mm
Hl
fSIË
■HK
I
Wat wordt
hier gegeven?
Hier spreekt
iemand over
de Kerk
Dat kan niet,
er wordt
4Ti
gelachen
Geen moraal, geen apostolaat,
geen roomse aap uit de mouw
Publiek is rijp voor
spitse humor
9
Hus" VERSCHIJNT ELKE VRIJDAG ALS WEEKEIND-BULAGE
DE NIEUWE DAG, HET NIEUWE DAGBLAD, DE NIEUWE
'MRLFWKfHF COURANT EU HET KENNEMER DAGBLAD.
mm
m
ter
250 maal
Moraal
9&&iïB53b'35B,3
G 3
■II
■BIS
^KÊSËÊKËË
VWS
1 N'
/r j
'w-
^redacteur: Hans Stevens
mmÈ
^ONDENTIE BIJ VOORKEUR RECHTSTREEKS TE RICHTEN AAN: „PLUS", N.Z. VOORBURG-
6573, AMSTERDAM-C., TELEFOON 020—221355.
5 FEBHEARI 1965
f ggP
r
:,r:,'-v - i;'
P-Éi
1j
J
*ijn
'OOR cabaretier Fons Jansen
(39) is een door de weekse
avond, die hij temidden van
vrouw en vier kinderen in
Woning te Hilversum kan
e°°rbrengen, langzamerhand wel
luxe geworden. Het is echter
Prijs, die hij niet tegen zijn
bn betaalt voor zijn groeiende
{^Pulariteit als cabaretier, gees-
Üke vader van het cabaretpro-
atima „De lachende kerk". Of
nu in Drachten of Goes,
h
^ente of de IJmond is, overal in
fle
euerland is er iedere avond wel
zaal te vullen met publiek,
q Popelt van ongeduld om van
inhoud van zijn cabaret, dat hij
et pianist Michel Plemper voor
6t voetlicht brengt, kennis te ne-
]jGl1- Conferences, pantomimes en
Lefljes vol fijne humor met de
,erk als middelpunt blijken er zo
Soecl
- in te gaan, dat er na de mijl
pal van de 250ste uitvoering, on-
0j|gs in Tilburg, ongetwijfeld nog
|KGlbaar vele zullen volgen. De
ia contracteerde Fons Jansen
s het afgelopen najaar voor een
rie van negen programma's ver
beid over heel Nederland in
h^band met haar jubileum. Dï
GPütatie, die „De lachende kerk",
3 °ok uitgebreid met een Tho-
j asvaer en Pieternel (voor welke
patste Corrie van der Linden aan
duo is toegevoegd) bleek zo
3l0t» dat de zalen voor deze voor
gingen reeds lang van tevoren
Uverkocht waren.
Fons Jansen als de pastoor op huisbezoek.
K\M/t(l0/M\llt
wAinyiuiiiimviW
K
-
PK4
V. J
«fll;
Bent u ook van het hMUje? Ik draag
het altijd bij me."
PONS JANSEN (De lachende Kerk) i
*'jti
'et
A CJi. CIC IO U1U11U w v v->-
zetten de klok enige jaren terug,
tiirt e naar het najaar van 1962, de
Ja.,' heg huidige cabaret van Fons
nog |n een min meer experi-
ehteel stadium verkeerde. Bij de in.
van de zaal, waar hij zijn caba-
JJJ t>voor kritische katholiekenbrenjjt,
•h^chijnt een ambtenaar van de ver-
r?*eUjkheidsbelasting. „Wat word* hier
Ul?6vch?" wil hij weten. „O, hier spreek*
•Waad voor onze vereniging over do
kerk", Is het antwoord van een van
r ons jansen's medewerkers, beducht
voor een hoge aanslag. De blik van
de ambtenaar verraadt groot wantrou
wen. „Dat kan niet, want er wordt ge
lachen" zegt deze vervolgens zelfver
zekerd.
Zoals gezegd, dit voorval speelt enke
le jaren geleden. Met de ambtenaar
huldigden toen nog ontelbaar velen in
praktiserend Nederland de inmiddels
versleten opvatting, dat er om alles wat
de kerk aangaat niet gelachen kan en
mag worden. De zaken staan er nu heel
anders voor. Het verstarde ongeloof van
velen in de aanwezigheid van een ge
zonde dosis humor in zaken, het ge
loof en de kerk betreffende, heeft Fons
Jansen dank zij zijn cabaret „De lachen
de kerk" helpen uitbannen.
ne over liefdes- en huwelijksproblema-
tl(De idee voor zijn huidige cabaret werd
•eboren in zijn functie van redactie
secretaris van G 3, het maandelijkse
contactblad voor de katholieke militai
ren. Daarna gaf hij regelmatig zijn ge
dachten weer over geloof en geloofsbe
leving. In die functie slaagde hu erin
een ongeëvenaarde hoeveelheid humor
op kerkelijk gebied te verzamelen. Die
humor wist hij zodanig te bundelen, dat
hij genoeg stof had om via lezingen zijn
gehoor een aangename avond te bezor
gen.
Maar Fons Jansen was daarmee nog
niet tevreden. „Dit zou eigenlijk in ca-
baretvorm gegoten moeten worden
vond hij. Enkelen onder zijn vrienden
wisten hem zodanig te stimuleren, dat
het cabaret er inderdaad kwam. Het
werd een „one-man-show" of beter een
tweemanscabaret, omdat pianist Michel
Plemper een zeer belangrijke rol bij
zijn optreden vervult.
Dat zijn programma zo zeer aanslaat
bij toeschouwers en luisteraars uit alle
lagen van de bevolking, had Fons Jan
sen aanvankelijk niet verwacht. „Ik
dacht in het prille begin, dat ik dit
cabaret alleen zou kunnen brengen voor
een bepaalde groep mensen, de „happy
few", maar die opvatting is inmiddels
door de feiten achterhaald. Iedereen
blijkt de woordspelingen te begrijpen
en lacht er smakelijk om."
Als oorzaak van dij verschijnsel wijst
Fons Jansen het feit aan, dat de gro
te Nederlandse cabaretiers het publie
voor dit soort humor bevattelijk ge
maakt hebben. Dank zij het optreden
van de grote drie van het Nederlandse
cabaret, is men zich op die spitsheden
gaan instellen.
Hoe gretig katholiek Nederland geeste
lijke en leek, de gelegenheid heeft aan-
De opzet van Fons Jansen's optreden
is voor velen aanvankelijk niet geheel
begrepen. „Velen dachten ln het begin,
dat ik een soort Aimé Duval was",
zegt hij. „Die zaten dan te luisteren in
de geest 'van: Nu is hij nog grappig,
maar straks komt de moraal." Bij ge
legenheid van zijn honderdste voorstel
s ma l.ll - IJ t. j vT/\A«*lsnalrl Q.Sfl
die
woordspelingen blijkt uit de mijlpaal, verzuchtte. „Wat ben lk toch ouderwets
ie Fons Jansen zeer onlangs be-!ik heb de hele avond op een moraal
reikte. In de Tilburgse schouwburg zitten wachten." Dat wachten is aldus
viel hem toen een huldiging ten deel de cabaretier, tevergeefs g
-j Lachen- v"
ter gelegenheid van zijn 250e
de Kerk".
Het programma, waarmee hij ln ge
zelschap van pianist Michel Plemper
het gehele land al afreisde, heeft van
het hoge Noorden tot het uiterste zui
den zo'n succes, dat de belangstelling
overweldigend blijft. „In Limburg of
Friesland, overal reageert men op de
zelfde wijze. Overal treft men „kritische
aan" heeft Fons Jansen tot zijn genoe
gen geconstateerd.
Fons Jansen is op jeugdige leeftijd
ook al verscheidene malen in het nieuws
gekomen. In de letterlijke betekenis,
omdat hij geruime tijd nieuwslezer bij
het ANP was, figuurlijk, omdat men
ruime aandacht aan hem schonk, toen
er enige boeken van zijn hand versche-
komt in zijn cabaret geen „rooms#
it de mouw".
Het programma heeft alleen tot doel
ontspanning in de meest letterlijke zin
van het woord" te bieden. Het wil span
ningen opheffen. Spanningen die een
gevolg zijn van het groeiende ongeduld
van de katholiek over het uitblijven van
kerkelijke uitspraken over belangrijke
problemen, zoals pil, bom en woning-j
nood. Vandaar dan ook, dat naar hij
geconstateerd heeft de grapjes, die op
dat ongeduld betrekking hebben, het
meest bij het auditorium inslaan. Fons
Jansen wil geen apostolaat in cabaret-
vorm. Hij wil met zijn grapjes door de
zwaarwichtigheid van de problematiek
heen schieten. „Neem Wim Kan maar
eens," zegt hij. „Zijn conference beweegt
zich op politiek terrein, maar hij maakt
geen politieke propaganda. Hij schiet er
met zijn grappen doorheen."
V. H.
©CE. 15746
yv.
a III' V'AYi». .7.mi»n/f
