Opzij
Mgr. Bekkers
Klein
Commissie voor liturgie
zoekt oplossing conflict
over auteursrechten
Herleefde Snip- en Snaprevue onthaald
Wat zullen we
dit jaar dragen?
Op voeding
Geen bitse
commandos
Mooie
benen...
Schilderijen
in badkamer
Variatie
iOSK
Weet-je-mode weetje
:*'k
^Wast Bnwalda
Verdronken
'b\(;T
Band met uitgever
historisch
gegroeid
Mevr. Kurz krijgt
Schweitzer-prijs
Valkenburg blijft
bij logeerheffing
Lumax annuleert
drukorder voor
dagblad „Lunch"
en antwoord
Vakbonden
srmnri
nieuwe dagblad
win het
riicil vvs
Bij Lands End
tijdens opnamen
loor documentatie
OR DOODT
JONGEN
Veel Joden geholpen
Kerkebouw voor KRO
Inkomstenbelasting I
Inkomstenbelasting II
Inkomstenbelasting III
Inkomstenbelasting IV
Luistergeld
Peggy Guggenheim:
Troosten
ZATERDAG 23 JANUARI 1965
PAGINA 5
■V
»c V
Vikel' vtaelefo°ntjes blijkt, dat het ar-
•ö-A KTrn?r' Bekkers *n het jonge
"htve'ktd ,.Opinie" misverstanden
ScW dat de kerk en dus de bis"
Mevr. KURZ bij aankomst
op Schiphol vrijdag.
Ondanks alle protesten
Als we horen hoe veel
ouders tegen hun kin
deren spreken, hoe ze
soms uitvallen bij werkelijke
of vermeende ongerechtighe
den, dan is he* niet te verwon
deren, dat, er op zijn zachtst
gezegd dikwijls een geprikkel
de houding bij de kinderen ten
opzichte van hun ouders be
staat. Denkt u vooral niet, dat
we het eventueel verkeerde ge
drag van uw kinderen willen
verdedigen. Daar gaat het niet
om, maar het gaat wel om de
die norse, bitse commando-
toon, die vele ouders aanslaan,
toon, zodra zij tegen hun kin
deren gaan „optreden".
V. T
J'
"IV
he e^.tfS*anden van tweeërlei aard.
?aihut<;t homen vooral voor bij de
ahdeir,en' d'e z'ck het Bisschoppelijk
®h zfcu1ent van 1954 nog herinneren
i t N*Hnu atvragen hoe een lid van
'eUece ?'er'andse episcopaat, dat toen
»U zeif n aan de P.v.d.A. ontraadde
^sverkaan een p-v.d.A.-blad kan
•boeiijj, hen. f°eh is het antwoord niet
i- kan voor de gedachten-
Mklcgi-, in het Mandement ont
ken Wer*t grote bewondering be-
^at (je en tegelijkertijd vaststellen,
hiejujj hl'aktisehe conclusies, die het
k'einj 'ge episcopaat haar verbond
lijkv. 'ehening hielden met de wer-
^Vo«rdfx<?'-' en de zelfstandige verant-
ïfteds thheid der gelovigen. Zo was
®at h'n 1954 de reactie en het feit,
t«r j.j t episcopaat zijn conclusies la-
stilz '^h>er herhaald, bevestigde dit
•ten,, tgend. Kort geleden is dit an-
?.®ViSp gebleken toen de geestelijke
k V Van het Nederlands Katho
lst akverbond openlijk verklaarde,
het .)Verknemers, die lid zijn van
teqSh ,-V. daarover „niet in gewe-
^rtikgj0 behoefden te verkeren. Het
Van mgr. Bekkers in „opinie"
^acht» Voen niet weersproken ge-
bun. hgang af. Het katholiek stand-
J'ch opzichte van de P.v.d.A. heeft
lehde°ntvv?kkeld. Van een veroorde-
,alwijziging is het volgroeid tot
•bed- egripvolle benadering, waarbij
hing en zelfs het lidmaat-
'°kl«„ Seen „veroordeling" meer uit-
H|
het t?r en daarmee komen wij bij
b'gr "^ede misverstand men moet
tlicjA ekkers ook niet te veel toe-
teiejP1- Een lezer noemde hem per
stev0Io.n "he P.v.d.A.-bisschop". Die
ke*s ^;rekking is onjuist. Mgr. Bek
end at het mag algemeen be
te^ borden verondersteld open
bVej^hzichte van de wereld. Tegen
een ieder wil hij de liefde van
liet metterdaad personificeren.
bta ,ls die liefde, welke hem ertoe
kan het P.v.d.A.-blad niet in de
jb e 'aten, doch het op zijn manier
is hchten over het Concilie. Dat
bls p da* mag «iet worden uitgelegd
h.V o6?1 aanbeveling de zijde van de
*°hd te kiezen. Het is een gehaai
de er politieke oogmerken. Het is
dac?^ktische uitwerking van de ge-
«q k midden in de wereld behoort
abtufn de vragen van die wereld be-
tlC)1,0ordt. Wie dat in politiek op-
"bgr atltiers uitlegt, begaat tegenover
Va Eekkers een onheusheid, waar-
fecht P- v- d- A.-blad zelf zich te-
«lUrt gehoed heeft. Wie echter con-
Sebr)eert' dat he hooghartige, zwij-
'abo 6 atwijzing, die katholiek Neder-
vaq Vr°eger zich zelden ten opzichte
bijig. anders gerichte politieke groepe-
tb0|ph beoefende, tot het verleden
ker behoren, heeft gelijk. Mgr. Bek-
IoVbv. ewUst met zijn artikel te ge-
voh,, dat he katholieke samenleving
Wassen wordt.
jubilea worden steeds zeld
biee En het zal niet zo heel lang
^®eq dUren of er zijn in het geheel
Jetig Souden jubilea meer te vieren.
r bedrijf pleegt zijn jubilaris dan
jfftq 6en beetje in de watten te leg-
het gouden jubileum „haal-
Ikqw te maken, ook al moet het
"f e °enreglement daar een weekje
h maand voor verschoven wor-
bet'b ct is immers ook sierend voor
'Tq ,P('rijf a|s f,en werknemer het er
-hij
e eeuw heeft kunnen bol-
^eb (i Amsterdamse Bank denkt
kennelijk anders over. Daar
V°0r .U'U werknemer wèl een week
^brd jubileum met pensioen ge-
Ee reglementen schrijven het
S| Voor. en waar zou het heen-
iu»-c;n s men die soepeler ging han-
v W° meent he direktie.
wrsfj. mt dan wel overduidelijk hoe
k'bqn <kcnd reglementen kunnen zijn
d zi' naar he letter en niet
ven® Seest worden uitgevoerd. En
vbl r hoe klein een grote instelling
ah zijn!
"'iiiitiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiii
ibi-i ^rxr
bit's® Nph ,33 j'an- (AEP) De 27-
t-h,i Artip. c'andse cineast N. Buwalda
b'bh 'b i,e^dam 's vrijdag bfj Lands
SbsV door ®nkelse graafschap Corn-
Wagea een hoge golf van een rots
®b en verdronken, aldus is in
omen.
Èn&p, Euwalda zocht samen met
kir öe en naar een geschikte plaats
W® fiijy, humnen voor een documen-
,hie in opdracht van Shell
cbh, ^biS Petroleum Co ltd zou wor-
h b'-arrik Hij maakte als assistent-
b^li® beddi^ ueel uit van he ploeg.
Sboot van Penzance en drie
Wr hebben hun pogingen de
te vinden op moeten ge-
eSe het slechte weer.
23 jan. In de
hn a zA." Wijnbergen is gisteren de
bVi. 6 We r'Se tlerard Seesink, toen
K Jjverstak, door een tractor
«ti werd op slag gedood.
DEN HAAG, 22 jan (KNP) De
liturgische commissie heeft besloten te
zoeken naar een oplossing voor moeilijk
heden over de auteursrechten van de
liturgische nieuwe gebeden. Voorheen
heeft de Nederlandse commissie voor
liturgie de gedachte gehad de adminis
tratieve werkzaamheden, die samen-
AMSTERDAM, 23 jan. Koningin Ju
liana zou vanmiddag aanwezig zijn bij
de uitreiking van de Albert Schweitzer-
prijs aan dè presidente van de Inter
nationale Christelijke Vredesbond, de
Zwitserse mevr. dr. G. lvurz, in het
Concertgebouw. De 74-jarige doctor ho
noris causa aan de universiteit van Zü-
rich is een goede bekende aan het ko
ninklijk hof. Vroeger bezocht zij als per
soonlijke vriendin van koningin Wilhel-
mina herhaalde malen paleis 't Loo.1
De prijs is mevr. Kurz toegekend
vanwege haar verdiensten voor de hulp
aan vluchtelingen in en na de afge
lopen oorlog, speciaal aan de Joden.
De uit Friesland afkomstige dr. D. L.
Leiker, die zich op het gebied van de
geneeskunde verdienstelijk heeft ge
maakt, kreeg ook een prijs. Op ver
zoek van de regering houdt dr. Leiker
zich bezig met de lepra-bestrijding in
Nigeria. Zijn vrouw nam de prijs in
ontvangst.
hangen met de auteursrechten over te
dragen aan een uitgever.
Aldus heeft ons dr. N. Nooren, voor
zitter van de commissie verklaard
naar aanleiding van de deining, welke
in Nederland is ontstaan over het al
leenrecht van de n.v. Gooi en Sticht
op de nieuwe liturgische teksten.
Van bevoegde zijde vernamen wij dat
de auteursrechten van de nieuwe litur
gische gebeden inderdaad berusten bij
de Ned. liturrische commissie, maar
dat deze ze eenzijdig aan een uit
geverij heeft overgedragen. Historisch
is het zo gegroeid dat Gooi en Sticht
de uitgeverij is geworden van alle druk
werk dat in de zielzorg nu eenmaal
onontbeerlijk is.
Ook alle liturgische uitgaven van het
reeds jaren bestaande liturgische secre
tariaat in Nijmegen verschenen bij
Gooi en Sticht. Uit goed ingelichte krin
gen hebben wij vernomen dat er een
zakelijke afspraak bestaat tussen het
liturgisch secretariaat en Gooi en
Sticht: Gooi en Sticht nam de finan
ciering van het secretariaat, dat zonder
middelen van bestaan was, voor een
groot deel op zich, het secretariaat
van zijn kant liet al zijn uitgaven bij
Gooi en Sticht verschijnen.
De historische gegroeide situatie heeft
tot gevolg gehad dat Gooi en Sticht
de enige uitgeverij is, die een adres-
seermachine bezit, waarop alle namen
en adressen van de parochiegeestelijk-
heid in Nederland voorkomen. Dit laat
ste schijnt één van de redenen geweest
te zijn waarom in feite de publicatie
rechten bij Gooi en Sticht terechl
kwamen.
Wat daar ook van zjj, het ligt voor
de hand dat de geschiedenis van het
liturgische secretariaat zich herhaald
heeft. Liturgievernieuwing kost handen
vol geld. Het is duidelijk dat de N.C.L.
veel kosten heeft moeten maken en
evenals bet secretariaat geen finan
ciële basis beeft. Hoe verleidelijk moet
het dan geweest zijn om dë eerste
massale uitgave bij één uitgever te
laten verschijnen. Het was in deze
situatie vanzelfsprekend dat aan Gooi
en Sticht gedacht is, gezien de boven
vermelde groei van deze uitgeverii.
Men kan niet zeggen dat Gooi en Sticht
geen oog gehad heeft voor de be
langen van collega's, aldus verzekerde
men ons van bevoegde zijde. Tegen
over Heeswijk b.v. is deze onderneming
zeer coulant geweest. Maar het ware
te weiisen dat Gooi en Sticht verplicht
werd plaats te nemen aan de ronde
tafel met de overige uitgevers. Beter
nog aldus onze zegsman dat het
systeem van Frankrijk werd gevolgd,
waarbij de liturgische commissie de
eigenaresse van de teksten blijft en
deze gratis ter beschikking stelt ten
behoeve van iedere bonafide uitgever.
Ook zou men het Duitse voorbeeld kun
nen volgen, waarbij de katholieke uit
gevers participeren in alle uitgaven.
Zij verdelen de uit te geven werken
onder elkander en in overeenstemming
met de gemachtigde van het Duitse epis
copaat.
(Van onze radio- en tv-pedactie)
HILVERSUM, 23 jan. „In Uw
milddadigheid aanbevolen" is de titel
van een tweetal klankbeelden welke
Dick de Vree samenstelde over de ker
kebouw in Nederland. Zjj zullen wor
den uitgezonden op twee achtereenvol
gende dinsdagavonden in het program
ma van de KRO over Hilversum 2. De
eerste dinsdag 26 januari om 20.50 uur,
de tweede een week later om 20.20 uur.
Beide programma's duren twintig mi
nuten.
Met deze programma's wil men de
aandacht van de luisteraar vestigen op
Kerkebouwzondag, welke op zondag 7
februari wordt gehouden.
Daags voor Kerkebouwzondag, zater
dag 6 februari, zal bovendien kardinaal
Alfrmk via de KRO-radio, 's middags
prn tien minuten over half één een
korte toespraak houden over de kerke
bouw in Nederland.
(Van onze Limburgse redacteur)
VALKENBURG, 23 jan. Ondanks
lal van protesten van Horeca-organisa-
ties en toeristische instellingen heeft de
raad van «leze gemeente gisteravond
het besluit tot invoering van de gas-
tenbelasting, dat tijdens een eerder ge
houden vergadering werd aangenomen,
gehandhaafd. Het verzoek van «1e plaat
selijke Horecabedrijven het gewraakte
raadsbesluit in te trekken, wertl met
negen tegen vijf stemmen verworpen.
Het aantal tegenstanders van lo
geergastenbelasting was dit keer met
één vermeerderd. Raadslid A. Frans-
sen, hotelier en voorzitter van de
plaatselijke en de provinciale Hore-
ca-organisatie, verklaarde zich net
als in het verleden tegen de logeer
gasten-belasting. Aan de opsomming
van bezwaren, die reeds naar voren
zijn gebracht door tal van organisaties
voegde hij dit keer nog deze opmer
king toe: „Door handhaving van het
gewraakte besluit worden de hoteliers
in feite sub-belastingambtenaren, daar
de ingevoerde bestemmingsheffing
uitsluitend de betere gasten treft, die
langer dan een week in een hotel
verblijven".
Burgemeester F. Breekpot toonde be
grip voor de bezwaren van de tegen
standers, maar betreurde het dat de
protesterende organisaties weinig be
grip opbrengen voor het toeristenoord
Valkenburg, een gemeente, welke 13.000
inwoners teelt, maar tijdens het zo
merseizoen vaak drie keer zoveel gas
ten herbergt.
UTRECHT, 23 jan. De uitgeverij
Lumax (een instelling van het Neder
lands Vakverbond) heeft de drukorder
voor het per 1 februari aangekondigde
nieuwe dagblad „Lunch" geannuleerd.
Lumax en NKV zijn het niet eens met
de motivering voor de oprichting van
het blad, een motivering waarmee zij
naar hun zeggen tevoren niet op de
hoogte waren. „Lunch" zou in Amster
dam, Den Haag. Rotterdam en Utrecht
dagelijks omstreeks het middaguur op
straat worden verkocht.
De heer P. de Bruin, uitgever van het
Utrechtse gratis advertentieblad „Het
Stadsblad", schreef hierin, toen hij aan
kondigde ook met het dagblad „Lunch"
te gaan starten, onder meer:
„Te lang hebben Nederlandse pers
organen het gevoel voor nieuws van
de Nederlandse lezer onderschat. Ster
ker nog, men is er niet zelden aan
voorbij gegaan terwille van de adver
teerder, die het in de omvang dage
lijks wint van de actualiteit Nog al
tijd wordt in Nederland de omvang
van de redactie bepaald door de hoe
veelheid advertenties."
De heer H. ten Brink, hoofd van het
bureau voorlichting en perszaken van
het NKV, zei gisteravond dat het NKV
stelling neemt tegen deze aanval. „Het
NKV heeft de grootste waardering
voor het redactionele peil van de Ne
derlandse dagbladpers en meent, dat
er bepaald geen sprake is van een
onevenwichtige verhouding tussen re
dactie- en advertentiepagina's, aldus
de heer Ten Brink.
Vragen voor deze rubriek rlchte
men aen de Redactie van ons
blad (met In de llnker-bovenhoek
der enveloppe „Vragenrubrlek"}.
De beantwoording geschiedt gratis.
Men boude er nog rekening mee,
dat men 14 dagen op antwoord
kan moeten wachten.
Vraag: Over 1963 ontving ik een
een aanslag Inkomstenbelasting lui
dende als volgt: Zuiver inkomen
8.700, vermindering bejaardenaf-
ƒ702, tariefgroep III, Kinderaftrek J,
verschuUligde belasting 749,
loonbelasting ƒ161, te betalen ƒ588.
In 1963 genoot ik het navolgende:
Kinderbijslag voor een studerende
zoon, A.O.W. Uitkering, ouderdoms
rente ad 16,93 per maand, pen
sioen metaalbedrijven 39 per
maand. Aan loon verdiende ik nog
ƒ5.584,19, waarop werd ingehouden
de loonbelasting ad 160,70.
Is de aanslag juist berekend en is
dé kinderaftrek juist?, aldus vraagt
ons J.S. te R.
Antwoord: Aan de hand van uw gege
vens becijferden wjj het zuiver inkomen
van 1963 op 8.907,14, zodat het zuiver
inkomen volgens de aanslag zeker niet
te hoog is. De belasting werd op de
juiste wjjze berekend. Dat u voor uw
studerende zoon slechts enkelvoudige
kinderaftrek geniet, is het gevolg van
het feit, dat deze per 31 december 1963
nog geen 16 jaar was, of indien hij
wel 16 jaar was, niet grotendeels door
u werd onderhouden. Daar u hierover
echter geen gegevens verstrekte, kun
nen wij dit niet beoordelen.
Vraag: Over 1962 ontving ik een
aanslag Inkomstenbelasting wegens
genoten pensioen, salaris en A.O.W.
ad 8.003 totaal. De verschuldigde
belasting bedroeg 874, waarop in
mindering werd gebracht de loon
belasting ad 325, bleef te betalen
549.
Ik meen, dat de loongrens in 1962
8.500 bedroeg. Is dan «le aanslag
wel terecht opgelegd?
In 1963 genoot ik aan salaris, pen
sioen en rente 7.825, in 1964
(Van onze verslaggever)
Piet Muyselaar, Aase Rasmussen,
Mieke Telkamp en Willy Wal
den vieren hier de gelukkige
afloop van de her-première van Re
ne Sleeswijks revue „Samen Uit".
Dankbaar heeft het publiek vrijdag
avond in de Utrechtse Stadsschouwburg
de revue in enkele weken weer over-
bij de grote brand van het gebouw
van Kunsten en Wetenschappen in Den
Haag bijna alle benodigdheden en de
cors verloren waren gegaan. In een
fantastische spurt en met een overrom
pelende medewerking van alle kanten
heeft René Sleeswijk met zijn mensen
de revue in enkede weken weer over
eind gekregen. Het zal nog wel enke
le jaren duren voordat men de finan
ciële schade weer te boven is gekomen,
maar voor dit seizoen kan men het
programma (tot 2 mei) afwerken. In
juli start in Hilversum de nieuwe re
vue, waarvan nu al voor een groot deel
de decors en kostuw^s gereed zijn.
De grootste inspanningen zijn vooral
geleverd door de decorbouwers en de
technici. Donderdagavond heeft men
onder de grootste spanning een beslo
ten voorstelling gehouden in Utrecht
waarbij aan het licht kwam dat nog
niet alles in orde was. Het geluid was
nog niet helemaal goed en sommige
decorstukken kwamen iets te zwaar
neer, maar vrijdag waren deze euve
len voor het grootste deel verholpen.
Tobi Ri.r, wiens tceterix ook vernield
was, heeft een nieuw instrument, dat
hij echter nog niet met zijn gebruike
lijke virtuositeit kan bi spelen, omdat
hij nog moet wennen aan de stand van
de verschillende toeters. Af en toe
grijpt hij mis, maar hij oefent onafge
broken.
De meeste andere artiesten hebben
het wat gemakkelijker gehad tijdens
die interim-periode dan Tobi Rix. De
Engelse balletmeisjes, zangers en zan
geressen bleven het grootste deel van
de tijd in Engeland en Willy Walden
zag eindelijk eens kans om naar de
wintersport te gaan. René Sleeswijk
echter beleefde de grootste vuurproef
uit zijn loopbaan. Hij was dag en nacht
in touw en voelde zich daarbij te meer
gelukkig toen bleek dat men van over
al bereid was om voor het herstel van
de revue alles over te hebben.
Het ziet er naar uit dat het publiek
deze inspanningen waardeert. Nu al
zijn voor een hele week de plaatsen
uitverkocht. Burgemeester jhr. mr. C.
J. A. de Ranitz van Utrecht vond de
herpremière zo'n belangrijk evenement,
dat hij met instemming van de r hele
college van B. en W. de be ~tings-
zittingen verliet om René Sleeswijk te
huldigen. Hij hing hem een krans om
voor het tableau de la troupe. Dneer
Sleeswijk dankti zeer bewogen en ver
klaarde, dat de wederopleving van de
revue voor negenennegentig procent
aan zijn technici is te danken.
8.898,93. Over 1964 ontving ik een
voorlopige aanslag ad ƒ67. Kom ik
over de jaren 1963 en 1964 in aan
merking voor een aanslag Inkom
stenbelasting? Aldus schrijft ons M.
L. te A.
Asntwoord: De aanslaggrens bedroeg
in 1962 8.000, doch is slechts van be
lang voor belastingplichtigen, wier in
komen bestaat uit loon e.d., verworven
uit één dienstbetrekking, en daarnaast
voor niet meer dan 200 andere inkom
sten. Deze cijfers bedragen voor 1965
resp. 12.000 en 400. Ook voor 1963
en 1964 staat u dus een aanslag In
komstenbelasting te wachten, waarop
u naar globale schatting nog zult moe
ten betalen resp. 500 en 6O0.
Vraag: In 1962 genoot ik aan loon,
kinderbijslag e.d. 8.617. Over 1963
bedroeg dit 8.882. U schreef, dat
aa «le aanslaggrens over 1964 10.000
bedroeg. Hoe kan het dan, dat ik
over 1962 en 1963 werd aangeslagen
aa in de Inkomstenbelasting?, aldus
vraagt L.P. te Z.
Antwoord: De aanslaggrens bedroeg in
1962 8.000 en in 1963 8.650. Uw inko
men komt in beide jaren boven deze
bedragen uit, zodat u terecht werd
aangeslagen in de Inkomstenbelasting.
Vraag: Moeder is weduwe. Zij ont
vangt maandelijks ƒ160 A.O.W. en
per kwartaal 94.73 pensioen. Heeft
zij nog een aanslag Inkomstenbe
lasting te wachten? Dit vraagt ons
R.v.R. te H.
Antwoord: Over 1964 zal uw moeder
geen aanslag Inkomstenbelasting wor
den opgelegd.
Vraag: Moeder is 70 jaar, weduwe.
Haar inkomen bestaat uit A.O.W
en lijfrente a«l 25 per maand. Ze
woont in 'een Particulier Bejaarden
tehuis, waarvan de kosten per
maand 365 bedragen. Zij bezit
geen vermogen. Enkele zoons on
dersteunen haar, zodat zij zonder
zorgen daar kan wonen en leven.
1. Is ze vrij van luister- en kijk
gelden?
2. Moet zij belasting betalen?
3. Zijn, de zoons wettelijk verplicht
om voor M«>eiler op te brengen?
4. Toen zij het tehuis betrok, liet
ze een vrije woning achter. Moet
nu de Gemunte niet voor de kosten
van het tehuis opdraaien?
Deze vragen zendt ons J.G. te k.
Antwoord: ad 1. Uw moeder kan aan
spraak maken op vrijstelling van luister
en kijkgelden. Ook over de afgelopen
jaren kan dit worden teruggevraagd,
ad 2. Uw moeder is geen Inkomsten
belasting verschuldigd over 1964.
ad 3. Ingevolge de Algemene Bijstands
wet worden de meerderjarige zoons
niet als onderhoudsplichtig aangemerkt,
zodat op hen geen verhaal kan worden
gemaakt, indien de Gemeente uitkerin
gen ingevolge deze wet aan de moeder
verleent. Wel kan en zal de Gemeente
in pverleg met de betrokkenen een
eventuele uitkering regelen naar de
vrijwillige bijdragen der zoons,
ad 4. De Gemeente is niet verplicht
voor de kosten op te draaien n.a.v.
het verlaten van de vrije woning.
Dit complimentje van het anders zo
weinig complimenterende „Elsevier" ver
dient wel verspreiding:
Nu de loononderhandeling zich zullen
verscherpen, is het wel eens goed te
wijzen op het gelukkige feit dat de lei
ders van de Nederlandse vakbeweging
verstandige lieden zijn. Zij hebben het
niet gemakkelijk. Stuk voor stuk kun
nen zij zich grote populariteit ver
schaffen door toe te geven aan de
drang van vele hunner leden. Het
spreekt vanzelf dat zij, met de werk
gevers onderhandelende, het maximum
voor hun leden wensen. Doch zij wei
geren tot dusver een oneconomisch ma
ximum te vragen. Zij zien Nederland
niet graag in de spiraal van lonen en
prijzen. Mede aan hun zin voor ver
antwoordelijkheid is het te danken dat
het in ons land nog niet zo ver is. Wij
moeten voor die zin grote waardering
opbrengen omdat de moed, soms on
populair te schijnen, een zeldzaam eco
nomisch goed is.
J-
Weet u ze nog, de gekke ideeën
die er het vorige modeseizoen gelan
ceerd werden en geen kans maak
ten ooit door een wouw, h«>e mo«li-
eus ze «>ok wil zijn, toegepast te
zullen worden? De kale hoofden, bij-
v«>orbeel(l waarmee Jacques Esterel
ons wilde laten rondlopen. Of de se-
mi-topiess japonnen met een strik
op de boezem. Met zijn allen heb
ben we er niets van willen weten.
De ideeën die wel insloegen wa
ren de schoenen met brede gemak
kelijke hakken, de gekleurde en be
werkte kousen, de strakke ribbel-
truitjes en voor 's avonds de met
steentjes en pailletten geborduurde
hesjes, japonnen en pakjes. De broek
in allerlei versies, die in Iedere col
lectie meerdere malen voorkwam
heeft bij ons nog niet zoveel succes
geboekt, daar zal deze zomer wel
fiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiitiiiiuiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiHimiiimii
Volwassenen dulden zoiets niet
van elkaar. Iemand, die door een
politieman op korte, bevelende toon
wordt gemaand om «loor te lopen,
of om zijn rijbewijs te tonen, of op
kleinerende wijze te horen krijgt,
dat hij niet uit zijn ogen kijkt, om
dat hij een verkeersbord niet heeft
gezien, zo iemand krijgt neiging zich
te verzetten, en een grote mond te
rug te geven. In ieder geval „neemt
hij zoiets niet". We vinden het daar
entegen allemaal prettig, als we
vriendelijk worden aangesproken,
wanneer er van ons iets verlangd
wordt.
Tegenover kinderen schijnt dat
niet nodig te zijn. „Zet die radio
af", „Ga naar binnen", „Hou je
mond". Vul dit maar aan vanuit
uw eigen ervaring. Automobilisten
zijn aardige mensen als je ze bui
ten de auto spreekt, maar vaak is
bet, als ze achter het stuur gaan
zitten, daarmee afgelopen. Zoiets
heb je bjj vele opvoeders ook. Als
ze onder elkaar zijn, gaat het goed,
maar als ze „aan het opvoeden"
gaan, is alle vriendelijkheid weg.
Laatst liep een mevrouw te winke
len met haar zoontje van een jaar
of vijf. Ze sprak opgewekt met een
andere dame. Ineens strekt het jo
chie zijn handen uit naar een mooie
vaas. Meteen snauwt mama: „Af
blijven, stouterd, je weet toch dat
je daar niet aan mag komen". De
prettige sfeer verdween meteen.
Mevrouw was „aan het opvoeden".
Hoe kleiner de kinderen, hoe ge
makkelijker er gecommandeerd
wordt. Grotere kinderen zullen
reageren met een brutaal ant
woord.
Moeten we als ouders dan vra
gen, of ze asjeblieft willen gehoor
zamen? Natuurlijk niet. Maar het
gaat om de toon, waarop u uw ver
langen naar voren brengt. In een
vraag kan een besliste wil aanwezig
zijn. Bijvoorbeeld: „Gaan jullie zit
ten, jongens", als u het eten hebt
opgediend. Dat klinkt vriendelijk,
correct, beslist. En ze zullen dan
ook gaan zitten. Heel anders klinkt:
„Ga nu toch eens aan tafel, laat
me in 's hemelsnaam niet altijd zo
lang wachten". Daar zit een verwijt
in. Als Piet (10) uit school thuis
komt en hü vliegt het hele huis
door, zodat de matjes scheef komen
te liggen en er overal vuile voet
stappen te zien zijn, dan snauwt
moeder misschien: „Nare jongen,
als je dat nou nog eens doet! Hoe
vaak heb ik je dat nu al gezegd!"
Begrijpelijk, maar niet vriendelijk.
Goe«Ie opvoeders commanderen
niet, zijn niet hatelijk, schermen
niet met dreigementen en verwijten.
Dit geeft allemaal verwijdering. Op-
voe«ling moet binden. Wij moeten
«1e goede toon aanslaan.
AGNES VAN VESSEM
Fietsen maakt de vorm van de
benen vaak mooier. En natuurlijk
is dat voor vrouwen meer van
belang dan voor mannen. Een Ame
rikaanse modekoning heeft dat ook
bedacht en hij laat zijn mannequins
de nieuwste sportmode nu op de
fiets „showen", in de overtuiging,
dat als zij al geen mooie benen
hadden, ze die in ieder geval dan
zeker zouden krijgen.
verandering in komen, want de voor
spellingen zijn, dat de Parijse cou
turiers ze op nog grotere schaal dan
voorheen zullen toepassen.
Dé man van het vorig jaar was
Courréges. Hij borduurde niet voort
op al oude Ideeën. Hij bracht een
geheel nieuwe lijn, die geraffineerd
eenvoudig is en vooral eigentijds.
De cabans, die deze winter vooral
door de jeugd zo graag gedragen
werden, zijn afgeleid van de strak
ke jasjes, die hij ontwierp bij panta
lons met split van voren. Hij maak
te ook de ruimtevaartkapjes, die op
de kin sluiten. Zijn rokken waren
kort. En omdat hij de ontwerper
was die voor het vorig seizoen een
mode maakte, waar iedereen weg
van was, verwacht men dat er ver
scheidene andere couturiers zullen
zijn, die zijn voorbeeld zullen volgen.
Volgende week, wanneer de shows
in Parijs beginnen, zullen we zien
wat er van al die voorspellingen en
verwachtingen uitkomt.
De 66-jarige Peggy Guggenheim is
een van «le meest benijde vrouwen
in de wereld. Niet omdat ze rijk is,
maar omdat ze in het bezit is van
een ongelooflijk kostbare schilderij
en- en beeldhouwwerkenverzameling.
De Britse kunstliefhebbers in het bij-
zoiuler hopen «lat zij haar hele ver
zameling aan Engeland zal nalaten,
als zij overlijdt.
Voor die tijd zal zij er ook zeker
geen afstand van doen. „Als ik me
verdrietig voel loop ik mijn huis door
en kijk naar de schilderijen," zegt
ze, „Ze hangen zelfs in de badka
merAls ik ze weer eens goed
bekijk, verdwijnt de ellende en voel
ik me weer helemaal gelukkig."
Peggy Guggenheim beschouwt zich
zelf helemaal niet als een van de
rijkste vrouwen ter wereld. „Mijn
fortuin ligt geheel in mijn kunstwer
ken. Als je ontdekt, dat je persoon
lijke behoeftenklein zijn, zoek je
een Uitlaat .voop je geld. Jk .ben er
schilderijen voor gaan kopen."
In 1938 opende Peggy Guggenheim
een galerie voor moderne kunst.
„Toen ik merkte dat het moeilijk
was de tentoongestelde werken aan
de man te brengen, kocht ik zelf,
om de kunstenaar te troosten, op
iedere expositie een schilderij." Zo
begon het. In 1939 was ze in Parijs.
Toen de oorlog uitbrak kocht ze
schilderijen van artiesten die geld
nodig hadden om te vluchten. Zij zelf
vluchtte ook. Naar Amerika, waar
ze vandaan komt. „Ik kon niet blij
ven. Ik ben Joods en zou in een con
centratiekamp terecht zijn gekomen.
De schilderijen nam ik mee." In
New York opende zij een galerie.
Intussen waren de prijzen van de
schilderijen die zij in Frankrijk kocht
aanmerkelijk gestegen. In de jaren
veertig kocht zjj een Picasso voor
3.000 dollar. Nu is deze 60.000 dollar
waard.
Na New York koos ze Venetië uit
voor een expositie. De Italiaanse re
gering wilde echter 3 procent invoer
rechten hebben, een som die zelfs
te veel was voor Peggy Guggen
heim. Zij bood aan de hele collectie
na haar dood aan Italië te schenken
op voorwaarde dat de invoerrechten
verminderd zouden worden. Italië
weigerde. Toch kwam de collectie
Italië binnen. Ze passeerde de grens
om vier uur in de morgen. Italië
verloor veel geld en de kans om
in het bezit te komen van de collec
tie Guggenheim.
De Tate-Gallery in Londen hoopt
dat het verlies van Italië winst voor
Engeland zal betekenen.
Een pak om ln te dansen, te twis
ten of om in te slapen? De mate
riaalkeuze bestemt de functie. Is het
van zijde, dan kunt u er een schouw
burgzaal mee binnengaan. Van rib
fluweel is het voor op de dansvloer
geschikt of voor 's avonds by de
kachel. Van flanel voor onder de
ciekens, van katoen voor op het
strand en van mousseline voor een
zomeravondfeest.
