Indeling naar ste
rkte: procedure
met vele
els en klemmen
Amateurs Sportkrant, donderdag 10 september 1964
(door Frans Nypels)
Joviaal zwaait Dirk Nijs (58)
met z'n arm- ,Joh, kom d'er in".
Geen minuut later praat Dirk Nijs
over voetbal. Op het puntje van
z'n stoel in een nette huiskamer in
Rotterdam-Zuid, z'n grote handen
moeizaam in bedwang houdend,
merkt hij nuchter op: „er is hele
maal geen oorlog in de KNVB.
Man, denk nou 'ns na, dat zou toch
absurd zijn. Er worden wel eens
harde woorden gezegd, maar dat
gebeurt toch overalDus ook
bij ons, in die grote KNVB. Als
Henk Zon op die befaamde bonds
vergadering over de binding in dat
Rapport die opmerking over leen-
tje-buur-spelen bij de amateurs
niet had gemaakt, was er niets ge
beurd. Brinckmann en Zon zijn al
rond de tafel gaan zitten om hun
plannen aan te passen- Op de ko
mende vergadering zul je merken
'dat alles in orde is
Praten kan ie
Streber
Hij staat pal
Indeling naar sterkte
Gezellige sfeer
De organisatie
geen ander waar de wrijvingspunten en
waar de raakvlakken liggen tussen be
taald- en amateurvoetbal. Dirk Nijs staat
voor z'n amateurs. Hy is de „zuil" van 't
westen. Bondsbestuurder met twee taken:
1. voorzitter van de scheidsrechtercom
missie: 2. competitieleider amateur-voet
bal. Twee machtige taken, zoals hij het
noemt. Fijn werk ook, horen wij hem tij
dens ons gesprek herhaaldelijk zeggen.
Zo is Dirk Nijs, hiernaast afgebeeld
met een conservatief aandoende bol
hoed, Praten kan ie. Als de beste. Hoe
kan het anders, want praten maakt deel
uit van z'n beroep. Drie dagen per week
gooit hij als vendu-meester van de
ENAVO al z'n woordenrijkdom in de
strijd om „kneusjes", tweede hands
automobielen, aan de man of de vrouw
te brengen. Maar daar houdt het spre
ken niet mee op, want Dirk Nijs is te
vens 'n veel gevraagde en goed betaal
de grossier in lezingen.
Er is dus géén oorlog In de KNVB. Dit
bericht stelde ons al direct op ons gemak.
Ook het feit. dat Jan Brinckmann en
JIcnk Zon met elkaar plannen beramen
om de dreigende breuk in de KNVB te
lijmen, 'n breuk, die door Dirk Nüs niet
zwaar wordt opgevat. Want Dirk Nijs is
'n man uit de praktijk. Een voetballelder
die het contact met de gewone club, het
milieu, niet verloren heeft. Hij weet ais
Deze grote man, met z'n innemende stem
is voor vele amateurs 'n idool omdat hij
met z'n realistische kijk op de zaken pal
staat voor hun ideaal: recreatie scheppen
voor de jeugd.
In zijn jeugd meldde Dirk Nijs zich
voor de ..mussies", de huidige Rotter
damse eerste klasser De Musschen,
waarvan Dirk Nijs een nóg actief wer
kend ere-voorzitter is. Hij was in z'n
jeugd en hij is héél eerlijk 'n
streber. Hij wilde omhoog, maar wie
wilde dit niet? Daarom verhuisde hij
in '25 naar CVV, waar hij doelman
werd in het eerste elftal. Maar Dirk
Nijs bleef ingeschreven als Mus. „Want
ik hield van m'n club". En twee jaar
later was CVV van de baan.
Dirk Nijs hield van z'n club. En de
Rotterdamse vendumeester is er heilig
van overtuigd, dat de huidige contract
spelers, de enkeling wellicht uitgezon
derd, nóg van hun vroegere amateurclub
houden. Dat schept nu, anno 1964, pro
blemen. Hij neemt de voetbalsituatie in
Haarlem als voorbeeld. Daar zijn drie
semi-profs, Haarlem, RCH en EDO. Het
zou voor de amateurs en voor het voet
balpubliek in Haarlem én omgeving be
ter zijn als, zo begint Dirk Nijs z'n be
toog, er maar één betaalde club zou zijn.
In Haarlem heeft men ook over fusie
gesproken. Omdat iedereen de wenselijk
heid inzag van de stelling dat er maar
léven was voor één semi-profvereniging
of -stichting. Alles was pasklaar, maar
de gezonde constellatie kwam er niet,
omdat door de KNVB geen gelofte gege
ven kon worden over de indeling van de
drie amateurstaarten. „Dat kon niet",
verzucht Dirk Nijs. „Want die clubs, de
amateurstaarten, zouden (en die belofte
gaven wij wél) ingedeeld worden naar
sterkte. En nu komt mijn probleem: wij
wisten, wij konden niet weten hoe sterk
die amateurstaarten zouden worden. Dat
kun je pas bepalen als de vereniging zich
aanmeldt, met overgave van de ledenlijst.
En wie garandeet mij, dat die ineens weer
tot amateur gebombardeerde semi-profs
bij hun vorige baas blijvenEr zou
den er ongetwijfeld velen naar hun oude
nest terugkeren, naar Ripperda, naar
HFC, naar Hillegom en hoe al die clubs
ook mogen heten." En nu kunnen wij
Dirk Nijs heel gemakkelijk aanvullen:
zo'n club zou helemaal niet sterk hoeven
zijn. Zo'n club zou zelfs geen pretenties
mogen koesteren over een indeling hóger
dan de vierde klas
Negen' jaar geleden kwam Dirk Nijs
op z'n huidige hoge zetel in de hiërar
chie van de KNVB. Daarvóór was hij
respectievelijk: bondsafgevaardigde,
districtsbestuurder en sectie-bestuurder.
Hij klom snel op. Omdat hij z'n werk
als een heerlijke hobby beschouwt. Hij
idealiseert ook. Dirk Nijs is namelijk
zo'n in voetbalzaken vergrijsde voor
man van de amateursport. Maar hij is
allerminste een door dik en dun gaan
de, niets ontziende schimmen jager.
Dirk Nijs, voor de jochies 'n typische
„oom-figuur" kan z'n ongelijk hebben.
Nou heeft de Rotterdamse sportleider
niet vaak ongelijk, omdat hij z'n plan
nen altijd aanpast op de realiteit. Dus
groeide hij mee. Een belangrijk prin
cipe bleef hij altijd trouw, namelijk,
dat de amateursport ei is om te dienen.
En dit laatste wordt door de ijveraars
van kei-harde „business" in voetbal
zaken dikwijls over het hoofd gezien.
Zij praten wel over passieve recreatie,
maar op de allereerste plaats komen
de centen.
„Want mensen", zoals Dirk Nijs het zó
gelukkig kan zegiKia tegen z'n vrienden,
„mensen wat zijn wy toch gelukkig dat
wy de jeugd kunnen laten voetballen. Dat
Dirk Nijs:
Recreatie
scheppen
voor de
wij de jeugd in staat stellen tegen cc
bal te trappen, zonder bijbedoeling.
kent men Dirk Nijs in Rotterdam, in Den
Haag, Amsterdam en Beverwijk. Zo Keu
men Dirk Nijs in heel Nederland. De
zellige Dirk Nijs.
Diezelfde Dirk Nijs zegt later. g®
meend:en als je dan op de Nieu
jaarsreceptie komt van Spartaan en
ziet die gezellige sfeer rond je, dan Keu»
je een brok in je keel. Als Bas van v°
gen (voorzitter van de Rotterdamse 6
degradeerde eerste klasser Spartaan
dan de zilveren spelden voor clubtrou
gaat uitdelen voel je je opgenomen in®
familiekring. Dat kan bij amateurs. Da
kun je degraderen, met pijn in je nar
maar er niet over mokken. Daar kan m
zo'n klap op wonderbaarlijke wy*
opvangen. Omdat niet telt op de eer»
plaats die formidabele prestaties.
telt de vriendenkring. Het menselijk co
tact. Het beleven met elkaar. Dat uiaa»
je op zo'n moment gelukkig. Het g®e
warmte." Wij zagen Dirk Nijs slikK®"
En dit was echt, puur, zuiver. Zo
ergens amateurleiders zijn, die „spuwc
op het betaalde voetbal in hun gebl®
laten zij eens praten met Dirk Nijs.
kan die amateurs wijzen op de gczono
harmonische samenwerking tussen
taald- en amateurvoetbal in Rotterdam
Zuid. Een staaltje van vreedzame same'
leving, waar Dirk Nys terecht trots op j
Datzelfde betaalde voetbal, in dit i.
Feijenoord, de grote magneet voor voe
balliefhebbers, is er de oorzaak van, a t
het amateurvoetbal in Rotterdam gr
en bloeit. En dat er dan wel eens
speler naar Feijenoord trekt noemt D"
Nijs volkomen normaal én voor de L
treffende eerzuchtige speler een Pr3C „g,
ge oplossing. Eerzucht is namelijk gezo f
Wie neemt het zo'n talentvolle amai -
kwalijk, dat hij de overstap naar bèta»
voetbal waagt? In het maatschappe' J
leven probeert immers iedereen op -jj
manier z'n status te verbeteren. Dan S
er niemand. Waarom mag een voetba"
dan niks? Betaald- en amateurvoeto f
mits als 'n harmonisch geheel op el®"
dan niks? Betaald- en amateurvoe
mits als 'n harmonisch geheel o;
ingespeeld, hebben elkaar nodig.
d®
Laten wij dan besluiten JPel.Heji
woorden van Dirk Nijs: „Wij z' jer
met een instelling, waarbij ;e ie" t
uur en elke dag tot de ontdekking k
dat er wat vergeten is. Wij Hollano t
houden in vele gevallen vast aan
oude, het degelijke. De toekomst
leren dat hoe minder er in het °K.e^\
baar over controverses gespr<0 ,cfi
wordt, hoe beter die geschillen r-
binnenskamers oplossen. De j ge
leiders dienen trouwens éen £r?f „iet
dachte nimmer te vergeten: het is 1 t.
belangrijk waar je met de club s
Of dat nu eerste of vierde klas is. -s
langrijk is de organisatie. Belangru
dat zaterdag en zondag zeven- of a rt
honderd jonge mensen van hun sy
kunnen, genieten."
