Indrukwekkende AUT0-AKKE1S
longs de randen van Rotterdam
Oud zeer moet verdwijnen
Vondst in het zoeklicht
Status-Symbolen
devalueren tot
samengeperst
ÖET nieuwe dagblad
F
uscinerende cyclus
....dan komt de krachtige machine, die er
keurige vierkante pakjes van maakt....
lilllll
Vrijgezel Andrian
Nikolayew
Huisvader Popovitsj
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1962
PAGINA 11
ALS LOGGE BROKKEN han-
11 Ze lamlendig tegen elkaar, half
g ^R'eld op de doorgezakte assen.
staat er een motorkap open,
^.^nwijd, als een mond die ver-
^Jsterd werd geopend toen die
lSt°, fatale klap kwam. Vaak
k Is de body nog betrekkelijk
""Oschonden, alleen maar lelijk
cj X°rve^00s- Dan is het een oudje,
'!°n of vijftien jaar geleden als
splinternieuw karretje van de
nc' r°lde en dat, zonder al te
'ge botsingen, een weg wist
v'nden door het verkeer om
°tte» helemaal versleten, hier
°P eigen kracht een laatste
Rarkeerplaatsje te vinden.
"L-es tal zijn ze nog bést onder
den, want de laatste eigenaar
°et worden gezocht in de cate-
j* r'e van de knutselaars. Het oude
^ees'Lje wordt dan neergezet naast
andere gepensioneerden in een
ge> lange rij van auto-wrakken.
- eigenaar gaat heen met zijn
geld. n0
ue sloper is nu de nieuwe
aar. Hij zal de wagen een
eigem
Lu we bestemming geven,
'eze
Omgekeerd
„Pakjes"
STOKPAARDJE VAN A. N. W. B.:
Gloeiend metaal
■■■f.-.'-.i-i.'jSx v.;
mtftiiiiWAUiW
6 p'
d6tl jUitgestrekte auto-akkers zijn te vin-
daiT,. angs de stadsgrenzen van Rotter-
zetlcJ ln n°ord en in zuid liggen de dui-
ste i. a ''zeren karkassen, die. er de laat-
ivagj"'orneter hebben opzitten. Hoevéél
is m0e 1 0r Per dag worden afgedankt,
Soms ri' te zeggen. „Vijf en twintig,
uert: -
"isSer
'8 per week schat de heer A.
Uit (je eetl Van de grootste auto-slopers
■•Ze cy*iing van Rotterdam te zijn.
r°mmPl 6tl ^'er binnen, door de poort,
daar W S en gehavend, en ze gaan er
les. als keurige vierkante pak-
Hot U wel eens zo'n pakje gezien?
besli;
Nadat alle nog bruikbare onderdelen
en accessoires uit de afgedankte auto
zijn verwijderd, komt de man met de
snijbrander, die het karkas in stukken
snijdt. De felle vlam boort zich snel
een weg door het ijzer en na een paar
minuten valt de auto letterlijk in
brokken uit elkaar
lopen
'st de moeite waard
r'e er heen. Links van ons staan
te wa(1, k0-ers schouder-aan-schouder
is men t" °P de behantleling. Verderop
Alies bezig met de eerste inspectie,
da auto3' n°S bruikbaar is, wordt uit
hi°t0 gebaald. Matjes, banden, assen,
V^eTd is een lange galerij,
opdertjpi ln grote vakken. Daar zijn de
zijn gj5,011 te vinden, die uit de wagens
^agen n°Pt' Taunus' Vauxhall, Volks-
Pel, Morris, Renault. Er
is een
6ciale afH
«en. j-)e lng voor automatische bak
ken in u lngenieuze versnellingssyste-
bge aSsorOl0lcen metaal uitgebeeld. Roes
de gej. 'Jn en mysterieuze cilinders, die
bevatt(,( lrnen Van de vloeistofkoppeling
s°ldaafn ^°l^swagen-motoren staan als
br°nne^S 'n Ret ëelid. Machteloze kracht-
Zonkej, d'e m'sschien eens weer zullen
•heer dCn een aul° met een vaart van
over r|(,Ün honderd kilometer per uur
andersom. De auto wordt niet in elkaar
gezet, maar uit elkaar gehaald.
De onderdelen gaan er niet heen, maar
komen er van af.
De wagen wordt er niet beter, maar
slechter van.
Dit is niet het begin, maar het einde.
Ontluisterd blijft het karkas staan.
Misschien is het eens de droom ge
weest van een vertegenwoordiger, die
de wagen ook privé mocht gebruiken.
Ingehaald op een blijde dag, thuis be
jubeld, veel gepoetst, daarna afgejak
kerd, verkocht en opnieuw inge
haald op een blijde dag, bejubeld en
opgeverfd door een gelegenheidsrijder,
dl; er zijn zwager weer blij mee maak
te toen er eindelijk een nieuw wagenije
af kon. Auto's zijn vaak troetelkinde
ren, al kan men zich dit moeilijk meer
voorstellen als de afgedankte sjouwers
hier eenmaal terecht zijn gekomen. Dan
is er niets moois, niets fraais meer aan:
de status-symbolen zijn gedevalueerd tot
schroot.
weg stuwen. Wie weêt.
feeh.
its de
"lijnmet links de wagens en
onderdelen doet denken aan
n<!e band in een automobiel
„Keurige pakjes", zegt de heer Visser,
en wijst op de nette blokjes, die hier
handig opgestapeld staan. „Hier, zeven
blokjes bij elkaar".
Is dat één auto?
Welnee, het zijn er twéé. Amerikanen
nog wel.
Waar gaan ze nu naar toe?
Naar de Hoogovens. Of naar het buiten
land. Japan bijvoorbeeld. Daar
wordt het ijzer weer opnieuw
gesmolten.
De machine, die de pakjes
maakt, ziet er heel eenvoudig
uit. Een gecompliceerde tractor.
De stukken auto gaan er in en
worden door sterke metalen
wanden tot pakjes gekneed.
Pakjes, die in niets meer gelij
ken op de trotse automobiel
van vroeger. Toch is dit het
einde van alle mooie glanzende
automobielen, die we vandaag
op de weg tegenkomen.
Stuurbekrachtiging.schijf
remmen afwasbare bekle
ding... extra verwarming
grotere cilinderinhoudméér
kofferruimtewat de fol
ders ook allemaal uitroepen,
het einde is steeds een klein
vierkant pakje.
VERSLETEN AUTO's zijn levensge
vaarlijke dingen. De verleiding is groot,
er toch nog mee op de weg te verschij
nen, hetgeen misschien goedkoop, maar
zeker levensgevaarlijk is. Jammer ge
noeg zijn de bepalingen tot het weren
van wrakken op de weg in ons land nog
niet geheel waterdicht. Niets, behalve
het fatsoen, belet de sloper een hem voor
de sloop verkochte auto opnieuw voor ge
bruik te verkopen. Als eigenaar heeft hij
immers de beschikking over het kente
kenbewijs. Het is dan ook begrijpelijk
dat de politie na aanhouding van een in
ondeugdelijke staat verkerende auto de
eigenaar het advies geeft, naar een bo
nafide sloper te gaan. Stuurt deze sloper
het kentekenbewijs op naar de Rijksdienst
voor het Wegverkeer, dan is de zaak in
orde. De auto kan niet meer op de weg
verschijnen. Het verwarrende is echter,
dat niemand kan zeggen hoevéél slopers
het kentekenbewijs niet insturen.
EEN ADTO, die tengevolge van een
ongeluk een wrak is geworden, kan
evepeWi tengevolge jam (je weinig wa-
II. .If n-w I f'jj ».)T»TéxiP-'-ür--»
..wachtkamer in-dè-apen-lucht voor
de smeltoven....
bfiek Alleen
De man met de snijbrander nadert
het karkas om het laatste „auto-leven"
uit te roeien. Hij zet het blauwe, vlijm
scherpe vuur-mes in de chassisarmen en
snijdt ze door als waren het de wortels
van een verwelkte plant. Interieur-afval
wordt weggebrand: als er niet genoeg
„trek" in de auto zit, verbrijzelt de man
de laatste, bij toeval heel gebleven rui
ten, Nu schieten de vlammen naar bui
ten, gillend en dieprood. De verf blad
dert en druipt van het gloeiende metaal.
De wereld-automarkt telt één exemplaar
werkt men hier precies I minder.
Pakjes, die op de auto-akkers
aan de randen van Rotterdam
worden gemaakt door een sim
pele maar krachtige machine,
die vernietigt wat misschien
een gevaar op de weg zou kun
nen zjjn. Want auto's, die hun
„leven" hebben gehad, dienen
van de weg te verdwijnen. Zij
zijn levensgevaarlijk, zolang zij
de schroot-ovens niet zijn ge
passeerd. Dat zij daarna, via een
automobielfabriek, weer aan
een nieuwe loopbaan kunnen
beginnen, is het voordeel van
deze moderne, fascinerende
cyclus.
Eens
terdichte bepalingen weer ongestoord op
de weg verschijnen, zolang het kenteke-
bewijs bij de botsing niet is beschadigd.
Het kentekenbewijs blijft immers bij het
voertuig en dit voertuig kan zonder voor
afgaande keuring en dus onafhankelijk
van de kwaliteit van de reparatie, weer
aan het verkeer deelnemen. Een oud
zeer, dat verschillende malen door de
ANWB onder de aandacht Is gebracht.
De Bond acht het noodzakelijk, dat het
kentekenbewijs van zwaar beschadigde
motorrijtuigen door Rijks- of Gemeente
politie wordt ingenomen en wordt over
handigd aan de Rijksdienst voor het
wegverkeer. Deze dienst zou zich er dan
van moeten overtuigen, dat de reparaties
goed zijn uitgevoerd, alvorens het ken
tekenbewijs wordt teruggegeven. Zijn we
goed ingelicht, dan zijn de plannen, om
aan de huidige situatie een einde te ma
ken, al in een vergevorderd stadium. Wij
weten niet, of het inderdaad in de be
doeling zal liggen de politie tot inne
ming van de kentekenbewijzen te ver
plichten: dit zou wellicht bij de politie
op,.bezwaar stuiten, wijl men er dan
weer een taak bij krijgt. En een verant
woordelijkheid: want het zal vaak zeer
moeilijk zijn om de grens te bepalen tus
sen nog-juist-géén-wrak en wél een wrak
DEZE MOEILIJKHEDEN rond de sta
tus van het wrak betekent echter niet,
dat men zich zonder risico met een on
deugdelijke auto op de weg kan bege
ven. De Rotterdamse politie controleert
streng en maakt bij overtreding proces
verbaal op. Speciale aandacht wordt be
steed aan de banden. Zij die hun toe
vlucht hebben gezocht tot het insnijden
van de banden (er is speciale verf in de
handel om het blootkomende canvas te
maskeren) moeten er op rekenen, dat
ook dit levensgevaarlijke foefje
wordt ontdekt.
kwamen deze wagens als splin
ternieuwe, glanzende karretjes op de
weg. Nu staan zij hier met door
gezakte assen te wachten op de man
met de snijbrander. Verveloze, ge
havende auto's met een véél bewogen
verleden
HIJ IS HET NIET HELEMAAL door
zijn schuld. Andrian Gregorewitsj Niko
layew zou misschien al getrouwd zijn ge
weest, indien hij geen kosmonaut gewor
den was. Aldus wordt althans in Moskou
verteld. Hij was nl., toen hij uitverkoren
werd om tot kosmonaut te worden opge
leid, verliefd op epn alleraardigst meis
je. En zij op hém. Maar het was nogal
een haastig gebakerd meisje. Zij nam
het niet dat, toen hij naar de
kosmonautenopleiding ging, ze tekst
noch uitleg kreeg. Andrian mocht nl. met
vertellen, wat hij ging doen. De oplei
ding der kosmonaiuten in Sovjet-Rusland
geschiedt evenals zoveel andere dingen in
het grootste geheim. Niemand mocht we
ten, dat hij tot de uitverkorenen behoor
de. Zijn moeder niet en ook zijn meisje
niet. Hij smeekte zijn meisje op de dag,
dat hij voor enkele maanden afscheid van
haar nam, hem te vertrouwen en op zijn
terugkeer te wachten. Wanneer hij terug
zou komen, kon hij haar niet zeggen. Ook
niet, waar hij heen ging en het was hem
tevens verboden de minste toespeling
op zijn uitverkiezing te maken.
Het meisje verbrak hierop de verlo
ving en aldus werd Andrian Nikolayew
als we ons niet vergissen de eerste
vrijgezel onder de kosmonauten, in ieder
geval onder de Sovjet-Russische. Het stel
de hem overigens in staat, zich geheel aan
zijn training te wijden, hetgeen hij dan
ook deed.
Zoals zulks gewoonlijk gaat, worden
omtrent Andrian heel wat verhalen ver
teld en daarin verschillen de bijzonderhe
den omtrent zijn afkomst enigszins. In
grote lijnen moet het echter juist zijn, dat
hij in een dorp in de autonome repu
bliek Koewatsji geboren werd, als zoon
van een op een collectieve boerderij wer
kende landbouwer, die gedurende de oor
log, in 1944 stierf, zijn vrouw met zes
zonen achterlatend. Andrian heeft vol-
gens het ene verhaal dokter willen wor
den, volgens het andere ging hij, samen
met een jongere broer, naar een land
bouwschool, om er de opleiding tot hout-
vester te volgen. Maar de bossen trok
ken hem toch niet erg aan en hij ging
bij de militaire luchtvaart, waarbij hij
aanvankelijk als milicien radio-operateur
was geweest, daarna kanonnier. Hij
slaagde erin het vliegbrevet te verwer
ven en als piloot volbracht hij enkele
knappe staaltjes. Zo wist hij, toen de mo
toren van zijn vliegtuig weigerden en
elk ander met het volste recht met de
parachute zou zijn afgesprongen, 't vlieg
tuig behouden aan de grond te zetten, zon
der ergens schade of ongevallen te ver
oorzaken. Hij verwierf hiervoor een eer
volle vermelding.
Andrian is reeds in het bezit van de
„Rode Ster' een onderscheiding voor be
langrijke prestaties. Hij verkreeg deze.
nadat hij een belangrijke opdracht van
de regering had uitgevoerd. Welke deze
opdracht was, is niet nader bekend ge
maakt. Overigens heeft Andrian letterlijk
alles opgeofferd om kosmonaut te kun
nen worden. Niet alleen, dat hij zlJn
meisje prijs gaf, hij gaf ook, ofschoon
een verwoed roker zijnde, het roken op,
nadat de medici van het opleidingscen
trum hem te verstaan hadden gegeven.
dat het zijn prestaties als kosmonaut
nadelig zou beïnvloeden.
Hij mocht evenwel liefhbber van
een glas bier blijven en deed
zulks*in ruime mate. Tot zijn verdere
liefhebberijen behoren fietsen en autorij
den.
Moeder Anna Nikolayew is natuurlijk
erg trots op haar zoon. Ze hoopt, zo ver
klaarde ze voor de televisie, hem nu
spoedig te zien trouwen, maar is toch
bang, dat het kosmonautenschap, dus het
verkeer tussen de sterren, hem niet veel
tijd zal laten voor het aardse verkeer
op vrijersvoeten. Desondanks ziet ze hem
toch binnen afzienbare tijd getrouwd,
want, zo zei ze, hij is geen jongen om
vrijgezel te blijven, al is hij inmiddels al
32.
Tekenen wij voor ons nog aan, dat An
drian Gregorewitsj Nikolayew de eer
ste niet-Rus onder de kosmonauten van
het Kremlin is, aangezien hij, zoals bo
ven gemeld, in een der Aziatische so
vjet-republieken geboren werd. Als kos
monaut is zijn roepnaam Sokol, hetgeen
valk betekent. Hiermee meldde hij zich
Evenals Nikola
yew is Fopowitsj uit een verafgele
gen dorp afkomstig, waar de mensen
nooit gedroomd hebben, dat hun dorps
genoot ooit door Khroetsjtsjev-himself ge
feliciteerd zou worden. Ze leven na
tuurlijk helemaal met hem mee en het
gezin, waartoe Popovitsj eens behoorde
staat er uiteraard in het centrum van
de belangstelling. Daarvoor zorgen trou
wens ook de radio en de televisie. Een
speciale reporter van het persbureau
„Tass" is voorts naar het dorp in de
Oeral getogen en daar sprak hij met Pa
vel Roman Popovitsj, de vader van de
kosmonaut. Vandaar dat Romanowitsj,
Witsj staat voor zoon.
Roman, 57 jaar is een eenvoudige boer
die met zijn gezin in een kleine boer
derij woont. Moeder Popowitsj, 59, staat
hem trouw in zijn werk terzijde. Ze
heeft nog twee dochters thuis, Maria
(35) en Nadesdja (18), alsmede twee
zoons, Nikolai (16) en Piotr (35 jaar).
Piotr, luitenant bij de landmacht, was
speciaal naar het dorp Uzin gekomen
om er samen met zijn ouders, broer en
zuster ht avontuur van hun „grotere"
broer te volgen. Vader Popovitsj voer
de tegenover de man van de pers het
woord. Hij vertelde, dat Pavel, alvorens
hij een militaire loopbaan ging volgen,
een uitstekende landbouwer was, ge
hard als geen ander. Hij droeg alleen
schoenen, wanneer het sneeuwde, zei
vader Popowitsj trots.
HIJ IS INMIDDELS OOK HEEL
trots op zijn schoondochter, Marina, die
een pilote is, wier acrobatische toeren
haar een algemene bekendheid hebben
verschaft. Ze heeft al herhaaldelijk aan
de demonstraties der Sovjet-lucht
macht deelgenomen tijdens de 1 mei
parade te Moskou en behoort tot de po
pulairste figuren op de luchthaven van
Toesjimo bij Moskou, waar elk jaar
vliegfeesten worden gehouden. De zes
jarige Natalia, het dochtertje van de kos
monaut en zijn luchtacrobatie ver
richtende echtgenote, wil óók gaan vlie
gen.
Overigens vertelde vader Popovitsj.
nog dat zijn beroemde zoon niet alleen
een plichtsgetrouw en hard werkende
militair is, voor wie de dienst en het va
derland boven alles gaan, maar tevens
een man, die van het leven houdt. Fei
telijk heeft niemand eigenlijk goed begre"
pen, waarom juist Pavel als eerste werd
uitgekozen, om toegelaten te worden
tot de school voor kosmonauten, toen
deze werd opgericht, in het kader van het
programma voor de Sovjet-Russische
ruimtevaart. Hij is zowaar enigszins ar
tistiek aangelegd, is dol op Oekradnisehe
muziek en dans, kent talrijke Oekraini
sche liederen en als jongeman beschikte
hij over een mooie tenorstem, waarmee
hij graag pronkte. Hij liet zich nooit
bidden, om een lied te zingen. Daarbij
is hij vrolijk van natuur en joviaal,
waardoor hij bij zijn collega's bijzonder
populair is.
OFSCHOON IN DE SOyJET UNIE
de persoonsverheerlij king a la Stalin
dan in de ban is gedaan, de talrijke bij
zonderheden, welke omtrent de kosmo
nauten verstrekt worden, zijn ongetwij
feld een symptoon van een nieuwe men
taliteit. De grote mannen worden niet
meer op de achtergrond gehouden, al
blijft hun mond vaak nog gesloten. Maar
er zit nog iets anders achter. Veel meer
dan vroeger ziet men in het Kremlin het
belang van de „human relations
in, de propagandistische waarde, zowel
onder het eigen volk als in de vreem
de, van een nieuw soort heldenverering.
Het merkwaardige hierbij is, dat men de
nieuwe helden laat aansluiten, zelfs bij
de beroemde geleerden van het tsaris
tische Rusland, hen in één adem noemt
met de namen van mannen, die tot voor
kort nooit leken te hebben bestaan, in
de sovjetpers ontmoet men thans tel
kens levensbeschrijvingen van beroemd
heden uit het tsaristische tijdperk, om
te beginnen met de tsaristische generaal
Mojaiski, diie in ,1882 met het eerste
vliegtuig ter wereld gevlogen zou ilub
ben
V
In volgorde van aankomst worden -de
om even later, met behulp van een
„doosjes" te
sloopauto's op de grote hoop gegooid
speciale pers, tot keurige vierkante
worden verpakt.
