Voor Moslims is Christus een profeet als Mohammed Kern van de zaak Geborgenheid Komst van Christus 24 DECEMBER 1964 1® Wat betekent kerstfeest 1964 voor jonge mensen Dat was het thema, waarover negen jongeren van diverse „pluimage", onder leiding van rector D. Coppes, uitvoerig discussieerden tijdens een door onze bladen georganiseerde gespreksavond. Het werd een diep gaand debat, dat tenslotte uitmond de in een zoeken naar de definitie van „gelovig zijn". En al zaten ze daar, om met Wim Sonneveld te spreken, „zo oecumenisch bij el kander", over en weer werden toch wel eens harde dingen gezegd. Rec tor Coppes vroeg zich tenslotte af, of de taal, waarin christenen onder elkaar praten over God, voor ande ren soms wellicht ofwel wartaal is of iets volkomen vreemds. „Moeten wij eigenlijk nog helemaal begin nen met elkaar proberen te ver staan Moeten wij niet beginnen met elkaar trachten te vinden op die punten, waarin wij elkaar wèl kunnen volgen, in begrippen als menselijkheid, naastenliefde, re spect Het „kerstgesprek" werd bijgewoond door twee jongemannen, die de MohaM' medaanse godsdienst belijden- Er sin Terzioglu uit Turkije en Sultan Zagar uit Pakistan- Tussen de Joodse, christelijk en Mohammedaanse 9°ds dienst bestaat dié over esn komst, zo stelde een van hen' dat men één God belijdt. zien Jezus Christus als eetl profeet en als zodanig respe° teren wij hem. Maar wij zie geen verschil tussen Chris en Mohammed". Van veel zin voor oecunl ne getuigde deze verklarin bij ons mag ieder preken de moskee, het is immers huis van God, van deze j God. En ieder die daarna wil luisteren, kan dat doen Mensen van TINEKE H1ETKAMP .hervormd. Hoe zagen de deelnemers aan de dis cussie, protestanten, buitenkerkelijken, moslims, en katholieken, het Kerstfeest? Het verhand tussen het christelijke Kerst feest en dat van de „zonnewende", sprak hen weinig aan, al zagen enkelen wel sa menhang tussen de geboorte van Chris tus als het licht der wereld en het tijd stip waarop, althans in de meeste delen der wereld, het donkere seizoen overgaat in het lichte. Is Kerstmis een feest van huiselijkheid, van gezelligheid? ROB: Ik geloof wel, dat attributen als de kerstboom e.d. het vieren van het kerstfeest vergemakkelijken, maar de zin van het feest is toch wel iets anders. We moeten proberen de kern van de zaak in het oog te houden. Het zou gezonder zijn, TAMMO NOORDUYN remonstrant JAN PLEYSIER RICKY KRAAN baptistrooms-katholiek morgen ove(( als we het zonder die hulpmiddelen kon den stellen. TINEKE: Ze mogen niet overheersen, maar er is toch niets op tegen om ze te gebruiken. JAN: Volgens mij is die hele entourage ontstaan, omdat de niet-kerkelijken de behoefte voelden om ook op de een of andere manier het Kersfeest te vieren. En die dingen zijn door de kerkelijken overgenomen. COPPES: Als dit zo zou zijn, wijst dat niet op iets meer? Zou het niet zo zijn, dat er bij ieder de behoefte bestaat om op een bepaalde tijd het mens-zijn te be leven, een tijd, waarop je je verhouding met anderen aan een onderzoek onder werpt? ROB: Het zou eigenlijk zó moeten zijn, dat wij mensen het hele jaar door Kerst mis vierden. Maar omdat wij niet altiid even sterk zijn, moeten wij erop bepaalde dagen van het jaar aan herinnerd wor den. Kerstmis is voor mij de bezinning op onze menselijke verhoudingen. COPPES: Ik geloof ook, dat je over het algemeen kunt stellen, dat juist tij dens de kerstdagen de hang naar thuis zijn, bü mensen van wie je houdt, erg sterk is. Is het niet zo, dat er, zowel b\j kerkelijken als niet-kerkelijken, een dag is ontstaan, waarop alles wijst naar huiselijkheid en bij elkaar zijn? Kunnen wij, los van allerlei sentimenten, zeggen: dat thema van thuis zijn van geborgen heid, veiligheid, liefde, is zo'n menselijk thema, dat wij elkaar daarin kunnen vin den. christen of niet-christen, gelovig of niet-gelovig? TAMMO: Ik geloof wel, dat je juist in de kersttijd dieper denkt over „vrede op aarde" en gebeurtenissen in de wereld, die daarmee in schrille tegenspraak staan. En doordat je daarover nadenkt, ga je ook denken aan je verhouding met men sen uit je eigen omgeving. COPPES: We zouden dus kunnen stel len, dat Kerstmis voor ieder een moment is, waarop we ons bezinnen op elementen van menselijkheid, van saamhorigheid en dat het op die manier zowel voor kerke lijken als niet-kerkelijken een waardevol ogenblik kan zijn? (Iedereen stemt hiermee in). COPPES: Hoe denkt u over het Kerst feest als viering van de komst van Chris tus, de Christus waarvan katholieken en protestanten belijden, dat hij de mens heid is komen verlossen van zonde en lijden. JAN: Ik vind het belangrijkst, dat je tijdens de Kerstdagen de geboorte van Christus herdenkt, de vervulling van een eeuwenoude belofte. ROB: Ik wil de geboorte van Christus niet ontkennen, maar ik zie het op het moment nog niet zo. Ik ben er wel voort durend mee bezig. De zin van het Kerst feest zie ik inde menselijke relatie. Pater Jelsma heeft het kort geleden heel juist gesteld: „Laten wij mensen toch met elkaar leven in één huis, hier op aarde. Laat die ander dan toevallig geen of een ander geloof hebben." Dat is voor mij, momenteel, het kerstgebeuren. Hoe ik er over vijf jaar over denk, weet ik nog niet. Ik praat misschien een beetje vaag, maar het is voor mij ook nog een erg vage zaak. Ik geloof dat de geboorte van Chris tus een zo groot mysterie is, dat ik dat RECTOR D. COPPES als mens niet kan bevatten. Maar ik ont ken haar niet. TAMMO: Ik zie de geboorte van Chris tus erg symbolisch. Met dien verstand dat men iedere keer de kans krijgt zie te bezinnen op de manier, waarop J goed kunt leven. Het aardige is, dat d ieder jaar weer terugkomt. Maar ik z niet, dat de geboorte van Christus et- historische gebeurtenis is. COPPES: U ziet het kerstverhaal een symboliek voor de opgave, die vr mensen hebben TAMMO: Ja, en omdat het elk ja®,c terugkeert kun je, zoals Wim Kan zeg steeds uithuilen en opnieuw beginnen. INA: Ik geloof in de geboorte va° Christus. RICKY: Ik ook. Ik zie het kerstfeest als het begin van de voltooiing. TINEKE: Ik geloof wel aan Jezus de verlosser, maar ik beleef dat m jat intens dan vroeger. Misschien komt omdat je door het groeiproces van je wat losraakt van het gehoorzaam vC™ at van wat je steeds verteld kreeg en j je aangenomen hebt. Ik ben er nog n uit.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1964 | | pagina 34