psv Duizenden uitgelaten Rotterdammers brengen grootse hulde Minutenlang applaus voor Klaassens Sparta is willig slachtoffer voor Volendain KAMPIOENSCHAP IN BEELDEN Daverende ovatie Op zijn kop! P A I OVERPEINZINGEN IN HET MAANLICHT Intense vreugde 1 O Tijdens feest in stadion Extra carnaval vino: niet door! De wijk: Feijenoord! J uniorencompetitie j *ËLÏÏEUWE DAGBLAD MAANDAG 14 MEI 1962 CFY k l voorai Nukkig maar, gelukkig Pen. rpVoor de nieuwe kampioe- e®P cr°en ke^e stek inUusief °Psedergelukki§e Klaassens, een glPnd^fn ,Franz Fuchs en een chaij,nreilc^e keer Kieboom hun Pier ^.a§neglazen in de kleedka- Vren„deven' Pas hoe groot de dep Was- De spelers omhels- 3t ~aar uitbundig, ze stieten k°sten °Verw^nningskreten uit, zij ze sprongen, ze gilden! V •S Kieboom's sterren druken de spe lers van ADO, die hen kwamen feliciteren, zo spontaan en enthou siast de hand, dat het leek, of zij reeds jarenlang vrienden waren. KIEBOOM'S STERREN TOCH OVER DE f961 ige triomftocht mst confetti-regens valt Feijenoords „golden boys" ten deel (Van onze speciale verslaggever) °nk ^AM, 14 mei. „Eindelijkwe zijn kampioen!" Het kroptea s een hartekreet. In die simpele woorden kwamen de opge- spe{ er,rfoties van de afgelopen weken tot uitdrukking. Voor de leeftf S' e de laatste maand onder de intens zware druk hebben ge- pe,.thet gevaar voor ogen, dat hun toch nog op het laatste nip Thee'r j kampioenschap zou ontgaan, betekenden die woorden zin j. an alleen maar het constateren van het ,.we zijn er!'' Die ene W'e 10 sPe^ei"s na afloop van de wedstrijd in de kleedkamer ontel- zpanm1^71 herhaalden, betekende voor hen het wegvallen van een op die hen uit hun gewone doen had gehaald. Had Feijenoord Tegen tRreeP naar het kampioenschap immers niet bijna gefaald? "V werd het een nederlaag, tegen VVV een debacle en haast kamr) nt Wa(: heeft het weinig gescheeld! had ADO Feijenoord's ge.ste^ens^eest voor een derde en wellicht definitieve maal uit- Zover ïc v ftiept p echter niet geko- ösfp - grootste Moeite om deze opgewonden menigte in bedwang te houden. De dui zenden. die zich voor de hekken hadden opgesteld, bruiden om een Coen om een Eddie0111 de landskampioenen! De spelers, die zich na de eerste hul diging in de kleedkamer snel gedoucht en gekleed hadden, werden zich pas be wust van de uitgelatenheid van Feijen oords supporters, toen zij plaats namen in de open sportwagen, die hen voor een rijtocht door Rotterdam-Zuid zou den voeren. De daverende ovatie, die hen in de schaduw van de machtige „kuip" ten deel viel, maakten hen een ogenblik stil. Deze ovatie viel echter geheel in het niet bij de triomfale in tocht, die de bewoners van Rotterdam- Zuid „bun" elftal bereidden. In de stra ten stonden duizenden opgesteld, uit de ramen wrongen zich hele families om een glimp op te vangen van „hun kam pioenen", tientallen knapen zwaaiden met vlaggen en spandoeken met allerlei opschriften. Er klonken kreten als „goed gedaan, hè", volslagen vreemden feliciteerden elkaar, alsof zij zelf een aandeel hadden gehad in het behaalde landskampioenschap. Ware confetti-re gens daalden neer op de met. kransen en bloemen bedekte spelers, die verrukt en een tikkeltje verbijsterd, deze welhaast „koninklijke" hulde in ontvangst na men. Rotterdam-Zuid stond waarlijk op zijn kop! Volwassen kerels, huisvaders van kroostrijke gezinnen, liepen gil lend en dansend achter de langzaam voortbewegende kampioensstoetmee. ..Feijenoord. is kampioen, Feijenoord is kampioen", klonk het uit duizenden kelen. Het verkeer kwam tot stilstand, trams en auto's moesten halt houden voor Feijenoords helden. Zelfs de po litie legde zich voor een moment bij deze feestelijke chaos neer. Tenslotte hadden ook zij een beetje Feijenoord- bloed in hun aderen Toen het weer rustig was geworden in Rotterdam-Zuid, begon ais apotheose van Feijenoords kampioensfeest in de schouw burgzaal van het stadion een „bonte avond" voor genodigden en ere-leden. Het feest, geheel in stijl, die Feijen oords trouwe volgelingen gewend zijn, vormde een waardig besluit van de vie ring van het kampioenschap 1962. (Van onze speciale verslaggever) „Ik hoop van harte, dat het be stuur van de K.N.V B. en dat van Feijenoord de kracht, de moed en de wijsheid mogen opbrengen om een oplossing te vinden, die voor alle partijen aanvaardbaar is. Ook de gemeente Rotterdam ziet gaarne zo'n oplossing", aldus wethouder R. Langerak, die gisterenavond na mens de gemeente en namens de Raad voor de Lichamelijke Opvoe ding Feyenoord kwam gelukwen sen met het hernieuwde kampioen schap. Hij haakte hierbij aan op de woorden die voorzitter C. R. J. Kie boom even tevoren had gesproken, nl. dat zijn club behalve de zorg om het behalen van het kampioen schap ook nog andere zorgen aan het hoofd had, waarmee hij kenne. lijk doelde op het al dan niet mee spelen in het toenooi 0111 de Europa Cup. Wethouder Langerak zei voorts, dat het bestuur, de spelers en hun dames donder, dag officieel ten stadhuize zullen worden ontvangen. De heer Kieboom vroeg een applaus voor de aanwezige Klaassens, aie tot tranen toe bewogen het minutenlange applaus aanhoorde, nadat Feijenooras voorzitter nog had meegedeeld, dat de Venlonaar waarschijnlijk spoediger weer zal spelen dan hijzelf aanvankelijk zal hebben gedacht. De directeur van het Stadion, de heer B. van Krimpen, deelde, na zijn geluk wensen te hebben overgebracht, mede. dat hij nog geen cadeau kon aanbieden zoals het vorig jaar was gebeurd, omdat men hem daarover van de zijde van de K.V.N.V. op de vingers had getikt. Ook deze kwestie zal worden besproken en het cadeau komt derhalve nog. (Van onze Sportredactie) VOLENDAM, 14 mei. Voicndam heeft in de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen door een doelpunt van Bennie Steur de twaalfde overwinning op eigen terrein behaald. Het slachtoffer was nu het Rotterdamse Sparta, dat met de klei ne nederlaag echter best tevreden mocht zijn, want de Voicndammers hebben over het algemeen de beste papieren ge had. Vooral Dick Tol had echter weinig ge luk. Eenmaal schoot hij keihard tegen de lat en heel wat kopstoten van Tol mis ten telkens „op een haar". Bij Sparta was Tinus Bossclaar het actiefst, maar zijn solorennen strandden meestal op de fors ingrijpende verdediging van de thuisclub. Een paar maal kreeg Bossc laar de gelegenheid om een scho, te los sen, maar doelman Kwakman toondt zich dan een bekwaam vervanger van Visser, die een paar weken geleden als militair naar Nieuw-Guinea vertrok. Het bleef "dus bij het ene doelpunt van Bennie S'nur, die acht minuten na de rust uit een voorzet van rechtsbuiten Bond de bal via de handen van doelman Van Dijk in het net kopte. Er waren 5000 bezoekers. Op het moment dat de heer Kieboom de algemene vreugdegevoeiens van zijn „jongens" onder woorden probeerde te brengen, wachtten buiten duizenden men sen, die hun „helden" wilden bejubelen. Feijenoords „rode petten", die gesteund werden door een grote schare potige die naren van Hermandad, liaddcn de n°?tzaken langerak, beheerder van het Rotterdamse „departement" van nCtQl -1 077 ILC-I/ llt/LIC iXUifvuC UUi ttt J/tL tt C/tl li filch kurnpiopy, feliciteert Feijenoords „golden boys" met het be- cflFP. Geheel links boven het glunderende gezicht van Franz 7 rti f I, -7j (hui- fel\j^ez}eU Ger'nrri tut eJj.f-chter wethouder Langerak Bergholz. Op de zichtbaar w eiJ?r> Fexfenoords verzorger, naast hem, slechts gedeel- ans Kraag. Ook Veldhoen en Pieters Graafland bevinden zich in deze „cirkel". Hinkend in (Van onze speciale verslaggever) Het is voor de man, die zich in de loop der jaren gespecialiseerd heeft in recep ties en ontvangsten en die zich angstvallig afzijdig heeft gehouden van alles wat sport is, een vreemde gewaarwording, te verzei len in een omgeving, waar letterlijk ieder een over voetbal praat. De man, die in dit gezelschap op één been hinkt is spoedig „dolgedraaid" in een mêlée van spelers en supporters, waarbij tot zijn verontschul diging misschien is aan te voeren, dat ook al die anderen een „dolgedraaide" indruk maakten, hetgeen is terug te brengen op dezelfde eenzijdigheid, hetzelfde hinken dus, zij het op het andere nl. het „voetbal been". De man met het eenzijdige verleden had zich er vorige week al duchtig op voorbe reid. Op voorhand reeds had hij een aantal naslagwerken ingezien. Hij las iets over de Egyptenaren en de Grieken, over de Nijl en over Rome, maar over voetbal werd hij wei nig gewaar. Zelfs de Spartaanse opvoeding had nog geen plaats ingeruimd voor deze sportbeoefening, klaarblijkelijk werd het te week geacht voor de in oorlogen geharde jon gens. Wél had men slaven in die tijd, maar die waren slechts onderhorig aan hun mees ters en niet aan een systeem van betaald of onbetaald voetbal. Al dat naslaan bleek trouwens voor niets, vorige week zondag. Feijenoord faalde in Venlo. Van een beetje voetballer wordt verwacht, dat hij beide be nen en al zijn hersens in de strijd werpt, aldus meent de eenzijdig opgevoede man te weten. Als de strijd echter definitief gestre den is, is het moeilijk voor de spelers, om met beide benen op de grond te blijven. Er is altijd wel een horde enthousiastelingen, die, met de handen ineengeslagen, hun schouders onder een elftal zetten, om de geestelijke er varing van het in de wolken zijn, ook licha melijk waar te maken, of om dit lijfelijk althans te benaderen. Wolken waren er ge noeg in Venlo, maar letterlijk niemand van de Rotterdammers was er in. En zo gingen Moulijn en Bouwmeester ook in Venlo niet de lucht in. De inwoners van hoera-stemming! deze Limburgse stad hadden al gerekend op een extra carnavalsviering. Zij hadden wei- eens vernomen, dat „westerlingen", in het algemeen en Rotterdammers in het bijzonder daartoe het temperament en de geestdrift missen, maar een landskampioenschap zou toch wel in staat zijn om die geestdrift te doen losbranden. In ieder geval was reeds voor een bloemetje gezorgd en zaten de of ficiële sprekers zenuwachtig hun speeches door te nemen. Wel zo aandachtig, dat zij nauwelijks het maken van het doelpunt op merkten, waardoor hun op papier gezette speeches overbodig werden. Jammer voor het werk, voor de zenuwen, maar voetbal blijft voetbal! En de Venloërs, die tot dan toe bereid wa ren, degene die ooit eens geschreven heeft, dat Coentje Moulijn Rotterdamse kaantjes in de stem heeft, te kielhalen en die deze schrij ver er graag met gepaste eerbied, maar daarom met niet minder aandrang op gewe zen zouden hebben, dat deze zelfde Moulijn meer goud in de benen heeft, dan de tand arts ooit in des schrijvers gebit zou kunnen verwerken, begonnen nu toch wel te twijfe len. Graag hadden Venloërs en Rotterdam mers het behalen van het kampioenschap aangegrepen om een punt te zetten achter het verleden. Een punt te zetten achter een vergaan seizoen, gemarkeerd door het kaan- tjesverhaal in het begin en de strijd om de vetpot aan het eind. Maar het mocht alle maal nog niot, want de „Jongens van Kie boom" faalden met de eindstreep in zicht. De maarschalksstaf, die Moulijn als kleine jongen kittig over de Rotterdamse kinder hoofdjes heeft gedragen, is de ransel reeds lang ontstegen, maar vorige week zondag hield hij reünie, met alle maarschalksstaven van de anderen. Maar nu is het dan toch zo ver. „De jongens van Kieboom" hoe vaak heeft de man met het eenzijdige verleden de Feijenoordspelers zo niet horen noemen? hebben het gehaald. En de Rotterdam mers tillen minder zwaar aan het verre en het nabije verleden dan aan de spelers, die nu tenminste op eigen veld op de schouders kunnen. En de betonnen kuipwanden zijn ge worden tot schitterende randen aan een kris tallen drijfschaal, zoals men die zo graag bij feestelijke gelegenheden overhandigt en waarin dan de aangeboden bloemen kunnen zwellen van trots. Feest nu, want alles is bo tertje tot de (Kie)boom. Nou alles, bijna al les. En' dan zijn daar de open rijtuigen. Alle paarden die Rotterdam nog bezat, zijn van stal gehaald en in de koetsen zitten de „Jongens van Kieboom", allemaal goed in het pak van het hart en allemaal fris ge wassen. Waar doet zo'n Kieboom het van? Want om elf van die jongens netjes voor de dag te laten komen, geeft toch altijd weer een hele zorg Maar wie denkt daar ooit aan? „Coentjé, Coentjé, Coen tjé. schreeuwen de supporters zo vaak op de tribune, maar nooit es wordt er ..Cor, Cor Cor geroepen. Goed, het bekt niet zo lekker. Het is droog als een zweepslag en de R blijft de Rotterdam mers steken in de keel. Het zou een soort „Corgelen" en bloc worden en dat werkt niet bemoedigend. Maar de man met de eenzijdige achtergrond wil maar zeggen: „Cor doet het toch maar". En daar trekt de feeststoet door Rotter dam-Zuid. Het hart van de stad klopt einde lijk weer eens vol verwachting. In afwach ting van een beetje gezellige drukte. Het hart verwacht te veel. De stoet, voorop de muzi kanten met bolle blaaskonen en stramme pas en achteraan de hossende hinkelepinkers blijft op het terrein, waaraan de bejubelde vereniging haar naam te danken heeft. De stoet gedraagt zich minzaam als de het ver gebrachthebbende zoon, die toch zo gewoon gebleven is en die er geen behoefte aan heeft zijn afkomst te verbergen. Goed, er komen er tegenwoordig een paar van elders. Van Am sterdam en van Utrecht en van Breda. Maar het blijft toch op de eerste plaats een buurt feest, zij het dan op een nationale feestdag. En de slagaders van de stad, die klaarligt, om de menigte, die haar vreugde uitbundig uitjubelt, aan de brede borst te drukken, stromen leeg naar de wijk Feijenoord, het ..voetbalknietje" van de grootstad. Vreugde is er om het kampioenschap, waarvoor de elf alles gedaan en alles gelaten hebben. Bor rels, sigaretten en Belgen hebben zij gene geerd, toen het er om ging, in vorm te blij ven. Ergens worden van een gebouw alle poor ten opengegooid, om de meute te ontvangen. Het lokaas is reeds vooruitgesneld en ligt al. bereid en wel op tafel, listiglijk gegarneerd met blaadjes groen. De handen, die moeten worden geschud voor het gebruik, dat wil, dat men gelukwenst tot ze branden, staan met hun eigenaren gereed om tot de aanval over te gaan. „Wel gefeliciteerd voor nou en nog es" brandt op ieders lippen ,,«n dat je er maar lang getuige van mag zijn'. De spelers van Feijenoord gingen na afloop van de wed strijd op de schouders. Het duurde voor velen van hen minstens twintig minuten voor zij het ere-terras bereik ten. Eenmaal daar aangeland kregen zij witte, uit badstof vervaardigde trainingsbloe- zen aan. Bovenste foto toont een beeld van het enthousias me van de spelers, die naar hun op de schouders van de supporters wiegende mede- j; spelers gebaren. In het mid den Hans Kraay, die zi 1 eerste kampioenschap met Kiebooms sterren beleefde. Daaronder het „kampjeens- doelpunt". Een rush van Moulijn, een korte tik naar jj Bouwmeester via Van der Gijp, daarna naar Schouten, f die beheerst -.inknalde". on grijpbaar voor Oostrums ge-1 strekte armen. Onder een beeld van de geestdrift, direct Pi na afloop van de wedstrijd. Bouwmeester (rechts) en Moulijn uitten hun vreugde L over het behaalde kampioen- j schap. Advertentie) MODERNE EN klassieke verlichting COUZY - 1e Middellandstraat 72 ADOHDVS 13; FeijenoordSV 4—0; Fortuna—Excelsior 1—2; Neptum Quick Boys 31; XerxesSparta 01 Klasse A: ExcelsiorFeijenoord 2 SpartaDHZ 20; FortunaMusschi 54; CVVNeptunus 10; Xerxes Zwart Wit '28 3—1; DCV—HDVS 7- RFCFlakkee 02; OvermaasSparta. '20 1—3; Wico—HWD 1—1; USC—Voc waarts 1—2; Transvalia—DCL 2—0; Dï- HBSS 3—4; Excelsior P—NBSVV 3 Belvedere—FSV Pretoria 5—2; NSW DRL 0—1; ZWSH—Bloemhof 0—1; CF Schiebroek, 42; HillegersbergEI 20; SiodNoorden 00; Activitasi GLZ 0—4; TSB—GTB 3—1; Groen Wit NRV 2—1: Dindua—WOB 1—3; Berkel- BVCB 0—1. J WW»#»

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1962 | | pagina 7