Kamer eist meer
steun aan landen
ontwikkeling
ti
SOCIALE VERHOUDINGEN
Bijdrage van mr. Van Thiel
tot veelbelovende discussie
1M5
D
Ervaring en
E
Bouwer en vlieger
55333
m
Sociaal
commentaar
kennis
Mr. Blaisse: Geen
extra belasting"
Smokkelkonin gen
staan terecht
de ras-sigaret puur voor uw genoegen
„Nootjes 4" duur
door grote vraag
GOLDSCHMEOING
Pierre Cuypers
mPWts
Uit Zutphen ontsnapte
gevangenen gevat
Ii£T NIEUWE DAGBLAD
ZATERDAG 3 NOVEMBER 1962
PAGINA 5
s^W^V.\S\VQEKs
'\WFRWS
ONDERWIJZERSAKTE
RESA - Hilversum
Van de regen in de drop maar met Roxy klaart het op
liturgische weekkalender
Óp
:stei;
pf'
of»
«et
0"eS
Ote'
ge'
:fi>e
.~*v
DEN HAAG, 3 nov. De vage be
cijferingen, waarmee <le regering in de
nota van minister Luns aan de Twee
de Kamer betreffende hulp aan ont
wikkelingsgebieden ruimere hulp
heeft gesuggereerd, hebben alle frac
ties zich schrap doen zetten bij het
stellen van meer concrete eisen. Onder
het motto „solidariteit wil in rond Hol
lands zeggen: over de brug komen
met klinkende munt" de uitdruk
king was van freule Wttewaall (VVD),
de enige vrouw die aan het debat deel
nam heeft 'ie Kamer de regering
te verstaan gegeven, dat zij iedere
ruimte in de begroting nu allereerst
voor dit doel moet reserveren.
Tegelijkertijd echter toonde men
waakzaamheid ten aanzien van de ge
volgen op onze volkshuishouding. Mr.
Blaisse (KVP) verzette zich tegen een
speciale belasting, die op dit doel ge
richt zou worden. Dit zou averechts
werken op het particulier initiatief en
dat laatste moet volgens de KVP een
belangrijk onderdeel blijven van de ge
hele steunactie. Mr. Blaisse wenste
ook een eind te maken aan het sprook
je van de één procent van het natio
naal inkomen, die Nederland in de
vorm van overheidsgeld zou moeten
bijdragen. In de Verenigde Naties is
duidelijk gezegd, dat onder de steun
wel degelijk ook alle particuliere gel
den worden verstaan. Waarom eigen
lijk die begrenzing, zo vraagt mr.
Blaisse, in tegenstelling tot de socia
list Ruygers, zich af. Essentieel is, dat
wij de hulp, die ook van sociale aard
moet zijn, de hoogste prioriteit geven.
Bij de kabinetsformatie in 1963 zal dat
duidelijk voorop moeten worden ge
steld. Het huidige kabinet moet dat
alles reeds voorbereiden, aldus de ka
tholieke woordvoerder.
Hij verdedigde met nadruk het
aandeel, dat de particuliere organi
saties in de hulpactie hebben. Hij
noemde missie, zending, NOVIB en
UNICEF in één adem. ,,De staat
steunt alleen, wekt op, ordent en
vult aan", zo citeerde hij uit Mater
et Magistra en knoopte daaraan de
conclusie vast, dat de staat dus ge
roepen is het ontwikkelingswerk van
deze organisaties financieel te steu
nen.
Van alle kanten werden deze gedach
ten nog aangevuld. Mr. Biesheuvel
(AR) en mr. Brouwer (KVP) hielden
de vier ministers, onder wie behalve
mr. Luns ook zijn ambtgenoten van
Economische Zaken en van Landbouw
en voorts de beheerder van de schat
kist, prof. Zijlstra, het ontwikkelings
werk van onze boeren op landbouwko
lonies in Brazilië voor. Beiden zeiden
daarin een prachtig voorbeeld te zien
van het samengaan van een charita
tief met een economisch verantwoord
werk. De boeren bevorderen niet al
leen de voedselvoorziening in een
land, (lat aan alles behoefte heeft, zij
trekken door hun voorbeeldig beheer
tan hun bedrijven in het Braziliaanse
binnenland ook de rondom wonende
Caboclos mee omhoog. Waarom scha
kelen wij onze landbouw niet meer in
bij de hulpverlening? Het kan onze
agrarische export, die het de laatste
tijd moeilijk genoeg heeft, slechts ten
goede komen, zo zeiden beiden. Oogst-
overschotten krijgen dan ook meer
verantwoorde bestemming.
In het debat is op een ongebruikelij
ke manier met moties geschermd, die
nog wel niet konden worden ingediend,
omdat de regering dinsdag eerst zal
(Advertentie)
Bekende Schriftelijke'cursus Tel. 45432
antwoorden. De beer Buygers echter
kwam al onmiddellijk met een ont
werp voor de dag, waarvan de essen
tie was: zeshonderd miljoen gulden
meer uit de schatkist. Ook mr. Blais
se gaf een soortgelijke aanwijzing. Hij
vroeg naast een verhoging van de
overheidsbijdragen met honderd mil
joen tot minstens 350 miljoen een aan
zienlijke versterking van het garantie-
beleid voor kredieten voor export en
investeringen in de ontwikkelingslan
den en voorts subsidiëring van de niet-
commerciële instellingen en tenslotte
krachtige steun aan bilaterale projec
ten, o.m. voor opleiding en uitzending
van deskundigen.
Ook is gewezen op de verantwoor
delijke taak, die het in welvaart toe
nemende Europa van de Verenigde
Staten geleidelijk dient over te nemen.
De belangen van ons eigen koninkrijk
in de West werden naar voren ge
bracht. Het vrijkomende bedrag voor
Nieuw-Guinea heeft de Kamer dank
baar in het op te bouwen ontwikke
lingswerk verrekend.
Van liberale zijde roerde prof. Kor-
teweg het probleem aan van de bevol
kingstoename, die juist door hulpver
lening gestimuleerd wordt. Het effect
van de steunactie kan volgens hem
wel eens averechts worden, wanneer
het nationaal inkomen per hoofd van
de bevolking juist gaat dalen. Hij
noemde het een ernstig tekort van de
nota, dat de regering daarvan niets
heeft gezegd.
VLISSINGEN, 3 nov. Zes topfigu
ren van de Zeeuwse botersmokkelaars
hebben vrijdag terecht gestaan voor
de Middelburgse rechtbank. Forse ge
vangenisstraffen van zes maanden tot
een jaar onvoorwaardelijk en aanzien
lijke geldboeten, die varieerden van
duizend gulden tot tienduizend gulden,
eiste de officier van justitie, mr. Th.
Lebret tegen deze „smokkelkoningen",
allen uit Zeeland.
Douaniers slaagden er op 26 juli van
dit jaar eindelijk in de smokkelaars in
de kraag te vatten. Zij werden ver
dacht van klandestien vervoer van zes
ton boter van Wemeldinge naar het
Belgische Willebroek. De zaak begon
te rollen toen een tip de rijkswacht
van België naar de haven van Antwer
pen lokte naar het motorschip Ilm.
Daar ontdekten de douaniers de lading
gesmokkelde boter, die onmiddellijk in
beslag werd genomen. De schipper van
de Ilni, afkomstig uit Sas van Gent,
zijn vrouw en een knecht werden gear
resteerd en in België vastgezet.
Uitspraak 16 november.
(Advertentie)
ZUTPHEN 3 nov. Een 22-jarige
jongeman uit Zutphen en een 18-jarige
uit Utrecht, die dinsdagavond uit de
jeugdgevangenis te Zutphen zijn ont-
snapt? hebben niet lang van hun vrij
heid kunnen genieten. Gistermorgen
zijn zij door de gemeentepolitie uit De
Bilt aangehouden. Zij waren in het be
zit van een auto. De jongenmannen zijn
met een na hun ontsnapping bij een
landbouwer in de omgeving van Eerde
weggenomen rijwiel naar Deventer ge
reden, waar de fiets werd verwisseld
tegen een motor. Dit voertuig werd
naderhand weer in Amsterdam „ge
ruild" voor een auto. De vluchtelingen
moeten ook nog in Utrecht een in
braak hebben gepleegd.
(Van een medewerker)
Enkele weken geleden signaleerden
wij op deze plaats verschijnselen
die naar onze mening duiden op
een herleving van oude sociale
tegenstellingen. Wij blijken niet de
eniee te zijn die dit onrustgevoelen
heeft Mr F J. F. M. van Thiel, voor
zitter' van het Ned. Kath. Werkgevers
verbond, heeft voor de leden van zpn
verbond in Breda een rede uitgespro
ken waarin hij op niet mis te verstane
wijze tegen dit verschijnsel waarschuwt.
Letterlijk zei mr. van Thiel: ,,Wp ma
ken thans een crisis door in de sociale
verhoudingen in ons land. De krappe
arbeidsmarkt stelt de band tussen de
organisaties en hun leden zwaar op de
proef en die band was voor velen toch
wel minder aantrekkelijk geworden.
In dit citaat worden eigenlijk twee af
zonderlijke problemen aangeduid. In de
eerste gaat het om de spanningen tus
sen werkgevers en werknemers, in de
tweede om de verhoudingen binnen de
afzonderlijke organisaties.
Wat het eerste probleem betreft: mr.
van Thiel sprak als zijn vrees uit, dat
op het gebied van de sociale verhou-
NADRUK VERBODEN
st»«g 4 november: 21ste zondag na Pink-
Ve.An: ei6en Mis; 2e geb. voor de Paus,
Dwl-arda6 kroning; credo; pref. v. d. H.
'na- M®nl*eid groen
w «us v. d zondag groen üeri
Breda' i?' Odrana, maagd; Mis Dilexisti
Mi? Roemond: H.H. Relikwieen; eigen
dl:
Mis
rood
tv0- t," v' d- zondag groen
M; Wdlibrorrius, bisschop-belijder; eigen
do- credo wit
Geklï v' d- zondag; 2e geb. H.H. Vier
WiiH£onden - groen - Groningen: H.
v Theodorus; credo wit
a- H Mis Os
en gez.
Vr:
JU?H,APdreas Avellinus, belijder
Wit geb H.H. Tryphon en
Rotterdam: Kerkwijding v. d. Ka
So al; Mis Terribilis; credo wit
ster?? 11 november: 22ste zondag na Pink"
DrieaJ eigen Mis; credo: pref. v. d. H.
jj enheid groen Ofwel: Utrecht,
Hd''ï!,e.m. Groningen Rotterdam: Mis v. d.
cr' „willibrordus; 2e geb. v. d. zondag;
a°: pref. v. d. H. Drieëenheid wit
I)EN HAAG, 3 nov. De „nootjes 4"
van de Nederlandse kolenmijnen zpn
duurder dan eigenlijk nodig is. Dat deze
antracietsoort in prijs is gestegen
komt omdat de produktie van de Ne
derlandse mijnen niet groot genoeg is
om aan de sterk toegenomen vraag
naar dezi huisbrandkolen te voldoen.
Daarom moeten de nootjes 4 uit het
buitenland worden ingevoerd. Aange
zien de import slechts kan plaats vin
den tegen een aanzienlijk hogere prijs
dan de binnenlandse zijn de prijzen
van de Nederlandse kolen aangepast
aan de importprijs. Zo dit niet zou zijn
gebeurd zou de cortsument wat de prijs
voor nootjes 4 betreft afhankelijk zijn
van de toevallige herkomst van de kolen.
Dit blijkt uit het antwoord van minis
ter De Pous op vragen van het
Tweede Kamerlid mejuffrouw Nolte
(K.V.P.)
(Advertentie)
VAT
69
UVA
IMP. OUD HAARLEM
dingen standpunten worden ingenomen,
die geheel of ten dele worden beïnvloed
door de feitelijke situatie op de ar
beidsmarkt. Men weet het, er zijn ar
beidskrachten te kort. En elke onder
neming die dringend om werkkrachten
verlegen zit, is wel bereid in de loon-
sector iets meer te doen dan officieel
is toegestaan. De vindingrijkheid om
officiële loonvoorschriften aan te vullen
met een grote diversiteit van versier
selen is soms onvoorstelbaar. De werk
nemers zijn van hun kant uiteraard
gaarne bereid, die „versierselen" als
een extra kruimeltje in hun zaterdagse
loonzakje mee naar. huis te nemen. Als
het daar nou bij bleef zou dat nog niet
het allerergste zijn. Maar we hebben,
aansluitend aan deze situatie in de on
dernemerswereld, te maken met het
feit dat meerdere afzonderlijke onder
nemers zich bijzonder weinig aantrek
ken van centraal gemaakte afspraken
en dat wel in een zodanige mate dat de
landelijke beleidslijn ernstig schade
wordt toegebracht. Bij vele werkne
mers moeten we het verschijnsel vast
stellen van onverschilligheid tegenover
de onderneming waar zjj werken. Wie
het meest biedt heeft hen en meer dan
eens kan men de opmerking beluiste
ren: wat let me, voor déze baas tien
andere.
In zulk een sfeer is een gesprek over
de hoofdlijnen van de maatschappelijke
ontwikkeling, waarbij deze twee groe
pen toch zulke beslissende rollen ver
vullen, spoedig onderhevig aan de in
vloed van onzuivere elementen. Als b.v.
over medezeggenschap wordt gespro
ken, denken werknemers nog wel eens
alleen aan het meebeslissen over de
besteding van bedrijfswinsten. Het mee
dragen van verantwoordelijkheid, we
zenskenmerk van medezeggenschap,
komt dan een heel stuk op de achter
grond. Wanneer over medebezit ge
praat wordt, denkt men hoogstens aan
een geblokkeerde spaarregeling maar
verliest men uit het oog, dat het uit
eindelijk gaat om het deel hebben aan,
het mede-bezit van, het produktie-kapi-
taal. Zonder twijfel heeft de heer Van
Thiel aan dit soort zaken gedacht toen
hij waarschuwde tegen het vinden van
oplossingen in probleem-situaties in het
bedrijfsleven.
Al zijn we dan ook verheugd, dat de
heer Van Thiel deze waarschuwende
woorden heeft gesproken en al menen
we dat hij daarvoor een geschikt ogen
blik heeft gevonden, toch verdient deze
redevoering wel enige kanttekeningen.
e katholieke werkgevers hebben i
in de na-oorlogse sociale verhou
dingen bij meer dan één gelegen
heid ervan blijk gegeven, dat het
hun ernst is met het nastreven van so
ciale verhoudingen zoals die meer in
het bijzonder in het katholieke kamp
worden voorgestaan. Bij de verbetering
van kinderbijslag-regelingen marcheer
den zij voorop, daarmee het behoefte-
loon sterk bevorderend. Van de Katho
lieke Werkgeversorganisatie verscheen
een rapport over medezeggenschap,
waaruit duidelijk bleek, dat men daar
een afwijkend standpunt van het grote
liberale werkgeversvakverbond niet
schuwt.
In de sector van de winstdeling zijn
er heel wat katholieke werkgevers, die
verder zijn gegaan dan liberale colle
gae en dat nog los van arbeidsmarkt
spanningen.
Desondanks blijkt de invloed van dc
katholieke werkgevers niet enorm. Het
is de vraag of dit alleen is te wijten
aan het feit dat de organisatie van de
katholieke werkgevers zoveel geringer
is dan van het grote werkgeversvak
verbond. Er moet worden toegegeven,
dat de cijferverhoudingen zodanig zijn,
dat de organisatie van de katholieke
werkgevers heel ver bij die van de li
berale werkgevers ten achter blijft. Een
gevolg hiervan is dat ook bij de beste
bedoelingen de katholieke ondernemers
niet altijd kunnen doen wat zij mis
schien principieel wel zouden willen.
Men moet ook zakelijk de verhoudin
gen goed in acht blijven nemen.
Als de bedrijfslasten tengevolge van
de sociale politiek bij gelijke bedrijven
ongelijk komen te drukken, dan is het
duidelijk dat het meest sociale bedrijf
in een zeer ongunstige concurrentie
verhouding kan komen te verkeren. En
ook dat zou in het nadeel zijn van de
werknemers omdat dan uiteindelijk hun
werkgelegenheid, althans bij die onder
nemingen, in gevaar zou kunnen ko
men. Hieruit moge worden afgeleid,
dat we nadrukkelijk onderscheid wen
sen te maken tussen een principiële
houding en een praktische situatie. Dal
neemt niet weg dat wij de principiële
houding niet alleen noodzakelijk blijven
vinden maar een krachtige, en com
promisloze standpuntbepaling als uit
gangspunt noodzakelijk blijven achten.
n een nauwkeurige lezing van de
redevoering van de heer van
Thiel doet het gevoel rijzen, dat
hij soms bezig is de kool en de
geit te sparen. Hij is niet alleen princi
pieel bereid om constructief over nieu
we maatschappelijke verhoudingen mee
te denken, hij wil de P.B.O. ook metter
daad bevorderen ZÜ het dan ontdaan
van onnodige ballast. De heer van
Thiel kennende, zijn wij er van over
tuigd dat hij dit volkomen eerlijk
meent. Maar we zouden wel eens van
hem willen vernemen wat hij nu pre
cies verstaat onder de onnodige ballast
in de huidige P.B.O.-mogelijkheden. Een
duidelijk aangeven is nodig wil hij de
indruk wegnemen, dat er anders maar
helemaal niet doorgezet moet worden
met die P.B.O.. Tevens wordt dan de
indruk weggenomen alsof zijn betoog
niets meer wil betekenen dan een prin
cipiële bereidverklaring. Die hebben we
nu twaalf jaar lang in allerlei toonaar-
Minister dr. Marga Klom-
pé had eigenlijk per woon
wagen een reis door Neder
land willen maken om „zelf
ervaring op te doen en ken
nis te vergaren over de hou
ding van de bevolking te
genover woonwagenbewo
ners". Een alleraardigst idee.
En ik weet niet wat er tussen is ge
komen, maar ik vertrouw er op dat
het drukke werkzaamheden, zijn ge
weest.
Wat niet wegneemt dat er onge
twijfeld problemen aan zulk een reis
zouden verbonden zijn geweest. Ik be
doel: minister Klompé heeft zo weinig
van een woonwagenbewoonster. Dat
zegt niets ten aanzien van de minis
ters noch ten aanzien van alle woon
wagenbewoners, behalve dan dit, dat
nu eenmaal elke maatschappelijke si
tuatie over het algemeen genomen
wel haar eigen fysionomie met zich
mee brengt. Zo meen ik bijvoorbeeld
wel te mogen zeggen, dat minister
president De Quay als bootwerker
nauwelijks aanvaardbaar is. Evenmin
lijkt het waarschijnlijk dat eventueel
minister Beerman al te geredelok
voor bookmaker op de paardenrennen
zou worden aangezien.
In die zin gesproken had ik dus
mej. Klompé weinig kans gegeven
om ervaring op te doen en. kennis
te vergaren omtrent de houding van
de bevolking tegenover woonwagenbe
woners. Wat dat betreft heeft zij zich
zelf, geloof ik, een deceptie, bespaart
Wat anders is, dat zij wellicht
enige ontwikkeling had op kunnen doen
waar het gaat om de houding van
de bevolking tegenover ministers.
(Advertentie)
Rustig oud met OLVEH pensioen.
(Advertentie)
Do piano voor
moderne men
sen. Vraagt het
Kuhla-boekje
met alle modellen.
Raadhuisstraat 48/50,
Amsterdam - Schiedam-
se Vest 67, Rotterdam -
Haarlem - Hilversum - Kam
pen - Goes
den ook door de meest verstokte libe
raal horen uitspreken.
De indruk zich naar twee kanten te
dekken maakt de heer van Thiel ook in
zijn kritische benadering van de plan
nen van minister Veldkamp. Zo heett
hij zich b.v. afgevraagd of -iet wel no
dig is om de in voorbereiding zijnde
wet tegen de risico's van arbeidson
geschiktheid wel tot volksverzekering
te maken omdatdit afbreuk zou
kunnen doen aan de in behandeling
zijnde Algemene Bijstandswet. Het ver
bind tussen beide ontgaat ons De Ai-
gemene Bijstandswet wordt door mi
nister Klompé genoemd het sluitstuk in
het geheel van sociale verzekeringen.
Deze wet moet de gaatjes vullen die
0Den blijven nadat het gehele bestel
sociale verzekeringen is afgebouwd. En
in die afbouw neemt de Arbeidsonge
schiktheidswet een zeer centrale plaats
in.
Niettemin zijn we blij met het geluid
van mr van Thiel. Een discussie over
de heropleving van oude sociale span
ningen met als doel daarvan los te ko
men was nuttig, zoal niet noodzakelijk
SITTARD, 3 nov. Gistermorgen is
de 76-jarige' weduwe A. Prick-Roers in
haar woning van de trap gevallen en
zo ongelukkig terecht gekomen, dat
men haar later dood aantrof.
P ierre J. J. M. Cuypers over
weldigt zijn bezoeker met
een stortvloed van veront
schuldigingen. Hij maakt
zich zorgen over zijn schoon
zoon die op hetzelfde ogenblik
bij waarschijnlijk hetzelfde gure
weer met een jacht in Het Kanaal
vaart. Hij denkt bovendien aan
zijn dochter die een verstands
kies moet laten trekken en hij
ergert zich eraan dat de ver
warming in zijn huis het niet
doet. Als de eenenzeventigja-
rige architect vervolgens zijn
gast de hoge, stijlvolle kamer
binnenvoert wijst hij hem een
stoel binnen de geriefelijke straal
van een elektrisch kacheltje.
Zelf echter blijft hij staan, loopt
heen en weer, af en toe steu
nend op de rugleuningen van
de zes nog beschikbare stoelen
en vertelt hij aan een stuk door
over alles ivat hem zo na aan
het hart ligt. De architectuur,
de na-oorlogse woningbouw, de
zo sterk veranderde wereld, het
gebrek aan goede research in
de bouwwereld, de vooruitgang
van de techniek bij de vliegtuig
bouw; zoals hijzelf zegt, allemaal
stokpaardjes, waar, en dat wordt
maar al te duidelijk, hij uren
over kan spreken.
Zo terloops toont hij dan ook
nog het door de Internationale
Luchtvaart Federatie, de FAl,
onlangs aan hem toegekende
„Paul Tissandier diploma". Waarom hij die onderscheiding heeft gekregen?
„Ach, zal wel het werk zijn van vriendjes. Ik ben de oudste nog actieve
vlieger. Zomers vlieg ik, als wij eens rustig willen zwemmen, nog wel eens
van Hilversum naar Ameland. Je kan daar net op een stripje landen. Ik zal
het diploma wel vooral gekregen hebben omdat ik. in 1934 mijn eerste brevet
haalde en na de oorlog, toen alles zo veranderd ivas, nie tmet vliegen ge
stopt ben. Ik werd zelfs na vele verwikkelingen nog onder-voorzitter van de
Koninklijke Nederlandse Vereniging van Luchtvaart, na eerst bij de zweef
vliegers organisatorisch de helpende hand te hebben geboden. Ik ben
bovendien nog mede-oprichter van de Miva".
Het was op een zakenreis op de „Nieuw-Amsterdam" uit Amerika
dat Pierre Cuypers kennis maakte met de Australische vliegenthousiast
Charles Kingsford Smith. Hij was van plan alle wereldzeeën over te vliegen
en zou in Europa starten voor zijn sprong over de Atlantische Oceaan.
Cuypers ging, eenmaal thuis, direct leren vliegen. Het heeft hem toen
niet meer losgelaten.
„Het blijft je imponeren daar boven alleen maar met jezelf te zijn.
Het is de beste plaats om te mediteren. Het heeft bovendien het grote
voordeel dat je enige weken gewoon niet bereikbaar kan zijn. Met een
paar kennissen heb ik bijvoorbeeld een vakantie-vlucht over Finland
gemaakt. Wat je daar allemaal niet meemaakt. Je vraagt om een brood
en ze sturen je naar een sauna. Je vliegt in gebieden waar de zon met
onder gaat en waar andere toeristen precies om twaalf uur buiten een
plaatje gaan maken. Dezelfde foto kan je overdag ook schieten, maar het
gaat om de idee. En dan zie je van bovenaf plotseling de grens tussen
Finland en Zweden. Hoe vreemd dat ook moge klinken, je ziet dat het
anders is." jij
En dan vertelt hij van alle narigheid met de vliegerij in Nederlana.
„Juist als je de zaken van bovenaf bekijkt begrijp je dat er een Verenigd
Europa moet komen. De zakenman in Tiel stijgt dan op om in Munster een
vergadering bij te kunnen wonen. Nu gaat dat allemaal niet en al
onze plannen om strippen te reserveren worden in de kiem gesmoord.
Waar moet dat naar toe? In de hele randstad Holland zijn nog maar twee
vliegvelden waar wij onze vliegers op kunnen leiden en ook deze twee.
Zestienhoven en Hilversum, staan op het punt voor ons verloren te gaan.
Sinds januari heeft hij zich terug getrokken van het werk op zijn
architectenbureau, waar nu een neef, de vierde generatie van het archi
tectengeslacht Cuypers de scepter zwaait. „Ik geef nog slechts adviezen en
de kijk die ik als vlieger vanuit de lucht op steden en gebouwen heb ge
kregen, speelt daarbij niet zelden een voorname rol. In de vliegerij heb ut
ook geleerd wat samenwerking vermag en hoe nodig de research is. In ae
bouwerij doen zij het nog steeds zonder. Na de oorlog zaten wij met een
groot woningtekort. Dat moest opgelost worden, maar dat is het nog steeas
niet Wii zouden veel efficiënter kunnen werken als wij allemaal samen-
j_ j. iij 7-ueeon nP. OTll-
zueTKien. dij uhö ufj 1^0 - •+«.norripr
werper, de man die de details van het project uitwerkt en de uiwoeruci.
Jarenlang werkte ik bij verschillende bouwwerken met iemand die speciaal
de kleuren voor zijn rekening nam. Dat is belangrijk. Alleen super-mensen
als Nervi en Le Corbusier kunnen alles zelf doen. Ik heb bij een y'
Genève versteld gestaan van wat Le Corbusier in eigen hand houaz. eij
bouip ik na de oorlog geen kerken meer, omdat ik wél weet hoe net met
moet, maar niet hoe wél. Veel van mijn vrienden zijn achtergebleven, zv
denken niet in het ritme van de moderne tijd. Daar m de lucht w mijn o. k
verruimd, zoals in de oorlog toen bij mij thuis jongelui van toendiscussies
en voordrachten hielden. Daar kwam ik ook plotseling tot depone lusiet i
al wat ik geleerd had. verouderd was. Vliegen is mijn hobby, maar
voor mijn architectonisch werk heel belangrijk geweest:
