Hoe loste
schakende
politieman
smokkel-
zaak
Bescheiden
Kerstnacht
A
is t
ied're nacht
PLUS
24 »E( EMBEn 1964 20
21
Het was de zaterdag voor de
Kerst dat rechercheur Klerk
met zijn assistent Berger in
de trein stapte die in Duisburg op
het punt stond naar Nederland te
vertrekken. De opdracht die beide
rechercheurs over 's lands grenzen
deed voeren was stellig geen ge
makkelijke. Het was ongeveer een
week geleden, dat inspecteur Bas
van de centrale recherche, afdeling
verdovende middelen, hen bij zich
ontboden had. „Klerk en Berger",
had hij gezegd; „ik heb een kar
weitje voor jullie. Een mooi stel
aanwijzingen geven het vermoeden
dat sinds enige tijd via de lijn Duis
burgArnhem heroine Nederland
wordt binnengesmokkeld. Kijk,
hier hebben jullie een lijst met
foto's van oude bekenden die zich
wel eens met dit soort zaken bezig
hielden. Neem ze goed in je op en
ga daarmee genoemde route op en
neer. Het is nogal een drukke rou
te en de douane ziet geen kans om
alles na te gaan. Kijk dus of er wat
te vinden is, dat enig licht in deze
zaak kan brengen". Klerk had nog
wat gebromd over meer gegevens,
waarop hij nog wat rapporten in
zijn hand geduwd zag met de op
merking: „Doe je best en veel suc
ces. Het duurt de feestdagen uit
tenzij je eerder resultaat hebt".
DoOr-
Rechercheur Klerk kreeg
een goedkeurend schou
derklopje van zijn superieu
ren; u kunt, als u even slim
bent als deze politieman, een
prijs in de wacht slepen. Voor
goede oplossingen loven wij
vier geldprijzen uit, resp. van
10; 7,50; 5,— en 2,50
Als er méér goede antwoor
den zijn, beslist het lot.
Uw inzending vóór 15 janu
ari naar de redactie van Plus
(N.Z. Voorburgwal 6573,
Amsterdam), met in de lin
kerbovenhoek van envelop of
briefkaart de vermelding:
schaakprobleem.
1
T. D. van Scheltinga
Rechercheur Klerk
deed een MATZET
weging trok hij het viltje onder het stuk
weg, dat hij in zijn handen hield. In-
meestal zit, was de holte netjes opgevuld
plaats van het stukje lood, dat daar
met een capsule. Er viel niet aan te twij
felen, rechercheur Klerk had een goede
zet gedaan! Een matzet! Want zoals later
bleek waren al de 32 stukken voorzien
van zo'n capsule, met als inhoud: heroine.
Een week lang reisden beide recher
cheurs de lijn DuisburgArnhem vice
versa, meelopend met de douane om te
zien of het nodig was, één der reizigers
uit te nodigen voor een nader onderzoek.
Tot nog toe had 't niets opgeleverd en
vonden ze het 'n hopeloze taak. Meer het
zoeken van de bekende naald, maar ja,
zo is eenmaal het recherche-vak.
Terwijl de trein het door koning winter
.gepenseelde landschap doorsneed, ver
richtten de douane-ambtenaren hüti rou
tine-onderzoek, vergezeld van beide re
chercheurs, die de passen vergeleken met
de door hen meegebrachte lijst en 'n blik
in de coupé's wierpen.
Zo ging het de trein door. In de tweede
klasse was het druk geweest, maar de
controle had niets bijzonders opgeleverd.
Vervolgens kwam de eerste klasse aan de
beurt. Hier was het rustiger. Bij het raam
in een der coupé's benutten een paar rei
zigers die rust voor een partijtje schaak.
De partij was kennelijk halverwege, re
chercheur Klerk, zelf een verstokt
schaakliefhebber, wierp onwillekeurig
een blik op het schaakbord. Een van de
mannen zat nonchalant weggezakt in de
hoek van zijn fauteuil, terwijl de ander,
waarschijnlijk aan zet zijnde, peinzend
de stelling bekeek. Met een, „mag ik even
de passen heren" werd de rust verstoord.
Ontwakend uit hun concentratie gaven
beiden het gevraagde document, waaruit
bleek dat ze Nederlanders waren. De
douane-inspectie leverde niets op en ook
op de lijsten kwamen ze niet voor.
Op het punt de coupé te verlaten,
keek Klerk nog naar de schaakstelling
en toen bleef hij als door de blik
sem getroffen staan. Maar dat kon toch
niet! Dat was onmogelijk! Klerk deed
een stap naar voren en vroeg op zijn
meest onverschillige toon: „Een moeilijk
partijtje Er volgde geen antwoord
dan een licht schouderophalen van de
man die aan zet scheen. „Mooie stuk
ken", vervolgde Klerk innemend", deze,
maar dan in iets kleiner formaat, heb
ik ook thuis" en tegelijk greep hij een
stuk dat naast het bord stond. Even
leek het of de nonchalante zich tegen
deze nieuwe orde-verstoring wilde ver
zetten terwijl de peinzer, teruggezet in
de werkelijkheid, Klerk scherp aan
keek.
Het stuk dat Klerk in zijn hand hield
was een loper van het bekende staun-
tonmodel met van onderen een viltje.
„Een moeilijke partij?" herhaalde Klerk
z'n vraag, pogend de aandacht op het bord
te bepalen maar middelerwijl met zijn
vinger ongemerkt op het viltje drukkend.
„Geef dat stuk maar hier", baste de
peinzer terwijl hij de stukken op het
bord in elkaar schoof. „Ze gaan de doos
in. We zijn er zo." „Dat geloof ik ook",
repliceerde Klerk en met een snelle be-
„Hoe kwam je op het idee, dat er met
die stukken iets mis kon zijn?" vroeg la
ter, toen beide smokkelaars veilig en wel
waren opgeborgen, zijn assistent. „Ja",
antwoordde Klerk, fijntjes glimlachend,
„daarvoor moet je kunnen schaken, om te
zien dat die kerels van schaken geen ver
stand hadden en komedie zaten te spelen.
Kijk toen ik naar het bord keek zag ik
opeens dat:
Waardoor kwam rechercheur Klerk op
het idee, dat er iets niets pluis moest
zijn
Aan de lezer dit om op te lossen
Wat zag rechercheur Klerk
DE volgende advertentie kwam voor
in een Amerikaans dagblad:
Bouwonderneming in Beverly
Hills biedt eenvoudige, bescheiden
huisjes aan voor een prijs van
500.000,- tot f 1.200.000,-. Inlichtingen
enz. Wellicht iets voor de niet veel
eisende liefhebber, die evenwel in het
bezit van een dikke beurs dient te zijn.
Dit was de stelling, die rechercheW
Klerk zag.
Al wie het hemels lied verstaat,
mag op erbarming hopen,
want wie de stal nu binnen gaat,
vindt ééns de hemel open;
Zo trokken vol verlangen, Heer,
de herders eertijds door het dal,
zo knielen wij nu hiér terneer,
want Bethlehem is overal.
Wie zich aan heerszucht overgeeft,
zal eens het zwaard hanteren,
maar ook wie zucht naar weelde heef
zal tegen 't Kind zich keren;
Geef ons dan nu, zo bidden wij,
de eenvoud van uw herders, Heer,
en houd ons hart van hoogmoed vrij
want kerstmis is het altijd weer.
Na alles wat ons heeft verblind,
zal dit u glorie geven:
Uw beeld te zien in ieder kind
en eerbied voor het leven;
En bij de lof, U toen gebracht,
voegt zich verheugd ook onze stem>
want kerstnacht is het ied're nacht
en elke stad is Bethlehem.
C. v. d. MAEDË^