Geen bevoorrechte positie
lïieer voor de katholieken
Zij moeten vertrekken of
hun mentaliteit herzien
MOEILIJKHEDEN OP DUITSE WEGEN
Indonesische radio wordt
wat vriendelijker
Maar bevrijdingsacties
Nieuw-Guinea gaan voort
««Vr1-
Blijvend verzet van SPAAK en
LUNS tegen plan-Fouchet
De Kerk in het afhankelijke Algerije(II)
WAVO
in een
nieuwe fase
Kodak
E
Jan van Scorel herdacht
Dik receptieboek
Opgeruimd staaf netjes
Nederland in e e n dag
Emigranten op bezoek
Ontmoedigende
situatie
Betrekkingen
Parijs-Moskou
weer normaal
Geen politieke unie zonder
raadpleging van Engeland
Talrijk
„EUROPA DER VADERLANDEN" ONAANVAARDBAAR
Lady Maclean overleden
Mgr. Fougerat laat
zich niet vermurwen
Overplaatsing priesters
van Mission de France
ÜET NIEUWE DAGBLAD
PAGINA 7
De plaats van de kerk in .het
onafhankelijke Algerije
haa ,evenzeer afhankelijk van
houding in de toekomst als
af die in het verleden. Zij hangt
thni a.n de instelling van de ka-
hehi n zeiE Welke instelling
al p zij eigenlijk? Wij hebben
Son, Pr°ken over de houding van
de leken en priesters, die
tyj-: m°slims ^welgezind zijn. Maar
hiermogen "iet vergeten, dat het
klei maar om een betrekkelijk
Ujpn nantal mensen gaat. De
hinn+ katholieken in Algerije
een k nu niet bepaald uit door
gj.0n bewust geloofsleven en een
Le j=e godsdienstige vorming,
kort daarvan ligt in het te-
thnii ^an Posters. Van deze ka-
eGri7eken kan men beslist niet
tppn welwillende
houding
Zij nover de moslims verwachten.
van p. .en veel te veel het kruis
Iran s*u? vereenzelvigd met de
kenr?Se nati°nale vlag. Een be-
do0» acbteruit in die landen, die
frankrijk verlaten worden."
hieer Kerk gaat elke dag
Open parochies
altijd in lop-conditie!
voor mensen van nu!
voor mensen als u!
VOORKOM TIJDVERLIES!
Geestelijke waarden
- Ju-
be t aS °n'
BIJ'TeNLandse
Kroniek
A
CWs)
HOLLANDIA, 20 juli De
anti-Nederlandse propaganda over
de Indonesische radiozenders is
de laatste dagen een stuk minder
geworden. Is dat toeval of houdt
het verband met het vlotten van
de besprekingen tussen Nederland
en Indonesië in Washington? Op
vallend is het verschil in elk geval
wel.
Laagtepunt
e vragen
BRUSSEL, 25 juli België en
Nederland zullen hun verzet tegen
de oprichting van een politieke
unie tussen de zes landen van de
Europese Economische Gemeen
schap, zonder dat Londen daarbij
„geraadpleegd" wordt niet opge
ven. Voor beide landen blijft het
plan-Fouchet, anders gezegd het
„Europa der Vaderlanden," dat
De Gaulle en sinds enkele maan
den ook Adenauer voor ogen
zweeft, onaanvaardbaar.
1-
on5
d»
K a"r
lüiri+e °Pvatting in die kringen
J 1Qt: ..De 3
i,De o
„B* Wsschoppe
^etën "*ist;noPPen van Algerije, te
Van a, mgr- Du val aartsbisschop
van rvJgl^rs' mSr- Pinier, bisschop
schon n s Stine' msr. Lacaste, bis-
sehon °ran, mgr. Mercier, bis-
luieir Laghouat, en mgr. Jac-
ben va n Suhop van Algiers heb-
gehn„jn 9 11 juli een conferentie
ver«iro??P ter bestudering van „de
ker-v lende problemen, die voor de
gerezen zijn naar aanleiding
Norstad. die zich nu te-
EebLer a's opperbevel-
k°nd J 'n Europa, wilde de Europese
gingSc|Rn°len van Amerika meer zeg-
Schan geven over de gemeen
lijk 'jke defensie. Op het ogen-
oyer ian slechts Kennedy beslissen
Ëur0r.let ®ekruik van kernwapens in
Norstad was het met
van de onafhankelijkheidsverklaring
van Algerije."
Het communiqué, dat over deze
bijeenkomst werd uitgegeven zegt
dat
„de bisschoppen allereerst hun aan
dacht schonken aan de bittere nood
van de bevolking, veroorzaakt of
verergerd door de omstandigheden.
Met erkentelijkheid maken zij gewag
van de edelmoedige ontvangst, die
in Frankrijk ten deel is gevallen
aan hun dipcesanen, die naar het
moederland zijn teruggekeerd. De
Franse bisschoppen rekenen het zich
tot een plicht alle katholieke hulp
verleningsinstanties in het geweer te
roepen om deze mensen met raad
en daad bij te staan."
„Zij betuigen eveneens hun op
rechte dank aan de liefdadigheidsor
ganisaties uit vele landen, die zich
het lot van de verarmde bevolking
van Algerije hebben aangetrokken.
Zij hebben niet alleen voor onmid
dellijke hulp gezorgd in de urgentie-
gevallen, maar zijn tevens bereid
alles te doen, wat de ontwikkeling
van het land kan vergemakkelij
ken."
„De bisschoppen spreken even
eens hun grote bezorgdheid uit over
de tragische achteruitgang van het
economische leven en het toenemen
van de werkloosheid. Zjj sporen met
klem allen, die door hun deskundig
heid en sociale positie het materiële
leven in Algerije gunstig kunnen be-
invloeden, aan hun beste krachten
in dienst te stellen van een snel
opvoeren van de produktiemogelijk-
heden en van de handel."
„Zij geven bovendien uiting aan
hun bezorgdheid en verontwaardi
ging over de afpersingen-op-grote-
schaal, die de bevolking van hun
eigendommen beroven. Zij hebben
daarbij vooral op het oog het in-
beslag-nemen van allerlei goederen
waardoor de gezinnen in ernstige
moeilijkheden worden gebracht en
toestanden worden geschapen, die
de zozeer gewenste vrede onmoge
lijk maken. De bisschoppen hebben
het Comité van nationale veiligheid
daarop dringend attent gemaakt."
„Tenslotte verklaren de bis
schoppen meer dan ooit te rekenen
op het voortdurend gebed van al-
len, die zich met Algerije verbonden
voelen om de ware vrede te ver
krijgen en voorspoed en rechtvaar
digheid voor het hele volk in een
dracht en broederlijke liefde."
Velen verwarren de toewijding aan
het vaderland met die aan de kerk. Zij
willen niet luisteren naar de verma
ningen van de aartsbisschop van Al
giers, mgr. Duval; het is zelfs voorge
komen, dat zün herderlijke brieven in
bepaalde kerken vijandige reacties heb
ben opgeroepen. Sommige gelovigen
ontzagen zich niet hun aartsbisschop
„Mohammed Duval" te noemen, waar
mee zij wilden uitdrukken, dat, naar
hun mening, de bisschop meer Moham
medaans dan katholiek was. Zij hebben
welbewust de telegrammen van instem
ming met de gedragslijn van mgr. Du-
val genegeerd, die de paus hem zond,
En de weinige katholieken, die wij bo
ven op het oog hadden, werden van
wege hun broederlijke houding jegens
de moslims door de overigen ervan ver
dacht te collaboreren met de Algerijn
se nationalisten. De bedreigingen, waar
aan zij voortdurend bloot stonden, wa
ren er de oorzaak van dat sommigen
het land verlaten hebben; anderen wer
den vermoord.
Er staan voor de Algerijnse katho
lieken tegenwoordig maar twee wegen
open: óf zij verlaten het land en ves
tigen zich in Frankrijk of Spanje, óf,
wanneer zij wensen te blijven, zuilen zij
hun mentaliteit volledig moeten wijzi
gen, zo zij tenminste willen meewer
ken aan de nieuwe taak, die de kerk
voortaan in Algerije te vervullen heeft.
Het is voorlopig nog moeilijk precies
te omschrijven, waaruit die taak be
staat. Zeer schematisch zou men het
volgende kunnen zeggen: tot nu toe was
de kerk in Algerije men zal dit heb
ben toe te geven de kerk van de
Fransen, die daar woonden, met an
dere woorden een kerk van een minder
heid, maar dan van een minderheid,
die in alles de leiding had. In de toe
komst zal zij eveneens de kerk van een
minderheid zijn, die nu echter geen bij
zondere voorrechten meer geniet. Zij
zal geheel en al „Algerijns met de Al
gerijnen" moeten worden en zich ter
dege bewust moeten zijn van de moei
lijkheden, die haar apostolisch werken
met zich meebrengt.
Op een vraag van een redacteur van
de „Informations catholiques intema-
tionaies" antwoordde een katholieke Al
gerijn van Berber-af komst: „De paro
chies zullen in de toekomst open moe
ten staan voor de moslim-wereld. De
priester zal een belangrijke rol spelen,
als hij zich bewust is van de mense
lijke werkelijkheid van zijn parochie,
die christenen, moslims en anderen om
vat. Hij zal daarbij veel steun onder
vinden van het prestige van „man
Gods", dat hij niet zelden bij de mos
lims geniet. Het was heus geen uitzon
dering, dat mohammedanen aan zulke
priesters hun moeilijkheden voorlegden;
zelfs nationalistische leiders hebben
vaak hun toevlucht tot hen genomen.
Veel priesters, vooral jongeren, die
thans in Algerije leven, zullen lang
zamerhand zeker hun houding daarop
weten af te stemmen."
Dezelfde spreker voegde daaraan toe:
„De katholieken zullen niet met een
wijwaterkwast moeten rondlopen om
de bewoners van het land, dat zij willen
helpen, te bekeren. Zij moeten veeleer
hun uiterste best doen authentieke ge
tuigen van Christus te zijn. Hun ideaal
behoort te zijn, zó te leven en te han
delen, dat het volk met allerlei vra
gen tot hen komt. Zij moeten vooral
eerlijk en belangeloos optreden en op de
(Advertentie)
Elke Kodak rolfilm heeft altijd:
schutpapier tussen de
spoelranden geklemd, dus
nooit lichtsluier!
een bescherming tegen
licht en lucht. Polytheen
en tinfolie beschermen de
film volledig.
Een gegarandeerd blij-
vend-stabiele kwaliteit:
fabrieksvers
ROLFILMS
's Lands Kroniek
genade vertrouwen. God is het, Die be
keringen bewerkstelligt, wanneer Hg dat
wil; wij mogen slechts als tussenper
sonen fungeren."
Met dit alles voor ogen kunnen wij
slechts hopen, dat zeer veel katholie
ken zich in Algerije zullen vestigen, en
dat hoeven heus niet allen Fransen te
zijn. Zij kunnen er prachtig werk ver
richten: in het onderwijs en als tech
nische adviseurs. Zij kunnen meehelpen
aan de opbouw van het politieke en
economische leven, kortom aan de op
bouw van de nieuwe staat, en zij kun
nen ervoor zorgen, dat de christelijke
waarden geëerbiedigd worden, vóór al
les de waarde van de menselijke per
soonlijkheid. Tevens kunnen zjj dan de
bewoners van het land ervan overtui
gen, dat de katholieken door hun be
langeloosheid zich werkelijk in dienst
willen stellen van het land en zijn ont
wikkeling.
Alleen op die manier zal de kerk
haar ware plaats in Algerije kunnen in
nemen, zoals dit trouwens het geval is
in alle nieuwe landen. Zij moet overal
bewijzen bereid te zijn haar aandeel bij
te dragen in de opbouw van de staat.
„Door hun houding," zei de boven geci
teerde Algerijn, „zullen de katholieken
alle geestelijke waarden tot ontwikke
ling dienen te brengen, die het volk
verenigen en de mensen nader tot el
kaar brengen; al wat verdeelt en ver
wijdering veroorzaakt zullen zij moeten
vermijden. Ik ben ervan overtuigd, dat
wij de plicht hebben in onze zozeer ver
deelde wereld alle gemeenschappen en
volkeren tot eenheid te brengen. Dat
is de manier om het eenheidsgebod van
Christus te vervullen."
In Algerije, waar ik priesters en le
ken van hoog tot laag gesproken heb,
stellen zeer velen zich deze vragen. In
dividueel en in groepsverband wordt
overal overlegd, welke rol men te spe
len heeft in de nieuwe staat. Door de
speciale omstandigheden, waarin het
land verkeert, is deze rol van het al
lerhoogste belang,
-V JACQUES DUQUESNE.
Lübecfc
Hamburg
Les urn
CW
Bremen oj^
NEDFRLANn'.-.'J
Arnhem
Emmerich
Berlijn
Hannover
Hildesheirri
Helmstedf
Wesel
Duisburg
D U I TSLAND
orrmund
errata!
Kassei
Melsungen
Keulen
Siegburg
Ake.,x
Bon
belgieJ
o /qLêaci Honnef
/_%Limbu
Giessen
toK31juli j
jtfOMünchberg
/W^VJSJECHO-
^SLOWAKIJE
Frankfurr
nWurzburg
Mannheim
Nürnberg
Sacrbrücken
Karlsruh^
t)0Denkendorf
Ingolstadh
pSrurrgarr
FRAN KRIJ
Autoweg gesloten
maar in weekend o
Basel
ZWITSERLAND
München
Holzkurche'n.'
n ^IlSqJz burg
oostenrijk-.
Wegverlegging of wegversmalling
lot 31 augustus
Bestaande autoweg
Zeer drukke autoweg. In de spitsuren
moet men rekening houden met vertra-
gingen ofopstoppingen.
i
Grens
Bijgaande kaart geeft een overzicht van de Duitse autowegen en de plaatsen
waar men op deze wegen werk in uitvoering heeft. Het zijn deze werken die
er m vorige "jaren vaak de oorzaak van waren dat er grote verkeersopstop—
pingen ontstonden. Wil men dergelijke vertragingen voorkomen dan moet men
niet via dat deel van de autoweg gaan waar deze werken in uitvoering zijn
De autoweg van Frankfurt naar Basel is deze maand voor het verkeer geopend'
Hiermee is een zeer belangrijke wegverbinding naar het zuiden van Europa
ter beschikking van het verkeer gekomen. Van Hamburg tot Zwitserland
(Basel) kan het verkeer nu over een autoweg, die totaal 820 km lang is. Ver
moedelijk zal deze verbinding een van de drukste autowegen van Europa worden
Vakantiegangers die niet aan een bepaalde route gebonden zijn kunnen
aan de hand van dit kaartje beter de wegversmallingen etc. op de autowegen
vermijden. Omrijden kan hier dus tijdbesparend werken, want men weet nooit hoe
groot de vertraging bij een wegversmalling of inhaalverbod zal zijn of worden.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiHiiiim
Jat Europese staatslieden eens
^un verantwoordeIijkheid
edene" mo®ten delen met de andere
dragSnVan de Noord-Atlantische Ver
^m!|r8anisatie- Er zou een zoge-
>- e multilaterale NAVO-hern-
^hlclj tornen. Men heeft dit
v'jftie 66 °°k we^ gekenschetst als:
op deVhSers aan trekker. Maar
in 1NAVO-conferentie, die in mei
'a de vverc' gehouden, is dit plan
stad as* Bezet, hetgeen voor Nor-
Waaee? Brote teleurstelling was.
vaq |ScmjnIijk is dat dan ook een
VraSe.
d J
•se /j enen voor zijn ontslagaan-
'n^ruk die aanvankelijk de
*'jn v?- j gekregen dat Kennedy
0atdekT'e ^e- L tenslotte tot de
°p dit 'n® Bekomen dat de president
S?ap n"nt n'e* met hem mee wilde
i ur0n ®toomverdediging van
'egger)a Amerika nu het accent
^et f> f3 gebruik van duikboten
Vah V\raris"raketten, onder supervisie
Uteris ej>enwoordige Amerikaanse re-
c<eefcj ee^t zicb volledig gedistan-
%an de strategie van wijlen mi
nister Dulles, die
de leer verkondig
de van de onmid
dellijke massale
vergelding. Presi
dent Kennedy en
cT'^sie MrNT Zijn "I1"'81" Van
t ts Va 1 tciNamara, zijn voorstan-
r* de n een meer flexibele defensie,
JapetrMogelijkheid biedt voor een
r<:h aa'°^ Van oorlog. Zij weige-
C°aflict 6 ner"en dat een gewapend
de Russen in Europa
8 ,tot een grote kemoor-
Bij d e,h
6 °ntw*kkeling van de nieu-
aanS? „strate2ie was gene-
iqerjfmn'tzer (als voorzitter van de
- Aanse commissie van staf-
en nauwste betrokken, en daar-
eru hij door Kennedy als Nor-
ger aangewezen. Lemnit-
Het feit dat de schilder Jan van
Scorel 400 jaar geleden (op 6
december) stierf, was voor
Schoorl, waar hij 1 augustus
1495 werd geboren, aanleiding
een herdenkingstentoonstelling aan
hem te wijden. Ook vatte men het
i'^Qlan S>S„van,het dorp,
die de naam van Schoorl bekendheid
gaf in de'historie, te eren met een
standbeeld. Dat plan heeft men nog
niet opgegeven; het wachten is op
een concreet plan en de medewerking
van het departement van O. K. en
W. dat de opdracht gaarne aan een
of andere jongere kunstenaar ver
strekt zag. Men had dit monument
eerst gedacht voor het oude recht
huis, dicht bij de plek, waar Jan van
Scorel moet zijn geboren, maar de
Ned. Hervormde gemeente weigerde
een stukje grond, dat daarvoor nodig
was, af te staan. Nu denkt men aan
een ander lommerrijk plekje bij de
ingang van het dorp.
Burgemeester J. Bergh opende de
herdenkings-tentoonstelling. die in
een schoolgebouw werd onderge
bracht. Graag had men enkele origi
nele schilderijen van Jan van Scorel
willen exposeren, maar men begreep
wel, dat de musea, die dergelijke
kunstwerken bezitten, ,die niet kunnen-
afstaan voor een herdenkingstentoon
stelling in een schoolgebouw. Men
moest zich daarom beperken tot re
producties in zwart-wit, afkomstig uit
die musea, die de rijke bezitters zijn
van werken van Jan van Scorel.
Daarnaast worden prenten getoond,
die laten zien hoe Schoorl er in de
tijd van Jan van Scorel uitzag. Voorts
archivalia, afkomstig uit het Alk-
maarse Stedelijk Museum, platen en
boekwerken over de „dijckagie" van
de Zijpe, waarbij Jan ven Scorel als
architect en bedijker betrokken was;
ook zijn er boekwerken over het le
ven en werken van de schilder en
een catalogus van de in 1955 in het
Centraal Museum te Utrecht gehou
den tentoonstelling van het werk van
Jan van Scorel. Het blijft niet bij het
visuele; de tentoonstellingsbezoekers
kunnen ook luisteren naar de geluids
weergave via een bandje van een
causerie, welke het lid van het her
denkingscomité, de heer R. P.
Goetsch over het leven van Jan van
Scorel samenstelde.
en deputatie van het Amster
damse oranjecomité heeft op
paleis Soestdijk aan Prins
Bernhard het receptieboek aan
geboden, dat werd samengesteld ter
gelegenheid van de rijdende en va
rende receptie, die het koninklijk paar
ter gelegenheid van zijn zilveren hu
welijksfeest op 30 april in Amster
dam heeft gehouden. Het zijn twee
dikke boekwerken geworden, een van
380 bladzijden met handtekeningen
van Nederlanders uit alle rangen en
standen die langs de route stonden
opgesteld en een album van 250 blad-
zijden met handtekeningen van be
zoekers aan de bijeenkomst in het
nieuwe RAI-gebouw.
De naar schatting ongeveer 20.000
handetekeningen werden verzameld
door 150 leerlingen van Amsterdam
se middelbare scholen. De meesten
hebben de bladzijden versierd met te
keningen, foto's en grappige carica-
turen. En men vindt de handteke
ningen van de hoogleraren der uni
versiteiten op dezelfde bladzijde als
de wafelverkopers, de pindaman en
de straatveger, er komen zelfs hand
tekeningen in voor in Chinese en an
dere letterkarakters.
De 396 leerlingen van de open
bare lagere school aan de Do-
venetelweg in Den Haag heb
ben gistermiddag de eerste
„Opgeruimd staat netsjes"-insignes
ontvangen. Gedurende het afgelopen
schooljaar heeft iedere klas een week
beurt in het net houden van het
schoolplein gehad. Het experiment is
geslaagd. De heer J. Swart, direc
teur van de stichting recreatie speld
de Gijs Korevaar en Maja Links sym
bolisch het schoolinsigne op.
Vierhonderd Amerikanen, op va
kantie-cruise met het Zweedse
m.s. Gripsholm van de Swedish
American Line, zullen 2 augus
tus voor een dagbezoek aan Neder
land debarkeren in de Rotterdamse
haven. Op het gevarieerde dagpro
gramma staan bezoeken aan Rotter
dam (Lijnbaan), de molens bij Kin
derdijk, historisch Delft, de Haagse
binnenstad en het Westland.
Na een 52-jarig verblijf in Ame
rika he^ft het echtpaar
Schuur-Van der Voort tijdens
een reis door Europa weer
voet op Nederlandse bodem gezet.
De thans 77-jarige Heimen Schuur,
een rustend landbouwer die in Ame
rika Hemmert heet, en zijn 76-jarige
echtgenote Gysberta Hendrika van
der Voort, logeren tot 1 augustus bij
de broer van mevrouw Schuur, de
79-jarige Gijsbert van der Voort in
Lunteren. In Amerika heeft de heer
Schuur zijn vrouw leren kennen, die
reeds een jaar eerder was geëmi
greerd. Zij woonde in Nederland op
enkele kilometers afstand van haar
man.
(Van onze correspondent op Nieuw-Guinea)
Terwijl het dagelijkse commentaar
vroeger doorgaans neerkwam op een
verhandeling over het Nederlandse ko
loniale bewind op Nieuw-Guinea dat
verdreven moest worden, waarbij er
telkens weer op gewezen werd dat de
Nederlanders bij onderhandelingen niet
te vertrouwen waren zodat men ze wel
met militair geweld moest doen capitu
leren, gaat dat nu soms over heel
neutrale onderwerpen: sport, het coöpe
ratiewezen, e.d. Ook de nieuwsberich
ten van Indonesië zijn minder anti-Ne
derlands getint, al blijven de berichten
over vorderingen bij de „bevrijding" van
Nieuw-Guinea voortduren. Zelfs over
minister Luns, die tot nu toe in Indo
nesië altijd heeft gediend als een soort
denkbeelden
eh j e 'Vitte Huis en bet Pentagon,
ver{ro~ President beeft een volledig
^ie 'n Lemnitzers bereidheid
'n Praktijk te brengen.
Atl ver'rek van Norstad treedt
O^ntische verded iging in een
ase- Norstad had het ver-
en weten te winnen van de re-
staf. 8ea Van
Zal
de Europese NAVO-
zijn opvolger daar ook
ir>
sl
«Ben? De nieuwe bevelhebber
hlaaj'lc'1 'JU voor de zware taak ge-
V Nvt' bondgenoten van Amerika
naen voor de opvattingen van
y an McNamara. Vooral met
k)e Gaulle zal bij nog veel
te lebben.
PARIJS, 25 juli (UPI) President
De Gaulle heeft gisteren een begin ge
maakt met het herstel van normale
diplomatieke betrekkingen tussen
Frankrijk en de Sovjet-Unie. De pre
sident zond Maurice Dejean, Frank-
rijks voormalige ambassadeur in Mos
kou, gisteren naar de Russische hoofd
stad terug. De voormalige Russische
ambassadeur in Parijs, Vinogradov,
zal binnenkort naar de Franse hoofd
stad terugkeren.
De betrekkingen op ambassadeursni
veau tussen Frankrijk en Rusland wer
den ongeveer vier maanden geleden
afgebroken, toen de Russische regering
plotseling overging tot erkenning van
de voorlopige Algerijnse regering, ter
wijl Frankrijk aan Algerije op dat mo
ment nog geen onafhankelijkheid had
verleend.
koloniale boeman om de kinderen naar
bed te jagen, wordt nu gesproken alsof
hq een gewoon mens is. Ja zelfs noemde
men hem alweer een keer „Excel
lentie"
Maar al wordt die Indonesische radio
dan ook wat vriendelijker jegens Neder
land, intussen zijn dus aan de noordkust
van de Vogelkop, in de omgeving van
Mega en Sausapor, toch maar weer
een aantal militaire infiltranten aan wal
gezet. Dit blijkbaar als onderdeel van
een opjaagcampagne, die eerder reeds
tot resultaat heeft gehad dat vrijwel
alle Nederlandse vrouwen en kinderen
uit het zuidwesten van Nieuw-Guinea
(Sorong, Fakfak, Teminabuan, Kaimana,
Kakanao enz.) zijn geëvacueerd, en dat
nu in tweede instantie ook die uit de
meer afgelegen plaatsen van Zuid-
Nieuw-Guinea (Mindiptana, Tanah Me-
rah, Kepi, Agats) mogen evacueren.
Evacuatie van de hoofdplaats van de
residentie Zuid-Nieuw-Guinea, Merauke,
behoort ook nog altijd tot de mogelijk
heden als de Indonesische onrustver
wekking voortduurt. Wil Indonesië nu
als derde gebied in deze serie zich
richten op het noorden van de Vogel
kop? En wat zal dan de volgende fase
zijn in de Indonesische agressie? Ook
al bereikt men militair geen successen,
invloed op het maatschappelijke leven
op Nieuw-Guinea hebben deze Indone
sische activiteiten natuurlijk wel. En die
invloed is beslist met gunstig.
De stemming by de Nederlanders op
Nieuw-Guinea heeft op het ogenblik een
laagtepunt bereikt. Enerzijds zijn er de
berichten over het naar wens verlopen
van de besprekingen in Washington, die
de mogelijkheid openen dat het bestuur
over Nieuw-Guinea reeds op korte ter
mijn misschien dit jaar al zal
worden overgedragen, en anderzijds du
ren de activiteiten van Indonesische in
filtranten dus ook voort. Vooral in Me
rauke heeft men er bepaald hinder van.
De situatie is beslist ontmoedigend.
Dat geldt ook voor het dagelijkse le
ven. De onzekerheid van de toestand
maant importeurs en winkeliers tot
voorzichtigheid en dat heeft tot gevolg
gehad dat sommige goederen schaars
beginnen te worden, andere flink in
prijs zijn gestegen. In Hollandia bij
voorbeeld zijn auto-onderdelen en ban
den steeds moeilijker te krijgen, en
vaak zit er voor iemand die een be
paald onderdeel beslist nodig heeft
niets anders op dan dit uit Nederland
te laten komen. Ook de aanvoer van
vlees en groenten is verminderd. Het
feit dat verscheidene winkels en be-
drijven van Europese „kolonisten"
zqn gesloten houdt daar natuurlijk
ook verband mee.
In het laatste nummer van „De Lens"
het in Manokwari verschijnende nieuws
blad, wordt weer het vertrek van enige
kolonisten die welvarende zaken hadden
gemeld. En ,,De Lens" kondigde met-
een aan dat dit na zeven jaar ook het
laatste nummer van dit blad is ge
weest...
Al die ontwikkelingen maken het le
ven op Nieuw-Guinea onzeker en minder
aangenaam. Deze gang van zaken komt
de werklust natuurlijk ook niet ten
goede. Wie heeft nog veel animo om te
werken, als hij het resultaat van wat
hij doet misschien niet meer te zien zal
krijgen? Men probeert zo goed mogelijk
door te gaan, maar veel van de animo
is verdwenen. En zo is het ook in de
particuliere sfeer. Wie heeft nog lust in
zijn tuin te werken, nog aanschaffingen
te doen, als hij misschien al heel spoe
dig moet vertrekken? Dat aanstaande
vertrek is iets, dat nu reeds de gemoe
deren bezighoudt, een onderwerp waar
over veelvuldig wordt gesproken.
Er doen zich nu reeds vragen voor
over de gang van zaken als het straks
tot een overdracht van Nieuw-Guinea
komt. Zullen de Nederlandse militairen
tijdens een overgangsstadium nog in
Nieuw-Guinea blijven of zullen zij zo
als sommigen beweren als eersten
weggaan? Het vertrek van de militai
ren zou de burgers stellig nog meer ont
moedigen. En hoe zal het gaan met de
burger-Nederlanders hier, in overgrote
meerderheid ambtenaren, met hun ge
zinnen: een 15.000 in getal? Naar ver
luidt zal niemand gedwongen worden te
blijven bij een bestuursoverdracht van
Nieuw-Guinea. En velen zullen er dan
stellig de voorkeur aan geven maar zo
vlug mogelijk te vertrekken: dat blijkt
nu reeds uit de gesprekken. Maar toch
kan die snelheid van de aftocht natuur
lijk ook nog mede bepaald worden door
factoren als het vertrek van de mili
tairen en het binnenkomen van de Indo
nesiërs. Men maakt zich over het alge
meen geen illusies dat, als het bestuur
hier eenmaal in VN-handen is, de eerste
Indonesiërs lang op zich zullen laten
wachten.
Een grootscheeps vertrek van de amb
tenaren van Nieuw-Guinea zal overigens
stellig een grote verwarring teweeg
brengen. Open plaatsen zullen op een
gegeven ogenblik wel met Indonesiërs
opgevuld moeten worden. Die spreken
trouwens ook de taal die de meeste Pa
poea's het beste begrijpen: het Maleis
oftewel Indonesisch. Het Nederlands
heeft hier nog niet veel houvast gekre
gen, evenmin als het Engels. Andere in
ternationale talen kent men natuurlijk
helemaal niet.
Bij alle bezorgdheid van de Nederlan
ders over hun toekomst in Nieuw-Guinea
speelt dan oo" nog een rol hoe de Pa
poea's de ontwikkelingen zullen opne
men. De afdeling Sentani van de De
mocratische Volks Partij een Pa
poeapartij heeft nu geëist, dat op zijn
vroegst 1 november en op zijn laatst
1 januari de onafhankelijkheid van West-
Nieuw-Guinea zal worden uitgeroepen,
los van Nederland en Indonesië, maar
tot nu toe is dat een eenzame stem.
Daarentegen heeft het bezoek van de
Papoeastudenten uit Nederland aan In
donesië hier stellig ook indruk gemaakt:
men mag niet vergeten dat de gewone
Papoeabevolking groot ontzag voor deze
„intellectuelen" heeft, dat zij in hun
eigen kampong in hoog aanzien staan.
En nu zou dus ook de Nieuw-Guinearaad
een delegatie naar Indonesië willen zen
den. Het zijn ontwikkelingen, die de
hoop op een soepel verloop van de over
dracht vergroten. Maar de bezorgd
heid blijft.
(Van onze Brusselse correspondent)
Dit is het zeer concrete tweevoudige
resultaat van het onderhoud, dat de
Belgische minister van buitenlandse za
ken Spaak, gisteren in Brussel had met
zijn Nederlandse ambtgenoot Luns. Re
kening houdend met de min of meer
gewijzigde opvatting terzake van de Bel
gische minister, waarover vorige week
enige beroering ontstond, had men dit
resultaat niet verwacht.
Van een nieuwe topconferentie van
de zes landen, zoals die loor Parjjs
en Bonn onlangs werd voorgesteld, is
voorlopig geen sprake meer. Het is
althans hoogst onwaarschijnlijk dat
zo'n conferentie begin september reeds
zou kunnen plaats hebben, nog vóór
dat de Britse regering haar definitieve
beslissing betreffende Engelands toe
treding tot de EEG zou hebben ge
nomen. Deze beslissing wordt ver
wacht, naar de jongste ontwikkelingen
PENN (Engeland), 25 juli (UPI)
Lady Maclean, de 83-jarige moeder van
de naar de Sovjet-Unie uitgeweken Brit
se diplomaat Donald Maclean, is van
daag in haar woning in Penn overle
den. Lady Maclean heeft haar zoon niet
meer gezien sinds 1951, toen hfj, samen
met de diplomaat Guy Burgess, naar
de Sovjet-Unie uitweek.
Op 16 juli is Lady Maclean door een
beroerte getroffen. Er circuleerden toen
berichten dat haar zoon pogingen in het
werk stelde haar te komen opzoeken.
Scotland Yard stond klaar Maclean op
te vangen, maar er gebeurde niets.
van de onderhandelingen in Brussel
laten veronderstellen, in september of
oktober.
De Gaulle had de Britten graag voor
een fait accompli geplaatst, maar hier
van willen Spaak noch Luns iets we
ten, voorai niet nu zy zich, na het suc
cesvolle bezoek van minister Luns aan
Rome, gesteund weten door de Ita-
aanse regering.
Minister Spaak ontmoette vandaag de
Franse minister van buitenlandse zaken
de Murville, en zette hem het
„gelijkgeschakelde" Belgisch-Neder
landse standpunt uiteen. Morgen reist
hy naar Bonn om te trachten kanselier
Adenauer te overtuigen van de absur-
5f„! zlch nog langer samen met De
Gaulle op te sluiten in een „splendid
isolation Of die poging kans op wel
slagen heeft, is twijfelachtig. Maar
daarentegen is het volkomen uitgeslo
ten, dat Adenauer er in zal slagen
Spaak voor de as Parijs-Bonn te win
nen, zoals sommige waarnemers een
paar dagen geleden plotseling schenen
te vermoeden.
Spaak en Luns gebruikten gistermid
dag samen de lunch in de Wetstraat.
Later ontvingen zij de journalisten. De
Nederlandse bewindsman zei o.m„ dat
hij zijn Belgische collega op de hoogte
had gesteld van zijn besprekingen in
Rome. Spaak acht de bij die gelegen
heid overeengekomen procedure betref
fende de politieke eenmaking van Euro
pa goed en aanvaardbaar", aldus Luns,
die er aan toevoegde: „Van zijn kant
heeft minister Spaak mij zijn nieuwe
opvattingen toegelicht".
Op de vraag of nu een „Benelux-ini-
tiatief" mag worden verwacht, dat het
plan-Fouchet kan vervangen, ant
woordde minister Spaak, dat hij daar
over eerst overleg wil plegen met de
andere EEG-partners en daarna met
Londen. „Indien zij onze ideeën kunnen
accepteren, zullen wij dat netjes op pa
pier vastleggen", aldus Spaak, die
voorts met de grootste nadruk her
haalde, dat Luns en hij er absoluut te
gen zijn de Britten voor een voldongen
feit te plaatsen.
„Het gaat niet op een verdrag te on
dertekenen, dat een hinderpaal zou kun
nen zijn voor Engelands toetreding tot
de Euromarkt, op het ogenblik zelf dat
de onderhandelingen over deze toetre
ding in een beslissende fase zijn getre
den. Een dergelijke handelwijze zou
trouwens een argument temeer zijn in
de handen van degenen in Engeland
zelf, die zich verzette tegen de aan
sluiting van hun land bij de EEG", al
dus Spaak. „Men kan Europa niet op
bouwen zonder te weten of Groot-Brit-
tannië er al dan niet deel van wil uit
maken. Dat is het essentiële probleem.
Een politiek Europa van de Zes zou
immers een heel ander karakter verto
nen dan een Europa der Zeven of Der
tien."
GRENOBLE, 25 juli (KNP) In een
brief, welke zondag in alle kerken van
de stad is voorgelezen, heeft mgr. Fou
gerat, <le bisschop van Grenoble, ver
zekerd dat hij vol liefde en bezorgdheid
voor zijn kudde is.
Hij zegt echter, dat hij van de gelovi
gen moet eisen, dat zij gehoorzaam
zijn aan zyn beslissingen, ook al sluit
hij geenszins uit dat hij zyn fouten heeft.
Zoals men weet werd de bisschop al
enkele weken lastig gevallen door grote
groepen inwoners der stad, die het met
eens waren met zyn beslissing twee
priesters van de Mission de France
uit de volksparochie St. Marcus over
te plaatsen.
Genoemde priesters hadden op zeer
voortvarende wijze het Evangelie in
deze volkrijke en arme parochie ver
kondigd; zij hadden verregaande litur
gische vernieuwingen ingevoerd. Zelfs
gingen zij volgens sommige katholieken
te ver, zodat er onrust ontstond m__de
stad. In overleg met de bisschoppelijke
commissie van de Mission de France
is toen besloten de pastoor en de kape
laan der parochie door andere pries
ters te vervangen.
In zijn schrijven zegt de bisschop, dat
er inderdaad naast veel goeds ook een
paar gevaarlijke afwijkingen van de
boodschap van het Evangelie aan de
dag zijn getreden. Ten tweede keurt
de bisschop het af, dat maar een heel
klein groepje het verzet leidt. En dat
maakt dat de bisschop niet meer „ach
ter zekere oordelen en zekere Houdin
gen kan staan".
Bovendien treedt nu een agressieve
en moedwillig-oneerbiedige houding je
gens de Kerk aan de dag. Deze zg.
nieuwe stijl van de Kerk van morgen
echter, die de bisschop zou moeten be
grijpen en goedkeuren, kan hij niet
billijken. Hij vraagt allen aan zijn op
rechtheid en liefde voor zijn ambt en
gelovigen niet te willen twijfelen.
