Het nieuwe dagblad
I
TTTTTTn
3
Muziekfeest De Israëliërs:
m Kerkrade hartverwarmend
„ZIJ SPELEN BETER
DAN ZIJ KUNNEN"
Eikenhout'
°P zijn Spaans
„De Overval"
GUSTA ZOEKT „HET HOGER OP"
Visser 't Hooft pleit voor
werkelijk gesprtussen
Rome en Reformatie
Kardinaal König: Alles is
nog open voor
Vertrouwen en zin voor
de realiteit nodig
Kodak
O
fl
Rookverbod
i jf
Mozes komt terug
Internationale taptoe
ft
0na waarschuwt
Neutralen voor
b vredesverdrag
^lüarides verlaat
het Ned. Ballet
Opnieuw onrust
in Argentinië
Aartsbisschop van Wenen en lid Centrale Commissie
WERELDRAAD VAN KERKEN
Ook Peter Appel
gaat weg
Zware straf geëist
tegen Duitse arts
Nederlandse film
Regie Paul Rotha
WOENSDAG 8 AUGUSTUS 1962
PAGINA 7
NAZI'S IN ENGELAND
aafi'
„Was sind das für Leute, Vati?"
11,6 P'ah„rnenpohtdtiXtt.Stane Sat me
Bijzonder dienstbetoon
WENEN, 8 aug. (KNP)
„Men moet het Concilie, dat over
twee maanden begint en dat in
1962 of zelfs de komende jaren,
nog maanden in beslag zal nemen,
met vertrouwen en realiteitszin
tegemoet treden". Dit verklaart
de aartsbisschop van Wenen, kar
dinaal König in een uiteenzetting
voor journalisten over het komen
de Concilie. „Ten eerste omdat de
bijstand van de Heilige Geest is
toegezegd en bij vorige kerkver
gaderingen dan ook duidelijk aan
de dag getreden is. Maar ook als
men natuurlijke maatstaven aan
legt is er reden tot vertrouwen.
Als lid van de Centrale Commissie
kan ik verzekeren, dat de voorbe
reidingen met ernst en verant
woordelijkheidszin verricht zijn.
Wij hebben gestreefd naar duide
lijkheid en juistheid van onze be
slissingen".
altijd in top-conditie!
1 3
rrm
au^' Gistermorgen
J?tuUr oV ke.rkr»<le een calamiteit. De
et h« bijzonder onmuzikaal,
£eh; tljn bemoeien. Dat wil zeg-
!B("töo u een soort orkaan op, die een
n. i enï 'n kct tentdak veroor-
Tba*lrt achter het podium. Het was
a le-O1 cfttl >Iwn
»l'eriil dramatisch ogenblik. In
i 'Siriikl.LL de brandweer met een
Y°m ver ir gealarmeerd. En er
°m ver ,er gealarmeerd. En er
k> die °'gens een man tot op het
rieden' mfar «ij werd verzekerd, een
als circus-artiest achter de
ÜUS had 1 eircus-artiest achter de
r? 'iuirèii mocht dan ook wel, want
>est „Aï^wekkende toeren, die h«
k erkzaa rv,i.a n om de voorbereidende
,1 s'ist" hei, i verrichten, vereiste
2? kloet™ een op een niets-ontzien-
b'kf- instUn® K e'd, ook een kunstzin-
ra zijn :V' .K' M'J slaagde echt<
Jappe ,p'"niersarbeid timmerden
vele
met fer-
,p -*■» i'oiuicm.
hkek^ 11" ,uur ,o£ drie was de zaak
r Pst uif Tr -o het Nationaal Jeugd-
??Utie 7n weL aantreden voor de re-
r P Voorn ir dan dat het hamerge-
riU °P hpt ?ef voortduren en dat
-Stalde h;„ h 00 6611 Plensbui neer-
IsraëbIJ? uren en zien deed vergaan.
tereohf .g0.nnen hun repetitie dan
li aPken van f* *?e dreigende openings-
KUs- InmfdH",FlTlandla" van dean Sibe-
fllricht a Db-ereikten mïf dan het
a't keer fn t? ^elePe biertent, die ook
v»S°liadeliiki^er, ZÜ bet op een
rllWel e-ihl i Piaats is opgericht,
oel<3 wal w \°°r het stormende ge-
veven e„.5zwe'ben en de geest had ge-
-°«*al het Wraak der goden
onheil dat het bulderende
..-i al hf»t veriate wraak der goden
Jbfsementcr,^ b het bulderende
rtan8ei?cht?PM vler Jaar geleden heeft
danken. en zou bet haast gaan
aar tegen de avond was de wind
Hi^a°NN, 8 aug. (DPA) Ernst Main
ï^r,buUenl^rtitterryaiI de ^rkgroep
k^e-fi^' nIandse politiek van de christp
i i DondsdagUactie"
eventueel staten gewaarschuwd
ri°skou"meel apart vredesverdrag van
tilnekenSetM°0St"Duitsland niet te on-
lv el ia het' kfnJ0»"1Ca scbrpft in een ar-
dl6stduitse nnt ^an de partÜ dat de
tó? die LIatwikkelingshulp voor lan
dden ™in dergelijk verdrag zouden
in^elijke nnH w?rden. ingetrokken. Een
Sa o? dertekenin8 zou volgens Ma-
z^bmunUti^'k;oeSangsbewijs voor de
n?u deze otn? A u betekenen. Het
ÜW koloruil" handlanger van een
l atfia dr»Si ®me maken. De neutrale
v 6r>tueef *n t m kwestie van een
^®rantu,nn vredesverdrag een grote
^tku^k ^'.d omdat mofelijk
v6 stoot bereidheid tot ondertekening
Nl voor het uiteindelijk sluiten
b>en_ U1K een verdrag zou kunnen vor-
aug. De ballet-
k°btract ifananne Hilarides zal haar
k^t ko™ I et Nationale Ballet in
l'j heeff h1?6k Sflzoen niet verlengen.
Jat zif L d't besluit o.m. genomen om-
i^aphtlnn -,-nie,- an verenjgen met de
n HetPw Je d!e mevr. Sonia Gaskell
|ïien rv, ona^e Ballet heeft ingeno-
Is beWZilr0ok metrJ® zakelijke leiding
aUeri^ •^■ariaane Hilarides, die prima
y°let van Het Nationale Ballet is,
Vd thans een danscursus in Duits-
yati 'tr„, 5T Appel, een van de solisten
tra ."et Nationale Ballet, zal zijn con-
verlW??k met verlengen. Hij heeft zich
"tmden aan een balletgroep in Bazel.
dan wel zo vriendelijk wat te gaan lig
gen. En het concert van de ,,Capilla Po-
lyfonico del Collegio Official de Medi
cos" uit Barcelona kon althans gewoon
doorgaan. Daarover echter hieronder.
Kerkrade beleefde dus gisteren be
nauwde ogenblikken. Maar het ontkwam
tenslotte met bijna glimlachend gemak
aan alle rampspoed. Zo hoort het ook.
En dat het zo moge blijven voor de
toekomst. Al valt het niet weg te cij
feren dat de velen, die menen dat de
klankstad voor die toekomst een „vas
te" concerthal niet kan ontberen en
ik behoor tot hen gisteren een dras
tisch argument in handen kregen, laat
ik zeggen, gespééld.
Om naar de muzikale werkelijkheid
van nu terug te keren: de Israëliërs zijn
gearriveerd. Het amateur Jeugdorkest,
dat in 1958 de „hoogste onderscheiding"
op het Kerkraadse muziekconcours be
haalde en dan ook het maximaal aantal
te behalen punten, komt zijn titel nu
verdedigen. Zjj zullen dat doen met
alle begrip voor passende betrekkelijk
heid. Want, zo verzekerde de dirigent
Shalom Rony-Riklis: „Het maken van
goede muziek is belangrijker dan de
wedstrijd". En gelijk heeft hp. Hij
maakt bovendien bijzonder fraaie mu
ziek.
Ik heb gisteren, zoals ïeeds aange
duid, een repetitie van het nationaal
jeugdorkest, bestaande uit 76 muzikan
ten van 14-18 jaar, bijgewoond. Zij speel
den fragmenten uit „Finlandia" dus, uit
de „Freischütz-ouverture" en uit de Vijf
de van Beethoven. En zij deden dat met
een het hartverrukkende, intense muzi
kaliteit, die liet bestaan van technische
problemen bijna deed vergeten. Alleen:
Sjalom Rony-Riklis dacht ?r aan. Ik
heb gehoord, dat een criticus in Tel-
Aviv eens over dit nationaal jeugdor
kest heeft geschreven: „Zij spelen beter
dan zij kunnen". Hij raakte daarmee,
naar mijn smaak, precies de kern van
een zeer verheugende zaak. Israël staat
drie punten achter op Nieuw-Zeeland.
En dat tekent overigens de absurditeit
van de situatie, die wil, dat een sym
fonie-orkest in de clinch raakt met een
brass-band". Maar nu het eenmaal zo
ligt wil ik mij tegen mijn gewoonte-
in wel aan een voorspelling wagen:
het nationaal jeugdorkest uit Israël gaat
ook dit keer alle beschikbare punten
behalen. Als het niet mocht zijn, dan
heeft niet de jury ongelijk, maar de
Muze zelf. En dat kan ik haar niet aan
doen.
De Israëliërs waren gisteren aanwe
zig op de dagelijkse persconferentie.' De
manager van het orkest zette onder
meer uiteen dat deze vorm van muziek
beoefening een van de middelen is om
de Israëlische jeugd op te voeden tot
goede burgers van het land. En hij ci
teerde in d tt verband met enig plechtig
vertoon in het Hebreeuws en in het
Duits een Bijbeltekst uit Samuel 16,
ver„ 18. Deze: „Zie, ik heb gezien een
zoon van Isaï, de Bethlemiet, die spelen
kan en hij is een dapper held en een
krijgsman, en verstandig in zaken, en
eep schoon man, en de Heer is met
hem". Op deze basis moet men muziek
kunnen maken. Hij, de manager, sprak
dus Duits en hij vertelde dat het gezel
schap naar onze „Zuiderzee" zou gaan
kjjken, naar Parijs zou gaan en vandaar
naar de „Heimat" zou terugkeren. En
dat woord „Heimat" klonk dan, hoe
verlegen het ook werd uitgesproken, als
een klaroengeschal.
Goed. Van Israël terug naar Spanje.
Naar de „Capilla Polyfonico del Colle
gio Officio de Medicos" uit Barcelona
dus. Ietwat vrij vertaald: een koor van
Spaanse artsen met hun bijpassende
dames, dat bij voorkeur de polyfonie
beoefent. Waarom zingen Spaanse artsen?
Gewoon voor hun plezier. Dat is een
plausibele reden. Maar waarom komen
Spaanse artsen helemaal in Kerkrade
zingen? En daar zit dan een hele voor
geschiedenis aan v=t.
In oktober van het jaar onzes Heren
1959 is het mannenkoor „Oranje" uit
Schinveld door bemiddeling van
Johan Scholtes natuurlijk in Barce
lona gaan zingen, toen nog onder lei
ding van de kortgeleden overleden di
rigent Guillaume Lenssen. En dat
werd dan niet alleen een fijn succes,
maar ook werden de Limburgers er
bpzonder hartelijk ontvangen. Met een
gastvrijheid dus, die onder meer zelfs
een bezoek aan het folkloristisch stie-
renvechten omvatte. Nu moest Schin
veld vanzelfsprekend iets terugdoen.
De Spaanse artsen kwamen zingen in
Kerkrade en waar werden zij gast
vrij gehuisvest? In Schinveld uiteraard.
Dit is een van de voortreffelijke ge
volgen van enige muzikale bedrijvig
heid op Europees of wereldniveau, dat
er een warme verstandhouding kan
ontstaan tussen, geografisch geme
ten althans, niet helemaal gelijkwaar
dige grootheden als Barcelona en
Schinveld. Want straks moeten die van
Schinveld natuurlijk weer terug naar
Spanje.
Ik heb de Spanjaarden overigens iets
nader leren kennen. In zoverre ik hen
nl. mocht vergezellen op een trip, die
zij eergisteren onder auspiciën van Phi-
lips-Dulphar zeer geïnteresseerd in
medische zaken, zoals men weet
maakten. Daar werd een bezoek ge
bracht aan de fabrieken en laboratoria
in Weesp, daar werd kip gegeten in
's-Graveland en daar werd een gram
mofoonplaatje opgenomen in Bussum.
Maar voor de stunt van de dag zorg
den toch de Nederlandse Spoorwegen.
Er was des morgens in Sittard een ge
reserveerde wagon geplaatst voor het
Spaanse gezelschap. Het miste echter
er wordt van Spanjaarden verteld
dat zij lui zijn, maar als dat zo is,
zijn zij het op een zeer bedrijvige ma
nier het miste de juiste trein.
Wat gebeurde nu? Dit. Op het per
ron in Sittard begon zich een vastbe
raden N.S.-functionaris met het geval
te bemoeien. D.w.z., hij pakte een rode
vlag en deed een D-trein, die, meen
ik, uit Avignon kwam, stoppen. En de
reizigers 60 man of daaromtrent
konden plaats nemen in een slaap
wagen. Zij arriveerden niet alleen vrij
wel op tijd op hun bestemming, maar
na enig jachtig getelefoneer tussen
Amsterdam en Den Bosch werden hen
de eenmaal afgesproken kopjes koffie
en de banketbroodjes onderweg ook
nog geserveerd. Dit was geen service
meer, dat was een dienstbetoon dat,
geloof ik, zijn weerga op de wereld niet
vindt.
Gisteraond zong Barcelona dus in
Kerkrade. Ik heb gezegd dat de natuur
gisteren het wereldmuziekconcours be
dreigde. De wind deed net zeildoek des
avonds na de pauze toch weer dusdanig
klapperen, dat hij het succes van de
„Capilla Polyfonico" bijna in de weg
stond. Maar dat lukte dan niet.
De dames en heren zongen vóór de
pauze hun religieuze polyfonie en een
tweetal moderne werkjes ,7an Mompou
en Juan Thomas met een even ongekun
stelde als ontroerende overtuiging. Waar
bij opviel hoe aangenaam-canailleus
Spaanse vrouwenstemmen kunnen klin
ken. Na de pauze gingen volksliede
ren in moderne bewerking. En daar viel
dan waarachtig wel plezier aan te be
leven. De dames en heren besloten met
het zingen van het Limburgs volkslied
in de oorspronkelijke taal, maar niet
helemaal in de oorspronkelijke versie.
Want ergens middenin konden zij het
niet laten iets polyfonïsch te doen. Maar
zij ontketenden een golf van enthou
siasme. Allicht. „Waar in brons groen
eikenhout" op zijn Spaans. Men zou er,
als Hollander, Limburger van worden.
Om niet te zeggen Spanjaard.
HERMAN HOFHUIZEN
CORDOBA, 8 aug. (UPI) In de Ar
gentijnse provincie Cordoba heerst span-
•ling met dreigende relletjes en stakin
gen, als gevolg van een besluit van het
irovinciaal bestuur om het openbaar
.■ervoer in handen te geven van parti-
•uliere ondernemingen.
De gouverneur van Cordoba, Rogelio
Mores Martinez, heeft de werknemers
■an de provinciale busdiensten verzocht
coöperaties te vormen en de diensten
iver te nemen. De onderhandelingen
ïierover zijn vastgelopen en de bond
an trampersoneel riep maandagmorgen
>p tot een staking. Tegen twaalf uur
dinsdagmiddag reden er geen trams meer
n Cordoba. De politie deed een over
val op het regionale vakverbondsbureau
jn arresteerde er negentig man. Er
:ouden communistische en peronistische
lamfletten zjjn gevonden, alsmede ,,mi-
?uelitos" driepuntige spijkers die ban-
ienlekkages veroorzaken.
De politie gaf het gebouw weer vrij
an liet op enkele leidende figuren na
de arrestanten weer vrij. Tijdens de rel-
etjes van maandag werden twee lei
dende vakbondsbestuurders gearres- J
teerd.
ARNHEM, 8 aug. Een geldboete
van duizend gulden of honderd dagen
gevangenis en ontzegging van de rijbe-
voegheid in ons land voor de tijd van een
jaar eiste de officier van justitie tegen een
45-jarige Duitse arts uit Kleef, omdat
het aan zijn schuld te wijten zou zijn
geweest, dat zwaar lichamelijk letsel
was toegebracht. Op 31 juli 1960 was
de arts op de Apeldoornse weg te Arn
hem met zijn wagen tegen een hem te
gemoetkomende auto gebotst tengevol
ge waarvan de bestuurder van die auto,
de 37-jarige P. van Benthem uit Deven
ter, zo zwaar werd gewond, dat hij en
kele dagen later overleed.
AMSTERDAM, 8 aug. Op 10 sep
tember zal warden begonnen met de
opnamen van de nieuwe Nederlandse
speelfilm „De Overval". De première
is vastgesteld op 20 december in het
Tuschinski Theater; tegelijk zal de
film in zeventien andere bioscopen in de
voornaamste steden van ons land in
roulatie worden gebracht. De film zal
worden gemaakt door de befaamde
Britse regisseur Paul Rotha; Kees Rrus-
se zal de dialoogregie voeren. De pro
ducer is Rudolf Meyer; Bobby Rosen-
boom zal hem als produktieleider ter
zijde staan.
„De Overval" wordt de tweede film
van Sapphire Films, die met haar eer
steling, „Fanfare", zulk een bijzonder
succes heeft gehad. De film is geba
seerd op een ware gebeurtenis, die zich
afspeelde in 1944, toen een kleine groep
verzetsstrijders een overval pleegde op
de gevangenis te Leeuwarden. De rol
van de verzetsleider zal worden ge
speeld door Rob de Vries. Verdere De-
langrjjke rollen zjjn in handen van
Kees Brusse, Yoka Berretty, Bemhard
Droog, Hans Tiemeyer, Bob Beers en
Diny Sprock. Cameraman is Prosper
Dekeukeleire, architect Wim Bijmoer.
De idee en het oorspronkelijk scenario
van „De Overval" stammen van dr. L.
de Jong van het Rijksinstituut voor
Oorlogsdocumentatie.
Paul Rotha is vooral bekend door
zijr. baanbrekend werk op documentair
terrein. Enkele van zijn meest bekende
documentaires zijn „The world is rich",
„World of plenty", „Cradle of genius"
en „Cohtact". Een van zijn speelfilms
is „No resting place", die in 1953 voor
filmclubs in ons land werd vertoond.
Ook als auteur over de film is Rotha
een erkende autoriteit. Zijn „The film
till now" wordt door alle geïnteresseer
den aanvaard als een standaardwerk.
Enkele andere boeken van Rotha zijn:
„Documentary Film", Movie Parade"
en „Rotha on the film".
denkt u er om, meneer.
De Overijsselse gemeente Gene-
muiden is de enige in Europa
waar het in bepaalde straten
verboden is te roken. Zelfs wan
neer men rijdend in een auto die stra
ten passeert met brandend rookgerij,
loopt men de kans een bekeuring te
krijgen. De politie heeft strikte op
dracht nauwlettend toe te zien op de
naleving van de bijzondere bepalin
gen in de politieverordening waarin te
lezen staat: „Het is verboden vuur te
gebruiken, te roken of met een bran
dende sigaar, sigaret of pijp te ver
blijven op de Achterweg *of op of aan
de buitenkant van de Achterweg, in
de persschuren met aanhorigheden,
aan de Oosterkaai en op de rietop
slagplaats aan de Zwolsesteeg".
Deze bepaling is ingesteld omdat in
deze straten enorm veel hooibergen
en opslagplaatsen van riet en biezen
langs de openbare weg staan. Meer
malen is door het achteloos wegwer
pen van sigaar of sigaret brand ont
staan en in het verleden zijn zelfs
grote gedeelten van het stadje daar-
door in de as gelegd. Hooi, biezen en
net zpn naast de cocosindustrie een
belangrijke welvaartsbron voor Gene-
muiden omdat de kwaliteit van deze
produkten zo hoog is dat zü kunnen
worden geexporteerd.
Opmerkelijk is volgens burgemees
ter M. Soetendal dat de meeste over
treders van het verbod onder de be
langhebbende boeren gevonden wor
den. Zij steken rustig tpdens het los
sen van hooi hun sigaar of sigaret op,
deponeren de gloeiende as tussen het
hooi of gooien de peuk achteloos weg.
De in feite ongezonde toestand van de
aanwezigheid van deze hooibergen en
andere brandgevaarlijke opslagplaat
sen in het stadje zou opgeheven zijn
indien de boeren twee jaar geleden
voor de ruilverkaveling hadden ge
stemd. Als zij nog eens tot andere ge
dachten komen, raakt Genemuiaen
wel zijn unieke bepaling kwijt, maar
het krijgt daardoor mogelijkheden tot
betere verdeling van de welvaart.
T X et dicht hü de Nederlandse
HI grens gelegen Duitse stadje
J__l Herzogenrath, dat nauwe be
trekkingen onderhoudt met ons
land en eertijds deel uitmaakte van
het Limburgse „Land van Rode",
wacht een bijzonder feest. De tien
duizend inwoners maken zich name
lijk op 8, 9 en 10 september zeer
feestelijk de terugkeer van „Mozes"
binnen de historische veste te vieren.
Van 1856 tot 1934 was de stenen
Mozes een zeer geziene figuur in deze
stad. Volgens Baedeker was hij zelfs
de enige echte bezienswaardigheid
van Herzogenrath. De nauwe relatie
tussen Mozes en het Duitse grens
stadje is te danken aan wijlen Jo
seph Wings, een bekend Akens beeld
houwer. Voor de wereldtentoonstel
ling te Parijs (1855) vervaardigde hij
een beeld van Mozes, 3,80 meter
hoog. Na de tentoonstelling schonk
hij het beeld een voorname familie
uit Herzogenrath, die er evenwel
weinig belang in stelde het thans
vijfenzeventig jaar geleden cadeau
deed aan de spoorwegmaatschappij
van Herzogenrath. Zij gaf de Mozes-
figuur een ereplaats in het park na
bij het station.
Geen al te hechte plaats, want de
houten sokkel, waarop het zware
beeld stond, begaf het plotseling. Mo
zes tuimelde van zijn voetstuk en
schond zijn neus. De bewoners van
Herzogenrath betreurden zijn „val"
zeer en zorgden spoedig voor een be
tere sokkel én voor een nieuwe (ce
menten) neus. De gerestaureerde
oud-testamentische figuur werd op
feestelijke wijze heropgericht in 1890.
In de annalen van Herzogenrath staat
dit feit opgetekend als „het feest van
Mozes' Verrijzenis". Enkele jaren la
ter vierde de stad een tweede Mo
zes' feest: „Mozes' Verheffing". Een
noodzakelijk gevolg van het feit, dat
het beeld schuil ging achtei* al te
hoge bomen. De stenen sokkel moest
worden verhoogd. Spoedig kwam aan
zjjn dominerende positie evenwel een
einde. Nazi's vernielden het beeld in
een februarinacht van 1934.
Dank zij Ferdinand Schmetz, de
65-jarige directeur van een grote
naaldenfabriek en sinds kort erebur
ger van Herzogenrath, zal Mozes nu
zijn terugkeer in het grensstadje be
leven. De Keulse beeldhouwer Kurt-
Wolf von Borries heeft een nieuw
(bronzen) Mozes-beeld vervaardigd.
1,60 meter hoog. De onthulling ervan
„Mozes" terugkeer" wordt het
hoogtepunt van een driedaags „Hei-
matfest", waaraan Duitse en Neder
landse muziekkorpsen medewerking
zullen verlenen.
minimi
De stichting Coevorden Centrum
organiseert voor volgende
week zaterdag een grote, in
ternationale taptoe. In elk ge
val zullen vijf buitenlandse korpsen
hun medewerking aan dit festijn ver
lenen. De stichting organiseert tel
ken jare grootse evenementen met
het doel gedurende de zomermaan
den toeristen naar de oude Drentse
vestingstad te trekken.
Na het grote succes van de „Tap
toe Internationaal-1961." zullen deze
zomer de „Band of the 15/19th King's
Royal Hussars" uit Munster, de
„Band from 3rd Regiment Royal
Canadian Horse Artillery" uit Werl,
het „Musikkorps 12 der Bundeswehr'
uit Düsseldorf, de „Kapel der Belgi
sche Zeemacht" uit Oostende en de
„Rotterdamse Douane Harmonie Ne
derland" in Coevorden optreden, on
der de bekwame leiding van de ka
pelmeester kapitein Guy Duyck van
de Belgen. Hij zal voor het hoogte
punt van de dag zorgen: de een uur
durende finale van de 250 muzikan
ten. De muziekliefhebbers kunnen
voor de taptoe terecht van half ne
gen tot ongeveer elf uur.
De stichting heeft zich ook verze
kerd van de medewerking van de
lichtexperts van de Taptoe-Delft; de
korpsen zullen optreden op de Pam-
pert en bij het aloude Kasteel. Voor
de huisvesting van de Belgische en
Canadese militairen zorgt ook dit
jaar weer de gastvrije bevolking.
De achttienjarige judoka Gusta Lubbers uit Amsterdam behoort tot die
jonge vrouwen die het graag „hoger op zoeken". Na enige jaren middel
baar onderwijs, Mulo en Gymnasium, voelde zij zich onweerstaanbaar
aangetrokken tot het vak van schoorsteenveegster. Na een intensieve
leertijd mocht zy tenslotte de Hoge Hoede, voor dit beroep het meester-teken"
van haar patroon dragen. Op de foto Gusta Lubbers balancerend op een dak
richel hoog boven het Rokin te Amsterdam.
PARIJS, 8 aug. (Reuter) Dr. W.
Visser 't Hooft, de Nederlandse secre
taris-generaal van de Wereldraad van
Kerken, heeft gepleit oor een werke
lijk gesprek tussen de protestantse en
katholieke kerken, als de volgende stap
naar eenheid onder de christenen. Hoe
wel er nuttige gedachtenwisseiingen tus
sen enkelingen waren geweest, is er
zyns inziens geen constructieve verhou
ding mogelijk als de kerken niet zelf
tot besprekingen kwamen.
Dr. Visser 't Hooft sprak op de ope
ningsbijeenkomst in Parijs van de
jaarlijkse conferentie van tien dagen
van de centrale commissi#, het be
stuursorgaan van de Wereldraad. In
deze commissie hebben 100 mensen zit
ting. De Wereldraad vertegenwoordigt
in totaal 197 protestantse, anglicaan
se, oud-kathoheke en orthodoxe ker
ken in ruim 80 landen.
In zijn jaarrapport verklaarde de se
cretaris-generaal, dat de toetreding van
kerken in de Sovjet-Unie de verantwoor
delijkheid van de Wereldraad voor „een
constructief optreden met betrekking tot
de ideologische en politieke spanning
tussen de grootste twee blokken" zal
vergroten. De toetreding van vijf Rus
sische kerken, waaronder de orthodoxe
kerk, zal op de Partjse conferentie wor
den behandeld.
In de Wereldraad kunnen vertegen
woordigers van kerken in Oost en West
elkaar ontmoeten als christenen en niet
als vertegenwoordigers van tegenover
elkaar staande ideologieën, aldus dr.
Visser 't Hooft.
Het komende Vaticaanse Concilie acht
te hij van „grote rechtstreekse betekenis
voor een groot deel van de christenheid".
De Centrale Commissie zou aanbevelen
tot aanvaarding van een uitnodiging om
waarnemers te zenden. In het bijzonder
stelde de commissie belang in hetgeen
op het Concilie zal worden gezegd om
trent de verhouding tussen de kerken,
godsdienstvrijheid, gemengde huwe
lijken, gebed voor eenheid en de kwestie
van de aard en de beperkingen van
de kerken.
De conferentie van de Centrale Commis
sie vordt bijgewoond door twee katho
lieke waarnemers. Onder de deelnemers
bevinden zich de Duits-evangelische dr.
Niemöller, het hoofd van de Amerikaan
se Harvard-universiteit, dr. Pusey, en
aartsbisschop Nikod'm, het hoofd van
het bureau voor buitenlandse aangele
genheden van de Russische orthodoxe
kerk.
De kardinaal betoogt, dat men niet
moet rekenen op pasklare oplossingen
voor alle vraagstukken, voor elke
nood in de Kerk. Men kan wel een
aantal richtlijnen voor nieuwe ontwik
kelingen en voor ontplooiing van nieu
we ongebruikte krachten verwachten.
Ten aanzien van het vraagstuk der
hereniging herhaalde kardinaal Konig,
dat alleen maar opruiming van mis
verstanden, broederlijke ontmoeting en
bereidheid tot gesprek binnen de mo
gelijkheden van het Concilie liggen.
„Uit werkelijkheidszin moeten we nu
niet rekenen op een hereniging met
hen, die eeuwenlang gescheiden ge
weest zijn. Om dezelfde reden moet
mei ook met de menselijke kant van
het Concilie rekening houden.
Eohte zin voor werkelijkheid houdt
niet in te beweren, dat we het Concilie
wel „gehad" hebben met een paar
uiterlijke demonstraties. En ook moe
ten we niet achterdochtig denken, dat
„het apparaat ofwel de Curie zich
machtiger zal tonen dan elk streven
deapaul"VOrming' zeUs machtiger dan
r kardinaal .en als lid van de
Centrale Commissie, zo ging de kardi
naai verder, kan ik u hef tegendeel
verzekeren. Als het Concilie begint is
nog niets beslist. Het zal geen enkel
vraagstuk uit de weg gaan en er zal
m alle eerlijkheid naar de oplossing
va" de vraagstukken worden ge-
ÜÏÜ.1S? En.1daar ik u>t ervaring kan
spreken, wil ik u wel zeggen, dat de
Centrale Commissie geen enkel voor-
stel voetstoots aangenomen heeft.
Zij heeft heel wat verworpen en nog
veel meer veranderd. Ik heb zelf mee
gemaakt hoe de meningen dikwijls
scherp tegenover elkaar stonden. Het
latijn mag dan wel de verbinding ge-
vormd hebben, de inzichten in de zaak
zelt zijn des te meer geprononceerd
naar voren gekomen".
In het vervolg van zijn beschouwin-
gen over verleden en toekomst van het
Concilie zei kardinaal König, dat hij
van harte hoopt, dat in de verslagge-
v*n.S over het Concilie ook het eerlijke
strijden en de duidelijke overeenstem
mingen goed uit zullen komen. Dat is
de enige manier om de belangstelling
van katholiek en niet-katholiek in stand
te houden. Nadat hij gezinspeeld had
op een lange duur van het Concilie,
zei hij, dat in de pauzes tussen de zit
tingen de commissies zeker zullen moe
ten doorwerken. Hij vermoedde, dat na
het Concilie de Centrale Commissie of
een soortgelijk lichaam zal blijven be
staan, al was het alleen maar om in
opdracht van de Vaders toezicht te
houden op de vele stappen, die in aan
sluiting op het Concilie nodig zouden
zijn.
„Maar, zo besloot de kardinaal, de
christen weet, hoe vaak hijzelf faalt,
hij weet ook dat de Kerk als gemeen
schap niet vrij is van menselijke te
kortkomingen. Hij weet echter ook, dat
de genade Gods de zwakke te hulp
komt".
(Advertentie)
Elke Kodak rolfilm heeft altijd:
schutpapier tussen de
spoelranden geklemd, dus
nooit lichtsluierl
een bescherming tegen
licht en lucht. Polytheen
en tinfolie beschermen de
film volledig.
Een gegarandeerd blij-
vend-stabiele kwaliteit:
fabrieksvers I
ROLFILMS
voor mensen van nu!
voor mensen als u!
