gevallen allerminst
doorslaggevende betekenis heeft. Het
komt ons voor, dat de leden van de ko-
nink'nko familie in hun persoonliike be
trekkingen vrijheid genieten en deze
persoonlijke betrekkingen kunnen een
goede basis zijn voor een vruchtbaar
lidmaatschap van bijv. de Prins der
Nederlanden van een raad van commis
sarissen van een belangrijke naamloze
vennootschap. Als men hieraan maar
vasthoudt, dan kan o.i. ook niet het be
zwaar van het precedent zwaar wor
den gewogen.
Dat de Prins of een ander lid van de
koninklijke familie commissaris wordt
van een n.v. 'moet, naar onze overtui
ging, eerder worden toegejuicht dan
afgekeurd. Het is een van vele wegen,
langs welke de leden van de koninklij
ke familie op een moderne manier bij
het leven van de maatschappij actief
kunnen worden betrokken en langs wel
ke in het bijzonder de Prins in een
zich hiertoe aandienend geval een per
soonlijke bijdrage kan geven tot de
voorspoed van ons vaderland.
Overigens zijn er vele menselijke sa
menhangen, welke bovenal door mede
leven, door blijk van belangstelling en
door voorbeeld worden gediend. En ook
op deze manier heeft ons koninklijk
huis steeds met bewonderenswaardige
liefde en nauwgezetheid bij de bevol
king gewekt grote dankbaarheid en ge
voelens van persoonlijke genegenheid.
Het verlangen van de Koningin om dan
als mens te spreken en te woraen be
handeld meer dan als vorstin heeft een
typisch Nederlandse en typisch heden
daagse stijl in het leven geroepen wel
ke slechts het minimum heeft gehand
haafd van wat in vroeger tijden de
omgangsvormen waren van vorst tot
volk en van volk tot orst, maar
welke bewijst, dat grote voornaamheid
met hartelijke eenvoud goed samen
gaat.
ij allen zijn er trots op, dat de
Koningin en de Prins der Ne
derlanden op zo talloze ter
reinen en op zo gevarieerde
wijzen wegen baanden van
moderne en constructieve leiding en
in zo vele opzichten 90k de jongere
generatie blijven inspireren tot bre
de belangstelling en tot een payer
de sa personne. Zo is ons land m het
bezit van een geheel moderne monar
chie, welke toch het goede van tra
ditionele waarden heeft behouden
maar welke een door het protocol
welhaast afgedwongen afstand weg
nam. In onze tijd, waarin de mensen
zo dikwijls door een gevoel van een
zaamheid worden geplaagd, heeft een
monarchie een diepe samenbindende
taak. Genegenheid en dankbaarheid
iegens de koninklijke familie zijn im
mers ook een band tussen de leden
van ons volk. Het is een voorrecht,
dat deze band uitdrukking vindt in
koninklijk ceremonieel in eenvoud
en menselijkheid en ln onbetwiste
aanhankelijkheid.
F. DTJYNSTEE
geposeerd, dat is duidelijk te bemerken.
Ook Therèse Schwarz, subliem schilde
res in de tijd van de opkomst der Am
sterdamse Joffers, wist haar karakter
niet te handhaven Dij officiële opdrach
ten uit het koninklijk nuis. Max Nauta,
die een staatsieportret van Koningin
Juliana gemaakt heeft, was geen laffe
man. Nauta heeft ooit Winston Churchill
moeten vereeuwigen. Hij zocht de oude
staatsman op in zijn buitenverblijf. Nu
staat een staatsman buiten de verering
die de koningskroon omringt en dus kan
er vrijer mee worden omgesprongen.
Ook had Churchill in die tijd meer ro-
buste kracht van Elizabeth of Margaret
(ook glamour bij portretten). Logerend
in de plaats waar Churchill zijn buiten
huis had, ontdekte Nauta een monument
voor een generaal, die in de Canadese
vrijheidsoorlog had gestreden. Alvorens
naar het huis van Churchill te gaan,
nam Max Nauta, zo vertelde hij mij,
eerst zijn hoed af voor het monument
van de Canadese strijd. Hij zei dan:
,,U heeft met het zwaard gestreden; nu
moet ik met de penseel strijden". Dit
klinkt binnen het thema der moderne
kunst theatraal. Nauta maakte van het
koningsportret weinig.
Dramatiek is niet onze sterkste zijde
bij de kunst van de twintigste eeuw.
Jan Groenestein heeft ooit een opdracht
van prinses Wilhelmina gekregen om
een portret van de prinsessen te paard
te maken. Een goed werk is het gewor
den Maar waarom is Kees Verwey
nooit uitgenodigd een portret «an de
gehele familie te maken?
Waarom mag men niet eerlijk zijn in
het Koningsportret? Waarom mag er de
milde humor, de spot zelfs vein de poli
tieke tekenaar niet door de conterfeit-
sels van het vriendelijk koningsgezin
heenspelen? Echt koningschap behoeft
zich niet achter glamour te verschuilen.
Men zegt wel eens, dat ieder volk de
regering krijgt, die het waard is. Men
kan ook zeggen, dat elk volk de kun
stenaars voortbrengt, die het verdient.
De echte kunstenaar kan ook bij het
koningsportret niet meer doen dan hij
realiseren kan. Alleen is het de vraag,
of de goede kunstenaars wel de konings
portretten van onze tijd kunnen maken,
meer nog, of koning of koningin wel
beseffen waar de waarde van portretten
ligt; of zij boven dan wel beneden het
niveau van koninklijke waardigheid blij
ven.
Wanneer men in het koningschap ge
looft, dan is het onaantastbaar.
MARIUS VAN BEEK
W. Sluiter: Z.K.H. Prins Hendrik, hertog
van Mecklenburg 1926.
30 januari: Prins Bernhard naaf New
York, dat drie eeuwen stadsrechten
heeft.
1 februari: Zuid-West-Nederland getrof
fen door overstromingsramp; onmid
dellijk bezoekt de koningin de getrof
fen gebieden.
17 maart: In Nieuw-Vossemeer wordt
de koningin opnieuw geconfronteerd
met de verschrikkelijke gevolgen van
de ramp.
9 april: Koninklijk paar bij vorstelijk
huwelijk in Luxemburg.
6 mei: Staatsiebezoek koningin en prins
aan Zweden.
19 mei: Koninklijk paar brengt bezoek
aan Denemarken.
30 september: Koningin bezoekt het
door de stormramp zwaargetroffen
Schouwen-Duiveland, waar inmiddels
de strijd tegen het water met man en
macht is ingezet.
7 november: In aanwezigheid van de
koningin wordt het stroomgat bij
Ouwerkerk afgesloten: de droogleg
ging van de overstroomde gronden
kan beginnen.
26 april: Bezoek Deens koningspaar
aan ons land.
21 juli: Bezoek Franse president Coty
aan Nederland.
16 juli: Goedkeuring „Statuut van het
Koninkrijk".
16 augustus: Koning Haakon van Noor
wegen brengt staatsiebezoek aan Ne
derland.
23 september: Prins Bernhard vertrekt
voor rondreis door Zuid-Afrika.
1 november: Koninklijk paar ontvangt
keizer Haile Selassie van Ethiopië.
15 december: Koningin Juliana onder
tekent het statuut in de Haagse Rid
derzaal.
29 december: Plechtige afkondiging
van het statuut, eveneens door de
koningin.
26 april: Officieel bezoek aan Neder
land van Zweeds koninklijk paar.
13 mei: Koningin Juliana door net Hoge
Commissariaat voor de Vluchtelingen
onderscheiden met de Nansen-me-
daille.
18 mei: Koningin opent te Rotterdam
de expositie „E-55".
15 oktober: Koningin en prins vertrek
ken voor bezoek aan de Nederlandse
Antillen en Suriname.
10 januari: Prins Bernhard naar V.S.
1 mei: Koningin onthult op de Amster
damse Dam het nationaal monument.
5 juni: Luxemburgs groothertogelijk
paar bezoekt Nederland.
17 juni: Bezoek ex-president Truman
aan paleis Soestdijk.
13 september: Koningin stelt bij afslui
ting Oostelijk Flevoland de bemaling
in werking.
15 oktober: Koninklijk paar ontvangt de
Liberiaanse president Tubman en
zijn echtgenote.
19 oktober: Nieuw bezoek prins Bern
hard aan Amerika.
10 april: Eerste officiële daad prinses
Margriet. Zij onthult in Rotterdam het
koopvaardijmonument.
21-24 mei: Officieel bezoek koninklijk
paar aan Zweden.
15 juni: Prinses Beatrix ontvangt van
varend Nederland het jacht „De
Groene Draeck".
19 september: Koningin opent Eindho
vense Technische Hogeschool.
28 september: Koningin stelt Velser-
tunnel open voor verkeer.
Januari: Prins Bernhard bezoekt Li
beria.
Februari-maart: Bezoek prinses Bea
trix aan de West en V.S.
25 maart: Officieel bezoek Engels ko
ninklijk paar aan Nederland.
14 juli: Koningin onthult te Geleen een
ter ere van haaf moeder opgericht
gedenkteken.
April: Prins Bernhard in Californië.
30 april: Koningin bij haar vijftigste
verjaardag groots gehuldigd.
17 juli: Koning Boudewijn van Belgie
bezoekt ons land.
15 januari: Koningin bezoekt door over
stroming getroffen Tuindorp-Oostzaan.
4 mei: Koningin draagt Staten-Generaal
erelijst over van in de oorlog geval
lenen.
30 mei: Bezoek Koningin en prinses Be
atrix aan België; prins Bernhard we
gens ziekte verhinderd.
22 juni: Premier David Ben Goenon
ygj] Israël op Soestdijk ontvangen.
26 oktober: Thailands koninkbjk paar
voor officieel bezoek in Nederland.
15 december: Koningin en prins naar
huwelijk koning Boudewijn van België.
6 maart; Nederland viert 12H-jarig re
geringsjubileum koningin Juliana.
25 april: Prins Bernhard ontvangen
door president Kennedy, na bezoek
aan Mexico.
16 mei: Officieel bezoek president
Scharf van Oostenrijk aan ons land.
28 mei: Bezoek prinses Irene aan
Noord-Brabant.
29 juni: Prins Bernhard vijftig jaar. Ge
schenk van het Nederlandse bedrijfsle.
ven: motorjacht „Budi".
7 juli: Prinses Beatrix slaagt te Leiden
voor haar doctoraal examen rechts
wetenschappen.
18 september: De kroonprinses opent
te Rotterdam het ziekenhuis Dijk-
zigt.
7 januari: Koninklijk gezin vier zilve
ren huwelijksfeest in huiselijke ring,
tijdens vakantie in het Oostenrijkse
dorp Lech.
13 februari: Officieel bezoek koninklijk
paar aan Amsterdam.
2 maart: Prinsessen Beatrix Margriet
eregasten^ op Weens Operabal.
Maaz'april: Reizen „rins Bernhard
naar Noord- en Zuid-Afrika en Mexico.
Theo Swagemakers legt de laatste hand aan het portret van n
