ONMONDIG Moderne meubelen 1 E i Dralom trekt door Europa in groots opgezette revu£ Ignli IY Vrouwelijke schildwacht voor man achter bureau Bewustwording zat een halve eeuw geleden de lucht lj»i mm Gepofte aardappelen DELFIA i Organisatie was, is, blijft een mozaïek Amerikaanse oven met bovenlid1' sm/mmmmmm r st" in het neem Nu ook voor breisters dralon per kluwen !:§V. MBHRP Secretaressen vormen een hechte, beschermende keten tegen aanvallen op de tijd van hun baas Het is wel heel typisch, dat het de katholieke vrouwen die zich vijftig jaar geleder» groepeerden in de „R.K. Vrou wenbond", verbc den was actief aan politiek te doen, terwijl de eerste vrouwelijke staats-secreta- ris dr. Anna de Waal en de eerste vrouw die minister werd, dr. Marga Klompé, katholiek zijn. Het leven dat zijn gang gaat, groeit anders dan het georgani seerd wordt. Daarbij moet men natuurlijk ook in het oog houden, als men ter gelegenheid van het gouden bestaansfeest van de katholieke vrouwenbeweging, het terrein overschouwt, dat het leven en de mentaliteit van vóór de oorlog totaal anders en veel geborneerder waren dan daarna. C fXMi-DElpr DELFRITE wÊêÊËÊÊÈÊi lÉwi Mevrouw J. Severijnen-Cals uit Aarïe-Rixtelpresidente van het Katholiek Vrouwengilde. Mevrouw J. Gijbels-Teuwen uit Stramprovij, voorzitster van de Katholieke Boerinnehbond. de 2 produkten voor de vrouw boven 30 jaar. Voor slappe, vermoeide of rimpelige huid. Dit gewaad is een „t&rr jurkvoor een rorndf1 sche vakantie-omgeval Het is gemaakt van drh1° batist en een ontwerp Bessie Becker uit München Mevrouw A. van Wegen-Mulder uit Rozendaal G.), voorzitster van de Unie Nederlandse Katho lieke Vrouwenbeweging. Mejuffrouw A. van Kessel, juist gekozen in de Tweede Kamer voorzitster Katholieke Arbeiders vrouwen. De gevederdeversiering aan deze avondjurk is van uitgeknipte twee kleurig zijden chiffon. Schu- berth, de Romeinse ontwerper koos dralon als materiaal. C? va Een schildwacht is iemand die moet zorgen dat er geen onbe voegden tot een hoog per- sonnage doordringen. Schild wachten zijn altijd mannen. Maar in enigszins andere vorm, in de zaken wereld, krioelt het tegenwoordig van vrouwelijke schildwachten. Dat zijn de secretaressen die voor hun bazen alles wat van buitenaf komt, opvan gen, en vooral via de telefoonhoorn hun baas beschermen. Het aantal aanvallen dat per dag op iemands aandacht wordt gedaan is, bij vroe ger vergeleken, verhonderd- zo niet verduizendvoudigd. Zijn ze allemaal nodig? Wij geloven dat iedereen het zo druk heeft in deze tijd omdat er ook zoveel nodeloos werk wordt ge daan; er wordt zo langs elkaar heen geageerd, georganiseerd, verkondigd, aandacht gevraagd! Er wordt een mens wat opgedrongen in deze tijd! Met een variant op de dooie mus zou je bijna kunnen zeggen dat voor iedere nieuwe mus een geboor te-aankondiging wordt rondgezonden. Goed. De secretaresse heeft het werk van een schildvrouw en van een zeef. Er zijn zeer standvastige schild wachten btj en zeer ondoorlaatbare zeven. De secretaressen vormen met elkaar een hechte beschermende ke ten rondom besturende, organiseren de, dirigerende, leidende, verhande lende, in bespreking zijnde en ook wel eens lekker suffende mannen achter bureau's. Realiseert de man in zyn zakeiyke wereld wei, hoe de rol len zijn omgedraaid? Hoe hij wordt beschermd? Beschermd door die stem in de telefoon, die zegt: Mynheer is in conferentie: kan ik u van dienst zyn?" Vasthoudend zijn die stemmen ,,Nee, mynheer is er morgen ook niet; zegt u maar wat u wilt." Een onbreekbare barrière, waar je niet doorheen komt. En ze zijn er zich wel van bewust, van die gouden sleu tel die ze in hun hand hebben. Als ze er de deur niet mee willen openen, blijft die onherroepeiyk dicht. Ze ver dedigen de tyd en de aandacht van hun baas met de taaiheid waarmee de vrouw van eeuwigheid af is uitge rust omdat ze altyd wel iets te ver dedigen heeft. Iemand heeft eens gezegd, dat de maatschappp aan het vervrouweiy- ken is. Dat heeft met het vrou wen- of mannenoverschot niets te ma ken. Want op het vrouwenoverschot zijn we bijvoorbeeld hier in Nederland heel hard aan het inlopen. Naar verhouding zyn t steeds min der vrouwen in onze samenleving, maar toch is er een toenemende ver- vrouweiyking merkbaar. Hoeveel vrouwenstemmen praten er niet geregeld in nieuwsdistribue- rende microfoons? Zelfs de tyd, vol gens het woordenboek toch een ty pisch mannelijk begrip, leek onlangs tj vervrouweiyken, toen op het Cen traal Station in Amsterdam op het middag-spitsuur, een vrouwenstem via de omroepinstallatie, dwars door het chaotisch gehaast heen, de stand van de klok per minuut afriep. Ze ventien uur zeven". Een enerveren de oproep die de spanning voelbaar maakte naar het zestig tellen later doorgalmende: „zeventien uur acht", en het onbarmhartig volgende: „ze ventien uur negen." Nu klinkt een vrouwestem voor stationsomroep be ter en duidelijker dan een mannen stem, maar dit luidop overspannen van de tyd op dit enerverende haast- uur was onverdrageiyk. De gespro ken klok is met acceptabel, ook niet van een vrouwestem. Tot onze opluchting zei de chef tot wie we ons richtten over dit vreem de en onrustbrengende fenomeen dat het maar tydelyk was. Om de reizi gers te tellen. A. Bgl. Vijftig jaar Katholieke V rouwenbe weging Voor wie na de oorlog volwassen is geworden, is dat nauwelijks na te voe len. Maar wie als volwassene de brug over de kloof vóór en na de oorlog is over gegaan, kan nog steeds zuchten van opluchting dat we zoveel vrijer en ongedwongener hebben mogen wor den. Als vrouwen zich organiseren is het altijd om iets te bereiken waar ze mee verder helpen. Dat helpen is op een bepaald moment wat de eigen tijd vraagt. Aan het begin van deze eeuw gingen talloze arbeidersgezinnen te gronde aan de drankzucht waarin de man troost zocht voor de ellende van de wanhopige armoede. De grote drankbestrijder Ariëns gaf de stoot tot de oprichting van de Katholieke Vrou wenbond met het doel dat de leden zich zouden inzetten om op alle ma nieren dat verschrikkelijke sociale eu vel te helpen keren. De maatschappij had dringend behoefte aan de zorg van de vrouw in het groot: „zorg" in de samenvattende zin, waarin zo wel intuïtie, aanpak, praktische kijk als effectieve hulp van mens tot mens besloten liggen. De katholieke vrouwen konden niet achterblijven. (Advertentie) V.UUIUU Benodigdheden: ongeschilde, gewassen aardappelen, geraspte kaas, gehakte peterselie, Delfia vet. Laat Delfia-vet zacht worden (niet op vuur) en smeer de afgedroogde aard appelen en het bakblik ermee in. Zet de aardappelen - liefst van gelijke grootte - erop. Oven 10 minuten tevoren aanzet ten, bakblik erin schuiven Laat aard appelen in 25 - 30 minuten gaarbakken. Serveer in de schil op een warm bord. Overlangs doorsnijden en aardappel- kruim vermengen met veel geraspte kaas en gehakte peterselie. Heerlijk met rode kool en gebakken appelen of een tier- omelet. 100'A PLAKTE VET 1 NETTO Hl 25t G lil MUUM De eerste leden van de gloednieuwe R.K. Vrouwenbond werden gerequi- reerd uit de zelatrices die het „Sol- riëtas bloempje" verkochten. Dat So- briëtasbloempje moest geld bijeen brengen voor de drankbestrijding zoals de Emmabloem gelden hielp verzame len voor de tuberculosebestrijding. Maar in de twintiger jaren mochten en konden de vrouwen nog niet zo heel veel. Vooral de „dames van de defti ge stand" waren beschermend inge pakt in vooroordelen die even lastig voor hen waren als de baleinen, de hoed en de handschoenen die hun vorm moesten bepalen. Ondanks een brandend hart, een groot sociaal ge voel en een fel doorzettingsvermogen waren ze aan handen en voeten ge bonden. De vrouw mocht nu eenmaal niet zelfstandig iets ondernemen, ze moest altijd voorzichtig zijn en bulten de veilige eigen katholieke kring zag men onmiddellijk spoken. Dat de katholieke vrouwenbond toch is doorgegroeid, is te danken aan de doorzettende kracht van sterke figuren en aan het feit, dat het zich emanci peren in de lucht zat. Vrouwen met open oog voor de materiële nood die er was in veel te veel verkommerde gezinnen, forceerden de doorbraak van hun helpend vermogen omdat ze niet langer wilden vegeteren en een nega tief bestaan leiden. Om te kunnen hel pen „op plan", en dat helpen was dan vooral sociaal gericht, werden in de hoofdstad een huishoudschool opge richt, een school voor maatschappelijk werk, een opleiding voor kraamver- en er is ook nog van Calvè speciaal voor frituren zorgsters, een handelsavondschool. Daar werden meisjes gevormd, die hun kennis konden doorgeven om de toestanden in de gezinnen te helpen verbeteren. Men vergete niet, dat de sociale situatie van de arbeidersgezin nen van een halve eeuw geleden waar armoede, honger en vervuiling heer sten, in vergelijking met nu zoiets is of men toen op een andere planeet woonde. De vrouwen die meewerkten aan de totstandkoming van deze instituten, begrepen precies wat hun tijd vroeg en al aarzelen we om namen te gaan noemen, zouden we toch bij de werk sters van het eerste uur dr. Jacqueline Hillen, analiste en mejuffrouw Fé Ha- ye, lerares biologie, hier in de herin nering willen terugroepen. Want in de tijd, dat men het begrip „vrijgestel de" nog niet kende, gaven zij, naast het werk waarmee ze zelfverzorgend waren, hun volle inzet voor de „be wustmaking" van de katholieke vrouw. Bewustmaking, dat is eigenlijk de grote noemer, waaronder men kan sa menvatten wat de katholieke vrouwen beweging feitelijk nastreefde. Bewust making vraagt ontwikkeling. Ontwik keling van de vrouw op velerlei ge bied hoorde dan ook bij de doelstel lingen van de bond evenals de sociale activiteiten. Een halve eeuw geleden was een en ander natuurlijk heel an ders dan nu. In het brochuretje „50 jaar", met als neventitel „Van onmon dig tot mondiaal", ter gelegenheid van het gouden feest door het „Katholiek Vrouwengilde" uitgegeven, staat uit de eerste tijd een indrukwekkend aan tal activiteiten opgesomd, van soep uitdelen van het instellen van land- bouwhuishoudcursussen en van de mis- sienaaikring tot het doen verschijnen van een brochure over wensen bij de huwelij kswetgeving. De Vrouwenbond was een mozaïek en de samenstellende mozaïekdeeltjes wa ren in plaats, streek, bisdom zeer ver schillend. Al vry spoedig, In 1918 vormde zich uit de diocesane bonden de landelijke federatie met als presidente de des kundige en beminnelijke Mevrouw F. Steen berghe-Engeringh. We mogen er trots op zijn dat de Paus (zelf sprak ze altijd van de Heilige Vader) deze bekwame vrouw in 1922 benoemde tot presidente van de wereldunie der ka tholieke vrouwen. In mondiaal ver band heeft Nederland altijd een goed figuur geslagen. Op het ogenblik is een Nederlandse in een topfunctie van de katholieke vrouwenbeweging, me juffrouw Mia Stollman, lid van het da gelijks bestuur van de Wereldunie der katholieke vrouwen. De naam van me vrouw Steenberghe, die dertig jaar lang internationaal presidente was, is altyd in één adem genoemd met haar zeer trouwe rechterhand, de secretaresse mejuffrouw Romme, van wie de inge wijden nog altijd spreken als van „Ma- rietje Romme". Zoals men ook lang het Centrale Bureau waar heel wat omging, vereenzelvigde met de naam van mejuffrouw Bak. En natuurlijk kan men niet over de pioniers van de katholieke vrouwenbe weging iets zeggen, al is het nog zo summier, zonder mevrouw Albertine Steenhoff-Smulders te noemen, die de bezielende hoofdredactrice was van het orgaan van de katholieke vrouwenbe weging, het uit een zeer positieve men taliteit geredigeerde blad „De katho lieke Vrouw". Na het uit geldnood ter ziele gaan van dit blad, zijn er met weekbladen als „Marijke" (gestart in 1938) en „Vrouwenleven" (begonnen in Een mooi-afgewerkte leren stoel met stalen poten, ontwerp Kjaerholm. Het glazen koepeltje op het dak van Metz en Co in de Leidsche- straat in Amsterdam heeft een schilderachtig uitzicht op de grachten met lichtgroene bomen en op de smalle donkere straatjes van de binnenstad. Tegen deze achtergrond is tot 15 juni een tentoonstelling ingericht van hypermoderne meubelen, ontworpen door de jonge Deen Poul Kjaerholm. Als materaal gebruikt Kjaerholm dege lijke, sterke produkten, zoals leer, staal en naturelkleurig essenhout. De vorm geving is modern, maar geeft een heel solide, kostbare indruk door verzorgde uitvoering met zichtbare constructies. Een verdieping lager, waar het uit zicht al wat minder pittoresk is, staan de meubelen van ir. E. Jelles. Hy is een Nederlander, die voor kleine Ne derlandse huizen interieurs heeft ge maakt, welke hoewel niet zo solide en duur, fleurig en vooral vinding zijn. Hij gebruikt vurehout, in allerlei kleuren gelakt, en de stoelen krukjes en tafels zyn met grote schroe ven in elkaar gezet. De achterkant van de stoelen is gewoon donkerbruin can vas. Het geheel is stoer, vierkant en kleurig. De meubelen van Jelles en nog enkele andere ontwerpers zyn permanent op de meubelafdeling te bezichtigen. 1951) pogingen gedaan om opnieuw een opinieblad voor de katholieke vrouw te verwezenlijken. Het is niet gelukt. Papieren bladen kunnen bloei en, kwijnen, verdrongen worden en sterven precies zoals het natuurblad. Een tijdlang is het toen geprobeerd met een „Bulletin". Ook dat ging ter ziele. Op het ogenblik moeten de leden van het Vrouwengilde het doen met het maandblaadje „Doorkijk". Maar dat ene blad voor alle groeperingen, dat nodig zou zijn voor de doorstro ming van de ideeën, is nog steeds een fata morgana. De katholieke vrouwenbeweging is trouwens zelf geen synthetische een heid. Daar zijn verschillende oorzaken voor. Om te beginnen al de verkave ling in diocesen. De groei is vijftig jaar geleden per diocees begonnen en dat betekende per bisdom die bepaal de visie op de vrouwenzaak van die bepaalde bisschop of van die bepaalde bisschoppelijke adviseurs. Men verge te daarbij niet, hoe onmondig de vrouw in die tijd was of werd geacht, hoeveel gevaren men overal zag, hoe de nor male denkinstelling was, dat de man de. vrouw moest bevoogden. De gees telijke adviseurs hadden veel in de melk te brokkelen, er waren vooruit strevender! bij, er waren er die vast zaten aan het mannenideaal uit de Victoriaanse tijd, dat de vrouwen moesten dienen. Daar bovendien de samenstelling van de bevolking in de ene streek, bij voorbeeld op het platteland weer heel anders is dan in een stad met een concentratie van arbeidersgezinnen, werden de verschillende activiteiten verschillend gericht. Er is in de loop der jaren ook heel wat gemodder ge weest over standsorganisaties binnen de vrouwenbeweging en over het al of met inbouwen in de Katholieke Actie. De buitenstaander heeft van de struc tuur van de katholieke vrouwenorga nisatie nooit veel begrepen. Het was ook een ingewikkelde en soms verwar de zaak en de structuur van de orga nisatie kon per bisdom compleet ver schillen. Na de oorlog, toen een periode werd afgesloten en er een nieuw tijdperk begon, heeft dat toch niet de grote vereenvoudiging gebracht. Ondanks de toenemende standen-nivellering is de Unie Nederlandse Katholieke Vrou wenbeweging op het ogenblik opge bouwd uit Boerinnenbonden, Arbei dersvrouwen en Vrouwengilde (waar bij de eerste twee vastzitten aan hun mannenorganisatie) ieder met een ei gen presidente en een overkoepelend •icon® en Amerikaanse firma ontwierp dit elektrisch fornuis, de Ameru—w dat voorzien is van een ingebouwde oven met „bovenlicht". Vlak kookplaat is over de gehele breedte van de oven een plaat van 071 let ^eJi glas aangebracht. Terwijl men kookt op het fornuis kan men a atf* oogopslag zien hoe het staat met de gerechten in de oven. Het voordeel a is dat men niet behoeft te bukken, dat is allemaal veel te vermoeiend, de Amerikanen. drie groeperingen. De aanstaande vie ring van het gouden feest, op 28 mei te Utrecht zal plaats hebben onder pre sidium van de presidente mevrouw A. van Wegen-Mulder van de Boerinnen- bond. Maar de enorme winst van de nieu we tijd is, dat de oorlog ons god dank heeft geleerd, niet meer af wijzend en negatief te staan tegenover zusterorganisaties die een andere le vensvisie hebben. De samenwerking van de katholieke vrouwenorganisatie met hen is nog steeds groeiend. Na de oorlog hebben de katholieke vrou wen hun zaak ook veel meer zelf in de hand genomen. Ze waren in de twintiger jaren wat moeizaam op de rails gezet, na de oorlog, waarin ze de eigen mogelijkheden in zichzelf ont dekt hadden, schoten ze vooruit op ei gen kracht. Ze klommen hoop op de ladder van waar men de algemene belangen die men wilde dienen het best kan over zien, namelijk de politiek. Uit de ka tholieke vrouwenbeweging is ook het Vrouwendispuut voortgekomen, door een van hen eens de „braintrust" van de katholieke vrouwen genoemd. Het contact met de vrouwelijke reli gieuzen vindt ook een goede vorm, men ziet helder in hoezeer zij er bü horen, waar het doel van de organisatie nog altijd is: mentaliteitsvorming. Het gaat er vooral om de eigen tijd te be grijpen, zich in de eigen situatie ver antwoordelijk te weten voor de eigen inbreng. Men streeft dat na door we derzijdse beïnvloeding, uitwisseling, on der andere in gespreksgroepen. Ook nu treedt de katholieke vrouwenbewe ging per parochie, per groep, per streek, verschillend naar buiten. Er is ook amusement, er zijn excursies. Er zijn cursussen, er zijn sociale activi teiten. „Het klinkt misschien allemaal wat vaag", zegt Agnes Nolte, die sinds jaar en dag met de katholieke vrouwenor ganisatie vergroeid is, „en dat zijn we ons ook wel bewust. De hele or ganisatie is indertijd uit wat vage be grippen voortgekomen, maar mentali teitsvorming blijft nodig om het grote proces van de zelfstandigwording van de vrouw te versnellen. Je moet in de zaak geloven, en niet kijken wat je bereikt hebt." De grote landelijke viering van het gouden leest op 28 mei in Utrecht is hier en daar al vooraf gegaan door een plaatselijke viering in een bisdom. Op verzoek delen wij mee, dat het se cretariaat van de Unie niet is geves tigd in Arnhem, maar op de Arnhem- seweg in Apeldoorn. A. Bgl. (Advertentie) SKIN DEW CKÈME VITALE DE NUIT (Advertentie) AR. i o 6 FILIALEN IN R'DAM - TEL. 119053 Als een kind tien jaar wordt heb ben de ouders een beetje het ge voel van een mijlpaal: het gaat nu snel volwassen worden. Zo on geveer moet het de thans honderd ja rige Farbenfabriken Bayer te moede zijn bij het vieren van de tiende ver jaardag van dralon. Bijna volwassen, de tijd van experimenteren achter de rug, vol zelfvertrouwen vanwege de ve le voortreffelijke eigenschappen: zo presenteerde dralon zich aan ons in een groots opgezette revue die plaats vond in het Amsterdamse Hiltonhotel. Mo dehuizen uit twaalf Europese landen toonden hoe zij zich hebben laten in spireren door deze kunstvezel in de ge daante van wol, batist, fluweel, serge, kamgaren, wevenit, zijde, satijn enzo voort, enzovoort. De première van deze shouw was 23 april in Berlijn en zal de kamende maanden alle Westeuropese landen aan doen. Daartoe reizen elf mannequins rond, gekozen uit 'diverse landen, twee kleedsters, een kapper, een assistente, een douane beambte en een technicus. Voor lange routes is een eigen slaap wagen beschikbaar. Als 25 juni de man nequins weer op het punt van uitgang terugkeren hebben ze ruim 13.500 kilo meter afgelegd. En tijdens die reis heb ben ze zich in een uitzonderlijk tempo moeten verplaatsen van dag naar nacht van sport naar spel, van bad naar bal om de daarbij passende kledij tot haar recht te doen komen. Het bleek op de in Amsterdam gehou den show, dat daarbij de regie tot het uiterste is gegaan. Steeds kwam de groep in haar geheel op om dan iede re deelnemer stuk voor stuk gelegen heid te geven het getoonde dichter bij het publiek te brengen. De regenkle ding waarbij de geestige glimmende hoeden van thermisch gevormde dra lon opvielen, werd gepresenteerd onder een enorme rode paraplu. De vakantie- kleding werd vergezeld van zonnebril len en rieten manden vol bloemen en gen tijdens een fietstocht en te fietsen van iets naar iets P achtergrond een ouderwetse loop*»® o> mannequins droegen broekrok*®' sefl kniebroeken met felgekleurde j,0f- en op het hoofd een gamin-pe.1- punt van pressimisme: het breieh 6ji® een kous voor een gipsbeen, V. \e^, bij de lange muts. De mannequin* $e> nend op haar skistok oogstte er enorme bijval mee! Er was trouwens toch veel breiwerk: dit om te 'ate?ral<'!, komen dat thans ook a P® per kluwen te krijgen «ji^e»? kunstnijvere handen van de pers hebben er soms wel V1 jpi5' breisels van gebrouwen, waar schien zelfs teenagers nog niet No* te porren zouden zijn. Voor ®e,,,spe; echter wel een levend schotiy jjie Stel U voor een soort van e gehaakt oranje baby-jas met bloesem. De kantoorkleding deed het met diepzinnige Amerikaanse brillen en gezellige ribfluwelen diplomatentassen in de kleur van de garderobe. De fietskleding meer bedoeld om te dra capuchon waaraan een kwastje ,er geit tien tegen een haakte Aiflf de U vroeger een dergelijk kie jii stukje voor Uw eersteling \apf datzelfde patroon een paar „.op1' sportkousen. Alweer dat baby-Pa;I voor een terras-japon (het 'P® be\ niet zo gek: op de terrassen 1S je" meestal toch te winderig v0°^ ee<i luchtigers) die doet denken aa jjr" ouderwetse gebreide camisole- Y lint in het middel en U bent dern. Vermeldenswaard is de nieuwe A daante van dralon, een glanzend °Pvai>t lijkend materiaal het meest veFf cK aan veulen en we zagen er in de c(,t tegorie vliegtuigkleding die eef moet zijn en niet mag kreuken zeer fraaie mantel van. t* C' Via een „rendez vous in R|tz gl)" „een wandeling over de Champ ^jel» sées waar we zeer veel t°" s van Pierre Cardin tegenkwamen f<r zweefden de mannequins onder "®pe' nen yan een Weense wals de Staats"fp(i in Wien binnen. Ieder droeg in de v'1'1 een roos op lange steel: symbool .j» elegantie en vrouwelijkheid, wa»z te- deze show op praktisch alle fronten gemoet kwam. G. S.-de Advertentie Zitmeubelen, waarin U Uw gasten gerief- lijk ontvangt. LEVERING UITSLUITEND WA DE DETAILHANDELTOONKAMERS TE UTRECHT EN BLERICK -A 33, ■Ooo :^a! *Hluktïe (lit n8 1 ^oitd ,'«r d>

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1963 | | pagina 12