het nieuwe dagblal
EVEN DUUR ALS ROLPRENT ZELF
Enorm Parijs „fiimspektakel'
bij première „Langste Dag
Zanuck kon het
regisseren ook hier
niet
m
GEBAAR
VAN NELLE'S
„Telefoonboek duur, slecht leesbaar, onooglijk"
Vs*
I
Discussie over zaak-Thiry
in Frankrijk duurt voort
Kf.
Vl
Toenadering
Moskou—Tito
ïjmverker steekt
vrouw met mes
9
Auto tegen boom,
twee doden
SkZ&Yt-Z&gi
DIRECTEUR contra DIRECTEUR
stadsdrukkerij staatsdrukkerij I
Sjeik in Amsterdam
Kb
m vf<4
Boete geëist tegen
Amerikaan wegens
dodelijke aanrijding
v11"1
i:
w,«.
V
«Vï
:"n.e
relA
JV
aV7
M."
PAGINA 7
buitenlandse
kroniek
kandel
Rel^ra Ö^S rev's'on'sme en ^'e van
kik r„i kenneiiik meer verwerpe-
an de eerstgenoemde.
„Who is who"
Sr
98 ct.
t "«m
i*s
Geen discussie
H miljoen stuks
Buitenland rommeliger
ht
ecf'ee<
de>
1-fl5'
T]OlXt
it 7
ret.
Het bezoek van de president van
e Sovjet-Unie, Breznjev, aan Joego-
avië is kenmerkend voor de recente
°enadering van Moskou tot Belgra-
°- Aan deze reis van bet Sovjet-
j^aatsboofd was overigens reeds enke-
e maanden geleden een reis vooraf
gegaan van de Sovjet-minister van
uitenlandse Zaken, Gromyko. De
ussen zijn er kennelijk op uit de be
dekkingen met de Joegoslaven te ver
beteren.
j 'Ebt de factoren die de beide staten
'I elkaar gebracht hebben behoort
^getwijfeld de verwijdering tussen
Usland enerzijds en China en Alba-
O'ê anderzijds. Peking en Tirana
staan
immers op zeer gespannen voet
Het Belgrado. Voorts willen de Rus
jOn wellicht de Joegoslaven hun
ankbaarheid betuigen voor de steun
die Moskou her
haaldelijk van Bel
grado krijgt in gro
te internationale
kwesties. Joegosla
vië beschouwt zich
als een van de niet-
°bden staten, en het land is bij-
oorbeeld geen lid van de organisatie
On het Warschau-pact. Maar in de
k er"jnse kwestie en in de vraagstuk-
en van de kernproeven en de ont-
J^apening pleegt Tito de zijde van
mesjtsjev te kiezen. Bovendien
vOrdt in het Amerikaanse Congres
kortdurend felle kritiek geleverd op
et j0egoslavische bewind, en de Rus
sen hopen nu het latente anti-Ameri-
anisme in Joegoslavië aan te kunnen
jV keren. Tenslotte zou Moskou het
Joegoslavische wantrouwen tegen de
uropese Economische Gemeenschap
j 1 en versterken door de gevaren van
fc-E.G. voor de buitenlandse
uiiHiiiiinniiiiniiimiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiniiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiifiiinmiiHtimmiiNiiiiiiitiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiriiiMiir
'liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiuiiiiiiHiiiiiiiMiMHiiMif
(Advertentie)
zoeklichten In
werd gezet.
Van de 2700
tuige van het
een feeëriek schijnsel
van Belgrado te accentueren
oor de voorgeschiedenis van het
Hidige bezoek van Breznjev aan Tito
tn°ek men teruS gaan tot de tweede
Wereldoorlog. Uit die oorlog trad Tito
voren als een bondgenoot van
.in. Maar die vriendschap beeft
^Iet 'ang stand gehouden. In 1048
Ontstond er een heftig conflict, dat tot
uitstoting van Joegoslavië uit de
.•°minform geleid heeft. Eerst na de
van Stalin, in 1953, kwam er
j^e ejdelijk verandering in de verstand-
°bding tussen de beide communisti-
Cke staten. In 1955 reisde de Russi-
to le Partijleider, Khroesjtsjev, met de
^^hialige Russische premier, Boelga-
naar Belgrado, ftin het geschil,
Zeven .jaar te voren was ontstaan,
nC ,SSen. Maar Tito bleef zijn
na lankelijkheid bewaren, en Joe
goslavië liet zich niet in de invloeds'
j eer ian 1 loskou brengen. Die eerste
oenadering is overigens niet van
nge duur geweest, want de Hon-
«aarse opstand van 1956 leidde tot
nieuwe verkoeling in de relaties
Sjen Rusland en Joegoslavië. (Tito
on Z n 0an zijde gesteld van de
standige premier Nagy, die in
bgarije een soort nationaal com'
bnisme had willen vestigen, naar
Jo v°.orheeH van Joegoslavië). Het
^agoslavische partijcongres van 1958
ie de verontwaardiging van de
v l,Ss'sche waarnemers, die Tito van
<TFr? aan het Marxisme beschul-
'gden
Maar sinds vorig jaar is Moskou
WR* 'lge(lraaid, en op het ogenblik
id Russen no® bestaande
het° o^'scke tegenstellingen tussen
co oviet- en het Joegoslavische
bimunisme zo veel mogelijk ver-
^°ezelen, al blijft Khroesjtsjev van
en'ng. Jaj. Yjto
is afgeweken van de
RU j*1 van Mfarx en Lenin. De
ouwen de deviatie van
en Tirana als dogmatisme,
acj^r e laatstgenoemde afwijking
komst van Brezjnev naar Bel-
eeri 0 Zou het begin kunnen zijn van
tl,Ss n'ebvve fase in de betrekkingen
Wij]6? RusIand en Joegoslavië, ter-
Vvji ?ze ontmoeting tevens een ver
ten 6rinS tussen Tito en het westen
Sevolge zou kunnen hebben.
^ETJWENHAGEN, 26 sept. In
*'8© a.ag van woe<le heeft een 44-ja-
*ij„ ^'jnwerker uit Heerlen gisteren
Tonnissen in de buurtschap De
h j Verblijvende 37-jarige echtgeno
te v an'K met een mes verwond dat
ï4*a* h"V 'n zorttvvekken«te toestand
'en n, et J°zefziekenhuis te Heer-
Zij c'est worden overgebracht. Dank
^Uw h °pefatiel ingrijpen maakte de
ipgj, .ot gisteravond redelijk wel. De
tenjs' 16 intussen een volledige beken-
afgelegd, heeft zich geheel
k<>ü(ien d0Or de rijksPOÜtie laten aan-
een '^werker keerde gistermorgen
ws,;ituU4 tkuur van zes weken in een
v0him» voor zenuwpatiënten in zijn
j TTeruS- Daar vond hij een brief
t,. S dat echtgenote met de medede-
Ohf,. E Zli Tl 'l Pt lnncror hli Bom sirildo
NT zij
zij niet langer bij hem wilde
van familieleden vernam hij
vermoedelijk bij kennissen té
iet ontnhagen verbleef. Hij ging naar
>na4 ff.Seven adres en trof er inder-
Un vrouw aan. Toen zij aan
Oh s te™ eru* verzoek met herri naar
te gaan seen gevolg gaf,
vip hTcdlTan,in ,woede- Hij
gasten waren 2200 ge-
schouwspel, dat buiten
te zien was. De andere 500 dineerden
in een andere zaal van het paleis, een
etentje waarvoor zjj per persoon zeven
tig dollar neer hadden geteld. De
muziek werd verzorgd door vier or
kesten. Hierna werd ,,de twist" ge
demonstreerd. De dames, die aan het
diner deelnamen, kregen van het mo
dehuis Christian Dior een sjaal ten
geschenke. De heren kregen eau de
cologne van Marcel Rochas en een
elektrische kleerborstel van Gimbels
aangeboden.
De prijzen der plaatsen voor deze
exclusieve voorstelling varieerden van
zes tot honderd dollar per plaats. De
opbrengst is bestemd voor vier orga
nisaties van Franse oorlogsveteranen.
Voor het geval een regenbui als spel
breker zou optreden, had Zanuck een
verzekering van honderdduizend dollar
afgesloten om de schade te dekken,
die het niet doorgaan van het vuur
werk en het optreden van Edith Piaf
dan zouden hebben veroorzaakt.
PARIJS, 26 sept. (UPI) Parijs
heeft dinsdagavond de meest specta
culaire film-première in haar geschie
denis beleefd. Producer Darryl F. Za
nuck heeft ter gelegenheid van de
eerste voorstelling van zijn film-epos
„De Langste Dag", dat gaat over de
landingen in Normandië 6 juni 1!M4,
de lichtstad perplex doen staan met
een manifestatie, die het midden hield
tussen een Hollywoods gala-feest en
een 1 mei-parade op het Rode Plein
in Móskou. Rook uitbrakende tanks,
marcherende soldaten, een optreden
van Editli Piaf op de Eiffeltoreh, een
met champagne overgoten diner voor
de hoge gasten, vuurwerk, op de rivier
varende radarboten en natuurlijk de
„twist" moesten de aandacht op Za-
nuck's splinternieuwe film vestigen.
Het schouwspel dat buiten het thea
ter in het Palais de Chaillot werd
opgevoerd was bijna even kostbaar als
De Amerikaanse filmproducer Darryl
F. Zanuck en de actrice lrina Demich
bij de wereldpremière, dinsdag in
Parijs van het filmepos „De langste
dag" over D-Day. (Telefato)
ROTTERDAM, 26 sept. „Als het
een Nederlander was geweest, zou ik
zonder meer een gevoelige vrijheids-
straf en ontzegging van de rijbe
voegdheid hebben geëist. Het toene-
mende aantal ongelukken dwingt de
politie en justitie tot strenger optre
den". Dit zei gistermiddag de offi
cier van justitie bij de rechtbank,
mr- JH. van de Roemer, in een
zaak in enkele dagen op de rol
gebracht tegen een 63-jarige Ame
rikaanse filmexporteur van Oosten
rijkse afkomst, die 8 september door
onbekendheid met de Nederlandse
verkeersgebruiken oen ongeluk met
dodelijke afloop hoeft veroorzaakt.
De officier kwam nu in zijn requisi
toir tot een eis van een geldboete
van tweeduizend gulden subsidiair
zes maanden hechtenis.
De Amerikaan was nog maar enkele
uren in ons land, toen het ongeluk ge
beurde. 's Morgens vroeg met de
Nieuw Amsterdam in Rotterdam aan
gekomen, reed hij in zijn auto om
even over tienen op de rijksweg Rot
terdam-Dordrecht, niet hard, want de
man 35 jaar chauffeur zonder een
enkel ongeluk en daarom onderschei
den door de Amerikaanse automobiel
club vermeed op zijn eerste rit op
het continent ieder risico.
Bij Ridderkerk bleek de route naar
Gorkum niet naar links te staan aan
gegeven, zoals hij verwachtte, maar
de pijl wees naar rechts; het naar het
oosten afbuigende verkeer wordt daar
namelijk via een viaduct over de rijks
weg geleid. De filmexporteur raakte
in verwarring, remde sterk af en en
kele seconden later reed de wagen van
een fabrikant uit Zandvoort, die ook
uiterst links reed, maar met een hoge
snelheid, met een harde klap op zijn
auto. De echtgenote van de fabrikant,
mevr. C. A. M. Obermann-Dekker (51)
was vrijwel op slag dood.
ST. OEDENRODE, 26 sept. Bij een
uitwijkmanoeuvre op de Molendijk in
Schijndel is gistermiddag een personen
auto met drie inzittenden tegen een
boom gereden. De bestuurder, de veer
tigjarige heer Vughts uit Schijndel, en
een der inzittenden, de 52-jarige mevr.
J. Schepens-de Baay uit St. Oedenrode
werden op slag gedood. De heer Sche-
[>ens werd ernstig gewond opgenomen
in het ziekenhuis in Veghel; mevr.
Schepens was moeder van negen kinde
ren. Het ongeluk gebeurde doordat de
heer Vughts met zijn auto te veel naar
links uitweek voor een van rechts uit
een zandweg komende wagen.
NOORDWIJKERHOUT Gistermid
dag is de veertigjarige P. Zwaan uit
Noordwu'k o-p de met automatische hal
ve overwegbomen beveiligde spoorweg
overgang Piet Gijzenbrug in Voorhout
(Z.H.) door een trein uit de richting
Amsterdam gegrepen en op slag ge
dood. Hij reed op een bromfiets op het
de drie uur durende rolprent, die Is
gebaseerd op het boek van de Ameri
kaan Cornelius Ryan, die de landingen
op D-(Day als oorlogscorrespondent
meemaakte. Bij het Palais de Chaillot
arriveerden de gasten allen in stem
mige avondkleding of in uniformen,
glinsterend van de onderscheidingen.
Tanks en manschappen van het Ame
rikaanse, Engelse, Franse en Canadese
leger bewogen zich rond de tuinen
tussen het theater en de Seine. De
buitenkant van de zaal was versierd
met vlaggen van vijftig landen en
bloemen, terwijl een detachement van
de bereden republikeinse garde met
roodbepluimde helmen de wacht had
betrokken. De ruimte binnen was voor
zien van honderden flakkerende kaar
sen. Een honderdtal kleine auto's van
Frans fabrikaat onderhield een pendel
dienst tussen het theater en de nogal
verafgelegen parkeerplaats, waar de
gasten hun wagens hadden achterge-
iaten.
Het gastenboek leek wel een
Franse tegenhanger van het Engelse
naamregister „Who is who". Negen
Franse generaals, een admiraal en een
aantal ministers, onder wie Mesmer
van Defensie, Frey van Binnenlandse
Zaken, Giscard van Financiën en pre
mier Pompidou, de president van de
Franse nationale vergadering Chaban-
Delmas en staatssecretaris Joxe,
woonden de voorstelling bfj.
De burgemeester van Parijs, Pier-1
re Taittinger, begaf zich onder het
illustere publiek waartoe ook de
filmsterren Robert Wagner en Au
drey Hepburn behoorden. Nadat de J
voorstelling was afgelopen, werd een
schijnwerper op het portret van Phil-
lip Kieffer gericht. (Kieffer was in
de oorlog chef van de Franse illegale
beweging.) Toen klonk van de Eiffel-
toren de stem van Edith Piaf, die
drie chansons ten gehore bracht
waaronder haar populaire „Non, je
ne regrette rien". Acht zuilen met
luidsprekers zorgden er voor, dat de
zangeres door de hele stad was te
horen.
Daarop ontbrandde op de Eiffeltoren
een vuurwerk, waarbij de naam van
de film in het Frans „Le jour le plus
long in vurige letters aan de hemel
zichtbaar werd. Gedurende 45 seconden
spoten brandweerboten op de Seine een
fontein omhoog, die door gekleurde
Met één Van Nelle's theebuiltje
(groot formaat) zet u vlug en
gemakkelijk 'n flinke pot heer-
ijke, krachtige thee. Om de hele
familie van te laten genieten!
Want de geur en fijne smaak
van de beroemde Van Nelle's
„Afternoon" melange zijn in
het builtje extra geconcentreerd
bewaard.
TT
TT;
tufte.rnoon
Doos van 20 stuks
kwaliteit!
mmwm®
n f Moofc**
•J OW *WSïi7. VOO*»V
40791
J MIGftS S.P.A. .csttliaraccit - „891
KVCSfU i f Filiale dl Ancona, 5/D# a£\oYJ
1 castelferretti p.- Grapnel
VV* FABBRln^TN«LVe tessutl confezlonl 405 84
fiS FACCENDA «at»«6 71
3sBo,
V^tVf FAICIONI tiadla 1. J
FALCI0NI Sl vano UI 33^ y F|aminia -
7.Ó® ral ORNI Gohardo oaiionala
Tied> ;.V 33S/i, "-.FjamtnU 4Q 7 56
i, FACNAN1 Eonto W örnpanella;;;;;^... ^0|00
«749
«0 73
40 4 41
FA.VI Aye Ja) 3» iLeopardl - <-
'\a<X 1 FAZI Alberto (a) 231, stamura v
J'm FALOKNi Nazionaie
m FANTUZ Bruno ttlMJaJJ* 8 v. Flamlnla
yp Q"
*550, v. Flamlnla
c-cl 1CPTTI
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIIIIIIIIIIIIIIlllllllllllllllllMlllllIUIIIIIIIIIIIIIIlMllllllllllllllliyi
liïiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiimjti
n kringen van P.T.T. en Staats
drukkerij heerst grote ontstem
ming over een fel-kritisch rapport
dat de directeur van de Stads
drukkerij te Amsterdam, de heer J.
Stork, heeft opgesteld over de tele
foongidsen. In het 54 pagina's tel
lende rapport, dat een uitgave is van
de Amsterdamse gemeentelijke druk
kerij, doet de heer Stork een aan
val op onder meer het voor het druk
ken van de gidsen gevolgde systeem,
het volgens hem te grote aantal uit
gaven van telefoongidsen, het feit dat
er zowel driekoloms- als vierkoloms
telefoonboeken zijn en hel gebruikte
lettertype. De heer Stork zegt van
Nederlands meest geraadpleegde na
slagwerken dat ze „duur, niet vol-
T Lak do 5 s 6 gegrepen en op slag ge-
bies 1 T v.m -wo e' Hi] greep dood. Hij reed op een bromfiets op het
**ondinAbzacat z«n yrouw ernstige j llnkerrflwielpad langs het onbeveiligde
igen in hals en borst toe. I gedeelte de spoorwegovergang op.
(Van onze Parijse correspondent)
PARUS, 26 sept. Het feit dat kolo
nel Bastien-Thiry voor zijn poging tot
„tirannenmoord" de aanslag op pre
sident De Gaulle van 22 augustus
naar zijn zeggen het instemmend ad
vies heeft verkregen van eminente
geestelijken" blijft de gemoederen be
zighouden. De zaak groeit uit tot een
affaire. In Le Monde schrijft de redac
teur voor geestelijk leven, de bekende
katholieke publicist Henri Fesquet:
„Aangenomen dat Bastien-Thiry de ge
dachte van deze geestelijken goed heeft
begrepen, dan zouden zij nog schuldiger
zijn dan hijzelf. Zou het onder deze
omstandigheden geen daad van de
meest elementaire „naastenliefde"
zijn, indien zij vrijwillig uit de anoni
miteit tevoorschijn traden?"
Fesquét merkt ook op, dat Bastien-
Thiry wellicht minder gemakkelijk in
de verleiding zou zijn gekomen steun
te zoeken bij het oordeel van man
nen van de Kerk, indien de hiërar
chie te rechter tijd en met de ver
eiste nauwkeurigheid de stellingna
men had veroordeeld van degenen,
die jarenlang en in alle goede trouw
bij het katholieke etiket dragende
groepen theologisch voedsel hebben
gevonden voor hun politieke harts
tochten.
Paris Presse, die wij eergisteren
reeds citeerden, kwam gisteren onder
de titel „De Kerk ten overstaan van
de OAS", op de affaire terug in een
uitvoerig vraaggesprek dat een zijner
redacteuren had met naar hij zegt
„een eminente pater Jezuïet". Deze
zou verklaard hebben, dat in zijn ogen
de religieuze persoonlijkheden, die een
moord zouden hebben aanbevolen, ge
vaarlijke krankzinnigen zijn.
„We zwemmen in je reinste dolzin
nigheid, indien althans de beweerde fei
ten juist zijn. Bij een dusdanige graad
van onwaarschijnlijkheid kan men
evenzeer veronderstellen, dat de gehe
le affaire is uitgedacht door de advo
caten in het belang van hun zaak"
Aangenomen evenwel, dat geestelijken
inderdaad de opzet van Bastien-Thiry
hebben goedgekeurd, acht ook de
„eminente pater" net voor hen abso
lute plicht zich aan de justitie bekend
te maken. „Het leven van de beschul
digde staat op het spel en de aangele
genheid is dus te ernstig dan dat deze
priesters het stilzwijgen kunnen blij
ven bewaren. Hun verantwoordelijk
heid is in het geding en zij moeten
haar aanvaarden door hun identiteit te
onthullen". i
doende leesbaar en onooglijk moeten
worden genoemd". Hij suggereert in
zijn deels vaktechnische beschouwing
dat in typografische zin niet de no
dige zorgvuldigheid wordt betracht bij
de vervaardiging van de telefoongid
sen.
De ontstemming van P.T.T. en
Staatsdrukkerij richt zich in het bij
zonder op het feit dat de heer Stork
in zjjn kwaliteit van directeur van de
Amsterdamse stadsdrukkerij kritiek
uitoefent op zaken die geheel buiten
de typografische sfeer liggen, maar
beleidskwesties zijn van de P.T.T. De
telefoongidsen in Nederland worden
sinds 1959 vervaardigd volgens het
Justo-writer systeem, een fotografisch
procédé dat de P.T.T. indertijd is aan
bevolen door de hoofddirecteur van de
Staatsdrukkerij, de heer Th. Oltheten.
Ook hjj heeft kennis genomen van de
bezwaren die de heer Stork tegen de
telefoongidsen in de openbaarheid
heeft gebracht en daar hij tevens
verantwoordelijk is voor de uitgave
van de gidsen lijkt hij de aangewezen
man de kritische opmerkingen van
de heer Stork te beantwoorden.
De heer Oltheten bleek niet bereid
een soort discussie in de krant te
voeren. „Die is daarvoor niet de aan
gewezen plaats." Niettemin wilde de
heer Oltheten, zonder rechtstreeks in
te gaan op de opmerkingen van zijn
opponent, een toelichting geven op de
vervaardiging van de gidsen zoals die
nu gebeurt. Daaruit bleek wel dat de
hoofddirecteur van de Staatsdrukkerij
nog volledig staat achter het inder
tijd door hem na een studiereis naar
Amerika aanbevolen systeem.
Dit systeem komt er op neer dat
elke vermelding die in de gids moet
komen op een kaart wordt getypt,
welke kaart wordt gefotografeerd,
waarna de vermelding via diverse
technische bewerkingen waaraan géén
zetter te pas komt, in de gids wordt
afgedrukt. De kaarten blijven uiter
aard bewaard ais basismateriaal voor
de volgende gidsen. Van dag tot dag
worden mutaties in het kaartsysteem
nieuwe vermeldingen, andere num
mers, verhuizingen, opzeggingen
verwerkt. Dit systeem, dat voor de
vervaardiging van telefoongidsen
nooit eerder werd gebruikt, maar dat
binnenkort ook door Denemarken
wordt overgenomen, heeft als voor-
Vergelijkend materiaal van telefoon
gidsen: 1. is de gids met drie kolom
men zoals die op het ogenblik gebruikt
wordt; 2. laat zien hoe de heer Stork
het zou willen hebben; 3. is een stukje
telefoonboek uit New-York; 4. uit
Italië; 5. uit Sidney, Australië.
deel onder meer dat het basismateri
aal van de gidsen ligt opgeslagen in
een overzichtelijke rij kaartenbakken,
waarin tevens nog plaats is voor het
materiaal voor de gids van postreke-
ninghouders. Zou dit alles in lood-
zetsel moeten worden bewaard, dan
zou dat een hoeveelheid van niet min
der dan naar schatting honderd
ton lood betekenen.
De kritiek van de heer Stork richt
zicli ook op het bestaan van twee
soorten gidsen: vierkoloms en drie
koloms, alhoewel dit geen typogra
fische zaak is. Dit is indertijd een
beslissing geweest van de P.T.T.,
waarvan moest worden uitgegaan bij
de oplossing van bet probleem hoe de
enorme oplaag van de telefoongidsen
zo'n anderhalf miljoen per jaar
op de beste wijze kon worden ver
vaardigd. Een van de beweegredenen
van deze twee soorten gidsen was dat
de dertien districts- en drie locale gid
sen (Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag) méér dan de interlocale „Te
lefoongids voor Nederland" worden
gebruikt door oudere mensen met
slechter gezichtsvermogen voor het
zoeken van telefoonnummers van fa
milie, vrienden en kennissen in de
naaste omgeving. Deze gidsen zijn dan
ook dnekoloms gemaakt waardoor het
lettertype iets groter kon uitvallen.
De driedelige interlocale gids wordt
voornamelijk gebruikt door het za
kenleven, waarvoor het kleinere let
tertype een minder groot bezwaar is.
Over de leesbaarheid komen volgens
de P.T.T. niet méér klachten binnen
dan vroeger, toen de gidsen nog op
de oude manier werden gedrukt.
De heer Stork voert ook bezwaren
aan tegen het feit dat er miljoenen
pagina's van de telefoonboeken wor
den verspild,, doordat de telefoonabon
nees met uitzondering van die in Am
sterdam, Rotterdam en Den Haag
tweemaal worden vermeid (èn in de
districtsgidsen èn in de interlocale
gids), nog afgezien van een eventuele
vermelding in de beroepengids. De
heer Stork pleit voor het terugbren
gen tot slechts acht gidsen. Het na
deel hiervan springt volgens ingewij
den in het oog: deze gidsen zullen
aanmerkelijk dikker worden dan de
huidige districtsgidsen en dit betekent
dat er miljoenen pagina's meer nodig
zullen zijn omdat deze omvangrijker
gidsen zullen moeten worden verspreid
in een gebied dat aanmerkelijk gro
ter is dan de districten van nu.
Wanneer men over de typografi
sche vormgeving en de leesbaarheid
van de gidsen komt te spreken een
uiterst subjectieve zaak waarover de
meningen zeer verdeeld kunnen zijn
wijst de heer Oltheten op zijn verza
meling telefoongidsen uit aüe stre
ken ter wereld. En een blik daarin
leert dat de Nederlandse gids er bij
vergelijking bijzonder goed afkomt. De
andere, uit Amerika, Zweden, Portu
gal, Australië, en Italië maken in on
ze ogen een rommeliger indruk.
De Amerikaanse bijvoorbeeld verto
nen op alie bladzijden een aantal vet
gedrukte namen; dat zjjn vermeldin
gen die de laatste keer opnieuw moes
ten worden gezet voor een mutatie en
daardoor opvallend zwarter drukken.
Vrijwel alle vermeldingen zijn echter
eenregelig, wat een regelmatiger in-
indruk maakt, resultaat van een strin
gent beleid dat slechts de kortst mo
gelijk vermelding (zonder beroep) toe
laat. Ook de andere gidsen maken be
paald geen fraaie indruk, soms om
dat er reclames tussendoor worden
geplaatst of cmiiat de beginlijn steeds
verspringt.
„Telefoongidsen moeten niet als ty
pografische werkstukken worden be
schouwd", zegt de heer Van Olthe
ten, dié in zijn moderne kantoor voort-
durend op zijn bureau wordt gekeken
door een slanke jongedame, in de
vorm van een levensgroot, plezierig
beeld. „Telefoongidsen zijn gebruiks
voorwerpen, die bovendien en masse
moeten worden vervaardigd. Om de
leesbaarheid te testen zijn er geen
betrouwbare methoden. Nieuwe of an
dere lettertypes moeten wennen. Het
is een kwestie van gewoonte. Boven
dien moeten telefoonboeken heel an
ders worden gezien dan gewone boe
ken of andere drukwerken. Van de
naam die je zoekt heb je het beeld ai
in je hoofd: je moet hem herkennen,
en dat is heel iets anders dan wan
neer je er voor het eerst kennis van
moet nemen."
De heer Oltheten geeft toe dat er
bezwaren zijn aan het thans gevolgd-
de systeem, zoals er bezwaren zijn
aan alle systemen. Zo kunnen er bij
voorbeeld geen vette en cursieve let
ters naast elkaar worden gebruikt.
„Indertijd hebben we de voordelen te
gen de bezwaren afgewogen en onze
beslissing genomen. Wanneer ik be
denk dat de telefoongidsen over acht
jaar in omvang en oplaag vermoe
delijk zullen zijn verdubbeld, ben ik
ook dubbel zo blij met die beslis
sing. Het zou volkomen uit de tijd zijn
terug te gaan naar het lood." Over
de kosten van de Nederlandse tele
foongidsen is de heer Oltheten ook
niet ontevreden. „Wij hebben voor ne
gen gulden de zes gidsen waarin al
le aangeslotenen te vinden zijn. In
Duitsland wordt een volledige gids
door particulieren uitgegeven. Die kost
ver over de honderd gulden."
Hoewel het laatste woord over de
kwaliteit van de telefoongidsen hier
mee wel niet gevallen zal zijn, ziet
het er niet naar uit dat de opmer
kingen van de heer Stork aanleiding
zuilen zijn voor P.T.T. en Staatsdruk
kerij aanzienlijke wijzigingen aan te
brengen.^Nederland zal dan ook ge
bruik blijven maken van de gidsen
zoals die op het ogenblik zijn. Met
uitzondering dan van de heer Stork.
Hij zal er misschien de voorkeur aan
geven „Inlichtingen'' te bellen.
Dinsdag kwam op Schiphol uit
Genève aan sjeik Khalifa Ben
Solman, broer van de sjeik van
Bahrein. De sjeik brengt een
paar dagen vakantie in Amsterdam
door.
