Wonder van Mies Bouwman
Zij kan bogen
T.Y.-prestatie
op de ongelooflijkste
die ooit is geleverd
Minister VAN AAR 1 'SEN
moest twee uur wachten
op RAI-telefoon
de tele-
marathon
Pleegzuster
Ondankbare taak
BRIEVEN
van lezers
Mgr. Van Straelen
en ds. De Kluis
nemen afscheid
IJ °pgehaaid
Tranen
Belgische militair in
Maastricht berecht
SCHERVEN BRENGEN GELUK
Nederlandse steun aan
de vluchtelingen
Wereldtitels kunstrijden
op de rolschaats
JEUGDFESTIVAL
IN ROTTERDAM
BLOEDWMN
Zélfs de allerkleinsten bleven gisteren bij de marathon-actie voor Het Dorp" niet achter. De kleuters
van Lïli Petersen en Herman Broekhuizen waren met grote spaarpotten present in het RAI-gébouw.
Op de foto Mies Bouwman en Lïli Petersen met de kinderen.
(Van onze verslaggevers)
BUSSUM, 28 nov. Het zal
niemand verwonderen dat Mies
Bouwman vannacht soms wat on
rustig heeft gedroomd. Als licht
flitsen op een gokapparaat scho
ten in haar verwarde gedachten
de getallen omhoog, die steeds
weer in de buurt van de twaalf
miljoen eindigden. Haar echtge
noot, de regisseur Leen Timp, had
haar omstreeks middernacht met
een zoet lijntje naar bed gekregen.
Ze had haar zoon Joost nog even
goedennacht gezegd en toen moest
ze bekennen dat ze toch wel moe
ic. Ze mocht dan ook bogen op
de ongelooflijkste televisiepresta
tie die ooit is geleverd. Het was
Mies Bouwman die de Nederland
se offerbereidheid tot een soort
razernij voerde die niemand had
voorzien. Ze zei het zelf, na af
loop: „Ik had nooit gedacht dat
je dit zou kunnen doen. Dit kun je
nooit meer overtreffen. Ik had
nog wel urenlang willen door
gaan". Het was toen dinsdagavond
half negen. Kort na het slot van
de uitzending was ze ineens hees
geworden, nadat ze al een half
etmaal door keelpijn geplaagd
was. Maar buiten die heesheid
leek ze nog even fris als maan
dagavond omstreeks half zeven,
toen ze opgewekt het Amster
damse RAI-gebouw was binnen
gestapt.
Afgevallen
Onbekommerd
,Open het Dorp'
Roekeloos rijden oorzaak
van dodelijk ongeluk
Aan het slot van een enerverend etmaal: rozen voor de kranige
Mies Bouwman.
NIEUWE dagblad
herman hofhuizen
WOENSDAG 28 NOVEMBER 1962
Een OLVEH polis nü, een OLVEH pensioen straks.
jonken stuurman uit
CONTACT
„Jongens", had ze toen uitgelaten
geroepen, „ik ben de laatste week vier
pond afgevallen." Een etmaal later
zou ze hebben kunnen constateren dat
dit voor haar zo verheugende proces
verder was voortgeschreden. Niemand
begrijpt hoe ze het heeft volgehouden.
Ze was natuurlijk moe, al voelde ze
het niet. Ze zei na de marathon: „Dr.
Klapwijk bracht mij twee keer een
drankje met ijs en dat smaakte nogal
vreemd. Ik zou echt niet weten wat
hij erin gedaan heeft. Maar zelf dronk
hy geloof ik ook een spul waarvan de
ingrediënten door vier artsen waren
bereid."
Het wonder van Mies Bouwman, die
ongedwongen de harten van de Neder
landers bespeelde, zal wel altijd een
wonder blijven. Ze is vrolijk en spon
taan van nature. Alles wat ze in dit
gedenkwaardige etmaal heeft getoond
is echt geweest, zonder pose. Ze heeft
zich laten meeslepen door de ketting
reactie die zijzelf heeft ontketend.
„Fijn hè", zei ze telkens weer, als ze
even van de microfoon kon weglopen.
Ze kon al die tijd nauwelijks een hap
door haar keel krijgen. Alleen als dr.
Klapwijk met wat vruchtensap en
toast, en wat kalmerende woorden, bij
haar kwam, accepteerde ze dat. Als
men Mies Bouwman haar gang had
laten gaan, was de onvermijdelijk
groeiende chaos al veel eerder begon
nen. Want ze wilde niets liever dan
iedereen voor de camera halen en zijn
verhaaltje laten vertellen. Maar ze
mocht niet meer. Ze werd in de mid
daguren zelf van de microfoons weg
getrokken, omdat het vooral aan haar
verschijning en haar optreden moest
worden toegeschreven dat de cordons
telkens werden verbroken. Een van de
weinige niet verbaasde mensen, was
lange tijd haar echtgenoot. Leen Timp
was aanvankelijk niet meegekomen
naar het K.A.I.-gebouw. Hij had zich
thuis geïnstalleerd op een bank voor
het televisie-toestel. En hoewel hij het
nauwelijks aan iemand durfde te be
kennen, was hij 's nachts in slaap
gevallen. Pas dinsdagmiddag trok hij
naar Amsterdam, om haar af te halen
en veilig mee te tronen naar huis.
Toen pas begon zijn verbazing, toen
lm zag dat ziin vrouw werkelijk van
geen ophouden wilde weten. Men deed
heel bezorgd om haar, toen de uitzen
ding was afgelopen. Ze zou dan nog
wel even voor de pers willen versehij-
imn, maar er mochten slechts enkele
vragen gesteld worden. Mies Bouw
man, gekleed in haar zesde japon
sinds 24 uur, verscheen echter weer
stralend en al die bezorgde mensen
zette ze voor schut met te zeggen:
„Laat mij toch even. Ik heb er juist
zo'n zin in om er nog over te praten.
Ik wil helemaal niet slapen."
Haar indrukken? Och, dat hoeft
men niet meer te vragen. Geweldig
vond ze het, zoals de mensen hebben
meegedaan. „Ze rukten thuis ge
woon de schilderijen van de muren
en kwamen ermee naar het RAI-
gebouw."
Uiteraard had ze in deze prestatie
ook wel een moment van zwakte ge
voeld. De meeste mensen die de
marathon van nabij voelden, kregen
hun inzinking omstreeks een uur of
zes, dinsdagmorgen. Maar toen echter
waren de Skymasters met veel gerucht
verschenen en hadden het publiek ge
ïnjecteerd met een wilde twist, die
zowel op het toneel als op de hoogste
tribuneplaatsen, döile bewegingen los
sloeg. En een tijdje later kwam Gees
de Lange iedereen manen tot een
manhaftig stukje ochtendgymnastiek,
zodat de dreigende narigheden van
een slapeloze en lawaaierige nacht
werden bezworen. Bij Mies Bouwman
kwam het kwetsbare moment kort
daarna, omstreeks acht uur. Althans,
dat zei ze later. Maar het is de vraag
in hoeverre men daarop kan vertrou
wen, want z(j had toen al alle begrip
van tijd verloren. Ze schatte het steeds
een uur of drie vroeger dan de klok
aanwees.
Het was overigens niet te zien dat
Mies een korte lijdensperiode door
maakte, want voortdurend bleef een
juffrouw in haar buurt om met
schmink en wat penseelstreken rim
peltjes en een grauwe 1-leur te ver
doezelen. Er bestaat geen zekerheid
over, maar naar men durft te schat
ten heeft de schmink-juffrouw een
twaalftal kunstmatige opkalefaterin
gen toegediend. Vijf keer verander
de Mies Bouwman van japon, maar
dat was niet zozeer om de televisie-
en zaalkijkers eens wat anders voor
te toveren, maar om zich eens wat
anders te voelen. Ze had weliswaar
haar halve garderobe meegenomen,
maar ze meende achteraf dat ze ook
rustig in lange broek en trui had
kunnen verschijnen. Ook van schoe
nen heeft ze nog wel eens gewisseld.
Ze heeft het enige tijd op lage hakken
geprobeerd, maar dat beviel haar
niet. „Hoge hakjes dwingen je meer
om overeind te blijven", vond ze.
En dat alles heeft dan zo'n slordige
twaalf miljoen gulden opgeleverd, be
nevens een niet te overziene verzame
ling goederen. Dieren, boten, auto's,
bedden, fietsen, televisietoestellen,
kleine krokodillen, landbouwtractoren,
enfin, het is niet meer om op te noe
men. Het mooie is dat de fiscus heeft
toegezegd, dank zij een beslissing van
de staatssecretaris van financiën, geen
belasting te zullen vorderen. Wat
staatssecretaris Scholten zal zeggen,
is een vraag die o.a. Wim Kan heeft
gesteld, maar waar nog geen ant
woord op is binnengekomen. Onbe
kommerd immers is er voor alles en
nog wat reclame gemaakt op de tele
visie en voor de radio. Zo goed als
er vele mensen kwamen met hun ga
ven om op het scherm te verschijnen,
zo goed waren er ook bedrijven die
daar niet bang voor waren. Maar och,
wie zou zich er druk over willen
maken? Onbeschaamd haalde Wim
Kan zo een ton bijeen.
En dat de heer Zwolsman, die het
benodigde, stpk land ter waarde van
acht ton ten geschenke gaf, record
gever is, mag ook iedereen best weten.
Om Mies Bouwmtm aan het woord te
laten: „Heerlijk, fantastisch, voor één
dag valt alles weg. Het kan over een
week best weer anders zijn, maar nu
zijn wij allen één." Ze zei dit on
middellijk nadat de vertegenwoordiger
van Radio Veronica zijn steen aan deze
omroep-actie had bijgedragen.
De grote vrees van Mies Bouwman
was niet of ze het wel zou volhouden,
al die tijd, maar of ze niet onver
wacht in tranen zou uitbarsten. Dat
wilde ze niet, en ze wist dat dit kon
gebeuren als ze moe zou zijn gewor
den. Het is goed afgelopen. Hoewel
ze van uur tot uur diep ontroerd was,
kwamen de tranen pas in de sluitings
minuten, toen alles wat haar door die
„o, lieve, fantastische mensen" was
aangedaan, haar overweldigde. In die
minuten ook klonk voor de derde keer
in het etmaal het Wilhelmus door het
RAI-gebouw.
Dat de actie „Open het dorp" zo
zou worden, was niet voor mogelijk
gehouden. Maandagavond om negen
uur kon men in het RAI-gebouw nog
weddenschappen met sceptici afsluiten
op het feit dat de actie drie uur
's nachts niet zou halen De sceptici
hebben dus het loodje moeten leggen,
maar dan nóg... De overigens goed
georganiseerde opzet van de actie
bleek op den duur te kort te schieten
tegen het geweld. En dat heeft ook
wel nare dingen ten gevolge gehad.
Want op dit feest zijn vele mensen
teleurgesteld afgedropen. Wjj kennen
ze natuurlijk niet allemaal. Maar het
kleuterklasje dat 's morgens van Ter
schelling naar Amsterdam was gereisd
om daar om half vijf te arriveren en
na tien minuten vergeefs terug te
keren, mag wel de teleurstelling van
die velen verpersoonlijken. Ook vele
invaliden en gehandicapten probeerden
zonder resultaat bij het feest te komen.
Niet alleen de rij van kandidaat-toe
schouwers was tientallen meters lang,
ook de rjj van gevers was langer dan
het RAI-gebouw kon verwerken. Gif
ten van honderden en duizenden gul
dens, vaak verbluffend verpakt en ver
werkt, werden maar ergens achterge
laten, omdat men niet bij het podium
kon komen. Bijna iedereen wilde zijn
gift aan Mies Bouwman persoonlijk
geven. Ook toen de mensen niet meer
op het podium mochten komen, werd
er vanuit alle hoeken en gaten „Mies,
Mies" geroepen. En Mies was wel zo
dat ze deze hardnekkigen niet ver
geefs liet gillen. Ook voor haar per
soonlijk waren er vele geschenken,
maar als het geen bloemen waren,
accepteerde ze die liever niet. Ze ging
naar huis met een bos rode rozen,
een orchidee, een popje in klederdracht
en de toezegging voor een antiek zilve
ren bijouteriedoosje.
De chaos werd omstreeks een uur
of drie in de middag levensgevaar
lijk. De dringende mensen waren
niet meer te houden. Er verscheen
politie op het toneel en er werd
gedreigd met staken. Om half vijf
gebeurde dat ook, dat wil zeggen:
de televisie laste een pauze in. De
ravage was vólkomen. De een na de
ander verscheen bij de microfoon om
de mensen te verzoeken zich terug
te trekken. Er werd medegedeeld
dat het overdragen van de giften niet
meer door de televisiecamera's ge
registreerd zou worden. De situatie
was hoogst ingewikkeld. Want ener
zijds deed de politie haar best om
de mensen uit de buurt te krijgen,
anderzijds stond van heinde en verre
gekomen politiepersoneel in de rijen
te dringen om de gaven van hun af
delingen over te dragen.
Bij dat alles was het niet zo gek
meer dat later minister Klompé lichte
lijk verweesd op het toneel verscheen
en in het gezelschap van deze of gene
rustig op een stoeltje ging afwachten
wat er zou gebeuren. Dat werd dan
de slottoespraak, het einde van een
feest waarin een overrompelende rij
artiesten, van Johnnie Jordaan tot het
Concertgebouworkest met George Szell,
maar vooral een onoverzienbare schare
offervaardige mensen zich om een be
toverende Mies Bouwman hebben ge
schaard. Er waren zoiets van 75 tele
visiemensen en 51 radiomensen in de
weer geweest om ook de niet aan
wezigen op de hoogte te houden. En
het was wéér Mies Bouwman die er
op het laatste moment aan dacht ook
de televisieregisseur van deze marap
thon, Theo Ordeman, huldigend te be
delven onder een bouquet bloemen. Ze
had er genoeg, zoals ze ook tot het
einde toe hartelijke woorden genoeg
had voor iedereen.
BUSSUM, 28 nov. Aan de KRO-
televisie was gisteravond de ondank
bare taak beschoren om na de emotio
nele marathon voor „Ons Dorp" de
aandacht van de kijkers te vragen voor
iets anders dan een tot het laatst geest
driftige Mies Bouwman en een steeds
dikker wordende boom van gulle ge
vers. Hoewel het vervallen van de uit
zending over de Adelbert-vereniging de
kijkers een korte adempauze gaf, zal
de belangstelling voor het eerste pro
gramma, dat door de KRO in overleg
met de Vlaamse televisie werd uitge
zonden en dat begon met een tweeta
lig (Franse tekst en Nederlands com
mentaar) optreden van het marionet
tentheater „Obrasov", wel minder dan
normaal zijn geweest. In elk geval heeft
de overweldigende actie „Open het
dorp" heel wat meer omtrent het in
nerlijk van de mensen onthuld dan de
filosofische clowns in het daarna vol
gende experimentele spel „Horizontaal",
dat meer getuigde van de pretenties
dan van het talent van de Vlaamse
auteur Tone Brulin, die zelf de „rea
lisatie" had verzorgd.
Na een op de band opgenomen opera
concert dat het Amsterdamse Kunst-
maand Orkest onder leiding van Anton
Kersjes met medewerking van de so
praan Mizzi v. d. Lans en de bas C.
Schell heeft gegeven in het Concertge
bouw te Amsterdam, volgde uit Rome
nog een extra beeldopname van de
Poolse primaat kardinaal Wyszynsky,
die een vroeger bezoek aan ons land in
herinnering bracht en die dankte voor
de blijken van sympathie welke hij in
de persoon van kardinaal Alfrink van
de Nederlandse katholieken heeft on
dervonden.
Ftn.
Plaatsing van ingezonden stukken
Brieven van Lezersbetekent niet
noodzakelijk een bewijs van instemming,
doch betekent slechts dat de hoofd
redactie het ingezonden stuk ter kennis
van de lezers wil brengen. Het feit van
de plaatsing onttrekt zich echter niet
aan de verantwoordelijkheid der hoofd
redactie, die zich dan ook voorbehoudt
een ontvangen stuk zonder opgave van
redenen terug te zenden. In het alge
meen is ondertekening met naam en
adres vereist, tenzij in een zeer bijzon
der geval de hoofdredactie dwingende
redenen aanwezig acht van deze regel
af te wijken.
Ik heb er behoefte aan, u er, wel
licht ten overvloede, op te wijzen dat
hetgeen is geschied in het RAI-gebouw
in Amsterdam een schitterende over-
wi. ling van het Nederlandse volk is
op een recente gerechtelijke uitspraak
in Luik.
U. R. TYCHON.
DEN HAAG, 28 nov. Op het hoofd
kwartier van de generale staf in de
Prinses Julianakazerne heeft hier dins
dagavond de hoofdlegerpredikant kolo
nel ds. A. T. W. de Kluis en de hoofd
legeraalmoezenier mgr. J. J. M. van
Straelen, afscheid genomen, die beiden
met pensioen gaan.
Tot de genodigden die zich in de
smaakvol versierde receptiezaal bevon
den, behoorden de staatssecretaris van
Defensie, de heer M. R. N. Calmeijer,
de chef van de generale staf A. V.
van den Wall Bake, de generaals B. R.
P. F. Hasselman, H. J. Kruis, J. H.
Couzy en G. J. Ie 'Fevre de Montaig-
ny en afgevaardigden van het protes
tants interkerkelijk thuisfront, van de
koninklijke Nederlandse militaire bond
„Pro Rege", en van deputaten voor de
geestelijke verzorging van zee-, land
en luchtmacht van de generale syno
de van de gereformeerde kerken.
Ds. O. T. Hylkema van de doops
gezinde gemeenschap te Den Haag
sprak als voorzitter van het C.Ï.O.M.
(Contact in Overheidszaken-militair),
terwijl staatssecretaris Calmeijer na
mens de regering sprak. De heer Cal
meijer deelde mee, dat ds. De Kluis
en aalmoezenier, mgr. Van Straelen be
noemd zijn tot ridder in de orde van
de Nederlandse Leeuw.
De aftredende geestelijke verzorgers
stelden hierna hun opvolgers, de he
ren ds. B! A. Bos en aalmoezenier P.
G. M. Schoonebeel, aan de autoriteiten
voor.
MAASTRICHT, 28 nov. Gister
morgen is een 21-jarige Belgische
militair, gelegerd in Elskirch (Duits
land), door de rechtbank alhier ver
oordeeld tot drie maanden gevangenis
straf. Voorts werd hem voor Neder
land de rijbevoegdheid voor de tijd
van twee jaar ontzegd.
Zondagavond 11 maart had de Belg
op de helling van de Gulpener Berg
in Gulpen met zijn nieuwe personen
auto hoogst roekeloos en onvoorzichtig
gereden. Met een snelheid van negen
tig tot honderd kilometer had hij een
voor hem rijdende auto in een bocht
gepasseerd en was daardoor met zijn
wagen tegen de bomen langs de weg
gebotst. Een van de inzittenden, de
militair F. Hambrouck, kwam daarbij
om het leven.
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM, 28 nov. Het grote
verhaal van Mies Bouwman en dokter
Klapwijk en hun actie „Open het
dorp" is niet meer na te vertellen. Er
is in 24 uur te veel gebeurd en men
weet alleen nog maar dat er nu twaalf
miljoen klaar liggen om een dorp te
bouwen. Ook Mies Bouwman zelf her
innert het zich niet allemaal meer.
Heel vaag weet ze nog hoe ze zondag
avond tot heel laat met Wim Kan en
Siebe van der Zee heeft gesproken over
„hoe ze het zouden doen." Het was
twee uur 's nachts dat ze naar bed
ging en vier uur later moest ze er
weer uit, want ze werd bijtijds in de
studio verwacht voor de synchronisa
tie van de documentaire over de min
der validen, van de regisseur Hans
Keiler. Voordat ze aan de marathon
begon, was ze dus allerminst goed uit
gerust, want bovendien was de voor
gaande week er een geweest van veel
spanning om de voorbereidingen.
Wat valt er nog aan herinneringen
op te halen? De parapluies en span
doeken misschien, waarop „Onze Mies"
gehuldigd werd? Of het telefoonge
sprek met minister Van Aartsen, die
twee uur nodig had om verbinding te
krijgen met het R.A.I.-gebouw eer hi]
kon meedelen dat de bouwvergunning
spoedig zou kunnen komen? Of wel
licht het telefoongesprek met Ed Mur-
row, de Amerikaanse collega van Mies
Bouwman? Hij heeft eens iets soortge
lijks aan de hand gehad, maar nu zal
hij moeten toegeven dat de prestatie
van de Hilversumse omroepster hem
te veei is geweest. Zij heeft het we
reldrecord „televisie-omroepen" met
uren gebroken. Ze heeft geen moment
naar woorden hoeven zoeken. In de
nachtelijke uren hebben AVRO-mensen
nog teksten voor haar geschreven aan
de hand van binnengekomen telegram
men en telefoontjes. Het bleek volko
men overbodig werk. Mies had genoeg
te vertellen.
Wat ze steeds maar het liefst wilde
meedelen was: de stand. De miljoenen.
Herhaaldelijk liep ze tussen vijl en zes
uur 's middags naar een „communica
tietafeltje" om te vragen of de tien
miljoen al bereikt was. Om vier mi
nuten over zes riep iemand dat ze er
waren, maar ook hij gokte maar wat.
De man zat naast de kisten die steeds
barstensvol met geld werden wegge
dragen en het was hem zó gaan duize
len dat hij genoeg nullen voor zijn
geestesoog meende te zien.
De tellers en teisters in de achteraf-
zalen waren lang koel gebleven, maar
uiteindelijk was er geen van hen die
durfde te garanderen dat er geen ver
gissing van pak-weg een miljoentje
was begaan. Het geld werd allemaal zorg
vuldig getransporteerd naar de kluizen
van de spaarbank en daar zal men
het nog eens netjes overdoen met de au
tomatische telmachines. Die overvloe
dige voorraad geschonken goederen
heeft de organisatoren wel voor een
probleem geplaatst. „Waar moefen wij
er mee naar toe?" was de kreet. En
dan straks. Alles wat niet in „Het
dorp" gebruikt kan worden, en dat is
nogal wat, zal Amerikaans verkocht
worden. Dat zal dus ook nog wel wat
geld binnenbrengen. Bovendien start
de AVRO een lange serie uitzendingen,
waarin Mies Bouwman nog het een en
ander bij elkaar wil krijgen. Dr. Klap
wijk, zich zeer bewust van de uitzon
derlijke afmetingen die deze actie heeft
gekregen, zei nuchter: „Wij zullen in
de komende tijd pas een werkelijk
idee krijgen van de offerprestaties van
ons volk."
NEW YORK, 28 nov. (Reuter)
Nederland heeft bij monde van mej.
mr. J. C. H. H. de Vink, lid van de
Tweede Kamer voor de K.V.P. 529.000
gulden rond 145.000 dollar toege
zegd voor het gewone program voor
1963 van de hoge commissaris van de
V.N. voor de vluchtelingen, dr. Felix
Schnyder.
West-Duitsland heeft hiervoor 300.000
dollar uitgetrokken en Frankrijk, Bel
gië en Canada elk ruim 250.000 dollar.
Zweden, Zwitserland en Australië zeg
den elk ruim 100.000 dollar toe. In to
taal werd steun toegezegd ter waarde
van 2.072.998 dollar.
MIAMI BEACH, 28 nov. Na de ver
plichte figuren van de strijd om de we
reldtitels kunstrtjden op de rolstaats
leidde bij de dames de Duitse Christa
Burmeister (6742 punten), Ria Riet
broek (Nederland) 5753 punten.
Bü de heren: 1. Karl Heinz Losch
(Duitsland) 6996 punten Joop van der
Sluis (Nederland) 6141 punten.
ROTTERDAM, 27 nov. Volgend
jaar mei zal in Rotterdam gedurende
vijf dagen een „Festival voor de wer
kende jeugd" worden gehouden, dat
een ontmoeting moet zyn tussen de
kunstenaar en de jeugd van 17 tot 23
laar Het festival staat onder leiding
van 'de acteur Hans Tiemeyer, een der
initiatiefnemers van de jeugdkunstfesti-
vals in Velp, en zal gewyd z«n aan
toneel muziek, architectuur, beeldende
kunst' ballet en film, zowel in de vorm
van voorstellingen als van causerieën
en discussies. Het is de bedoeling dat
vele kunstenaars en verschillende en
sembles uit Rotterdam en andere ste
den aan het vijfdaagse programma
meewerken.
28 nov. Nu de teie-
J>»k v ooibij Is, mag men zeker
''ilün-, a'eren, dat met de verwezen-
?n «JL het fenomeen overtuigend
kon? aan *1® drastische praktijk,
Jhachti Vast staan. welk een
'evi»iK en vérstrekkend medium de
?P Lt° Wel ig. Toen maandagavond
.^herm het „systeem" van de
i*t bjj^esjes werd onthuld, kwam
- rtlirf .de en natuurlijk tegeljj-
f6"<Ie het alleen maar luiste-
Nw-„v°lk van Nederland in be-
J-»; Heit snelde de straat op in
?*®Hb]nïen getale, dat het er een
rn «naar "itzag dat hier en daar
e?'8szii Ke maatschappelijke leven
h'6' bi Zf>u worden ontwricht. Het
l ^Tist nader inzien mee, en meteen
1 to zetten de miljoenen zich aan
'•'('b stel om het gebeuren, zoals
kebou„. m het Amsterdamse RAI-
voltrok, te volgen.
j J
Qe desbetreffende, even lang-
a1wiptf uitstekende t.v.-reportages
ni heeft gevolgd, zal, dunkt
•./ien aan de indruk kunnen ont
pit eó„ at er sprake was van een
h "H* V max parallel lopende anti-
v 1 Weil- un merkwaardig verschijnsel,
f'oh hi tal van discussie-punten in
mp gt- £n feite was het zo, dat
flRévpp boeiende aspect van deze
y&s j r 2* uur durende uitzending
v!eid' ii if een prachtige menselijk-
ïïaktuiw""aaide. Men zag in die tijd
ri?t het Nederlandse volk in heel
rt°°rbii ,e geschakeerdheid aan zich
ïL trekken. Interessante en aar-
0 zii ?sen rïus. en des te aardiger
;ver&a Zlch met zulk een grandioze
eidh5 ve bekenden tot een offerbe-
i°°r do Waar het ging om het dorp
hehamelt)k getroffen medebur-
i-s. rif °Penen. Maar het valt. dunkt
1 ieklit te ontkennen dat wij, tele-
Ial siu?rs, zo tegen het middaguur
j iefi eren in de gaten kregen dat
t 1? v&an bet veranderen was in de
•°t dan zaken op ons scherm. Had
i^ak o t°e de nadruk gelegen op het
h - da?v;rc>erende iudividueel-menselij-
b kt-L. 1 massale bepaalde, daar-
0 sin g bet massale de overhand
- Ssfio bet individueel-menselijke
:?t$ 'ns teloor. Daar kon niemand
a Mi? doen- En het moest dus zo
1 "ffeto r daarmee werd wél duidelijk
h°2d hoezeer „het medium" zfln
{h ?ijn ad gedaan en hoezeer het zich
h hauwelijks te begrenzen macht
,?.y.estigd. Des morgens nog het
s 1'-e? zUn spaarvarken kwam bren-
'3tid "dat ons aller zeer geanimeerde
hefopeiste, tegen de namid-
SNl o 6Ser van de, overigens alle-
s Chts ,en enthousiaste. naamlozen.
ln die zin was er, naar onze
5;d, sprake van een anti-climax,
'ogmaals, het kon niet anders,
daardoor juist bleek voor de on-
J'hicle- j toeschouwer des te klem-
n bil „at de televisie een zaak is,
\- dra»! Uze van spreken in een hand
en v?' en althans in een tijdsbestek
br e uren, werelden in beroering
f "st t gen- Ea£ hesef maant op zijn
alflp 1 voorzichtigheid en voortdu-
Waakzaamheid,
t?-w'i laten nu deze overwegin-
yi'OpK. 'Jde en constateren dus me
is*n
Qchta e en constateren dus met
a da6 vreugde dat de tele-marathon
AVRO een schitterend succes
■u1 üit, n- En dat zij voor de kijkers
l'?t ii„rending heeft opgeleverd, die zij
zullen vergeten. Zij gaf aan-
t°t tal van grandioze en in-
1^"d-ontroerende beelden.
vik.|d.?erkwaardig volkje toch eigen-
W dp die 33.000 vierkante kilometer
a?ö1t rr'age landen bij de zee be-
dir er w-et leeft, geloven wij, als geen
If'dt a?f de gratie van wat het aan-
Jfteu s „gezelligheid". En die gezel-
ih 3 a Was tijdens de evenementen
f den „Open het Dorp"-actie alom
di 6t ipde hijna tastbaar aanwezig.
siS Re??, de huiskamers van degenen,
t?eCJen in hun leunstoelen op hun
W&llis. ?nden zien hoe verschrikkelijk
Jts. \„.het in het RAI-gebouw wel
tii4®' 'n„ echter zijn graag gezellig.
du?g anK "'et gek. En als „wij"
zij), even inspannen, leggen wij
A j)? al'en, gezellig en wel, best
Vr? sln-??t tijdsbestek van een etmaal
l>?pi je y twaalf miljoen op tafel.
Vo (offer, vdemer>s die het niet zo goed
«h band heeIt- En wij laten in dat
(if Snan Bewoon Toon Hermans, Snip
knanér, Spotlights, Wim Kan of
•u6st i» V van het Concertgebouw-
dii^gehp.. Un.vrÜe tijd even naar het
kfs °hw komen om daar voor
VpfhecziiH WU zeggen tegen betaling
t strelif j iets te doen. Ook zó
ai,? Wei ?e macht van „het medium"
lel a1s rn Wil, kijkers hebben dèt
rd. et innig genoegen geconsta-
ïf
hebben vele mensen ge-
i keven n,ajw dan nog altijd gul
eia, "tiirp uit overwegingen van bij-
ii 0«' dug sentimentele, commer-
licifd. M„ zelfs van byzantinistische
n vvat kon ons dat eigenlijk
iK.yd èn wij ons zo hebben geamu-
tih hd VJ zó duidelijk en zó voort-
L.k om u .tond dat het uiteindelijk
bp' eigp_ 4 stralende einddoel van
tik* Zona T» E" dat dit laatste
>m,01Uden ir 0Phouden werd levendig
)fml '8', dunkt ons, de grote en
Rfinf. deriyke verdienste van
bt,;eh tji- .uian en daarna van al de-
tbi .v»lbro- r geïnspireerd hebben bij
Matip. Ben van een voortreffelijke
(Advertentie)
(Advertentie)
b'i apotheker» en drogisten
<lfim b®eft ,fu 'M, 28 nov. De rijkspo-
v4h bet „?'L het Binnen-IJ te Amster-
'w' de 33 ?£t?4ik overschot opgehaald
1 iii 'aart ."JaLSe stuurman op de bin-
dUï<ris VprrL Williams uit Mijdrecht..
l«r £efnisK?9e,delijk 's nachts door de
hp- Seraakt id. bii zijn schip te wa-
hiistp .en verdronken. Toen men
ei is de politie gaan dreggen.
Nif °P hJ?e Amerikanen hebben dins-
f)1tp,r8ronrtpProefterrein in Nevada een
kt fy'oRinj, kernproef genomen. De
(Rtr)5 er een geringe
