Op zevende haven- en industriedag MAASBRUG in Roermond in gebruik genomen Spectaculaire gebeurtenis IHHi i# CONIMEX- Den Haag tegen Financiën in beroep bij Raad v. State Inzet: 32 miljoen gulden Oldebroekse heide dreunt van kanonnen en granaten Schietoefening Artillerie aan spoedige modernisering toe Vuursteun b Ziekenverzorgersberoep wordt bij wet geregeld Aregant Boeiend over boeken ïKaa.*' m 'k Premie-bijdrage ziekenfondsen uit schatkist Internationale belangstelling Raadsman berispt „Dit is geen voetbalwedstrijd Opgeleiden worden geregistreerd K.A.B. benadeeld voor 23 mille Advies N.G.-raad •■f" 5< ,v Kath. werkgevers: s? Seibru' voo?lekkere pikante hapjes: hlwma ultra - platte- StraL2 Van het aPa,"te! Afdelingsfunctionaris in Utrecht gearresteerd Prof. dr. L. Brummel A NIEUWE dagblad VRIJDAG 7 SEPTEMBER 1962 PAGINA 5 o«beV Kt Grootse plannen Wist U dat een blik Conimex Nasi Goreng zich ook uitstekend leent voor het maken van gezellige hapjes. Ais U zichzelf of uw gasten eens op iets bijzonders wilt tracteren, maakt U dan dit recept eens. HET ALLERBESTE VOOR DE RIJSTTAFEL Reorganisatie Atoomlading e «•ie* gl'e' lden ;.,g" 1 e» ,,d ngf* ("Van onze sociaal-econ. redactie) DEN HAAG, S sept. In het or gaan van het Nederlands Katholiek Werkgeversverbond levert drs. H. A. M. Eisen kritiek op het ontwerp zieken fondswet. Het handhaven van het hui dige premiestelsel berust op een over trokken idee over de gevoelens van so lidariteit in ons volk. In 1960 bedroegen de gemiddelde ziektekosten per verzekerde f 83,90 per jaar. Een gezin met één kind draagt bij een premie van vijf procent zijn eigen lasten. Naarmate een gezin meer kinderen heeft worden de kosten pet- verzekerde persoon geringer, terwijl l'.et ziekterisico per persoon gelijk blijft. Het nadelig verschil tussen pre mielast en ziektekosten wordt dus op gebracht door de ongehuwden en door gehuwden zonder kinderen. Hier blijkt, aldus drs. Eisen, sprake te zijn van een opgelegde solidariteit, die zwaar der is dan welke progressie in het be lastingstelsel dan ook. Hoe hoger de loongrens, hoe belangrijker dit pro bleem wordt. Een oplossing ziet de schrijver in een bijdrage in de premielast uit de schat- kistgelden. Deze staatsfinanciering is te verdedigen als de lasteu van een sociale verzekering op onverantwoorde wijze over de verzekerden verdeeld zijn, waarvan de schrijver wat het nieuwe ontwerp betreft overtuigd is. De hoogte van de staatsbijdrage zou naar zijn mening gelijk moeten zijn aan de premie welke nodig is voor in direct verzekerde kinderen. sept. De directeur- Ha Km Rijkswaterstaat ir. J. log (sbriig ,^eeft gisteren de nieuwe vAtotaal'de |n de voorbije oor- 'tMiOdino. erw°este oude saste oever- hl. s vervangt, in gebruik ge- Hee) ~5ahde minder uitbundig af- v» archiefstukken uit 1867 an de of e dan by de opening en ^at iaarst£ Roermondsé Maasbrug hm! dat '?och mogen we niet zeg- R* '8e h, mgcbruikstelhng van de \n Was g. n'et feestelijk verliep, so r dn min-der romantisch, maar tacuiaj® ^klustigen wel zeer hit» h Hito ah L °°r de Koninklijke Harmo- (Ir "GrUlfynH hoaovnu antfiri. 11 zich frm°nd begaven de autori- naar - ssen twee fikse stortbuien bn, J .midden van de fraaie aai S. Hier stelde de directeur- een' fe p ah de Rijkswaterstaat, ir. J. -,n ahdt door het overhalen van (.ir aI" 6 een sirene in werking en een imposante hijskraan, Gus,11, i'an rtik aan de sloopwerkzaam- 'W, beg0riae^hit 1946 daterende nood- eev»lli hetzelfde moment he- JBrkenni i.fh 'tin. 'wijt: spppufnners de nationale drie- ?atto5elïhuS'. de „Koninklijke" het h'ac,h aan meiden scheepssirenes en r®k/ hdP vyeerskanten van de brug °hi ,,.°eter„?utomobilisten een langge- Jh rü'J'ig .^Pcert in. Dit laatste, meer e geven nan hun oncaduld V, lHas!"kler §even aan hun ongeduld - Je Roermondse haast van het eh rlfn ofrofVerkeer brachten de auto- "i»i "gens het nodij, "de cerémo- 'jSt-ehgdpVa^weSe de a»;?" V(»r de het n°diga begrip op 6 beperkten zij de reremo- Advertentie) 1 nies op de brug zelf tot enkele minüten. Ir. J. van de Kerk schetste in een nabij de brug gelegen ha) de betekenis van de nieuwe brug, welke van meer dan stedelijk belang is, daar zij een onmisbare schakel is in de noord-zuid verbinding, met name tussen Limburg en- Brabant. Niet alleen voor het weg verkeer, maar ook voor de scheepvaart, aldus spreker, is dit project van groot belang, daar de schepen voortaan "over een veel bredere doorvaartopening kun nen beschikken, tenminste wanneer de noodbrug geheel is weggeruimd. Bovendien herdacht ir. Van de Kerk de twee arbeiders, die bij do bouw van deze brug om het leven zijn gekomen. Woorden van dankbare vreugde spra ken de commissaris van de koningin dr. F. Houben en de burgemeester van Roermond mi'. R. Höppcner. Dr. Houben prees met name de constructieve prestaties van de Rijks waterstaat. In de voorbije tien jaar kwamen in Limburg maar liefst zes nieuwe Maasbruggen tot stand. t.w. nabij Roosteren, Well, Gennep, Vènlo Maastricht en Roermond. De zevende brug over de Maas nabij Wessem is in uitvoering en voor de achtste (de zgn. Zuiderbrug te Maastricht) is de rijksgoedkeuring reeds ontvangen. De -enorme stijging van het gemotori seerde verkeer maakt de bouw van nog meer bruggen, speciaal in Venlo en Maastricht, noodzakelijk. Mr. R. Höppener. hield een vurig plei dooi voor verdere verbeteringen van de verkeersverbindingen rondom Roer mond. De thans gerealiseerde verbin ding noemde de burgemeester inder daad een brug naar de nieuwe tijd, zoals de groots opgezette tentoonstel ling in het ka-der van de brugfeesten aantoont. Dank zij het feit, dat de in gebruik- stelling van de nieuwe Maasbrug was ingepast in het programma van de ze vende Limburgse Haven- en Industrie dag, bestond voor de opening van de brug, alsmede voor de tentoonstelling, ruime internationale belangstelling. De deelnemers aan deze dag, geor ganiseerd door de Limburgse Scheep vaartvereniging, maakten eerder op de dag kennis met andere grootse plannen var. de stad Roermond. De nieuwe Maashaven zal in 1961 gro tendeels gereed zijn. De kosten belopen rond acht miljoen. Een behoorlijke ha ven en een groot industrieterrein noem de ir. R. Verloren van Themaat. voor Roermond en de gehele Roerstreek van groot belang, temeer nu de geplande staatsmijn „Beatrix" niet in exploitatie komt. De groeiende beroepsbevolking van de Roerstreek, waar 40.000 perso nen woonachtig zijn en in de nabije toekomst 100.000 en meer, vraagt om industrialisatie op korte termijn. Midden-Limburg, aldus spreker, is uitstekend gelegen voor nieuwe indus trieën, maar desondanks hebben diver se gegadigden elders bedrijven geves tigd. Ir. Verloren van Themaat schreef dit. toe aan de omstandigheid, dat ver schillende gegadigden geen industrieën ir de Roerstreek konden vestigen bij gebrek aan behoorlijke terreinen. An deren gaven de voorkeur aan vestiging ir de zgn. ontwikkelingskernen. waar de grondprijzen vanwege overheidssub- De nieuwe Maasbrug te Roermond, die de sinds de oorlog bestaande noodbrug vervangtis gisteren officieel in ge bruik gesteid. sidies lager liggen dan In de gebieden langs de Maas. Tevens behandelde spre ker die havenplannen annex aanleg van industrieterreinen in andere delen van Limburg. Op het programma staat de aanleg van 1800 hectare industrieterreinen in I.imburg, waarvan 200 hectare bij ha vens geprojecteerd zijn. De verhouding tussen zgn. natte en droge industrieter reinen moet beslist uitgebreid worden, aldus ir. Verloren van Themaat. Dit zelfde geldt, trouwens ook voor de aan leg van industrieterreinen in het alge meen. Spreker kritiseerde in dit verband het systeem van de vele ambtelijke goed keuringen en de traagwerkende proce dure bij het verwerven van gronden. Voor Nederland en speciaal voor Lim burg schuilt in deze situatie, aldus spre ker, een groot gevaar. Bepaalde gun stig gelegen gebieden lopen de kans de boot te missen in het zich snel indus trialiserende Europa. Voor deze situatie dient, zo besloot ir.. Verloren van Themaat zijn inleiding, de overheid meer Begrip op te brengen, temeer nu de recente industriële ex pansie haat- hoogtepunt gepasseerd schijnt te zijn. Het missen van de boot op indus trieel gebied staat gelijk met vermin dering van de welvaart. (Advertentie) i/j Blik Con'm« Na» 8 eruit duweQ twee kanten openen. Dena dikte, en in schijven sneden van krege?1 De schijven .n vieren «*e£rmee, en ciwit puntjes paneren mbJPkcn Qp elk puntje maakt U ca 25 nasi-puntjes. Weer verkrijgbaar: mooi rijft» tafel-receptenboekje. Yraag Uvr winkelier, of stuur briefkaart (geen brief) gefrankeerd met. 36 ct aan Conimex Burg (Van onze Haagse redactie) DEN HAAG, 7 sept. Niet minder dan tweeënhalf uur lang heeft de ver tegenwoordiger van de gemeente Den Haag. jhr. mr. J. de Brauw, gisteren gepleit voor de Raad van State, af deling geschillen van bestuur, in het beroep dat is ingesteld tegen een be schikking van de minister van Finan ciën. De zaak loonde dan ook zeker de moeite: ruim drie miljoen gulden staan er of* het spel voor de betrokken partijen. De belastingbetaler mag deze vest zak-broekzak procedure vrij onver schillig laten, de gemeente ziet het resultaat van het advies van de Raad van State aan de Kroon over deze kwestie uiteraard met grote belangstel ling tegemoet. Een douceurtje van tweeënhalf miljoen acht ton is reeds als voorschot gekregen zou bij (Van onze speciale verslaggever) 't HARDE, 7 sept. Om één uur gistermiddag zwegen de vuurmonden. Het donderen van de kanonnen hield vrij plotseling op. Vanaf vijf minuten voor zeven had het op de Oldebroekse hei gedreund van de kanonschoten en van de inslaande granaten. De groot opgezette artillerie-oefening Vuursteun van de vierde divisie kwam daarmee ten einde. Vier dagen lang hadden de batterijen op en rondom de terreinen van het ar- tillerieschietkamp van Oldebroek, het enige schietkamp van de artillerie in Nederland, de theorie in de praktijk gebracht. En dat met wisselend succes. Ér zijn behartigenswaardige woorden ge sproken bjj de slotbespreklng, die gis termiddag Werd gehouden. De Oldebroekse hei is een reusachtig gebied in de ogen van de toevallige voor bijganger. Artilleristen vinden het maar- een benauwd terrein. Hun verdragende vuurmonden kunnen een groter gebied bestrijken. Vandaar dan ook dat schiet oefeningen in Hohne en Münsterlager in Duitsland onontbeerlijk zijn. De oefenin gen daar benaderen trouwens het meest de werkelijkheid. Dat vinden alle artille risten, voor wie de sfeer van het ter rein, waar zij werken, van groot belang is. „Vuursteun" was de eerste oefening in Nederland van de volledige artillerie van een divisie. Voor veelvuldige herha ling van een dergelijke oefening is de Oldebroekse hei niet toereikend. Vijf afdelingen artillerie waren in actie, met in totaal zesenzeventig vuurmonden en twee laneeerinrichtingen voor Honest Johnraketten. Vijfhonderd voertuigen waren in beweging met in totaal 2700 man. Vanuit vier Centuriontanks, de vijftig tons-zware monsters van de Cavalerie, deden artilleriewaarnemers hun werk in de voorste lijn: het bestuderen van denk beeldige vijandelijke stellingen en het doorgeven van de noodzakelijke correc- (Van onze Haagse redactie) DEN HAAG, 7 sept. Minister Veldkamp heeft een wetsontwerp inge diend tot regeling van de opleiding en de status van het beroep van „zieken verzorger" en „ziekenverzorgster", die het verplegend personeel in ziekenhui zen assisteren. De minister zegt in zijn toelichting, dat aan hulpkrachten be hoefte bestaat om de deskundige ver pleegsters (en verplegers) te ontlasten van de meer eenvoudige, maar niette min noodzakelijke verpleegwerkzaam- heden. Omdat deze behoefte al langer be staat zijn in vele ziekenhuizen reéds dergelijke hulpkrachten aangetrokken. Op het gebied van de opleiding en de benaming bestaat echter lang geen een heid. Ook worden in een aantal zieken huizen de leerling-verpleegsters voor dit werk gebruikt. Dit is echter niet in het belang van de opleiding, die de ze leerlingen moeten volgen, en het leidt er ook toe, dat meisjes en jonge mannen als leerling worden geaccep teerd, die eigenljjk niet geschikt zjjn. Een gevolg daarvan is weer, dat het verpleegstersberoep in diskrediet is ge raakt, waardoor personen, die over een grotere algemene ontwikkeling beschik ken dan de doorsnee verpleegster (en die dus in de eerste plaats in aanmer king komen om in de grote behoefte aan verplegend personeel in leidingge vende functies te voorzien) ervan worden weerhouden dit beroep te kie zen. Aan de ziekenverzorgster zal een uniforme opleiding worden gegeven. Zij zullen na het afleggen van een examen in een register- worden in geschreven, Alleen de ingeschrevenen zullen zich „ziekenverzorgsters" mo gen noemen, waardoor ook het pu bliek weet, waar het aan toe is. De minister heeft tot instelling van zo'n register besloten om te voorko men, dat de ziekenverzorgsters op eigen gelegenheid en zelfstandig onder die titel verpleegkundige hulp zouden gaan verlenen. Het is juist de bedoeling, dat 7,ij gaan werken onder leiding en toezicht van volledig gediplomeerde verpleegsters of verplegers. Het wetsontwerp biedt de mogelijk heid om, indien daaraan behoefte blijkt te bestaan, ook het aantrekken van hulpkrachten voor de wijkverpleging mogelijk te maken. Mocht daartoe in de toekomst worden overgegaan, dan zal het toezicht-in overleg met de Kruisorganisaties worden geregeld. Dat artilleristen onder „doorhalen" iets heel anders verstaan dan b.v. zeelui, toont bovenstaande foto van een artillerist, die de loop van zijn „stuk" reinigt van kruitslijm, nadat het kanon is afgevuurd. ties. De oefening was geheel gebaseerd op de oorlogstaak van de divisie-artille rie Er was bij de opzet al rekening gehouden met de mechanisering van de artillerie, zoals die het volgend jaar zal beginnen. Kolonel H. P. C. Witsenburg. Com mandant van de vierde-divisie-artillerie, vertelde dat het volgend jaar begonnen zal worden met de vervanging van de 25-ponders, de lichte vuurmonden van 9 cm. door de Franse, gemechaniseer de 105 mm. A.M.X.-kanonnen. De reor ganisatie zal heel wat voeten in aar de hebben. Het materieel waarmee de artillerie nu werkt, en waarmee ook de oefening „Vuursteun" werd uitgevoerd, is vrijwel geheel materieel uit de laatste wereld oorlog. De inspecteur van de artillerie, brigade-generaal B. Andringa, die de oefening voor een deel bijwoonde, ver telde ons dat. Daarmee ligt echter de Nederlandse artillerie niets achter op de andere N.A.V.O.-landen die hetzelfde materieel gebruiken. Amerika, leidende mogendheid in de N.A.V.O., heeft na de tweede wereld oorlog al te zeer gerekend op zijn overwicht aan atoomwapens. De con ventionele artillerie werd door de Ame rikanen verwaarloosd. Intussen is ech ter weer veel meer de nadruk komen te liggen.op de conventionele artille rie. De N.A.V.O.-landen liggen daar door nu achter bij de Russen. De 25- ponders voldoen niet meer, de 155 mm houwitsers voldoen niet meer, de tractie voldoet niet moer. Men kent de Russische vuurmonden, met kalibers van 85, 120, 150 en 200 mm. Deze kanonnen worden getrokken zoals nu ook nog de Nederlandse. De N.A.V.O. en dus ook Nederland gaan nu de kanonnen mechaniseren, dat wil zeggen dat zij overgaan op ka nonnen die gemonteerd zijn op voertui gen, voorzien van rupskettingen. Men is daarmee in N.A.V.O.-kringen bezig. De rekenkracht van de mens bij de artillerie is, gezien de ontwikkeling, niet meer toereikend. De mankracht zal wor den vervangen door elektronische appa ratuur. Het Amerikaanse leger heeft de eerste proefapparaturen in gebruik ge nomen, aldus generaal Andringa. Der gelijke apparatuur voor het mechanise ren van het denken heeft Rusland bij de artillerie nog niet. Wat dat betreft ligt men dus niet bij de Russen achter. Wan neer de eerste computers in Nederland arriveren, valt nog met geen mogelijk heid te zeggen. De modernisering van het materieel heeft overigens niet geheel stil gestaan. Weliswaar werkt men veel met verou derde vuurmonden, maar de granaten en de raketten die de gemengde afdeling van de divisie-artillerie kan inzetten, zij a zeer geduchte wapens. Voor de 8 inch houwitser (203 mm) heeft men projectielen met atoomla ding. De Honest John-raketten kunnen worden voorzien van atoomkoppen. De ze atoomwapens liggen ook in Neder land opgeslagen. Nederland krijgt ook een afdeling geleide raketten van het type Sergeant. Met grote verwachtingen kijken de ar tilleristen uit naar de komende mecha nisering van hun wapen. Op ..Barbara's eigen bodem", ofwel de „Knobbel" twee aanduidingen- voor trefpunten in het schietkamp filosoferen zij graag over de toekomst. Het beeld van Sint Barbara, patrones van de artillerie, in „Old Dutch", de herenkamer van de officiersmess, is vaak een stille getuige van zulk soort bespiegelingen. De heren praten graag over vroeger. In het schietkamp werden vanaf 1878 genera ties van artilleristen opgeleid. Maar zij kijken ook graag vooruit, naar de mo dernisering van het wapen waaraan z{j zich ijverig geven. de penibele financiële situatie van de gemeente uiteraard zeer welkom zijn. Het bezwaar van de gemeente richt zich tegen een beschikking van de minister van Financiën over de vergoeding die de gemeente krijgt wegens kosten van herstel van oor logsschade aan de troto van Den Haag: de bossen, parken, plantsoe nen en boombeplantingen. De gemeente heeft voor deze in de eerste jaren na de bevrijding verrichte werkzaamheden declaraties ingediend van ongeveer zesenhalf miljoen gulden De helft hiervan werd vlot betaald door het ministerie van Wederopbouw en Volkshuisvesting, de andere helft, die betaald zou moeten worden door Financiën, laat op de reeds betaalde acht ton na, op zich wachten. De vertegenwoordiger van de mi nister, mr. J. van Hall, verklaarde dat het ministerie zich met een groot aantal posten van de declaratie niet kan verenigen. Toen het minis terie in 1960 de gemeente voorstelde alles nog eens grondig uitr te zoeken werd de medewerking hiertoe door een ambtenaar die Den Haag ver tegenwoordigde, botweg geweigerd, zo stelde mr. Van Hall. Toen hield voor de minister alles op. Daarom heeft hij maar naar beste weten een vergoeding vastgesteld, die Den Haag nu meer dan drie miljoen te laag vindt. Moeilijkheden waren onder meer ont staan door de uitbetaling van bomen, die uit de gemeentelijke kwekerij blei ken te komen en die door de minister als „voorraad" worden beschouwd, waarvoor geen vergoeding gegeven be hoeft te worden. Voorts was de minis ter niet bereid „bewakingskosten" te betalen. Jhr. De Brauw stelde dat deze bewaking wel degelijk nodig was, kort na de bevrijding. Overal werden nog bomen omgezaagd als aanvulling van de onvoldoende verkrijgbare brandstof. Hij zei voorts dat de ambtenaar die de medewerking ge weigerd zou hebben, dit nooit na mens het college van B. en W. heeft kunnen doen, want hij was niet offi cieel gemachtigd. Een onderzoek zou alsnog worden toegestaan. „Maar dan niet door onze accoun tantsdienst. Wij hebben er al last ge noeg mee gehad. Dan moet er maar een neutrale partij bü komen", zo re ageerde mr. Van Hall. Een slechte in druk maakte het op de Raad van State dat mr. Van Hall aanvankelijk niet be reid was een intern rapport over deze zaak door een subcommissie aan de minister uitgebracht, te overhandigen. ,,Er staat misschien wel een mening van een minderheid in, en dan spelen wij de tegenpartij argumenten in han den zo verklaarde hjj zijn* weiererine: „Het is een zeer UTRECHT, 7 sept. De recherche heeft een dezer dagen een 56-jarige kantoorbediende van de Centrale Volks bank gearresteerd, die een bedrag van ruim f 23.000 zou hebben verduisterd ten nadele van de afdeling Utrecht van óe K.A.B., waarvan hij penningmees ter was. Het bedrag werd met tussenpozen door de Utrechtse diocesane bond naar de afdeling overgemaakt en voor de man was het gemakkelijk, omdat hij penningmeester was, nu en dan ehè- quet; aan toonder uit te schrijven die hij zelf inde. Toen er in het voorjaar een accountantsonderzoek werd inge steld, kon hij verschillende kasstukken overleggen en een bewijs van storting van een bedrag van f 18.000 op de Cen trale Volksbank, dat hij zeif kon afte kenen, omdat hij daar employé was. Het onderzoek werd evenwel voortge zet en de aanwijzingen dat er onregel matigheden gepleegd waren werden steeds duidelijker, zodat de man op het laatst een volledige bekentenis af legde. De arrestatie van de K.A.B.- functionaris, die ook bestuurslid was jan de plaatselijke afdeling van de Kath. handelsreizigersvereniging St. Chnstoffel en een goede reputatie ge noot, heeft in Utrecht veel opzien ge baard. De verduisteringen zouden ge pleegd zjjn sinds juli 1961. Het geld werd uitgegeven aan verblijf in dure hotels en taxiritten. De gearresteerde is vader van een groot gezin. HAAG, 7 sept. In een brief aan de Tweede Kamer deelt de staats secretaris van Binnenlandse Zaken, mr. Bot, mede, dat in feite geen ad vies van cle Nieuw-Guinea-raad inzake ae overeenkomst van New York is ont vangen. De raad beraadslaagde 31 au gustus en 1 september en adviseerde met twaalf tegen twee stemmen voor het vaststellen van het ontwerp van rijkswet inzake de overdracht van het gebiedsdeel aan Indonesië. Naar de mening van staatssecreta ris Bot is echter geen geldig besluit genomen, omdat slechts veertien leden aanwezig waren en dus het vereiste quorum, zijnde vijftien leden, ontbrak. hij zijn- weigering. geen voetbalwedstrijd. Dit is belangrijke zaak", zo werd hij hierop door een der leden van het coUege streng berispt. Staatsraad mr. A. de Block zei verontwaardigd het leurstellend te vinden dat men het na zeventien jaar noe niet eens was over de gegevens. En dat beide partijen er niet met de pet naar 7i>h oïhlf- "°P Flnanciën hebben er sief mee'b?zighg0e&en'tnaren mt6n" Advertentie) Zekerheid! DE OLVEH staat achter TJ. Prof. dr. Leendert Brum- mel, die dinsdag afscheid nam als bibliothecaris van de Koninklijke Biblio theek in Den Haag, is een ogen schijnlijk onaandoenlijke grijze zestiger hij bereikte op 10 augustus van dit jaar de pen sioengerechtigde leeftijd maar weet de geïnteresseerde boeiend te vertellen over zijn belevenis sen als inkoper van boeken en handschriften. Het blijkt uit die met zachte stem verhaalde be levenissen, dat hij er zeer veel vreugde in schiep zeldzame exemplaren te bemachtigen en anderen de loef af te steken. Met trots vertelt dr. Brummel hoe hij de overvloedige hofhou ding van de Winterkoningin in Den Haag eenieder kart voor leggen, daar de Koninklijke Bi bliotheek er nu de rekeningen van heeft. Nu nog ook geniet hij van de voldoening, in de oorloa bij Nijhoff „The life of Michael Adrian de Ruyter, Admiral of Holland een druk. uit 1677 te hebben bemachtigd voor negen- hpnderd gulden. „Van de heer Nijhoff zelf kreeg ik naderhand een welgemeende felicitatie- kaart. Maar zijn taak bestaat niet al- leen uit het doen van aankopen. Hij geeft ook de leiding binnen ae bibliotheek en is voorzitter van vele commissies en enkele ïbieJti.aiT:9en-,Pr°l- Brummel is daarbij sinds 1960 hoogleraar in de biblio- pieeKwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. In al deze functies is prof. Brummel een hogelijk gewaardeerd man. Om zijn deskundige leiamg, zijn snelle geest, zijn humor en zijn vriendschap ondanks aanvan kelijke terughoudendheid. ProfBrummel ontkent zijn verdiensten niet. Maar hij wil wel zelf de zijns inziens juiste proporties van die verdienstelijkheid aangeven. „Er komt bijzonder weinig verdienste aan te pas, wanneer je terecht gekomen j.enP een v0-k dat je ligt. Dan hoef je 't niet anders dan goed te doen. Ik ben bevoorrecht met de eigenschappen veel te kunnen werken, weinig te hoeven slapen en toch nog te blijven leven." De vele woorden van dank, die hem dezer dagen zijn toegevoegd, heeft hij dan ook afgewimpeld met: „Ik moet dankbaar zijn; daar hoeft niemand mij om te danken." Ook de koninklijke onderscheiding van commandeur in de orde van Oranje-Nassau weet hij op haar juiste waarde te schatten. „Er is eens een schrijver geweest," vertelt de gewezen bibliothecaris „die een Oranje-Nassau kreeg, toen ik ridder werd in de orde van de Nederlandse Leeuw. Hij vond dat hij daarmee dus minder was geëerd voor het schrijven van boeken dan Brummel voor het wegzetten van boeken." Het afscheid dat dinsdag is gevierd, is beslist niet definitief. Prof. Brumn.el blijft nog hoogleraar in Amsterdam en zal zich nu nog meer gaan wijden aan wetenschappelijk werk. Binnenkort zal van hem een studie verschijnen over „Het toneel onder Lodewijk Napoleon". De Koninklijke Bibliotheek zal haar gewezen bibliothecaris nog dikwijls zien. Het afscheid dat hem bereid is ziet prof. Brummel dan ook als een „mooie dag". „Ik kan er niet sentimenteel over zijn. Ik heb nog van alles te doen. Ik ga doen wat de dokter mij zei: „doe maar wat je pleziert." En voor het overige: als je kunt terug zien op een gelukkig professioneel leven, wat blijft er dan nog te wensen over?"

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1962 | | pagina 5