y^aar is zijn plaats in
*^€t $£<gIovip>
Misschien
toekomst
°P lau
I-
enis
ere
SfipMWi
Het mysterie
van de
garagedeuren
GEKOOID IN DE RECHTSZAAL BIJ MILITAIR PROCES
Tegen 1970 landing van
mens op de maan
G
„Laat de wereld stilstaan,
ïk wil uitstappen
Musical van Newley
een groot succes
Schrijver
werd een
ander mens
J
Motel
M
Roken toch
niet zo
gevaarlijk
voor kanker?
Ruimtevaarders
Gewaarschuwd
ï'tfst
Winstpunt
H femset6 de Kerk~i*
Ï.^Pflppfl
Einde staking bouw
Nederlandsche Bank
Voortgezet onderzoek
verkeerde operaties
in DEN HAAG
NIEUWE
DAGBLAD
ZATERDAG 2 MEI 1964
rif'Vj? nn°g heel wat zaken on-
v CJi.y'k het gelovige be-
etb v n van de katholiek.
n denk- IiV00rbeeld het vormsel.
k g0pH niemand daar eigen-
Wp r aad mee weet. Als je de
v°0r ,yraag; Betekent het wat
je gevormd bent? ook
,,Je dat
^Oeten °U beantwoorden, zou je
biets. T)peggen: eigenlijk helemaal
Cs kind ,meeste van ons denken:
t.6rihner i*511 ïk °°it gevormd. Ik
lÖ6stanfLme de bisschop en hele
>g va»n,-0p school en de span-
iun Zou ir hard de kaakslag
k er v,: ,°men. Maar verder weet
Nr meer van. Het heeft
tgeel Persoonlijk leven abso-
K^dere enkele betekenis. Met de
rt kt je p..yrarnenten is dat anders.
K^deliii, °Pt bent betekent heel
n!?cht vo°r je. Eucharistie,
WSel' hehKeStefschap' huwel«k'
rn je W ^eel c°ncreet iets
a)kken, iu5n' je gelovige leven te
J het waar ^et vormsel heb je
r hgen. Yvare eens toevallig ont-
eer op t aar,la ben je er nooit
toNbse, 6ru§ gekomen.
-
<v
Blj^AVONDWIKDE
tïj?Vromv^?endo roman over
(t-^atso m'a??6 het jhet een al te
Vr^blfater Verzo»k vertelt de
eu»h»" en ^ven „Pappa's
tkjp.yefcler ''paPPa's Dochter"
^hUie domlllees-
S.'ÏÏ®' VAN OR. SPOOK
eh aakS Jaar f3.25
v aet Kezler f4,90
h}3haar-in de boekhandel.
(Advertentie)
VERFIJNDE
TAFELSFEER
ÉL-- 4 -
■iKl
In Aleppo is een militair proces
gehouden tegen Syriërs, die deel
genomen hebben aan overvallen
op politiebureau's en militaire
opslagplaatsen. Negen mannen
werden tot de doodstraf veroor
deeld. De gevangenisstraffen va-
riëerden van twee jaar tot levens
lang.. Terwijl een van de beklaag
den zich voor de rechters moest
verantwoorden, werden de andere
beschuldigden vastgehouden in
een stalen kooi, zoals de foto laat
zien.
HOUSTON, Texas
Ik reserveerde vandaag mijn
plaats voor wat de grootste
show buiten de aarde belooft
te worden. De plaats is een kar
mozijn rode zetel een van de
800 voor een speciaal theater
stuk, dat hier opgevoerd wordt.
Er is ruimte gemaakt voor hon
derden telefoontoestellen en tele
visie-camera's. De akoestiek is
feilloos. Zelfs het toilet heeft een
groot gat in de muur zodat nie
mand een minuut van de voor
stelling hoeft te missen, want
hier is Amerika van plan „Maan-
reis" te presenteren. Een 80 mil
jard gulden kostend realistisch
drama met een bezetting van drie
astronauten, die zullen proberen
menselijke voetstappen in het
maanstof te drukken. De komende
zes jaar zullen de repetities voort
duren. Maar niemand twijfelt aan
het succes van de show.
Hun hele bestaan zoals dat
van allemaal in dit reusachtige
nieuw ruimtevaartcentrum
leidt nu naar die dag in 1970,
De Gemini-capsule is de voorloper
van het Apollo-ruimteschip waar
mee &e maanreis gemaakt wordt.
Ih deze Gemini zullen twee astro
nauten eerst nog tal van ruimte-
vluchten moeten maken, voor in
1970 de mens op weg gaat naar
de maan.
wanneer drie van hen van Merritt
Island in Florida op weg zullen
gaan naar de maan. Krijgen ze
er nooit genoeg van? Nee, zegt
hun trainingsleider Warren North,
„ze zijn zo verschrikkelijk blij dat
ze bij het maanproject horen.
Voor een Amerikaanse testpiloot
is dat het hoogste wat hij bereiken
kan".
PETER FAIRLEY.
3V
Niemand weet meer
RAAD MET VORMSEL
vormsel horen eigenlek
.Mn v"s z0l ,°0psel verbindt ons met
Plet k»Ssij '1, meer: deelgenoot in
jfeKt Chf-S- Vormsel verbindt ons
ÜNeL" J.stus a,s eender van de
rü v'nir ,VverR tt,en erdoor gewijd tot
SNe .^hldt ftan. het Kijk Gods. De
ihV'0<'tl "t- °P verspreiden van
l^^s,,l'kga„Val' ons m°Ke een goede
i t, lian .1?® ten gunste van de ge-
Eigenlijk is
CÏK V;»ss(.h.':c'1 "tooi sacrament.
toegediend, in samen-
'«e de.ns) i d'op (soms gebeurt dat
>- t..- t niemand er moeite
als een geheel te zien.
ifhi elkaar blij-
^o/^ondi
gauw aan
v dV;;~w*u- "le" vond een
o^cj Jiioes1. a* met het vormsel ook
A> to^h en- Een andere tijd
hol^e y°WsseneRr dat het daarvoor
hfl lA,?0 on sacrament was. Het
A-'Ük v'°lwassen deelname aan
aar, lVen' dat men het toch
Oh4!" vieri b]0pf Paeren kon toedienen.
hn*iQ]ïo}P dit 7 e bisschop de bedie-
pd«n hk du.Sacrament, en kon men
tv'lds op en vormsel samen
rondSb,aii nu d>e bisschoppen
baun siS?' Men hp bisdommen om
C ^?h(iolgae" dbrengt over het alge-
>)ÏSet een eaud? kinderen tot hem.
M dSpbd kina volwassene. Maar
zeker arei1' Misschien omdat
t$Pon dt zulieAS de meesten bet
Mt a v&n "ae« ontvangen. Het be-
mon van het sacra-
Mnn bkbaar niet het be-
tvilde het ontvangen
Advertentie
Bj01
Qeb. f 4.90
de bekende
*ïaa 100 fn^ Muller-Idzerda
^Üjte|4 paK« foto's),
ta lreblajler't^pddutzenden
Vas6ehlet;n h yi? hun planten
van de genade van het sacrament niet
aan de kinderen onthouden. Dat laatste
komt wel heel duidelijk naar voren in
de bepaling die onder Pius XII is ge
troffen dat pastoors de volmacht heb
ben aan kleine kinderen in stervensge
vaar het vormsel toe te dienen.
Het is alles bij elkaar een wat vreem
de toestand.
Het zal wel niet mogelijk zijn alleen
door gerichte verkondiging het vormsel
weer een plaats te geven in het gelovig
bewustzijn. Het is een van de kwesties
waar we gewoon geduld mee moeten
hebben. Voordat er een mogelijkheid
tot herstel is zal er over veel andere
dingen nog uitgebreid gedacht en ge
sproken moeten worden. Het hangt alle
maal samen met de vraag of en hoe
volwassenen zich door een positieve en
openbare daad tot belijdend kerklid
zullen verklaren.
Iedereen is het er over eens dat de
hernieuwing der doopbeloften op 12 ja>
rige leeftijd veel te vroeg is. Over het
ontvangen van de communie door kin
deren van 7 jaar wordt ook wel gedis
cussieerd, maar in het algemeen heeft
men daar niet zoveel bezwaar tegen
Het gaat daar meer om een sacramen
teel beleven aangepast aan het bevat-
tingvermogen van kinderen. Een ont
moeting met de Heer op kinderlijke
wijze kan op zichzelf niet verkeerd zijn.
Er is ook geen bezwaar tegen een ver
andering van de „plechtige communie"
van echt beloftes-doen in een kinderlijke
plechtigheid, waarin op kinderlijke wij
ze het verlangen wordt uitgesproken om
bij de Heer te mogen zijn.
Maar het mag niet staan voor de
echte hernieuwing der doopbeloften,
die alleen maar door volwassen men
sen kan gebeuren. We aanvaarden al
len dat het goed is dat kinderen ge
doopt worden, niet om hun eigen ge
loof, maar om het geloof van hun
ouders, die het kind ten doop aan
bieden. Juist daarom vinden we het
ook allemaal nodig dat het kind, als
het volwassen geworden is zich op
de een of andere manier akkoord ver
klaard met dat doopsel. Hij moet ook
zelf en niet alleen omdat
ouders het waren lid van de kerk
gemeenschap worden. Dit appel op
de noodzaak tot mondigheid van de
volwassen gelovige moeten we serieus
nemen. We doen dat niet als we
twaalfjarige kinderen al geschikt ach
ten om voor het front van de hele
kerk hun doopbeloften te hernieuwen.
Het gevolg Is ook geweest dat veel
jonge mensen de indruk hadden dat
hun godsdienstige vorming bij het ver
laten van de lagere school al was af
gesloten. Bij hun volwassen-wording
kwam nergens een uitnodiging namens
de Kerk tot hen om nu eens serieus
in te gaan op de vraag of ze ook zelf
zich tot de Kerk wilden bekennen. Er
werd verondersteld dat dat zonder meer
gegeven was.
In de protestante kerken is dat anders.
Daar nodigt de kerk heel duidelijk jon
ge mensen uit om geloofsieerling te wor
den (catechesant) en daarna eventueel
belijdenis te doen. Na de oorlog ontstond
er in Nederland over de geloofssituatie
van die jonge mens toch wel ongerust
heid. Men vond dat er toch ook voor
katholieke jongeren aanvullend gods
dienstonderricht moest zijn. Zo ontstond
de godsdienstcursus voor 18-jarigen,
die echter niet werd gevolgd door een
belijdenis of doopbeloftenhernieuwing.
Er werden nog veel meer activiteiten
ondernomen om met jonge mensen in
gesprek te komen over hun geloof. Niet
altijd even verstandig: ze werden ook
wel eens te kritisch opgezweept door
bepaalde sprekers en predikanten,
maar in het algemeen zijn de gesprek
ken met jonge mensen een winstpunt
in de Kerlc. Het blijkt helemaal niet zo
eenvoudig te zijn. Je kunt niet zo maar
een cursus geven. Er moet de aanslui
ting zijn met de denk- en gevoelswereld
van de jonge mens. Het grootste ge
vaar voor jonge mensen is dat ze zou
den denken dat geloven niet alles met
het leven te maken zou hebben en dat
godsdienst saai zou zijn.
Om het gesprek zo goed mogelijk te
doen zijn kent bijna elk bisdom tegen
woordig een pastoreel centrum speciaal
voor verkondiging aan jeugd, van waar
uit de mogelijkheden worden bestu
deerd en doorgegeven aan de plaatse
lijke praktijk.
En nu blijkt dat met het „veroorde
len" van de kinderlijke doorbeloften-
hernieuwing toch niet gepaard gaat een
behoefte om die hernieuwing later te
mogen doen. Althans bij de meesten.
Sommigen vinden wel dat het fijn zou
zijn. Ze zouden het liefst willen dat b.v.
na de cursus voor 18-jarigen er de ge
legenheid zou zijn de doopbeloften te
hernieuwen, direct gevolgd door het
ontvangen van het Vormsel. Maar de
meesten staan er zeer aarzelend tegen
over. Ze knnnen een zekere huiver om
zich in het openbaar, ten overstaan
van de gemeenschap te binden. Ik denk
i merikaanse leveranciers van garage-
/I deuren welke door middel van een
yJL (auto) radiosignaal geopend en
gesloten kunnen worden, ontvingen
de laatste tijd 'n stroom van klachten.
Het systeem werkte namelijk niet ge
heel feilloos. Wanneer de deuren ver
ondersteld werden dicht te gaan, ble
ven zij rustig open om op 'n onverwacht
ogenblik met een klap te sluiten. Dit
gebeurde ook 's nachts zodat hele fa
milies klaar wakker werden van de
schrik. Vandaar de vele boze woorden
aan het adres van hun fabrikant in
San Francisco. De goede man kon ech
ter met de beste wil van de wereld
de fout niet ontdekken. Het heeft zeven
maanden geduurd voor men er einde
lijk achter kwam waar de moeilijkheid
zat. Toen bleek, dat een radiostation
van de Marine, dat experimenteerde
met een nieuw communicatiesysteem,
op dezelfde golflengte uitzond als de
zendertjes waarmee de 10.000 garage
deuren werden bediend.
dat het op zichzelf geen slecht teken
is. Die aarzeling moet vertaald wor
den in: „als je iets belooft moet je ook
de zekerheid hebben dat je die beloften
na zult komen. En de vraag is of je
altijd in dezelfde mate zult blijven ge
loven. Ook al wil je dat wel, je kunt
het van te voren niet zeggen."
Het lijkt op het eerste gezicht eigen
lijk een reuze oplossing: het verband
tussen doop en vormsel zou weer hele
maal duidelijk naar voren komen als
het vormsel werd toegediend nadat vol
wassenen hun doopbeloften hebben her
nieuwd. En de kinderdoop kan gewoon
gehandhaafd blijven. Het vormsel zou
dan gewoon verschoven worden naar la
ter leeftijd.
Ik denk wel dat er vanuit de leiding
der Kerk hiertegen geen bezwaar meer
zal zijn afgezien van praktische
moeilijkheden wat betreft de vroege
re behoefte om dit sacrament zo vroeg
mogelijk toe te dienen, om de ontvan
ger toch maar te verzekeren van de
genade die het uit zich zelf zou geven.
Ik denk dat de bezwaren juist van de
kant van de gelovigen zouden komen,
die zich voor het vormsel zouden moe
ten aanbieden. Wat gaat het betekenen
dat je je daarvoor aanbiedt? Wanneer
ben je zover dat je dat kunt? Wat houdt
die belofte precies in? Wanneer kun je
zeggen dat je gelooft en je je doopbe
loften op eigen rekening wilt nemen?
Geloven is een vertrouwvolle overga
ve aan de Heer en aan zijn levensin
stelling. Maar die vertrouwvolle over
gave is er een van een heel eigen soort.
Je kunt het eigenlijk niet eens om
schrijven. En het is niet iets statisch.
Je kunt niet zeggen dat je je dat ge
loof een keer verwerft en het dan ver
der wel bezit, zoals een diploma of een
status.
Geloven groeit met je leven mee. Het
is telkens een toestand van vertrou
wen in de Heer vanuit de telkens wisse
lende omstandigheden van je leven.
Als je dan jezelf akkoord verklaart met
de Heer, als je dan beloften doet, kan
het eigenlijk alleen maar zijn het uit
spreken van het verlangen naar behoud
en vermeerdering van dat vertrouwen
en van het voornemen om daar wat je
zelf betreft alles aan te doen.
Veel mensen beschouwen waarschijn
lijk die doopbeloften op dezelfde wijze
als ze beloften tussen mensen, contrac
ten en overeenkomsten beschouwen.
Maar in geloven is alles van een ande
re orde. Niet minder, maar anders. Al
les ligt in het vlak van die persoonlijke
geloofshouding. Daarom is deze kwes
tie nog zo onduidelijk, omdat wij katho
lieken nog tot meer inzicht moeten ko
men van de aarde en de waarde van ons
persoonlijke geloven.
Het kan zijn dat de Kerk iedereen
in de toekomst vrijblijvend uitnodigt
het vormsel te ontvangen, zoals ze nu
iedereen tot de hernieuwing van de
doopbeloften vrijblijvend uitnodigt In de
liturgie van de Paasnacht. We moeten
er samen over blijven denken en ge
duld hebben. In ieder geval mogen we
geloven dat de Geest van de Heer, de
Heilige Geest, in ons gezamenlijke zoe
ken, in zijn Kerk aanwezig is. Die
Geest mogen we bidden bij ons te ko
men en ons tot echt geloven te bren
gen. Dat blijft het voornaamste.
RECTOR D. COPPES.
ï-
>.ï-*sU,v
j
AMSTERDAM, 2 mei Maandag zal
het werk aan de bouw van de Neder
landse Bank in Amsterdam worden her
vat; de staking heeft vier weken ge
duurd. Wederzijds is besloten de cao
volledig toe te passen. De .forensen die
volgens de nieuwe cao minder ontvin
gen dan onder de oude cao, kunnen op
eigen verzoek ontslag nemen. De be
trokken aannemersmaatschappij zal een
aantal ontslagen arbeiders weer in
dienst nemen. De overige knelpunten
zullen in onderling overleg geregeld
worden.
IN ,MAANSTAD U.S.A.'
wordt niet getwijfe
De Engelse schrijver Anthony New
ley die samen met zijn collega
Leslie Bricusse de musical „Stop
The World, I want to get off" (laat de
wereld stilstaan, ik wil uitstappen) ge
schreven heeft, is door het geweldige
succes een geheel ander mens gewor
den. Zijn vroeger zo nerveus gespannen
gezicht met eeuwig een sigaret in de
mond is tot rust gekomen en zijn angst
het in het leven niet te kunnen bol
werken, is vervlogen. Maar ook zijn
huwelijk met Joan Collins en de ge
boorte van zijn eerste dochtertje heb
ben hem geholpen zijn zelfvertrouwen
te doen toenemen.
De musicalschrijver heeft na een toer-
nee van 18 maanden in New York en
Europa dusdanige successen geboekt
„Om door te gaan moeten we 90% kans
op sncces en 90% veiligheid hebben" zei
men mtf vandaag. „We blijven geloven
dat we deze voorwaarden tegen 1970 kun
nen bereiken".
„De hele wereld zal het kunnen
meemaken, op t.v. schermen en door mid
del van communiqué's die in dit theater
worden voorgelezen. Om deze main-
moetproduktie om in schowbussiness-
termen verder te gaan op te voeren
worden hier 3300 mensen bijeen gebracht,
van wie 23 „lunarnauts" oftewel maan-
reizigers-ln-spe.
Op de ongeveer 6,5 miljoen vierkan
te meter droge grond van Texas begint
een stad te groeien: complexen helder
witte kantoren, technische werkplaat
sen, enorme vacuümkamers (waarin
ruimtevaarders en astronauten de
maanreis uitproberen, laboratoria, les
lokalen, zelfs een kunstmatig meer
waarin echte eenden rondzwemmen.
Dit is nu de kern waarom Amerika's
maanreisprogramma draait. De NASA,
het Amerikaanse Ruimtevaartbureau,
heeft het de naam „het bemande ruim
tevaartcentrum" gegeven, maar plaatse
lijk heeft het al de bijnaam gekregen
van „Maanstad U.S.A."
motel „The Kings Inn" (Koningsher-
berg) heeft in iedere kamer brede
bedden, t.v., radio, acht spiegels, een
koffiezetapparaat en straalkachels .voor
als de gast rillig onder de eigen douche
vandaan of uit de badkamer komt. Ook
is er een nachtclub en een zwembad aan
het motel verbonden. De volgende stap
zal zijn zes van de kamers met een privé-
zwembad uit te rusten. Het gehele gebied
zoemt letterlijk tot diep in de nacht van
activiteit. Ik heb juist 48 uur doorgebracht
met in en uit Apollo-maanschepen en
Gemeni-ruimtecabines te kruijen, heb
me geschoren met twee verschillende
soorten ruimte-scheerapparaten, ge
proefd van typische „maanhapjes" en
heb het tuig geprobeerd, dat net ont
worpen is om een astronaut op de been
te houden, wanneer zijn vaartuig de
maan nogal onzacht raakt. Ik heb ge
zeten in het formidable controlecentrum
dat verbonden is met de buitenwereld
door 20.000 telefoonlijnen en van waaruit
een geleerde, met de toepasselijke naam
van Chrisopher Columbus Kraft, de he
le 70 uur durende reis naar 's werelds
naaste buur zal leiden.
aanstad" trekt al de grote zaken
aan. In vier maanden tijd is er
een complete stad naast ontstaan.
Er worden driftig huizen ver
kocht tegen prijzen die gaan van tachtig
duizend gulden tot twee ton. Het eerste
e wordt vervuld met een gevoel
van ontzag dat gewone sterve
lingen zo'n project zo gede
railleerd kunnen uitdokteren en
de duizende stukjes als een legpuzzle
in elkaar weten te leggen. Misschien
zijn daarom de 21 sterren in dit dra
ma de ruimtevaarders wat naar
de achtergrond gedrongen. Ze zijn
nauwelijks te herkennen als ze in de
cafetaria's komen, hun tuinen bij
houden of zondags ter kerke gaan.
Hun kantoren kubusachtige crème
kleurige gebouwen naast elkaar in
een rij, bekend als de „Astronauten-
weg" zijn schaars gemeubileerd en
aan de wand hangt naast een hele
hoop familiekiekjes een vreemde
plaat van het maanoppervlak. Ze
willen niet meer lijken dan wat ze
zijn: testpiloten, die kalm toewerken
naar een zorgvuldig voorbereide
vlucht. Zij zullen niet eerder dan zes
maanden voordat de maanexpeditie
start weten welke drie uit hun groep
bij de uitverkorenen horen. Tussen
nu en dat tijdstip moeten ze echter
allemaal minstens een ruimtereis ge
maakt hebben.
Ze zijn allemaal gewaarschuwd dat
ze de kans lopen op de maan
getroffen te worden door een zo
hevige zonnestraling dat ze er
staar van in de ogen van over houden.
En als ze meer dan zeventig kilometer
uit de koers raken bij hun terugreis
van de maan, zullen ze de aarde voor
bij vliegen, nooit meer terugkeren en
dus in de ruimte sterven. Maar de as
tronauten krijgen geen gevarengeld, in
tegendeel, sommigen zeggen dat het
leven financieel moeilijk is met hun
1* v
soldij en alleen het contract met een
uitgever die hun verhalen nu al mag
publiceren een „schnabbel van der
tig duizend gulden per. laaI! maakt
hun het leven geriefelij.x^ De meesten
hebben dan ook twee auto s en enkelen
een speedboot. Alan Shepherd, een van
de eerste astronauten, heeft een aan
deel in een bank en Gordon Cooper
gaat prat op zijn eigen vliegtuig.
Hoewel „Maanstad" dus de eerstko
mende zes a zeven jaar hun tehuis en
dat voor hun gezinnen zal zijn, verwach
ten ze er toch de helft van de tijd niet
tc zijn- ze moeten leren met de ruim
teschepen om te gaan, trachten in de
jungle of in een woestijn in het leven
te blyven, praktische ervaringen opdoen
met maanlandingen met behulp van ver
ticaal landende vliegtuigen en ruimte
reizen maken tot straks één van veer
tien dagen toe.
dat er van financiële moeilijkheden geen
sprake meer is. Zijn pennevrucht „Stop
the World" blijft fantastisch lopen in
Amerika, Australië, Duitsland, Zweden
en Finland. Vooral de revenuën van de
hit „Wat ben ik voor een dwaas?" heb
ben ervoor gezorgd dat een jaargeld
voor het leven verzekerd is. „Dit suc
ces is een wonder" zegt Newley er zelf
van. Het is datgene waar liedjesschrij
vers van dromen, en wat ons bij onze
eerste show ai is gelukt. Vóór zijn
triomfantelijke toernee door de diverse
landen waren de conversaties van deze
tengere, donkere man nog doorspekt
met woorden als: „afkeer, „egoïsme"
en „voorzichtig". Maar nu hij zijn zelf
verzekerdheid herwonnen heeft kan men
alleen maar enthousiaste woorden als
„wonder", „fantastisch" en „hoopvol"
beluisteren. Dit laatste geldt vooral
voor de nieuwe show van het duo New-
ley-Bricusse die voor zomeruitvoeringen
bedoeld is. De twee hoofdfiguren hier
in stellen een dikke en een dunne man
voor die eén soort hinkspel aan Eet
bedrijven zijn. De weldoorvoede dikzak,
die het goede leven en de vrijheid Sym
boliseert wint steeds het spel omdat hij
de regels voorschrijft. Tegen het einde
van de show begint het onooglijke tenge
re mannetje zich over de autoriteit van
zijn tegenspeler te verbazen en gaat
zijn rechten opeisen.
In tegenstelling tot zijn eerste show
zal Anthony Newley niet zelf optreden
in zijn tweede. Zelfs voor een rol in de
filmversie van „Stop the World" heeft
hij bedankt. Hij vond zijn aandeel op de
planken in Londen en op Broadway ge
noeg. En daar er momenteel in Ènge-
land een^ uitermate groeiende activiteit
bestaat in bet uitdenken van nieuwe
ideeënop het gebied van popmuziek,
televisie en film moet Newley zelf ook
voor succes blijven vechten, en dat be
tekent hard werken.
Professor Laurence Dudley Stamp,
leraar aan de universiteit van
Londen, is er niet zo zeker van
dat longkanker voornamelijk door
het roken van sigaretten veroor
zaakt wordt. Een door hem geleid on
derzoek heeft uitgewezen dat deze ge
vreesde ziekte voornamelijk voorkomt
in de stad. Dat roept dan de vraag
op: wordt er in de steden meer ge
rookt dan in landelijker contreien? Een
twijfelachtige veronderstelling.
Volgens deze professor moet de re
den ergens anders liggen. In het door
hem geschreven boek „Aardrijkskunde
over leven en dood" zegt hij dat het
nog niet bewezen is dat de longkan
ker in de grote stad afkomstig zou
kunnen zijn van verontreinigende gas
sen maar dat deze kans zeer zeker be
staat. Er kunnen zich in de lucht stof
fen bevinden die de longen irriteren
kanker veroorzakende substanties die
tot nu toe nog niet ontdekt zijn. De
66-jarige profesoor Stamp is er een
groot voorstander van dat er op deze
basis een nieuw en grondig onderzoek
naar kanker wordt ingesteld. Hij hoopt
dat zijn bevindingen dan juist mogen
blijken en dat fervente sigarettenro
kers hun geliefde bezigheid niet hoe
ven op te geven. „Roken kalmeert en
geeft de mens de ontspanning die hij
zozeer nodig heeft", zegt deze onder
zoeker.
DEN HAAG, 1 mei Het onderzoek
naar de mogelijke strafrechtelijke as
pecten van twee vergissingen, die
zouden zijn gemaakt bij beenoperaties
iu een ziekenhuis alhier, zal spoedig
in een nieuw stadium komen. De
rechter-commissaris gaat namelijk des
kundigen benoemen, die hem over de
medische kant van de zaak moeten
inlichten.
Geruime tijd geleden is deze zaak
ln....e justitiële sfeer gekomen toen een
patient van het ziekenhuis bekend
maakte, dat zij bij vergissing aan haar
verkeerde, gezonde knie was geope
reerd. Later meldde zich een soortgelijk
gevaL
