huisvrouw en doctor in sociale wetenschappen 1 paden MM Minestrone Niet gemakkelijk 1 22 JANUARI 106.1 PLUS MIJN oudste dochter kreeg eens van iemand te horen: „jouw hoeder heeft natuurlijk nooit tijd °m eens een jurk voor je te ma ken". „Oh ja, dat heeft ze wel", antwoordde mijn dochter. „Maar die mooie, die je nu aan hebt, die is toch zeker gekocht „Nee hoor, die heeft mama zelf gemaakt", kon 2e trots antwoorden. En mijn zoon 2ei eens, toen ik hem vroeg of hij een nylon sweater wilde hebben: >.nee, mama, ik heb liever zo'n dikke trui, zoals jij ze zelf breit". Dr. S. STEIGENGA-KOUWE rapport over vierde TH WËÉÊto* SS? Tu ssen bureau en fornuis Suzanne Steigenga: Mevrouw dr. Suzanne Steigenga-Kou- moeder van vier kinderen, vertelt op mijn vraag hoe ze haar huis houdelijke werkzaamheden kan combi heren met haar (omvangrijke) weten schappelijke taken. Zij heeft haar man, dr, Steigenga, professor in de pla nologie en demografie („wij zijn vak- Scnoten") geassisteerd bij de samen stelling van het rapport over de vierde Technische Hogeschool, die in Noord- ttoiiana gevestigd zal worden. (Uit rapport komt tot de conclusie, dat voor al om planologische redenen de omgeving van Alkmaar de beste vestigingsplaats zou vormen). En als ze vertelt, wat ze in de loop van haar huwelijk alle maal gedaan heeft, blijkt dat een res pectabele lijst, die, al naar gelang de fünctie van haar echtgenoot, in verschil lende plaatsen van het land werd af gewerkt. Ze heeft bovendien haar man vergezeld op enkele van diens studierei zen naar het buitenland. Wat het rapport over de vierde .11. betreft: de opzet en de leiding daar- Van berustten bij haar echtgenoot. De- Ze nam de opdracht aan op voorwaarde, flat hij het werk niet zelf zou hoeven te schrijven, omdat de tijd daartoe hem Ontbrak. Het verwerken van de gegevens een leesbaar geheel, narn mevrouw Steigenga daarom op zich. Vier studen ten, die hun candidaatsexamen aan de Universiteit van Amsterdam, waar haar fhan een professoraat heeft, al hadden behaald, namen de taak op zich scrip- hes te schrijven over de verschillende onderwerpen, die tezamen het rapport zouden vormen. „Die jongelui schre- ven elk zestig tot zeventig bladzijden of meer vol. En je kunt van geen enkele instantie vragen, dat ze, even 'ellen, hoeveel waren het er, drie hon derd en tien pagina's gaan doorne men. Ik heb uit die berg papier het belangrijkste, het essentielé gehaald. Bo vendien blijft er altijd een en ander aan 'e vullen." Terugkomend op die tweeledige taak van huisvrouw en doctor in de soci ale wetehschappen: „Het is zeker niet gemakkqjijk, -maar ik heb altijd de gewoonte gehad mijn tijd goed te ge bruiken en systematisch te werken. Een soms vind ik het wel prettig om na een morgen met stofdoek en stof zuiger te hebben rondgesjouwd, achter mijn bureautje plaats te nemen. Het is me trouwens al meermalen op gevallen dat mensen die het druk heb- ?e". altijd nog wel tijd vinden om er 'ets bij te doen. Ik heb eens in de pro- bagandacommissie voor een voogdijvere- ?'ging gezeten, die meer leden nodig Pad. Daarbij merkte ik, dat deze stel- "S zowel opgaat voor wat tijd als Vat geld betreft. Er zijn mensen die Joggen: ik heb te eten, ik ben gekleed, "®b mijn huur betaald, dan kan er nog je' wat voor een ander af. En ande- e" zeggen: we gaan naar de winter sport en dat is zo duur, komt u daar- Pf nog maar eens terug, dan zien we of er nog wat over is. En wat de "deling van je uren betreft, je moet °k weten te combineren. Je kunt bij- Qorbeeld aardig wat Dennen breien, tlS^vijl je naar de nieuwsberichten luis- Mevrouw Steigenga, geboortig uit Zuid- .ande jn West Zeeuws Vlaanderen, is ij" 1947 getrouwd. „Begin maart 1950 j. ik gepromoveerd en op 15 april onze tweede, een zoon, geboren. Het echtpaar is, afhankelijk van het e ®rk van de heer des huizes, nogal ,ens verhuisd. Na de bruiloft vestigden in rJ160" Gn mevrouw Steigenga zich v Den Haag. Kort daarop volgde een erblijf van een half jaar in Genève trok het gezin, na vergeefs in de hoofd stad naar een huis te hebben gezocht, naar Naarden. Tussendoor stonden rei zen naar Amerika, buitenlandse con gressen en Nigeria op het programma, al heeft mevrouw Steigenga die naar het laatste land niet meegemaakt. Bureau en fornuis spelen beide een belangrijke rol in het leven van me vrouw Steigenga, die nu eens samen met haar man, dan weer alleen studies verricht. Eens in de week heeft zij, van negen tot vier, huishoudelijke hulp. Maar eens in de week ook reist zij naar Rotterdam waar zij sociale wetenschap pen doceert aan het instituut voor op leiding van leraressen K. en O. „Het huishouden is soms voor een vrouw, die ook nog belangstelling voor andere on derwerpen heeft (en daaronder vallen hij haar ook muziek, tekenen en lezen), een intensieve vorm van versterving", zegt ze lachend, maar met een onder- loon van ernst. H. K. en in 1949 werd de heer Steigenga be noemd bij de dienst voor stadsontwikke. ling in Rotterdam. Na de aanstelling van de heer Steigenga tot professor aan de universiteit van Amsterdam, be- Minestrone is een voedzame Itali aanse soep, waarvoor de ingredi ënten zijn: 125 gram elk van rauwe aardappel, knolselderij, worteltjes en koolraap (alles in blokjes gesneden), een handje vol voorgekookte witte bo nen of bonen uit een blik of potje, handje rijst, 1 flinke ui, kg tomaten, 125 gr. witte kool, 125 gr. doperwten, peterselie, selderij, zout, peper, tijm, plm. 1 liter bouillon, 1 kop (plm. 100 gr.) geraspte oude kaas. Bak aardappelen, ui, knolselderij, kool en koolraap licht op in hete boter of olijfolie. Doe ze in een soeppan met 1 liter bouillon (van blokjes of zelf ge trokken) en alle andere ingrediënten, be halve de peterselie, selderij en kaas. Laat de soep pruttelen tot alle groenten gaar zijn (ongeveer 20 minuten). Voeg even tueel nog water toe, want de soep mag vooral niet aanbranden. Roer er op het laatst de fijngesneden peterselie en sel derij door. Geef de kaas er op tafel apart bij. Mevrouw Steigenga slaagt er wonder wel in haar zakelijke beslommeringen met die van haar huishouden te com bineren, al beschouwt zij de laatste als een vorm van versterving.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1965 | | pagina 13