VELPON
Via Brassaville-landen terug naarNieuw-Guinea
Pap oea-commissie blijft liet
plan-Bunker afwijzen
Voldoening ontmoet bij de
regering en beide Kamers
mooiste film
Brrrrr
Nieuwe smaak
03ZZ3witte tanden
Schriftelijk voor HBS,
Handelsscholen en ULO
PeekuCIoppenhurg
Trek-Air'-zaak morgen
voor het Bossche Hof
PAUS VERWACHT GEEN
KORT CONCILIE
Voorlichting wordt breder,
maar zal moeizaam blijven
l
AGFACOLOR
BRES
Stuiptrekkingen
Aandelenemissie
Twentsche Bank
„Slimmigheidje
langs omweg"
Examenbedrijvigheid op haar hoogst
PORT
SHERRY
MADEIRA
MALAGA
Jxmgensmarkt
Shorts
Behandeling in hoger beroep twee
jaar na uitspraak van rechtbank
Bollenman
hart en nit'H'"
ISWÊS'J
Dr. H. J. Buse
f 5,5 min. - koers 200%
Twee mannen
ontvlucht uit
V eenhuizen
Smalfilm CT13
Deel van kartonfabriek
door brand verwoest
Gokkende Ambonezen
in Woerden
aangehouden
ft» -
Don Manoëh
getuigt
goede
m
m
HET NIEUWE DAGBLAD
DINSDAG 15 MEI 1962
Me.
zie je er geen barst van
U proeft
de moutwijn
f. 16.75
40
Kunstschilder Jan Jordens
overleden
Concessies
DON
van Uw
smaak
elke woensdag
45°
SALAMANDER
(Advertentie)
Het vorderend laagtij in de wo
ningnood legt nu een aantal
obstakels droog die nog moeten
verdwijnen. Het krottenprobleem, de
woekerhuren voor gemeubileerde ka
mers, het gebrekkig „doorschuiven"
van te ruim behuisden naar nieuwe,
kleine woningen en de bezetting van
gesubsidieerde woningen door draag
krachtige gezinnen. Het zijn allemaal
problemen die, nu ook op woongebied,
uiteindelijk een meer welvarende
periode aankondigen. Sommige van
deze problemen zullen vanzelf ver
dwijnen naarmate de woningvoor
raad groeit en de woning over de
hele linie haar functie van status
symbool herneemt. De nood heeft in
dat opzicht vervlakkend gewerkt en
ook bouwtechniek en vormgeving
hebben daaraan een handje meege
holpen.
Wij lijken nu in een overgangsfase
te verkeren, waarin zowel argumen
ten van welvaart als van nood nog
worden gehanteerd. Soms zelfs tege
lijkertijd en dwars tegen elkaar in.
Een voorbeeld daarvan vindt men in
de redeneringen rond de verdeling
en bezetting van de gesubsidieerde
woningen. Tegen een achtergrond
van nood spreken zij die de minst
draagkrachtige gezinnen extra-sub
sidies willen geven. Uit welvaarts
overwegingen moet echter de tegen
zin van de niet zo weinig ge
meentebesturen spruiten, welke po
gen de extra goedkope z.g. „keuze
woningen" buiten de deur te houden.
Van welvaart getuigen tevens de
plannen om meer draagkrachtigen
naar duurdere huizen te verwijzen.
Van nood weer de schaarste aan hui
zen voor deze laatste groep. Van een
welvaartsmentaliteit tenslotte de hou
ding van de oudere echtparen, die
onder meer geholpen door hun A.O.W.
hun soms ruime behuizingen aan
de jonge generatie onthouden.
Er is veel tegenspraak op dit ge
bied. Het verlangen naar eenvoud
houdt globale regelingen in stand
waar aangepaste ingrepen per gebied
en naar gelang van de naast elkaar
bestaande uiteenlopende ontwikke
lingsfasen van de woningnood meer
op hun plaats zouden zijn. Naarmate
de resterende problemen meer bevat
telijk worden en grijpbare vormen
krijgen stijgt bij velen het verlangen
er nu ook maar zeer drastisch een
einde aan te maken. Het klimaat is
daardoor geschikt geworden voor het
ontstaan van dirigistische uitschie
ters; voor het onbeheerste stuiptrek
ken van een overwonnen volksvijand.
Ter illustratie diene het onlangs
weer gelanceerde idee gezinnen bo
ven een bepaalde inkomensgrens uit
gesubsidieerde woningen te weren of
zelfs te verwijderen. Wij zouden dat
een krampachtige maatregel vinden.
De inkomensgrens is voor een der
gelijk drastisch sorteringsstelsel een
te grove norm. Het is waar dat er
draagkrachtige gezinnen zijn die zich
sociaal „drukken" in huizen met
goedkope huren en die nodig tot de
conclusie moeten komen dat zij ten
onrechte tegen de staatskas leunen.
Hun huursubsidie verdwijnt feitelijk
in koelkasten en vakantiereizen en
in te grote auto's voor te schamele
deuren. Maar er zijn gezinnen
welker draagkracht ten volle belast
wordt door nuttiger zaken zoals stu
die der opgroeiende kinderen. En er
zijn ook gezinnen waarvan de
man, vergeleken met velen van zijn
buurtgenoten, eerst op vrij gevor
derde leeftijd kon beginnen te wer
ken tegen het salaris dat zijn om
geving waarschijnlijk hoog zal vin
den. Hij zal van dat salaris echter
moeten sparen wil hij naar een betere
en als het enigszins kan naar
verhouding gemeubileerde huisves
ting vertrekken. In deze en dergelijke
gevallen werkt de inkomensgrens als
een ontijdig en onhandig gebruikte
botte bijl, daar deze altijd willekeu
rige grens geen rekening houdt met
het budget; met de extra lasten die
zeer hoog kunnen oplopen en die
sterk kunnen afwijken van wat de
minder draagkrachtige buurtgenoten
als normaal ervaren.
Men moet dus voorzichtig zijn met
globale theorieën en simpele maat
regelen, hoezeer sommige slechte
voorbeelden het verlangen daarnaar
ook levendig kunnen maken. Ander
zijds zullen meer verfijnde normen
welke dieper ingaan op de uitgaven-
structuur der gezinnen, als onsympa
thieker ervaren worden naarmate de
welvaart op het gebied van de volks
huisvesting groter wordt.
Ons dunkt dat men voor dit pro
bleem zou kunnen volstaan met psy
chologische aandrang. Als deze aan
drang naast de behoefte aan een
fijnere selectie, welke een groeiend
huizenbestand met zich mee zou bren
gen, ook op langere termijn zonder
resultaat zou blijven, zou er eerlang
sprake kunnen zijn van een sociaal-
psychologisch novum, dat zou kun
nen dwingen tot het nemen van
schaarstemaatregelen in een tijd van
overvloed. Wij geloven voorlopig niet
dat zoiets, bij een verstandige huur-
politiek, nodig zal blijken te zijn.
(Advertentie)
AMSTERDAM, 15 mei. Naar wij
vernemen hebben commissarissen en
directie van de Twentsche Bank beslo
ten over te gaan tot uitgifte van
f. 5.500.000— aandelen tegen de koers
*8m 200 pet, voor de helft delende in
de resultaten van het boekjaar 1962.
(Van een onzer verslaggevers)
SCHIPHOL, 15 mei „Het plan-Bun
ker is voor de Papoea's volstrekt onaan
vaardbaar". Vandaag precies vier we
ken geleden zei dat, bq monde van Ni-
colaas Jouwe, een commissie van Papoea
gedelegeerden uit de Nieuw-Guinea-
Raad, die voor oriënterende besprekin
gen met de Nederlandse regering naar
ons land kwam, by haar aankomst op
Schiphol. Toen de commissie gister
avond van hier vertrok, Jouwe is zo
als bekend al eerder voor V.N.-aangele-
genheden naar New York gereisd bleek
het overleg ln Den Haag aan dat stand-
DEN HAAG, 15 mei. Naar eerst
thans bekend is geworden, zijn vrijdag
uit de strafgestichten te Veenhuizen
twee gevangenen ontvlucht. Beiden wa
ren geplaatst in de zogenaamde rijks-
ge bouwenploeg" die niet onder voortdu
rende bewaking staat. De twee man
nen hebben dus misbruik gemaakt van
het vertrouwen, dat in hen werd ge
steld. Het einde van hun straftijd lag
voor beide ontvluchten overigens in het
verschiet. Voor de een zou de straftijd
in augustus en voor de ander in novem
ber geëindigd zijn. De opsporing van
beide gevangenen is verzocht, maar
gisteren waren zij nog niet aangehou
den.
(Advertentie)
Kies voor Uw
de sprankelende kleuren van
Nu in prijs
verlaagd:
Voor wie ideaal wij filmen:
AGFA MOVEX AUTOMATIC,
de volautomatische smalfilmcamera
2500/239 D 13
AARLE RIXTEL, 14 mei Zaterdag
heeft een zeer hevige brand gewoed
in de golfkartonfabriek van de Zuid-
Nederlandse Handelmaatschappij, voor
heen A. van Dam alhier. Omtrent de
oorzaak van de brand is niets bekend.
De brand is ontstaan in het midden
gebouw van het grote fabriekscomplex
dat een oppervlakte heeft van 7500 m2.
Het vuur vond gretig voedsel in het
zeer brandbare materiaal en veertien
stralen waren nodig om de geweldige
vuurzee te stuiten. Bijna de gehele ver
werkingsafdeling met alle kostbare ma
chines is een prooi der vlammen ge
worden. Op deze afdeling zijn honderd
twintig personen werkzaam. Naar men
ons van de zijde van de bedrijfsleiding
meedeelde, zou de produktie niet ge
stagneerd worden. Dat zou wel het ge
val zijn met de verwerking. Nog niet
bekend is voor hoeveel de brand aan
schade heeft aangericht.
WOERDEN, 14 mei De politie
heeft hier in de nacht van vrijdag op
zaterdag een inval gedaan in een van
de drie woonoorden voor Ambonezen.
Reeds geruime tijd had de politie het
vermoeden, dat één der Ambonezen
gelegenheid gaf tot „Maindadu", een
hazardspel.
Bij de inval trof men zeventien Am
bonezen aan, die bezig waren met dit
spel. De politie nam een bedrag van
veertig gulden in beslag. De Ambone
zen waren afkomstig uit de drie Woer-
dense woonoorden en uit die in Vught,
Moordrecht, Winterswijk en Varsse-
veld.
Nadat proces verbaal was opge
maakt werden zestien Ambonezen
weer vrijgelaten. De 38-jarige A. P.
die zijn kamer voor het spel ter be
schikking had gesteld, zal voor de of
ficier van justitie in Utrecht worden
geleid.
punt niets te hebben veranderd. De com
missie en de Papoea's, aldus een later op
de avond ook via de radio uitgezonden
verklaring aan het Nederlandse volk,
beschouwen het plan van Amerika's
„derde man" bij het gestaakt Neder
lands-Indonesisch vooroverleg als „een
slimmigheid, die langs een omweg het
beheersrecht, dat Nederland heeft over
ons land en volk van West-Papoea, wil
verzwakken en aan de Indonesische re
gering de mogelijkheid wil geven om
ons land, West-Papoea, binnen te ko
men".
De eerste vice-voorzitter van de
Nieuw-Guinea-Raad, M. Kaisiepo, las
de verklaring van de commissie voor
in het Maleis, waarna P. Torey de Ne
derlandse vertaling gaf. De gedelegeer
de T. Tanggahma en het „reservelid"
van de commissie, Herman Womsiwor,
knikten goedkeurend bij zinsneden als
„de redenen, die zqdens Indonesië
steeds worden aangehaald tegenover
Nederland en de internationale wereld,
waarom ons Papoealand en volk over
gedragen dienen te worden aan de Re
publiek Indonesië, zqn uit de duim ge
zogen en leugenachtig". Dekt deze ver
klaring, die de commissie eigener be
weging heeft opgesteld en die eindigt
met de alles zeggende woorden „eens
buiten Indonesië, altijd buiten Indone
sië", de mening van alle leden van de
Nieuw-Guinea Raad? „Als zjj goed is",
zegt Kaisiepo diplomatiek, „ja".
Van een koerswijziging aan de zijde
der voormannen van de Papoea's is dus
al viel dit ook nauwelijks te verwach-
naar de kansen van de Papoea's bij
een eventuele Indonesische aanval
kwam Herman Womsiwor plotseling fel
los uit zijn schijnbaar ongeïnteresseerde
houding. „Wij hebben de Nederlandse
regering gevraagd om wapens om ons
eigen huis te verdedigen". Dit verzoek,
aldus Kaisiepo, betreft een hachelijke
zaak en is daarom tot nu toe nog niet
beantwoord. „Wij hopen alleen dat de
regering het niet zal vergeten."
De delegatie heeft de indruk, dat
regering, Kamercommissies en pu
bliek over het standpunt der Papoea's
voldaan zijn. De leden hebben geen
contact gehad met vertegenwoordi
gers van P.v.d.A. en A.R. en een der
gelijk contact ook niet gezocht. (Tang-
ghama over de P.v.d.A.: „slappe
lijn" en Womsiwor over de A.R.:
„laat die partij niet alleen in naam,
maar ook in de praktijk antirevolu
tionair zjjn en druk uitoefenen op In
donesië in plaats van op de Neder
landse regering. Anders kan zij net zo
goed pinda's gaar verbouwen!"). Na
tuurlijk viel nog de vraag, hoe de
zo hardnekkig aan hun mening vast
houdende Papoea's zich voorstellen, dat
het probleem Nieuw-Guinea dan
wél moet worden opgelost. Kaisiepo
bleek ad rem: „Dat is niet aan ons ter
beoordeling, maar aan Soekarno. Hij
heeft het probleem gemaakt".
De Papoea-delegatie vertrok per
vliegtuig naar Parijs om vandaar door
te reizen naar het Afrikaanse Dakar.
Zij wil nameiyk, zoals in een deel van
onze oplage van gisteren werd gemeld,
alvorens naar Nieuw-Guinea terug te
keren een informeel oriënterend bezoek
brengen aan de meeste landen der z.g.
Brazzaville-groep („Welke landen weten
wü niet precies meer, die namen zün
allemaal zo moeiiyk"). Om mogeiyke
taalmoeilijkheden op te lossen reist mr.
K. R. Jonker van het ministerie van
Buitenlandse Zaken mee.
(Advertentie)
5
fiiiiiniiiil
grote tube
Toen ik zaterdagavo'^ j"
Essen in een Mem kr
met de walm van Erupy .j
de neusgaten een s in-
glaasje bier stond at)
ken trad er een kleine
in uniform op mV> uze
Krachtens zijn volumina n.
pet moest_hij bij de^' ^uS
De vier Papoea-leden van de Nieuw-Guinea-Raad, die maandag naar hun geboorte
land zijn teruggekeerd. Van links naar rechts de heren 'Tanggahma, Torey, Kaisiepo
en Womsiwor.
Uitsluitend vtrkrijgbMr b>j H.H. apothekers, drogisten, kappers en de epeciaalbfM
H 1000
DEN HAAG, 15 mei De examen-
bedrijvigheid in ons 'and bereikt wat
het schriftelijk gedeelte betreft deze
week haar hoogtepunt. Het is de week
van de eindexamens h.b.s.-A en B, van
de staatsexamens h.b.s.-A en -B, de
eindexamens van de handelsdagscholen
met drie- en vierjarige cursus, de han
delsavondscholen met drie- en vijfjarige
cursus en van de Mulo-examens.
Alleen al aan laatstgenoemde exa
mens nemen circa 45.000 leerlingen deel,
onder wie ruim 18.000 kandidaten voor
he": R.K.Mulo-examen. Er zijn op het
R.K.Mulo-examen dit jaar 15.500 A-kan
didaten en 2600 B-kandidaten. Voor de
A-groep begint het schriftelijk examen
a.s donderdag. Voor de B-kandidaten
is in vijfendertig zalen van ons land
het schriftelijk examen vandaag begon
nen met de vakken algebra, meetkun
de en fysica. Dit jaar kregen de kandi
daten van het katholiek, christelijk en
openbaar ulo (bq het examen wordt
nog altijd de oude naam „mulo" ge
bruikt) voor het eerst voor deze vakken
uniform werk.
De h.b.s.-A had zowei gisteren als
vandaag handelswetenschappen en Ne
derlands op het programma staan:
h.b.r.-B kreeg gisteren mechanica en
Nederlands en vandaag natuurkunde en
algebra. De A- en B-xandidaten zaten
maandagmiddag voor dezelfde opstel-
titels (twee en half uur). Zoals de gym
nasiasten een titel hadden, waarbij zij
zich konden uitspreken over het Grieks,
GRONINGEN, 15 mei De Gronin
ger kunstschilder Jan G. Jordens is op
79-jarige leeftijd plotseling te zijnen
huize overleden. Deze vitale kunstenaar
heeft tot aan zijn dood gewerkt en ver
kreeg bekendheid als schilder, graficus
en aquarelist.
Jordens was lid van de kunstenaars
groep „De Ploeg", het gezelschap dat
dir.ect na de eerste wereldoorlog het
expressionisme in een eigen vorm naar
Nederland bracht en dat van het noor
den uit invloed uitoefende op de Ne
derlandse schilderkunst.
In 1957 werd hij onderscheiden met
de culturele prijs van de provincie Gro
ningen. Reeds in 1934 kreeg hij een
ererdiploma op een internationale ten
toonstelling in Boedapest voor zijn
grafieken.
ten alles behalve sprake. De com
missieverklaring laat daarover niet de
minste twijfel: „Onze afwijzing om bö
Indonesië gevoegd te worden wordt niet
minder, maar wordt integendeel dage
lijks sterker en vaster en duidelijker."
En de vier Papoea's toonden zich vol
daan, dit alles, mèt de reeds herhaal
delijk naar voren gebrachte argumenten,
regering en vaste commissies uit de
beide Kamers nog eens duidelijk te heb
ben kunnen maken.
Dit betekent niet, dat de delegatie
aldus antwoordde Kaisiepo op vra
gen van journalisten de officiële
tekst van Bunkers voorstel' onder
ogen heeft gehad. Ook van eventuele
Nederlandse amendementen op het
plan is zij niet nauwkeurig op de
hoogte gesteld. „Maar wij zijn van
alles toch voldoende geïnformeerd."
De Papoea-commissie verwerpt niet
b}j voorbaat de wijze, waarop Nederland
eventueel het conflict .net Djakarta tot
een oplossing zou willen brengen, zo gaf
de Maleis sprekende Kaisiepo voorts te
kennen via de heer A. R. van Zeeland,
een met verlof in ons land verbiyvend
lid van de Niquw-Guinea-Raad, die als
tolk optrad. „Nederland moet de weg
vinden", voegde Tangghama daaraan
toe. „Het mag gerust gaan praten met
Indonesië, maar niet op de basis van
het plan-Bunker". Wat zal de reactie
der Papoea's zijn als dat eens toch
gebeurt? Het uitroepen vpn de onafhan
kelijkheid? „Dat zal van de toestand
afhangen", zei Kaisiepo voorzichtig.
„Maar wanneer door een overeenkomst
Nieuw-Guinea ais een koe by Indonesië
wordt getrokken..."
Z.yn de Papoea's misschien toch ter
wille van een oplossing van de moei
lijkheden bereid tot concessies? Ja, be
vestigde Kaisiepo, zonder op die con
cessies nader te willen ingaan. „Maar
nu worden we nog steeds gedwongen.
Dat willen we niet. En laat Soekarno
overigens eerst maar eens tot normali
satie van de betrekkingen met Neder^
land komen. Daarna kunnen we pra
ten".
Op een tot Kaisiepo gerichte vraag
(Advertentie)
>-ISR62
IMP. ANDRÉ KERSTENS N V. TILBURG
(Advertentie)
Sterke fantasie
denim.
Extra praktische
„No-iron - niet strijken"
kwaliteit. 4 Leuke
jongenskleuren: blauw,
bruin, groen. rood.
Speciaal verlaagde
j. M. prijs
leeftijd 6 laar
met kleine stijging per maat
5 90
(Van onze Limburgse redacteur)
MAASTRICHT, 15 mei Bijna twee
jaar na de behandeling door de recht
bank van de geruchtmakende zaak te-
f;an de directeur van het Limburgse
uchtreclamebedrijf „Trek-Air", komt
deze zaak in hoger beroep voor het
gerechtshof te Den Bosch voor. De be
handeling in hoger beroep begint mor
gen en zal drie dagen in beslag nemen.
De eerste twee dagen zijn gereser
veerd voor het horen van 42 getuigen
(35 opgeroepen door de procureur-gene
raal en 7 door de verdedigir De derde
dag is gereserveerd voor het requisitoir
van de advocaat-generaal mr. W. de
Vries en voor de pleidooien van de ver
dedigers mr. M. Tripels on jhr. mr. L.
van Sasse van Ysselt, beide uit Maas
tricht.
Twee jaar geleden stond de directeur
van genoemd luchtreclamebedrijf te
recht terzake een drievoudige beschul
diging, namelijk oplichting van een ver
zekeringsmaatschappij (verdachte zou
in overleg met een van zijn vliegers
een Fokkertoestel hebben laten ver
ongelukken boven het Kanaal om de
verzekeringsgelden te incasseren, de pi
loot kwam om het leven), valsheid in
geschrifte en belastingontduiking. De of
ficier van justitie, mr. A. Rosingh, acht
te de drie ten laste gelegde feiten wet
tig en overtuigend bewezen en eiste een
gevangenisstraf van twee jaar. Bij von
nis van 8 juli 1960 sprak de rechtbank
verdachte evenwel van het primair ten
laste gelegde vrij en veroordeelde de
directeur van „Trek-Air" slechts terza
ke valsheid in geschrifte, gepleegd bq
het laten invullen van het verzekerings
formulier; alsmede terzake belasting
ontduiking tot een gevangenisstraf van
drie maanden met aftrek van het voor
arrest. Verdachte, die toen reeds meer
dan vier maanden ir voorarrest ver
bleef, werd meteen op vrqe voeten ge
steld.
De officier van justitie tekende tegen
de vrijspraak appel aan en de verdedi
ging ging in beroep tegen het vonnis
terzake ae valsheid in geschrifte. De
belastingontduiking zal dus bij de aan
staande behandeling door het Gerechts
hof buiten beschouwing biyven.
Wat de getuigen betreft, zullen door
het gerechtshof minder personen wor
den gehoprd dan indertijd door de recht
bank. Van de getuigenlüst is o.a. de
naam afgevoerd van de commandant
van de rijksluchtvaartpolitie, jhr. de
Beaufort, b\j wie de leiding van het
onderzoek berustte. Zijn in Maastricht
afgelegde verklaringen waren bqna ïyn-
recht in stryd met de verklaringen van
de echtgenote van verdachte, hetgeen
geleid heeft tot wederkerige klachten in
zake meinwed. Deze klachten werden
later geseponeerd.
zo kregen ook de h.b.s.'ers een titel,
die hun aandacht richtte op een onder-
wyskwestie: „Men heeft wel eens de
mogelijkheid onder ogen gezien, op het
programma van het Middelbaar Onder-
wys niet meer de drie moderne talen
verplicht te stellen, doch de leerlingen
uit de drie er twee te laten kiezen.
Wat is je oordeel hierover? Bedenk
zelf een titel voor je uiteenzetting". Met
het m.m.s.-examen had de h.b.s. een
titel betrekking hebbend op het konings
huis gemeen: „Een Koningspaar jubi
leert". De andere titels wa^en: „Al siet-
men de luy men kensse niet. (Brede-
ro)"; „Ik zag een modem toneelstuk";
„Moeiiykheden op weg naar de Euro
pese één-wording"; „Vrijheid en be
perking in het moderne verkeer"; „De
achtergebleven gebieden in het centrum
van de belangstelling"; „Brieven scha
ven"; „Het kunstvoorwerp in net mo
derne interieur" en „Recreatiemogeiyk-
heden voor onze grote bevolkingscen
tra".
H.b.s.-A begon het examen met boek
houden en bedrqfshuishoudkunde, drie
opgaven, waarvoor de kandidaten drie
uur kregen.
desbahn" behoren. En het kon
geen kwaad. „Wie geht's I"n
vroeg hij. ,ja IK
„Goed, heel goed", antwoord" je
„met u óók, hoop ik?" Ho c0n-
ook wel en begon vervolgens te ^je
verseren op de toon van iemana.
onverhoeds een oude kameraaa- ^et
de tapkast ontmoet. Ik begreep
niet helemaal en ik vroeg atts. <jer
de typische achterdocht de Houa
eigen:
„Kennen wq elkaar eigenlijk. ant-
Overigens vrezend dat hu zou
woorden
„Ja, van Amsterdam". eev'8"
Maar het tegendeel was het s
Hü zei: in d®
,,U zat vanmorgen by mq
trein". Im Zug, zogezegd.
dat
iK
Ik mag u wel toevertrouwen
door zqn antwoord zéér Setr0 ®;ce te
Dit ging iedere normale servi
buiten. En ik zei dus:
„Neem een biertje". and®'
Enfin het ene woord lokte het 5gS-
re uit. Zo gaat dat aan alle w en
ten ter wereld. Maar in Lss noê
omgeving wil het gesprek df"ndefl-
wel eens in de „Krieg" ver?A, ge-
Ja, hy had tydens de oorio-
vochten. ..„egd®
„Nein nicht in Holland'
hü er haastig aan toe.
„Nou ja", zei ik vergoeilijk®®?,
lie werden ook maar gestuurd .yds
Dat klopte. Want hij was a„ c®
naar Rusland geschickt. Mihy
Smolensk herinnerde hy zich nos
goed. vrotó
„Hoe was het daar nou- vgn
ik op de belangstellende toon
een tourist, die van plan is zi
nog eens derwaarts te begeve aS.
De „Bundesbahn" vatte zUn, Aend;
je bier op en zei schokschoua
„Brrrrr, kalt!" yjeW'.
Das Oberkommando "e.r u h®J
macht gibt bekannt. Maar ais
my vraagt had Hitier a'than-^o-
koude destijds kunnen zien
men.
VATICAANSTAD, 15 mei. (KNP)
Het Concilie brengt door zqn grote en
zyn vele kwesties een aantal moeilqk-
heden van uiteenlopende aard met zich
mee. „Wij zien dat nu heel duidelqk
in," zo heeft de Heilige Vader ver
klaard tegenover de kardinalen en patri
archen en bisschoppen en orde-oversten
tot besluit van de zesde zittingsperiode
van de centrale commissie, welke za
terdag voor de laatste maal deze
maand byeen was. De paus, die aan-
vankelqk nogal optimistisch ingesteld
was met betrekking tot de duur van het
Concilie, zinspeelde bq deze gelegen
heid voor het eerst op de veelheid van
problemen en moeilijkneden, die zich ty
dens de voorbereiding al hebben afge
tekend. Maar hij biyt't optimistisch: de
problemen moeten niet worden onder
schat, vervolgde hij, maar men kan ze
veel beter bij de punten indelen, waar
ze kans hebben op pussende en de
meest geëigende manier opgelost te
worden.
„Maar wq maken er ons niet ze
nuwachtig om en verliezen onze kalm
te niet", verzekerde de paus daarop.
„Of het nu gaat over de tegenwoordige
voorbereidende werkzaamheden of
over de plechtige viering van het Con
cilie, die voor de deur staat." De
paus verklaarde daarop, dat er heel
wat moed nodig is, zowel om het
Concilie voor te bereiden, als om het
te houden. Maar hy persoonlqk vindt
bqzonder veel steun in de medewer
king, die hij van alle kanten onder
vindt. Daarbq noemde hij met name
de instellingen, die hq in het leven
geroepen heeft, maar ook die instel
lingen welke spoedig zullen worden
instel"",;
georganiseerd. Onder deze;; e®®
gen neemt ooi# de voorlichting de
orn "te
plaats in. „Wij hebben", zo ze be_
paus, „er ook over gedacht
persbureau van het Concilie af
breiden. Het is inderdaad nog 0r®
de openbare mening behoorlü
voorgelicht." rstoh°
Maar de paus waarschuwde J® op
daarop niet te veel hoop te st®. ngrD*
menselqke instellingen, hoe oe K0®
hun arbeid voor het Concilie 0 ,,np.AK
A i
zqn. De verkondiging van d® aj z®
leer zal, zoals St. Paulus "^ughed®
en ondervond, altqd op moe „e\oVeJ
stuiten. „Laten we toch niet jv r%
dat er ooit een tyd van volmaa e o®
op aarde zal komen. En laten jfer*
niet denken, dat de vqand vr-i u
maar één gezicht heeft." qe®1
„Laten we daarom niet al. of
hoop stellen in de medewerk" u'
de goede gezindheid, die we rei" qI]S t®
stellingen van welke soort ook,
nen. Al die instellingen Wff®- ec®non
meer naar het stoffelqke en he aa
mische voordeel. De paus voeg soiy
toe, dat dergelqke instellingen t0g6®
ze lis de geestelijke vooruitgang ^én-
houden. Daarom zegt hy, moet te pi-»
bare mening door ons op de Ju
nier worden voorgelicht.
(Advertentie)
idet
is
is synoniem met comfort; Salaina* a e®
de mooiste schoen voor dames, i
kinderen. Een schoen die er ziJn
rn het centrum van Haarlem
de zetel van Bloembollen
cultuur, woont de heer H.
Busé, sedert vrijdag óoctot
in de economische wetenschap
pen. Op zichzelf geen schokkende
gebeurtenis, maar wie weet, dat
de jonge doctor reeds 72 jaar is,
wordt nieuwsgierig naar de be
weegredenen van deze late pro
motie. Het antwoord van dr.
Busé is kort en zakelijk: Louter
liefhebberij, zegt hij. De een
werkt na zijn pensionering zijn
postzegelverzameling bij, de an
der gaat een kippenhok bouwen
en ik wilde promoveren. Hij
praat er rustig over. In zijn rui
me huiskamer, die op de be
nauwde maar levendige Barre-
voetestraat uitziet, getuigen de
bloemstukken van de sympathie,
die hij van vele kanten ter gele
genheid van zijn promotie aan
de Amsterdamse universiteit
heeft mogen ondervinden. De ti
tel van zijn proefschrift „De
markteconomie van het bloem-
bollenbedrijf" duidt er reeds op,
loop
binnen welke sfeer zijn leven grotendeels getekend is. de
In het bollenvak is hij overigens met per ambitie, maar aoo bek,ev
der omstandigheden terecht gekomen. Hij was de zoon van ee gebo" „f
manufacturier in Haarlem, in welke stad hij 3 december 1889 we^,aen, ,pl-
Het was de bedoeling, dat hij de vaderlijke textiel-sporen zou vo,wejö)i0Sf
daartoe had hij noch de juiste instelling noch de noodzakelijke filoS01eJl
ling. Hij doorliep de drie-jarige H.B.S. en ging daarna oude tatlen,rhapPerl
studeren. Hij stapte echter spoedig over op de handelswetenst beh<lle,e
wist, mede dank zij een grote zelfstudie, de nodige diptonj®8 (Hf rfll
Hij trouwde, gaf her en der lessen en zag kans, na de stichUjgJlSter'n.%i
vijfde faculteit de Handels faculteit aan de universiteit te c0iloQu!jjii
economie te studeren, terwijl hij tevens moest zorgen in ee" in
doctum het recht te verkrijgen examens af te leggen. Dat
geval natuurlijk allemaal. In 1924 deed hij zijn kandidaatse hij ,.\s-
jaar Later (andere werkzaamheden vertraagden zijn studie) "e Harl.Jnst
doctoraal. Als leraar was hij onder meer verbonden aan de r;"?jantsdt® et
avondschool te Haarlem. In 1933 werd hij aangesteld bij de accou.erd WöfLe
van het ministerie van Economische Zaken, waar hij meteen 'jrnSterdcl m-
voor het bloembollenvak. Inmiddels voltooide hij, weer aan de a (,io«
universiteit, zijn accountantsstudie en werden de contacten met
bollenbedrijf en de sierteeltinstanties „voor het leven" bevestiga- .0lie't" r,
Dr. Busé heeft als weinig anderen het wezen van het bL° i(jens 0p
leren kennen. Hij vertelt graag van zijn ervaringen, die hij °ve bet Pa MC
zichtig onder woorden brengt. Hij kwam „in het bedrijf", toerL„ crisis--
zijn dieptepunt was. De ouderen herinneren zich nog de enorm boVena'hat},
alleen te redden scheen met een drastische sanering, welke van n gen
door de overheid geleid moest worden. Wij hebben er noolt.sfbi0grnb° -jfel
zegt dr. Busé. Vele factoren hebben er toe meegewerkt, dat het ,gr tv>V'r$
VCllC ÏIU nrxan antintniif wiooomnnlrt Do faflsis ff.fi/lT1RlTl tS tn
zo'n grote conjunctuur meemaakt. De basis daarvan 1S 2j sch°"J w
de sanering geweest. Of die conjunctuur zal blijven? Hij Ji0rt. E11
op. Het vak is gevoelig voor depressie. Veel hangt af van ae eXP f,u«
weet, uiat bijvoorbeeld de Japanners in de zin hebben. Zij neboe mij °aoX
bollencultuur en zien kans tegen een lagere prijs te werken, vv_or£j, ,.ers
positie handhaven en hier is niet alleen de docent aan het i fcU'®k,0
ook de man van de economische problemen dan zullen P'
in exporteurs moeten blijven ijveren voor: uitstekende kim- -
assortiment, een goed dienstbetoon en redelijke prijzen. Iiart jes,
Dat is dan dr. Busé ten voeten uit. Hij blijft «bollenman ho® ppt
nieren. Een wetenschapsman is hij. Dat blijkt wel uit zijn an( mnS"J
waaronder de filosofie en de geschiedenis van Haarlem een
plaats innemen.
V
