Carnaval der architecten van J. J. P. Oud
Maar is er ook sprake
van een nieuwe stijl?
Het
telpenmotief In de
Turkse kunst
Rotterdamse Graanmarkt
Nieuwe beelden
voor Utrecht
D
Niet het „brutalisme" is
aan de beurt, maar de
verveling van het nieuwe
WmM
BI
RP
Tegen ambtenaar
li jaar geeist
Drie dodèn en
zwaargewonde
bij autobotsin$
Li
mm®
0
■PM
S teekpenningen-zaak
Zaandam
Moord in Badhoeved0lï
v
HET NIEUWE DAGBLAD
ZATERDAG 4 AUGUSTUS 1962
PAGINA12
In de stroom der beoordelingen,
beschrijvingen en standpunt
bepalingen over de nieuwe
kerken, die als paddestoelen uit
de grond groeien tot meerdere eer
en glorie van God en de lieve Hei
ligen beklijft er maar weinig. Wij
in onze tyd zijn met de moderne
kerken al net zo blij als de driftige
kerkenbouwers van na het herstel
der bisschoppelijke hiërarchie in
1853. De ellende der waterstaats
kerken was voorbij (zo was de me
ning) en men ging de gothiek her
beleven, want daar zou alle goeds
van komen. We denken thans, dat
de neo-romaanse basilica vieux-
jeu is en in slagorde scharen
zich de lieden die de vernieuwing
van de kerk moeten bewerk
stelligen. Men meent dat de vrij
heid van bouwen ook een vrijheid
van geloofsbeleving zal geven.
v .mm.
-
v -
«liPlif
,.B
m
..v. JfTl
Het hoojdöl{qar van de Eindhovense kerk.
i
af
1 Sr
kam,
°lw
3
Stroom van nieuwe kerken
Het geloof Is hetzelfde gebleven, de
bevrijding bl(jkt bij onszelf te liggen en
de oude riten bieden perspectief ge
noeg. Het kerkgebouw Is niet hetzelfde
gebleven, de besloten ruimte is tot een
,,open" verkeer met de gemeenschap
geworden. Hier en daar wordt de kerk
tot een soort show-room voor de Heilige
Geest en de hoop leeft er altijd nog
dat de naasten evenzeer bemind worden
als het eigen „ik".
De felste kritiek sinds lang op de ker
kenbouw kwam enige maanden geleden
van Iemand, waarvan men het niet ver
wacht zou hebben, J. J. P. Oud. In
„De Groene Amsterdammer" schreef
hij op 10 februari van dit jaar een arti
kel onder de kop: „het carnaval der
architecten". Na beschreven te hebben
dat na tientallen jaren de architectuur
gericht werd op een eenvoudige en dui
delijke samenspraak van vormen en ma
terialen, zegt Oud hoe het bouwen een
bezield stuk technisch werk zou moeten
opleveren. In plaats daarvan is er een
brutalisme bij het gebruik van materia
len aan de orde gekomen. Met een ku
bistische blokkerigheid werd het oma-
ment vervangen en de voor-ontwerpen
van gr< te visionnaire bouwers als Mies
van der Roht bleken in de praktijk uit
muntend bruikbaar voor grote bouwers
die er voor hun exploitatie-doeleinden
belangrijke voordelen aan wisten te ont
lenen.
„Als gevolg van de drang om „leven
in de brouwerij te scheppen" is op
het gebied van de kerkbouw een com-
Cf: «SSI
Hoofdingang met toren van de door Hans Koldewey ontworpen kerk van de
H. Judas Thaddeus in Eindhoven. Het bcmwwerk is in dezelfde lichte baksteen
uitgevoerd als gebruikt voor de schouwburg in Tilburg.
het gekleurde glas niet zomaar opge
plakt maar gevat tussen twee spiegel
ruiten, een veilig systeem, waarmee
men sterk kan experimenteren. De
glaswanden hebben dan ook een heel
speciale sfeer gekregen, die schilder
kunstig aandoet. Pastelkleuren, im
pressionistisch van bouw, niet aflei
dend van het centrale mysterie. Het
hooggeroemde monumentale karakter,
waarover de oude Roland Holst en
ook Campendock de mond vol hebben
gehad, is tot een charmante gouache
geworden. Met enig heimwee moet ik
denken aan de felle kleurenpracht van
Coventry... Toch zijn de ramen van
Quanjel de best geslaagde delen van
de kerk te Hoensbroek. De gehele op
bouw heeft iets van een leegheid, waar
bij de interieurs van de basilica der
Bossche School tot intieme rijkdom
worden! Eerlijkheid gebiedt mij dit te
erkennen.
Men moet denken aan de uitspraak
van het „Pastoraal liturgisch cen
trum" in Frankrijk, dat in 1960 vast
wilde leggen dat het sanctuarium en
de ruimte voor gelovigen, hiërarchisch
onderscheiden ruimten moeten bieden.
Slechts door te doen, door te bouwen
kunnen we onze feilen leren kennen.
De mooiste maquette geeft geen op
lossing voor wezenlijk bouwkunstige
problemen binnen het vlak van de ker-
kebouw. De problemen van de verdeelde
ruimte en de onverdeelde ruimte druk
ten Karl Böhm (de zoon van Domini-
cus) bij zijn kerk te Brunssum. Deze
kerk is nog niet gereed, maar reeds
spreken de grote bouwvormen. Helaas
is ook hier weer een bouwkundig pro
bleem verkeerd begrepen hoe uniek de
oplossing ook mag wezen.
De Gotische kerk met haar gewelven
en beschermend dak was voortgekomen
uit een constructief gegeven. Het bou
wen van een door betonnen pilaren ge
dragen harmonika-gewelf, een bouwsel
binnen de constructie van het geheel, is
een noodoplossing. Böhm is daar in
Brunssum toe gekomen, maar zijn bouw
werk doet toch een aantal vragen rijzen.
In de manier, waarop hij het beton han
teert, voelt men de samenhang met oude
culturen, die breed en vol spanning werd
yfjspt ji tHjpyuws;
Voorgevel van de kerk in Hoensbroek-Mariarade van architect H. Coenen.
Detail van het grote raam, voorstellend het Zonnelied van St. Franciscusglas
appliqué van Eugène Quanjel.
plete orgie of anarchisme ontstaan,
die van-buiten-uit zoekt, omdat ze het
van-binner.-uit nog niet kan vinden"
zegt Oud en hij vervolgt: „In werke
lijkheid is alle bouwen als het op
recht is „heilig". Maar dit heilige
is er zonder meer. Onopvallend. De
kerkbouw moet intussen „nadrukke
lijk heilig" zijn. Moet het heilige dui
delijk laten zien. Nu dit doet het dan
ook. Alles haast op het gebied van
de kerkbouw is heden ten dage bui
ten proportie. Het evenwicht, de stilte
en de rust, die men zich identiek
denkt met het geloof zijn tegenwoor
dig meestal ver te zoeken",
j „Het bijna alles Carnaval wat de
klok slaat.
Té hoge, té brede, té dikke, té dun
ne, té open, té dichte, té scheve to
rens. Torens los van de kerk, midden
in de kerk, overhoeks of dwars. Met
of zonder in- of aanhangende klok
ken. Met griezelig draaiende buiten
trappen of om de hoek kijkende binnen
trappen. Met enkel of dubbel schuine
daken. Met platte of zwaard-puntige
daken. Naar boven verijlende of ver-
i dikkende torens. Scheluw verdraaide
j torens. Holle en bolle torens. Klok-
ken aan bruggen tussen torens of gi-
i gantische staalconstructies met schat
tige balletjes er aan. Bombardements-
zware vrijstaande muren met een gat
voor iets dat geluid maakt. En zo bui
ten het gebouw, zo binnen. Het ge
bouw uitwendig rond, scheef, bol of
plat. Binnen: fantastisch eveneens vol
verrassingen!
Zó de nieuwe kerk, zó het nieuwe
klooster".
Aldus prof. Oud. Tja daar zitten we
dan met onze vernieuwing van de ker
kelijke bouwkunst.
Maar ook Gij Brutus, ook gij Oud.
Ook aan Uw prachtig mooie Bio-herstel-
lingsoord bevindt zich een toren zonder
direct functioneel doel, met draaiende
trappen, die nergens voor dienen, want
er is onder de duiktoren geen zwembad,
al dient er direct aan toegevoegd te
worden dat de toren noch te dun, noch
te dik, noch draaiend, te open, te dicht
of te scheef is.
Wat we ons af dienen te vragen is,
•C er uit de stroom van nieuws kerken
ook een nieuwe „stijl" zal voortkomen.
We hebben de niet-utilitairebouw die een
kerk nu eenmaal is in zekere zin te zien
als toetssteen voor het gehele heden
daagse bouwen. Eigenlijk is een kerk
nutteloos in de ogen der efficiënte be
rekenaars. Eén dag in de week wordt
het gebouw doeltreffend gebruikt, de
rest van de week is gedurende enkele
uren een klein deel van het geheel ge
bruikt, meestal door ouden van dagen
en onwillige schoolkinderen. Maar juist
hier breekt een expressiemogelijkheid
baan, die uniek is voor de gehele archi
tectuur. Met heimwee beziet men nog de
tijden van weleer, met een monastieke
levensvorm die juwelen van intieme en
besloten kloostergangen schiep, met ge
bouwen inwendig als een woud van zui
len en verrukkingen van ijle geweiver
en uitwendig een kristal-klare architec
tuur die de wereld niet meer zou aan
schouwen.
En toch... op dit moment is een nieu
we vorm groeiende.
Want al mag Oud dan een pessimis
tisch en raak schrijver zijn... l'archi-
tecture est en marche... ook in de ker-
kebouw. Wanneer we geen geloof meer
hebben in onze eigen prestaties gaan we
ten onder en al lijkt West-Europa vee)
op een alleen maar geld verdienende
gemeenschap zonder positieve toekomst
we mogen wel bedenken dat heel de
moderne architectuur, waar dan ook in
de wereld gedemonstreerd, nog altijd
stamt uit het aloude moederland, West-
Europa.
De nieuwe kerk blijft een punt voor
rustelozo beschouwingen en men doet
er goed ajm dit element blijvend in de
belangstelling te trekken. Juist nu de
kerkebouw tot realisatie komt en zelfs
met regeringssubsidie geleid wordt
moeten we ons goed realiseren waar
heen wij gaan en waar onze verant
woording ligt tegenover het nageslacht
Een kerk te Eindhoven bracht mi
weer tot nadenken over dit probleem
Het gaat om de „Judas Thaddeus" ir
het Noordelijk deel van de stad. Ar
chitect is Hans Koldewey, zoon van d<
bekende kerkenbouwer uit de dertiget
jaren. Hij was neo-romaans, een tijd
perk ingeluid met van Moorsel, Valk
en Stuyt. De kerk in Eindhoven: ge
knikt dak, toren in de fagade, enigs
zins op Ronchamps geïnspireerd, toch
zeer eigen van vorm, typerend silhou
et in een nieuw stadsdeel, zijwand ge
heel verticaal doorsneden met raam
van de jonge veelbelovende schilder
Lennaerts. Overigens een te bleek
raam met te weinig expressie-kracht,
jammer voor de gemiste kans. Moge
lijk is Lennaerts door de knieën ge
gaan onder druk van architect en
bouwpastoor. De positieve kracht van
de kunstenaar spreekt te weinig. Ar
chitecten en opdrachtgevers moeten
een kunstenaar met behoud van eigen
persoonlijkheid in een bouwwerk opne
men, pas dan wordt zijn werk een le
vend element. De kracht, die men in
het raam tekort komt, mist men in
zijn vrije schilderingen niet. De kerk
zelf is, ook in de details, een gaaf geheel.
Eigenlijk zijn wij met onze heden
daagse kerken gauw tevreden! Wan
neer het grondplan en de maquette
van de opbouw eenmaal geaccep
teerd zijn, dan laat men de rest door
gaans aan charmante oplossingen
over. De schraalheid van ons heden
daags gelovig smaakgevoel is gauw
bevredigd. Dat ervoer ik ook bij de
nieuwe kerk in Hoensbroek-Mariara
de van arch'tect H. Coenen uit
Maastricht. Deze architect heeft des
tijds het project van Charles Eyck
voor Meersen uitgewerkt. Het is
een kerk voor de paters Minderbroe
ders-Conventuelen. Ook hier weer
een klap-dak, voorwanden met beton
elementen, zoals Koldewey ze con
strueerde in de nieuwe kerk te Ede
en zoals Peret ze al decennia geleden
gebruikte in zijn bouwvormen te
Parijs en Le Havre.
De campanille, die Coenen bij zijn kerk
ontwierp, is nog in aanbouw, zodat men
er nog geen oordeel over kan hebben.
Eugene Quanjel heeft een tweetal
ramen in glas-appliqué uitgevoerd,
voorstellend het zonnelied van Fran
ciscus en de prediking tot de vissen
van Antonius. Glas appliqué is een
omstreden techniek die vele gevaren
(technisch) irifet zich brengt. Hier is
doorgedacht. Dat men in een bouwwerk
de vragen, die het deed rijzen, herkent
is boeiend, boeiender dan een voltooide
constructie, waar charmante formules de
antwoorden pasklaar maakten.
MARIUS VAN BEEK
Turkse kunst". Onze „nationale bloem",
de tulp stamt immers uit het nabije
oosten en werd enkele eeuwen geleden
van daar, via Wenen, naar West-Euro
pa overgebracht. Leiden, de stad waar
Clusius de tulp voor het eerst in de
hortus plantte (en die bovendien, zoal
niet het middelpunt, dan toch wel een der
grenspalen is van de oude, historische,
bloembolstreek) verleent de tentoon
stelling onderdak in het museum „De
Lakenhal".
De collectie (die tot en i$et 19 augus
tus in Leiden blijft en dan teruggaat
naar Turkije) omvat hoofdzakelijk ta
pijten, weefsels, ceramiek en foto's
van tegeltableaus in moskeeën e.d->
maar er zijn ook een twaalftal moder
ne Turkse schilderijen aan toegevoegd.
De ceramiek, de borduursels en de
stoffen zijn oorspronkelijk werken "ie
behoren tot de collectie van het muse
um Topkapi in Istanboel. Deze werken
stammen uit de 16e eeuw en zijn a'le
met het tulpenmotief versierd. Een
boekband bevat gedichten van Süleyp
man de Grote en is geschreven in l5e®
door een van de beroemdste Turks®
calligrafen uit die tijd. Er is verde"
een miniatuur van Süleymans zoon,
Selim II, geschilderd door de miniatu
rist Haydar, die in 1572 stierf. De
exposeerde ceramieken zijn vervaar
digd in het beroemde atelier van Iznik.
Men kan o.a. een mooi gevormde vaas
met zilveren rand zien, gedecoreerd
met oranje tulpen uit de 16e eeuw,
alsmede een prachtige schaal uit de
zelfde tijd. Interessant is voorts een
sierkistje, eveneens uit die tijd, bekleed
met geborduurd weefsel.
Turkse vaas uit de 16e eeuw.
Drie en een halve eeuw geleden
werden diplomatieke betrekkin
gen aangeknoopt tussen Turkije
en de toenmalige Verenigde Ne
derlanden. Dit historische feit is niet
herdacht met het roeren van de grote
(Turkse) trom, maar met een kleine
doch interessante tentoonstelling over
een motief, dat voor heide landen kan
gelden, nl. „Het tulpenmotief in de
UTRECHT De in deze stad
opgerichte en gevestigde Maatschappij
voor Diergeneeskunde, die 27 augustus
honderd jaar bestaat hetgeen van
12 tot en met 15 september zal worden
gevierd wil bij die gelegenheid aan
de band tussen Utrecht en de maat
schappij gestalte geven in de vorm van
een beeldhouwwerk. Er zal hiervoor een
bedrag van ƒ6.000 door de leden wor
den bijeengebracht. Men hoopt dat de
gemeente eenzelfde bedrag beschikbaar
stelt opdat aan een vooraanstaande
beeldhouwer opdracht kan worden ver
leend een beeld te vervaardigen van
weliswaar bescheiden formaat, maar
toch van zoveel allure dat het tot de
stadsverfraaiing kan bijdragen. Als
plaats voor het beeld is gedacht de
Frinsesselaan, terwijl de schenker de
suggestie doet Then. v. d. Pant als
beeldhouwer uit te kiezen.
De gemeenteraad had in 1956 In prin
cipe besloten de Jaarbeurs een beeld
te schenken ter plaatsing bij de hoofd
ingang van de toen in gebruik geno
men Juliana-hal aan de Graadt van
Roggenweg. Achteraf bleek het zich
hier bevindende plein weinig gelukkig
voor een beeldhouwwerk. Zowel de raad
van beheer van de Jaarbeurs als B. en
W. geven nu de voorkeur aan een
beeld bij de ingang van het nieuwe
secretariaatsgebouw op het Vredenburg.
Men overweegt daarbij ook de Amster
damse beeldhouwer Anriré Volte-n op
dracht voor een beeld te verstrekken.
Marius van Beek, die van de ver
eniging „De Nederlandse Baksteenin
dustrie" opdracht kreeg een ontwerp
te maken voor een beeld van Fran
cois Villon op het Janskerkhof, dat
deze vereniging bij de lustrumviering
in 1961 aan het Utrechtsch Studenten
korps heeft aangeboden, heeft nu zijn
plan bij B. en W. ingediend en daar
op inmiddels goedkeuring verkregen.
Het wordt een monument van onge
veer drie meter hoog, terwijl het
eigenlijke in brons uit te voeren beeld
ongeveer anderhalve meter hoog zal
zijn.
Het in 1948 op het Servaesbolwerk
geplaatste beeld van dr. Joh. Wagenaar
zal verhuizen omdat dit punt, naar het
oordeel van velen niet in overeenstem
ming was met de persoonlijkheid en het
werk van de Utrechtse componist. Als
een beter en meer waardige plaats is
uitgekozen het plantsoentje in de bocht
aan het begin van de Johan Wagenaar-
kade langs het Amsterdam-Rijnkanaal.
bericht van A. Bosman N.V.
Graanmakelaars, Rotterdam
De maandag j.l. ingegane nieuwe
graanregeling gebaseerd op de E.E.G.
heeft deze week de zaken voorlopig een
zeer kalm karakter gegeven, daar de
meeste belanghebbenden eerst de nieu
we stof volkomen wensten te beheersen,
hetgeen niet gemakkelijk blijkt te zijn.
Vooral de bijna dagelijks zich wijzigen
de invoerheffingen dan voor de ene en
vervolgens voor een andere graansoort
vergen een grote waakzaamheid, tenzij
men bij een laag geacht prijspeil op af
lading voorlopig het fixeren laten lopen.
De laatste methode wordt het meest
toegepast. De transitomarkt in het alge
meen liep lager, vooral op druk van de
Verenigde Staten, welk land yellow mais
gerst, haver en in mindere mate milo
bij voortduring goedkoper aanbood. De
aanleiding hiervoor is ten eerste de gro
te aanvoer in de V. St. van leverbare
mais, ten tweede gunsige oogstvooruit-
zichten, ten derde het opslagprobleem,
daar men een vroege oogst verwacht en
ten laatste de gedeprimeerde vrachten-
makrt.
In Argentinië schijnt een iets gunstiger
regeling voor uit export verkregen bui
tenlandse valluta's tot sttand te zijn geko
men en hierdoor werd goedkoper in gul
dens aangeboden.
Mals. Platamais aangekomen, stomend
alsmede op aflading lager aan de markt,
beperkte activiteit. In yellow mais bleef
er voldoende aanbod van aangekomen-
stomende partijen, zodat het prijspeil
transito lager kwam te liggen. Op afla-
ding was er vrij veel kooplust, daar men
het niveau laag vond. De markt sloot
echter voorlopig op het laagste peil.
Gerst. Enige handel in loco en aan
gekomen gerst. Op aflading weinig koop
lust en voor alle soorten zowel stomend
als op aflading lager aan de markt.
Door een en ander staat deze soort bij
na dagelijks bloot aan heffingswijziging
en dan meestal in ongunstige zin. De
export van gerst is nog niet op gang
gekomen, hetgeen tot de prijsdaling bij
droeg.
Haver. Loéo haver schaars en de eer-
ÉiÉi 1 i
O
(Van een onzer verslaggevers)
HAARLEM, 3 aug. De officier van
justitie bij de rechtbank, mr. J. v. d.
Oever, requireerde gistermorgen tegen
de 37-jarige vroegere chef van het bu
reau van huisvesting in Zaandam we
gens het aannemen van steekpenningen
anderhalf jaar met aftrek.
Gedurende drie jaar zou de man door
een directeur van een Zaandamse
scheepswerf, tegen wie de officier zes
weken onvoorwaardelijk eiste met geld
bedragen van twee- en driehonderd gul
den zijn omgekocht. De steekpenningen
werden geïnd als zogenaamde huisves
tingskosten voor werknemers bij de
scheepswerf. Bovendien zou de ex-chef
1600 verduisterd hebben die hij van 'n
chemisch bedrijf in Zaandam onder zich
bad voor het claimen van woningen.
In Zaandam was het algemeen be
kend dat de chef van het huisvestings
bureau omkoopbaar was. Het was zo'n
beetje gewoonte geworden om de man,
j ingeval hij vlug voor een woonvergun
ning zorgde, een douceurtje te geven.
De man verklaarde dat hij zich geen re
kenschap had gegeven van zijn gedrag.
Hij ging niet op eigen houtje te werk:
altijd was er met de wethouder van
volkshuisvesting overleg of iemand voor
een woning in aamerking kwam, maar
daarbij was zijn advies doorslaggevend,
zodat hij zich vrijwel altijd aan eventu
ele „beloften" kon houden. De directeur
\an de scheepswerf zei nie+ geweten te
hebben dat het aanbieden van geld in
strijd was met het ambtenarenregle
ment.
De officier noemde de vroegere chef
van het bureau van huisvesting „door en
door corrupt. Deze man heeft op te
grote voet willen leven ten koste van
de traditionele woonpolitiek" aldus mr.
v.d. Oever. Beide raadslieden pleitten
voor aanzienlijke strafvermindering. Uit
spraak 16 augustus.
ste partijen in stomende posities kurtH°t
derhalve nog een premie bedingen-
prijspeil in zijn geheel is ^echter 0
voor stomend goed aan het brokk®1 0j
daar diverse posten juli aflading i
meer aanbod zorgen. Op aflading V®
er wat in 40-2 lbs. Am. haver per aug.
sept. aflading ondernomen, doch ArneI
ka bleef ook voor deze soort enigst
drukkend aan de markt. Platahaver
mend profiteerde mee van de pfeK1^
voor de eerste posities, doch moest
de afladingen de prijzen van de ^?°rrl5
amerikaanse soorten volgen, overig®
zonder veel succes.
Milo, millet en granifero. Milo
prijspeil niet veel veranderde werd
ze week minder gevraagd en heuab.,
enige omzetten in september all. etl <e
uitzondering in nov. aflading, waren 0
zaken niet spectaculair. Millet werd v»,
België uit lager aangeboden, terwh
granifero zich bij de miloprijzen aanpS'"
te.
Rogge. De aankopen van Duits'ar^
hebben tenslotte weinig uitwerking g®
had op de vraagprijzen van Noord-Am®
rika, en, na enige dagen wat hogef
prijzen te hebben gevraagd, is m®.,
weer op het eerdere lage niveau tem»
gevallen. Enige aankopen in ladende B0'
sities en sept. afl. vonden hier en i>
België plaats. Geruchten, dat Duitsi®"
nieuwe inl. rogge zou willen exportere"
werden tot heden niet bevestigd.
Voertarwe. Van de loco partijen
ple soft white partijen werd regeW®
gekocht, zodat de voorraden zeer geS,
ken zijn. Ook voor de nieuwe j,eï
denaturatie intussen opengesteld,
is echter de vraag of de prijzen,
moeten worden gevraagd, te maken z
len zijn,
De koekenmarkt. Voorlopig kan f
zeggen dat het in werking treden
de E.E.G. geen invloed op de koelK
en afvallenprijzen heeft gehad. Veel.
teresse voor de markt bestond er h'l i(,p
consumptie en handel niet, aang®z'n-
men zich volop verdiept in de gra
sector.
LAREN, 4 aug. Vannacht v}frev®'
zijn op de rijksweg Amsterdam-B0^4
laken, bij het begin van het vlf,eqte
naar Hoevelaken onder de genl° ei-
Eemnes twee auto's frontaal r°e (je®
kaar in botsing gekomen. Van eeh
auto's, een Duitse wagen, wet""® nde
bestuurder en twee naast hem z' -e!-de
personen op slag gedood. Een V1
inzittende werd zwaar gewond.
i ti °fl'
De rijkspolitie in EemneS
nog geen bijzonderheden rne® d®
over de herkomst van de auto's
namen van de inzittenden.
-c.iar'ff
AMSTERDAM, 4 aug. De 50 J te
P. B„ arbeider bij publieke vve
Amsterdam en woonachtig in Bah ptg®'
dorp, heeft vrijdag zijn 62-jarige
note B. B. S. door wurging om het
gebracht. De man bekende zijn "ae]o"'CI4
een vriend, die hem niet wilde S
Hij lichtte vervolgens een tweede
in, die de politie waarschuwde. .„pts""
De verdachte was bij zijn aTjcg
kalm. Hij wordt gevangen gehoita
het politiebureau te Hoofddorp- .rljp®
De buren van het echtpaar be»
er niets van. Zij spreken van eeb
beeldig huwelijk. 3 ft
De man was vrijdagmiddag orn L b r
thuisgekomen. Enige tijd later kvV
slachtoffer de buren vragen een jé®
te waarschuwen, omdat haar ^,eri°en
het dolle heen zou zijn. Na dit v fo®
ging de vrouw naar huis terug- pp®1
moet het drama zich afgespeeld 11
H»t w
ijeh v°
Cu*
""Mill
>1 s
