FISCUS slaat filmmensen
(te?) hoog aan
Tot vermaak
van minder
kapitaal -
krachtigen
...en toch
geen vuur
Lucifer-
„POSTBOOM"
merken
bij de
vleet
Compromis
Liever erop
PLUS
29 JANUARI 1965 1?
IN Italië is het spel van kat en
muis tussen de fiscus en de ge
goede burgerij weer met zuidelijk
vuur begonnen. Zelfs de miljoenen
minder kapitaalkrachtige Italianen
volgen al of niet met leedvermaak
de strijd tussen de belastingambte
naren en hun slachtoffers. De bom
barst altijd bij het begin van het
nieuwe jaar, wanneer de fiscus in
iedere grote stad de aanslagen
van hoge individuele inkomsten
publiceert over de afgelopen 12
maanden.
Italiaanse gegoede
burgerij elk jaar
in conflict met de
BELASTING
Felle argumenten en woordenwisse
lingen gaan steeds over en weer. Vele
zaken van Jaren geleden zijn nog altjjd
in behandeling. Wie zal aan het langste
eind trekken? Meestal echter wordt de
strijd, zoals de meeste Italiaanse ge
schillen, beslecht met.... een compro
mis.
deze cijfers hun nieuwsgierigheid bevr®*
digen en de geldelijke omstandigheden
van iemand bepalen naar mate de oi»
vang van de aanslag. Het vóórkomen
de lijst betekent dikwijls nog een duw
grapje in andere betekenis ook. Niet aJ'
leen de belastinginner, maar ook ar0^
familieleden, bedelaars en liefdadige r0'
stellingen houden hun hand op.
Een andere filmmaker, Alfredo Binl,
werd aangeslagen voor 299.360. „Oh
nee", riep het slachtoffer verbijsterd
uit, „mijn inkomen was maar 23.000"
Filmacteur en producent Vittorio de
Sica beweerde dat het vorige jaar hem
58.200 had opgeleverd. De belasting
was echter een andere mening toege
daan en zette zijn inkomen op 873.000
De man aan de top van deze open
lijke, genadeloze lijst in Rome is
graaf Goffredo Manfredi, van beroep
financier. Hij gaf een inkomen op van
ƒ291.000. De officiële aanslag van de
belasting bedroeg het tienvoudige!
„Aha, daar komt de admi
Filmsterren en industriëlen vormen
de geliefde prooien voor de heren van
de belasting. Zjj worden bjj hun schat
ting gedienstig bijgestaan door experts,
die goed thuis schijnen te zijn wat be
treft slachtoffer's baaq, huis, auto
tot aan de juwelen toe! Terwijl het
vonnis van buiten af geveld wordt,
moet de schuldenaar inmiddels zijn be
lastingformulier invullen. Het is verba
zingwekkend, hoe hemelsbreed zijn vi
sie verschilt van die zijner belagers.
In Rome werd het inkomen van So
phia Loren geschat op 2.015.450.
„Dus u bent te laat omdat u van de
trap viel. Wilt u me soms wijsmaken,
dat u een vol uur nodig had om van
de trap te vallen
Genoemde filmster was het hier nu niet
bepaald mee eens. Vriendelijk en beleefd
heeft zij de rijksboekhouders verzocht de
hele zaak eens beter te bekijken en
weer van voren af aan te beginnen.
De „belastingwolven" kwamen tot de
slotsom dat Fellini, producer van de
film „La dolce Vita" een winst geboekt
had van 582.000. Volgens Fellini zelf
bedroeg deze niet meer dan 58.200. De
fiscus had zich een nul in eigen voor
deel vergist, was zijn conclusie.
Het vermaak van de doorsnee burger
aan wie het wekelijkse of maandelijk
se salaris altijd minus het precies uit
gerekende bedrag voor de belasting uit
gereikt wordt, bestaat in het vergelijken
van de geschatte inkomsten door de fis
cus en door diens cliënten, alsmede de
jaarlijkse financiële voor- of achteruit
gang. Ook de kranten vermelden- de cij
fers. De belastingtabellen zijn in Ita
lië een gemeenschappelijk goed ge
worden. Velen kunnen aan de hand van
Toch zijn de meeste goed gesltueef'
den het hiermee eens: „Beter óp
lijst, dan eraf!" Het laatse zou immefS
een financiële debacle betekenen!
/N de omgeving van het im
mense Centraal Station in
New York staat een heel
eigenaardige boom, waaraan in
plaats van bladeren of vruchten,
stukjes papier „groeien". De tak
ken hangen namelijk vol brie
ven, kaarten, blocnotevelletjes
enz., waarop door mensen van
allerlei pluimage boodschappen
zijn geschreven, bestemd voor
een medemens. Er is van alles
tussen te vinden, van minnedich
ten aan geliefden, hoopvolle en
wanhopige, tot meer prozaïsche,
zakelijke brieven toe.
De boom die naast een boek
winkel staat, is een overbekend
en vertrouwd beeld in het woeli
ge stadsverkeer geworden. Voor
bijgangers speuren „nieuws"-
gierig tussen de witte bladeren
of er iets voor hen persoonlijk
bij isDe eigenaar van de boek
handel was gewoon boodschap
pen aan te nemen van klanten.
Het liep hem op een gegeven
moment echter uit de hand
waarop de boekhandelaar op
het idee van de „posf'boom
kwam. De vondst bleek een
schot in de roos te zijn, te oor
delen naar de grote belangstel
ling niet alleen van de jeugd,
maar ook van de ouderen.
WANNEER men de wereldkampio®0
lucifersmerkenverzamelaar OW
Lindbohm uit Stockholm om
vuurtje zou vragen, bestaat alle kans
hij aan dit verzoek voldoet met ■tt\
aansteker of in minder gunstig geval b®"
helemaal moet laten afweten. Deze hobb?
schijnt maar al te vaak met zich mee
brengen, dat de inhoud van de dikwij"
fel begeerde omhulsels onmiddellijk vef'
wijderd wordt. ..Wij sparen per slot
rekening niet de houtjes", is het eO#>'
mentaar van de heer Lindbohm.
Deze slanke manager uit Zweden hef"
van de vijftig jaren die hij tel® er rui01
35 besteed aan het verzamelen van Wc'
fersmerken uit de hele wereld. Zijn laa£
ste aanwinst geldt etiketten uit de Oos
tenrijks-Hongaarse periode van vóór 191"
die hij op ruilmarkten gedurende ee"
reis door Amerika en Europa heeft ive'
ten te bemachtigen.
Ook de Engelse Joan Rendell is cfn,
verwoed verzamelaarster. Dat zij h®J
klappen van de zweep kent blijkt we
„Je moet het etiket waar je interes^
voor hebt altijd goed bekijken, want
kunnen ook wel eens vals zijn". De *u'
jarige juffrouw Rendell heeft een gr°
interesse voor de sociale omstandig*1®'
den van een land. Zij heeft zich voorna
melijk gespecialiseerd in het vergat®"
van lucifersetiketten uit communistisch.®
staten en reisde voor haar liefhebberd
al deze landen af. „Ik draag altijd e®!:
plastic tasje bij me voor het geval
iets van mijn gading zal vinden, z°a,'
b.v. de Bulgaarse etiketten uit de
ste wereldoorlog. Daar staat eigenhJ*
helemaal niets op, want er was geen in"
meer te krijgen".
Maar wat doet de merkenverzamr'**/
eigenlijk met de vele lucifers die, 1°®»
voor hem een onnodige ballast vorm®0
Het schijnt dat de „pyromanen" ond®*
hen wachten tot er een flinke hoeve®*
held ligt opgestapeld om er vervolge0"
een waar vreugdevuur van te stoken-
