A Igemeen bestu ur directeuren te benoemen Softenon-proces in Luik begonnen Moeder doodde misvormde baby uit medelijden Avontuur voor de Deense kust Natte en koude verjaardag in reddingsloep van Rana Genotmiddelen Eigenzinnig en strijdbaar De Bom kOSRAM r% AVRO-CONFLICT BEËINDIGD Mr. W. Hoekstra, burgemeester van HaskerlancL waarn. voorzitter AbsenteKamer leden niet weer op kandidatenlijst Tekort leerling;- verpleegsters loopt nu terug Kees Timmer HET NIEUWE dagblad MAANDAG 5 NOVEMBER 1962 PAGINA 5 <fi <f ,v°! hef v°anfbct lampen The Birds", nieuwe Hitchcock-film In de sloepen Brabantse KVP-ers: Prinses Margriet bij de Hoofdstad-Operette o aat Dier oiet Het moderamen van de genera- Synode van de Nederland- ho»fmSe Her"°rmde Kerk heeft de den rPredikant een brief gezon- kritielT3^1111 fhet rePliceert op de er W -f staatssecretaris Calmey- van hi ^oefend °P het geschrift bevL-cn .moderamen over de atoom- paS™ng' ?at gesobrift was van Wii7on aard en wenste de weg te dpr„P aan de gewetens, zegt het mo- dat !Ten nu' Het is niet te hopen ra)0 ®Ze_,v,erwljzing naar de pasto- om hof bed°eld is als een reden te nên nl de argumentatie niet al taric V nemen. De staatssecre- van oo6n niet aheen, mag ook dacht»,? pastoraal geschrift een ge- hien gan? verlangen, waarvan gumenf 3u.lstheid aan redelijke ar- v kan toetsen. Per-='JSv-re.wetenskwesties uiteraard slott» -ln dden z'n. dat ieder ten senrip m elSen geweten ziin beslis- deliiirpnorrn vindt. Vóór die uitein- hien o nersoonliike beslissing zal ren r nadenken en met ande ren r,Ve ^^en d.w.z. argumente- den'k»egenen, die na ernstig na- Verwpv atoombom als onzedelijk te hpt j verdienen respect, al wa den f0ree omdat zij gesteund schij- htieimf tY^rden door teksten uit het ditip estament en door de tra ben pJn de Oude Kerk. Men vindt der r>? r katholieken, meer nog on- koon v?i Het is ietwat goed- domine schelden on halfzachte Ve w»e{k bet aan de preventie- atoomK g van de Amerikaanse dat 7i, waPening te danken hebben knopt i no® n'et onder de Russische heb' pr!e,ven e9 aldus nog de vrijheid ken kwesties als deze te bespre- Wei L? weten deze dominees ook orndat uar dat overtuigt hen niet, heiijJï "et doel de middelen niet te dan'v w'ben hun vrijheid niet ze]f j hebben aan een in zich- gen 7?^i'k wapen. Men kan te- een j e®n overtuiging ook niet bjke nni r'n£ stellen van de zede hen p hdergang, waarmede miljoe- dheigd11 hjj^oenen westerlingen be de com zu"®n worden, als eenmaal k>sbrp»ïr?Un'st'scbe terreur over hen die 7iput- Zeker, er zijn pacifisten, Van mav rozige voorstellingen hiet hen en ons mateloos irriteren kracht!™61 over de zedelijke toon I e bet christendom zal ten eenmfofn sPreiden, zodra het maar dom? Vr0nderdrukt is. Het christen- deliikiw,061 men geen verantwoor- ehristpp voelen voor de miljoenen delijkp ifn' d'e dan boven hun ze den-' wuackten beproefd gaan wor- over a men de beschikbare lectuur 'n Ooft f:rreur in Rusland, in China, iezen? "itsland maar liever niet te aTit kan men, niet ten onrech- genstanri°°rden aan de absolute te- ning ti frs van de atoombewape- thigén 0 zad ben echter niet over- Penino-' Wan.t zij achten deze bewa- de atop^fPd'g- En bovendien zien zij gang ornoorlog als de totale onder- taihpen°ter ramP dan aHe andere aan af'Jdet moderamen schrijft hioggij® hoofdlegerpredikant, na de Verdea- e'd van een rechtvaardige kend- lg'hgsoorlog te hebben er- Scbrift' aar de vraag waar het ge- die «ver gaat is, of daarvoor ook hhikt delen mogen worden ge- zo\veidie tot gevolg hebbiert, "dat grond aanvaller als verdediger te W0M.e gaan en het leven op aarde Vernietigd." hin<7 Zlin ook katholieken van me- lijk U .atoombewapening onzede- hleem' t, enigszins over het pro- rninst eft nagedacht, moet op zijn zich h°P bet punt hebben gestaan, om rjj1J hen aan te sluiten. Daar- te resnnt men niet alleen hun mening hei,! ^Pecteren, maar hun aanwezig- dhrenri verwelkomen als voort- denk» Prikkel tot hernieuwd na- een a- Het gaat immers niet om akijd tensbeslissing voor eens en ®eWet maar om een voortdurend de Or.^ns°nderzoek in een veranderen- be^ Fete situatie. Tot nu toe heb- de fu°c, do Pausen noch de leiden- absoium gen de atoombewapening °hgeci veroordeeld. Maar van een ^oinip usuleerde goedkeuring is zo bun sPrake, dat de marge tussen Soluu'tSOm-s.>miss en" en bet ,,ab- Sfhal -n00it;" van anderen maar heel geooripS'»jDe. voorwaarden voor de Slhe^pf, beid van een verdedi- tethed °g zbn reeds streng: de k\vaaile ma8 niet erger zijn dan de gerhp,,eP, het terroriseren van de bur- °or king is b.v. ongeoorloofd, bij .ue atoomoorlog komt daar nog Pep a de uitwerking van het wa- hep J, de hand gehouden moet kun- °f pa °rden, zodat zij beperkt blijft, b'etip-p noe? beperkt, tot het te ver- dit mX? militaire object. Betekent Worcj at' dat ernstig getwijfeld moet beid v aan de zedelijke geoorloofd- de J!" het gebruik van althans depkpfardere bommen? Wat dan te terrepf van de strategische ,,de- Wjj c afschrikwapen waar evepwi bestaande precaire machts- Êp °ht aan te danken hebben? Ook dar.wij toch wel blij mee zijn? bZoblpf katholieken staan hier niet h'at 00s tegenover. atoomffrliik hoopt iedereen dat de Wop-j wapens nooit gebruikt zullen Zelfde ?Haar is hopen hier wel het- dat rials verwachten? Bekend is, perkte Russische conventionele )Vest veel groter is dan die van en, zodat bij een eventueel het evenwicht inderdaad ah a L evenwicnt inaeraaaa y'?r\vafv,ftoornwapens moet worden Wil - Alleen van de tactische? Zep 1 Westen niet zijn aangewe- slratem k" ®ebruik van de zware c°hvenr wapens, dan zal het zijn rep. j-ri'abele sterkte moeten opvoe- vap ls de logische consequentie v®rpe Ze. gewetensbezwaren. In zo- deram Z1ln wij het met het mo- Ze copv f.ens- Versterking van on- ei<3stiirTniXIOnele bewapening zal ar- vap 0 kosten en enige procenten jeWeten 9ati°nale inkomen. Wat zijn drukt ."sbezwaren waard, uitge- in Procenten? (Advertentie) De drie heren die volgens ingewijden het meest in aanmerking komen om de directeursfuncties van de AVRO te ver vullen. Van links naar rechts: 11. de Wolf, S. van der Zee en J. C. Bongenaar. N ffote T,ERDAM, 5 nov. - Wegens het e'dena>ICCes van Jean Genet's ,,De Weed» toneelgroep Centrum een Vep serie van deze voorstelling ge- n0v»2.uvrddag 16 tot en met zondag ter, mber in het Hypokriterion Thea- (Van onze radio- en tv.-redactie) HILVERSUM, 5 nov. Het alge meen bestuur van de AVRO heeft zaterdagmiddag besloten drie directeu ren met een gedelegeerde (uit het bestuur) te benoemen. Deze drie direc teuren zullen geen zitting hebben in het bestuur van de omroepvereniging maar wel in dat van NRU en NTS. Als waarnemend-voorzitter van de AVRO is benoemd mr. W. Hoekstra, burgemeester van Haskerland, een gemeente in Friesland. Met deze beslissing van het algemeen bestuur is er een definitief einde ge komen aan het AVRO-conflict, dat veertien dagen geleden na een weinig taktische manoeuvre van ex-voorzitter jhr. Roëll in alle hevigheid losbarstte. Zoals bekend werd vrijdagavond 19 oktober het voorstel van de waar nemend directeur, de heer H. de Wolf (drie directeuren), door het dagelijks bestuur getorpedeerd. Het direct ge volg hiervan was, dat vrijwel de gehele televisie-sectie van de AVRO Siebe van der Zee was de eerste zjjn ontslag aanvroeg. Eerst door het vrij willig vertrek van voorzitter Röell kwam er een kentering in het conflict. Het eerst zo stugge dagelijks bestuur bleek plotseling bereid om alsnog de heer De Wolf en de drie hoofden van dienst te horen over hun standpunt ten aanzien van de directeursopvolging. Vrijdagavond heeft dit viertal de ge legenheid gekregen zijn standpunt toe te lichten. Uit het communiqué, dat na afloop werd uitgegeven bleek duide lijk, daf het dagelijks bestuur overstag zou gaan. De stemverhouding in het algemeen bestuur slechts een lid was tegen het driehoofdig directo rium toont wel aan, dat het dage lijks bestuur, dat met twaalf consuls het algemeen bestuur vormt, een reuzezwaai heeft gemaakt. In het bijzonder de AVRO-secretaris, mr. Wassenbergh, die nu tegen alle ver wachting vóór stemde. Vorige week verklaarde hij nog: ,,Er moet één directeur komen, want drie directeuren kunnen niet samenwerken. De andere omroepen hebben toch ook maar één directeur." Het voorstel, dat nu met zo'n over grote meerderheid door het algemeen bestuur is aanvaard, is niet het voor stel „De Wolf" c.s., maar dat van de penningmeester, de heer Timmer, die sinds 1928 lid is van het bestuur. Hij was de enige, die veertien dagen geleden de moed had om in de ver gadering van het dagelijks bestuur tegen het voorstel van jhr. Röell te stemmen, wat hem bijna zijn functie kostte. Uitgaande van het standpunt van de waarnemend directeur De Wolf, diende hij vier dagen later een voor stel in, dat de benoeming van drie directeuren inhield. In tegenstelling tot de heer De Wolf vond h(j het echter niet nodig, dat de directeuren ook deel uit zouden maken van het dagelijks bestuur. Wei stelde hjj evenals de waarnemend directeur als voor waarde, dat deze directeuren zitting zouden krijgen in de besturen van NRU en NTS. Zaterdagmiddag zei de heer Timmer ons hierover: „Ik vind het niet juist, dat de directeuren tevens lid van het bestuur zijn, het is vol doende, dat zij als toehoorder de ver gaderingen kunnen bijwonen en even tueel advies kunnen uitbrengen. Ik ben veertig jaar rentmeester bij een Gro ningse familie en daar opgefokt met het idee, dat een directeur geen com missaris kan zjjn." De heer Timmer achtte het niet uitgesloten, dat de benodigde statutenwijziging nog een klein half jaar op zich zal laten wacn- ten. De waarnemend directeur De Wolf en de drie hoofden van dienst: J. C. Bongenaar (administratie), J. M. van Overvest (radio) en Siebe van der Zee (televisie) zijn zeer tevreden over de beslissing van bet algemeen bestuur Zij znn er vast van overtuigd, dat hun toelichting in liet algemeen bestuur en vooral in het dagelijks doorslag heeft gegeven. bestuur, de In de reuze- HOLLYWOOD, nov. De film „The Birds", die Alfred Hitchcock als onafhankelijk producent heeft vervaar digd in de studio's van Universal Inter national zal door deze maatschappij in roulatie worden gebracht. Het is lange tijd onzeker geweest, wie de film zou lanceren, maar onderhandelingen tus sen Milton R. Rackmil, president van Universal en Hitchcock hebben er toe geleid, dat „The Birds" en nog enkele andere films van de „master of sus pense" door Universal zullen worden uitgebracht. „The Birds", waarin Rod Taylor en Jessica Tandy de voornaamste rollen spelen, is Hitchcock's eerste film na „Psycho". De film is gebaseerd op een novelle van Daphne Du Maurier, waar in deze het angstwekkende verhaal ver telt van de vogels, die een aanval doen op de mensheid. zwaai die het dagelijks bestuur na zjjn eerste beslissing heeft gemaakt, zien zij geen aanleiding om geen vertrou wen meer in dit orgaan te hebben. Alhoewel nu toch wel duidelijk is ge worden, dat de meeste leden jhr. Röell steeds blindelings hebben ge volgd. Siebe van der Zee zei ons: „Wjj hebben gevraagd of het directorium zo snel mogelijk kan worden be noemd, desnoods tjjdelijk tot de statuten zijn veranderd. Ik denk wei, dat ik directeur zal worden. Zou er onverhoopt toef) een ander worden benoemd, dan is het duidelijk, dat er voor mij geen plaats meer is, want die ander zou dan mijn werk moeten gaan doen." Minder tevreden was de vice-voor- zitter, de heer E. de Jong. Hij voelt zich gepasseerd, omdat het algemeen bestuur niet hem, maar mr. Hoekstra als waarnemend voorzitter heeft aan gewezen. Over het algemeen vond men het ook wel pijnlijk voor hem, „maar", zo zei een van de bestuursleden, „de heer De Jong zit al veertig jaar in het bestuur, en misschien is dat wel de reden, dat men hem niet gekozen heeft". Wie de nieuwe voorzitter van de AVRO zal worden is nog niet bekend. Men acht het echter niet uitgesloten, dat mr. Hoekstra dat zal worden. (Van onze speciale verslaggever) LUIK, 5 nov. Een jury van twaalf Luikse burgers van onbesproken ge drag deels door het Openbaar Mi nisterie en deels door de verdedigers geselecteerd uit een door loting aan gewezen groep van veertig kandidaat- juryleden maakt vandaag In het pa leis van justitie alhier een begin met de behandeling van een van de meest geruchtmakende processen van deze tijd, bekend als de zaak van de „Softe- no.;-baby." De moeder van deze baby, een 24- jarige vrouw uit de Luikse voorstad Rocourt, verschijnt als hoofdverdach te voor het zgn. Assisenhof, het enige rechtscollege in België, waarbij de jury-rechtspraak wordt toegepast, verdacht van moord met voorbedach ten rade. Volgens de dagvaarding heeft deze vrouw met behulp van haar 33-jarige huisarts en met mede weten en steun van haar echtgenoot, haar moeder en haar zuster, de op 22 mei geboren baby ernstig mis vormd, waarschijnlijk wegens de tij dens de zwangerschap ingenomen ,,Softenon"-slaaptabletten enkele dagen later van het leven beroofd. Zij zou daartoe slaappillen, ver mengd met honing en melk, aan haar baby te drinken hebben gegeven. De baby, een dochtertje, bleek de dag daarna te zijn overleden. De behandelende geneesheer uit het ziekenhuis, waar de moeder tevoren was verpleegd, kwam het overlijden van het misvormde kindje verdacht voor, omdat de grootmoeder van het ongelukkige schepseltje zich kort na de geboorte tot hem gewend had met het verzoek om de baby niet te laten leven. Deze geneesheer wees dit verzoek radicaal van de hand. Later zou zij de huisarts van haar dochter hebben be naderd. Volgens de ten laste legging zou deze arts wel op het verzoek zijn ingegaan en enkele voor de baby do delijke slaappillen hebben voorgeschre ven met het bovenomschreven trieste gevolg. De ziekenhuis-arts bracht de zaak aan het rollen. Hij lichtte de justitie in met als resultaat: de arrestatie van de jonge vrouw, haar man, haar zuster, haar moeder en haar huis arts. Toen dit drama bekend werd, ont stond in Luik maar ook buiten deze stad een ware volksbeweging. Honder- De vijf naar Hoek van Holland gebrachte opvarenden van de „Rana" gefotografeerd aan boord van de reddingboot Jan Leis met in hun midden de jonge echtgenote van de stuurman, die meegevaren was om haar man te begroeten. HOEK VAN HOLLAND, 5 nov. - Voor vijf van de negen bemannings leden van de Groninger kustvaarder Rana, die vrijdag zonk voor de Deen se kust, was zaterdagavond om zes uur het avontuur achter de rug. Om die tijd meerde de reddingboot van Hoek van Holland, de Jan Leis, in de Berghaven af en konden familieleden de vermoeide, maar overigens zeer opgewekte zeelui begroeten, na een avontuur dat goed is afgelopen als men daaronder verstaat, dat het geen men senlevens heeft gekost. Bijzonder jam mer is het intussen voor eigenaar-ge zagvoerder Jan Klugkist uit Groningen dat zijn nog betrekkelijk nieuwe kust vaarder van 499 ton, mèt de lading graan, verloren is gegaan. Dat graan heeft het hem eigenljjk gedaan, zo kan men opmaken uit het verhaal van stuurman H. L. Schippers uit Amersfoort (21), die bjj de vqf man was die in de Hoek aankwamen. De Rana was met dit graan van Bos ton aan de Engelse oostkust onderweg naar Oslo. De reis begon al niet te goed want het was bar weer, zodat de Rana vijf dagen lang voor anker moest gaan in de Humberbaai om be ter weer af te wachten. In die tijd werd het schip al als vermist opgege ven, omdat de rederij geen bericht van deze vertraging kreeg. Korte tijd later, donderdagmorgen, werd de toestand aan boord ernstig: het schip begon slagzij te maken. Men dacht eerst aan het schuiven van de lading, maar al spoedig werd duidelijk dat het schip water maak te. Pompen hielp niet veel want het graan zoog het water op. Het lek zat kennelijk aan stuurboord, want langzaam maar zeker begon de Rana steeds meer slagzjj naar stuurboord te maken. Men was inmiddels onder de Deense kust gekomen en kapitein Klugkist wil de proberen de haven van Skagen te bereiken of desnoods het langzaam zinkende schip op het strand te zetten. Men moest deze pogingen echter on- geven omdat de vrij ruwe zee en de wind het koersen naar de kust niet mogelijk maakten. Er kwam over stuur boord van het schip zoveel water over dat het gevaar bestond dat de luiken het zouden begeven en het schip vol zou lopen. Daarom draaide men maar weer naar zee. Vrijdagmorgen tegen elf uur werd de situatie gevaarlijk en de kapitein besloot de sloepen in gereedheid te la ten brengen. Men was toen 25 mijl uit de kust. Toen werden ook de eerste noodseinen uitgezonden. Tegen half twee ging men in de sloepen: stuur man Schipper met de tweede werktuig kundige II. Lalkens uit Appingedam (20), de matrozen B. J. M. Huyer uit Den Haag (18) en H. A. J. Volman mt Arnhem (18) en de lichtmatroos J. .?'at "it Beerta (1?) in de sloep aan "jzijde, de kapitein met de eerste werktuigkundige, de kok en een derde matroos in de sloep aan loefzijde. De sloep onder commando van stuur man Schippers heeft veertig minuten moeten vechten om onder het achter schip van de Rana weg te komen. Kort daarna werd het vijftal opgemerkt door een Deens vliegtuig dat de Oost- ,"ananenboot John Brinckmann (5000 ton dw) naar hen toe loodste. Even zag het er nog slecht uit voor stuurman Schippers. Hij gleed van de touwladder af, toen lijj aan boord wilde klimmen en viel half in de sloep terug, maar matroos Volman wist hem te pakken te krijgen en veilig aan boord van het bananenschip te brengen. Men trachtte vandaar nog contact te krijgen met de kapitein, die aan vankelijk met alle anderen aan boord van de logger Grimsby 700 was ge gaan maar later opnieuw aan boord klorr van de Rana in de hoop nog iets te kunnen redden een poging die overigens vergeefs was. De John Brinckmann kreeg al spoedig, omdat er meer en kléinere schepen, die makkelijker konden manoeuvreren ter plaatse waren gekomen, verlof de reis te vervolgen en men verloor ieder contact met de overigen. Omdat de route van het Oostduitse schip, dat op weg is naar Afrika, vrij dicht langs Hoek van Holland liep. werd besloten dat de vijf geredden bij de Maasboei voor de ingang van de Nieuwe Waterweg zouden worden over genomen door de reddingboot Jan Leis. De kapitein en de drie andere beman ningsleden zijn in Denemaiken aan land gezet om de reis naar Groningen per trein te maken. Of er een mogelijk heid bestaat de Rana alsnog te lichten, is nog niet bekend. Vooral matroos Huyer zal tot in leng te van dagen dit avontuur onthouden. Toen het vijftal, dat zaterdag in de Hoek aankwam, er in geslaagd was de achtersteven van de Rana te kla ren en men do riemen liet rusten in afwachting van een schip, herinnerae hij zich plotseling dat hij jarig was, iets wat hem bij alle emoties van ue voorgaande uren totaal was ontscho ten. In de sloep, koud en nat tot op het gebeente, hebben de vijf man Huy- ers achttiende verjaardag „gevierd". Zaterdagavond, warm en behouden thuis, dacht Huyer het nog maar eens dunnetjes over te doenj den Luikenaars en ruim vierduizend leden van het Humanistisch Verbond in België ondertekenden een petitie, waar in de vrijlating van de vijf verdachten gevraagd werd. De Luikse justitie wil ligde dit verzoek niet in. Slechts de echtgenoot eu de zus van de hoofdver dachte werden na een kort voorarrest op vrije voeten gesteld. De overige drie verdachten hieven in arrest. De „Softenon"-zaak houdt vele Bel gen sindsdien bezig. In de pers is een grote discussie ontstaan over de vraag of de moeder haar misvormde baby al dan niet uit medelijden mocht doden. Leiders van het Humanistisch Verbond beantwoordden deze vraag bevestigend: vele anderen, met name zij, die de chris telijke beginselen zijn toegedaan, kwalifi ceerden de daad van de Luikse moe der als een ernstig misdrijf en ver oordeelden de moord-uit-medelijden. Gezien deze nasleep bestaat voor de behandeling van „de Softenon-zaak", door het Assisenhof, grote belangstel ling. Verwacht wordt, dat het proces minstens vijf dagen zal duren. Buiten de hoofdverdachte, beschuldigd van moord met voorbedachten rade, en de overige van medeplichtigheid aan moord beschuldigde vier verdachten, zullen een veertigtal getuigen worden gehoord. Veel tijd zullen ook de pleidooien van de ver dedigers in beslag nemen, daar de ver dachten door zeven advocaten worden bijgestaan. (Van onze correspondent) TILBURG, 5 nov. In een spoed vergadering van een aantal KVP-afde- lingen in de kring Tilburg zal van avond in Breda aandacht worden be steed aan het ->bsenteïsme in het par lement. Over dit verschijnsel maakt men zich, met de Tweede Kamerver kiezingen in zicht, in de betrokken af delingen ernstig ongerust. Die onge rustheid is nu zover gestegen, dat al wordt voorgesteld KVP-Kamerleden die de afgelopen jaren bij herhaling parlementsvergaderingen hebben ver- zuimd, niet opnieuw verkiesbaar te stellen. Ook wordt vanavond het sa menstellen van de groslijst aan de or de gesteld waar dit de (onvoldoende geachte) vertegenwoordiging in het par lement door Brabanders beteft. AMSTERDAM, 5 nov. Prinses Margriet heeft hier zaterdagavond in gezelschap van een tiental vrienden en vriendinnen in de „Kleine Komedie" een voorstelling bijgewoond van „In einer kleinen Konditorei", door de „Hoofdstadoperette". Het bezoek van de koninklijke gaste was niet aange kondigd en voor directeur Meyer Ha mel was de verrassing daarom bijzon der groot toen hq in de pauze hoorde dat prinses Margriet in de uitverkochte zaal was. In een onbewaakt ogen blik heb ik de pocket-uit gave van William Shirer's „The rise and the fall of the Third Reich", een pil van ruim 1500 bladzijden, gekocht. Het is géén werkje om in één avond ademloos uit te lezen en ik neem het dus zorgvuldig gedoseerd tot mij. Ik ben inmiddels gevorderd tot bij de „Anschluss", een spannende episode die niet weinig bij heeft gedragen tot „the rise". Enfin, de heer Schussnig, destijds oondskanselier van Oostenrijk, werd op Berchtesgaden, zo riant gelegen op de Obersalzberg, ontboden om de gerezen moeilijkheden met Hitier te bespreken. Aan de grens tussen bei de landen stond de heer Franz von Papen hem glimlachend op te wach ten om hem onder meer te vertellen, dat de Führer, gelet op de verschijn selen van de laatste dagen „in guter Laune" verkeerde. Nu bleek dat echter bij nader inzien toch niet he lemaal waar te wezen. Toen de heer Schussnig in het „Arendsnest" arri veerde werd hij getroffen door de fraaie, omringende natuur. En hij maakte dus Hitier dienaaneaande een compliment. Maar de Führer zei: „Komaan, Herr ReicKskanzk-r, we zijn hier niet bjj elkaar gekomen om over het mooie uitzicht te praten." Gaandeweg de gedachtenwisseling riep hij trouwens op een gegeven mo- ment generaal Jodl geen ontoepas selijke naam tegen de achtergrond van het bergachtige, Beierse landschap binnen om een grimmig gezicht te trekken. Maar het meest intrigerende van het verhaal vind ik dit. De heer Schussnig was kettingroker- Hitier stond dus niet toe dat Herr Reichs- kanzler rookte. Sterker nog, Herr Reichskanzler róókte ook niet tijdens het onderhoud. Hij ging zich verbij tend ten onder. En hij stak pas een sigaretje op. nadat de Führer zich had geëxcuseerd om een hapje te gaan eten; waarschijnlijk rauwe andij vie met geraspte koolraap. Deze kleine details maken mij het lezen van „The rise and the fall of the Third Reich" tot een exquise ge noegen. Zij zetten mij ook aan tot denken. Zo heb ik een hele nacht wak ker gelegen met het bepeinzen van de vraag hoe het met de wereld ver gaan zou zijn als ooit enig staatshoofd geprobeerd zou hebben Winston Chur chill af te houden van het roken van een sigaar. UTRECHT, 5 nov. In het jaarver slag van de federatie van Nederland se verenigingen die de belangen van de verpleging en de verpiegenden be hartigen, wordt meegedeeld, dat het tekort aan leerlingverplegenden terug loopt. Het aantal verpiegenden dat een leidinggevende functie ambieert is ech ter nog onvoldoende: juist onder de leidinggevenden is een sterk verloop. De federatie heeft zaterdag in Utrecht haar jaarvergadering gehou den. De voorzitster, zuster W. S. Hörchner, zei in haar openingsrede, dat de saiarisverbetering nu in grote lijnen is bereikt. Volgens haar kan men nu niet meer spreken van een over de hele linie onderbetaald beroep; de vergoeding voor de onregelmatige uren en de financiële studiehulp laat echter nog wel wat te wensen over. Zij meent verder, dat er nog veel te weinig mogelijkheden zijn voor de vor ming van een goed kader. (Advertentie) DE OLVEH voor uw levensverzekering. De Rotterdamse schilder Kees Timmer heeft voor zijn schilderij Dierenpark („Jachtluipaard") de Wedgwoodprijs 1962 gekregen. Oitbetckent dat hij vierduizend gulden rijker geworden. De prijs is hem vrijdagmiddag bij de opening van een tentoonstel ling van een selectie van inzen dingen in het Museum Fodor te Amsterdam uitgereikt. De jury bestond uit: J. Altink, Jan van Heel, dr. H. L. Jaffé, prof. Frans Hols en drs. Hans RedekerDat is dan dat. Maar wat ver schuilt zich allemaal achter zo'n bericht? Het is niet gemakkelijk met Kees Timmer hierover te praten. Wie met hem in gesprek komt moet er maar op rekenen, dat hij de wind niet al te ge makkelijk meekrijgt. Men verslijt zijn opmerkingen eerst voor cy nisme en bitterheid. Zou men met hem „meepraten" om dat nu eenmaal prijswinnaars, volgens de gangbare opvatting van velen een pluim op de hoed krijgen' verdiend of niet, dan zou men binnen de kortste keren op de keien staan. Timmer is meer dan wars van alle show, geliktheid en flauwe kul. Hij negeert de mensen, die menen dat een beel dend kunstenaar recht heeft op een aparte behandeling, maar van de andere kant verdedigt hij het recht zichzelf te zijn. En hij doet dat op een nuchtere manier zoals hij ook als denker nuchter is en conclusies en consequenties aanvaardt. Hij heeft in vrijheid leren denken. „Sommigen menen dat ik (omdat zij me vaak niet kunnen volgen) de maa.tscna.ppij, zoals die nu is, ben uitgegooid; zij vergissen zich, ik heb me eruit gedacht. Dat is een lange weg en de ervaringskennis daarbij is on eindig veel belangrijker dan wat er aan wetmatigheden en leerstellingen al te lang ons is ingepompt. Dit weet ik wel heel zeker: de maatschappij is enerzijds je beschermengel, anderzijds je doodsengel". Wij praten over die maatschappij. Hij zoekt bedachtzaam naar zijn formulering, met een enkel gebaar deze onderstrepend. Hij is altijd eigenzinnig geweest, maar dan op bewuste manier, en niemand beter dan hijzelf weet wat voor moeilijk heden hij zich daarmee op de hals heeft gehaald. Maar het heeft zijn strijdbaarheid niet geblust. Hij heeft zichzelf aanvaard zoals hij is en van wat hij persoonlijk kan gebruiken uit de vele mogelijkheden, die het leven in zich. besloten houdt, neemt hij wat binnen zijn bereik ligt. „Velen zien hun eigen mogelijkheden niet", zegt hij, „en daarom nemen zij zovele kleuren aan, maar nooit hun eigen kleur". Als leraar aan de koninklijke academie in Den Haag (kop- en figuurstudie) weet hij wat die opmerking betreft heel goed waarover hij praat. Wij zouden nier nog veel meer kunnen vertellen over de denkbeelden, die deze eerlijke ronde Rotterdammer bezig houden. Maar zelf ziet hij een kennismaking via zijn werk als de beste kans op een beter begrip. Het is bekend dat Kees Timmer het dier en zijn wereld op een aparte wijze benadert, verbeeldt en vertaalt om te komen tot een heel eigen kunst, met een onmiskenbaar eigen gezicht. In 1950 maakte hij, dank zij het Prins Bernhardfonds, een reis van enkele maanden door Afrika, waar hij o.a. het enorme Krugerpark-reservaat bezocht. Wie even kan moet beslist naar zijn bekroonde schilderij in Museum Fodor gaan kijken. De mens Kees Timmer schildert het dier; „de harteloosheid van onze tijd ontmoet 'jjien ook in de wereld van het dier, maar de mens heeft de natuur afgeschaft. Wat in zo'n Krugerpark gebeurt is consequenter dan wat er in onze maat schappij gebeurt. Door naar de dieren te kijken kan men echter beter inzicht in de samenleving krijgen. Zo vecht een leider van een groep bavianen tot het laatste als het om zijn kudde gaat". Hij kijkt me aan, een beetje spottend en tegelijk ook een beetje toegeeflijk alsof hij wil zeVV^n- het valt je toch nog wel mee, is het niet? En dan tot slot: „Als kunstschilder zit je in een lekke boot. Maar natuurlijk heb ik wensen, zo zou ik wel eens mijn eigen werk op de muur willen schilderen, maar dan ook zoals ik het zelf helmaal wil."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1962 | | pagina 5