Moeilijkst
voor v.h.m.o.
Beslissing overgelaten
aan schoolbesturen
Nu extra voordelig, mevrouw!
TZhoVi
Ook schema over de Kerk
behoeft herziening
E
E
D
H
HEINZ®
een
wonder
op
wielen
EXAMENS
m
In,Parijs
Frankrijk weig^
bijdrage voor het
VN-werk in Gong0
w
met schuifdak
IMPORTEURS GEBR.NEFKENS N.V. UTRECHT TEL. 030-16523
mam00
Werkgevers voorzien
in '63 hoger prijspeil
„De niet aanwezige
huisvrouw"
Jaar geëist wegens
oplichting f 30.000
„In Sovjet-Unie niet
langer dictatuur va11
het proletariaat
TAXICHAUFFEURS
EISEN WAPENS
Brand in kloostef'
brouwerij
HET NIEUWE DAGBLAD
DONDERDAG 6 DECEMBER 1962
PAGINA 6
(Van onze onderwijsredacteur)
By de behandeling van de
Onderwijsbegroting in de
openbare vergadering van
de O.K.W.-commissie der Tweede
Kamer heeft minister Cals de
hoofdconclusie bekend gemaakt
van het rapport, dat in juni van
dit jaar is uitgebracht door de
commissie-vijfdaagse schoolweek.
Deze commissie, die in september
1961 werd ingesteld, had tot taak
te rapporteren over de vraag of,
en zo ja welke maatregelen op on-
derwysgebied moeten worden ge
nomen in verband met de voort
schrijdende invoering van de vijf
daagse werkweek. De breed sa
mengestelde commissie is tot de
conclusie gekomen, dat deze vraag
ontkennend moet worden beant
woord, in die zin, dat er op dit
terrein geen taak ligt voor de
wetgever. De beslissing over het
al dan niet invoeren van een vijf
daagse schoolweek wil de com
missie overlaten aan het bevoegd
gezag (de besturen) der scholen.
Talrijke listige Franse snufjes-o.a.
denkende ventilateur, stabilisator,
noordpool-verwarming enz.-maken
de Peugeot 4.04 tot een unicum
in zijn klassé.
bouillon is kracht bouillon
door
prof. drs. F. HAARSMA
J
Om
half elf
vanavond „toasten"...
't is Heerlijk - 't is Handig
Pravda:
var»
Een, der oprichters
Unilever overleg,
Vijf of zes
schooldagen
een ganzenbordspel
(Advertentie)
Deze uitspraak vloeit voort uit
de Nederlandse onderwysverhoudin-
gen De wettelijke voorschriften be
palen niet hoe het aantal lesuren over
de dagen van de week verdeeld moet
worden. Dit is overgelaten aan het
bevoegd gezag van de scholen. De
overheid zou tussenbeide kunnen ko
men wanneer de deugdelijkheid van
het onderwijs of de volksgezondheid by
het al dan niet invoeren van de vijf
daagse schoolweek in het geding zou
zijn of wanneer het om zwaarwegende
maatschappelijke belangen zou gaan.
Deze overwegingen zijn voor de com
missie echter kennelijk niet doorslag
gevend geweest. Misschien achtte men
ook het invoeren van een wettelijke
regeling, die een zekere richting zou
geven aan de verdeling van de les
tijden namelijk door het bepalen
van een maximaal aantal onderwijs-
uren per dag niet haalbaar.
Met" de nadrukkelijke vaststelling,
dat de beslissing over de vijfdaagse
schoolweek bij de gemeente- en school
besturen ligt, is de situatie er inmid
dels niet overzichtelijker op geworden.
Reeds enkele jaren druppelen er be
richten binnen van scholen en gemeen
ten, waar de vijfdaagse schoolweek
wordt ingevoerd. Een duidelijke lijn is
hierbij niet te zien. De ene keer heet
het, dat de ouders geporteerd zijn
voor de schoolvrije zaterdag; een
ander maal, dat men vreest het
schoolverzuim op de zaterdagen niet in
de hand te kunnen houden en in een
derde geval lijkt het wel of het besluit
zomaar uit de lucht komt vallen.
Het rapport van de commissie-vijf
daagse schoolweek, dat naar men mag
aannemen de talrijke aspecten van
deze materie van verschillende zijden
belicht, zou wat meer lijn kunnen
brengen in de besluitvorming. Het
schijnt wel de bedoeling te zijn, dat
het rapport openbaar wordt gemaakt,
maar de Ministerraad moet hierover
nog beslissen en als die beslissing
positief uitvalt, gaan er nog wel enkele
maanden overheen voor het rapport
verschijnt.
Inmiddels behoeft de overheid echter
niet geheel werkeloos toe te zien. Voor
de rijksscholen ligt namelijk het „be
voegd gezag" bp het ministerie van
O., K. en W. Deze groep van scholen
vormt slechts een klein gedeelte van
het Nederlandse onderwijsbestel, maar
de overheid kan hier een gemotiveerd
standpunt openbaar maken, dat het
bevoegd gezag in de andere onderwijs
sectoren toch ook wel wat te zeggen
zal hebben.
Het schijnt evenwel, dat staatssecre
taris Janssen op grond van de over
weging, dat deze zaak het best plaatse
lijk bekeken kan worden de beslis
sing wil overlaten aan de rectoren en
directeuren. Ook langs deze weg wordt
men dus nog niet veel wijzer. Wel
heeft prof. Janssen kortgeleden in wel
geteld één woord iets van zijn opvat
ting over de vijfdaagse schoolweek
laten blijken: toen in de Kamercom
missie de moeilijkheden met de eind
examenregeling ter sprake kwamen,
zei de bewindsman terloops, dat de
vrije zaterdag „gelukkig" bij het onder
wijs, althans bij het v.h.m.o., nog niet
is ingevoerd.
Het ziet er ook niet naar uit, dat
de v.h.m.o.-schoien gemakkelijk tot het
invoeren van de vrye zaterdag zullen
overgaan. By deze scholen is namelijk
het inhalen van de vervallende les
uren het moeiiykst te regelen. Verlen
ging van de dagschooltyd met een
extra lesuur (veelal een achtste uur)
schept problemen in verband met de
vermoeidheid van de leerlingen, die
bovendien nog meer huiswerk in min
der tijd zouden moeten maken. Een
extra lesuur maakt ook het zogenaam
de Indische rooster (van maandag tot
en met zaterdag zonder grote pauze
tot In de middag les) onmogelijk.
Een andere compensatiemogelijkheid
zou schrapping van een vrüe middag
zun, doch dan zou een gewenste pauze
midden in de week vervallen, terwyl
anderzijds de tweedaagse onderbreking
van de schoolweek het arbeidsritme
vermoedelijk niet ten goede zou ko
nten* Verkorting van de vakanties
heeft o.a. het bezwaar, dat er dan
nog meer verzoeken van ouders zullen
komen, die met hun kinderen buiten
de schoolvakantietjjd op reis willen
gaan.
Er is ook wel eens gesproken over
verkorting van de lessen van 50 tot
45 minuten. Deze situatie heeft in de
oorlog noodgedwongen bestaan; het
zegt echter wel iets, dat men na de
bevrijding is teruggekeerd tot lesuren
van 50 minuten.
Alles bijeen zou het geen verwonde
ring wekken als het advies van de
commissie-vyfdaagse schoolweek voor
het v.h.m.o. afwijzend zou luiden. De
zelfde overwegingen contra de vijf
daagse schoolweek gelden in meerdere
of mindere mate voor het u.l.o., de
uitgebreide en hogere technische scho
len, de kweekscholen enz.
By het lager onderwys zijn de moei
lijkheden, zo te zien, minder groot. Er
zijn op het platteland scholen, die al
zeer lang een vrije zaterdag hebben.
In de steden wordt het laten vervallen
van de vrye woensdagmiddag be
zwaarlijker geacht; men denkt eerder
in de richting van het verlengen van
de dagschooltijd (eerder beginnen en/
of later eindigen) met by'voorbeeld een
half uur. Bij de kleuterscholen heeft
men uiteraard het minst met onder-
wiskundige nadelen te maken.
Bij dit complex van overwegingen is
nog niets gezegd over het „waarom"
van de vijfdaagse schoolweek. Wan
neer men spreekt over een „drang uit
de maatschappij" om de vijfdaagse
werkweek te laten volgen door een
vijfdaagse schoolweek, dan is dat toch
maar een vage bewering. Het is
moeiiyk aan te geven waar die drang
nu eigeniyk uit bestaat en door wie
hij wordt uitgeoefend.
Men zou kunnen zeggen: wanneer de
overgrote meerderheid van de bevol
king op zaterdag vrï heeft, waarom
dan niet de mensen van het onderwijs.
Dat geluid klinkt zo nu en dan ook
uit onderwyskringen (en het zal mis
schien nog wel sterker worden), maar
het is bepaald een misvatting wanneer
men meent, dat het tot nu toe de
onderwyzers en leraren zyn geweest,
die op de vöfdaagse schoolweek heb
ben aangestuurd. ïn de rapporten, die
hun organisaties hebben uitgebracht,
werd ten aanzien van de vyfdaagse
schoolweek zelfs een overwegend te
rughoudend standpunt ingenomen. De
positie van onderwyzers en leraren is
ook niet zonder meer vergelijkbaar met
die van by'voorbeeld ambtenaren.In
de lerarengroep geldt voorts nog, dat
een verplichte vrije zaterdag minder
aantrekkeiyk kan zijn dan de vrijere
tydsindeling, die men nu heeft. Voor
bepaalde onderwyskrachten, namelijk
degenen, die hun hoofdwerkzaamheid
buiten het onderwijs hebben, kan de
zaterdag als schooldag zelfs onmisbaar
zpn.
Een punt van eindeloze discussies
vormt het verlangen van de ouders.
Men zal hier (behoudens met stem
mingen per school) wel nooit uitkomen
omdat het vrywel onmogeiyk is te
spreken van „het" standpunt van „de"
ouders. Er bestaat by de ouders een
grote verscheidenheid van meningen,
variërend van de gedachte, dat het
toch maar het gemakkelijkst is als de
kinderen op zaterdagmorgen „opgebor
gen" biyven op school, tot het verlan-
gen er met de kinderen samen een
lang weekeinde op uit te trekken. Met
het oog op laatstgenoemde wens wordt
nogal eens gedacht aan de tussen
oplossing van eer. aantal vrye zater
dagen alleen in de zomermaanden.
Hierbij doen zich echter weer rooster-
moeiiykheden voor. Een wens, die
zeker wel sterk leeft, is: meer huis-
werkloze weekends.
Dat het toenemende schoolverzuim
op de zaterdagen zou dwingen tot het
invoeren- van de vyfdaagse schoolweek,
kan misschien plaatselijk opgaan,
maar landelijk is dit zeker nog niet
bewezen. Wel schy'nt sinds de invoe
ring van de vyfdaagse werkweek het
te laat komen op zaterdag te zijn toege
nomen.
Overziet men dit ingewikkelde pa
troon van belangen en overwegingen,
dan is nog steeds niet erg duidelijk
welke invloeden de overschakeling van
zes op vyf schooldagen bepalen. Toch
zit op enkele plaatsen in het onder
wijs de vyfdaagse schoolweek als het
ware in de lucht. Het maandblad
„Ouders en School" wöst er in zyn
jongste nummer op, dat in steeds
meer gevallen de schoolvrije zaterdag
„doorgedrukt" wordt, gewoon per
briefje van het schoolhoofd.
Er zijn aanwijzingen, dat vele ouders
van de kinderen, die reeds een vijf
daagse schoolweek hebben, de verande
ring gunstiger beoordelen dan zij zelf
van tevoren verwacht hadden. De
vraag is echter of de ouders zich al
een goed oordeel hebben kunnen vor
men over de onderwijskundige kant
van de zaak.
AI eerder is er op gewezen, dat er
op het terrein van het onderwijs geen
onderwerp is of er wordt jarenlang
over gedelibereerd voor er iets mee
gebeurt. De ontwikkeling van zes naar
vijf schooldagen bepaald geen kleine
verandering verloopt anders; ze
doet soms wat aan een ganzenbord
spel denken.
PEUGE0T404
NIJMEGEN, 6 dec. Kand. 2e ged.
geneesk.: de dames M. Brenninkmeyer,
Hilversum; H. Overmars, Ewyk; C.
Weemaes, Helmond; de heren A. Ber-
tens, Tilburg; J. Bol, Oosterhout, P.
van Gorp, Alphen; P. Huysmans, Zeven
bergen; A. Kleemans, Tilburg; J. Linde
man, Hengelo; W. Pieters, Oss; A. Pij
pers, Mill; H. Reinaerts, Heerlen; F.
Schoe, Hilversum.
GRONINGEN, 6 dec, Kand. Neder
lands: mej. W. J. Bakker, Haarlem,
kand. pedagogiek: mej. H. van Oyen,
Groningen, kand. soc. aardrijksk.: K.
Dobben, Ezinge; J. de Ruiter, Assen.
AMSTERDAM, 6 dec. G.U. M.O.-B
wiskunde: J. Soons, Amsterdam, doet.
Zuid-Afrikaanse taal en letterk: J. Uys,
Zeist; A. de Vries, Amsterdam J. Com-
brink, Amsterdam (cum laude).
ROTTERDAM, 6 dec. Bevorderd tot
accountant de heren W. C. Hamer, Leid-
schendam, en H. Oei, Rotterdam (met
lof).
(Advertentie)
Die fijn-gekruide Knorr bouillon krijgt U
tijdelijk extra voordelig:
3 dubbeltabletten Knorr
vleesbouillon voor slechts f.1**
2 dubbeltabletten Knorr
kippenbouillon voor slechts 75 ct
Handig, die krachtige Knorr bouillon, en
zo verrassend lekkerl Voor Uw eigen
gemaakte soep, als smaakverfijner in Uw
gerechten of puur als opwekkende drink-
bouillon.
r heerst begrapeiykerwyze na by- alleen juist plaatsen in het perspectief I ïyk verklaard op het eerste Vaticaans
-v/i- 1J 1tj ^.4- Onrmi 1 i IV T-4 hotoVont Hat H O Pane in
na twee maanden een zekere
Concilie-moeheid in Rome. De
vaders en velen om hen heen
verlangen naar hun penaten terug te
keren. En nu, op de valreep, is de
bespreking begonnen van het schema
over de Kerk. Zaterdag, na de eerste
discussies, kon men beluisteren dat de
reeds bekende richtingen in het Con
cilie biykbaar niet van zins waren het
opnieuw tot een breuk te laten komen,
zoals by het schema over de open
baringsbronnen. De reden hiervan hoeft
niet alleen in de reeds gesignaleerde
moeilykheid te liggen. Het schema be
vat heel wat elementen die alleszins
aanvaardbaar zyn. Toch zyn er ook
zoveel bezwaren en lacunes, dat het
na een grondige herziening wel in een
nieuwe vorm ter tafel zal komen in
de tweede periode. Dit was de indruk
na de zitting van maandag. In dit
artikel wil ik mg beperken tot enkele
aspecten van het ontwerp.
In de eerste plaats de opbouw van
het stuk. Als men de inhoudsopgave
aandachtig bekykt, valt onmiddeliyk
op het gebrek aan visie en synthese.
Men krjjgt de indruk dat men een
willekeurig aantal onderwerpen byeen
heeft geplaatst, die alleen dit gemeen
hebben, dat zij alle iets met de Kerk
te maken hebben. Nu is het inderdaad
mogelijk heel de theologie in het kader
van de Kerk te plaatsen. Emile Mersch
heeft dat gedaan in zyn belangrijke
boeken over het Mystieke Lichaam,
maar het is niet waarschynlyk dat
men voor de opzet by hem inspiratie
heeft gezocht. Daar blykt namelyk
verder niets van Een Concilie hoeft
ook geen afgerond theologisch tractaat
over de Kerk af te leveren. Dat is
zelfs zijn taak niet. Maar hiermee
is nog niet gerechtvaardigd een brok
kelig en chaotisch verhaal, waarbij
men in de grote Hjnen niets bespeurt
var- enige visie op de plaats en taak
van de Kerk in de wereld van van
daag. De voorbereidingscommissie
heeft ook hier te veel gedacht aan
waarheden, te weinig aan een verkon
diging van de Evangelische Waarheid.
en van de belangrykste zaken, die
in het schema ter sprake komen,
is de leer over het bisschops
ambt. Op het eerste Vaticaans
Concilie stond deze reeds op het pro
gramma, maar kon om de bekende
redenen niet afgewerkt worden. In het
derde hoofdstuk wordt als leer der Kerk
voorgesteld, dat de bisschopswyding de
hoogste graad vormt van het wijdings
sacrament. Lange tyd is dit onder de
theologen een betwist punt geweest.
Velen leerden en zij beriepen zich
daarvoor onder anderen op de H. Hie-
ronymus dat de bisschopswijding
sacramenteel niets toevoegt aan de
priesterwyding. Maar ook hier heeft
de terugkeer tot de bronnen, in dit ge
val de liturgische boeken, geleid tot
een betere kennis van het geloofs
inzicht der oude Kerk. Op grond daar
van leert de theologie met een groei
ende eenstemmigheid, dat aan het
episcopaat, het ambt bij uitstek, be
antwoordt de bisschopswijding, I wy-
dingssacrament bij uitstek. Zoals men
op de priester alleen een juist zicht
krygt als men hem beschouwt als
helper en medewerker van de bis
schop, zo kan men de priesterwyding
van de bisschopswijding en niet om ge
keerd. Door zyn wüding krygt de pries
ter deel aan de taak en bevoegdheid,
die de bisschop in volheid ontvangt
krachtens de bisschopswyding.
Voor een revalorisatie van het bis
schopsambt is deze leer van grote be
tekenis. Het is jammer dat zy in het
schema geen organische plaats gekre
gen heeft. Het vierde hoofdstuk handelt
over het bisschopsambt. Men heeft
hier als uitgangspunt gekozen de re
sidentiële bisschop, zyn ambt is van
goddelyke oorsprong en behoort tot de
constitutieve elementen van de Kerk.
Het kan daarom door geen enkele
macht, ook niet door de Paus, afge
schaft of uitgehold worden. De bis
schoppen zijn geen gedelegeerden van
de Paus voor een deel der Kerk, maar
door de H. Geest gesteld tot eigenlyke
en ware herders van hun plaatselijke
Kerken. Wel zyn ze in hun aanstelling,
direct of indirect, en in de uitoefe
ning van hun ambt aan het oppergezag
van de Paus onderworpen.
Wat hier gezegd wordt is grotendeels
een herhaling, al is het in een duide-
ïyker formulering, van wat het eerste
Vaticaanse Concilie reeds geleerd heeft
in de constitutie over het primaat. Op
het einde van het hoofdstuk wordt pas
gesproken .over het bissehoppencolle-
ge en het hoogste gezag van dit college
onder leiding van de Paus over heel
de Kerk. In de nieuwere theologie
daarentegen is het bisschoppencollege
juist het uitgangspunt en wel het nood-
zakelgk uitgangspunt voor een juiste
benadering van het bisschopsambt. Dit
berust op de schriftgegevens over het
apostelambt en de leer en praktijk van
de oude Kerk. Christus, zo blijkt uit
de schrift, heeft de apostolische op
drachten verleend niet aan iedere apos
tel afzonderiyk, maar aan het college
van de twaalf, waarvan Petrus het
hoofd en centrum is. Zo is iedere bis-
seho - geen opvolger van een bepaalde
apostel, maar het bisschoppencollege
als geheel is de opvolger van het
apostelcollege als geheel. Daarin is de
bisschop van Rome de opvolger van
het college. Het hoogste ambt in de
Kerk draagt daarom wezenlijk een col
legiaal karakter. Door de bisschops
wyding wordt men opgenomen in het
college en pas op grond daarvan krygt
de afzonderiyke bisschop de zorg voor
een bepaald diocees toegewezen door
en vanuit het college, al of niet ge
representeerd door zyn hoofd.
it mag op het eerste gezicht een
theoretische en speculatieve
kwestie lyken, maar als men de
consequenties doordenkt blijkt
dat heel anders te zijn. In de eerste
plaats komt hierdoor de verhouding
van primaat en episcopaat in een an
der licht te staan: Petrus maakte
deel uit van het apostelcollege en was
juist als hoofd van dit college het
hoogste gezag in de Kerk. Hoofd en
lichaam horen onverbrekeiyk by el
kaar. Het hoofd kan niet handelen zon
der het lichaam, het lichaam niet zon
der het hoofd. Dit is reeds herhaalde-
Concilie. Het betekent dat de Paus in
de uitoefening van zyn hoogste be-
stuurs- en leergezag nooit alleen kan
handelen, maar altyd in verbonden
heid met het college waarvan hy het
hoofd is. Omgekeerd kan het bisschop
pencollege zyn hoogste gezag over de
universele Kerk niet uitoefenen zonder
verbondenheid met de Paus. Er is dus
een wederkerige afhankeiykheid, een
afhankeiykheid van de bisschoppen van
de Paus als van hun hoofd en een
afhankeiykheid van de Paus van het
bisschoppencollege als van zyn milieu
en achtergrond.
Als de Paus dus een dogma afkon
digt, kan hy dit niet doen tegen het
eenstemmige gevoelen van het wereld
episcopaat in. niet alleen wanneer dit
op een Concilie byeen is, maar ook
daarbuiten. Dit houdt niet in, dat
het achteraf door het episcopaat goed
gekeurd en geratificeerd moet worden,
maar dat de Paus tevoren op een of
andere manier (bijvoorbeeld door con
sultatie van het wereldepiscopaat zoals
dat in 1854 en 1950 is gebeurd) zich
overtuigd heeft van de overeenstem
ming met het bisschoppencollege en
daarmee van heel de Kerk. Dit Is de
juiste interpretatie van de veelomstre
den woorden van Vaticanum I: „Ex
sese, non ex consensu ecclesiae", „uit
zichzelf, niet krachtens instemming van
de Kerk". „Uit zichzelf" wil dus niet
zeggen: onafhankeiyk van de bisschop
pen, maar betekent: krachtens het
hem door God gegeven ambt, name
lijk het ambt van hoofd van het bis
schoppencollege en dus in verbonden
heid met hen. Als de Paus dan een
onfeilbare uitspraak doet, is deze on-
herroepeiyk en behoeft daarvoor post
factum niet meer de instemming van
de Kerk. Deze is namelijk als voor
onderstelling reeds aanwezig. Wat hier
gezegd is over het leerambt, geldt ook
voor de uitoefening van het hoogste
bestuurs- of liever herdersambt van de
Paus over heel der Kerk.
ieruit volgt tevens dat men met
categorieën als „monarchisch"
of „absoluut" of „alleenheer
ser" niet op het juiste spoor is,
als men spreekt over het bestuur der
Kerk. Het bestuur der Kerk is colle
giaal, maar het college is geordend
onder een hoofd.
De Paus kan zyn hoogste gezag per-
soonlyk uitoefenen. Het kan dan lyken
alsof hy alleen optreedt, maar het is
niet alleen, omdat hy dit hoogste ge
zag enkel bezit als hoofd van en dus
in verbondenheid met het college der
bisschoppen. Wie iets weet van de
plaats van het episcopaat in de ortho
doxie en van de collegiale ambtsop
vatting in de Kerken der reformatie,
ziet de oecumenische betekenis van
deze leer.
In het aan de Vaders voorgelegde
schema heeft men aan de theologische
ontwikkeling op dit punt geen recht
gedaan. Het is een vraag, in hoeverre
deze nieuwe, maar toch oude leer in de
theologisch minder ontwikkelde delen
van de Kerk voldoende is doorgedron
gen. Wellicht kan ook hier „het Con
cilie naast het Concilie" vruchtbaar
werk doen. Nog belangryker is mis
schien de persooniyke beleving van het
collegiale karakter van het ambt door
zoveel bisschoppen in Rome samen
met hun Hoofd Joannes.
Koningin Fabiola van België woonde gisteren een Sinterklaasfeest bij in Char
leroi. De vorstin schudt de bisschop van Myra de hand. (Telefoto)
DEN HAAG, 5 dec. Het Verbond
van Nederlandsche Werkgever» zin
speelt in zyn tijdschrift De Neder
landse Industrie op een prijsstyging in
1963, die het resultaat zal zyn van
de in dat jaar te verwachten stijging
van de loonkosten.
In een commentaar op het nieuwe
loonsysteem schryft het verbond o.a.,
dat in het kader van de S.E.R.-rappor-
ten en de daarop gebaseerde conclusies
voor de loonpolitiek niet voorby zal kun
nen worden gegaan aan de inhoud van
de pryspolitiek. Er zyn volgens het
verbond omstandigheden denkbaar, dat
de regel van het verwezenlyken van een
zo stabiel mogelyk prysniveau ook in
zyn algemeenheid niet zo strikt gehan
teerd kan worden. Dit is dan met name
het geval, wanneer aanvaard wordt,
dat zich een loonkostenstyging zal gaan
voltrekken, die uitgaat boven hetgeen
macro-economisch gezien op grond van
de produktiviteitsstyging mogeiyk zou
zyn.
Volgens het verbond verkeren wy
thans in die situatie. Immers regering
en bedryfsleven hebben geaccepteerd,
dat in 1963 zich een loonkostenstyging
zal voordoen in de orde van grootte
van 7,5 van de loonsom, d.w.z. een sty-
ging die enige procenten uitgaat boven
de landelyke produktiviteitsstyging. Het
lag dan ook voor de hand, aldus het
verbond, dat een zekere prysstijging
door ieder onvermydelyk moest worden
geacht. Een overweging daarby was, dat
wy ons een dergeiyke kosten- en prys-
styging konden permitteren omdat ook
in de met ons concurrerende landen
zich een loonkostenstyging zou voordoen
die zou uitgaan boven de produktivi-
teit.
Het is volgens het verbond duideiyk,
dat de pryspolitiek in 1963 allerminst
een eenvoudige zaak zal zyn. By de uit
voering ervan zullen niet zonder meer
de tot nu toe geldende regels voor het
prysbeleid onverkort gehanteerd kun
nen biyven, behalve dan deze regel
dat die uitvoering met veel beleid zal
moeten plaatsvinden.
UTRECHT, 6 dec. Tydens de jaar
bijeenkomst van de Katholieke Centra
le Vereniging voor Geestelijke Volks
gezondheid 12 december in de Stads
schouwburg te Utrecht, zal aan de
minister van Sociale Zaken en Volks
gezondheid het eerste exemplaar wor
den aangeboden van de uitgave „De
niet aanwezige huisvrouw": beschou
wingen over de buitenshuis werkende
gehuwde vrouw.
De samenstelling van deze bundel
beschouwingen geschiedde ter ge
legenheid van het 10-jarig bestaan
van het Katholiek Nationaal Bureau
voor Geestelyke Gezondheidszorg; de
uitgave werd verzorgd door de uit-
gevery Paul Brand N.V. te Hilver
sum.
Aan „De niet aanwezige huisvrouw"
werd medegewerkt door een aantal
deskundigen van verschillende weten-
schappelyke disciplines en met ver
schillende levensbeschouwelijke ach
tergronden nl. prof. dr. F. J. J. Buyten-
dyk, dr. C. J. B. J. Trimbos, prof. dr.
W. Banning, drs. H. J. Penders, mevr.
dr. F. T. Diemer-Lindeboom, dr. K.
A. M. Bogaert, mevr. dr. H. Verwey-
Jonker, dr. Anna de Waal, dr. A. F.
W. van Meurs, mevr. drs. A. J.
Schellekens-Ligthart, drs. J. M. A.
Munnichs.
Tydens de jaarbyeenkomst van de
Katholieke Centrale Vereniging voor
Geestelyke Volksgezondheid zullen on
der het thema „Natuur en Geestelijke
Gezondheid" inleidingen worden ge
houden door prof. dr. F. J. J. Buyten-
dyk: „Gezonde verhouding tot de die
ren", prof. dr. S. Strasser: „Betekenis
van de natuur voor persoonlijkheids-
ontwikkeling", en prof. dr. H. M. M.
Fortmann: „Landschap en dier in de
wereld van het religieuze". Voor deze
byeenkomst zyn nog een beperkt aan
tal toegangskaarten beschikbaar. Be
langstellenden kunnen zich wenden tot
het secretariaat, Wilheiminapark 26 te
Utrecht, telefoon 030-16141.
(Advertentie)
biel?.
ig? JfSANDWICH 18
Zomaar met een schaal feeste
lijke toastjes verrassen. Zó ge
maakt met HEINZ57 SANDWICH
SPREAD. Straks doen. Nu even
halen.
Eén van de 57 variëteiten
(Van onze correspondent)
ALKMAAR, dec. Begin juni werd
hier een 52-jarige man gearresteerd,
wiens zaken-doen door een waas van
geheimzinnigheid was omhuld. Wat hij
eigeniyk voor de kost deed, wist nie
mand. Gistermorgen stond hy terecht
wegens oplichting. De benadeelde was
een bejaard bewoner van het rusthuis
St. Augustinus, een vroeger vooraan
staand zakenman, die door de ver
dachte in een tydsbestek van zes jaren
dertig tot vyfendertig duizend gulden
lichter is gemaakt.
Uit het onderzoek bleek, dat de ver
dachte al sinds de oorlog geen normaal
bestaan voerde. Hy was begonnen met
legaal geld te lenen van zyn schoonzus
ter, steeds grotere bedragen, want hy
deed grote zaken. Althans zo luidde zyn
verhaal. Toen zyn schoonzuster haar
zwager in de loop der jaren rond
f 60.000 geleend had, probeerde deze
het niet zonder succes bij de oude zaken
man. Deze kreeg uiteindeiyk argwaan,
toen hy vernam dat de verdachte zyn
paspoort had laten verlengen; hy licht
te de politie in. Verdachte die nog een
blanco strafregister had, bekende de
feiten. Hy zei alles te willen goedma
ken. De psychiater schetste hem als
egoïstisch, impulsief en zonder gevoel
voor waarheid of onwaarheid, hoogstens
was hy enigszins verminderd toereke
ningsvatbaar tengevolge van drankmis
bruik. De officier van justitie eiste een
jaar gevangenisstraf met aftrek, waar
van twee maanden voorwaardelyk met
een proeftyd van drie jaren. De recht
bank wyst 18 december vonnis.
Het org**,'.
MOSKOU, 5 dec. (Rtr) Hei jf
van de communistische partij '°vaji-
Sovjet-Unie, de Pravda, schryft f
daag, dat in de Sovjet-Unie niet j|f,
een dictatuur van het proletaria»
staat. De Sovjet-Unie is volgens
blad een socialistische democratie
het gehele volk geworden.
In een commentaar n. a. v.
van de Sovjet-grondwet zegt de Fy e»
dat als gevolg van de ontwikkel»» je-
vervolmaking van de socialistisch
vensvormen, de dictatuur van het e je
letariaat haar rol vervuld heeft e ^ef
Sovjet-staat thans van karakter a8t
anderd en omgevormd is tot een eir
van het gehele volk. Al deze
tele wyzigingen in de Sovjet-u jg-
schappy en de ontwikkeling van s
listische bestuursvormen vinden e cofl'
hun weerslag niet in de bestaande
stitutie en moeten in de toekom je
grondwet belichaamd worden, aid"
Pravda. -ft
Het Russische party-blad her» je
eraan, dat de Opperste Sovjet va'0pr
Sovjet-Unie in april vorig jaar een
missie heeft ingesteld onder v(qLe\',
tersöhap van premier KhroeS)»JoCt
die een nieuwe ontwerp-grondwet
opstellen. efl
De party heeft in de afgelopen
de gevolgen van de persoonsverhe^yi.
king van Stalin en alle door deze ^e.
tus ontstane bureaucratie in he Hge*
stuur van het land vastberaden er-
roeid. Zy heeft een geweldig werkeJ>
richt door de leninistische maats»
van de party en de staatszaken
herstellen aldus besluit de Pravu
PARUS, 5 dec. (Reuter). V*
rijse taxichauffeurs eisen het recht
pens te dragen, omdat In zes
vijfentwintig overvallen op leden j
dit gilde zijn gepleegd. Herblj v
dertien keer een chauffeur ernstiff
woud.
Verscheidene van deze beroven
zijn door twee jongemannen enmcf
meisje gepleegd. Het meisje
de daarbij de aandacht van de cj'jijb
feur te boeien met een vriena ef
praatje, waarna haar twee kornu
if-
de man overvielen.
hJI
De chauffeurs hebben nog geen
woord gekregen van het ministerie ai
binnenlandse zaken, dat vroeger^*
eens een dergelijk verzoek heeft
wezen.
„tc
NEW YORK, 5 dec. (UPI)
rijk heeft zich gisteren geschaar" „p-
de zijde van de Sovjet-Unie en j,»"
nieuw geweigerd mee te betale» pc
het V.N.-optreden in de Conga*
Franse VN-gedelegeerde Andre j,ft
nem zei dat uit de uitspraak v® pef
Internationale Gerechtshof >n
Haag dat alle 110 leden van de
gehouden zijn mee te betalen,
verplichting daartoe voortvloeit.
Ganem wees erop dat de uitsPfV'
van het Hof alleen van adviseren0^ !)-
tekenis is. Het Handvest van
voorziet volgens hem niet m d
maatregelen terzake.
De Fransman, die sprak in
grotingscommissie van de Assen
zei dat het charter de Assemblee ge-
de macht geeft van een were
ring. Aanbevelingen van de Assei gfii
houden geen juridische verplich' jer-
in, zelfs al zijn die door een nr>ee
heid goedgekeurd. hesfin
Ganem zei dat Frankrijk het "c~0ai
van de V.N. tot ingrijpen in de nje'
niet had goedgekeurd en daarom teio
verantwoordelijk kan worden
voor de financiering ervan.
NEW YORK, 6 dec. Jacob B®7
een der oprichters van Unilever. Ayf'
een kort ziekbed in het Savoy rte-
Hotel te New York overleden-
die 87 jaar werd, woonde reeds
jaren in genoemd hotel.
Hartog had zitting in de o°rsP n Zfj
iyke raad van commissarissen
wel Unilever N.V. als Unileve p9r
Engeland. Na zyn persioen heg»
tog, die uit Oss afkomstig is, Z1C
de Verenigde Staten.
K od\
TILBURG, 6 dec. - E?n vof.°
maar hevige brand heeft KlS!x,rnieLii
veel verpakkingsmateriaal ,vrrS v®
dat opgeslagen lag op de zdJ°nDistcj.
de bierbrouwery in het Trat hr®n^t
klooster in Berkei-Enschot. D,etrnscï»t
weren van Tilburg en Berkel-r* j
slaagden er met groot materiee n b
vuur binnen het dak te houd?,pZwer®5t
gevaar voor uitbreken te "C, i»
^mtrent de oorzaak van de pja sCti®
als
men nog in het duister;
is nog niet geraamd.
de
