II
alleen
eremgmg
door vernieuwing
mogelijk
Jfl e voor maatschappelijk
erker bindend verklaard
V
Qrlenen van hulp komt eerst
lil
WÊtöm
H
Pater Pire s nieuwste project
Vredeseiland in Pakistan
Het op gang helpen van een
plattelandsgemeenschap
Staatsgeheimen inzake
N\v.-Guinea verraden?
Kamerlid Burger stelt vragen
na hoofdartikel in Elsevier
F ranco: Verhouding
kerk-staat is goed
Stakers aangemoedigd
vanuit buitenland
Vijfhonderd maal Matthaeus
ÖE ACHTTIEN: WIJ KUNNEN
NIET MEER TERUG
P
,'>V#
efficiency
LEZING VOOR DE NIJMEEGSE STUDENTEN
Hulpactie als
stuwkracht
Staatshoofd over Spaanse stakingen
Willem Ravelli
HERV.-GEREF. CONGRES „VAN KERKEN TOT KERK'
V,
an samen - spreken
Kaar
samen - leven
W?et con geVen"
Szl^' -Zei hij'
KerS,gis°te
Irtcode *gaat
kantoormachines
kantoormeubelen
kantooruitrusting
Kolendampvergiftiging
Geruchten over vertrek
Haagse burgemeester
Prof. dy. W. Pompe
Commandeur Sint-
Gregorius
NIEUWE dagblad
MAANDAG 28 MEI 1962
tv.
°ee °r
s en
Eén opdracht,
één toekomst
Ï)°A he
Opzienbarend
voorstel
bejeggingsdepot met
vrij beheer van Amerikaanse
en Canadese waarden
wijzen
!chern<YÜ,rFEnd bieden een
zojuist versche-
bdnkerJla9 1961-62 bij uw
de bph°0rnmissionair of bij
*>p Jj ders'-
•s^TWenti
Uitgekeerd sinds de
oprichting
1958
1959
1960
1961
Dagelijkse verhandeling ter beurze
van Amsterdam. Prijs circa f 800.-
SCHE BANK N.V. - LABOUCHERE CO. N.V.
W de rtlen-
reproduktie-
apparatuur
m 30 mei 1962
amsterdam
nieuvve
en
MADRID, 28 mei (Rtr.) Het
Spaanse staatshoofd, generaal
Franco, heeft gisteren het woorc
gevoerd op een bijeenkomst van
veteranen uit de burgeroorlog.
Het was zijn eerste openbare toe
spraak sinds het uitbreken van de
stakingen. Volgens Franco heb'
ben communisten en liberalen tot
de stakingen aangezet. De stakers
waren aangemoedigd vanuit het
buitenland en door lekenorganisa
ties van de r.k. kerk. De goede
verstandhouding tussen Kerk en
Staat is niet verstoord. „Onze
vijanden hebben gebruik gemaakt
van kleine tekortkomingen van
onze arbeidersorganisaties", aldus
Franco. Franco zei nog, dat ook
in enkele clericale kringen fouten
zijn gemaakt. Een of andere „ge-
exaiteerde priester" had een inci
dent veroorzaakt.
Volgend jaar commissaris
in provincie Overijssel
(Va
UfftEruJL0 sPeciaIe verslaggever)
28 mei Het hervormd-
Ire*r<|aK „herenigingscongres",
ehal gehouden in de Beatrix-
Rpv0raen -*ven overweldigend succes
tin 0ri)i(i(. en een ',a't duizend
tip? Sehof._n e» Gereformeerden had-
b»ï »Achtfi geSeven «an de oproep
C1 o.an en4 om 7-ich in een open-
tt>e|«khp statie bezinnen op de
Hp;,°n(lmrthi ee" e,Ild te ma^en aan
Gm der r genoemde gescheiden-
•w eh in x?e, grootste reformatorische
Jte» ten n p ederlan (1Op 24 april 1961
<lih6t°rnip0..8:,en hervormde en negen
st?5 krarht- Predikanten de eenwor-
va^ g _te bevorderen. Op Pink-
WaCtievellSt t,e re
O.» i,1^.kerken,
*til'...?ProeA yerleden jaar richtten zij
blp tievpijfi tot de leden van hun re-
K„ie kerken, waarin zij hun
v<"MS!eb*etiiï2lend maakten en om ad-
ih.^aara^^mgen vroegen. Zeer velen
en aardP "gen vroegen.
Èr t die plannen in te stem-
Werden
plaatselijke bijeen-
V*"*«vu, men gaf een boek-
An. kerken tot kerk" en be-
s^kit;'1 gehouden,
lij(?t tot
Co,
th^roke^'^k heeft het intussen niet
rot hpf aera en De-
c°iierl houden van een gezamen-
ih s te Utrecht.
ren VooraI van gereformeerde
wr„"6 va« ging zeUs zover een af-
ondp»» hereniging te publi-
hdl f°ftnep^tekend door 64 bekende
Ah Uer den, zodat de uitdrukking
*Aa„"de a0^TtfZ-est,ig" als tegenhanger
Ah staat len 1S gaan fungeren.
W oeidp t fenover' dat de jongeren
zii„ en zeer geporteerd blij-
Al»'ng r?u v,00r het ideaal der een-
de 'tgsj 1 hun midden vormden zij
^et>0llderpp ^onge achttien", die met
6lfdp 2 willen samenwerken tot
2o i k
>de zaken, toen zaterdag
de zaken.
irecht
Irenp Vln aanwezigheid van prin-
- e. het congres geopend werd.
een imponerende gebeurte-
hi^du-' samenkomen van meer dan
hpX0gen mensen, die zich dien
w6'd vin yoelden dóór de gebroken-
<iis Perfec?" kerken De organisatie
S h de t De hoofdschotel vorm-
S?rkhof toespraken van prof. dr. H.
to' F. j hervormd) en prof. mr.
bh r<ï) ,Gaay Fortman (gerefor-
w$°hpn .daarnaast kregen enkele
v, tijk ni:r't verschillend maatschap-
g erk, ÏÏea> zoals zending, jeugd-
mristelijk organisatiewerk,
0®>d in €a industrie enz. gelegen-
V6r hb ret openbaar hun mening
t> ken t dige verdeeldheid der
A Ae«angres wilde uiting geven aan
V.fOp jn n.. naar eenheid dat, zoals
hart Zljn openingswoord stelde,
V,eD van duizenden leeft. Het
'ti ?rmdp van de „Achttien" is de
AhuaUn en gereformeerde kerken
<5en'hei(j Sehe el uit de geschei-
•V echte r de eenheid te leiden, in
A vfha hpA levende gemeenschap.
Ha 'ehipm men °°k te werken aan
rrArvöOr Jlg met alle andere kerken,
us Pop een warm applaus
Verkreeg.
Hti'ri v°oruiPaay Fortman stelde, dat
11 J—-
moet, ondanks de diepe
h'isy6 (lRsB\^??heiding (1834) en Do-
De norm van onze be-
zei hij, uitsluitend het
hiet de geschiedenis. De
Vöft niet de geschiedenis. De
uj>f WiSfi* eenheid mag niet gerela-
het Evangelie beves-
Voq.^h Wo j belzinnig. In onze ge-
zijn de mogelijkheden
AahvScsei.r:Yangelie eenvoudig enorm,
k.il ^i heid van de kerk is
grote hel em m er i n cr Alleen
belemmering.
6h"vl' wiJ" eer>heid noodzakelijk!
Oektl niets weten van de
6 onderscheiding" tussen
eenheid en waarheid. Eenheid
waarheid horen bij elkaar, zei hij. De
kerken iiebben niet elk een eigen
waarheid; de éne Heer is de éne
waarheid. De grenzen van de kerk zijn
veel ruimer dan een belijdenis. Noch
de Afscheiding noch de Doleantie heb
ben de eenheid stuk willen maken.
Men was zich bewust innerlijk niet
los te staan van de kerk, die men
verliet. Er is destijds bovendien duide
lijk uitgesproken, dat men zou terug
keren, zodra de hervormde kerk de
Heer weer volledig erkende. Er is,
naar sprekers mening, inderdaad heel
wat veranderd in de hervormde kerk,
getuige art.X van de kerkorde. De be
zwaren van de gereformeerden achtte
hij niet onoverkomelijk. Men moet ze
niet ontlopen, maar evenmin verabso
luteren. Komen de gereformeerden
stilaan niet terug van het „afsnijden"
als tuchtoefening ten gunste van een
pastoraal vermanend woord? Daar ligt
een reële mogelijkheid tot overeen
stemming. Het verwijt van „verloo
chening der vaderen" wees prof. de
Gaay Fortman af als een verfijnde
vorm van vooroudersverering, die geen
recht van bestaan heeft naast het veel
afkeurenswaardiger „bedroeven van de
H.Geest" door het continueren der ge
scheidenheid. Er staat ons maar één
weg open, aldus spreker, n.l. dóór
gaan! Ondanks de bezorgde vraag van
veel gereformeerden: Waar blijven wij
dan? Waar gaan wij naar toe?
Dat dóór-gaan betekent voor prof.
de Gaay Fortman: beginnen, en, wel
onmiddellijk, in de gemeen
ten! Plaatselijk moeten hervorm
den en gereformeerden wederzijds el-
kaars ambten en ambtsbedieningen
gaan erkennen. Over de dienst van het
Woord heeft de Synode gedetailleerde
voorschriften gegeven: onder veel ga
ranties mag er zo nu en dan een uit
wisseling geschieden. Maar aan het
Woord kunnen mensen zich vergrijpen,
aldus spreker, niet aan het Avond
maal, dat een objectief gegeven is.
Daarom^ moet dit, volgens prof. de
Gaay Fortman aan het begin staan,
niet aan het einde van de hereniging.
De moeilijkheden van Afscheiding en
Doleantie zijn, volgens hem, niet be
slissend: belangrijk is alleen de „scha
duw van het Avondmaal", dat wij hier
op aarde mogen en moeten vieren.
Het echte, volle Avondmaal is aan de
hemel voorbehouden.
Prof. dr. H. Berkhof constateerde
dat „de achttien" een ban gebroken
hebben: hervormden en gereformeer
den zijn begonnen hardop te denken
over hereniging. In beide kerken wor
den bezwaren geuit tegen dit streven
Het gaat er echter niet om de ge>
reformeerden terug te halen in het
oude huis. Hereniging is alleen mo
gelijk door vernieuwing en bekering
zoals de Heer dat wil. Men kan nu
niet meer terug. De wederzijdse be
ïnvloeding heeft reeds vele, goede ge
volgen gehad, maar moet nog veel in
tenser worden. Het doel is niet alleen
de eenwording van hervormden en ge
reformeerden, van allen, die tot deze
kerken behoren, men beoogt de éne
evangelische kerk van Nederland
Daarvoor is echter eerst de hereniging
van beide grootste kerken nodig. Zij
weten zich geroepen de éne kerk van
Christus zichtbaar te maken. Dat kost
evenwel veel tijd en strijd. Wie te on
geduldig de eenheid voortijdig wil ver
wezenlijken, is wellicht onge
hoorzaam aan de Heer, wie echter
weigert eraan mee te werken is
zeker ongehoorzaam. Talrijke strui
kelblokken op de weg naar eenwording
zijn opgeruimd, maar de zwaarste lig
gen er nog. De voornaamste moeilijk
heid ziet prof. Berkhof in het feit, dat
men vanuit een verschillende situatie
met elkander praat; dit werkt z.i
meer belemmerend dan de theologi
sche verschillen.
(Advertentie)
al"ti
F
A>v. UJJ ÜC1A -tve:UJ-
ba<i6^berikaanse en Ca-
yr se bedrijven.
1954
f 18.40
1955
f 19.30
1956
f21.20
1957
f22.30
f23.50
f24.50
f25.—
f25.70
code
is
ïdAM 9a
,rd rhaa, ,!i ?8
n0nd van maatschappe-
lirt A* e organisaties hebben
W'estir r 2500 leden, ofwel vijf-
S, Pyecent van degenen, die
6 ..voor de maatschappe-
vHat êefr,,. Zl!n de voornaamste re-
Kd^ham^Ieei-d, waaraan een
yiwH bi? werker zich dient te
1 Daariv uitoefening van ziin
Aw dat vvi« 1,1 wordt er van uitge-
haDn'®. -?en beroep doet op het
^ete?, h'ik werk zich veilig
fNtpds (j6 Deze veiligheid heeft
b do het G organisaties drie as-
j, Gei'sto eiJenen van huïn komt
Hih echt zpifPlaats> de cliënt heeft
«KAe^hgaat te oeslissen over wat
^eet t e maatschappelijk
,lh aiet '-wijgen over Wat een
0o)t de p, vastgesteld, dat de
Sii Aet rekeni^rs 6 Plaats komt, maar
«tv®rh de h'fg moet worden gëhou-
ti"iva,'r zs mei. De
V» Ati.rd e„^Jybappeüjk werker
j\A An van jlndend verklaard voor
'ii^den aatsci:„ "e katholieke vereniging
V wS?dSfihaPPeUjk werkers en de
ïe°11den'j15ng-n van hen -net wie
^r^ataent® ziIn omgeving.
VOor
werker zijn
V1 opdracht van een in-.„,.&
naatschappelijk werk of Men aan de opleiding.
een andere instantie brengt met zich
mee. dat de opdrachtgever moet kun
nen rekenen op een goede uitvoering
van de opdracht, zonder dat hij van
alle details op de hoogte is.
Omdat zich bij het hanteren van de
code vele vragen Kunnen voordoen,
hebben de organisaties samen een
commissie van consultatie samenge
steld uit vertrouwenspersonen. Deze
commissie zal desgewenst snel van ad
vies kunnen dienen over het handelen
in een bepaalde situatie.
Als er sprake is van ernstige over
treding van de regels van de zode kan
een college van toezicht hierover oor
delen aan de hand van een reglement
voor de tuchtrechtspraak. Van deze
uitspraak is beroep mogelijk bij een
college van beroep. De twee colleges,
samengesteld uit leden van de organi
saties, staan onder adding van onaf
hankelijke rechtsgeleerden.
De code voor de maatschappelijk
werker en de handhaving daarvan
geldt, althans voorlopig, alleen voor de
leden van de beide bonden. Aan de
totstandkoming is negen jaar .-ewerkt.
Het vertrouwen in de bekwaamheid
van de maatschappelijk werker willen
de bonden bevorderen door voor toela
ting van leden bepaalde etsen te -stel-
Er moet een vorm te vinden zijn,
die de hereniging voorbereidt. Spreker
ziet die in het scheppen van een
dialoog-situatie. Deze neemt tegen
woordig gelukkig reeds toe, maar is,
helaas, voorlopig nog meer op de
vaderlandse dan op de heilsgeschiede
nis gericht! Het tijdperk van louter
samen-s preken is volgens Berkhof
voorbij. De fase van samen-1 even
begint nu.
Om dit te verwezenlijken deed
spreker het volgende voorstel: elke
hervormde en gereformeerde kerke-
raad moet twaalf mensen aanwijzen
(ouderlingen, diakenen, vrouwen,
jongens en meisjes), die voor een
geheel jaar naar de andere kerk
verhuizen. Na afloop maken dan alle
groepen van twaalf de balans op van
wat zij daar hebben geleerd en van
wat de andere kerk van hen kan
leren. Dit moet dan overal geschie
den, óók op de Veluwe en in de kop
van Noord-Holland! Als dit gebeurt,
beschikt men na een jaar over dui
zenden, die meer tot oordelen in
staat zijn dan de synodale „deskun
digen". Een congres van deze men
sen acht hij zeer rijk aan beloften,
t.a.v. de over en weer verwaarloosde
familieleden! Zelfs al zou dit experi
ment het risico meebrengen, dat die
verhuizing eerder afschrikwekkend
werkt, dan is dat nog een winst, om
dat de werkelijkheid dan echt bloot
is gelegd.
Tegen dit plan ziet prof. Berkhof
geen principiële bezwaren; het beant
woordt afin de huidige fase. Men kan
nu eenmaal niet meer buiten elkaar,
al is de tijd van daadwerkelijke her
eniging nog niet aangebroken. Kuyper,
aldus Berkhof, wilde reformatie van
de hervormde kerk. Dat is niet gelukt.
Moeten de gereformeerden dit afge
broken pogen niet hervatten? Wie de
draad van 1886 opvat, handelt in de
lijn van Kuyper, stelde spreker; wie
dat weigert is tegen hem. Tenslotte
betoogde prof. Berkhof, dat men zich
door hervormde en gereformeerde kri
tiek niet van de rechte weg der acht
tien moet laten afbrengen. Om dit te
voorkomen, moet men zich bewust zijn,
dat deze beweging primair een gebeds
beweging is, die de zaak in de handen
van God legt, die alleen in staat is
ons te bevrijden van hoogmoed en
bangheid, van overmoed en moede
loosheid.
Nadat een oproep was voorgelezen
van de „achttien", waarin hun doel
stelling nog eens uitdrukkelijk werd
uiteengezet, sprak ds. Sillevis Smit het
slotwoord. Dit congres stond voor hem
in het teken van een lach om het
duidelijk verlangen van zeer velen
naar eenheid en een traan om de
nog steeds heersende gescheidenheid.
Hij hoopte echter, dat het spoedig
Pinksteren zou worden. De grote voor
waarde voor ons slagen is echter, zei
hij, een voortdurend eerlijk gebed, dat
weet, dat God het is. Die de hereniging
moet bewerkstelligen. Dit gebed is
eerst dan goed, wanneer het geschiedt
in de geest van de Heer. die een geest
is van liefde vooral jegens hen, die het
niet met ons eens zijn.
(Advertentie)
geopend op werkdagen van
10-18 uur op maandag 28 en
dinsdag 29 mei ook van
19.30-22.30 uur zondags ge-
s'oten toegang f2.-
2422
AMSTERDAM, 28 mei Naar aan
leiding van een hoofdartikel in „Else-
viers Weekblad" van zaterdag, waarin
ernstige beschuldigingen worden geuit,
heeft mr. J. A. W. Burger als parle
mentslid schriftelijke vragen gericht tot
de minister-president.
Deze vragen luiden (nadat de oor
spronkelijke tekst v an een deel door
een nieuwe versie is vervangen) als
volgt:
1. Is de minister-president bereid ken
nis te nemen van het hoofdartikel van
het Weekblad Elsevier van zaterdag 26
mei j.l.aangezien de schrijver Luns
hof daarin onder de titel „Het ver
raad" 'o.m. beweert:
„Wij hebben destijds tegen een ca
marilla gewaarschuwd rond een be
kende figuur uit het bedrijfsleven. De
ze camarilla is thans een oligarchisch-
socialistisch machtsblok geworden.
Het gesprek tussen één onzer mi
nisters en één van de leiders van het
State Department is verraden.
Tijdens een bijeenkomst in een Skan-
dinavische stad is door een hoge Ne
derlandse functionaris van een van de
internationale organisaties waaraan
wij zo rijk zijn (een socialist met
f70.000 belastingvrij inkomen) tegen
over niemand minder dan de Ame
rikaanse onderminister Ball stelling
genomen tegen onze regering.
Wat het Nederlandse parlement be
treft, voor ons staat vast dat som
mige staatsgeheimen waarover parle
mentariërs beschikken, via Washing
ton in handen van Amerikaanse amb
tenaren zijn gespeeld.
Wij zullen geen namen noemen. De
betrokkenen weten wie wij bedoelen.
Wij kennen enkele namen. Wel vra
gen wil ons af waarom de procureur-
generaal in Den Haag niet tot arres
tatie overgaat van lieden die leuren
met staatsgeheimen en althans in on
derhandeling staan met een land dat
feitelijk oorlog voert met deze staat.
Men kan over Nieuw Guinea den
ken wat men wil, te handelen tegen
hetgeen parlement en regering heb
ben besloten is een begin van land
verraad.
De minister van justitie moge aan
dit duistere, sombere beleid, dat ons
aller bestaan zelf bedreigt, zo snel
mogelijk een einde maken."
2. Is de minister-president niet van
mening, dat in de citaten, weergege
ven in vraag 1. het plaats gevonden
hebben en bü de justitie bekend zijn
van misdrijven tegen de staat worden
gesuggereerd?
3. Is de minister-president bereid en
in staat mede te delen of de door de
heer Lunshof in zijn artikel gepleegde
(Van onze correspondent)
TER APEL, 28 mei In de nacht
van zaterdag op zondag is de 64-jarige
weduwe H. Snijders-Bakkér door kolen
dampvergiftiging om het leven geko
men. Zondagmorgen omstreeks half
negen vond een buurvrouw de alleen
wonende vrouw op de grond voor de
deur. van haar. woonkamer. Zij was
toen al enkele uren dood.
ernstige beschuldigingen door de feiten
worden gestaafd?
4. Zo deze beschuldigingen op waar
heid berusten waarom heeft dan de
minister van justitie niet doen ingrij
pen gelijk de bedoelde schrijver ver
langt?
5. Acht de minister-president de tijd
met gekomen de eer en goede namen
van personen en groepen meer effectief
te beschermen tegen misbruik van pers
vrijheid en, zo ja, ziet de minister-pre
sident daartoe mogelijkheden, zonder de
persvrijheid zelve wezenlijk aan te tas
ten?
(Van onze universitaire correspondent)
NIJMEGEN, 28 mei In het kader
van de diesviering van het Nijmeegs
Studenten Corps hield de Belgische do
minicaan pater Dominique Pire gister
avond in de Nijmeegse Schouwburg een
lezing onder de titel „Twee hedendaag
se wereldrampen: onenigheid en hon
ger". Tijdens deze lezing kwam zijn
nieuwste project: Het Vredeseiland in
Pakistan ter sprake.
Een maand geleden keerde pater
Pire terug van een reis naar Pakistan,
waartoe de regering van dat land hem
had uitgenodigd. Hij werd diep getrof
fen door de situatie in een bepaald ge
bied ïn Oost-Pakistan, waar een cy
cloon juist 18.000 doden en een enorme
schade had veroorzaakt. Pater Pire be
loofde de mensen aldaar terug te keren
met volle handen. Hij zag zich geplaatst
voor een moeilijk vraagstuk. Geld om
een grootscheepse actie te beginnen had
hij niet ter beschikking. Hij stond voor
een keuze tussen kwaliteit en kwanti
teit. Hij besloot zijn werk een tweeledig
doel te geven. Een plattelandsgemeen
schap op gang te heiepen en de broe
derlijkheid te bevorderen.
Van de ene kant moet deze gemeen
schap zo geholpen worden, dat de hulp
van-buitenaf overbodig wordt. Dit zal
moeten geschieden door de initiatieven
van de autochtone bevolking zoveel mo
gelijk te steunen. Daartoe werd een
vijf-jarenplan ontworpen. Na deze vijf
jaar moet deze plattelandgemeenschap
zichzelf kunnen redden. Op sociaal en
economisch gebied is zij dan over de
fatale onmacht heen. Van de andere
kant is deze hulpactie een stuwkracht.
Zo perfect mogelijk uitgevoerd, kan zij
tot voorbeeld dienen van andere acties,
in Pakistan of elders in de wereld.
De technische samenwerking op in
ternationaal oï bilateraal niveau dringt
doorgaans niet effectief door tot een
dorp of een groep van dorpen. Zij richt
zich op de uitvoering van grote pro
jecten, die hoe noodzakelijk ook
geen directe gunstige weerslag hebben
op het dagelijkse leven van de platte
landsbevolking. De „kleine projecten"
worden aan de plaatselijke autoriteiten
overgelaten. Deze beschikken niet altijd
over deskundig personeel en de juiste
middelen.
Het „Vredeseiland" tracht in boven
omschreven lacune te voorzien. In een
kleine plattelandsgemeenschap wordt
een gemengd Pakistaans-buitenlands
team geïnstalleerd. Dit team bevat een
ingenieur in de landbouwhuishoudkunde
met jarenlange troi en-ervaring, twee
verpleegsters, die gespecialiseerd zijn
in tropische geneeskunde, want een
zendt bij voorkeur vrouwen naar een
mohammedaans land, waar de vrouw
gesluierd en teruggetrokken blijft en
niet door een mannelijke arts kan wor
den behandeld, en bovendien twee maat
schappelijke werkers, man en vrouw,
Pakistaanse mohammedanen. Dit team
zal er zich op toeleggen het dorp zo te
helpen, dat het daarna zelf zijn ontwik
keling kan voortzetten en in buurtdor-
Advertentie)
Hapé luidsprekers
akoestische boxen.
Meer genoegen van uw radio,
draadomroep, elektrofoon, band
recorder, enz. Voorlichtende fol
der 810 bij Braun N.Y., A'dam-C.,
tel. 6 39 57.
Wat zijn opvolging betreft zei Franco
claf alles geregeld is, maar dat hij zich,
ondanks zijn 69 jaren, nog fit genoeg
voelt om lioor te werken. Wat dat be
treft verklaarde de caudillo nog dat de
getroffen regeling door de overgrote
meerderheid van het volk is goedge
keurd. Volgens waarnemers doelde hjj
hier op het referendum van 1947, waar
bij het volk een successiewet goedge
keurd heeft volgens welke Spanje een
monarchie is met dien verstande, dat
Franco voor onbepaalde tijd staatshoofd
zou blijven.
Zaterdag staakten nog ongeveer
4S.000 arbeiders in Spanje, vergele
ken met 80.000 aan het eind van de
week ervoor. Gemeld wordt dat over
geheel Spanje de arbeiders langzaam
maar zeker naar het werk terugke
ren. De staking duurt nu vijf weken.
In het gebied van Bilbao :s de sta
king volgens een arbeidsfunctjonaris
„bijna geëindigd". In Asturië zijn 5000
arbeiders weer aan het werk gegaan,
20.000 staken nog. In Catalonië zijn
12 000 arbeiders nog in staking.
Vernomen wordt dat Franco in een
kabinetsbijeenkomst, die zaterdagmor
gen vroeg pas was afgelopen, zyn over
tuiging zou hebben uitgesproken dat de
organisatie van de vakbeweging moet
worden herzien om een herhaling van
stakingsgolven te voorkomen.
Franco heeft vrijdag de primaat van
Spanje, kardinaal Enrique Pla y De-
mei, ontvangeh en met hem de contro
verse tussen de staat en de Kerk ten
aanzien van de steun, aan de stakers
verleend door de r.-k. arbeidersorgani
saties besproken. Er werd geen
officiële verklaring uitgegeven, maar men
meent te vtfcten dat de kardinaal tegen
Franco heelt gezegd dat in de pam
fletten, die door de r.-k. organisatie zijn
verspreid, de christelijke leer wordt ver
spreid. Het leidende Spaanse rooms-ka-
tholieke blad „Ya" drong er in een hoofd,
artikel bij de stakers op aan naar het
werk terug te keren.
pen het geleerde in praktijk brengen.
Allen, die meedoen aan het tot stand
brengen van het „Vredeseiland", zullen
moeten afzien van iedere nijaverige of
godsdienstige of nationale bijbedoeling.
De keuze van de plaats, waar men
het project zou beginnen, werd aanlei
ding van een diepgaande studie. Men
moest zoveel mogelijk de meest nood
lijdende bevolkingsgroepen in het oog
houden, terwijl men van de andere
kant de ontoegankelijke gebieden moest
vermijden. In het laatste geval zou de
stichting van het „Vredeseiland" im
mers op onoverkomelijke materiële hin
dernissen gestuit zijn. De keuze v'el op
het dorp Gohira-Oost, gelegen in het
kanton Gohira. Het ligt in een land
bouwstreek, 45 km van Chittagong. Het
heeft geen last van overstromingen. De
4400 inwoners van het aorp en ook de
rest van de bevolking van het kanton,
dar 12.400 inwoners telt. staan gunstig
tegenover het project en hebben hun
volledige medewerking toegezegd. Het
is een arm dorp met weinig grond voor
akkerbouw, maar irrigatie en verbete
ring van de landbouwmethode zullen de
opbrengsten en de levensstandaard ver
hogen.
Ir het project is geen plaats voor
„geschenken". De sociale structuur en
de plaatselijke gewoonten worden ge
respecteerd zelfs als deze niet stroken
met een moderne bedrijfsvoering. Er
worden geen gratificaties verstrekt en
de hulp wordt niet verleend op basis
van actieve inzet van de bewoners. Geen
enkel werk wordt ondernomen als de
belanghebbenden er zelf niet toe beslo
ten hebben en eraan willen meewerken.
Daarentegen worden wel plannen ge
suggereerd, opgezet en hulp verleend
bij de uitvoering ervan. Niet teveel
mensen worden ingeschakeld en er
wordt geen geld uitgegeven om iets ,,op-
DEN HAAG, 28 mei In Haagse
kringen gaan geruchten over een mo
gelijke verandering van functie van
burgemeester mr. H. A. M. T. Kolf
schoten. Hij wordt genoemd als mo
gelijke opvolger van de commissaris
van de koningin in Overijssel, ir. J.
ridder de van der Schueren, die vol
gend jaar met pensioen gaat, of als
opvolger van de ambassadeur in Pa
rijs, mr. J. W. Beyen.
Mr. Kolfschoten is thans ruim vijf
jaar burgemeester van Den Haag.
Uit zijn omgeving vernemen wij, dat
hij ..met verbazing en een twinkeling
in zijn ogen" kennis heeft genomen
van de geruchten.
zienbarends" tot stand te brengen. Wat
op h*t „Vredeseiland" tot stand ge
bracht wordt, moet ook door anderen
kunnen worden gerealiseerd.
Het werkprogramma vermeldt het
regelen van de watervoorziening, het
stimuleren van het gebruik van mest
stoffen, verbetering van trekvee en
landbouwwerktuigen, het invoeren
van nieuwe landbouw produkten en
verbetering van onvoldoende ontwik
kelde produkten. Het medische pro
gram beoogt een dubbel doel:-samen
werking met de medische actie van
het Pakistaans gouvernement en het
besteden van speciale aandacht aan
het voorkomen van inheemse ziekten,
ziekenverzorging, hygiëne en samen
stelling van het menu. Dit alles in
samenwerking met de landbouwkun
dige en de maatschappelijke werkers.
De financiële problemen van het
„Vredeseiland" worden geregeld door
de stichting ..Het hart open op de
wereld", officieel door pater Pire in
België opgericht.
UTRECHT, 28 mei Aan prof. dr.
W. P. J. Pompe, hoogleraar In het
strafrecht en strafprocesrecht aan de
Rijksuniversiteit alhier, is het comman-
deurkruis toegekend in de orde van de
'H. Gregorius. De uitreiking van de
versierselen, verbonden aan deze on
derscheiding, geschiedde tijdens een be
sloten bijeenkomst.
Hierbij is getuigd van de vreugde over
de toekenning van deze hoge pauselijke
onderscheiding aan een man die een
lange reeks van jaren bijzonder veel
voor katholiek Nederland heeft gedaan.
Aan talloos veel initiatieven in deze
kring genomen, heeft hij meegewerkt
in de schaarse vrije tijd, die een bijna
veertig jarig hoogleraarschap hem liet.
Hij was algemeen voorzitter van het
Thijmgenootschap, van 1949 tot 1954,
voorzitter van de R.K. reclasserings-
vereniging, hij was een der oprichters
van de katholieke centrale vereniging
voor geestelijke volksgezondheid. Hij
bekleedt thans de waardigheid van
prior van de derde orde der Augustij
nen in Nederland. Ook van de Mouve
ment international des intellectueis ca-
tholiques de Pax Romana bekleedde
hij het voorzitterschap en wel van 1955
tot 1958.
Prof. Pompe is een der krachtigste
pleitbezorgers voor de bevordering van
contact en gedachtenwisseling tussen
rooms-katholieken en anders-denkenden
Voor de overtuiging, dat een zich van'
eigen waarde volkomen bewuste katho
lieke volksgemeenschap haar kracht
nimmer mag zoeken in het isolement,
doch integendeel voortdurend open moet
staan voor al die vormen van samen
werking met anderen op nationaal en
internationaal niveau, waarin katholie
ken een waardevolle bijdrage kun
nen leveren, staat hij steeds op de
bres.
(Advertentie)
DE OLVEH voor Uw levensverzekering.
Fijfhor. -rdmaal de Mat
thaeus Passion, honderd
maal de Negende van Beet
hoven, dat mag wel de
alpha en omega genoemd wor
den van een zangerscarrière, die
elke vocalist zich. maar dromen
kan. De Nederlandse, om precies
te zijn Haagse, bas-bariton Wil
lem Ravelli, kan, wanneer hij
donderdag zijn zeventigste ver
jaardag viert, op zo'n carrière
terugblikken en daarmee is zijn
figuur eigenlijk meteen gete
kend. Gezongen heeft hij, avond
aan avond, sinds hij in 1922, op
aansporen van zijn lerares Cor-
nelie van Zanten, de „kantoor
kruk" (ambtenaar P.T.T.) verliet
en „van de noten ging leven".
Dat was dan na vele jaren van
koorzang, kwartet en besloten
optreden. Het hele land heeft
hij doorkruist, van Alkmaar tot
Maastricht, van Groningen tot
Hulst. Oratoria van Handel als
Jephta, Judas Maccabeus, Mes
siah, Haydns Schöpfung en
Jahreszeiten. In 1925 werkte hij
voor het eerst mee aan de Mat
thaeus, met Excelsior in Rotter
dam onder Bernard Diamand;
het jaar daarop in Antwerpen
een debuut in de Christuspartij
onder Lodewijk de Vocht; vele malen bij Willem Mengelberg, „waar ik
gaandeweg promoveerde van kleine partijen, via aria's, naar de Christus-
rol." Bij Anthon van der Horst in Naarden de Negende van Beethoven,
tweeëntwintig achtereenvolgende jaren in het Kurhaus te Scheveningen-
de Achtste van Mahler, Arkel in Debussy's Pelléas et Mélisande onder
Evert Cornells in Utrecht. Gezongen onder allerlei dirigenten van wereld
faam, Abendroth. Bernstein, Dorati, Von Karajan, Schuricht, Van Beinum
en Van Anrooy."
Eerst scheen Ravelli's weg op het terrein van de opera te liggen; hij
zong bij de Nationale Opera in de Residentie en toont ons nü nog een'foto
van het tableau de la troupe met sterren uit die twintiger jaren en van
zichzelf in zijn glansrol: Wolfram von Eschenbach uit Wagners Tannhüuser
„Het gezelschap ging op de fles, we werden toen nog niet zo op de been
gehouden door de subsidie zoals dat tegenwoordig gaat." Als lid van het
Hollands Vocaal Kwartet, met Jo Vincent (later Hélène Cals, tenslotte
To van der Sluys) als sopraan, Suze Luger alt, Louis van Tulder tenor
beoefende Ravelli de zangkunst vanaf de oude polyfonie (in die jaren een
weinig ontgonnen cultuurgebied) via klassieke en romantische werken
tot modernen als Ravel, Debussy, Diepenbrock, Hendrik Andriessen Met
de Madrigaal Vereniging van Sem Dresden werden tournée's gemaakt in
Nederland, Frankrijk en België. Oude plakboeken met recensies en foto's
komen te voorschijn: de Madrigaalvereniging gepakt en gezakt op het
perron voor het vertrek naar Parijs in 1924, de heren met snorren platte
hoeden en korte broekspijpen, de dames met pothoeden ai'aezakte
tailles op halflange rokken en gehuld in zware pelsjassen zonder eniae
coupe of charme naar onze hedendaagse begrippen. Legendarische bearip-
pen zijn de namen die er onder staan al voor een deelJac van Kemvfn
Hendrik en Aaltje Kubbmga, Jo van der Linden, Vincent van Bers Jeannè
op de Coul.
Diepenbrock's compositie voor baritonsolo met orkest, „Vondels vaart
naar Agnppme" op tekst van Alberdmgk Thym, zeventien coupletten lang,
doorgecomponeerd m Wagneriaanse stijl, bracht Ravelli onder Menaelbera
èn later onder Van Beinum. Onder laatstgenoemde tevens een van WÜWm
Pijpers laatste composities, de Hymne" van Boutens eVn uUerriZeim
te realiseren notenbeeld, maar Ravelli aarzelde niet toen de componist hem
ZmZJnnr Zij£ ^^ge voc atitetiLbZTfe^-
interpretatie Nederlands muziekleven stonden borg voor een artistieke
Zélf niet meer actief optredend in ons concertleven riet deze zanoer-
rhans gedrukt'door talrijke^jonge
solisten m Nederland en Belgie. Hij leidt ze no a stppds nr» m-ifé hii ~*irh
hZrlspeZZvlZkderiZZ C0TrVat0na in DenHaaa en Antwerpen, Zaar
rut JvrïrhZ Zl 3Mr als leraar solozang verbonden was; het
eu ?e Kr°onorde van België, bekroonden
D—Ifj - rif»!. r behoren John van Kesteren, Roos Boelsma,
ir-hZZZ AZ ZZ J ian Du,lveman, in België: Mia Greeve en Paul
bchotsmans. Op 29mei zal een leerlingenavond in Diligentia een schijn
werper op zijn pedagogische kwaliteiten richten.
Ravelli s sonore stemgeluid is vóór de oorlog vastgelegd op talrijke
platen van Columbia, waarvoor hij als solist en als kwartetlid psalmen en
geestelijke liederen heeft gezongen. De naam Ravelli leeft voort in de instru
mentale sector van ons muziekleven. De oudste zoon Willem is fagottist in
net Gelders Orkest, de jongste, Carlo, is juist teru t uit Japanhij is hoboïst
in het Concertgebouworkest.
