Extra portie gezondheid uit Israël maakt, zoals
een bezorgde Denis Neville al veronderstelde:
Enschede
[gnl alle
dertien
soepeler op sneeuw
Gemiste strafschop is te veel voor
mentaal toch al wankel Sparta
0
Blauw-Wit's diepvrieskuip
Fortuna en Ajax houden zich met techniek goed staande in
De wedstrijd der „kleine mannen"
onze
gM
If
fr-t I
Kohn.
zuidelijke
Spitz", leidt
triomf in
Zeehelden op
de fiets
D
D
M
fk
Extra interland
in Rotterdam
v<:
Cor van der Hart
nog steeds een
sterke stopper
Beslissingswedstrijd
Bulgarije-Portugal
Bust
voor amateurs
6
lllllfr: llll®
De Graafschap krijgt
er een punt bij
MAANDAG 24 DECEMBER 1962
p|
IP
ENSCHEDE, 24 dec. Denis
^eville, Sparta's manager, was
wat ongerust toen wij hem gister
morgen troffen in de naburige
l°u® van de trein naar Twente's
°°fdstad. Enschede kon wel eens
'n het voordeel zijn, zei hij. Het
eeft de veertien dagen dat de
competitie heeft stil gelegen beter
doorgebracht dan wij. Een paar
jmr later getuigden de kegels op
scorebord van het Diekman-
®tadion van Neville's gelijk. Onder
be naam Sportclub Enschede hin
gen er drie; bij „bezoekers", in dit
&eval dus Sparta, slechts één. De
c°nsequenties van die score wist
men, dank zij het driftig op en
neer rennen van tribune naar be
stuurskamer door een van En-
sehede's bestuurders, ook: de
sportclub had zich, met PSV,
haast Ajax en DOS op de eerste
P'aats van de Ere-Divisie genes-
e'd. Sparta daarentegen bleef,
^'eliswaar met de minimale ach
terstand van slechts één punt,
rUnner-up.
Willem ll-ADO
dos-nac
Blauw Wif-MVV
Snel op winst
Schoen en sneeuw
r
(Van onze speciale verslaggever)
GELEEN, 24 dec. Nauwe
lijks één uur vóór de wedstrijd
FortunaAjax lag het stadion in
Geleen er nog onbevlagt en eve"
onbemand bij. Zuid-Limburg vc
keerde lange tijd in het onzeker,
over het doorgaan van de wed
strijd. Maar ook toen wel overal
bekend was, dat er in ieder geval
gespeeld zou worden, kwam de
publieke-belangstelling maar
traag op gang. Ondanks het feit,
dat er sprake was van een „thril
ler".
'9 99
fA
Boven verwachting
Reuzen wankelen
Hel breekt los
VOORPROEFJE
HALSBREKEND KARWEI
GENERAAL OVERTUIGD
I
f
(Van onze sportredacteur)
Die trip van Enschede naar Israël
meer geweest dan een gezellig uit-
Ni
met en passant wat voetbal", zei
'ille in de trein. „Die jongens heb-
terwijl wij zaten met de misère
n regen, sneeuw, hagel en vorst, een
Fortuna—Ajax
Enschede—Sparla
Eorluna VI.—Ensch. Boys
hoop gezondheid opgedaan. Tien dagen
hebben ze bij een aangename tempe
ratuur zoals op een mooie dag in
juni bij ons goede lucht ingeademd.
De kans, dat ze fitter zijn dan wij is
heel groot. Ze zijn bovendien juist
lang genoeg weer thuis om gewend te
zijn aan het grote temperatuurverschil
(zo'n dertig graden)'"
Goed, Denis Neville mag het dan
voorvoeld hebben, het was voor hem
desondanks een bittere pil, dat na
ruim een kwartier Enschede zijn prog
nose niet alleen met veel soepeler spel
had bevestigd, maar ook had uitge
drukt in een voordelige score van 2-0.
Nemesz, in de negende en Jansen, in
de zestiende minuut, waren de makers
van de treffers. Sparta wist op dat
ogenblik eigenlijk nog geen raad met
de uitzonderlijke problemen, waarmee
het op deze bar-winterse voetbaldag
werd geconfronteerd. Want, terwijl de
Enschedese defensie de aanvallen van
Sparta zonder al te veel moeite de
baas bleef, glipten de veel beweeglij
ker Enschedeërs telkens weer met op
vallend gemak door de Spartaanse li
nies. Sparta raakte zelfs in een lichte
paniek. Het nam af en toe zijn toe
vlucht tot een ingrijpen, dat juist on
der deze omstandigheden bedenkelijk
was. Scheidsrechter Martens liet ech
ter heel duidelijk blijken daar niet van
gediend te zijn.
Sparta was dus de mindere En niet
alleen wat betreft de lichamelijke con
ditie. Het had ook nog de handicap te
overwinnen, dat zijn specifieke speel
wijze, die van directe, ruime aanval-
zonder-franje en de stevige verdediging
niet kon worden uitgevoerd bij deze
tèrreinomstandigheden. En, wat ook
al zwaar woog, het was tijdens de trip
naar Enschede mentaal aangeslagen.
Sparta voerde in zijn bagage een
speciale tas mee. Met de inhoud er
van herschiep het zijngereserveer
de coupS's in een soort schoenwin
kel. Want, zo had het bij de trai
ning op Spangen geconstateerd, de
velden zouden zó hard zijn, dat deze
keer niet de voetbalschoenen met
nopjes, maar zeer speciale met een
stroeve, egale zool nodig zouden zijn
om zich te kunnen voortbewegen,
wenden en keren. Maar... op de Ve-
luwe zag Sparta ineens sliertjes
sneeuw. Bij Deventer was de wereld
weer iets witter en eenmaal in Twen
te aangekomen,, ontdekte het op de
akkers en weilanden een fikse sneeu-
laag. Iedereen had toen juist „zijn"
maat tussen de voorraad schoenen
zonder noppen gevonden. Maar...
zouden ze wel geschikt zijn? Onmid
dellijk werd het terrein verkend.
Drie a vier centimeter sneeuw. De
een besloot toch maar weer over te
gaan op de conventionele schoen, de
ander bleef het bij de „stroeve" hou
den. Tot zelfs in de rust duurde dat
van schoen verwisselen voort.
En toch, zou Enschede zo onbedreigd
hebben gewonnen als het uiteindelijk
deze kostbare triomf bewerkstelligde?
Enschede verblikte nauwelijks toen
Bodnar met een fraai genomen vrije
trap Sparta's achterstand vijfenveertig
seconden voor de rust verkleinde. En
schede had met een doelpunt van Bos
veld spoedig een gepast ant
woord klaar. Anders echter werd het
toen Sparta, met nog bijna dertig mi
nuten te spelen, een strafschop mocht
nemen. Piet de Vries deed het heel
zorgvuldig. Met een schijnbeweging
zond hij doelman Eagarde in de ver
keerde richting. De bal stuitte in de
andere hoek echter tegen de paal. Het
laatste beetje moed dat Sparta nog had
smolt toen weg als de sneeuw straks
onherroepelijk eens zal doen.
p de receptie van het goudenNAC, zaterdag in Breda, overhandigde bur
gemeester mr. dr. R. M. A. A. Geuljans de ere-divisieclub een bedrag van
f2.000.bood voorzitter A. Schroder van de KNVB de verbondswimpel
aan en schonk PSV een geluidsinstallatie. Leo Canjels kwam namens de
contractspelers een masseertafel aanbieden. De oud-NAC-getrouwen boden een
jubileum-vlag aan. Onder de drie rijen dikke stroom waren vertegenwoordigers
van vele sportverenigingen uit de Bredase omtrek, van het zakenleven en de
V.V.V. Voorzitter J. Raaymakers pas benoemd doorstond zijn vuurproef
glansrijk. Hartelijk was vooral het applaus, toen hij aanvoerder Leo Canjels
„het mooiste cadeau" liet beloven, nl. zes punten vóór 1 januari. Gisteren werden
de eerste twee op DOS veroverd, nadat eerst de Utrechtse aanvoerder v. d. Linden
NAC met bloemen had verrast, zoals op de foto te zien is.
MVV jubelt in
llllllllllllillllllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllMniiiiii,iimiiii
MVV's doelman Körver brengt redding
bij een kopbal van de Blauw-Witter Cou
perus, die de fraaie kans miste.
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 24 dec. In het
Olympisch Stadion zegevierde zondag
middag de degeljjke en „goedgenop-
te" voetbalschoen. Hij werd er gedra-
Veendam—Velox
DHC—Eindhoven
VVV—Sittardia
Alkmaar—KFC
EDO-RCH
HDVS-SVV
DFC—Haarlem
lelijke spelen: nrs. 2, 10, 20, 21, 23,
j 24, 26.
in'eg: 828.808 gulden.
^fste prijs: 150.427 gulden (één met
dertien).
weede prijs: 82.053 gulden (achttien
u biet twaalf).
*tra prijs: 127.145 gulden (twaalf).
HAAG, 24 dec. De beslis-
mgswedstryd die Bulgarije en Portu-
voor het toernooi om de Europese
eker voor landenteams moeten spelen
ij* Waarschijnlijk woensdag*' 9 januari
het Rotterdamse Feijenoord-stadion
°rden gehouden.
j Aanvankelijk was als wedstrijddatum
Januari voorgesteld. Het was voor 'de
VB
h2>$i^ÉMÉÉj|ÉAIÉI
op een der
interland te
Kerstdagen
echter onmogelijk
or'vKe korte termijn een
t^Rbbiseren. Tijdens de
ga'®h de vertegenwoordigers van Bul-
WU° en Portugal met de KNVB over-
k Plegen over de nieuwe datum.
Sh £h derde treffen tussen Bulgarije
Portugal was noodzakelijk geworden
l v!at heide teams elk een keer met
hadden gewonnen.
HAAG, 24 dec. Alle ama-
<t(; Eindstrijden voor de competitie van
.AR werden het afgelopen week-
<ilJJe in verband met de weersomstan-
*neden afgelast.
Men houdt in Geleen van tegenstan
ders als Ajax. Fortuna gaat er prat
op een technische ploeg te zijn, be
staande uit faire op goed voetbal be
luste spelers. Men kan dienovereen-
»<V
is y
'Uj obermans van Fortuna voelde zich vrij goed thuis op de harde grasmat,
een van de „kleine mannen", die er toe bijdroeg, dat Ajax met 1-0 verloor.
komstig het beste opschieten met te
genstanders, die er dezelfde opvattin
gen op na houden. Niet hard tegen
hard is de leus van de mannen van
Joosten, maar goed tegen goed. Hard
tegen goed is een zaak, die zij slechts
als een betreurenswaardige onvermij
delijkheid accepteren. Maar Ajax is in
ieder geval zéér welkom in het Ge-
leense stadion. En Feijenoord waar
van laatst nog voor 24.000 kijkers met
3-2 werd gewonnen en P.S.V. Zo
doende waren op het laatste nippertje
toch nog ongeveer 12.000 toeschouwers
ter plaatse komen opdagen, waaronder
een klein, maar duidelijk aanwezig con
tinent Amsterdammers.
De laatsten hadden zich uitgedost
met rood-witte. hoofddeksels hoge
bordpapieren zijden en cowboy-hoeden
en met gelijkkleurige parapluis:
„Hup Ajax". Zij begonnen met „Sjao-
kie" aan te moedigen, vóór die zwart
gelokte jongeman nog ter plaatse aan
wezig was. maar verder heeft men
tffdens de wedstrijd niet veel meer van
hen vernomen. En dat is niet alléén
op rekening te schrijven van de teis
terende kou. Ajax verlóór, zoals u
weet, met één tegen nul. En dat moest
dan wel zo wezen. Want het speelde
dan inderdaad wel technisch, maar met
minder vuur dan het geladen Fortuna,
dat wel goed wil spelen, maar dat er
ook op gebrand is koplopers te „do
den Dat was tot nu toe in Geleen
"og niet gelukt. Gisteren ging het wél.
Maar hoe. Eén minuut voor het einde
van de strijd liepen wij Huub Adriaens,
de volijverige manager van Fortuna
tegen het joyeuze lijf. Hij stond op een
.aval( d.e tribune in de straffe
iNoordpool-wind blauwbekkend, maar
niettemin welgemoed toe te zien.
„We slepen er in iéder geval één
puntje uit," zei hij. Vrijwel meteen
daa,I7la weerklonk het door scheids-
„t o i ,,9-a,t?nissen geblazen eindsig-
nfotöoi" j hadden er twee puntjes
I I m, „Nou ja," zei Adriaens,
„we hebben daarnet ook wel vier
kansen gemist, zag je dat?"
a hfengt ons dan meteen op
de wedstryd zelve.
Het moet gezegd worden, dat als ooit
voetballers kans krygen hun technisch
vermogen te demonstreren, het zal zijn
op een keihard bevroren veld, zoals dat
gisteren voor ons lag. Het moet even
zeer gezegd worden, dat zowel Fortuna
als Ajax ons in dat opzicht bepaald
n.let teleur hebben gesteld. Zy hebben
zich beide letterlijk en figuurlijk weten
staande te houden en dat was al heel
wat. Belde ploegen hebben waarach
tig by tijd en wijle nog goed gespeeld
ook en dat was nog meer. Maar boven
al was er die enerverende spanning,
die de trappelende toeschouwers tot de
laatste minuut op hun plaatsen hield.
Het begin van de match was onze
ker. In de doelmonden lag het zaagsel,
de beide keepers hadden zich in trai
ningspakken gestoken en sommige spe
lers ook Siakie hadden hand
schoenen aan. En meteen na de aftrap
bleek dat er iets hersteld moest worden
aan het door de metereologische on
gunst der tijden ondermijnde zelfver
trouwen van de spelers. Er ontstonden
onmiddellijk dwaze situaties voor Ajax'
doel, waar een kennelijk nog verkleum
de Hoogerman onvoldoende wégwerkte
en, bijna vielen er doelpunten. Dat ge
beurde overigens aan de overkant, waar
Cees Groot scoorde; hij sprong reeds
juichend op, maar werd meteen daarna
tot de barre werkelijkheid teruggeroe
pen. De scheidsrechter had een moei
lijk waarneembaar buitenspel geconsta
teerd.
Gaandeweg bleek al spoedig, dat
dit de wedstrijd van de kleine man
nen zou worden. Van Bennie Muller
enerzijds en van Jan Notermans en
de rappe Piet Custers op de linker
vleugel anderzijds. Waar „voetbal
reuzen" als Henk Groot en Rutten,
wankelden, sierlijk als balletdansers
overigens, bleven zij stevig op de
been.
Zij namen om te beginnen het initia
tief in handen. Maar twee tegen één,
dat moest dus leiden tot een licht over
wicht van Fortuna. En de eerste helft
werd daardoor gemarkeerd, zonder dat
er doelpunten vielen. Bijna kwam het
er van toen Jan Notermans van respec
tabele afstand een daverend schot los
te, waaruit de bal afketste op de (be
vroren) kruising van lat en paal.
Meteen na de raat was het echter
zover. Uit een hoekschop schoot Kohn
„onze Spitz" noemt men hem in
Geleen hard in, de bal stuitte terug
en kwam voor de voeten van Beenen
terecht. Hij had nog slechts Ouderland
voor zich en hij schoot tussen diens
benen door de bal in het doel. Hooger
man, wiens zicht ingrijpend was be
lemmerd, merkte nauwelijks wat er aan
de hand was. Eén-nul dus voor For
tuna.
Van dat moment af brak de hel los.
De „grote" mannen enigszins ge
wend wellicht gingen zich er oók
mee bemoeien en er ontspon zich al
lengs een gevecht, dat de kille gemoe
deren zéér bezig hield. Ajax bekende
zich tot de aanval en op dat moment
bleek, dat Cor van der Hart nog steeds
een voetballer van ongemene bekwaam
heid is. Hij organiseerde de verdedi
ging met vanzelfsprekende allure, die
uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiniimiiiiiiiniiimii
iifiiiiiiiiiiiiiiiii minim iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii ui in
aan zijn beste dagen herinnerde. For
tuna kreeg nog enkele oogverblindende
kansen, maar voor de rest was het of
fensief helemaal aan de Amsterdam
mers. Het kwam nog tot een climax
ook. Dat wil zeggen: vrijwel tien For-
tunezen stonden tenslotte naast doel
man Vogels op de doellijn; met tien
Ajaxieden overigens. En de bal ca
ramboleerde, als ging het om biljarten.
Op dat moment dus liepen wij
Huub Adriaens tegen het lijf. Hij
hield in alle gemoedelijkheid, zijn hart
vast.
„Daar gaat-ie dan," zei hij.
Hij ging niét. Fortuna won.
De voortijdige carnavalisten uit Am
sterdam deden hun paraplu's dicht. Het
had allemaal niet geholpen. Maar het
verstijfde publiek was gebleven. Het had
trouwens een goede wedstrijd gezien.
En de beste ploeg had wel gewonnen,
maar de „slechtste" had best eens ge
lijk kunnen spelen.
Fortuna speelt terecht graag tegen
„technische" ploegen. Binnenkort komt
trouwens het Hongaarse „Honvet" in
Geleen op bezoek.
gen door de vlijtige voeten van MVV's
eerste keus, die er twee belangrijke
winstpunten mee veroverde. Ten koste
van Blauw Wit op een heerlijk zacht-
gezoold basketballschoentje. De Am
sterdammers hadden al hun hoop op
dit soepele schoeisel gevestigd, nu de
geteisterde grasmat zo moeilijk te be
spelen leek. Ze werden vooraf met een
slim glimlachje op een grote hoop in
de kleedkamer gedeponeerd onder het
motto: „Wie de schoen past, trekke
hem aan". Zonder blikken of blozen
verloochenden de Blauw-Witters hun
normale voetbalstappers en wipten op
gewekt in de snelle schoentjes. Ten
koste van heel veel vallen en opstaan
kwamen de Amsterdammers er niet
verder mee dan een schamele treffer.
Net niet voldoende tegen dit MVV, dat
stug en onverzettelijk zijn voorsprong
van 2-1 verdedigde. De wraak van de
degelijke en goedgenopte voetbalschoen
wa. zoet!
Voor Blauw Wit was het des te pijn
lijker, omdat het verschil in schoeisel
een belangrijk Amsterdams voordeel
scheen op te leveren. Het startte ten
minste erg kordaat en leek het door
een beduidend grotere snelheid MVV
erg moeilijk te gaan maken. Vooral
toen op de rechtervleugel de talentvol
le Frankel in het spel werd betrokken.
Maar deze schijn bedroog. Althans wat
de dreiging betrof. Weliswaar trof
Frankel na een paar geheide Amster
damse en Maastrichtse missers met
een prachtig schot de roos, maar daar
mee had hij kennelijk het laatste rest
je warmte, uit de kleedkamer meege
bracht, opgesoupeerd. Frankel kwam
er in de „diepvrieskuip" van het sta
dion niet meer aan te pas en beperkte
zijn verder optreden tot het achter-
schieten van hoekschoppen. En met
hem stortte eigenlijk het gehele Am
sterdamse aanvalskwintet ineen. O
zeker, de heren verschenen vrijwel de
gehele wedstrijd met goed bedoelde po
gingen voor de Limburgse veste. Maar
hun passes misten maat en op beslis
sende momenten, als het dan toch ein
delijk scheen te lukken gingen de Am
sterdammers royaal onderuit.
MW, aan de vooravond van het
jaar, waarin het de gouden band van
de KNVB voor een onafgebroken ver
blijf van vijftig jaar in 's lands hoog
ste voetbalafdeling hoopt te verove
ren, kwam er echter steeds beter in.
Aanvallend, maar vooral ook verdedi
gend. De mannen uit Maastricht be
wogen zich met steeds meer overleg
over de winterse zoden en hadden al
gauw door dat hun snelle en kundige
buitenspelers Coenen en Brinkhuis in
staat waren de Amsterdamse ach
terhoede te ontwrichten. Vooral Coe
nen op rechts, die eenmaal met de
bal aan de voeten de zware Royé
gelouterd na zijn schorsing liet wen
telen en draven tot deze er bjj neerviel.
Een duivels spelletje als u het ons
vraagt, maar Coenen profiteerde er rij
kelijk van. Toen stopperspil Hughes,
die op de vlugge basketballschoenen
heltmaal niet uit de voeten kon ko
men, in de 22ste minuut grandioos
over de bal heenmaaide, kon Coenen
op volle snelheid de bal ongehinderd
naar midvoor Willems doorschuiven.
Met deze verrassende pass voor open
doel bracht Coenen doelman Van Hees-
wijk uit balans en Willems een niet
te missen kans op de gelijkmaker (1-1).
Door dit doelpunt zakte Blauw Wit
nog dieper in de put. Of ook dat aan
de schoentjes lag, weten wij niet, maar
de thuisclub begon nu zelfs het eigen
doel te bestoken. Royé spande daarbij
de kroon door een daverend schot op
Van Heeswyk af te vuren. Deze moest
er een wanhoopssprong voor maken.
Een sprong waarvoor men in normale
gevallen langdurig de handen op elkaar
zou brengen. Nu echter begonnen de
vierduizend „hardnekkigen" op de tri
bunes in heel hun zielig geril en gebib-
ber dreigend te morren en tenslotte
zelfs woedend te brullen. Want waar
bleef de Amsterdamse verdediger om
de veertigste minuut de volkomen
vrystaande Brinkhuis aan te vallen?
Brinkhuis genoot van zijn vryheid.
Hij snelde dartel r.iar de strafsehop-
lijn en zond toen een verbluffend schot
in dat via de gestrekte vingertoppen
van Van Heeswijk en de binnenkant
van de paal MW op 1-2 bracht.
En daarmee ook de volle winst. Nog
sneller draafden de Blauw Witters op
hun verende schoentjes over het gladde
gras. Zij liepen storm onder het motto
van nu of nooit. Zonder ook maar een
moment te beseffen, dat Maastricht met
dikwyls negen man in de afweer vol
ledig was ingespeeld op het korte en
nerveuze tik-tak van de Amsterdam
mers. Daarom kwam de thuisclub ook
niet verder dan een omhaal van Wiet-
se Couperus tegen de lat. En kon doel
man Körver, evenals Van Heeswijk in
lange broek, in ieders ogen een groot
man lijken. Voor het publiek was hij
de held, maar als we zijn geval op de
keper beschouwen, vragen wij ons
toch af: wat heeft hij eigenlijk nog te
verwerken gekregen in heel Blauw
Wits chaotische offensief? Zelfs de bal
wilde er de brui aan geven. Het ronde
ding rolde op een gegeven moment ter
gend langzaam de trappen van de sta
dioncatacomben af en moest door een
■der ballenjongetjes, rood van de kou
onder zyn wollen ijsmuts, ver onder
het stadionveld worden teruggehaald.
:lwS:
oor de kale bossen van Wasse
naar kwam hij op zjjn race
fietsje aanrijden. Zijn neus
was vochtig. Zijn lichte ogen
waren waterig, maar in zijn bevro
ren grijns lag uitdagende tevreden
heid gekristalliseerd. Onder zjjn gele
windjack en zjjn donkere kuitbroek
had hij heel wat kleurige textiel ver
borgen. De klep van zijn blauwe ren
nerspetje stak strijdlustig naar de
ijzige hemel.
„Doet commandeur L. F. van Duim
vandaag met ons mee?" vroegen de
jonge rennertjes met hun branie. Je
zag ze nou al genieten. Je zag in
hun ogen alweer het plannetje om
hem met een listig boogje naar de
struiken of het nauwelijks toegevro-
ren meertje te sturen. Dergelijke ma
noeuvres zijn er bijna altijd bij als
commandeur Van Duim zich met
de amateurs van zijn club De Spar
taan in de strijd waagt. Niet dat zo
iets altijd lukt, want om deze be
faamde zeeofficier in de luren te leg
gen moet men van fatsoenlijken huize
komen, zoals wellicht de oude Kriegs-
marine zich nog herinnert. En al is
een hoge marineofficier op een race
fietsje geen alledaags gezicht, com
mandeur Van Duim rydt al aardig
wat jaartjes meè. Het is zijn grote
hartstocht. En als wij in onze Ko
ninklijke Landmacht nog een batal
jon wielrijders zouden hebben, zou hij
misschien wel verraad hebben ge
pleegd aan de zee.
„Nee, vandaag niet heren", zei hij,
nog steeds bevroren glimlachend.
„Ik heb van mijn leven al genoeg
sleutelebenen ingeleverd."
Dat is lang niet onwaar, want bij
een spurt op de baan had hij al eens
een smak gemaakt, die hem een vol
wassen coureursblessure bezorgde.
Trouwens, hij had al was het op
deze zondagmorgen nog maar tien
uur vroeg reeds een fiks aantal
kilometers door de duinen getrapt.
Dat het daarbij tien graden vroor en
lekker uit het Noord-Oosten waaide,
vond hij geen noemenswaardige om
standigheid. Het was althans voor
hem geen reden om, zoals de ande
ren, hard naar de hete koffie van
Sportpark Duinhorst te rennen.
e Haagse wielerclub De Spar
taan was ook op deze zondag
niet tot de schaatssport be
keerd. Die gaan altijd door, de
ene keer met een vossenjacht op de
fiets, en ditmaal weer eens met een
cyclecross. Het was een voorproef
je van de jaarlijkse katerkoers, die
ze altijd op Nieuwjaarsdag organi
seert. Op de dag dat iedereen free
wheelt op zijn oliebollen en aanver
wante consumpties, stort half wielren
nend Nederland zich traditiegetrouw
in de cyclecross. die de oudejaars-
kater moet verdrijven. Dit evenement
van De Spartaan heeft de animo voor
deze harde tak van sport weer hele
maal omhooggehaald.
Dit voorproefje was een onderons
je van wat clubs, mede bedoeld om
te kijken of het uitgezette Tarcours
geschikt is -voor Nieuwjaarsdag. En
het is wel weer gebleken: het par
cours is een verrukkelijke kwelling.
Dat dankt De Spartaan aan een an
der gerenommeerd lid van de club,
namelijk de heer Jochems. Het Spar
taan-lid Jochems beschikt over een
slordige hoeveelheid financiën, bene
vens een flink aantal heuvelachtige,
beboste hectares. Ook over de aanpa
lende paardenrenbaan Duindigt heeft
hij het nodige te zeggen, zodat hij
rustig tegen zijn collega-fietsliefheb-
bers kan opmerken: „Jongens, gaan
jullie maar lekker te keer in mijn
tuin". Zelf was hij er deze keer niet
bij. Hij zat schilderend in het warme
zuiden. Van deze, met succes beoefen
de liefhebberij pleegt hij te zeggen:
„Als de Russen komen, kan ik nog
altijd met schilderen mijn kostje ver
dienen".
aar goed, de jongens mochten
dus over zijn keiharde grond
jakkeren. Het was een hals
brekend karwei: over omge
hakte bomen, slootjes, heuvels, langs
een heuse ravijn, onder laaghangen
de takken door, rennend, fietsend,
klimmend en springend. Menigeen
had voor deze gelegenheid wat meer
aangetrokken dan een shirt en een
broekje, maar je zag ze ook met blote
knieën en handen door de bossen
schieten. Bij dit werk sneuvelen zo
wel wielrenners als fietsen.
Commandeur Van Dullem kon het
op een gegeven moment niet langer
aanzien, dat een koppige jongen op
een gebroken velg maar bleef vol
houden. „Neem iij mijn wiel", riep
hij, en op hetzelfde, moment had hij
al het voorwiel uit zijn fiets in zijn
hand liggen.
Eens heeft hij een generaal, die
hem had toegevoegd: „Ik snap
niet wat jij in die fietserij ziet,
Van Duim?" geantwoord:
„Generaal, wielrennen is dè ideale
militaire sport". Het had slechts een
half uur geduurd om de generaal
daarvan te overtuigen, zei hij nu vol
daan. En met zijn gehalveerde fiets
op de schouder klauterde hij in de
richting van de aankomstiijn. Toen
ik hem later weer zag, keek hij nog
steeds tevreden. Hij stond naast de
man met de verbandtrommel en hét
jodiumwerk. Er waren nogal wat ar
men en benen die de botsing met de
bevroren grond en de harde bomen
niet goed hadden verdragen. De heer
Van Duim keek alsof hij wilde zeg
gen: „Ha ha, we hebben nog wel zee
helden, ook al rijden ze op racefiet
sen".
Ik geloof dat De Spartaan een
mooie club is, alles bij elkaar. Ten
overvloede vertrouwde de secretaris
mij nog toe: „Vroeger moesten we
nog zeggen: Wie vloekt, sturen
we eruit. En dat hoeft nou
niet meer."
Nu moet u mij niet vra
gen of wij in de koers nie
mand hebben horen vloe
ken, maar er is inderdaad
niemand uitgestuurd.
UTRECHT, 24 dec. De protest
commissie van de KNVB heeft een
protest van De Graafschap toegewezen
met betrekking tot de wedstrijd De
Graafschap - Zwartemeer, zondag 4 no
vember voor de tweede divisie a ge
speeld. De uitslag wordt hierdoor van
2-2 gewijzigd in 2-1 in het voordeel
van De Graafschap.
De ijshockeywedstrijd tussen Noor
wegen en Polen, in Warschau gespeeld,
is door Noorwegen met 5-2 gewonnen.
