'ülden Ben v. Gelder: „Verdedigen normale ontwikkeling in het voethal" Ook DWS heeft moeite met PSV's betonnen defensiemuur IDO opnieuw niet te kloppen Peter Post Europees kampioen achter dernies m$W*Www Illusie Vloedgolf Kantoren Rotterdam: Kortenaerstraat 1, telefoon 135270. postbus 723, giro 590948; Gouda: Lange Tiendeweg 23, telefoon 3600, giro 590947; Delft: Oude Delft 97„ telefoon 23441 en 23792, giro 590944, Schiedam: Dam 18, telefoon 266152, giro 590943; Vlaardingen: Oosterstraat 14 B, telefoon 2539; Dordrecht: Wijnstraat 147, telefoon 6121, giro 590946. Eindredactie: Frans Nypels en Michel van Gils f MAANDAG 8 FEBRUARI 1965 Gert Bals ziet om: het verraderlijke schot van Huub Lenz, tweede van rechts verdwijnt echter in netten. de (door MICHEL VAN GILS) Rotterdam, 8 febr. Angst! vïlSst is nu de fatale metgezel R Feijenoord. Eerst was er de tv Oh lJfel aan eigen succes, nu het v^Seloof, het verterend gevoel 0 n onmacht, de angst. Feijen- zal deze week zijn meest ^°oilijke strijd moeten uitvech- <ie strijd tegen zichzelf, de w/jü om het zelfvertrouwen. j*e'.club maakt tijdens de com- ïtie een morele inzinking is h*s triest, dat Feijenoord ezWeken juist op een moment VQ in zijn meest glanzende c}ariïl had moeten steken. Zon- deflrnmers wacht de beslissen- VgV slag niet DWS, de club hej-.^e fighters, de club, die ken- llk de druk van de „plaats v6 top" heel wat beter kan Ee; .agen dan de stadionclub. ^Jenoords moreel zal deze ^Irl boeten worden opgevi]- Zjc, Deze week zal Feijenoord c}e 2elf moeten terugvinden, an- j)j0 Zal de Rotterdamse sterren- naar wij vrezen, zondag v0 heel gem"1'kelijke prooi r DWS worden Dit is één van de weinige malen, dat ADO-keeper Ton Thie i gisteren in moeilijkheden kwam. Hoewel reeds verslagen, zou de bal echter naast gaan. Plaats was! 8S li alles was voor voetbalmin- j. tisie rtn Haag tot voor gisteren een ®'dinnp aluurlijk waren er de voorbe- v 8ePen? geweest. De spelers waren Alp 'J- en iedere „krijger" was een hlllstn,,„,mie van honderd gulden per K-6 Plakl in het vooruitzicht gesteld. vllgedr® Selijlee pers had zijn steentje n 3 de en de „run op de kaarten" h ?erQB„ eer van de „goede oude tijd" p rtej. >fen- Ue meest verwoede sup- ®*ekenrt mlsschien op een gelijk spel "s öiaar een zege, een grote zege Kanthalfs (zie laatste pagina (door FRANS NYPELS) AMSTERDAM, 8 febr. De spanning viel te snijden. De laat ste minuten van de strijd tikten tergend langzaam weg. Elke mi nuut 'n rukje dichter naar de apo theose van het (in de tweede) helft) enerverende duel tussen DWS (landskampioen én koplo per) en PSV. Vijf vóór half vier. DWS viel weer aan. Zoals zo dik wijls reeds deze middag. PSV's als uit beton gegoten verdediging trok zich samen rond de excelle rende doelman Bals. Toch maakte ook PgV's defensie één noodlot tige fout. Toen Geurtsen, DWS' koningsschutter, oprukte, zoog al le aandacht zich op zijn henen vast. Lenz doolde op dat moment, ongedekt, in het centrum van PSV's afweer. Wat PSV niet zag, ontdekte Geurtsen. Lenz' schot mislukte, maar trof niettemin doel (11), omdat één van PSV's vastberaden verdedigers de hal nog net raakte. Wie? „Ik heb het gevraagd, maar in de verwarring is dat iedereen ontgaan", vertelde PSV-secretaris Ben van Gelder later monter in de kille katakom- hen van het Olympisch Stadion. Defensief Zie vervolg pag. 2 van dit katern 4 HET NIEUWE DAGBMD 1 V66rMSTERDAM. 8 febr. Nog g ïm,' t'e uitspraak van de bond in- bejf6 ke'. geschil Muller-Jongbloed g 's geworden heeft het be- 1 for« Van DWS zijn doelman een s We s'raf opgelegd. Jongbloed is H V'aa°e^ met 500 gulden en voor- \vedr^e.üjk geschorst voor twee I ®ên.Hjden met een proeftijd van I stii, Jaar- Als motief voert het be- van DWS aan dat Jongbloed m kr„,!aam van de vereniging in dis- de ®let heeft gebracht. Het wordt g ger telman bovendien ernstig aan- g tji,)6 end dat hij in eerste instantie teo.®ns de wedstrijd DWSAjax ha,i over scheidsrechter Roomer g te 1 °utkend, onparlementaire taal s ter kben gebezigd, maar daar la- s 'n Utrecht, tijdens de behande- van de zaak, op is teruggeko- Feijenoord nu beheerst door angst nog wel, had toch niemand voor moge lijk gehouden. Die zege was ook niet mogelijk ge weest, als het „idee het glorieuze Feijenoord te verslaan" de spelers van ADO geen vleugels had gegeven. Zoals zovele andere ploegen in de ere-dlvisie, die tegen Feijenoord in het veld komen, kwamen ook de Hagenaars met een extra vechtlust in de arena. Die élan, die geestdrift, maakte dat alles lukte. Bij die meer dan honderd procent per soonlijke inzet kwam dan ook nog het geluk. Een doelpunt in de eerste minuut en het keren van een strafschop, vlak na de rust. Deze twee wapenfeiten had den op Feijenoords toch al verzwakte moreel (gelijk spel Go Ahead, neder laag Enschede) een dodelijke uitwer king. Het waren twee psychologische dolksteken, die Feijenoord een niet te helen wond hebben toegebracht. Voor ADO daarentegen waren deze belde momenten sterke stimulansen, aanspo ringen om nog sneller te lopen en nog heviger te attaqueren. Het eerste doel punt en de afgeweerde strafschop waren de peilers, waarop ADO zijn zege kon bouwen. Drie paar ogen zijn star op de bal ge richt. V.l.n.r. Lambert, Maassen, Piet Romeijn en René Aarts. Het zou ech ter geen doelpunt worden. wedstrijd tegen ADO als een voorbe reiding op DWS." Als een uitproberen 2 van een nieuw systeem; het 424. A Welnu, die proef met het 42—-4, is naar onze smaak mislukt. Als Feijenoord zondag dit speltype speelt (wat volgens de heer Brox de bedoeling is) dan kunnen we slechts een defensief Feijenoord verwachten. De stadionciub heeft namelijk op dit moment niet die middenspelers van klasse, die een aan vallend 424 mogelijk kunnen maken. De heer Brox zei ons, dat Feijenoord het 424 gekozen heeft om wat meer rust in de verdediging te brengen. Maar ligt daar wel het probleem? Feijenoords zwakte begint q.i. bij de halflinie. Waar zijn de sterke, stuwende kanthalfs, die het vuur in de aanval kunnen aanwakkeren? Haak voldoet aan de eisen, maar hij kan het niet alleen af,'t middenveld steunt zodoende slechts op één been. Door deze zwakte van de halflinie hangt de voorhoede nog steeds ontkracht door het niet meespelen van Bouwmeester en door het falen van de nog uit vorm zijnde Kruiver volkomen in de lucht. Dat 's voor Feijenoord al jarenlang RjÜpbaar tegenstander. In het v4")!!,® ^uiderpark lukt het de Kotter- ir tuu i-S eenvoudig niet om te winnen ke hoopten de Hagenaars ook kerheaer' dat het Br°te Feijenoord een knipval 7:nii moeten ma- vu v». *lue Knieval zuu uiucicu ma- ,V("r's en,and van de 2500U toeschou- o 1 ept,^nder tvie 5000 Rotterdammers) r start- r vermoed hebben, dat ADO 'ehd, ?'°nclub zo snel en zo doeltref- 4r d j1 7° wiskundig berekend haast, j1 de on<tergang zou voeren. Wie had ap h 'osidentie ook maar gedroomd b de fe't. dat Feijenoord notabene ?trijd 3"ereerste minuut van de wed- ■rï kn °rk down zou gaan? En wie 'Ue (]®en vermoeden. dat T'onnie J' de door jubelende supporters k afSch„Schou(lers weggedragen) een JJkhjj '°P zou keren en wie tenslotte had t Sert' ^,00rsPellen, dat ADO één van /'«ste "Verfde kampioenen naar een „ereo °ntgoochelende nederlaag zou volkomen werd gisteren toch wel duidelijk. Mou- lijn Venneker en Bergholtz voelden zich als'vissen op het droge. Ze waren wel ijverige en bekwame spitsen, maai hun verbindingslijnen met het achterland waren doorgesneden en daardoor waren zij in feite machteloos. In de voorhoede ontbrak dit keer ook Henk Groot. Griep hield hem zondagmorgen plotseling aan het bed gekluisterd. Rob Jacobs kreeg de taak de leeggekomen plaats In t'e nemen. In het „nieuwe" systeem moest Jacobs naast Haak de stuwende arbeid op het middenveld verrichten. Dat was, zoal<; te verwachten was geweest, een te zware opgave voor deze jongen. Na de rust moest ook Van der Vall (ingezet na het uitvallen van Kraay, die een enkelblessure opliep) als half- speler fungeren. Ook hij verrichtte geen wonderen. Dat deed ook Libregts niet, die eerst als vierde verdediger optrad en later de taak van Kraay moest over nemen (Haak completeerde toen de verdediging). Ondanks de extra sterke verdediging vielen er gisteren soms ernstige gaten, het beoogde doel om meer rust in de achterhoede te brengen werd naar onze smaak dan ook niet bereikt. Het is te hopen, dat Groot zondag weer fit is en dat hij naast Moulijn kan opereren; Venneker hadden wij dan graag op de middenvoorplaats gezien en Van der Vall als rechtsbinnen naast Bergholtz. In de halflinie hebben wij het meeste vertrouwen in het duo Haak—Vrauwdeunt en in de verdedi ging moeten Romeijn, Veldhoen en Kraay (als hij tenminste kan spelen) het kunnen klaren. bekwaam was ook linksbuiten Aarts, die het (psychologische) vonnis van het eerste doelpunt voltrok. Zijn on grijpbare kopbal was de perfecte afron ding van een tactische hoge voorzet van Van Maassen. De strafschop, toegekend nadat Villerius Moulijn onderuit had gehaald, werd gemist door Haak. Het duurde overigens een hele tijd, voordat de ex-ADO'er zich achter de bal plaat ste. Het leek wel of hij de penalty niet wilde nemen. En dat was vreemd, om dat aldus de heer Brox was afge sproken, dat Guus Haak eventuele strafschoppen zou benutten. ADO's tweede treffer viel na twaalf minuten spelen in de tweede helft. De maker was Houwaarts, die de bal ontvangen uit een trap van Libregts netjes in het net kogelde. Nummer drie ten slotte was het gevolg van een massale blunder in de Feijenoord-defensie, een blunder waarvan opnieuw Houwaarts dankbaar gebruik maakte. Bij ADO hebben drie spelers een bijzonder groot aandeel gehad in de overwinning. Dat waren de beide kant halfs Jnchems en De Zoete en stopper Villerius. Jochems en De Zoete waren de echte aanvallende kanthalfs, die Feijenoord zo node miste. Zeer fel en In DWS' kleedkamer heerste een ont spannen en rustige sfeer. Het bericht van Feijenoords nederlaag bracht géén emotie. Lenz vertelde (aarzelend eerst, later aangemoedigd door een knipoogje van voorzitter Henk Solleveld vlotter) over z'n doelpunt. „Ik had geen treffer verwacht, maar 'n beetje geluk mag je toch wel hebben hé. Zo'n doelpunt geeft me zelfvertrouwen. Dat heb ik nodig hoor (bescheiden lachje), want ik draai de laatste tijd niet zo lekker". Inder daad Huub Lenz is nog niet de oude. En juist in dit gevecht had z'n ster kun nen flonkeren. Want Lenz is de gave technicus. De man met de lepe tikjes, die vriend en vijand vrezen. Raffine ment was het enige wapen, waarmee DWS PSV's bijzonder stugge (veel mankracht vergende) verdediging radi caal had kunnen slopen. Raffinement ontbrak echter, omdat ook Vonhof z'n grootste vorm nog niet heeft hervonden. Denkt nu niet, dat DWS niet gevaar lijk was. Integendeel. DWS's aanvallen overspoelden PSV als een ware vloed golf. Er waren momenten, waarop het hoekschoppen regende. Maar PSV's de fensie bleef overeind, dank zij Bals. dank zij Wiersma en Kemper en dank zij de paal (2 x). Want Mosje Temming, de vierkante middenvoor van DWS, én Geurtsen én Ronde „knalden" uit alle standen. Vooral Temming was actief. „Geen geluk", was zijn antwoord op vragen hoe het was gegaan. „Maar ra- ken erop, dat wij niet verliezen vat Feijenoord. PSV speelde dus overwegend defen sief. Het deed dat (zoals destijds by Feijenoord in Rotterdam) knap. Fair ook. Als zich een kans op aanvallen bood, dan kroop PSV (aarzelend echter) uit z'n schulp. Maar PSV's voor het me rendeel lichtgewicht-aanvallers waren geen partij voor Schrijvers, die een su blieme vorm demonstreerde. Toch was Schrijvers er de directe oorzaak van, dat PSV kon scoren. Obstructie tegen de onvermoeibaar zwoegende Van Wis sen (verdedigend stukken beter dan aanvallend) leverde PSV op de rand van DWS's strafschopgebied kort na de rust een vrije trap op. Giessen knalde hard in. Jongbloed stompte de bal vóór de voeten van Wolbers: 01. Even leek DWS aangeslagen. Leek. DWS's moreel is evenwel sterk. Mentaal staan de Am> sterdammers voor niets. Na vijf mimts ten (een half uur voor het einde van d8 strijd) had het de cadans weer te pak ken en deden zich in PSV's strafschop gebied weer talloze hachelijke situaties voor. Hachelijke situaties, waarin Geurtsen droomkansen kreeg geboden. Geurtsen faalde, één keer zelfs toen Bals, volko-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1965 | | pagina 9