De pony, die met Kerstmis kwam...
Naar de 100.000 exemplaren
BEATRIJS
BRENGT
UDEZE
WEEK:
BEATRIJS
.4
OAS stelt aanslag
op De GauUe uit
Chantage op kiezers nu
van twee kanten
Het briefje van de dokter
SS-luitenant
ontspringt de
dans: misdrijf
is verjaard
ƒ1?8
Rubberbanden van tanks
voldoen niet in terrein
Open een nieuw
koffie-tijdperk
„BESTSELLER" VAN TIEN-JARIGE
BANKBOEKJES
Lappenleider
stuurt verrassend
telegram
Het beroepsgeheim en de taak
van de controlerende arts
Voldoende ruimte
voor havenmond
Van Nelle's
VACUUM
Te Hohne oefende vierde divisie
geteisterd door atoomgranaat99
In het ziekenhuis
rlvc=tr
Aartsbisschop Grieks-
Orthodoxe Kerk te
Londen overleden
HET NIEUWE DAGBLAD
WOENSDAG 17 OKTOBER 1962
PAGINA
F. VAN LANSCHOT-ANNO 1737
ANNO 1839 - VERMEER fr Co.
IN ENGELAND is thans een „best seller" geschreven door een
meisje van tien jaar. Er zjjn tot dusver dertig duizend exemplaren
van verkocht. Zeer waarschijnlijk zal de verkoop er van tegen Kerst
mis nog aanzienlijk toenemen. Er zijn optimisten, die menen, dat
het een oplaag van minstens honderdduizend exemplaren zal halen.
En toch beslaat de tekst slechts acht bladzijden en het verhaal was
niet eens af, toen Susanna Reynolds stierfHet draagt tot titel
„Snowy, de pony die met Kerstmis kwam" (Snowy, the Christmas
Foal) en het gaat over een meisje, dat met Kerstmis dolgelukkig
werd gemaakt met zo'n paardje en er heerlijke dagen mee door
bracht. Omdat het door eèn kind is geschreven, dat veel van sprook-T
jes hield, begint het als een sprookje: er was eens, niet eens zo lang
geleden
Een der tekeningen, door
Susanne Reynolds voor
haar verhaal gemaakt.
Maak
meer rente
van Uw geld
Storten en
opnemen
ook per giro
rente
Folder op aanvraag verkrijgbaar
GEMAKKELIJK OPEISBAAR GEEN KOSTEN - GROTE SOLIDITEIT
N atuurreservaat
De Beer
Nieuwe mélange
Vers gemalen
Vacuum-in-pak
(Advertentie)
BANKIERS-
Advertentie)
NEDERLAND BOUWDE
EEN MILJOEN HUIZEN
Maar duizenden leven in
krotten.
PARANORMALE
GENEESKUNST
Wat is de waarde hiervan
ZEGELRINGEN
Zinrijk stempel zonder einde.
ELKE BABY EEN EIGEN
BUITENHUIS
Uniek idee van Groningse
arts.
DE ENE TULP IS DE
ANDERE NIET
Tips voor een luisterrijke
lentetuin.
EN NOG ZOVEEL ANDERE
GEZELLIGE VERHALEN.
Elke week vele mode- en
knippatronen; schoonheids-
en doktersrubriekhuishou
delijke voorlichting, recep
ten, kinderverzorging; ro
mantische verhalen en
reportages.
VERWEN U MET:
En niet zo heel lang geleden overleed
Susanna aan kanker aan de lever, in
het ziekenhuis, waarheen ze tenslotte
was overgebracht, omdat de pijnen, die
ze leed, ondraaglijk werden. Ze bloedde
uit neus en mond, haar lichaam zwol
op en het spreken viel haar steeds moei
lijker. Enkele maanden te voren was
ze een leuk, blond, levenslustig meisje
geweest met heldere blauwe ogen,
dat erg veel van de natuur en van die
ren hield. Ze had van haar vader vorig
jaar Kerstmis een pony gekregen, be
taald van moeizaam opgespaard geld.
Haar vader is nachtwaker in een muni
tiedepot.. De pony was wel een heel
grote uitgave voor hem. Maar bij zijn
huisje midden in het land lag een grote
weide en daar kon het dier grazen. Het
onderhoud zou niet zo duur zijn.
Susanna leerde de pony spoedig be
rijden en trok er mede door de streek
rond het afgelegen dorpje Slapton. Een
gehucht, dat niet eens op de kaart voor
komt. Twee honderd inwoners en een
klein kerkje, een schooltje en bewoners,
die midden in de natuur leven. Zó leef
den ook Reynolds en zijn vrouw en hun
twee kinderen, de elf-jarige Christopher
en de tien-jarige Susanna. De twe kin
deren waren onafscheidelijk. Susanna
ravotte als een jongen, klom in bomen
en liep met de jongens om het hardst.
Maar ze verzorgde tevens met grote
toewijding de bloemen in de tuin. ze
plukte ze echter nooit. Bloemen móchten
niet geplukt worden, vond ze.
Een gewoon meisje, met meer fanta
sie dan de meeste meisjes en jongens.
Ze schreef af en toe een verhaaltje.
Meestal maakte ze het echter niet af.
Een intrige en een ontknoping waren
te moeilijk voor haar Voor de rest
was ze net als de anderen. Alleen op
school wist de onderwijzeres, dat Su
sanna een bijzonder fijngevoelig kind
was, ontvankelijk voor indrukken en
met een bijna te ver gedreven liefde
voor de dieren. Alles, wat aan honden
en katten over het land eenzaam rond
zwierf, werd door haar mee naar huis
genomen en ze verzorgde ze, tot ze er
ergens een goed tehuis voor gevonden
had.
Het witte huisje en de tuin waren groot
genoeg, om telkens weer extra bewo-
ners te herhergen. Sommige bleven
voor altijd
Het is misschien wel deze dierenliefde
waardoor Susanna het hart der flegma
tieke Engelsen veroverd heeft. Maar
toch, wat Helen Green.'haar onderwij
zeres in het voorwoord voor „De pony,
die met Kerstmis kwam" schreef over
haar intelligentste en vlijtigste leer
linge zal grotelijks bijgedragen hebben
tot het enorme succes van een verhaal
tje, bestemd voor kinderen, maar dat
door volwassenen met ontroering gele
zen wordt. Engelsen zijn grote dieren
liefhebbers.
„Ik schrijf verhaaltjes", zei Susanna
altijd, „omdat bijna alle kinderboeken
voor ons kinderen zo moeilijk te lezen
zijn. Ze worden door volwassen mensen
geschreven, die de dingen niet zo zien,
zoals wij ze zien. We begrijpen hen lang
niet altijd. „Zoals gezegd, het schrijven
van een echt verhaal viel haar nog te
zwaar. In zoverre was Susanna niet zulk
een wonderkind als de negen-jarige, die
ten onzent voor de televisie werd geïn
troduceerd, maar wiens ouders zo ver
standig waren, hem er niet voor te la
ten optreden, teneinde te voorkomen,
dat hij uit zijn geestelijk evenwicht we
gebracht.
Susanna Reynold heeft het verhaal
van de pony. die met Kerstmis kwam op
haar ziekbed in het ziekenhuis geschre
ven, dat ook haar sterfbed werd. De
medici vertelden haar ouders, het kind
misschien door een operatie te kunnen
redden, doch dat de kans op een mis
lukking heel groot was. De kanker in
de lever was dusdanig toegenomen, ^dat
een genezing door een langdurige be
handeling uitgesloten moest worden ge
acht. Ze gaven hierna hun toestemming
tot een operatie, er het beste van hopend
en tevens, omdat ze het kind niet langer
zo konden zien lijden.
Dit was in september 1961. Susanna
maakte nog enkele tekeningen voor
haar verhaal en droeg het aan haar 20
medeleerlingen in de school op. Ze on
derging de operatie en overleefde deze.
doch het ingrijpen was tevergeefs ge
weest. Met Kerstmis stuurde ze het
verhaal met de tekeningen naar haar
onderwijzeres. De kinderen zonden haar
brieven en kaarten met een „Happy
Christmas". Ze maakte nog een Zalig
Kerstfeest mede, ofschoon ze steeds
meer verzwakte. Enkele maanden later
gaf ze de geest, op 2 februari van dit
Jaar
Miss Helen Green schreef naar het In
stituut voor Kankeronderzoek te Londen
over haar leerlingetje, vragend, of het
misschien mogelijk zou zijn, het verhaal
van Susanna Reynolds te publiceren en
ten bate van het Kankerfonds te doen
verkopen. Men ging er toe over, met
aanvankelijk een kleine oplaag. Echter,
de belangstelling van de zijde van het
publiek groeide als het ware elke dag
en in een paar maanden tijd waren er
tien duizend exemplaren verkocht!
Susanna Reynolds werd op de kleine
begraafplaats van het dorpje Slapton
begraven. De leerlingen plantten tal van
bloemen op en rond het graf en onder
houden ze met grote toewijding. Haar
onderwijzeres, die aan het verhaal van
de pony, die met Kerstmis kwam, een
slot maakte, waarvan ze meent, dat
Susanna het óók goed zou hebben ge
vonden, is van plan, het elk jaar op
school met Kerstmis in alle klassen
voor te lezen. Ze zal er dit jaar al mee
beginnen
K, H.
Amsterdam, Herengracht 199-201,
Telefoon (020) 248486,
Postgiro: 3656, Gemeentegiro A 13656
's-Hcrtogenbosch, H.Steenweg 27-31,tel. 22321, giro 1117570
Eindhoven, Keizersgracht 17, tel. 27442, giro 1130570
Tilburg, Stationstraat 17, tel. 30300, giro 1140570
LONDEN, 17 okt. (UPI, Reuter)
In een ziekenhuis alhier is maandag op
78-jarige leeftijd overleden de Grieks-
Orthodoxe aartsbisschop Athenagoras,
metropoliet van Thyateira. Hij was het
hoofd van de Grieks-Orthodoxe Kerk in
West- en Midden-Europa; zijn zetel om
vatte het gebied van de Noordpool
tot de Afrikaanse noordkust en van
Spanje tot het IJzeren Gordijn. Sinds
1951 verbleef hij te Londen. Daarvoor
was h(j bisschop van Boston en metro
poliet van Philadelphia.
Advertentie)
Den HAAG. Op het bureau van de
Stichting Vriendschapsband Lapland
Nederland arriveerde gisteren een
verrassend telegram. Vertaald uit het
Laps luidde dit: „Na eeuwen bibbe
ren eindelijk koude overwonnen
stuur meer wonderdekens wij
Ik;talen met rendierhuiden."
Het bleek een dringend verzoek te
zijn om méér 'draion' Good Night
dekens, waarvan de Stichting de
Lappenleider bij zijn bezoek aan ons
land een exemplaar ten geschenke
had gegevenMerkwaardig ver
haal? U zult het onmiddellijk ge
loven als u zelf eenmaal onder een
'draion' Good Night deken geslapen
hebt. Wat een ongekende, weelderige
warmte. En daarbij: wat een licht
heid en zachtheid! Bovendien: geen
gekriebel meer! Kóóp zo'n deken,
vervaardigd uit Bayers beroemde
textielvezel (in vele prachtige kleu
ren) en ga béter slapen!
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, 17 okt. Een op de Pa
rijse redactiebureaus ontvangen mis
sive, die de handtekening draagt van
de beruchte ex-kolonel Argoud, bevat
de mededeling dat het executief comi
té van de „Nationale Verzetsraad"
(alias de O.A.S.), hangende de uitslag
van de volksuitspraak van 28 oktober
a.s., besloten heeft de „operaties, be
stemd om generaal De Gaulle physiek
uit de weg te ruimen, op te schorten".
Hieraan wordt toegevoegd, dat de
Verzetsraad „zich de hervatting voor
behoudt van de maatregelen tot be
ëindiging van de tirannie indien, als
gevolg van de door de bewindhebbers
georganiseerde talrijke pressies en
knoeierijen, de volkswil wordt afgebo.
gen of beroofd van de beslissing
(„neen"-zeggen, natuurlijk), die het
volk niet zal nalaten met onmetelijke
meerderheid te nemen".
De liberale „Monde" tekent bij
deze voor zichzelf sprekende tekst
aan, dat dit een op het kiezerscorps
gepleegde chantage temeer betekent,
dit keer komend van de zijde van
de O.A.S. Waarbij in de ogen van
de „Monde" de andere chantage
natuurlek gepleegd wordt door presi
dent De Gaulle met zijn dreigement
dat hij zal aftreden, indien de uitslag
van het referendum negatief is. Het
komt ons echter voor dat men van
de „chantage" van de O.A.S, op
goede gronden vermoeden mag, dat
deze eerder geëigend zal zijn welfa-
(Van onze medische medewerker)
In de oorlogsjaren kan
het briefje van de dok
ter wonderen werken.
De meeste artsen had
den in d;e tijd weinig
scrupules bij het schrij
ven van een zogenaam
de geneeskundige ver
klaring en er werd op
grote schaal gebruik van
femaakt. Het was een
ulpmidde! in de strijd
tegen de bezetter. Onder
de belangrijkste succes
sen kunnen wij rekenen dat menig
een er met een verklaring van zijn
dokter in is geslaagd uit de handen
van de vijand te blijven.
Na de bevrijding moest de situatie
opnieuw bezien worden. Vanzelfspre
kend kon niet verwacht worden dat
aanstonds weer strenge maatstaven
zouden worden aangelegd voor het
verstrekken van een geneeskundige
verklaring. Het onafzienbare woning
tekort en de langdurige voedselschaar
ste maakten het trouwens voor de hand
liggend de arts in te schakelen bij
woning, voedsel en kleding-distributie.
Waarom niet zou men zeggen en op
pervlakkig bezien lijken daaraan wei-
nij nadelen verbonden. Er zijn echter
wel degelijk bezwaren, zeker niet in
de eerste plaats omwille van de toch
al zo talrijke administratieve beslom
meringen van de medicus.
De moeilijkheid betreft het ambtsge
heim van de medicus dat in het ge
drang komt. Wanneer een arts een ver
klaring schrijft waarin hij aan derden
mededelingen doet over een door hem
behandelde patiënt loopt hij het risico
zijn ambtsgeheim te verbreken en bo
vendien de intieme vertrouwensrelatie
arts-patiënt aan te tasten.
Reeds in de eerste jaren van de Ko
ninklijke Maatschappij tot Bevorde
ring der Geneeskunst is dit probleem
gesteld en in de loop der jaren is het
periodiek aan de orde gekomen tot
dat na de verwarring van de oorlog
in 1945 een nadere bezinning dringend
nodig was. Het kostbare goed van
het beroepsgeheim moest weer scherp
gesteld worden terwijl de waarde van
het doktersattest niet mocht devalu
eren.
De Maatschappij voor Geneeskunst
is er na de nodige strubbelingen in '49 in
geslaagd een besluit uit te vaardigen
waarin aan de bij haar aangesloten
artsen gedetailleerde voorschriften
werden gegeven inzake het verstrek
ken van geneeskundige verklaringen.
In 1959 is het geheel nog eens bijge
schaafd,
Omdat de inhoud ook voor niet-
medici („instellingen") van belang
kan zijn is het als het zogenaamde
groene boekje (bijna 100 bladzijden!)
verkrijgbaar gesteld bij het bureau
van de maatschappij. Bijna dagelijks
ervaart de medicus practicus dat tal
rijke niet medici (zowel patiënten als
„instellingen") slechts een vaag idee
of in het geheel geen benul hebben
van de regels waaraan de behande
lend geneesheer zich in tegenstelling
tot de controlerend geneesheer
heeft te houden.
Als eerste en voornaamste regel getdt
het reeds genoemde beroepsgeheim
dat door het wetboek van strafrecht
(art. 272) wordt gesanctioneerd. Wan
neer in bepaalde gevallen een uitzon
dering op deze regel moet worden ge
maakt zal de arts toestemming res
pectievelijk machtiging van de patiënt
vragen in verband met zijn eigen ge
weten maar ook met het oog op de
mogelijkheid dat door zijn verklaring
„het belang van de patiënt (of wal
deze voor zijn belang houdt) er door
geschaad zou kunnen worden".
Omgekeerd betekent een gegeven
machtiging niet dat de behandelend
arts dan verplicht is een verklaring
te geven. Deze zal een verklaring met
name weigeren als hij vindt dat zijn
beroepsgeheim zonder dringende nood
zaak geschonden zou moeten worden.
Het is begrijpelijk dat gemakkelijk
précaire situaties kunnen ontstaan
wanneer een patiënt vraagt om een
verklaring waarvoor de arts onvoldoen
de termen aanwezig acht of waartoe
hij zich incompetent acht. Hij moet
tenslotte ook nog rekening houden met
het algemeen belang.
Een bekend voorbeeld van een ver
klaring die de behandelend genees
heer in het algemeen niet mag ver
strekken is net briefje voor een betere
woning.
In een tijd van schaarste moeten er
zijn de waarheid geweld aan te doen
om hun doel te bereiken.
De functie van controlerend ge
neesheer houdt verband met de
soms geringe arbeidslust van een
deel der werknemers. Deze niet al
tijd gewaardeerde figuur staat in
dienst van werkgever of ziektever
zekering. Tussen hem en de patiënt
bestaat niet de vertrouwensrelatie
als tussen behandelend arts en pa
tiënt. De huisarts mag de werkge
ver niet inlichten over ziekte of ge
nezing van zijn patiënt. De controle
rend geneesheer staat vrij tegen
over de patiënt, hij kan derhal
ve zonder gewetensbezwaar een
oordeel uitspreken over de ar-
beidsgeschiktheld. De patiënt weet
waar hij aan toe is. De controle
rend geneesheer zou overbodig zijn
als de mens niet tot het kwade ge
neigd was. H|j dient ter bescher
ming van werkgever èn gemeen-
instanties zijn die er voon zorgen dat
de schaarse artikelen in casu wonin
gen zo rechtvaardig mogelijk worden
verdeeld. Een huisvestingsbureau heeft
een overzicht van de woningzoekenden
en de beschikbare woningen. Vooral
in de grote gemeenten is de medicus
practicus hiermee niet op de hoogte
en dus niet staat een voorrang aan te
wijzen.
In sommige gemeenten heeft men
voor medisch urgente gevallen een
niet onelegante oplossing gevonden
door een centrale figuur, bijvoor
beeld een arts van de G.G.D. een
oordeel over dergelijke gevallen te
laten geven. Deze is onpartijdig en
kan zo nodig vertrouwelijk inlichtin
gen vragen aan de behandelend ge
neesheer. Voorts kan een maat
schappelijk werkster worden inge
schakeld om de situatie ter plaatse
te beoordelen (bijvoorbeeld hoge
trappen, vochtigheid). De ervaring
leert dat dit systeem bevredigend
werkt.
Een ander bezwaar tegen het ver
strekken van briefjes door de be
handelend arts is nog dat de patiënt
die zijn arts (huisarts of specialist)
om een briefje vraagt waarmee hij
een of ander voordeel hoopt te berei
ken hoe gerechtvaardigd dit ver
langen ook is op zijn minst on
willekeurig zijn zaak eenzijdig zal be
lichten. En zal de arts die zijn pa
tiënt graag wil helpen voldoende ob
jectief zijn? Wanneer een patiënt zijn
arts raadpleegt over een ziekte spelen
dergelijke factoren geen rol en loopt
de vertrouwensrelatie arts-patiënt geen
gevaar. De onverkwikkelijke situatie,
waarin een patiënt zijn dokter onder
druk probeert te zetten om zijn briefje
te verkrijgen, laat ik buiten beschou
wing. Hiervan is geen sprake wan
neer een arts die geen binding heeft
met de patiënt een oordeel of advies
moet geven aan een instantie waar
van de patiënt iets gedaan wil krijgen
Dat de gemeenschap resp. instel
lingen in bepaalde gevallen waar de
gezondheid in het geding is behoefte
hebben aan een medische verklaring
ligt voor de hand. Een rechtvaardige
verdeling van een schaars goed bij
voorbeeld is in ons aller belang. Bo
vendien zijn er nu eenmaal mensen
die afgezien van de genoemde subjec
tieve kijk op hun eigen zaak, geneigd
schap (het ziektegeld moet ergens
vandaan komen) maar ook van het
individu zelf (ledigheid is des dui
vels oor kussen).
De keuringsarts heeft tot taak om
op verzoek van een aanstaande werk
gever, pensioenfonds of verrekenings
maatschappij (in wier dienst hij dan
tijdelijk is) een onderzoek naar de ge
zondheidstoestand van iemand in te
stellen. Een behandelend arts (huis
arts of specialist) mag een dergelijke
keuring niet verrichten. Als een keu
ringsarts iemand afkeurt wordt de
vertrouwensrelatie huisarts-patiënt
niet aangetast. Bovendien is de keu
ringsarts op de hoogte van de eisen
die worden gesteld in het te kiezen
beroep. Aan een piloot of treinbestuur
der worden andere eisen gesteld dan
aan een boekhouder. Een keuring voor
een bepaalde functie door een keurings
arts is wel bedoeld als selectie voor
de werkgever maar kan in feite ook
in het belang van de patiënt zijn om
dat een eventuele ongeschiktheidsver
klaring niet inslui' datd. gekeurde ook
voor ander werk ongeschikt zou zijn.
Het kan iemand aldus op de goede
weg helpen. De controlerend of keu
rend arts zal aan de werkgever of in
stantie waarvoor hij werkt geen me
dische gegevens verstrekken maar
zich beperken tot een beantwoorden
van de algemene vraagstelling: ar
beidsgeschikt ja of neen, en voor een
verzekering: gezond respectievelijk
normaal of verhoogd risico.
Er blijft nog een aantal gevallen
waarin de behandelend geneesheer geen
verklaring mag afgeven en ook geen
controlerend geneesheer wordt aange
wezen om de eenvoudige reden dat
de betreffende Instantie geen controle
rend geneesheer heeft en/of geen be
lang heeft bil een controle. Dan kan
via de huisarts de afdelingsvertrou
wensarts worden ingeschakeld.
De Maatschappij voor Geneeskunst
is verdeeld in afdslirgen (districten).
Elke afdeling heeft een eigen bestuur
dat een of meer vertrouwensartsen
aanwijst. Voorbeeld: wanneer iemand
als getuige of verdachte voor de rech
ter moet verschijnen en door ziekte
of anderszins verhinderd is kan hem
dit veel last bezorgen. In zo'n geval
mag de huisarts geen verklaring af
geven en moet de afdelingsvertrou
wensarts ingeschakeld worden.
S.
laars tussen „ja" en „neen" in de
richting van „ja", dus van De GauUe,
te sturen.
De „Monde" maakt ook gewag van
een door de pers ontvangen tweede
missive van de Verzetsraad. Wat deze
missive behelst lijkt in tegenspraak
met de strekking van de eerstgenoem
de. Het heet daarin, dat de Verzets
raad voor het referendum geen be
langstelling heeft. „Dat de keus moet
gaan tussen De Gaulle en de partijen
is een vals dilemma. Wij zullen in
deze twist niet tussenbeide komen."
Aangezien de juiste interpretatie van
deze afwijzing ongetwijfeld is, dat de
„Nationale Verzetsraad" zijn eigen
oplossing bij de hand heeft: te weten
noch De Gaulle, noch de partijen,
maar de O.A.S., is het heel aanneme
lijk dat ook deze verklaring bij het re
ferendum De Gaulle in de kaart zal
spelen. Zulks dan bij die kiezers, die
van een overwinning van „de partijen"
en dus van een heengaan van De
GaulJe slechts een chaos duchten, die
de O.A.S. de beste gelegenheid zou
verschaffen om haar slag te slaan.
Hier staat tegenover dat overtuigde
O.A.S.-sympathisanten onder de kie
zers geen aanmoediging meer nodig
hadden om een ,,neen"-stem uit te
brengen, in de hoop dat het eerste
resultaat van een negatieve uitslag
juist de bedoelde chaos zal zijn.
fn het raam van de sinds maandag
officieel geopende campagne voor het
referendum zal generaal De GauUe nog
tweemaal optreden voor de Franse
radio en televisie, een eerste maal
aan de vooravond van het referendum
om zodoende het laatste woord te heb
ben. Daartussen zal dan als regerings
spreker ook eerste minister Pompidou
zich doen zien en horen. De vijf voor
naamste oppositie-partijen (onafhanke-
1 ijken en boeren, MRP, radicaal-socia
listen, S.F.I.O. en de communistische
partij) hebben ieder acht minuten zend-
tijd gekregen.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 17 okt. Minister Van
Aartsen is van mening dat de industrie
terreinen op het natuurreservaat De
Beer voldoende ruimte openlaten voor
werken aan de nieuwe havenmond ook
wanneer op dit gebied beslag zou wor
den gelegd voor de oprichting van een
nieuw hoogoventerreln.
Hij zegt dat, ook al is nog niet pre
cies bekend hoeveel terrein de nieuwe
havenmond zal opeisen, er niettemin
rekening gehouden is met een maxi
mum behoefte die door deze werken
zal worden gevergd. Aldus blijkt uit het
antwoord van de regering naar aanlei
ding van vragen van het socialistische
Kamerlid de heer Westerhout. Het na
tuurreservaat De Beer kan in ieder ge
val niet worden gehandhaafd, zo wordt
gezegd.
De regering wil de gronden van De
Beer aan de gemeente Rotterdam over
dragen. Alvorens echter tot verkoop
over te gaan, zal de vaste commissie
van de rijksdienst voor hat nationale
plan advies uitbrengen over de zuidelij
ke grens van deze gronden. Deze ad
viezen zijn er nog niet.
tfiii
HAMBURG, 17 okt. (UPI) V
gewezen onde;
Dusenschön, een gewezen on®eL,"n)P
mandant van het concentratie»®^
Fuhlsbüttel in Hamburg, is g's jjit
vrijgesproken van de beschuldiging» tf-
hij een Joodse kampbewoner jarige
53-J* hf
de
moord heeft gedreven. De
Dusenschön stond terecht op "Lap»
schuldiging dat hij dr. Fritz Sel» ej
X litiek redacteur van de
Volksbote, had gemarteld tot ',eL
waarop deze zich in 1933 in Fuhlso
het leven benam.
De zaak was voornamelijk ge
op het dagboek van dr. Solmitz.
weduwe Caroline thans in Philade'L^,
woont. In dit dagboek beschrijft aI)t
mitz hoe hij door een eerste lu'te:v,Ö1'
van de SS werd gemarteld. Dusense,^
was op dat moment de enige SS-'U
mant in Fuhlsbüttel.
Bij het formuleren van het vonnis „j
de president, dat de rechtbank Lj
gemakkelijk tot de vrijspraak
kunnen komen. De bewijsvoering
dens het proces heeft volgens de P' jji
dent aangetoond, dat de beklaagd®
veel gevallen de gevangenen licna'
lijk letsel heeft toegebracht
schuldig is aan afpersing. je
„Maar deze vergrijpen", aldus
president, „vallen jammer genoeg
der de verjaringswet". Hij gaf te
nen dat een gevoelige straf op
plaats zou zijn geweest. jp
„Hoe kunnen we na dertig jaar (t
vervolgde de president, „bewijzen
de beklaagde op dat tijdstip voo1*
mens was te doen en of hij zijn da
met zorg overwoog om tot een a,
paald doel te geraken? Hoewel &e, 0?
spraak bij veel mensen afkeer za
roepen en het Hof en de jury
afkeer kunnen begrijpen, heeft
een man als Dusenschön recht op jji
behandeling volgens de normen, di®
een rechtsstaat gelden."
TILBURG, 17 okt. Door nog Er
kende oorzaak is de 47-jarige scO® 0p
rijder C. D. J. Bertens gisteravon"^
de weg Tilburg-Kaatsheuvel tegen eji
tegemoetkomende autobus gereden
ernstig gewond geraakt. Enkele
na aankomst in het St. Elisabethzie j.
huis is hjj aan zijn verwondingen 0
leden.
(Advertentie)
HOHNE, 17 okt. Tijdens de oefenin
gen te velde, die op het ogenblik te Hoh
ne in Duitsland worden gehouden, is
gebleken, dat de rubber rupsbanden
waarmee tanks van enkele onderdelen
zijn uitgerust, in het terrein niet vol
doen. De rupsbanden doen het uitste
kend op de weg, maar in het terrein
is gebleken, dat er beschadigingen op
treden bij de spanwielen van de tanks.
Er zijn enkele deskundigen uit Nederland
gearriveerd, die zullen nagaan of de
gebreken, die aan de dag treden op
eenvoudige wijze zijn te verheipen. In
afwachting van de uitslag van dit on
derzoek worden twee eskadrons tanks
op het ogenblik niet gebruikt.
Inmiddels heeft de commandant van
de vierde divisie opdracht gegeven met
spoed stalen rupsbanden voor de tanks
uit Nederland naar Hohne over te bren
gen, opdat de tanks in ieder geval de
volgende week te houden oefeningen op
brigadeniveau kunnen meemaken.
In een onderhoud, dat de comman
dant van de vierde divisie, generaal-
majoor Heimei gistermiddag had met
enkele Nederlandse journalisten, die in
Hohne verblijven, sprak hij zijn grote
voldoening uit over het feit, dat het nu
voor de eerste maal mogelijk is geble-
ve]ie
ken met een volledige divisie te r
te oefenen. De vierde divisie, die cpt
maal in ons land verdeeld over <je
plaatsen is gelegerd, heeft nu voWRgji-
gelegenheid als eenheid op te tre"^
Generaal Heimei acht deze oete'0r
vooral ook voor de logistieke <veieV®'
gende) eenheden van de onder zijn n
staande divisie van groot belang-
de mogelijkheden, die het oefenteri ar
biedt is de generaal zeer tevreden.
zijn mening is Hohne een van de tt> ,e(
ste oefenterreinen van Europa, ^9^
nog en meer mogelijkheden biedend
La Courtine. Over de totdusverre ge
houden oefeningen toonde de heer
mei zich bijzonder tevreden.
Gisteren werd een deel van het
terrein bestookt met een „atoord? e$
naat". 150 liter benzine, 4 kilo troty
35 liter afgewerkte olie, tezamen {j
bracht in een drum van tweehod'^e
liter, waren de bestanddelen
zeer realistisch de explosie van v
een granaat was nagebootst. \a!;, e?
mannen van een compagnie pionier ,c(i
een compagnie commando's, die ej,
diep hadden ingegraven, heeft een
zo vermeldt het draaiboek van de »f
ning, de explosie van het a-wapen o
leefd.
