Hoe loste schakende politieman smokkel- zaak Bescheiden Kerstnacht A is t ied're nacht PLUS 24 »E( EMBEn 1964 20 21 Het was de zaterdag voor de Kerst dat rechercheur Klerk met zijn assistent Berger in de trein stapte die in Duisburg op het punt stond naar Nederland te vertrekken. De opdracht die beide rechercheurs over 's lands grenzen deed voeren was stellig geen ge makkelijke. Het was ongeveer een week geleden, dat inspecteur Bas van de centrale recherche, afdeling verdovende middelen, hen bij zich ontboden had. „Klerk en Berger", had hij gezegd; „ik heb een kar weitje voor jullie. Een mooi stel aanwijzingen geven het vermoeden dat sinds enige tijd via de lijn Duis burgArnhem heroine Nederland wordt binnengesmokkeld. Kijk, hier hebben jullie een lijst met foto's van oude bekenden die zich wel eens met dit soort zaken bezig hielden. Neem ze goed in je op en ga daarmee genoemde route op en neer. Het is nogal een drukke rou te en de douane ziet geen kans om alles na te gaan. Kijk dus of er wat te vinden is, dat enig licht in deze zaak kan brengen". Klerk had nog wat gebromd over meer gegevens, waarop hij nog wat rapporten in zijn hand geduwd zag met de op merking: „Doe je best en veel suc ces. Het duurt de feestdagen uit tenzij je eerder resultaat hebt". DoOr- Rechercheur Klerk kreeg een goedkeurend schou derklopje van zijn superieu ren; u kunt, als u even slim bent als deze politieman, een prijs in de wacht slepen. Voor goede oplossingen loven wij vier geldprijzen uit, resp. van 10; 7,50; 5,— en 2,50 Als er méér goede antwoor den zijn, beslist het lot. Uw inzending vóór 15 janu ari naar de redactie van Plus (N.Z. Voorburgwal 6573, Amsterdam), met in de lin kerbovenhoek van envelop of briefkaart de vermelding: schaakprobleem. 1 T. D. van Scheltinga Rechercheur Klerk deed een MATZET weging trok hij het viltje onder het stuk weg, dat hij in zijn handen hield. In- meestal zit, was de holte netjes opgevuld plaats van het stukje lood, dat daar met een capsule. Er viel niet aan te twij felen, rechercheur Klerk had een goede zet gedaan! Een matzet! Want zoals later bleek waren al de 32 stukken voorzien van zo'n capsule, met als inhoud: heroine. Een week lang reisden beide recher cheurs de lijn DuisburgArnhem vice versa, meelopend met de douane om te zien of het nodig was, één der reizigers uit te nodigen voor een nader onderzoek. Tot nog toe had 't niets opgeleverd en vonden ze het 'n hopeloze taak. Meer het zoeken van de bekende naald, maar ja, zo is eenmaal het recherche-vak. Terwijl de trein het door koning winter .gepenseelde landschap doorsneed, ver richtten de douane-ambtenaren hüti rou tine-onderzoek, vergezeld van beide re chercheurs, die de passen vergeleken met de door hen meegebrachte lijst en 'n blik in de coupé's wierpen. Zo ging het de trein door. In de tweede klasse was het druk geweest, maar de controle had niets bijzonders opgeleverd. Vervolgens kwam de eerste klasse aan de beurt. Hier was het rustiger. Bij het raam in een der coupé's benutten een paar rei zigers die rust voor een partijtje schaak. De partij was kennelijk halverwege, re chercheur Klerk, zelf een verstokt schaakliefhebber, wierp onwillekeurig een blik op het schaakbord. Een van de mannen zat nonchalant weggezakt in de hoek van zijn fauteuil, terwijl de ander, waarschijnlijk aan zet zijnde, peinzend de stelling bekeek. Met een, „mag ik even de passen heren" werd de rust verstoord. Ontwakend uit hun concentratie gaven beiden het gevraagde document, waaruit bleek dat ze Nederlanders waren. De douane-inspectie leverde niets op en ook op de lijsten kwamen ze niet voor. Op het punt de coupé te verlaten, keek Klerk nog naar de schaakstelling en toen bleef hij als door de blik sem getroffen staan. Maar dat kon toch niet! Dat was onmogelijk! Klerk deed een stap naar voren en vroeg op zijn meest onverschillige toon: „Een moeilijk partijtje Er volgde geen antwoord dan een licht schouderophalen van de man die aan zet scheen. „Mooie stuk ken", vervolgde Klerk innemend", deze, maar dan in iets kleiner formaat, heb ik ook thuis" en tegelijk greep hij een stuk dat naast het bord stond. Even leek het of de nonchalante zich tegen deze nieuwe orde-verstoring wilde ver zetten terwijl de peinzer, teruggezet in de werkelijkheid, Klerk scherp aan keek. Het stuk dat Klerk in zijn hand hield was een loper van het bekende staun- tonmodel met van onderen een viltje. „Een moeilijke partij?" herhaalde Klerk z'n vraag, pogend de aandacht op het bord te bepalen maar middelerwijl met zijn vinger ongemerkt op het viltje drukkend. „Geef dat stuk maar hier", baste de peinzer terwijl hij de stukken op het bord in elkaar schoof. „Ze gaan de doos in. We zijn er zo." „Dat geloof ik ook", repliceerde Klerk en met een snelle be- „Hoe kwam je op het idee, dat er met die stukken iets mis kon zijn?" vroeg la ter, toen beide smokkelaars veilig en wel waren opgeborgen, zijn assistent. „Ja", antwoordde Klerk, fijntjes glimlachend, „daarvoor moet je kunnen schaken, om te zien dat die kerels van schaken geen ver stand hadden en komedie zaten te spelen. Kijk toen ik naar het bord keek zag ik opeens dat: Waardoor kwam rechercheur Klerk op het idee, dat er iets niets pluis moest zijn Aan de lezer dit om op te lossen Wat zag rechercheur Klerk DE volgende advertentie kwam voor in een Amerikaans dagblad: Bouwonderneming in Beverly Hills biedt eenvoudige, bescheiden huisjes aan voor een prijs van 500.000,- tot f 1.200.000,-. Inlichtingen enz. Wellicht iets voor de niet veel eisende liefhebber, die evenwel in het bezit van een dikke beurs dient te zijn. Dit was de stelling, die rechercheW Klerk zag. Al wie het hemels lied verstaat, mag op erbarming hopen, want wie de stal nu binnen gaat, vindt ééns de hemel open; Zo trokken vol verlangen, Heer, de herders eertijds door het dal, zo knielen wij nu hiér terneer, want Bethlehem is overal. Wie zich aan heerszucht overgeeft, zal eens het zwaard hanteren, maar ook wie zucht naar weelde heef zal tegen 't Kind zich keren; Geef ons dan nu, zo bidden wij, de eenvoud van uw herders, Heer, en houd ons hart van hoogmoed vrij want kerstmis is het altijd weer. Na alles wat ons heeft verblind, zal dit u glorie geven: Uw beeld te zien in ieder kind en eerbied voor het leven; En bij de lof, U toen gebracht, voegt zich verheugd ook onze stem> want kerstnacht is het ied're nacht en elke stad is Bethlehem. C. v. d. MAEDË^

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1964 | | pagina 36