Ontslag van boswachter
wekt ontstemming op
Burgemeester van Vlodrop:
-Bij han op'onze steun rekenen
Gratie voor
Albert Servaes
Vernieuwing
liturgie
Strop voor
uitgevers
Flinke scha'de aan
Grevelingendam
GONDELIERS MOETEN
WEER AAN HET WERK
In Rotterdam scheep gegaan
Huifkar-familie
op weg naar huis
D
Schietpartij in Muiden:
vijf en twee jaar geëist
Kassier beweert:
„ik schoot uit
zelf verde diging"
Miele er is geen betere!
Firma Churchill en
Moran draaide dood
meermalen een loer
Lijfarts ook
intiem vriend
Erfgenamen breken met „baan voor het leven''
MM
Storm vertraagt voltooiing
Bok over dam
geslagen
Koopvaardij niet
op verjaardag van
prinses Margriet
Koningin opent
Van Brienenoord-
brug 1 februari
„Wat heb je nu weer uitgehaald?"
RENTMEESTER het
Kwade genius?
eroemde schilder mag
te^ug naar België
M
KSPSb 19 jan. De beroemde
ljn de 5 Yunstschilder Albert Servaes,
(i,, atift A'ag bjj verstek wegens colla
ted' Ve» ns de Duitse bezetting ter
Onderling oneens
Geen onderhoud
Onaangenaam verrast
Kwaad bloed
MPMMI i ii I'
Geëindigd
Beroemd
Auto van dr De Quay
aangereden
Maar ik had hem
gedood als pistool
met geweigerd had
Ziektes
Eerst geschoten
„Oud ding"
Miljoen voor Memisa?
.NIEUWE dagblad
n
V
Rillerig? Onprettig?
Ras dan op voor griep!
Neem direct 2 'ASPRO's.
ASPR0' bevat alles om
een opkomende griep
snel en doeltreffend te
eestrijden.
(/AüfaroUW- of>
*Wfk®ren0I£eeld' ma« ,,aar Bel*ië
lliiwiiiiiiB
-
-
Met de huifkar al in de takels
nog een laatste groet van de
Amerikaanse trekkersfami
lieGilles.
De stenen dam, die de afslui
ting zal vormen van de Gre
velingendam tussen de Hoek
van St. Jacob Goevee-Over-
flakkeeen Bruinisse Schou
wen en Duiveland) is over
driehonderd meter weggesla-[
gen. De persleidingen hebben
het in de storm van de laatste
dagen niet kunnen houden.
Op de voorgrond de opnieuw
onder water geraakte stenen
dam.
\(Un,iOJjAG 20 JANUAiti 1965
j/z-iLiii'» A .3
of
a_n
onze Limburgse redacteur)
jan. De plichts-
I^Uiik 6 .boswachter van de Belgische
O®* ft® lamilie Gilles de Pelichy-van
k^6 Th ?e Daelenbroeck, de 61-ja-
rBs« Be'nders uit het midden-Lim-
J'fer dorp Vlodrop dreigt het slaclit-
v °ntstW°rt,en van 'n0('iliikheden, wel-
Phi v»in an 7'i" onder de erfgenamen
k 'ühv Charles baron Gillès de
1Moeilijkheden over de door
%lt "'^^'alen bezittingen, naar ver-
?'ljoen Vrfenls van maar liefst 170
7®h ®e twistende erfgenamen heb-
s 'lik |iWa(',ter Reinders onlangs na-
i 'is stefi4611 we'en> dat zjj niet langer
h' hij °P z'jn diensten en voorts,
'■Hg ^Per 15 april de boswachterswo-
®°0r ~T" een aardig landhuis, destijds
J)°et ,e haron voor hem gebouwd,
er'aten. Van de baron zou hij
q z'jn dood mogen wonen.
|oH^®Ze onheuse behandeling van
t Jaar en toegewijd werker, die al
j °U\v met een feodaal aandoende
v ViQjtlh „heer" heeft gediend, heerst
Itlip^oP grote verontwaardiging. Bo-
a 1 bo moet de 28-jarige zoon Frans
?6r a, SVvachter Reinders, die zijn va-
,°tte acht jaar heeft geassisteerd, op
Mite ~?rT?>ijn een lening van 28.000,
pboto inmiddels ook overleden echt-
JjPhy uVan wijlen baron Gillès de Pe-
•S 4 5X1 had verstrekt om een wo-
aPeliji;6 oouwen, terugbetalen aan de
ae erfgenamen.
Naar het alge-
Advertentie)
'eis di,.' "e tegen hem uitgesproken
al tot vijf jaar werd
tod ^aar is opgeschort tot de da-
"®Pasf de verjaring kan worden
i^crvji
Sm 2Wh^®,ek /oor de bevrijding
kleuterland. De in april 82 j
uit
jaar
nde u- e 1 BPrn Jaai
tisïci dn verhreeg vooral be-
•S Het door zijn godsdienstige wer-
r,J®n" ,.eerste van de twee „Kruis-
Vft1' rU-TV*."2 vaJ1 UK «.wee „iuuis-
'in/gen 21®. <ftj tussen de twee wereld
web Uit Milderde, werd door het Va-
rau\ve kerk verbannen omdat
a£Ui.?t ®xPressionisme vele gelovi-
gaf.
Hoe geleden weed in Vlaan-
fctnt en /u ee® tentoonstelling van zijn
Aksten „Uc!en, die aanleiding gaf tot
bc/hert <Ian het verzet.
v®Mvek OA,,, aes' zowel artistiek als
/li/Wo^rfden kunstenaar, heeft een
'S]q ke stri;ven achter zich. De ar-
bt»v toen 'd rond hem ontbrandde in
Ja, Van t>„Jn getekende kruisweg op
O,, k,Uytha^me u" het landelijke kerkje
sWÏ?'itielrJe /noest worden verwijderd.
Vaad na s'rUd rondom Servaes ont-
Wy een v 'aatste wereldoorlog. Ser-
!ViitZaakt flamingant, zag zich ge-
vluchten. Hij trok met de
hiteinHlT-,e Srens over en vestigde
<71. c<ndehjk in Zwitserland, in Lu-
meen gevoelen van vele inwoners van
Vlodrop spelen in deze affaire intriges
van de zijde van de rentmeester van
de adellijke familie, de Roermondse
oud-notaris P. J. H. van Crugten en
diens gemachtigde P. Hammes een be
langrijke rol.
Intussen zijn de in België en Frank
rijk woonachtige erfgenamen het on
derling oneens over de behandeling
van de boswachter Reinders, die tegen
zijn ontslag in beroep is gegaan bij
het gewestelijk arbeidsbureau.
Baron Gillès de Pelichy liet acht
kinderen na, van wie in 1959 zoon Leon
overleed. Diens twee kinderen brach
ten het aantal directe erfgenamen op
elf. In juni 1960 hielden zij familie
raad over de verdeling van de enorme
erfenis. De echtgenote van wijlen Char
les baron Gillès-de Pelichy besloot haar
erfdeel bestaande uit het kasteel Dealen-
broeck, uitgebreide bos- en landbouw
gronden en verschillende kapitale
boerderijen aan de erfenis van
de kinderen toe te voegen. Over de
verdeling bereikten de erfgenamen
overeenstemming. Toen in de loop van
datzelfde jaar evenwel de benodigde
acten getekend moesten worden, ont
stonden in de adellijke familie moei
lijkheden. Volgens rentmeester Van
Crugten, die bij de verdeling verzocht
ontheven te worden van zijn functie,
hetgeen de erfgenamen evenwel onjuist
vonden, leidden de moeilijkheden tot
rare toestanden met betrekking tot de
in de midden-Limburgse Roerstreek
gelegen bezittingen.
Het onderhoud van de bossen moest
op last van de erfgenamen achterwege
blijven. Ook voor restauratie van kas
teel Daelenbroeck, waarvoor de rent
meester een aanzienlijk subsidiebedrag
kon verkrijgen, toonden de ruziënde
erfgenamen geen belangstelling. ,,Op
grond van deze situatie moest ik", al
dus de heer Van Crugten, „boswach
ter Reinders adviseren om met het on
derhoud van de bossen te stoppen.
Ook mocht ik geen nieuw personeels
lid in de plaats van de intussen ge
pensioneerde arbeider in dienst ne
men". Om vader en zoon Reinders
nuttig bezig te houden, droeg de rent
meester deze twee personeelsleden an
dere karweitjes op o.a. het verven van
de boerderijen, etc. Volgens oud-nota
ris Van Crugten zinde dit boswachter
Reinders en diens zoon Frans niet. Zjj
werden ontevreden.
Intussen overleed 23 juni 1964 de we
duwe van Charles baron Gillès-de Pe
lichy, Maria Rosalie van der Renne de
Dalenbroeek. Na haar dood werden de
erfgenamen het eens over de verde
ling van de bezittingen, met uitzonde
ring van de reeds in 1960 buiten de
verdeling gehouden 150 hectare bos in
de omgeving van de in aanbouw zijn
de staatsmijn Beatrix. Dit gebeurde in
1960 uit speculatieve overwegingen.
Vier jaar later werden deze 150 hec
tare evenmin verdeeld, ofschoon be
reids de beslissing gevallen is, dat de
staatsmijn Beatrix niet in exploitatie
komt. Het niet verdelen van de bos
grond is vermoedelijk te wijten, aan
de ondanks de bereikte overeenstem
ming toch nog bestaande moeilijkhe
den tussen bepaalde erfgenamen.
De 28-jarige boswachterszoon Frans
Reinders schreef enkele maanden ge
leden een brief aan de rentmeester,
waarin hij zich erover bekkiagde, dat
de sociale positie van zijn vader en
van hem niet erg best was. Bovendien
wilde hij met het oog op zijn toekomst
weten, of hij, zoals i" het verleden
door Charles baron Gillès was toege
zegd, opvolger van zijn vader zou wor
den. Over deze brief was rentmeester
Van Crugten in hoge mate ontstemd.
,,Koe kan men iemand garanderen,
«lat hij onder de beschreven omstan
digheden boswachter kan worden voor
(Vervolg van pagina 1)
te van de teksten binnenkort over te he
velen naar het Nederlands Liturgisch
Centrum in Berg en Dal. De uitgevers
zullen te zijner tijd hiervan op de hoogte
worden gesteld. De beste oplossing
wordt van uitgeverszijde gevonden dat
zij de vrije beschikking krijgen over de
teksten, al is er begrip voor dat een
kleine vergoeding gevraagd wordt.
Grote financiële stroppen hebben ook
de vijf uitgevers van katechismussen,
die zoals bekend, 'op scholen niet meer
worden gebruikt. Deze beslissing kwam
af juist nadat grote oplagen van deze
boekjes voor het nieuwe schooljaar ge
reed waren gekomen. De waarde van
de tienduizenden boekjes is nu tot nul
gereduceerd. Oofc in deze kring voelt
men zich onaangenaam verrast door het
plotselinge en het onverwachte van de
genomen beslissing. Deze uitgevers heb
ben ook inmiddels over deze kwestie con
tact opgenomen met het episcopaat. On
zekerheid is er ook ontstaan over de
viering van de JEerste H. Communie die
in de handel vafi religieuze artikelen al
tijd een grote drukte meebrengt. Men
durft in deze branche nauwelijks in te
kopen nu in honderden parochies in Ne
derland geen eerste H. Communie ge
vierd wordt, omdat besloten is deze
plechtigheid voor de kinderen te doen
vallen wanneer zij een jaar ouder zijn.
Dit alles heeft de katholieke vereni
ging van groothandelaren in religieuze
artikelen ertoe gebracht in het schrij
ven aan de bisschoppen te verzoeken of
aan de huidige moeilijkheden niet kan
worden tegemoetgekomen, al ziet men
vermoedelijk zelf niet goed hoe dat zou
moeten gebeuren. Gewezen wordt naar
haar jnziens vergelijkbare gebeurtenis
sen buiten het kerkelijk leven, waarbij
do overheid is bijgesprongen, zoals dat,
zoals gezegd wordt, gedaan is bijvoor
beeld bij de uitvoering van het Delta
plan ten faveure van de oesterkwekers.
zijn leven. Bovendien was de klacht
over de sociale positie ongegrond".
Oud-notaris Van Crugten deed de vol
gens hem onheuse brief van Frans
Reinders kort af. De verhouding rent
meester-boswachter werd er niet he
ter op.
Op 7 september 1964 richtte bos
wachter Reinders een rondschrijven
aan alle erfgenamen, waarin hij de
verwaarlozing van hun bezittingen sig
naleerde en zich beklaagde over de
rentmeester en diens gemachtigde. Op
deze, wat oud-notaris Van Crugten
,,een stomme handelwijze" noemt,
volgde het ontslag van de boswachter
en de mededeling, dat hij het boswach
tershuis moet verlaten.
Het ontslag beschouwt de rentmees
ter die bij herhaling verklaarde buiten
deze zaak te staan, als een logisch
gevolg van de verdeling van de erfenis
onder de erfgenamen. Boswachter
Reinders en vele dorpsgenoten met
hem zijn de mening toegedaan, dat de
rentmeester, ontstemd over het rond
schrijven van de boswachter, er bij de
erfgenamen op aangedrongen heeft om
de man, die het aan zijn hart ging,
dat de bezittingen van zijn „heer" ver
waarloosd werden, te ontslaan.
In Vlodrop heeft een uitlating van
een der erfgenamen: „Ik heb geen
geld en ben het moe om nog langer
geld naar Nederland te dragen. Rein
ders hoeft niet meer voor ons te wer
ken, waarom zouden wij hem dan be
talen?" kwaad bloed gezet. Is dat de
dank voor de trouwe dienst van bos
wachter Reinders, 28 jaar lang?", zo
vragen de dorpelingen zich veront
waardigd af.
Intussen hopen zij, dat die erfgena
men, die het met de behandeling van
boswachter Reinders niet eens zijn,
alsnog de onverkwikkelijke geschiede
nis tot een goed einde zullen brengen.
Mocht dit niet het geval zijn, dan kan
de boswachter op de steun van velen
rekenen bij het vinden van een andere
woning en werk, zo vertelde ons bur
gemeester drs. F. Fey. „De affaire-
Reinders" vestigt de aandacht van ve
len op het feit, dat in de Roerstreek
practisch alle grond (duizenden hecta
ren) in het bezit is van een klein aan
tal adelijkQ families t.w. Gillès de
Pelichy: de Renne, D'Alcantara en
Zantis de Frymerson. Een situatie,
welke, zo hebben wij ons laten vertel
len, teruggaat tot de Franse Tijd, toen
generaals „beleend" werden met uit
gestrekte bos- en landbouwgronden.
s v a "a x na gsaR-Bft sg v
■w;>:v.vSa
(Van onze correspondent)
BRUINISSE, 20 jan. De in aan
bouw zijnde Grevelingendam heeft tij
dens de storm van de laatste dagen aan
zienlijke schade opgelopen, zodat het
nodig werd het steenstorten, dat enige
tijd geleden voltooid was te hervatten.
De gondeliers zijn bezig steen te stor
ten op de plaatsen waar de dam over
een lengte van ongeveer driehonderd
e restaurateur Leen Gillis uit
Richmond, die van mening is
dat er geen betere school is
dan de wereld zelf en daarom
zijn gehele gezin in een huifkar laad
de en eerst Amerika van kust tot kust
doorkruiste en vervolgens naar Euro
pa overstak om de paarden van
zijn „Last Wagon West" tot in Moskou
te voeren, is met echtgenote, doch
ters en zoon weer op weg naar Ame
rika. En daar zal dan de gigantische
studiereis, die hij Carol, Barbara,
Janet en Georgie bezorgde geld moe
ten gaan opleveren. Want het is na
tuurlijk wel aardig om je zaak aan
de kant te doen en met weinig meer
dan degelijke, canvaspakken en een
keukenuitrusting de wijde wereld in
te trekken, maar daarmee kun je
niet ten eeuwige dagen door blij
ven gaan. Vooral ook niet omdat de
kinderen groot worden en op een goe
de dag de huifkar vaarwel zeggen, of
het leerplan nu voltooid is of niet.
In feite l.eeft de oudste van de meis
jes Gillis, Leen-Ann, dat vorig jaar
al gedaan. Op weg naar Moskou ont
moette zij in Neurenberg een Ame
rikaanse lielicopterpiloot waarmee zij
op stel en sprong in het huwelijk trad.
Maar voorlopig is de boterham van
Leen Gillis wel verzekerd. Zodra hij
met de Statendam, die gistermiddag
uit Rotterdam vertrokken is, in New
York aangekomen is zal hij 'op de
wereldtentoonstelling in New York le
zingen geven. Met lichtbeelden. Zjjn
reizen hebben hem ongeveer 4000 dia's
opgeleverd, waaruit ongetwijfeld een
interessante keuze te doen is voor
meer dan een kleurrijk verhaal. Na
de wereldtentoonstelling komt hij in
de commerciële sfeer van de Ame
rikaanse shopping-centra. Op de gro
te supermarkets zal de huifkar, die
meer dan 5000 mijl heeft afgelegd te
zien zijn, terwijl de heer .en mevrouw
Gillis op koopmiddagen en avonden
lezingen zullen houden „En dat kun
nen we een tijd volhouden zegt de
heer Gillis, dit belooft een nog gro
tere trip te worden dan die we nu
achter de rug hebben".
Bovendien heeft de avontuurlijke
Amerikaanse familie, direct na aan
komst in Antwerpen van hun reis
achter het IJzeren Gordijn contacten
gelegd met grote Amerikaanse week
bladen-uitgeverijen en televisie-sta
tions. „Ook daar zit wel wat in",
zegt de heer Gillis, „tenslotte zijn we
beroemd." En het is natuurlijk bui-
ten twijfel, dat de familie Gillis veel
kan vertellen. Alleen al van de reis
naar Moskou, waar zij weliswaar van
officiële zijde niet zo vriendelijk ont
vangen zijn, maar waar zij van de
Moskovieten bijzonder veel vriend
schap hebben ontvangen. Zij werden
overladen met geschenken. Russische
oud-strijders bijvoorbeeld rukten hun
onderscheidingen af om ze aan de
meisjes te geven. Zij hebben hun tijd
ook goed besteed. In het kader van
het studieprogramma van de kinde
ren werden 150 fabrieken en bedrij
ven bezocht, 75 musea bezocht, ter
wijl als het maar even kon nationale
evenementen werden bijgewoond.
Op <le reis naar Rusland ook ver
speelde de familie Gillis een van de
paarden voor de huifkar, die de Hei-
neken Brouwerijen ter beschikking
hadden gesteld. Het dier struikelde
180 kilometer voor de Russische
hoofdstad en werd daarbij zo zwaar
gewond, dat het afgemaakt moest
worden. Het andere paard werd daar
op in de nabijheid van Moskou op
een grote agrarische tentoonstelling
achter gelaten. De station ear, die
General Motors in 1963 bij vertrek
uit Amsterdam naar het oosten ter
beschikking had gesteld om eventuali
teiten op te vangen, bracht uitkomst.
Maar dat is dan ook de enige tegen
slag geweest, die de Amerikanen ge
troffen heeft. Zij zijn zelfs nooit ziek
ge eest.
Maar in Rotterdam is gistermid
dag dat grote avontuur van kampe
ren op de pleinen van de grote we
reldsteden en je haar wassen in de
bergstromen' van het Oost-europese
bergland definitief beëindigd. Ten
pleiziere van 'de fotografen ging de
hele familie nog een keer op de bok
van de huifkar, die al in de takels
hing en daarna was het inschepen
geblazen. De „wagon trwn" waar
mee Amerikaanse pioniers van de
oostkust naar het westen trekken
heeft opnieuw geschiedenis gemaakt
en zal nu dan ook opnieuw worden
bijgezet in de verschillende Ameri
kaanse rariteitenkabinetten, te begin
nen met de Wereldtentoonstelling.
meter overspoeld is. De stenen dam
was al gereed en bij hoog tij, stak hij
dan al boven het water uit. Door de
stormschade is ongeveer acht tot tien
duizend ton steen verschoven.
Een bok die bij dit soort werken
wordt gebruikt om stenen en ander
materiaal aan te voeren sloeg over
de dam heen. Een bulldozer werd
overspoeld en kwam onder het zand
terecht. Aanvankelijk wilde men dit
werktuig dat ruim een ton heeft ge
kost laten zitten en onder^ storten,
maar gisteren spoelde de bulldozer
gedeeltelijk bloot zodat men hem
weer op het droge kreeg. Het werk
tuig is voor herstel naar de vaste wal
gebracht.
Door de storm is veel zand wegge
vloeid. Over een grote afstand zijn de
leidingen van de zandzuig-installaties
verzakt. Rijkswaterstaat verwacht dat
het herstel een week in beslag zal
nemen. Pas dan kunnen de zandzuigers
weer werken. Hoewel de afsluiting vmi
de Grevelingendam een experiment is
en Rijkswaterstaat er tevreden over is
is het toch een tegenvaller. In 1963
brak nog een kabel, zodat de gonde
liers het werk enige tijd moesten staken.
Ondanks de vertraging van de laatste
dagen hoopt men de dam toch medio
dit jaar gereed te hebben.
(Van een verslaggever)
DEN HAAG, 20 jan. In tegenstel
ling tot andere jaren was er dit jaar
geen officiële deputatie van de Neder
landse koopvaardij op de verjaardag
van haar petekind, prinses Margriet. De
prinses vierde haar twee-en-twintigste
verjaardag in huiselijke kring op paleis
Soestdijk. Gisteravond was er een diner
waaraan o.a. vrienden en vriendinnen
uit de Leidse studentenwereld deelna
men.
Het officiële gedeelte van de verjaar
dag van de prinses bleef beperkt tot
het tekenen van het felicitatieregister
in het paleis Lange Voorhout in Den
Haag waarvoor de rode loper was uit
gerold.
DEN HAAG, 20 jan. De Van Brie-
nenoordbrug te Rotterdam zal op
maandag 1 februari voor het verkeer
worden opengesteld. De koningin heeft
zich bereid verklaard de opening te
verrichten.
Dit deelde minister Van Aartsen (Ver
keer en Waterstaat) gisteren mede in
de Eerste Kamer toen daar de be
handeling van de wet op het Rijkswe
genfonds aan de orde was. De heer
Tjalma (AR) lokte deze mededeling uit
door een desbetreffende vraag tot de
minister te richten.
UTRECHT, 20 jan. Gisteren is de
auto van oud-minister-president dr. J.
de Quay, die tegenwoordig in Beers (NB)
woont, bij het verkeersplein Oudenrijn
van achteren door een vrachtauto aan
gereden. Dr. De Quay liep geen letsel
op en is alleen maar geschrokken. Het
deksel van de autokoffer werd inge
deukt en het plaatwerk beschadigd. Eni
ge tijd na het ongeval kon dr. De Quay
zijn weg vervolgen. Hij swam uit de
richting Arnhem en stopte voor het ver
keerslicht waarvoor hij zich achter een
vrachtauto opstelde. Achter hem ging
eveneens een vrachtauto staan.
De 19-jarige bestuurder uit Hardinx-
veld-Giessendam trok, toen het rode licht
op groen sprong, te snel op zodat de
wagen van dr. De Quay werd bescha
digd.
Advertenite)
de sublieme vlerlagen-houtspa^nplaat
een <p
r product
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 20 jan. De officier
van justitie bij de Amsterdamse recht
bank heeft gisteren, zoals reeds in een
deel van onze oplage gemeld, vijf jaar
met aftrek geëist tegen de 27-jarige kas
sier Max V. uit de hoofdstad, die op 6
oktober op een jacht in de haven van
Muiden een schot heeft gelost op de
22-jarige stuurman T. N. A. V.
Bij de behandeling van de zaak, waar
in zoals de officier, mr. H. van Ever
dingen, het karakteriseerde „de hele
gore situatie in de dancing Casablanca
de sfeer tussen de betrokkenen bepaal
de," kwamen twee lezingen van het ge
beurde naar voren. Max V., die met
de toenmalige eigenaar van de dan
cing de 29-jarige M. „Jopie" de V. en
het slachtoffer uiar het jacht was ge
gaan om dit verder klaar te maken
voor een reis mar Zuid Frankrijk, hield
zich bij zijn verklaring dat hij eerst
een klap op zijn hoofd gehad heeft van
Ton N. A. V.
Dit zou gebeurd zijn na een gesprek
waarin Ton V. hem beschuldigd had
van knoeien met de kas en waarin hij
geweigerd zou hebben mee te gaan
(Advertentie
KRAAG WASAUTOMATEN-PROSPECTUS NR. 15 BIJ MIELE. GOUDSESINGEL 92, ROTTERDAM.
LONDEN, 20 jan. <UPI> „Dit is
de man aan wie ik mijn leven dank",
zo stelde Sir Winston Churchill vele ja
ren geleden zijn lijfarts Lord Moran voor
aan paus Pius XII bij wie hij op be
zoek was. Het was een erkenning die
laml Moran zich daarna nog vele ke
ren zou waardig maken. De nu 82-jari-
ge Moran ontmoette Churchill in 1943
voor het eerst toen hij naar Afrika
werd ontboden om de zieke premier
van Engeland te behandelen. Ze wer
den vrienden en bleven dal.
In de loop van de jaren en gedu
rende tal van gezondheidscrises zijn
de professionele belangstelling en
vriendschap van de nog altijd prak-
tizerende Lord Moran voor Churchill
op de proef gesteld door Churchills
notoire hekel aan medisch adviezen.
Moran heeft zelf gezegd dat alles wat
hfj behoefde te doen het verbieden
van de cognacfles was om Sir Win
ston ernaar te doen grijpen.
Toen Moran eens Churchills slaapka
mer binnenkwam waar de grote man
weer eens geveld terneerlag, zei Lord
Moran met een mengeling van bezorgd
heid en bewondering voor de ijzer-
sterke constitutie van zijn patiënt: „Zo,
wat heb je nu weer uitgehaald.
En toen Churchill in I960 het bed
moest houden met een gebroken been
tje in zijn rug, werd gezegd: „De
oude firma Churchill en Moran is weer
bezig de dood een loer te draaien
De ziektes waar Lord Moran Sir
Winston Churchill doorheen geholpen
heeft, variëren van longontsteking,
griep' pleuris, bronchitis en hernia tot
een reeks beroertes. Aan een aantal
van deze laatsten is nooit ruchtbaar-
beid gegeven. De best bekende was die
van 1953, toen Churchill een Bermuda
conferentie met president Eisenhower
moest uitstellen.
Volgens een familievriend heeft Sir
Winston vijf beroertes overleefd voor
aleer de jongste hem op het sterfbed
wierp. Lord Moran zegt hierover niet
meer dan dat zijn patiënt er al meer
dan een heeft doorstaan. In 1945 heeft
de arts een boek geschreven onder de
titel „The anatomy of courage". Hij
liet een vriend zeggen dat hij een twee
de boek over moed zou kunnen schrij
ven slechts puttend uit zijn vriend
schap met Churchill.
naar Frankrijk en dat hij onder be
dreiging door M. de V., die het schip
verlaten had, van zijn voornemen om
ook te vertrekken had afgezien. „Uit
pure zelfverdediging heb ik toen ge
schoten" zei hij. Hij gaf echter toe dat
hij op dat moment de bedoeling had
Ton V. te doden en dat hij wanneer
het wapen niet geweigerd had verder
geschoten zou hebben.
Het pistool had Max V., naar hij ver
klaarde omdat hij er een koper voor
wist, gekregen van de sportleraar B.
Deze had het wapen van Franse makelij
tijdens de Koreaanse oorlog buitgemaakt
van een Chinees. B.: „Toen ketste het
ook al, anders had ik het niet te pakken
gekregen."
Max V. had de morgen voor de schiet
partij het pistool geladen. Als reden gaf
hij op dat hij de kogels niet los in zijn
broekzak wilde hebben.
Hiertegenover stond de verklaring van
Ton V., die zei dat Max eerst had ge
schoten en dat hij hem daarna met een
stuk hout een klap op het hoofd gege
ven had. Deze verklaring werd onder
schreven door M. de V. Ton V. deed ook
een uitgebreider boekje open over het
gesprek dat aan het schot voorafging.
Hij zei hierin al zijn grieven geuit te
hebben tegen Max. Deze vonden hun
oorzaak in de situatie in de dancing. Ter
wijl M. de V. in het buitenland verbleef
was de indruk ontstaan dat de sport
schoolhouder de bedoeling had De V.,
diede dancing kwijt wilde omdat hij
bepaalde „gunsten" van de politie dreig
de te verliezen, uit de gelegenheid te
te werken.
Max zou met de kas geknoeid heb
ben. B. zou hem de toegang tot de
dancing ontzegd hebben en beiden zou
den bedreigingen hebben geuit aan het
adres van hem en zijn baas. De V. was
hierop van het jacht vertrokken om
B. om opheldering te vragen. Toen de
V. zich na de schietpartij met B. in
verbinding stelde zou deze onder meer
gezegd hebben: „Als ie nou niet dood
is dan wordt ie nog wel een keer
doodgeschoten. Ook jij moet oppas
sen want ik zal korte metten met je
maken". B. ontkende dit.
Ook op de beschuldiging dat hij Max
V. aangezet zou hebben tot het uit de
weg ruimen van Ton V. en M. de V. ant-
wordde B. ontkennend. Hij zou er ook
geen moment aan gedacht hebben dat
Max V. het pistool zelf kou kunnen
gaan gebruiken. Het wapen was een oud
ding dat hij gebruikte bij demonstra
ties, zei hij.
Mr. van Everdinge nam aan dat de
verklaring van Ton V. op waarheid be
rustte en achtte wat Max V. betreft
poging tot moord subsidiair poging tot
doodslag bewezen.. Hij wees er nog op
dat Max V. een neurotische jongen is
die snel in een verzetshouding komt.
Verder zei hij dat het dragen van wa
pens te weinig gecontroleerd wordt in
Nederland. Wat betreft B. die aanvan
kelijk bij de politie ontkend heeft het
pistool aan Max V. gegeven te hebben
achtte hij medeplichtigheid bewezen.
Mr. P. Scheltema Beduin bepleitte
voor Max V. vrijspraak van het primair
ten laste gelegde. V. heeft uit noodweer
gehandeld betoogde hij. Mr. B. Stokvis
merkte in zijn verdediging voor B. op
dat deze wel hersenloos maar niet mis
dadig heeft gehandeld en vroeg vrij
spraak.
ROTTERDAM, 20 jan. De eerste
reacties op de zondag gehouden Memisa-
kerkdeureollecte zijn zeer gunstig. De
verwachting op hel Centraal Bureau
van de Memisa alhier is dan ook dat
het resultaat dit jaar hoger zal liggen
dan vorig jaar, toen 3/4 miljoen bijeen
werd gebracht. Men hoopt dat dit jaar
het miljoen zal worden gehaald. Het
blijkt dat jaarlijks meer particuliere
giften op giro 53160 van de Memisa
worden overgemaakt, los van de paro-
chiebljdragen.
