ܧLEN KELLER Levensschets G Noodzaak tot vernieuwing jaagt de mode steeds op DE VROUW IS ELKE DAG „OP HAAR PA ASBEST",— Studiebeurs Vrouwen WANT WELVAART LEVEN FEESTELIJKER HEEFT DAAGSE GEMAAKT Fabrikanten dingen om baby s gunst M w D W GEPLISSEERD ZOMERPAKJE Spaanse omelet E vaneen doofblinde De hele grote mode voor de hele kleine wereld Schommelen In bed Business DELFIA ^deinisch gevormde J ZATERDAG 13 APRIL 1963 yan 4-- - - -- 'a he. Tegen Pasen zou je met je kleren willen doen wat de bomen doen met hun blad. Die hebben het oude weggegooid en alles nieuw ge nomen. Het is vast en zeker een heel oud verlangen in de mens om zich, als ook de natuur weer nieuw wordt, in het nieuw te steken en zich mooi te maken. Het is een heel oud gezeg de „op je Paasbest" te zijn. Met Pa sen zette je een nieuwe voorjaarshoed op en het is bijvoorbeeld in Amerika de gewoonte op Paasochtend na de kerkdiensten een Paasparade te hou den om eikaars met bloemen opge tuigde hoofddeksels te bewonderen. Maar of het weer met Pasen ook een beetje voorjaarsachtig wil zijn, daarvan is men nooit zeker want het voorjaar houdt zich nu eenmaal aan geen enkele wet en bovendien heeft Pasen geen vaste kalenderdag. Maar dat komt misschien nog wel nu er toch zoveel wordt afgebroken om opnieuw opgebouwd te worden. n Nö*ze l Za! steHen- elvaart dwingt tot vernieuwing, de noodzaak van vernieuwing jaagt de mode op. Vroeger werd een jas een „duur" stuk in aanschaf - jaar op jaar verlengd of op z'n paasbert éOeaarê hoeden bewonderen.. verkort, gekeerd, veranderd en een kind kon naar school gestuurd wor den in een jas met een ingezet stuk in de mouw. Kom daar nu eens om! Kleutertjes in stad en dorp gaan naar school met onberispelijke maillot beentjes, in gave windjaks, waarvan de meeste er uit zien of ze de week tevoren zijn aangeschaft, als het re gent de voetjes gestoken in allerlief ste rode, witte of gele rubber-laars jes. En kijkt u eens hoe Ot en Sien in de regen speelden t Schommelmeisje in een leuk handweefstof jurkje van draion met Walt Disney figuurtjes. M en soepele donkerblauwe strik op een soepel zomerpakje van heel fijn witte geplisseerde zij met orlon, is ken merkend voor de mode 1963. Die „beweeglijke ribbel" is het bijzondere van dit pakje. De grote strik, Javallière" zeggen de Fransen nog altijd, zit aan de blouse vast, die mouwloos is. Dit makkelijke ontwerp voor jonge vrouwen is typisch voor de stijl van Guy Laroche, pf 100% PLANTAARDIG HWpo.. on®°gelijk, niet telkens leest Seboeld te zijn als men t len T°Xer bet leven van He- beller, de a ^"«RlarW C1 ae nu meer dan pr het vrouw, die blind en doof n?danks ren is gegaan, maar des- Makte pri universitaire studies r?.. gewepcV een ongelooflijk voorbeeld ,1 Was Pn •voor Iedere gehandicapte. °er wiki/_„ls, e.en hoogst begaafde en l!yensblik ®C?tlge erl vooral een heel a,-ea 2j'-' natuur, die de wereld heeft n?ergie k,„' een mens met zjjn eigen b 2evenkl-overwinnen- Maar dat zij en kleini 'ge leeftijd, toen ze nog k nhoon ongetemde wilde was, de hl gekornpnn het gezin- onder leiding r emtl van Anne Sullivan, die sM onrir-ri, gaven van verstand en ld Eewoft11 en richtte, is beslis. 5 ^ver dl* voor haar ontwikkeling. farhen le.ven van Helen Keiler, PB?we]iikc Anne Sullivan, die als seioofijjv.twintigjarige voor de on- eni(jp .opgaaf stond, met dat wild- M en el'. dat niet zien, niet ho- Aen 'et spreken kon, contact te °etlip-p a het pas verschenen boek Pt Hl Pt P"OVr»l 1 ot-< "Pt /-» ln-p/i *v-«/-\/-v ?'ge mei„me!gezel|en". De twee moe- M en .®zeHen zijn dan Helen Kei- aWe]jju nne Sullivan, later na haar llerd nnilgels is verschenen en hier 1|JC A wiij iaici nu i luui iM dezp 'vPue Macy. De schrijfster w het p„ ografie, die oorspronkelijk loerd uitM is verschenen en hier ïf-hi, is tfogeven bij Gottmer, Haar- hre level K- Waite. De aandoen- hi'ihde prijsgeschiedenis van de doof- t,, end n Keller is ook algemeen i.?hderr.Seworden door de film ,,De ifnis h„ns'er". Maar wie, hoe ook, l> is tj sv-vtin oij uottmer, rici&r- hve evil E. Waite. De aandoen- Jfh keli1eemt van het leven van He- in htipt1'',dat zich ontwikkelt als een B?edoen bloem uit een knop, door Sf WeetVan haar metgezellin Anne, br hii i?let' wie van de twee vrou- ki Van 4 meest bewondert. Anne hld Uit origine een verwaarloosd h» r Vepr-t-en doodarm gezin, zelf tot in '1 kn nde -iaar bijna blind, daar- een j°rte tijd opgebloeid toen ze u? v0r «stituut terecht kwam waar oijdt Ki"f; leiding en lering kreeg, dn Ogpjjn voor een opdracht, die Va hieisil rj^ht: ze moet het doofblin- Om de Stateller, ergens in het zuiden Ea hioetpn s' een paar dagreizen ver, aah 2oen voor haar opvoeding t %t n' Mt, 0MS daarbij persoonlijk zozeer biu 'e, i5 Jyeer in deze levendige bio- .welvaart dwingt tot vernieuwing. 1<! U «vcjuugc wtu- - one^, 1 *eiL dat men de tame- •va„°oniiika«re,n A"ne' louter °P haar tn eu rial kwaliteiten maar die OOk nipt mis pn hnnr Per; g' spontaan deze taak toever- liihiseer'rtr01615 zou nu- in onze geor- «v Wat '""aatschappij ondenkbaar Wa htens Zou men niet allemaal aan \v -'htpnen diploma's en testen ver- Ze°r de ta^aar Anne Sullivan staat k' Varinf u 20 maar, alleen en als a 5 Zevpt,-1 et. eerste ogenblik zich tot it hgetrp[!?arige ongetemde kind voelt v ai(j v kken, omdat ze hart en ver- ih bioepn 1 achter het wanhopig on- Dr To6taa,01Vich te uileu- zet ze zich li! chtiü„ Ke improviseert op een Zb Ze. en resPect afdwingende ma- ht c°titaot°hoe ze Helen, met wie bw'd te i heeft door tekens in haar Jbkt epr,geyen, moet bespelen en ze J tw?, JJ'istekende lerares, opvoed- Vphs ha^hologe te zijn, louter vol- N- onder naturlijke intuïtie en haar t,iet rn; 1helder en gezond verstand. hgsver?der ook door haar doorzet- lyat fvogen. hjethofl-i bereikt heeft met haar leer- Dat „Faasbest" stamt ook uit een an dere tijd. Uit de tijd dat. men zondags en op een feestdag mooi aangekleed was omdat men niets deed. Uit de tijd dat men zijn kleren spaarde, er heel zuinig op was. Uit de tijd dat men door het leven ging op stevige schoenen die heel veel malen verzoold werden voor dat men de uitgave overwoog van een nieuw paar. Nu, in het naaldhakken- tijdperk zijn de schoentjes waarop vrou wen op Paasochtend naar de kerk trip pelen even sierlijk en frêle als die waar op ze de dagen ervoor hun boodschap pen deden. De welvaart heeft het uiterlijk van de mensen zo veranderd, dat ze er eigen lijk altijd „op zijn zondags" uitzien, zo als een confectie-fabrikant het eens heeft uitgedrukt. De veriuxing van he't uiter lijk blijft toenemen en de stijlen waarin men zich kleedt voor werk, voor ont spanning of voor een feestelijke ge legenheid vloeien steeds meer in elkaar over. Kantoormeisjes en jonge moeders achter haar kinderwagen bewegen zich op schoentjes, waarop mannequins dood moe worden volgens haa-r eerlijke be kentenis. Het zijn, tussen haakjes, dan ook de bekende fotomodellen die voor de grote modebladen poseren, die de schoenenmode nu beïnvloed hebben in de richting van de makkelijke lage hak! Maar goed, niemand vindt het vreemd om op maandagochtend naar het post kantoor te gaan op fijne open naaldhak pumps. Zoals iedereen vanzelfsprekend heeft geaccepteerd dat we hyperfijne kousen dragen die om de haverklap sneuvelen. Ook wie is opgegroeid met de benen in stevige kousen en de nare eeuwige plicht van kousen stoppen en alleen zjj-den kousen voor zondags, vindt de luxe van de nylons, die hernieuwd moeten worden aan de lopende band, vanzelfsprekend. En de manifeste welvaart aan 's men sen uiterlijk is de vrouwen ook letterlijk naar het hoofd gestegen. Wat een werk wordt er gemaakt van de kapsels voor elke dag, wat een geld verdwijnt er in het modieus houden van het haar. En wat een -geld, wat een tijd, wat een aandacht wordt er dagelijks gespendeerd aan de opmaak. Hoe was dat een halve eeuw geleden? Een jonge vrouw die toch echt wel om haar uiterlijk gaf had in haar toilettafel een klein boekje dat bestond uit fijne blaadjes papier, die bestoven waren met fijn, zacht geurend poeder. Als ze in de spiegel zag dat haar neus glom veegde ze er met zo'n poeder-papiertje overheen! Méér werk van haar teint maken zou ze te wuft ge vonden hebben! En wie vroeger een bril moest heb- 1 lin eIde' improviserend ont- kr a*> hr>ó een aangrijpend ver- j.6t Vertp, dd<wijls men het ook leest. 'iefdo vo°ral hoe de sterke, nobe- ha r otiol?" Anne, de liefde voor .de befde voor deze ge- S'uiCant" ue ueiae voor aeze ge- te ]p5' die brandde om te we- Hb6 die iT;nA te begrijpen, te kennen, richtin haar stap voor stap -ees. stBUer '"j ledere biografie van Helen k. hit 'dai,Hehsmoed uitstraalt. Het Vb laan ilybaar dat er zulke mensen bi? Ook ?e 's de trouw van Anne, i,Viifla baar huwelijk bij Helen Ze e®st ui iaar laag zijn ze samen nr, >>juf" en was ontroostbaar toen w®ihd h' 20als ze haar altijd ge- toen i verl°or, in 1936. Helen b •lifoprr zevenenvijftig jaar. kv,' Zoaü?e- metgezellen" is een boek Aelletuals ierW° ^erte, I®11 dat men ze, zn het uit de ag leren kennen. A. Bgl. I J),'Ostwur van de Stichting Fonds A br°etor Catharine van Tussen- diftk Viw,! l maakt bekend, dat het iiBi,?eUrs t jaar 1963-196+ een stu- y'kb» gr°ot maximaal 2000, be- ilR^erianaudiebeurs 1" bestemd voor VÜï'Sche Vrouwen, die haar aca- W hehk studie geheel of vrijwel ge- 'en d \vJ" voltooid en die gespeciali- V b r ;f's ch appel jj k onderzoek wil- L,;'e<l, l'."tyn, onverschillig op welk c!Han,i 'n Nederland, hetzij in het r, ®oijj lev atias in zesvoud, die een uitvoe- teh^Ven beschrijving en een welom- 'e»' ivara 'ïdieplan dienen te omvat- Oo "tieo onder vermelding van re- t) secrPf„ dr 30 mei a.s. verwacht bij rtF. »,;ross« van het fonds, mevrouw Vepn°?eweg"de Haart, Gcrrit van "enstraat 122, AmsterdamrZ. De weivaart is de vrouwen letterlijk naar het hoofd gestegen. isschien rea liseert u zich nooit dat de ben, nam een doodgewone bril, uitslui tend om door te kunnen kijken. Maar in het welvaartstijdperk is het brilmontuur een modieus attribuut geworden dat na een jaar ook al weer verouderd is. Hoe grauw was een regendag vroe ger! Zwarte paraplu's, grauwe regen jassen, volstrekt nuttige maar volstrekt vreugdeloze artikelen, zwarte glimmen de overschoenen. De welvaart en bijbe horende veriuxing hebben het natte straatbeeld wel opgevrolijkt. Kortgeleden zagen we een dametje lopen met een koket ruiten regenhoedje op en dito pa raplu boven het aardige hoedje. Het druppelde volstrekt niet uit de hemel maar ze hield het parapluutje toch maar opgestoken omdat ze waarschijn lijk zelf wist hoe aardig het er uit zag. De welvaart heeft het dagelijks leven in elk opzicht feestelijker, „zondagser" gemaakt, vanaf de glinsterende kettin gen en armbanden, waarmee de typis tes op kantoor achter haar schrijfma chine zitten tot de croquetten en zakjes patates uit de automaat die daagse kost zijn geworden en de lichtblauwe plastic emmer en vrolijk bedrukte stofdoek, waarmee we de schoonmaak te lijf zijn gegaan. In een feestelijke en flatteren de duster! Men kan de lijn doortrekken naar de lingerie, modieus en voortdu rend door nieuw vervangen, en de ver fijnde bad- en strandkleding. En de moderne luxe in lieve truitjes! Vroeger zei een moeder als het koud vas: „Doe je trui vandaag maar aan De dochter had één trui. Dat was ge noeg voor een seizoen winterkou. Nu -ijn er truitjes, vesten, pullovers, in wol, n zij, in katoen, in ny-, dra-, or-, ban- 2n ontelbare andere „lons". Gecombi- leerd met het fijnste leer, doorweven .met gouddraad, bedrukt met de meest ïeraffineerde motieven. Een Franse meesterfabrikant in dit genre maakt nuur zijden „truitjes" in felle kleuren, 20 fijn en licht en volstrekt onkreuk baar dat hij ze ten verkoop aanbiedt lis een propje geduwd in een cylinder- loosje dat men met de hand kan om spannen. Ze zouden ook in een Paasei lassen, en daar ongekreukt uit te voor schijn komen. Maar trekt de vrouw die zoiets bezit dat nu alleen op zondag aan? Welnee, de yrouwen komen zoveel buitenshuis en zijn tegenwoordig zozeer in het hele maatschappelijke verkeer betrokken, dat zij er elke dag zo goed mogelijk uit willen zien. En de mogelijkheden die haar daartoe geboden worden zijn onuit puttelijk. Bovendien zal het begrip „in huis iets afdragen" ateeds meer worden overgenomen door bet willen bezitter van vrijetijds-kledlng. Een begrip dat oorspronkelijk waaid. uit Zweden is overge- e stijgende uitgaven voor de kle ding zullen ook wel in de hand gewerkt worden door de vrije zaterdag. Als mijnheer en mevrouw samen boodschappen gaan doen, laat op de ochtend, goed gehumeurd, als mijnheer mee uitzoekt: „kind, dat is toch veel mooier", als mijnheer be taalt. De vrije zaterdag is een fees telijke prelude op de zondag aan het worden. Vroeger was het een dag van zeepsop en stoepen schrobben in oude, afgedragen kleren. Daarvan rustte men dan uit „op zijn zondags!" A. Bgl. Nederlandse baby door het open houden van zijn mond tegelijk de tjionden open houdt van een heel leger mensen die van hem leven. Grote volwassen mannen die neer hurken om te weten te komen waarmee ze de gunst van zijne majesteit kunnen winnen. Is het met schommelen of door lieve geluidjes te maken met papie ren luiers of met felle kleuren, met hoge of met lage kinderwagens? Er zijn van ieder der genoemde mogelijk, heden vóór- en tegenstanders die zich halfjaarlijks meten in de arena van de Expohal te Hilversum op de baby-vakbeurs. „Natuurlijk papier" zeggen de fabrikan ten van papieren luiers en ze voeren de huisvrouw-zon der-hulp aan, die moet leven in een kleine flat met wei nig droogruimte. Een gros rollen per week is soms nog te weinig voor de winkeliers in de nieuwe woonwij ken. Maar dan gaan ook de katoen-voorstanders werken met getallen en ook zij schijnen zich te mo gen verheugen in een groeiende ver koop. „Een kind kan toch immers de was doen" met de moderne apparaten, zeggen ze en ze wijzen op de model, luiers die dicht gaan met haak en oog. De angst voor open spelden hoeft dan ook niet te gaan knagen. Dat de baby echter wel een confectielijfje moet heb ben is misschien een euvel dat bij de volgende beurs kan worden verholpen door aan één luier meerdere haken en ogen te zetten. „Schommelen is psychologisch ver antwoord", roepen alle fabrikanten van schommeiwiegen en slechts een enkele scepticus heeft vier gewone po ten extra die er aangezet kunnen wor den als baby genoeg heeft van dat ge- schommel. „Dat heeft hij nooit" denkt de man van de „wip-wap": een soort rubber corsetje aan een elastische band waarin de baby op een zacht kussen op en neer kan springen als op een trampolino. „Hoge wagen", propageren de leve ranciers van de gouden koetsen, „dat houdt de lucht rondom de baby zui ver". „Maar daar moet zjjn moeder helemaal op gekleed zijn", zo zeggen de makers van de vlotte ruiten trans portmiddelen die dikwijls nog zijn voor zien van wagentassen in dezelfde kleu ren. „Geef het kind meteen een fleurige indruk van de wereld en omring het met plasticfiguren" is een andere leus. Ze zijn per vel of strook verkrijgbaar, afwasbaar en later eventueel te verwij deren. „Begin al vroeg met vriendelijke ge luiden" en hang boven de wieg een mobile: dat zijn vogeltjes aan ijle dra den die eenmaal opgewonden, subtiele geluidjes laten horen. Bij iedere wind vlaag deinen ze zacht heen en weer. Geluid maakt ook het hond-kleedje: een dikke vacht voor de slaapkamer in dierenvorm. Gelukkig niet ais men er op loopt want dan zou de nachtronde wel wat bezwaarlijk worden. De ronde zal iedere moeder blijven maken, ook al weet ,ze haar kind warm in een' trap- pellaken en veilig op een ademend kussen: poreus zodat de lucht vrije toegang houdt, zelfs als het vochtig wordt. Het kan met stretch hoes en al in de wasmachine en in de centrifuge. at draagt de baby in 1963 eigenlek des nachts? Een bed- pak bestaande uit flanellen hes je met tricotboorden en een korte broek of een trappelpak: dat is een trappelzak zonder banden met er aan vast een hesje. Later kan de zak worden opengeknipt en omgezoomd om als nachtpon dienst te doen. Dan is de baby meteen in de mode want de ten dens gaat meer naar ponnen dan naar pyjama's, net als bij de grote mensen. De grote mode druppelt, altijd lang zaam door naar de kleine wereld. Zo ontmoet men veel teakbedjes en Fran se stijl meubelen, en veel composes: bijvoorbeeld een ruiten vestje op een effen broek. Ook de perikelen van de grote-mensenwereld zijn duidelijk waarneembaar: de kleinbehuisdheid bijvoorbeeld die de moderne ouders „alles in één" doet wensen. Zo is er het Deense wonderbed dat jarenlang meegroeit. Eerst is het met piek en sluier een aardige wieg en overdag met witte hulpstukken een royale box. Het kan uitgeschoven tot 135 cm en met rugkussen en gekleurde matras een aardige bank vormen. Voor de grotere kinderen zien we steeds weer de kleur groen opduiken. En daarnaast helder rood: liefst ge combineerd met grijs, al dan niet ge ruit. Wat óók steeds terugkomt bij het rondgaan over zo vakbeurs is de ge dachte dat het allemaal wel een kei harde business aan het worden is, on danks alle vriendelijke reclame-kreten als „het tere baby-huidje" en derge lijke. En dat allemaal rondom een we zen dat juist het minste eisen stelt van de hele familie. Als hij maar op tijd zijn natje krijgt en... zijn droogje. Ja, maar wat voor een droogje' van tex tiel of yan papier! En zo zitten we weer midden in de verwarring. Een verwarring van keus die nog groter zou zijn geweest als al de collecties uit Frankrijk, die waren opgehouden door de spoorwegstaking, ook nog op tijd binnen waren geweest. G.S.-de W. (Advertentie) Per persoon: 2 losgeklopte eieren. 1 in plakken gesneden tomaat en 1 kleine ui eveneens in plakken ge sneden, de inhoud van 1 kwart blik gemengde groente, I volle mespunt paprikapoeder, evenveel kerriepoe der, zout en peper naar smaak en 3 gekookte aardappelen, in blokjes verdeeld. Laat 25 g DELF1A in een koekepan heet worden en bak alle groente met zout, peper en kruiden goudgeel. Laat het vocht inkoken. Roer de eieren erdoorheen en laat stollen. Serveer deze platte omelet op een warm bord met gerasple kaas en warm stokbrood. A 100% PLANTEVET M CO y Z CS UlTHUNTCNO VOOR «AK««N (*l Of N (Advertentie) SCHOONHEIDS.PRE PA RAT EN TCU11.90.SS KORTE LIJNBAAN - Z U ID Ji.OAlÉOUK WEISSENBRUCHIAAM

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1963 | | pagina 27