Güle
iBi «8 al
mensen
SPORTNIEUWS
Braziliaanse delegatie komt
naar Engeland
Koers-agenda
PROBLEEM IN
AERDENBERG
11
HET VALSE HOOFD
- ft
Y
HET VERWENSTE LAND
Pelsjagers van Rio Pecos
Alfredo
HET GROENE LUIPAARD
0
E:
dl
Goudmijntje
Leeuwen
Humor
Tikken
Sla-sigaretten
Uit de gevangenis
Brand
HiüT IsilLÜWE DAGBLAD
VRIJDAG 8 JANUARI 1965
PAGllNAj;
Oriëntatiereis voor het wereld-voetbaltoernooi
V
Geld terug
nu
beduidend
goedkoper
nu... beduidend
goedkoper
door OLAF J. DE LANDELL
PAUL
VLAANDEREN
A/er cuos~^~^ S"T
Cf ffSy^^~7lr7^ t/u/ST/ oc.s je
/A/U TEGOG C<GOB—
&E(-T, zoc. De
/Zect/T&OMK A/re T
S T/Ze/JG,
Zr JA/...
\L'<e
voo/sart( coreN rue Goutu dit
i/erzrrnot. oorDe pol roe Gooo ue/Z-
Tecc-e/J... z.u zunerj nu cuoarzscr-ujrj-
c/jK pontos/o nl georzrses ree/z d
oZ J-/e£>B£N
0e POL/Tre^ y
f A/eeN... óeea//
Dot A'
A/oo/t/
oruees Derzusrf u/e znn
GeKOAfe/j om juLL/e Te aeue/j-
De/J, SMurzpjes.' mooe t/e/ZTec
Me eeosr eeos, co re D/e mon ts,
ore Julcre Beoee/GDe?
£A//Ge SMurcp Gece-
oeu. rs" otJ u/T De
CC/COT GeSMUtZPT
op Zr ja/ SMaeF,
D/e SMOG F
Smog ft. etj.
coe/e C/GUTjesf
A/OTt/USL/JU,' a/u
Sa/op /te met!
Jouo/Jnu
Ct/seT /e< oer/
KARL MAY
De Wadders
1)
of?;:
w„:
TOEN EEN LONDENSE werkloze
loodgieter een buitenlands geldstuk
stopte in de automatische plaatskaar-
tenmachine op het Waterloostation
van de Londense ondergrondse, boor
de hij een goudmijntje aan. Het ap
paraat bleef plaatskaarten en wissel
geld uitspuwen.
Tegen de tijd dat spoorwegpersoneel
de op hol geslagen automaat gestopt
had, had hij vijftig plaatskaarten en
veel klein geld gevangen. „Ik was met
stomheid geslagen", bezwoer hij, „ik
wilde echt alleen maar een kaartje
voor het andere eind van de stad
hebben."
De politierechter geloofde er niets
van en legde hem 100 gulden boete op
wegens poging tot oplichting van de
Londense vervoersmaatschappij.
utiü. Advertentie
DE BEROEMDE „leeuwen van de
Parmesaanse opera" hebben hun
naam eer aangedaan door bij de pre
mière van Verdi's opera „Gemaskerd
bal" spreekkoren te vormen, met inkt
potten te gooien en scheldwoorden te
uiten en een klarinettist weg te trei
teren. Een Amerikaanse bariton werd
het halverwege te bar en verdween
van het toneel.
De „leeuwen" hadden tijdens de
gehele voorstelling gebruld. Bij het
begin van het derde bedrijf liep de
eerste klarinettist uit de orkestbak, na
dat vanuit de galerijen luidkeels over
het slechte orkest was geklaagd.
Toen het lawaai niet ophield liep de
bariton ook weg.
De directeur van de opera van Par
ma heeft alle „Leeuwen van Parma"
verzocht het theater niet met een
arena te verwarren en „niet tegen elke
prijs goedkope eer te behalen".
De Parmesaanse leeuwen hebben
reeds hele generaties zangers en zan
geressen tot woede, wanhoop en tra
nen gebracht. Als stadgenoten van
wijlen Arturo Toscanini nemen zij de
opera ernstig en gewoonlijk zijn de
leeuwen van het schellinkje vrijgevi
ger met hun schimpscheuten en
scheldpartijen dan met hun loftuitin
gen.
LONDEN, 8 jan. Brazilië laat ook
voor het wereldkampioenschap voetbal
1966 niets aan het toeval over. Als
titelverdediger behoeft men geen angst
te hebben voor de zogenaamde kwali
ficatiewedstrijden. Voor de Brazilianen
wordt het pas ernst op 12 juli 1966 met
de eerste wedstrijd in de poule.
Dr. Hilton Gosling, reeds in 1958 in
Zweden en in 1962 in Chili chef d'equi-
pe van de Braziliaanse wonderploegen,
heeft aangekondigd met een delegatie
Engeland in 1965 te willen bezoeken.
EEN 28-JARIGE onderhoudsmon
teur uit South Shields in Engeland
heeft ervaren dat bazen geen gevoel
voor zijn humor hebben. Hij had zijn
baas een goedkope bril gestuurd, „zo
dat ie de mannen in de gaten kon hou
den". Maar hij werd ontslagen.
„Het was een grap," zei hij, „die
verkeerd is opgevat."
HET BUREAU VOOR EERLIJKE
ZAKEN in Miami (Florida) stelt thans
een onderzoek in naar de wettigheid
van de handelingen van een firma
daar. Deze adverteert goederen met
de mededeling: geld wordt geretour
neerd, indien niet goed. Klanten, die
vinden, dat de hun toegezonden wa
ren niet goed zijn, krijgen ten ant
woord: uw geld was goed, dus u krijgt
het niet terug!
Advertentie
TOEN EEN SPOORMAN in het
postrijtuig van een Amerikaanse ex-
prestrein een tikkend geluid uit een
pakje hoorde komen, trok hij aan de
noodrem. Voorzichtig viste de politie;
het pakje uit het rijtuig en werd het
naar een postkantoor gebracht. De
trein vervolgde zijn weg. Het pakje
bleek een elektrische speelgoedtank
te bevatten, compleet met batterijen.;
De tank was een geschenk voor een
jongen in Mississippi.
Dit zal niet-de enige binnen
veermatras zijn, die U nu en dan
wordt aangeboden.
Maar dit is wel de enige 2-per-
soons binnenveer matras met
een vastgestelde catalogusprijs
van- 89,-- die U nCi kunt kopen
met volledige garantie voor
nog géén zestig gulden.
Alleen tijdens deze aanbieding
staat de fabrikant deze verlaagde
prijs toe... en morgen koopt U
die matras, afgedekt met ge
stepte crine en dubbele watten-
laag voor een prijs, die meer
dan dertig gulden lager is
dan normaal.
DE EERSTE SLA-SIGARETTEN
ter wereld zijn gekeurd door een
groepje kantoorbedienden in San
Francisco en begroet met een matige
waardering.
„Zij hebben een gerstsmaak", „zij
zijn aromatisch", „bitter", „scherp",
„koel", „zij smaken naar verbrande
bladeren", aldus luidden enkele com-'
mentaren van leden van de groep, on
der wie zich kettingrokers en niet-ro-
kers bevonden.
De uitvinder en fabrikant van de
sla-sigaretten was in San Francisco
voor besprekingen met toekomstige
vertegenwoordigers en sla-telers. „De
sigaretten bevatten geen tabak, er is
bijgevolg geen nicotine en deze rook
waren zijn dus veiliger", verklaarde
hij.
Hij is van plan de sigaretten in
maart 1965 op grote schaa1 te gaan'
produceren. I
„Wij hebben ontdekt dat onze siga
retten er het beste ingaan bij mensen
die net zijn begonnen te roken en bij
rokers die een paar maanden geen si
garetten hebben aangeraakt", zei hij.
Hoewel hij toegaf dat sla-sigaretten
niet naar tabak smaken, verklaarde
hij dat de nieuwsgierigheid in zijn
voordeel werkte.
EEN 33-JARIGE GENUEES vier
de zijn ontslag uit de gevangenis metl
een exquis diner in een nachtclub,;
waarbij de kreeft en kaviaar rijkelijk
met champagne werden besprenkeld.
Toen de rekening kwam, was hij niet
in staat te betalen. Hij moet het weer
doen met de fantasieloze keuken van
de plaatselijke gevangenis.
ER WERD „BRAND* geroepen en
twee vrijwillige brandweerlieden lie
ten in de Engelse plaats Melton de ge
reedschappen, waar ze in hun garage
mee bezig waren, vallen, sprongen in
een auto en haastten zich naar de
brandweerkazerne.
Daar werd him meegedeeld dat de
brand woedde in de garage die ze net
verlaten hadden. Het bleek dat toen|
de collega's geroepen hadden dat er
brand in de garage was, beide vrijwil
ligers hadden gemeend de alarmsire
ne van de brandweerkazerne te horen.
Als goed getrainde brandweerlieden
hadden ze geen ogenblik geaarzeld.
Morgenvroeg om 9 uur be
gint de verkoop van deze twee
persoons binnenveermatrassen,
1/3-2/3
overtrokken
met fraaie
damast,
voor
En dat het geen beleefdheidsbezoekje
wordt laat zich denken. Met allerlei
experts willen zij alle steden bezoeken,
waar in 1966 de wedstrijden in de pou
les zullen plaats vinden. Daar wordt
dan alles bekeken. De terreinen, de ho
tels en pensions in de omgeving. Er
wordt gekeken naar het eten, het drin
ken, kortom alle zaken die nodig zijn
om Brazilië voor de derde maal in suc
cessie wereldkampioen te laten worden.
Dr. Gosling, die reeds eerder in Lon
den was, heeft daar alles gezien en hij
was tevreden met de voorbereiding
voor het toernooi om de coupe Jules
Rimet.
DEN HAAG, 8 jan. In de koers-
agenda 1965 zijn de banen Hilversum
en Duindigt het grootste aantal mee
tings toegewezen. Hilversum heeft er
niet minder dan 66 en de renbaan
Duindigt 50.
De derby voor de volbloeds en de
derby dravers worden respectievelijk
op zondag 6 juni en zondag 1 augustus
op Duindigt gehouden, evenals de gro
te prijs der lage landen op zondag 27
juni. Het kampioenschap van Neder
land wordt op dezelfde baan op zondag
22 augustus gehouden, het kampioen
schap Nederlandse paarden op dinsdag
13 juli te Hilversum, waar op zondag 30
mei ook de draverij om de „Gouden
Zweep" wordt verreden.
Op de renbaan Mereveld zijn de
hoogtepunten de mijlrecord-prijs zon
dag 8 augustus) en het H. van Wicke-
voort Crommelin Memoriaal (zondag 12
sept). De Sweepstakes worden niet
meer op Mereveld gehouden. Zij zijn
verhuisd naar Groningen, waar zij op
zondag 13 juni worden gelopen. Op de
zelfde baan is op zondag 19 september
de grote prijs van Nederland uitge
schreven.
De traditionele draversinterland Ne-
l derland—België is vastgesteld op zon
dag 26 september op de baan Duindigt.
Wie zullen er vanaf-rhorgen zo
trots als een pauw rondlopen
.niet bun nieuwe, elegante tas?
Onze klanten.
Want déze elegante tas, met de
modieuze, chique croco-garne-
ring, een groot model visitetas,
waar toch nog rulrp-'plaats Is
voor een.paar kleine pakjes,
gaat U nu kopen voor een prijs,
die bespottelijk Is.
Maar dit Is een speciale aanbie
ding'uit onze^tassenafdeling en
morgen koopt ~U deze mooie
tassen, met overslag van croco-
print, die U dagelijks gaat ge
bruiken, voor nog géén twee
gulden.
Morgenvroeg om 9 uur -begint
de verkoop van deze partij
vlotte en toch elegante stads-
tassen, met croco-print over
slag, in zwart,
voc
42.
Twee-persoons divanledikant,
lakwerk Iets beschadigd, met
versterkt spiraal,
120x190 cm
din tel. of schrift, best
M'JU VERMOEDEN WAS
JUIST. BURMEYLOGEERTI»
'DOLFJN
AFZETTE
„Mais madame!" riep ik uit, „drinkt u om half elf smorgens geen koffie.
„Ah, oui," betuigde ze spijtig, „dat heb ik nog vergeten.
We moesten allebei lachen. v
„En toch word ik zo moe," zuchtte ze. „Juist van dat eindeloze wachten,
en dat niets-doen.
„Waar wacht u dan op?" vroeg ik. _anff
Op wel, ik heb u vanmorgen nog gezegd, monsieur, dat ik zo graag
mijn instrument zou willen bespelenIets anders geeft toch geen inhou
^JaWk^wasTeriy. Dat mocht ik geen ogenblik vergeten. Om mij rende ze
naar dat huis, en spéélde op dat ding. Maar ze mocht er alleen met in komen,
en ik mocht haar er niet brengen. De gedachte kwam bij me op, dat ze hem
misschien wel eens alleen gesproken had, zodat ze zich in de loop yan de
conversatie zou kunnen beroepen op reeds eerder aangeroerde onderwerpen.
waarvan ik niets wist. Ik moest voorzichtig zijn. „w-nt»
„Maar wat kwam u eigenlijk hier doen, madame? vroeg ik. „Een elegante
vrouw als u zoekt toch meestal niet de eenzaamheid van zo n dorp, en men
heeft mij verteld, dat u de heren Van Doff in het begin niet kende.
„Inderdaad," stemde ze toe. „Ik ben hier naar toe gekomen, omdat ik eens
helemaal teruggetrokken wilde leven. Kunt u zich dat niet voorstellen. U
bent per slot van rekening geen kunstenaar." „o1r TArrv
Bijna had ik gezegd: „Ik ben toch schrijver? doch het pak van Terry
gaf me toch een zeker soort beheersing: ik kon de indruk van het hent-
geruite dessin, als ik langs mijn lichaam af keek naar mijn schoot, niet voo
bi^Ja," antwoordde ik dus tam. „Ik kan me dat wel enigszins indenken.
Hebben kunstenaars niet zo nu en dan behoefte aan een soort retraite.
Dat is het juiste woord," zei ze verrukt. „Een retraite. Je wilt als artieste
wel eens met je gedachten alleen zijn, en ik nam mijn instrument mee, om me
in mijn werk te kunnen verdiepen, als ik waarlijk volkomen ik zou haast
zeggen: rijp ervoor was.
Ik knikte en roerde in mijn thee.
En nu zit ik hier," treurde madame. „Henri was zo vriendelijk, mij toe te
staan, het clavichord in iijn huis te laten brengen, toen we kennis gemaakt
hadden, want ik zag er in deze herberg geen goede plaats voor.
Ik schoot in de lach om het woord „herberg".
„Non, monsieur," vermaande ze, „betoom uw vrolijkheid. Kunt u niet
begrijpen, dat ik in geestelijke nood verkeer, nu ik zo graag wil^werken,
en het wordt me onmogelijk gemaakt door die onnozele politie?
„Het is erg jammer," beaamde ik voorzichtig.
„Jammer?!" hehaalde ze heftig. „Ik vind het weinig minder dan een psy-
chische moord!"
„Kom, kom, mevrouw!" wierp ik tegen. Dat leek me toch erg overdreven.
„U bent geen kunstenaar!" bracht ze me weer onder het oog. „U weet niet,
wat dit zeggen wil.Dit verbod wurgt mijn inspiratie, mijn levensdurt,
mijn geestelijke adem. Ik zit hier, en wacht, en wacht, en intussen is die
arme Henri er nog niet eens, om me te troosten."
„Uw retraite was toch al mislukt, madame," bedacht ik een beetje plagend,
„toen de liefde in uw leven kwamniet?"
„Welnee!" verweerde ze hoog. „Werkelijke liefde geeft je nog veel meer
irispirstio
„U bent een afschuwelijke nuchterling, monsieur!" ze boog het hoofd en
voegde er tragisch aan toe: „Ik had nog zo gehoopt, u te verleiden, mij te
helpen
(Wordt vervolgd)
WOOG /S DOT NooPO
UOa/ PONTOS/o UOr/G/PSi
DOT Oe& /UT AtoO/fi,
DO 7~ /S P£=N
£N ore Guz/e tusssn
JOll-ie areataets eeN
Aru/esr/s l/on t-reT Dece/j
uqaj of guit..
NeeN.' IK cure. De
e&Mee oPOouoeNtu
CU/LDe BELETTEN
dot PPOcoTiGe Gou-
dgn moscngg ~re
ga/ DOrJ, toen ru u/T
M/JN GOOM zog, DOT De
Pol./ T/e PONTOS/o UuON
PGGeSTe/ZeN, UoND ttf.
Do 7- D/v tg i/ers GrNü-
/at oee, 2-et G.eDrzetGO,
A2Cue ,5* 7Ge= o/vrwt-
c-en...
•~i<-,ii.53! X-- y,
Géén tel. of schrift, best
op «ev u/eerG z.oc.e.e/U
Zé= M/j uomeaj oggeste-
\/S=Moo/S. rc< Ben GseN
kScjjugc</ tt* aeo eeo uun-
JSTENoe/ef_
DOT rs
Mo NUL pf
l/orj
CU/STF/Zf
De SMurer,
D/e SMOG F
SMOG.PT...
46. „Dick Stone en Will Parker?" „Juist. Zij zul
len ook wel blij zijn, u weer te zien. Maar zeg eens
Sam, wie zijn er vandaag thuis?" „Allemaal, be
halve dan Bulcher, Stone en Harris, die vlees
aan 't „maken" zijn .En dan is de jonge meneer
weer gekomen." „Ja, dat weet ik, dat weet ik.
Hoe is 't hem verder gegaan? Zijn er nog indianen
geweest?" „Nou, voor zover ik weet, niet." „En
de vallen, hoe staat .'t daarmee?" „Hebben zeer veel
succes gehad als ik me niet vergis." Hij draaide
zich om en verdween weer in zijn schuilplaats.
„Daar is mijn vesting," wees Old Firehand mij.
„Wij zÜn hier zo veilig, als u maar wensen kunt-
„Is daar in die bergen geen opening?" vroeg
naar de overzijde van het dal wijzend. „Niet z
groot, dat er een muis door kan. Het is onmoge'
lijk die rotsen van buitenaf te beklimmen. Er za'
al menige indiaan in de omgeving hebben rond 8e'
lopen, zonder te vermoeden dat die ogenschijnlijk
compacte bergmassa zo'n dal verbergt." „H°e
heeft u deze plaats ontdekt?" „Ik vervolgde een was'
beer door de tunnel, die toen nog niet door klim?P
verborgen was en ik heb natuurlijk onmiddellijk d1
dal in bezit genomen."
IK ZAG HEM, MAAR H'J ZAGM'J NIET,
H'J 15 ONDEREEN VALSE NAAM IN
GESCHREVEN- FAIRFAX... WAAROM
05 VOLGENDE DRO, INDE CSO/S/E-BRfft
B'J FONT FORTESQ.UE,
ROM,
PERCY... WE
Z'JN PRECIES
BOVEN HET WRAI
LAAT DE HAAK
ZRRKEM
©pib
CWMMfiUl
MOCO
SW/SN FEATURES SYNDICATE N.
SWMCATE N/ifRQ KADIOSTRIP'
18. Nadat Piet Loeris de hele toe
dracht van het complot aan Sientje
had uitgelegd, bestelde de detective
een taxi om hen naar het huis van
de markies de Plombière te brengen.
Ze gingen rustig in de hal op het voer
tuig zitten wachten, zich vermeiend
in de komende ontmaskering van de
door-en-door slechte Hat Si Kee en
diens doortrapte handlangster Linke
Loes. Ze moesten geruime tijd wach
ten aleer de taxi verscheen, maar ein-
lijk was het zover. „Waarheen seur?"
vroeg de chauffeur, toen ze ingestapt
waren. „Breng ons naar het huis van
de markies de Plombière, broer, feest
neus!' sprak de detective: „En geef
maar flink gas, want we hebben
haast!' „Voor z'n roodkoperen klari
net seur!" antwoordde de man be>
leefd, terwijl hij in razende vaart
wegreed: „Er schijnt daar een groot
feest aan de gang te zijn. Ik heb er
tenminste al heel wat klantjes naar
toe moeten brengen!" Ze reden door
een wirwar van straatjes de stad uit
en kwamen in een villapark terecht,
dat vol stond met weelderige land
huizen en sjieke, moderne bungalows.
„O, meneer Loeris, wat een rijk®
buurt!" riep Sientje, wier ogen haas
uit haar hoofd rolden: „Woont hie£
nou de upper ten?" „Vraag dèt maa*
aan de chauffeur, Sientje!" antwoord'
de haar patroon lachend. De man aay
het stuurwiel knikte. „D'r wonen hi®*
alleen miljonairs, dame!' zei bil-
„Maar 't allermooiste huis is dat vab
de markies de Plombière, hoor! DJe
man is zó onnoemelijk rijk!" Eve11
later zwenkten ze een brede oprij laad
op, en toen vielen de monden van d®
detective en zijn assistente wijd oped'
4e,
t:n
ben
