nieuwe dauodad
Ex-kampioen weegt te zwaar:200 pond
^ONALD sr.:
heetgebakerd,
Wnterig en
"••bezorgd
Er is wel
talentmaar
weinig tafels
Oudste atletiekrecord
weer gesneuveld
Sir Stanley Matthews
weer in het hezit van
„zijn grootste schat"
Bekervoetbal
f
FLOYD PATTERSON boekt
(puiiteii-)zege op CHUVALO
t
Chefarine M
SjSs
KRANTEN ZIJN T.V. EéN SLAG VOOR
sff.
4v
v;
^°üald Campbell
Vertelt (deel VII)
Griep? Chefarine „4
doet wonderen!
Liesbeth Fiolet wint
„gouden schaats"
',>0h Clarke loopt 5000 m. in 13.33,6
I
L^?Land,
Uitdagt
ifK s.f$
.x
\c»K
DINSDAG 2 FEBKUAKi ±965
De vier middelen verenigd in Che
farine „4", ieder afzonderlijk ai
beroemd, werken te zamen nog
beter en helpen ook vaak dan wan
neer andere middelen falen. Ook
zij, die een gevoelige maag hebben,
kunnen Chefarine „4" gebruiken,
want één bestanddeel dient om de
maag te beschermen.
hfcjik °kter moet wel begrepen
nlJï .en> Wat er in me omging.
w een kleine kans, dat ik
,4),® tik heb'', vervolgde hij,
a* dan dient u gedurende
temaanden volkomen rust
djv °uden. Anders zult u erg^r
>6 hebben om u druk over
aken dan het vestigen van
*ecord".
Nonsens
^'''^''iiiiiiimnHiiiinmniiimnnnBiimmiiiumimnmiiniiHiiiiui
D^,nflirimiiijinnni!!i!i!i!iiin!iiimio!iiiffliBmm««BHHi!iiii!r
Ner
Ah
m*
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, 2 febr. Terwijl
Cor du Buy de welhaast legenda
rische tafeltennismagiër uit de ja
ren 1937 tot '55 een trotse blik
werpt op een glanzende overwin
ningstrofee, die op de schoorsteen
in zijn woning aan de Hendrik Ja-
cobstraat te Amsterdam pronkt,
verrast hij plotseling met de me
dedeling: „Ik ga weer tafelten
nissen. Ik heb pas bij de bekende
sportarts dokter Rolink een con
sult aangevraagd. Nu sta ik op
dieet. En het helpt, want ik ben
in drie weken zestien pond afge
vallen", aldus de toch nog altijd
tweehonderd pond dikke Amster
dammer.
Te veel
Angst
Onderstreept
K-ee<] 2 febr. Voor de
A 'Haal in veertien dagen is
ar^e' de uitzonderlijk be-
^ustralische tempo-loper,
aagd het oudste atletiek-
rt *ke *e verbeteren. Kwam
i6 500n°P januari in Hobart op
h AiohiIle*er tot min 34.8 sec.
I' ^,0 n°f®erde hij gisteren
'jg611 Verl>elerinS van maar
'^tl. sec. van zijn eigen re-
tA
Fanatiek
Donald Campbell bracht zijn vakantie
in Frankrijk door.
Vergeten
Ontknoping
Talent
Niet verwonderlijk
j
ottC
s?
e<-
de Campbell vertelde in
>Mi- UooToaancie afleveringen van
Qrh ^ueIs met de dood" over de
0en t ereidingen en de spannin-
°*n h weken v6°r zijn poging
brei, wereld-snelheidsrecord te
4nïe 71 op de Zoutvlakten van de
Qt},^aanse staat UtahDe ban-
ktDQTaevoelens van Campbell
Oen"!? geraakte de super-racewa-
sjj de Blue Bird, in een vreemde
6en vloog daarna meer dan
het udometer door de lucht. In
dat 2Jefcen'lwis vertelde men hem
ha, lV een schedelbasisfractuur
°Pe ?P9eloPen- Campbell schreef
^toev-ttrUg over de Vsvehische
°n "lTt£/en, waaraan hij na zijn
^otLj leed. Vandaag vertelt
de» Campbell over zijn va-
die hetzelfde >,vak" bedreef.
-3*
Advertentie
»f
V/er middelen tn één tablet werken kreehilger
zonder de maag van slreek ie maken f
Cor I li Buy peinst
over een come-back
ijn vader was een
Vechtjas en ik ook
BAKERSFIELD, 2 febr. De vijfvou
dige Haagse ex-Nederlandse kampioene
rolschaatsen Liesbeth Fiolet heeft in de
Amerikaanse plaats Bakersfield (Cali-
fornië) voor een fraaie prestatie gezorgd.
Zij-won een van de belangrijkste Ame
rikaanse wedstrijden de strijd om de
„gouden schaats" waaraan door zo'n vier
honderd rolschaatsters werd deelgeno
men. Ofschoon Liesbeth al enige tijd
geleden de wedstrijdsport staakte, bleek
zij door demonstraties en training nog
genoeg in vorm om de juryleden van
haar kunnen te overtuigen. De Haagse
werd geïnviteerd op grond van haar in
1963 geleverde prestatie tijdens wedstrij
den in Las Vegas.
llll
zei Tonia, toen we net zie-
Ss Verlieten, „het ziet er naar
nu toch vakantie krijgen.
,?Ullen we heengaan". „Zuid-
"k". antwoordde ik. „Het
toen we het zie-
tw" da.
^v^®ar nu heel goed weer zijn. En
1
t»9 ki is ket daar nu niet druk:
rtlig yt.Uen in het begin van oktober
y ri-.Ün. Er valt nog een hoop werk
san de Blue Bird. We kun-
t met al te lang uitstellen".
uatuurlljk nonsens om na
2?'te )iarschuwing van de specialist
,joe,i. alsof er niets aan de hand
maar desondanks was er geen
NoLkeus voor me. Ik kon mezelf
hi*1 hl. 8er niet toestaan te twijfelen
'Iffl ®t feit of ik nog ooit de Blue
,S J.°1 besturen. Als ik nu toegaf
waarvoor ik geleefd had en
►ü'VhkV ik sinds ik een jongen was,
s"*id heb, nonsens worden. Ik
c immers op als de zoon van
^tlonaie held
h VdVr?agt me vaak wat voor een
dit op me heeft gehad en in
at\ ^te mijn eigen carrière door die
l beïnvloed. Na-
ik zijn invloed.
HS
„Het is mijn bedoeling om binnen
enkele maanden weer achter de tafel
te staan. Ik hoop aan te tonen, dat de
jonge spelers van vandaag niet zo hoe
ven neer te kijken op de ouderen. Het
is namelijk perse niet waar, dat het
tafeltennis van thans moeilijker is dan
in mijn tijd." Cor du Buy staaft zijn
bewering met een feit. In 1962, liefst
zeven jaar nadat hij definitief een punt
achter zijn carrière had gezetdeed
UBTV uit Hilversum, toentertijd uit
komend in de ere-klasse, een beroep
op hem. De Amsterdammer verleende
zijn medewerking en speelde dat sei
zoen achttien wedstrijden. Liefst vijf
tien duels eindigden in een triomf. „En
dat zonder voorbereiding," grinnikt
Cor du Buy nu.
mee te mogen, wanneer hij een snel
heidsrecord wilde behalen.
tl," IhiT **"j" eigen «I11CIC unm
lï liili v®der werd beïnvloed. Na-
3ar onderging ik zijn invloed,
^yenlang in het middelpunt leven
6t Vrcemde opwindende wereld
"druk maken op een jongen.
jNvJrï vaders race-wagens werden ge-
c eetl' lk herinner het me nog goed,
tv,. Srote werkplaats naast ons huis
ch6? Cross in Surrey. Leo Villa,
jkvrj mecanicien was mijn groot
jan j®nd en tevens bondgenood in al
i,9tih>; Ugdige escapades. Mijn versta
^an'Oermni
S-tei^mg gaat terug naar de zand
r?ttds die ik bouwde op Pendina
1927, terwijl mijn vader om
rt Uw-? schreeuwde omdat zijn
tite'gdn Blue Bird in het zand
Wr yeg te zakken. Het fijnste op
reid vond ik met mijn vader
Het was tussen twee haakjes bij een
dier pogingen in Utah in 1936 toen hjj
het snelheidsrecord met 480 km per
uur op zjjn naam bracht, dat ik op
eens bemerkte dat menn vader bang
was. Voor de eerste en enige maal in
zijn leven!
Hij had zijn eerste race over de ge
meten mijl gereden en. zat zwijgend
en erg grimmig in de cockpit van zijn
wagen. Een van de banden smeulde
en het windscherm was helemaal met
olie bespat.
„Wat is er gebeurd, vader", vroeg
ik.
„De band van het rechter voorwiel
is gebarsten. Ik had een snelheid van
meer dan 186 km per uur.".
„Zal het u gelukken de terugrit te
maken?"
„Het moet jongen, het moet".
En hij ging De banden werden
verwisseld. En een lek in de uitlaat
waardoor hij bijna vergiftigd werd,
is snel gerepareerd. Zonder nog iets
te zeggen raasde hij terug om het
record te behalen. Pas veel later be
greep ik hoe mijn vader zich gevoeld
moet hebben. Dat was ongeveer een
kwart eeuw later. Ik stond zelf voor
een catastrofe en bevond me bijna op
dezelfde plaats. Helaas was ik niet zö
fortuinlijk als hij
Ik leerde heel wat van mijn vader.
Bepaalde overeenkomsten in onze
0t>'
rt ^ed
s?rbd, waarin deze prestatie
h Wo am> werd gehouden onder
JU 2oais sornstandi|gheden, waarbij
geWoonlijk het heft in handen
Vièvi,'1 W? eerste ronde in een 63,5
r *ti. Zepi °P do voet gevolgd door de
•ft a®voe) iahder Neville Scott en de
two0j^aPende Ier Jim Hogan.
c ronde nam Scott de lei-
®fgefn de ene na de andere ronde
eSd in. ongeveer 65 seconden
met als tussentijd over de mijl 4 min.
18- seconden.
Het publiek voelde dat er een snelle
tijd zou moeten uit komen en moedigde
Clarke fanatiek aan. maar deze liet Scott
tot drie ronden voor heit einde de leiding
behouden. Toen schoot Clarke naar vo
ren en in hoog tempo met een fantas
tische regelmaat ging hij als winnaar
door de finish, terwijl Scott op dat mo
ment nog 100 meter had af te leggen.
Ron Clarke (27 jaar) die in Tokio brons
veroverde op de 10 km achter de Ameri
kaan Billy Mills en de Tunesier Gamoudi
en zowel op de 5000 meter als de marat
hon een negende plaats bezette, waarbij
hij over het algemeen het tempo had ge
dicteerd en eveneens snelle tijden noter-
de, werd als de grootste verliezer van de
Olympische Spelen 1964 bestempeld.
Ron Clarke nam revanche door record
verbetering over 3 mijl en 5000 meter
tweemaal) en is thans houder van vier
wereldrecords namelijk die over de klas
sieke afstanden de 5 en de 10 km en de
3 en 6 mijl.
carrière zfln door een aantal overeen
komstige aspecten van ons beider
temperament als het ware onder
streept. Ik moet namelijk zijn tempe
rament geërfd hebben. Hij kon bij
voorbeeld nooit verdragen dat hem
iets niet zou gelukken, waarop hij zijn
zinnen had gezet. Ik kan dat evenmin.
Hij was een vechtjas. Ik ben dat, ge
loof ik, ook.
Mijn vader bezat zulk een domine
rend karakter dat geen ander zo
dichtbij hem levend zou heben aan
vaard wat ik aanvaardde. Hij was
taai vasthoudend en dynamisch; een
van die doorzetters waarvan je kunt
houden of die je alleen maar kunt
haten, maar nooit over het hoofd zien.
„Weet je wat je vader tweehonderd
jaar geleden was geweest"? vroeg me
eens een van mijn oudste vrienden.
„Een zeerover", antwoordde hij zich
zelf. „En een puike bovendien". Maar
toen ik nog een jongen was leek hij
me helemaal geen zeerover toe. Hij
was een God voor me, heel verander
lijk, maar desondanks onaantastbaar.
Soms aanbad ik hem, soms veraf
schuwde ik hem
Toen hij zich op zijn hoogtepunt
bevond was hij geweldig. Ik heb later
nooit iemand meer gekend met zoveel
levensélan. Alles moest voor hem
wijken. Op een keer wilde hij het
hele gezin ir> een grasveld van Povey
Cross laten graven om naar een schat
te zoeken, die er naar zijn stellige
overtuiging moest zijn. In 1925 voer
hij zelfs naar de befaamde Cocos
Eilanden in de Indische Oceaan om er
naar verborgen schatten te zoeken
Hij bezat een grote charme en een
flinke dosis moed. Als een vader kon
hy soms evenwel eenvoudig onmoge
lijk zijn. Hy was heet gebakerd en
zijn woede was even fel als alles in
hem. Hij kon merkwaardig krenterig
met geld zijn. Behalve een grimmige
Schotse voldoening over hetgeen hij
bereikte, heeft hy zich naar myn ge
voel eigenlijk nooit echt over iets
kunnen verheugen. Wat hy met mij
voor had was voor een man als hy
verwonderiyk. Hy wilde een eenvou
dig levend, on-avontuurlijk hard wer
kend burger van mij maken.
Mijn vader maakte zich over mij
bezorgd. En ik van mijn kant vond
het volkomen onnodig dat iemand zich
zorgen over me maakte. Zijn grootste
angst was altijd mijn gezondheid. En
dat is juist hetgene wat mij het
meest irriteert. Nog altijd
Toch is Oranje® eerste en tot nog toe
enige speler, die ooit op de officiële we
reldranglijst is geplaatst, nuchter genoeg
om te begrijpen dat een maandenlange
compe;titiestrijd te veel van zijn krachten
zou vergen. „Daarom is het' alleen mijn
plan om op toernooien uit te komen",
merkt de Amsterdammer op, die enkele
maanden gelédén in stilte de1 proef
op de som nam. Hij schreef in voor een
toernooi in Nijmegen, waaraan deelnam
o.a. Bertus Swart (semi-proftafeltennisser
by SVE) Cor du Buy won. „Dit succes",
bekent hij, „gaf de doorslag".
Cor du Buy, coach van het nationale
team, dat vorig jaar november deelnam
aan de Europese titelstryd tn Malmö, en
tn het dageiykse leven directeur is van
een handelsonderneming in sportartikelen
te Baarn. heeft een schoolschrift, dat be
plakt is met knipsels. Hij bladert het
aandachtig door. By de laatste pagina
kykt hü op en zegt dan: „Het is onjuist
om te beweren, zoals de laatste maanden
veelvuldig is geschreven, dat het Neder
landse tafeltennis in de put zit. Dat is
niet waar. We maken in ons land mo-
menteel alleen een overgangsperiode I
door."
Hiermee neemt de oud-kampioen stel
ling tegen de bezorgdheid, die na de j
prestaties in Malmö overal in het land
werd geuit. Cor du Buy heeft de laatste
ontwikkelingen nauwlettend gevolgd.
Vooral bij de jeugd. En, dat kwam. buiten
zijn grote belangstelling voor tafeltennis j
.om ook omdat het bestuur van de Ne-
derlandse Tafeltennisbond hem ander
half jaar geleden verzocht om de jeugd-
training te willen verzorgen. Als opvol
ger van de toenmalige bondsoefenmeester
Bert Onnes Dit initiatief nam de NTTB
met één doel. Het beschikte (en be
schikt) over twee goede spelers, name
lijk Bert Onnes en Frans Schoofs, beiden
van internationale allure. Een derde man
ontbrak echter. Cor du Buy kreeg toen
tot taak uit de jeugd een speler van een
even hoog gehalte te voorschijn te halen
Een lang geen eenvoudige opgave, te
meer omdat, na het bekend worden van
dit plan, er nogal enige ontevredenheid
ontstond onder de oudere topspelers
Voor hen immers werd de selectietraining
totaal veronachtzaamd.
Momenteel begint het er meer op te
lijken, dat de NTTB het in 1963 zeer
juist 'heeft gezien. Er dringen zich de
laatste tijd in het vaderlandse tafelten-
niswereldje vrij regelmatig jeugdspelers
naar voren van wie hoge verwachtin
gen worden gekoesterd. En dat zijn dan
meestal leden van de jeugdselectie-
groep, die tweemaal in de week onder
leiding van Cor du Buy trainen. Het
gebeurt stilletjes. Er wordt nauwelijks
ruchtbaarheid aan gegeven.
Zó stond eens Nederlands meest
bekende tafeltennisser nog on
langs achter de tafelDat was in
de wedstrijd van het Schiedamse
Noad tegen de oud-internatio
nals- De „oudjes" Stoop, Van
Zoelen en Du Buy bewezen toen
het tafeltennissen nog lang niet
verleerd te zijn. In het bijzonder
Cor du Buy was oppermachtig-
En de Amsterdammer heeft
thans het vaste voornemen ge
maakt om "in het vervolg de
krachten van de jongere spelers
te „testen"-
LONDEN, 2 febr. Middlesbrough
heeft zich maandag geplaatst voor de
vijfde ronde van het toernooi om do
f.a.-cup door de replay tegen Charlton
Athletic met 21 te winnen. In dit te
Middlesbrough gespeel le duel brak
Charltons aanvoerder Michael Bailey bij
een botsing zijn linkerbeen.
Voor de vi)fde ronde om de Engelse
beker werd gisteren de loting verricht.
De volgende wedstrijden zullen gespeeld
worden: Leed of EvertonShrewsbury;
Aston VillaWolves of Rotherham; Pe
terboroughSwansea; Stoke of Manches
tér UnitedReading of Burnley; Midd
lesbroughLeicester; BoltonLiverpool
of Stockport; ChelseaTottenham;
Crystal Palace—Notts Forest.
Deze wedstrijden worden gespeeld op
20 februari.
Stanley Matthews heeft twin
tig jaar nodig gehad om een
medaille van een Engelse
bekerfinale te winnen, maar nu
heeft hij weer vier jaar achter de
rug, waarin hy geprobeerd heeft
het kleinood terug te krijgen. De
Engelse voetbalmaestro was zijn
kostbaar bezit op een vervelende
manier kwijtgeraakt. Matthews,
die gisteren vijftig jaar is gewor
den en die de eerste prof is,
die in de adelstand werd verhe
ven, won zijn medaille in 1953,
toen zijn ploeg op het laatste
ogenblik van Bolton won- Mat
thews leende de medaille vaak uit
voor liefdadigheidstentoonstellin
gen in het gehele land. Ook zijn
internationale caps trokken dik
wijls gretige ogen op exposities
■„voor het goede doel".
Helaas voor Sir Stanley was
de voetbalgrootmeester ver
getenaan wie of wat hij de
laatste keer zijn medaille had
uitgeleend- Maar nu heeft hij zijn
kostbaar bezit toch weer terug.
Ter gelegenheid van zijn vijftig
ste verjaardog zou de Engelse te
levisie in een speciale documen
taire de beste voetbalflitsen uit
de loopbaan van Matthews laten
zien op het scherm, maar ook
Matthews himself zou met de
lege medailledoos op het scherm
komen-
Het mysterie van de verdwe
nen cup-medaille kreeg toch
een gelukkige ontknoping:
de medaille kwam nog te voor
schijn vóórdat de t.v. de lege
doos liet zien- De Engelse dag-
SIR STANLEY MATTHEWS
„m'n grootste" teruggevonden
bladen hadden namelijk in hun
voorbespreking van het t.v.-pro-
gramma het verhaal gepubli
ceerd- Stan werd toen opgebeld
door een firma, die liet weten dat
de medaille gevonden was in een
safe in het kantoor van het be
drijf in Manchester. Vier jaar
had de medaille, die Matthews
zelf een van mijn grootste
schatten" noemt, daar veilig op
geborgen gelegen. „Ik ben er
altijd vast van overtuigd ge
weest dat het wel weer in orde
zou komen", was de spontane re
actie van de adellijke Engelse
prof.
Trainer Cor du Buy ziet de toekomst
van het tafeltennis in Nederland dan ook
allerminst somber in. „Ik verzeker u, dat
er bij de jeugdselectie talent aanwezig
is." Als voorbeelden noemt hij Bert van
der Helm uit Leiden, Mertens uit Breda,
Stolk uit Den Haag en de nieuwste ont
dekkingen Van Ham (Vught) en Joëls
(Den Haag). Stuk voor stuk veelbeloven.
de spelers. Echter nog te jong, te oner
varen met te weinig routine. Maar ei
zit beslist toekomst in", lacht de Am
sterdammer, die niet kan nalaten te ver
melden dat wanneer hy weieens „voluit"
tegen ztfn jeugdige tegenstanders in actie
komt, het meestal voorkomt dat zq met
een nederlaag genoegen moeien nemen.
Over Malmö zegt Cor du Buy dit.
„Oranje heeft inderdaad slechts twee
wedstrijden gewonnen. Maar men moet
ook onze tegenstanders eens naar waarde
beoordelen Ik bedoel. Als Nederland bij
voorbeeld in de kwalificatieronde verlo
ren had van Finland, dan was de kans
waarschijnlijk zeer groot geweest, dat er
meer overwinningen uit de bus waren ge.
komen. Dan was Nederland immers in de
C-categorie ingedeeld waarin Finland
(Nederland won hiervan met 5—2) ten
slotte zegevierde.
Toch vindt de Amsterdamse trainer het
niet zo verwonderlijk, dat de Nederlan
ders enigszins ontevreden zqn over de re
sultaten. „Maar wat willen we meer be
reiken", roept Cor du Buy opeens uit,
die de eerste Europeaan was, die tydens
de wereldkampioenschappen in Londen
(1948) geconfronteerd werd met het flit
sende spel van de „nieuwelingen": do
Japanners.
„In ons land hebben de top-spelers
niet eens tafels. Wanneer bijvoorbeeld
een talentvolle speler „echt" wil trai
nen, dan kan dat niet. Alleen gedu
rende een paar uur 's avonds en dan
nog tijdens een clubavond, wanneer
zo'n tien, twintig spelers aan het werk
zijn. Dat is toch in ruime mate onvol
doende. Neendan in het buitenland-
Neem de vermaarde Zoltan Berczik,
de spoorwegarbeider. Hij trekt voor
zijn training soms meer dan acht uur
per dag uit. Bovendien gaat de Hon
gaar enkele weken vóór een belang
rijk evenement in een trainingskamp.
Is het dan vreemd, dat Berczik wel en
de Nederlanders niet in de finale door
dringen? Echt, pas wanneer de Neder
landers volop de gelegenheid hebben
om te kunnen oefenen, vooral in de
grote steden zoals Amsterdam, Haar
lem en Utrecht, pas dan kan het talent,
want dat is pertinent aanwezig, tot
volle ontplooiing komen", aldus Cor
du Buy.
NEW YORK, 2 febr. De enige zwaar- j auspiciën van de World Boxing Associa-
gewichtbokser die de kroon in deze cate- tion wordt gehouden tussen Ernie Ter-
gorie twee keer gedragen heeft, de Ame-rell en Eddie Machen
rikaan Floyd Patterson, is maandagavondPatterson was erg blil met ziin over-
in de Madison Square Garden weer kan- winning, omdat eruit bleek zei hii dat
didaat voor de titel geworden door een hij niet de man met d J; a*
unaniem toegekende puntenoverwinning zoais men meende 3
Chuvalo vond dat hij op zijn minst een
onbeslist had verdiend en dat hij per se
nog een kans moest krijgen. „Omdat Clay
ton ons herhaaldelijk scheidde als ik
dicht inkwam".
Op de vraag of hij een volgende keer
in de twaalfde ronde op George Chuvalo,
de zwaargewichtkampioen van Canada.
De negentienduizend toeschouwers waren
buiten zichzelf van vreugde.
De ontmoeting Patterson-Chuvalo was
het rijkste gevecht uit de boksgeschiede-
nis van gevechten waarbij geen titel op
iiia Vctü gevcuuLcn weten dij gccit tnci vjjj j -> «.v-v.*
het spel stond. Patterson ontving 140.000 .5?'er® 911 "^ksen, antwoordde de ver-
dollar en Chuvalo 85.000. 0ltterde Canadees: „Alles wat Ik wil is
In de zaal bevonden zich grootheden als ee£Clav^1^801?^"'
Tony Galento, Joey Giardello, Emile u'Chuvalo „blanke
Griffith. Rocky Graziano, Sugar Ray Ro- p „ad ®f"oemd e" ?em, had aange-
binson, Jersey Joe Walcott, Rocky Mar- winnaar, zei dat hij uiteraard
ciano, Jim Braddock, Joe Louis en Gene Aej"r was door Pattersons zege. Het
Tunney, de oud-zwaargewicht die nooit J?.? een Sroot gevecht geweest, meende
verslagen werd. i 1J'
Chuvalo s reeks van vier opeenvolgen-
de overwinningen door knock out is nu
onderbroken. Van de veertig gevechten
die hij heeft geleverd heeft hij er negen
Pattersons zege heeft hem gemaakt tot verloren. Zijn reputatie van nimmer k.o.
uitdager van de winnaar van het titelge- te zijn geslagen of zelfs maar gevloerd Is
vecht dat op 5 maart in Chicago onder [onbesmet gebleven.
