Record tóch niet gebroken...
Nieuwe
Volgend jaar
proberen we
Het opnieuw
liegen
Jongbloed
Terry Downes stopt
met boksen
Kaartjes vlogen weg..
Leo Horn
op 28 april
in 't veld?
Peter Post ook in
Milaan aan kop
Op jaarvergadering honkbalbond
zal het er heet aan toe gaan
VVGA WIL KLOK DRIE
JAAR TERUG ZETTEN
Ieder aandeel Vereenigd Bezit van I894 geeft U "belang "bij ruim 200 ondernemingen
Donald Campbell
vertelt (deel (XI)
Noorse rijders
Zakenman Seen commentaar"
Kleine zesdaagse
nieuwe dagblad
Klacht van Ajax
ongegrond
Uitbreiding
Tegen
ïiElT
DINSDAG 9 FEBRUARI 1965
et
ix>"
In de tien vorige afleveringen
hertelde Donald Campbell over
de avonturen, die hij beleefde in
de tijd, dat hij in Utah op de
Wereldberoemde Zoutvlakten hel
snelheidsrecord te land op zijn
naam trach..- te brengen. Hij
sprak over de race met zijn bij
zonder ongelukkige afloop: de
wagen vloog meer dan een. mijl
door de lucht en hij beschreef
verder de psychische kwellingen
Waaraan hij na het ongeluk bloot
stond. Verder vertelde Donald
op welke wijze hij er toe kwam
om de recordjacht van zijn vader
voort te zetten. Een Amerikaan
Wilde na de dood van Donalds
vader het record te^vater dat op
naam van Sir Macolm stond
doorbreken. Dat kon en wilde
Donald niet toestaan. Het gevolg
Was, dat hij het record zelf zou
moeten doorbreken. Dat lukte
hém net niet zoals u uit deze af
levering zal blijken.
IVlÜn recordpoging was mislukt.
Ve B.B.C. kwam met de medede-
dat het me bijna gelukt
Was. Twee tijdopnemers vertel
en het me later nog eens. Ze
fokken nogal schaapachtige ge
dichten. Een hunner, mijn ver
baasd gezicht ziende, zei lang
ham: het spijt me erg Donald.
is een fout gemaakt We heb
ben alles nog eens nagerekend
®en simpel foutje kan ge
makkelijk gebeuren Je was
Wee mijl onder het record van
3e vader
Ziekte
Obsessie
j Milaan, 9 febr. Het Neder-
abds-Italiaanse koppel Peter Post
^ando Terruzzi heeft tijdens de
j^ eede dag van de zesdaagse van
ll&an stevig de leiding genomen.
zes uur maandagavond voer-
b 11 zij het klassement aan met 41
j Hten. Op de tweede plaats reden
de Deen Palle Lykke en de
taHsman Raynal met een totaal
Vs-
10 punten. De Duitsers Bug-
fbl en Renz reden als derde com-
biha
^latie in dezelfde ronde als Post.
e overige koppels hadden een of
eer ronden achterstand.
Voetballiefhebbers trekken Guus Flinkevleugel van D.W.S. de
kaartjes voor de ontmoeting FeijenoordD.W.S. uit de handen.
De D.W.S.er was maandag in een ommezien door de paar hon
derd plaatsbewijzen, die hij had kunnen bemachtigen heen.
Zaterdag was in Rotterdam reeds alles uitverkocht.
Onrustige Zenuwen?
Tegenslag
Stokje
'jé
,id»-
TWEE MIJL ONDER
VADERS RECORD
j. ®erlijk gezegd verraste deze medede-
Ws me eigenlijk niet. Ik had heel ver
Ws in mijn achterhoofd niet geloofd,
®ders record gebroken te hebben. Toch
vjas het een ontzaglijke teleurstelling.
11 dat was nog niet alles. Toen Leo la-
J'r de boot nog eens goed nakeek, bleek
"at het spatten van de olie veroorzaakt
a** door een breuk in een gedeelte van
ROTTERDAM, 9 febr. De strafcom-
missie Betaald Voetbal van de KNVB
heeft een onderzoek ingesteld naar de
klacht van Ajax tegen de doelman van
DWS: Jongbloed. De commissie acht de
klacht niet bewezen en heeft daarom geen
straf opgelegd. Wél heeft het onderzoek
de strafcommissie aanleiding gegeven om
een tweede tenlastelegging tegen de spe
ler Jongbloed te doen uitgaan vanwege
het verstrekken van onjuiste inlichtingen
zowel aan scheidsrechter P. P. Roomer
op 17 januari als op 1 februari aan de
strafcommissie Betaald Voetbal, aldus
een officiële mededeling in de Sportkro
niek.
OSLO, 9 febr. Voor het wereld
kampioenschap hardriijden op de schaats,
dat zaterdag en zondag aanstaande in
Oslo zal worden gehouden, is de Noorse
schaatsploeg als volgt samengesteld:
Per Willy Guttormscn, Fred Anton
Maier. Per Ivar Moe, Magne Thomas
sen, Nils Aaness. Reserve is Ivar Erlk-
sen.
LONDEN. 9 febr. De Engelse vroe-:
gere wereldkampioen boksen middenge
wicht. Terry Downes, heeft maandag
avond meegedeeld, dat hij na 45 gevech
ten sinds 1957 met 35 overwinningen, de
jring vaarwel zegt.
Downes kwam op 11 juli 1961 in de
Empire Pool van Wembley aan zijn we
reldtitel doordat de Amerikaanse titel
houder. Paul Pender, uit BrooKline In
Massachusetts, op het einde van de
achtste ronde opgaf. In april daaropvol
gend won de brandweerman Pender de
titel weer terug in Boston door een een
stemmige puntenoverwinning in vijftien
ronden.
Het laatste gevecht van Downes was
om de halfzwaargewichttitel. Hij s tond
tegen de Amerikaan Willie Pastrano in
november '64 in Manchester op punten
voor toen de kampioen in de elfde ron
de met een nunch zijn uitdager knock
out sloeg.
Downes -verd een revanche in Miami,
Florida, beloofd, maar omdat daar
niets van gekomen is heeft hij besloten
ermee op te houden.
Hij maakte zijn besluit bekend op een
cocktailfeestje. De reden was. zei hij. dat
de Amerikanen geen prijs meer konden
bedingen. „Men kan er geen gewoonte
van maken voor niets te boksen", zei de
28-jarige Cockey die het boksen leerde in
het Amerikaanse korps mariniers.
Pender kreeg hij nog een paar midden
gewichten van wereldformaat tegenover
zich, zoals Joey Giardello, de tegenwoor
dige kampioen, en ex-kampioen Sugar
Ray Robinson. In 1962 ging Downes over
naar de halfzwaargewichten, toen de
Britse Boxing Board hem zijn titel af
nam. omdat hij weigerde John Mccor-
mack, die hij al eerder overtuigend ver
slagen had, een kans te geven.
Downes schat dat zijn carrière hem on
geveer 150.000 Pond-sterling aan ringgeld
alleen heeft opgeleverd van welk bedrag
veel is weggegaan aan belasting en nood
zakelijke uitgaven.
De exkampioen en zijn manager Sam
Burns bezitten diverse zaken, waarvan
de aandelen op de beurs onlangs 250.000
Pond-sterling noteerden. Voorts heeft
Downes een nachtclub in de noordweste
lijke Londense wijk Willesden.
Downes rijdt rond in een Rolls-Royce
en hij heeft een huis in 'n sjièke Londen
se buitenwijk dat hem 30.000 pond ster
ling heeft gekost. Hij wil in de bokssport
werkzaam blijven als manager of als pro
motor.
Nadat Downes had meegedeeld lat hij
ermee ophield, zei manager Burns: „Ik
ga met hem mee. Onze verhouding is er
niet meer een van maganer en bokser,
maar we zijn vrienden en firmanten. Ter
ry kan het zich niet veroorloven tegen een
gewone bokser uit te komen".
Downes begon zijn beroepscarriére in
1957, en al het jaar daarop had hij de
Britse middengewichttitel. Afgezien van
de Blue Bird hadden we nog niet nauw
keurig kunnen vaststellen. „Het ziet er
naar uit, dat deze record-business niet
zo gemakkelijk is, als ik wel dacht", zei
lk tegen Leo. „We kunnen het beter
het volgend jaar nog eens proberen en
onze duimen draaien. In de hoop, dat
mr. Kaiser evenveel moeilijkheden heeft
als wij".
We brachten een paar sombere dagen
met inpakken door. De Blue Bird werd
op een lorrie gezet, om naar het zuiden
getransporteerd te worden. Toen reed
ik met Daphne weg. Er was op de weg
naar het zuiden een bocht, waar je voor
een laatste maal over het meer kon kij
ken. Ik stopte de wagen even en staarde
over het blgu,we water, waarboven de
bergen iich' Verhieven. Het was een
prachtige morgen. Ik herinner me op
eens. dat ik tien jaar tevoren met mijn
vader op dezelfde plaats stond, bijna
op dezelfde dag. Maar hij had zijn re
cord behaald, mij was het mislukt!
,,Maak je niet druk", mompelde ik bin
nensmonds, „je komt hier beslist terug".
erg. Voor mijn twee eerste vrouwen wél.
Toch was wederzijdse onverdraagzaam
heid niet het voornaamste, wat in deze
huwelijken aanleiding tot conflicten gaf.
Mijn eerste en mijn tweede vrouw wa
ren bewonderenswaardige echtgenoten
en ik hield veel van hen. Mijn bestaan
van recordbreker werd hun ten slotte
te machtig. Ze slaagden er niet in, het
hoofd te bieden aan de koorts, welke
me in het bloed gevaren was.
<3e
versnellingsbuis. Tijdens de race te-
J, - xijuuiio uv. a uvv vv.
,ug was voorts de propelierbak zwaar
^schadigd. Ook de dragers daarvan
'adden geleden.
k>ei
geleden.
®et seizoen was vrijwel voorhij. Het
er veranderde. De totale schade aan
Ik ken slechts één vrouw, die het
hoofd kan bieden aan mijn obsessie voor
snelheidsrecords. Het is, gelukkig ge
noeg voor me, mijn vrouw Tonia Bern.
Ze heeft als zangeres nogal succes,
bouwde een eigen carrière op. Dit helpt
ongetwijfeld een vrouw, die getrouwd
wil blijven met iemand, die leeft zoals
ik. Ze heeft zich altijd erg nuchter te
genover me gesteld. „We moeten het
rustig onder de ogen zien", zei ze kort
nadat we elkander voor het eerst ont
moet hadden. ,,Je bent nu eenmaal niet
zo'n type, die het op prijs stelt, zijn da
gen precies en op het uur af in te delen
en er van houdt, direct als hij thuisge
komen is zijn pantoffels aan te trekken.
Je bent ook niet het soort man, waarop
een vrouw steunen kan".
Voor Tonia was dit laatste niet zo
i
(j^Vkke en Uayrial werkten zich maan-
l'aS.h-ink omhoog door die wedstrijd „a
v^caine" OVer 30 kilometer te win-
<Adlh een tijd van 35 minuten en 17 se-
V?, hetgeen een gemiddelde snelheid
boL 1 km/u betekende. De overige kop-
verloren enig terrein in deze rit.
zogenaamde „kleine zesdaagse"
*h ö1 de Belgische amateurs Broothaets
Pt^snniken, De Italianen Maistretto en
jvj'oii liggen op de tweede plaats.
l/u-Stend luidt:
2, t ^ft/Terruzzi. Ned/Italië. 41 pnt.
ykke/Raynal, Den/Fr, io
3. Bugdahl/Renz, Ltsl, 2
Op een ronde:
4. Beghetto/Bianchetto, Italië. 65
5. Van Steenbergen/Motto België/Ita
lië, 51
6. Pellegrini/Conistantio, Italië, 44
7. Kemper/Oldenburg, Dtsl., 44
8. Maspes/Pfenninger Italië/Zwit, 41
9. Baensch/Roggendorf Oostenrijk/Dtsl.
40
10. Zoffel/Legangue, Zwit/België. 33.
Maar als het breken van records wer
kelijk een ziekte is, hoe heb ik die dan
opgedaan? Wat waren de voornaamste
oorzaken? Ik ben er nu van overtuigd,
dat het niet in mijn jongensjaren ge
beurde en zeer beslist niet het gevolg
was van mijn grote verering voor mijn
vader. Neen, ik weet het zeker. Het be
gon, toen het me mislukte, in 1949, om
op het Coniston Meer het record van
mijn vader te verbeteren.
Als het me in die tijd gelakt was, zou
lk die koorts, die ziekte, niet hebben
opgelopen. Ik zou een goede kans heb
ben gehad, een respectabel, tamelijk
goed hoerend zakenman te worden.
Want in de grond van mijn hart haak ik
niet naar succes. Indien ik in 1949 een
record gevestigd had, zon ik naar alle
waarschijnlijkheid het hele avontuur
hebben afgeschreven. Als een korte,
heel prettige episode in mijn leven. Ik
ben er bijna zeker van, dat het zo ge
gaan zou zijn. Daphne, mijn eerste
vrouw, had hierop gehoopt.
Maar de recordpoging mislukte. Mis
lukkingen zijn in mijn familie altijd ge
vaarlijke dingen geweest. „Je weet, wat
je vader tot een recordbreker heeft ge
maakt", zei me eens een oude vriend
van hem. Het waren al die tegenslagen,
welke hij in het begin moest ondervin
den. In 1922 in Salburn en in 1923 te
Fanoe in Denemarken. Beide malen be
haalde hij een record. Het werd even
wel niet erkend, als gevolg van onenig
heid onder de tijdopnemers, wier in
strumenten blijkbaar niet goed werk
ten. Hij werd er zo woest door, dat er
sindsdien geen houden meer aan was.
Hij wilde zijn zin hebben".
In de winter van 1950, toen we de
Blue Bird in de werkplaats van het Rei-
gate Hill Hotel aan het repareren wa
ren, verkeerde ik ongeveer in dezelfde
situatie. Ik heb geen idee, waarom ik
een tegenslag nodig heb, om in actie te
komen. Alles wat ik weet is, dat ik die
winter met alle geweld het record wilde
verbeteren. Ik haakte er naar met een
intensiteit, zoals ik nooit tevoren in
mijn leven ervaren had. Het werd een
obsessie.
's Morgens vroeg begon ik aan de ad
ministratieve bezigheden, die aan elke
recordpoging verbonden zijn. Ik heb er
al op gewezen, hoeveel tijd en energie
dat in beslag neemt.
Daarna maakte ik alles voor mijn
gereedschappen-onderneming in orde.
Dan ging ik naar de werkplaats, waar
Leo gewoonlijk al aan de boot bezig
was. Ik bracht er het grootste gedeelte
van de dag door.
Het was in die tijd, dat mijn eerste
huwelijk schipbreuk leed. Daphne ver
liet me en ging bij mijn moeder wo
nen. „Je bent totaal veranderd, Do
nald," zei ze. „Ik heb een man nodig,
waar ik op steunen kan. Ik heb er meer
dan genoeg van. met een raceboot ge
trouwd te zijn."
Het was volkomen waar, wat ze zei.
Ik was er in die tijd echter niet toe
in staat daar ook maar iets aan te
veranderen. Voor my bestond er maar
één ding, het behalen van een record.
Ik ging bjj mijn zuster in Surrey in
huis. Het stond voor me vast, dat ik
voortaan een vrijgezellenbestaan zou
leiden. Ongetwijfeld zou het van my
unfair zyn, van een vrouw te verwach
ten, zich helemaal naar my te schik
ken, zoals Daphne tot nu toe gedaan
had.
de maximumsnelheid van de boot tus
sen de 150 en 155 myi per uur lag.
Het record van mijn vader van 141 mpl
was nog ongeslagen. Hopend, een paar
myi meer uit de Blue Bird te halen,
hadden we een nieuwe schroef ontwor
pen, We gingen tegen eind juni naar
het Coniston Meer, met grote verwach
tingen ten aanzien van die nieuwe
schroef. Van het begin af aan hadden
we oponthoud. Het weer was slecht en
de schroef kwam maar niet aan. De
fabrikant liet langer op zich wachten,
dan oorspronkeiyk voorzien was.
We gebruikten de tijd met het inzet
ten van een tweede stuurstoel in de
cockpit, zodat Leo Villa met me mee
kon gaan, om gedurende de proefvaar
ten de instrumenten gade te slaan, een
heel belangrijk onderdeel van het racen.
Terwijl we hiermede bezig waren,
hoorde Leo een nieuwsbulletin van de
radio, waarin onze eerste tegenslag van
deze zomer werd aangekondigd.
Ik herinner me nog heel goed de
manier, waarop hil naar de waterkant
kwam, met zijn armen wuivend, om
onze aandacht te trekken.
„Slecht nieuws." schreeuwde hy ons
toe.
Wat?"
„Een Amerikaan, hy heet Stanley
Sayers, heeft zopas het s^ielneidsrecord
te water op 160 myi gebracht."
„Wie is voor de donder die Sayers?"
„Nooit van hem gehoord. Maar zyn
boot heet Slo Mo Shun 4".
De naam zegt wel iets omtrent 's mans
mentaliteit. De woorden zijn afkor
tingen van zoiets als: ik heb een hekel
aan langzaam varen!
Zo, dit was het dus
(Van onze verslaggever)
UTRECHT, 9 febr. Scheidsrechter
Leo Hom, die vorige maand door de
K.N.V.B. werd uitgesloten van het lelden
van voetbalwedstryden, heeft gisteren
met een delegatie van het bondshestuur
een onderhoud gehad. Hom zou graag de
uitnodiging accepteren om op 28 april de
afscheidswedstryd van Stanley Matthews
van Stoke City tegen de Rest van de
Wereld te leiden.
Het bondshestuur heeft gisteren nog
geen beslissing genomen over al of niet
intrekken van de „schorsing" van Leo
Hom. Bondsvoorzitter A. L. M. Schroder
verklaarde, dat deze kwestie eerst ln het
bondshestuur behandeld moet worden en
dat daarna een beslissing zal worden
genomen. Verder wilde hij „geen com
mentaar" geven op de kwestie-Horn.
Ook bondsbestuurder Dirk Nijs ont
hield zich van commentaar. Hij meende
dat de»zaak-Horn overtrokken was en
dat de „strijd" nu nog alleen gericht was
tegen de mens-Hom. Dat vond hy „mis
selijk".
Leo Horn zelf onthield zich liever van
commentaar om op dit moment zichzelf
niet nodeloos in het diskrediet te bren
gen bij het bondshestuur. Er bestaat
gerede hoop dat Leo Hom op 28- april de
afseheidswedstrijd van Matthews leidt,
hetgeen overigens een zaak blijft van de
Engelse en de Nederlandse voetbalbond.
ta Het elftal van Trinidad heeft zondag
in Port of Spain met 41 gewonnen van
Suriname. Het was de eerste wedstrijd
in de voorronden van het toernooi om
het wereldkampioenschap. In deze groe
pen speelt behalve Trinidad en Suriname
ook Costa Rica. De winnaar komt in de
volgende ronde uit tegen Jamaica en de
winnaar van de Noordamerikaanse groep.
Advertentie
Mijnhardt's Zenuwtabletten
eniging), Piet St. Nicolaas (ernstige bles
sure, Reggie Smith en Ruud Koene (bei
den bestuurslid, beiden hebben te kennen
gegeven niet meer te willen spelen. In
dit voorstel worden eigen omstandighe
den geprojecteerd op de gehele honkbal-
bond.
Ook in voorafgaande jaren, toen de
positie van WGA vrijwel even hopeloos
was als nu, heeft de Amsterdamse ver
eniging geprobeerd de competitie in bo
vengenoemde zin om te buigen, steeds
zonder succes.
Ja, het was een tegenslag, die me
naar een succes deed haken, lk zou die
zomer heel wat tegenslagen te slikken
krijgen. Gedurende de winter hadden
we op de Admiralty Experimental Works
met een model van de Blue Bird ge
ëxperimenteerd.
De proeven ln de watertank en ln
de windtunnel haden aangetoond, dat
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM, 9 febr. Wie gedacht
mocht hebben, dat de jaarvergadering
van de Koninkiyke Nederlandse Honkbal
Bond traditiegetrouw ook dit jaar op
de laatste zaterdag van februari, de 27ste
ditmaal een uitermate rustig verloop
zou gaan krijgen, komt bedrogen nit. Een
tweetal reglementswijzigingen komt ter
tafel en zal aandacht vragen van bestuur
en afgevaardigden.
De Amsterdamse vereniging HCTIW
stelt voor om in bepaalde gevallen bij ge
schillen met het bestuur van de KNHB
de commissie van beroep of een speciale
arbitragecommissie recht te laten spre
ken. Verwacht mag worden, dat dit punt
onaanvaardbaar voor het bestuur zal zijn,
daar men dit voorstel als een motie van
wantrouwen kan opvatten.
Spannend zal het ook worden bij een
voorstel van het bestuur van de KNHB
zelf. Het bestuur wil een deel van artikel
54 van het reglement van wedstrijden
waarin voorgeschreven wordt dat de ne
gentallen elkaar in de competitie twee
maal zullen ontmoeten opnieuw voor
drie jaar buiten werking stellen (tot en
met 1968), waardoor het spelen van zo
genaamde dubbelwedstrijden o.a. in de
hoofdklasse tot de mogelijkheden blijft
behoren.
De Amsterdamse hoofdklasser VVGA
wil hier een stokje, zo men wil honkbal
knuppel, voor steken. In een rondschry-
ven aan alle bij de KNHB aangesloten
verenigingen stelt de Amsterdamse hoofd
klasser voor, het bestuursvoorstel te ver
werpen en „het bondshestuur opdracht te
verstrekken met ingang van het seizoen
1966 alle klassen ln de KNHB uit te brei
den tot maximaal tien verenigingen".
Om de betekenis van dit door WGA
gelanceerde voorstel te kunnen begrij
pen, moeten wij teruggaan naar 1962
1963. Bij bepaalde hoofdklassers bestond
toen het grote verlangen naar meer wed
strijden, veertien competitiewedstrijden
per seizoen vond men te weinig en na
vele, soms te verhitte, discussies werd het
bestuur van de KNHB in februari 1963
gemachtigd het hierboven reeds genoem
de reglementsartikel voor drie jaar (dus
tot en met 1965) buiten werking te stel
len. De dubbelwedstrijden deden hun
intrede. Eerst werden deze wedstrijden
achter elkaar op zondag gespeeld, nu is
men hiervan afgestapt en worden de
twee wedstrijden op achtereenvolgende
zaterdagen en zondagen gespeeld.
De hoofdklassers (acht verenigingen)
spelen hierdoor 21 wedstrijden. Voor het
eerst gingen de eerste klassers vorig jaar
ook driemaal tegen elkaar spelen, welis
waar niet in dubbelwedstrijden, maar in
drie enkele wedstrijden, wat door deelna
me van slechts zes negentallen aan elke
afdeling leidde tot vijftien wedstrijden.
Een zelfde systeem zal dit jaar in de eer
ste klasse worden gevolgd.
Wat nu wil WGA? WGA wil uitbrei
ding tot tien verenigingen, niet alleen in
de hoofdklasse, maar in alle klassen, een
massa-promotie dus. Welk voordeel zit
deze vereniging in deze massa-promotie?
Wy citeren uit het rondschriiven van
VVGA: „zoals door ons reeds dikwijls is
gesteld, is naar onze mening het spelen
van meer dan één wedstrijd in één week
einde geen ontspanning, maar een opof
fering. Ons standpunt is, dat het spelen
van twee wedstryden in één weekeinde
voor de deelnemers op steeds grotere be
zwaren gaat stuiten". En: „bovendien be.
hoort het spelen van meer wedstrijden
geen privilege te zyn van de hoofdklasse-
teams. Alle leden van de KNHB hebben
hier recht op".
Ook stelt men als voordelen:: „alle ne
gentallen spelen meer wedstrijden; het
aantal te spelen wedstrijden vergt acht
tien weekeinden wat zonder meer te ver
wezenlijking is het inachtneming van in
terlandwedstrijden, rayondag en verre
gende weekeinden; het grotere aantal
thuiswedstrijden zal een hogere recette
opleveren".
Met dit voorstel is WGA weer terug
op de oude basis; giftige pijlen worden
op het bondshestuur afgeschoten. Wij
kunnen ons niet aan de indruk onttrekken
dat eigen belang van WGA een woordje
meespreekt Eigen belang van WGA, dat
in een jaar tijds een aantal spelers heeft
zien vertrekken; Erik Nahar (naar de An
tillen), Henk Vissers (veranderd van ver-
Wat Is er nu precies tegen dit voorstel
van WGA? De voordelen door deze ver.
eniging opgesomd kunnen wy op elk
punt ontzenuwen. Is het spelen van meer
dan één wedstryd in één weekeinde ont
spanning of opoffering. Hierover discus
siëren is zinloos. Ieder speelt voor zyn
genoegen; men behoeft geen twee wed-
strüden in één weekeinde te spelen, elke
speler kan en mag voor zichzelf beslis
sen of hij wel of niet speelt.
Waarom werden destijds die dubbel
wedstrijden ingevoerd? Om het spelpeil
te verbeteren. Een grotere routine zou
immers kunnen leiden tot een hoger
spelpeil en dat is niet uitgebleven. Dat
het spelen van achttien wedstrijden
zoals WGA voorstelt in achttien
weekeinden niet mogelijk is leert een
eenvoudige rekensom: van 24 april tot en
met 25 september zijn 23 weekeinden
beschikbaar; twee weekeinden voor het
spelen van wedstrijden om bet Europese
kampioenschap en een weekeinde voor
interlandcontact (toch waarlijk niet te
veel)gaan hier af en daarenboven moet
men wel rekening houden met zeker drie
verregende weekeinden.
Deze rekensom leert dus dat slechts
zeventien weekeinden beschikbaar zijn;
één weekeinde tekort (terwijl wij met de
rayondag nog geen rekening hielden) en
daaraan gaan de bestuurders van WGA
zonder meer voorbij.
VVGA bewijst met zyn voorstel de
honkbalbond een heel slechte dienst.
Elke zin voor realiteit hebben de be
stuurders uit het oog verloren, hetgeen
wij in ernstige mate betreuren. Hoe on
gelukkig de handelwijze van de VVGA-
bestuurders wel is moge biyken uit het
feit, dat zy niet de moeite hebben geno
men hun voorstel in de verschillende
rayonvergaderingen (vergaderingen vu
de onderafdelingen inde KNHB) te laten
behandelen. Verwerping van het bonds-
bestuursvoorstel en aanneming van het
VVGA-voorstel zou dan ook een ver
loochening betekenen van zes European
kampioenschappen en de spelpeilverbete
ring sedert 1962.
Advertentie.
