Naar verplichte inenting
tegen hondsdolheid?
Reeds vijftig bekeuringen
tvegem niet-muilkorven
cm
Yom
Circusgebouw Scheveningen
zal worden afgebroken
Ir. Visser zal niet uit
beweging heenga
Zaak-Van der Putten nu
opnieuw in de Kamer?
eigen
sütm*
Receptie
Uitnemende jonge hoboïst
Diereneigmaars
zetten hun hond
op straat
Landbank wil nieuwe circus
sporthal aan Zwartepad
Hotel op Gevers
Deynootplein
Na uitspraak Centrale Raad van Beroep
Ambtenaar blijft
in proceszorgen
DrDjalal Abdoh
in Nederland
die,
Penningmeester
DeHunze" gevat
Voor en tegen van
persverslagen
rechtszaken
Ito
Han de Vries
ïtyee toi verduisterd
Mj Haagse Bijenkorf
NIEUW-ENGELAND
•«.O
Gesprek met regering
over V.N.-bestuur
in N.-Guinea
het nieuwe dagblad
VRIJDAG 2 NOVEMBER 1962
(Van een verslaggever)
AMSTERDAM, 2 nov. Gis-
tip6n ??eeH Amsterdamse poli-
vÜftig maal proces-veibaal
2.Pgemaakt tegen burgers, die
ctl met een ongemuükirfde
°nd op straat waagden. Feeds
nS tevoren was deze vergande
aatregel aangekondigd, :odat
Reuses van de zijde der eigeiaars
seen gehoop vonden. Men s er-
an overtuigd, dat er than vol-
ende muilkorven in de ïandel
Terwijl de laatste dagm geen
slopende hond meer gsigna-
werd kwamen gistecn plot
ting Veertig meldingen binnen
CT loslopende honden. De con-
JUsie dat vele „dierenvrienden"
k ,0e zijn overgegaan lun hond
u'ten de deur te zettn schijnt
8efechtvaardigd.
'lde straf geëist tegen
che) controleur
Witte hondje
n extra AGIO tractatie
SIMBA
OVERJASSEN
Zo licht van gewicht
het enige wat U voelt is
dat Ugoed gekleed bent!
O.a. in de modellen
Santiago en Cooper
178.- tot 3Ü8.-
In mohair, gevoerd
met wollen plaid 248-
Rodex coats
koningsplein
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 2 nov. De uit
spraak van de centrale raad van
beroep in de zaak-Van der Putten,
waarbij het hem door minister
Visser gegeven ontslag is nietig
verklaard, is voor de bewindsman
geen aanleiding uit eigen bewe
ging af te treden. Dit heeft een
officiële woordvoerder van het
departement van Defensie gister
avond desgevraagd meegedeeld.
Biltere woorden
Klacht tegen krant
cOqÖ
Go
't helpt en 't is lekker
.5
dien5!, "af
b?® Amsterdamse afdellg van de
(trJfnbeschermi,,K bericl, dat een
on 'aantal honden in paiek en vaak
üL "Msdadige wijze wort afgemaakt.
ga ®cht het muilkorveneen te verre-
v0n» j maatregel en bcendien fataal
Wf* 6 h°n(lpn en hun igenaars. Men
j>f *f de minister van .andbouw tele-
So»f om intrekking van het muil-
h,e"Keb°d gevraagd, bvendien heeft
.°w medewerking erzocht bij het
<W eren van alle Aisterdamse hon-
fli",en katten. Dit vvodt de meest ra-
la 6 methode genomd om het ge-
fcw» Van hondsdolhei spoedig te be
ften.
inspt^wv.
Spurge Dienst te Harlem, dr. H. H
inspecteur van de Veeartsenij-
iph ge Dienst te Harlem, dr. H. H.
stiu. en, heeft het geschrijf en het
tip n van telegrarmen aan ïnstan-
in om de uitgevardigde bepalingen
vi„te trekken of te erzachten" streng
tii^rdeeld. Hij ded dit gistermorgen
JQens een persconlrentie op het Am-
asT.amse stadhuis waar een groot
hpili bestrijders -an de hondsdol-
tQpu b'ieen waren, tij noemde het ver-
0»®^ om het muilorven van honden
on|edaan te make „onverstandig en
tf^tnpathiek", temeer daar de doel-
T/'endheid van e genomen maatre-
hit ervaringei elders iS; gebleken.
0nf acties sturen .ijns inziens aan op
to en van df wet. Dr. Scholten
Cvnde zich penals de Dierenbe-
hp,erming eei fel voorstander van
Preventief innten van de dieren.
Inmiddels hee de minister van
((."dliouw, mr. I G. M. Marijnen, me-
namens de ninister van Volksge-
Ci 'heid, op soriftelijke vragen van
Iweede-Karerlld mej. Ten Broec-
h® Hoekstra (VD) geantwoord, dat
K inenten vai honden en katten in
&e<len waar londsdolheid is gecon-
t&'perd zal wrden „gepropageerd
otters van hnden en katten in de
fige gebiedt) zal inenting worden
""^geraden".
maatregein moeten ?cbteT,„v°T!r
Sericht zijn p het verminderen van
(Avertentie)
,1 bj v (Van 'nZe Ha8gSe reTegen' de
HAAG, 1 nov. de
;V ?'arige lief-controleur (lie op
.1 jü,« Bijenkorf te Den Ha'phonderd-
Si^'van 'üt jaar ruim tw istenten
'J gulden met «Jn _„en, doch
"Ij de h»nk moest brengeen en
"tet het hele bedrag «®i(i_Holland
^auerwa,de reis door Z justitie
?ij ,,kt«, heeft de officier jer
fo|i 6 Haagse rechtbank, n®**ttaen met
o'kèkeen ..rraf van öeBtJee voorwaar-
?6litu geelst, waarvan twee jaar
Jh Tm et een proeftijd va reclas-
hg t,>e«chtstenlng v
h^hoo eis werd gesteld' "anT'juffr0UW
4°r van de presidente, vast te
U^an Minkenhof, was k?T.erd toere-
fetiir,' dat de man vermin wor(jen.
Hij gsvatbaar kan jng Seen
Tn>n voor de verduist Qf zocht
hl hetring geven. Mr. verband
vjet verhoor nog wei ei werg
Nt fe't, dat de man ]rinar een
?an kon. Hij was nog gjjenkorf,
K aahr.in dienst Tf de politie had
daarvoor bij de
'Opraak 15 november-
de grenscontrole belaste
is nog eens nadrukkelijk
beten en het lokaliseren van het kwaad.
Vandaar dat men is overgegaan tot
het verplicht stellen van muilkorven,
hei verbod om honden buiten Amster
dam te brengen en een landelijk ver
bod om keuringen, tentoonstellingen en
verkopingen van honden te houden.
Het treffen van maatregelen tegen
zwerfkatter. is nog in studie.
De me4
ambtenaren
gewezen op de noodzaak van een strin
gente controle op de certificaten, die
vereist zijn bij de in- en uitvoer van
honden en katten.
Dr. H. Scholten verklaarde, dat de
vaccinatie van honden in Amsterdam
en de rest van Noordholland nog
niet verplicht kan worden gesteld
daar er een gebrek is aan vaccin.
Binnen enkele weken zal er voldoen
de aanwezig zijn. Of dan tot ver-
plichtstelling van vaccinatie zal wor
den overgegaan is afhankelijk van
de verspreiding van de ziekte.
Inmiddels zijn alle 21 slachtoffers,
die het dolle, witte hondje op 27 juli
tijdens zijn zwerftocht door Amster
dam heeft gemaakt, bekend. Allen ook
zijn gevaccineerd, met uitzondering
van één man, die weigerde. De her
komst van het dier heeft men nog
steeds niet kunnen achterhalen. Vol
gens dr. Scholten moet het dier uit het
buitenland gekomen zijn. In totaal
heeft de GGD met 750 mensen te ma
ken gehad, die door een hond, kat of
muis gebeten waren. Vierhonderd van
hen moesten worden ingeënt. Bij 150
van hen kon de behandeling tussen
tijds worden gestaakt, daar was ko
men vast te staan, dat zij door een
volkomen gezond dier waren gebeten.
De enige kat, waarvan men tot he
den heeft kunnen vaststellen, dat zij
aan hondsdolheid leed, is het beest, dat
men op de Amsterdamse Reijnier Vin-
keleskade heeft gevangen, nadat het
eerst een slachtoffer had gemaakt.
Het schijnt bijzonder moeilijk wette
lijke maatregelen te treffen tegen kat
ten. De heer A. Veldhoven, bacterio
loog van het Rotterdamse Seruminsti
tuut, sprak tijdens de persconferentie
zijn verontrusting erover uit. „Veel
meer nog dan honden vormen de kat
ten een gevaar bij de verspreiding van
rabies. Zij komen in veel groter aan
tal voor, zijn nauwelijks te controle
ren, worden bij rabies bijzonder agres
sief en kunnen zowel krabben als bij
ten. Bovendien beschouwen de honds
dolle katten het menselijk gezicht als
een geliefd krabobject. Verwondingen
aan het gezicht zijn bij hondsdolheid
bijzonder gevaarlijk", aldus de heer
Velthoven.
Inspecteur M. J. Kok, chef van de
Amsterdamse politiehondenbrigade
deelde mee, dat er op het ogenblik
nog ruim honderd honden, waarvan
vast staat, dat zij mensen hebben ge
beten, worden gezocht. Speciaal de op
sporing van twintig van deze dieren
wordt van groot belang geacht. De
mensen, die door deze nog onbekende
honden zijn gelieten, kunnen namelijk
de vaccinatie bijzonder moeilijk ver
dragen. Men verzoekt daarom drin
gend hondeneigenaars, die weten dat
hun dier iemanil heeft geheten, zich
in verbinding te stellen met de GGD
of met de politie.
Advertentie)
Advertentie
MCiSTDttO
AMSTERDAM
ROTTERDAM
KORTE HOOGSTR
EINDHOVEN
RECHTESTRAAT 29 - 33
i2 06 04 2
(Van onze Haagse redactie)
DEN IIAAG, 2 nov. Er zijn plan
nen om het circusgebouw aan het Sche-
veningse Gevers Deynootplein af te
breken. Het voor Nederland unieke
bouwsel is eigendom van de Exploita
tie Maatschappij Scheveningen, waar
van onlangs, zoals bekend, de aande
len in handen zijn gekomen van de
Landbank n.v. De E.M.S. vindt, dat het
circusgebouw op te kostbare grond
staat om geen verandering te brengen
in de huidige situatie, die erop neer
komt, dat het gebouw slechts enkele
weken zijn eigenlijke bestemming heeft
en dat het de rest van het jaar ge
bruikt wordt als een soort „luxe pak
huis", waar onder meer de tenen
strandstoelen worden opgeslagen.
De ambitieuze Landbank is er niet
de maatschappij voor iets af te bre
ken, zonder er iets anders voor in
de plaats te stellen. Er zijn plannen
om ter vervanging een groot gebouw
neer te zetten aan het Zwartepad,
het verlengde van de Scheveningse
Boulevard. Dit gebouw zou ingericht
worden als sporthal de eerste die
Den Haag dan heeft en 's zomers
zou het dienst kunnen doen als cir
cusgebouw. De grond, die vrij komt
aan het Gevers Deynootplein, zou dan
kunnen worden benut voor een renda
beler bebouwing, bijvoorbeeld een
hotel, kantoor of vermaakscentrum.
Landbank nog E.M.S. is bereid na
dere bijzonderheden over het project te
verschaffen. Men legt er de nadruk
op, dat er nog geen definitieve plan
nen zijn. Wel is aan het architectenbu
reau Van der Broek en Bakema op
dracht gegeven de eerste gedachten
over het nieuwe gebouw aan het Zwar
tepad op papier te zetten.
Het bericht, dat het Scheveningse cir
cusgebouw tegen de grond gaat, zal
vooral bij vele Hagenaars herinnerin
gen wakker maken aan hun jeugd, om
dat zjj er toen ongetwijfeld mooie uren
hebben doorgebracht. De beroemdste
circussen zijn er opgetreden in steeds
gigantischer voorstellingen. Althoff is er
geweest. Hagenbeek, Friedlander en
Sarrasani. Na de oorlog bracht alleen
circus Strassburger er traditiegetrouw
zijn zomervoorstellingen; overigens was
er nauwelijks emplooi voor het gebouw
te vinden.
Het gebouw is in 1904 geopend met
een galavoorstelling van het circus van
Albert Schumann, i Het was ook deze
circuskoning, die architect W. B. Lief
land bij de bouw heeft bijgestaan met
de onmisbare circensische adviezen.
Ir. Visser laat de beoordeling van
zijn beleid in deze kwestie kennelijk
verder over aan de Tweede Kamer.
Het is niet onmogelijk, dat deze reeds
langlopende kwestie, die verleden jaar
al tot verhitte debatten aanleiding gaf
en tot een ernstige controverse leidde
in de V.V.D., nu opnieuw aan de orde
zal worden gesteld, wellicht door een
interpellatie. De indertijd door de Ka
mer ingestelde commissie-Van Doorn,
die de zaak zou onderzoeken, was toen
sterk geremd, omdat de kwestie sub
judice was, een bezwaar dat nu is
vervallen. Op de uitspraak van de
centrale raad is geen beroep mogelijk.
De technisch hoofdambtenaar zelf
intussen, om wie het laatste jaar zoveel
te doen is geweest, verheugt zich in
een bijzondere belangstelling. Hij heeft
sinds de bekendmaking van de uitslag
van het geding, naar hij gisteravond
veelT°Tdrden ^'citaties ontvangen,
niet kent mensen, die hij in het geheel
stlïf'ifin'iifi beTen(I' welke volgende
nu verder sser in deze zaak
heeft hif ai v.nemen- Zoals bericht
hiid6laa titel ijk ajeu^ M^hgen^waa?
te werk TT burger-ambtenaar
De in in is ter, maar ook de heer Vin
der Putten, zullen ongetwiit'elil tvl' f
grote belangstelling hebben kennis^
nomen van de passage in het vonnis
van de centrale raad, waarin gezegd
wordt, dat de raad de mening van de
minister onderschrijft, dat de heer V d
Putten niet past in het ambtelijk appa
raat. Deze, en ook nog andere opmer
kingen, zijn voor de heer Van der
Putten bitter genoeg om zijn overwin
ning tot een niet-eclatante te maken
Anderzijds wordt door de raad opg«v
merkt, dat de heer Van der Putten
zijn werk goed heeft vervuld. Dit is
trouwens eerder ook al oens duidelijk
geworden: tweemaal is de heer Van
der Putten beloond door de Rijks
ideeënbus. Hoewel de kritische opmer
kingen in het vonnis over Van der
Putten kennelijk niet van belang wa
ren inzake het ontslag, zullen zjj beide
partijen wel te denken hebben ge
geven.
De heer Van der Putten is overigens
met deze .uitspraak van de centrale
raad geenszins uit alle processuele
zorgen. Zo is er nog steeds een reeds
lang slepende zaak in behandeling by
het ambtenarengerecht in Amsterdam.
Het gaat om een klacht van de heer
Van der Putten over een naar zijn
oordeel onrechtvaardige overplaatsing
van een controlerende technische func
tie in Amsterdam naar een volgens
deze ambtenaar zelf minder belang
rijke administratief-technische betrek
king in Nieuw Milligen. Verleden jaar
werd in deze zaak een onderzoek ge
last, dat nog steeds niet is afgesloten.
Bovendien zal de raadsman van de
heer Van der Putten vermoedelijk
weer de procedure op gang brengen
inzake de klacht bij de raad voor de
journalistiek, die hij indertijd heeft in
gediend tegen het Algemeen Dagblad.
Het was dit artikel, waardoor de ont
slagzaak is ontstaan. Het blad schreef
namelijk, dat de heer Van der Putten
gegevens had over officieren, die op
dat ogenblik nog in het leger waren
en die zich in het voormalige Neder
lands Indië zouden hebben schuldig
gemaakt aan collaboratie met de
vijand („hoogverraad") en andere on
regelmatigheden zouden hebben ge
pleegd. Het artikel wekte de indruk,
dat de gegevens ervoor rechtstreeks
aan Van der Putten waren ontleend,
wat deze direct ontkende. Het was
daarom, dat hij een klacht indiende.
Toen naar aanleiding van het artikel
de ontslagkwestie werd geboren de
minister vroeg zijn ambtenaar zijn be
schuldigingen waar te maken door
„man en paard" te noemen werd
de klacht op verzoek van de raadsman
van Van der Putten opgeschort. Hij
wilde niet het risico lopen dat deze
procedure de veel belangrijker ontslag
zaak zou doorkruisen.
Dan is er nog een derde zaak. Op
het ministerie berust nog een rapport,
h fde heer Van der Putten in juni
neeft doen verzenden, waarin melding
gemaakt wordt van een met name
genoemde voormalige sergeant-majoor
Ï5" j Yroegere K-N.I.L., die thans
adjudant is in het Nederlandse leger.
imat? zou zich in het voormalige
Nederlands Indië hebben schuldig ge-
maakt aan moorden, rampokpartiien
Pratie met de vijand. De adju-
heeft hierop een klacht ingediend
wegens smaad.
Een bijzonderheid was, dat geen enke
le kolom van het ronde gebouw het uit
zicht op de piste belemmerde. Er was
in de stallen plaats voor niet minder
dan 150 paarden. Alhoewel het brullen
van de leeuwen, het opklaterende ap
plaus en het knallen van de zweep ver
moedelijk de komende zomer nog wel
te horen zullen zijn, lijkt het eind toch
wel in zicht voor dit merkwaardigste
bouwsel van Scheveningen.
(Advertentie)
SUNIL
NEDERLANDS MEEST GEBRUIKTE WASMIDDEL
SCHIPHOL, 2 nov. Ten einde in
Den Haag overleg te plegen met de
Nederlandse regering is gistermiddag
de juist benoemde VN-bestuurder voor
Nieuw-Guinea, de uit Perzië stammen
de dr. Djalal Abdoh, uit New Vork op
Schiphol aangekomen. „Ik hoop met
beide regeringen overleg te plegen over
de gemeenschappelijke problemen tus
sen Nederland, Indonesië en de V.N."
zo zei hij op de luchthaven tijdens een
zeer kort onderhoud met pers, radio en
t.v.
Dr. Abdoh had gistermiddag in Den
Haag een gesprek van ruim een uur
met d'. minister van Buitenlandse Za
ken, mr. J. M. A. H. Luns. Vernomen
is. dat over de uitvoering van de Ne
derlands-Indonesische overeenkomst
over Nieuw-Guinea is gesproken. Daar
na heeft de koningin de V.N.-bestuurder
voor Nieuw-Guinea op Huis ten Bosch
In audiëntie ontvangen.
Morgenochtend reist dr. Abdoh door
naar Teheran, zijn eigenlijke domicilie,
waar hij het weekeinde zal doorbren
gen. Begin volgende week wil hij naar
Indonesië vertrekken en vermoedelijk
zal hij op 7 november in Djakarta arri
veren om daar met pres. Soekarno en an
dere vertegenwoordigers van de rege
ring van gedachten te wisselen voor
hü zich naar Nieuw-Guinea zal bege
ven.
(Advertentie)
RED BAND - ROOSENDAAL
GRONINGEN, 2 nov. De politie
heeft woensdagavond laat de voort
vluchtige penningmeester van de roei
vereniging „De Hunze" in het huis
van zijn ouders alhier gearresteerd.
De 32-jarige man verklaarde bij zijn
arrestatie, dat hij sinds zijn verdwij
ning in Parijs was geweest. Men had
aangenomen, dat hij naar Spanje was
gevlucht. De penningmeester, die van
beroep accountant is, zou 34.000 gul
den ten nadele van deze vereniging
nebben verduisterd. De vereniging
kwam hierdoor in grote financiële
moeilijkheden te verkeren en moest
grote leningen afsluiten.
UTRECHT, 2 nov. „Is het ter be
scherming van de verdachte gewenst,
dat de pers uit de rechtszaal geweerd
wordt of Is het voor een goede recht
spraak beter, dat de zittingen openbaar
zijn?" Deze vragen zijn de laatsle tijd
actueel geworden door een pnblikatie
van dr. E. Brongersma in het Neder
lands Tijdschrift voor Criminologie,
waarbij liU verklaarde tegenstander te
zijn van de aanwezigheid van pers en
publiek in de rechtszaal. Aan deze
kwestie heeft de Christelijke Reclasse-
ringsvereniging woensdagmiddag een
bijeenkomst gewijd, waarin allereerst
dr. Brongersma gelegenheid kreeg zijn
standpunt toe te lichten.
De heer Brongersma zei te betwij
felen of van de rechtbankverslagen
een preventieve werking uitgaat; hij
ziet hiermee eerder de nieuwsgierig
heid van het publiek bevredigd. Daar
aan mag zijns inziens niet het belang
van de verdachte en diens familie op
geofferd worden. Hij sprak over een
„zondebokkencultuur" en een dub
bele bestraffing van een verdachte,
omdat hetgeen hij misdreef publiek
bekend wordt.
Dr. Th. W. van Veen, hoofdredacteur
van Het Vrije Volk, antwoordde dit laat
ste wel te willen toegeven, maar zei
van oordeel te zijn, dat terwille ook
van de verdachte èn van de samenle
ving een strafproces openbaar behoort
te zijn. De verdachte weet, dat de rech
ter niet primair het goede met hem
voor heeft, maar er is om recht te
spreken. De inhoud van het strafrecht
moet een levend bezit van het volk
zijn en doordat de pers objectief weer
geeft, hetgeen zich in de rechtszaal af
speelt, kan het vertrouwen van het pu
bliek gewonnen worden.
De heer Van Veen zei zich wel te
kunnen voorstellen, dat het gewenst is
bepaalde intimiteiten omtrent de ver
dachte weg te laten, maar acht dit bij
een verstandig rechterlijk beleid door
medewerking van de pers zeer wel mo
gelijk. Hij pleitte bovendien voor een
uitspraak in een voor de verdachte be
grijpelijke taal. Een toelichting en mo
tivering zou in een besloten zitting ge
geven kunnen worden, waarna de uit
spraak in het openbaar herhaald wordt.
Prof. mr. A. I. Diepenhorst is de
opvatting toegedaan, dat misstanden
in de rechtspraak door publiciteit om
trent de proces-voering voorkomen wor
den. Enige beperking in de verslagen
zou zijns inziens echter wel gewenst
kunnen zijn en hij acht het billijk, dat
geen initialen gebruikt worden. Prof.
Diepenhorst bleek geen "oorstander te
zijn van het toelaten van radio en tele
visie in de rechtszaal.
Dezer dagen te gast ge
weest op een staande re
ceptie. Ik houd van staande
recepties. Meer dan van zit
tende. Mijn ervaring is na
melijk dat. wanneer wij met
zijn allen gaan zitten, er
toch weer gauw iemand de
neiging heeft op te staan,
om een woordje te zeggen. Verder zijn
staande recepties nooit zó staand of zij
noden wel tot enig lopen. En dat houdt
er een beetje de gang in, vooral als
enige obers met dienbladen zo vrien
delijk zijn wat mee op te lopen.
Natuurlijk, er zijn ook nadelen ver
bonden aan de staande receptie. Zy
betreffen echter vooral de jubilaris.
Hij is de dupe in zoverre hh de
enige is die inderdaad moet blijven
staan. Als hij aan de wandel gaat
is immers hét hele feest afgelopen.
Nu, de jubilaris op de onderhavige
receptie verstond zijn taak voortreffe
lijk. Hij was waarlijk een vorstelijk
man. En wij, feestelingen, deden ook
ons best. Zodat er al gauw die
prachtige, menselijke sfeer ontstond
van het-is-ons-goed-hier-te-zijn. En
wij begaven ons con amore in de
ietwat verwarde onderlinge gedach-
tenwisseling, die staande recepties
kenmerkt en die het zout van deze
aarde is. Je ziet nog eens wat, en
je hoort nog eens wat. Maar enige
bedachtzaamheid blijft geboden. Je
ontmoet namelilk op een staande
receptie meestal wel enige bekende
gezichten, waarvan de precieze ante
cedenten je ontschoten zijn. Dat hoeft
de aangename conversatie overigens
niet in de weg te staan.
Nog op de receptie, waar ik het
nu over heb, werd ik plotseling ge
confronteerd met een oude makker,
die ik schatte op het jaar 1952. En
in de kortste keren waren wij dan
ook in een bijzonder aangenaam ge
sprek gewikkeld. Waar praat een
mens over, als hij bij zoveel kennis
zozeer in het ongewisse verkeert?
Natuurlijk, over de jubilaris om te
beginnen, en vervolgens over de
ruimtevaart. Daarna onderwerpt
men enige politieke toestanden aan
een uitvoerig onderzoek.
Wij, die kennis en ik, hadden dat
allemaal gedaan en wij stonden bei
den op het punt verderop te vlinde
ren toen rk ter afsluiting vroeg:
„Zo, en hoe gaat het met vrouw
en kinderen?"
Hij was niet eens getrouwd. En bij
nader inzien bleek dan ook dat ik
hem alleen maar van het zien op
de televisie kende.
Waarschijnlijk heeft hij mij geschat
op het jaar 2000.
(Advertentie)
Advertentie
Een OLVEL verzekering uw levensbelang.
Han de Vries ziet zichzelf
eigenlijk als een vat vol
tegenstrijdigheden: als je
iemand, die binnen het
tijdsbestek van ruim één jaar de
diploma's CI en CI1 voor hobo
en de Prijs voor Uitnemendheid
op het Amsterdamse Conserva
torium gehaald heeft, plus de
„Jubileumprijs van Toonkunst",
en de „Vriendenkrans"-onder
scheiding, ontmoet en hem
vraagt of hij graag hobo speelt,
lijkt dat bijna een overbodige
formaliteit. Han de Vries ant
woordt echter: „Echt plezier
maken op de hobo zit er eigen
lijk niet bij; het is een riskant
en onberekenbaar instrument,
waarbij vooral het aanblazen
door een riet de onzekere fac
tor vormt. Het instrument is al
tijd anders, wanneer je een
slecht riet hebt is het letterlijk
en figuurlijk alarm geblazen!
Het is een echt gevecht met de
materie, lichamelijk zó ver
moeiend dat er van plezier nau
welijks sprake is, je moet je
adem verdelen, (in tegenstelling
tot bijvoorbeeld een fluitist heb
ben wij daar altijd te veel van),
die mag niet schokken, want dat
beschadigt de toon weer; nee, het
is een levenslang geploeter.
Piano spelen, dat vind ik nou wel heerlijk, je kunt zo lekker improviseren
en die toetsen reageren altijd".
Dat is de jonge artiest van wie gezegd is: „Je bent vergroeid met je
hobo, je moet spelen, je kunt niet anders!" Er gaan van zijn spel een aan
stekelijk plezier en betovering uit zoals in de Bachzaal tijdens zijn open
baar concert ter verkrijging van de Prijs gebleken is. „Dat plezier komt uit
de stukken; ja natuurlijk, via mezelf moet ik dat op de mensen °veJ~
brengenBlij met al die onderscheidingen? Ja, van één kant natuurlijk
wel, het geeft een ruggesteun, maar erg zeker van mezelf ben ik nog met.
Bovendien weet ik niet of al die diploma's voor je entree in de maat
schappij, je omgang met je medemensen, niet eerder een handicap vormen,
betrekkelijk kort voor mijn eindexamen stond ik gepakt en gezakt om naar
Israël te reizen om een plaats in te nemen als eerste hoboïst in het i>yrnjo-
nie-orkest van Haifa. Er kwam een kink in de kabel, toen ben tk maa
weer gauw naar het Conservatorium terug gegaan.
Han de Vries, die net meerderjarig is geworden, heeft een Joo
moeder, specialiste in oude Joodse liederen, die het boekje „Het
hart zingt" op haar auteursnaam Channa Milner heeft staan. „Ik neo
groot gedeelte van mijn familie in de oorlog verloren, waarschijnlijk
door ben ik gefascineerd door alle lectuur die over die jaren 40- ,-:i!
Niet over de politiek of de oorlogshandelingen, maar over het J_
aspect daarvan, het lijden, de beproevingen en voor weinigen n
het gezamenlijk overwinnen. Behalve met lezen houd ik me^o Semte
bezig met tekenen. O ja, ik ben tot mijn zestiende jaar op de Ru
in Den Haag geweest. Van negen tot vijf zat ikheel se-r P en
studies te maken, de hobo kwam s avonds aan de beurt- O.P j
moment moest dat uit zijn het werd de hobo alleen. Twee J
Stotijn op het Koninklijk Conservatorium tn Den Haag. loe■..nijg p
sioneerd werd stapte ik over naar zijn zoon Haakon inte gaan
daar dat ik geen behoefte heb m het buitenland nog eens verder te gaan
studeren; ik heb de beste leermeesters gehad die er te vinder,i z»n Toen ik
zeventien was heb ik voor het eerst „gesnabbeld bij het concengeoouw
orkest, het is niet bij die ene keer gebleven!
Idealen? Een autootje hebben en veel van de wereld zien.
