Piet van Miert treft
twee maal de lat
SPARTA EN HERACLES
PLOETEREND NAAR 1-1
Uitgebreid
schaats-
nieuws
uit
Noorwegen
-1--
Geen vuist
WÈ
ALMELO, 11 jan. Leo Horn mag dan tot 1 mei buitenspel staan, een van de zesduizend bezoekers
bij HeraclesSparta kon onze Bentveldse scherpschutter kennelijk nog niet vergeten. Directe aanleiding
tot zijn overigens niet overgenomen yell „Leo Horn, Leo Horn", vormde het twijfelachtige optreden van
collega Schalks. Evenals de tweeëntwintig spelers kon de Leidenaar in dit modderballet zijn zondagse
vorm maar niet vinden en werd hij een zwoeger, die geen sprintje te veel was maar wiens beslissingen al
even onnauwkeurig waren als de passes der volijverige semiprofs. HeraclesSparta was dus met recht
een duel van ploeteraars, dat de kijkers alleen in zijn ban hield door het zeer lange uitblijven van doel
punten.
(door Michel van Gils)
Rotterdam, 11 jan. Ook
t ,er stond dat moment van mach-
oosheid nog ieder voor de geest,
j, s een radeloze drenkeling had
R°rtuna's doelman zijn handen uit-
jj.S agen naar de onbereikbare bal.
J had met bovenmenselijke in-
rrotting geprobeerd zich los te
hken uit de zwarte zuigende
dder, waarin het veld rondom
ep1*1 heen herschapen was. Maar
h onzichtbare hand scheen hem
l s' te ketenen op de plaats waar
J heer was gevallen na het schot
Haak. Het leek of de bal, die
11 zijn gretig graaiende vingers
-s, ontsnapt, over de doellijn
ho°GSt" Het leek of dit keer aan het
Xef§erige gehuil van 35000 smach-
he supporters geen einde zou
voordat het vonnis werke-
do iWas geveld. Het leek of het
bq ?.Unt> waarop duizenden zo uit-
hdig hadden gehoopt, onafwend-
eepr Was' inderdaad. Voordat
do h'ortunees zijn gekluisterde
Hg6 u 3X1 te hnlp kon snellen, was
hit h ^root niet tomeloze vaart
had .niets komen opdoemen. Hij
(jj zijn kans gezien en hij had
y. met een haast vlammend en-
hadUS*asme gegrePen- Zijn voet
typ ,lïlaar een enkele simpele be-
ging nodig gehad omde bal,
do i2° °ngrijpbaar voor Fortuna's
te ^naan was geweest, in het net
Hji naHen. De eerste treffer na 65
ee hten spelen was een feit, de
ste van een serie van vijf.
bat
Zie laatste pagina
Kantoren Rotterdam: Kortenaerstraat 1, telefoon 135270, postbus 723, giro 590948; Gouda: Lange Tiendeweg 23, telefoon 3600, giro 590947;
Delft: Oude Delft 97, telefoon 23441 en 23792, giro 590944, Schiedam: Dam 18, telefoon 66152, giro 590943; Vlaardingen: Oosterstraat 14 B,
telefoon 2539; Dordrecht: Wijnstraat 147, tel. 6121, giro 590946.
Eindredactie: Frans Nypels en Michel van Gils
MAANDAG 11 JANUARI 1965
MM
Feijenoord
drukt in
Henk Groot (hattrick en Hans Venneker zijn voor het Geleense doel geko
men. Op het harde schot van Groot zou keeper Vogels kansloos zijn.
Helemaal vergeefs hebben de 6000 dap
peren daar tenslotte niet op gewacht,
want in het laatste kwartier hadden ach
tereenvolgens Bosveld en Van Nee dan
toch nog succes. 11 dus op de valreep.
Terwijl men op de tribunes nog druk
doende was de nauwelijks te ontcijferen
rugnummers van Sparta in zich op te ne
men, zorgde de Rotterdamse aanvals
leider Van Miert voor de eerste schrik.
Volkomen onverwachts vuurde hij van
zeker dertig meter op het Almelose doel
t waarin goalie Hentenaar tot overmaat
'van ramp nog naar de verkeerde hoek
roken het aas en zij stormden toe.
Het tempo werd verhoogd en de Limbur
gers werden, voordat zij tot bezinning
kwamen, met de rug tegen de muur ge
drukt. De doelpunten lieten niet op zich
wachten. Al na de derde treffer was het
duidelijk, dat het met de Fortunezen ge
daan was De fighters uit het Zuiden, die
al die tijd niet alleen met volle overgave
maar ook met vaak bewonderenswaar
dige bekwaamheid de Feijenoorders op
een afstand hadden gehouden, lieten het
hoofd zakken. De waakzaamheid werd
minder en minder, het vuur doofde, For-
tuna voelde zich verslagen. Feijenoord
hoefde toen de Limburgers nog slechts
naar de slachtbank te voeren. Nog twee
ferme klappen en het varkentje was ge
wassen. Feijenoords vijf treffers in 25
minuten waren een feit, een onwaar
schijnlijk hoge produktiviteit voor een
ploeg, die vóór Fortuna's instorting,
slechts een heel povere indruk had ge
maakt.
Ja, pover. Een beter etiket kan toch
nauwelijks op het spel van de Feijenoor
ders worden gedrukt. Het voorhoedespel
was armtierig, te kort, te fantasieloos, te
ondoordacht. Het was een duidelijk
échec van de jeugd, die gisteren door
de omstandigheden (Bouwmeester griep,
Bergholtz en Kruiver nog niet fit) een
kans kreeg. Van de drie jongeren in de
voorhoede Rob Jacobs (linksbinnen), Li-
bregts (teruggetrokken middenvoor) en
Venneker (dit keer rechtsbuiten) viel
niemand ons mee. Integendeel. Zij waren
meestentijds ronduit zwak. Ook Henk
Groot als rechtsbinnen kon niet Im
poneren. De enige speler, die in al zijn
schitterende grootheid weer een bril
jante partij speelde was Coen Moulijn, de
onnavolgbare maestro, die op het ogen
blik in zo'n geweldige vorm steekt. Mou
lijn was gisteren de enige, die zich niet
bezondigde aan kortzichtig tempoloos
spel, hij rafelde Fortuna's verdediging uit
elkaar met zijn befaamde korte sprints,
hij gaf messcherpe passes, hij zag de
openingen, hij organiseerde de aanval en
dirigeerde zijn mede-voorwaartsen naar
strategische punten, kortom hij was de
„brains" van de aanval, een „brein" even
wel zonder goede werktuigen......
Zo weinig indrukwekkend als
Feijenoords voorhoede was, zo secuur
en bekwaam was de verdediging. Zij
had een vaste greep op Fortuna's aan
vallers, die door gebrek aan mankracht
slechts een enkele keer 'n vuist konden
maken. Die voorwaartsen, bij wie het
zeker niet aan kwaliteit ontbrak (na
men als Beenen, Van Rijn, Carlier en
Köhn spreken voor zich) gingen heel
duidelijk gebukt onder het defensieve
systeem, dat hun alle mogelijkheden tot
ohtplooiing ontnam.
Matig en vervelend was dus het spel
tot 25 minuten voor het einde. Toen
kwam Fortuna's tactische inzinking
ene moment van machteloosheid
hinn's later bleek, het begin van For-
hetfep°Pder®»ng. Die eerste onverwachte
vatl dracht de Limburgers volkomen
v®r 1' kook. Zij vergaten plotseling hun
dg a'fnde opdracht en zij probeerden
Maar schade ongedaan te maken.
Vai .Natuurlijk was de bloedarme aan-
tactiek6 al die tijd door de defensieve
diet iri aan verwaarlozing had geleden,
SinB_i; staat door Feijenoords verdedi-
sPreke !n. 1?een te dringen. De vanzelf-
Larnh,, "heicl van deze onmacht werd de
gr urgers te laat duidelijk. Te laat be-
gep j ZlJ welke enorme fout zij begin-
op ,°0r het accent van de verdediging
Feijg aanval te leggen. Zij gaven
slag tr°°rd daarmee in feite de kans zijn
de r„j slaan. Feijenoord kreeg plotseling
ojp hjte, het zag links en rechts gaten
Pa's 5 heenvallen. de weg naar Fortu-
a°el lag open. De Rotterdammers
part- ddohs was gisteren weer van de
het i Hier ziet u hem op weg naar
die H.e'eense doel. Cor van der Hart
buroyn 5°iste wedstrijd voor de Lim-
yers speelde, kijkt angstig achter
om.
Hans Venneker in fel duel gewikkeld
met Beenen en Van der Hart. Lïbregts
komt hem rechts te hulp.
en toen ook kwamen de doelpunten.
Groot nam, zoals al verteld, de eerste
treffer voor zijn rekening. Een klasse
voorzet van Moulijn stelde Libregts na
een half uur In staat met een roeedogen-
loos hard schot de stand op 20 te bren
gen. Zes minuten later was het Groot,
die de roos trof, nadat Moulijn de bal
in eerste instantie tegen de paal had ge
knald. Venneker bracht het vierde doel
punt op zijn naam. Hij hoefde de bal
alleen nog maar over de doellijn te tik
ken, nadat Moulijn en Groot het voor
bereidende werk hadden gedaan. Num
mer vijf tenslotte kwam weer van de
voet van Groot, die raak trapte, nadat
een door Fortuna's doelman afgeslagen
bal (op hem afgevuurd door Jacobs)
weer in het veld terecht kwam.
dook. Gelukkig voor de Heraclieden trof
Van Mierts projectiel de deklat vol.
Voldoende inspiratie overigens voor de
roerige Maasstedeljjke aanvallers, van wie
achtereenvolgens Adelaar, Bouwman en
Bosselaar het voorbeeld van hun midvoor
volgden. Zij het dat zij noch de deklat
noch het doel troffen. Tussen de bedrij
ven door kwam ook de Heracles-aanval
wel aan bod maar het feit dat deze vol
komen vleugellam was, dwong Van Nee,
Morsink en Grevink tot de pietepeuterige
en tijdrovende combinaties. Een kolfje
naar de Spartaanse hand. Overigens
scheen Van Miert het deze middag wel, op
het houtwerk gemunt te hebben. Want
kort voor rust sloeg het leer andermaal
na een voetbeweging van hem tegen de
Almelose deklat.
Dat u tot nu toe de naam van dribbel
koning Bosveld nog niet bent tegengeko
men, ligt aan Heracles' rechtshalf Bobby
Westra. De vroegere Ajaxied is dit sei
zoen kennelijk aan zijn tweede jeugd be
gonnen en slaagde er niet alleen in „Char
ley" het spelen te beletten, ook strooide
hij gretig met goed geplaatste passes. En
men mag dan wel beweren, dat in het
land der blinden eenoog koning is, Wes
tra's uitstekende vorm was voor de
thuisclub toch niet voldoende om tot
doelpunten te geraken. In de tweede
helft feek dat denkbeeld helemaal te zul
len vervagen. Sparta bleek in deze con
ditionele veldslag over de langste adem te
beschikken en nadat Van Nee een fraaie
solo door de attente Doesburg onderbro
ken had gezien, waren de daden vrijwel
geheel aan de Rotterdammers.
Westra en Borghuis bleven echter met
grote hardnekkigheid de fouten van hun
medeverdedigers oprapen en verder dan
een verrassend schot van Bosveld ge
raakten de Spartanen het eerste halfuur
dan ook niet; maar toen had „Charley"
ineens zijn draal gevonden. Op een vlijm
scherpe dieptepass van Adelaar stortte
hjj zich als een bliksemschicht in de vrije
ruimte en hoe Westra hem ook aan zijh
linkerarm trok, Bosvelds rechterbeen was
nog juist lang genoeg om het leer be
heerst langs de uitgelopen Hentenaar te
schuiven (01). Voor de Spartaen een
reden te over om aan een vreugdedans te
beginnen, maar voor de Almeloërs nog
meer reden om zich schrap te zetten.
Vijf minuten later werd ook die hard
nekkigheid beloond. Greving mocht een
hoekschop nemen, de bal kwam op het
hoofd van Morsink, Van Nee kopte, kreeg
het leer weer terug en voor Doesburg be
sefte wat er aan de hand was, trilde het
net (11). Heracles drong hierna nog
fel aan. maar zal na negentig minuten
zwoegen ongetwijfeld net zoveel vrede
met de uitslag hebben gehad als Sparta,
dat arbiter Schalks bij zijn laatste fluit
signaal bij uitzondering wel de goede
kant naar de kleedkamers op wees.
Grimmig duel tussen de Spartaan
Charley Bosveld en de Heracles-spe-
ler Bobby Westra.
