SENAAT EENSGEZIND
OVER HET RIJN-
SCHELDE-VERDRAG
De afsluiting van Oude Maas
is nog lang niet zeker
JAN WOLKERS OP HET BEELDSCHERM
Ontslag nazi-vervolger
Erwin Schüle geëist
Was zelf gedurende lange
tijd lid van de partij
Mevrouw Rita Boas-Koopman:
van een succesrijke zakenvrouw naar
talentvol schrijfster van tv-verhaleii
Nieuwe serie voor Stiefbeen
Senior als taxichauffeur
Geen plannen
tot sluiting
van de Maurits
Overstelpt met brood
M
Witteveen: Gouden
standaard kan
niet terugkeren
Oriëntalist
vertrekt naaf
Australië
P Schril contrast met 1927
Oostduitse aanklacht bevestigd
Brabantse kei
voor directeur
van RAI-gebouw
Celstraf voor
vijftien boter-
smokkelaars
Mevrouw Gerda
Brautigam
Reimerswaalplan
Oude Maas
Zoetwater
Agitatie
Integer man
Examens
Minister Andriessen:
Baldur von Schirach
lijdt aan trombose
GEEN ANTWOORD
Staatssecretaris
in conflict met
socialisten
Weer een „typetje"
Gebrek aan visie M
het hoger onderwijs
HET NIEUWE DAGBLAD
WOENSDAG 10 FEBRUARI 1965
pagina^
MINISTER VAN AARTSEN
toelichting
i&Ê&
Jan Wolkers, de schrijvende
beeldhouwer, die met zijn
boeken vooral bij de jon
gere generatie nog altijd
zeer in de belangstelling staat
heeft gisteren in het AVRO-
programma op Nederland 11
„Artistiéke Ontmoetingen"
met als gastheer mr. J. D. M.
van Straten over zijn werk
verteld.
4*
Mevr. R. BOAS-KOOPMAN
crake dingen
AMSTERDAM, 10 febr. „Er In
derdaad een gebrek aan visie 8
door het beleid op het gebied va8
hoger onderwijs in ons land wor' ^yp
kenmerkt, maar de reden van
vertrek naar Australië is toch
eerste plaats gelegen in het
De weersomstandigheden in dat
zijn voor mij nu eenmaal bijzonder
trekkelijk."
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 10 febr. Eensge
zind hebben de Eerste Kamerleden gis
teren hun goedkeuring gehecht aan het
Schelde-Rljn-verdrag, dat in mei 1963
tussen België en Nederland werd ge
sloten en de aanleg van een korte, doel
matige waterweg behelst ten dienste
van de scheepvaartverbinding tussen
Antwerpen en de Rijn. Niet alleen de
Rijnscheepvaart op Antwerpen, ook het
intern-Benelux-verkeer zal er door wor
den gediend.
De verdediging van de ministers
Luns (Buitenlandse Zaken) on Van
Aartsen (Verkeer en Waterstaat) kon
beperkt blijven tot. nadere toelichtin
gen. Dit gemakkelijke verloop steekt
wel bijzonder af bij de behandeling
van een soortgelijk wetsontwerp in
1927. Toen werd een verdrag tot
aanleg van een Moerdijkkanaal als
Schelde-Rljn-verbinding met één stem
meerderheid in dezelfde Kamer ver
worpen.
Bjj de discussie kwamen voorname
lijk drie punten aan de orde: het Rei-
merswaalplan, de zoetwatervoorziening
in de Zeeuwse en Zuidhollandse wate
ren na de afbouw van de Deltadjjken en
het behoud van een vaarweg door Zuid-
Beveland tussen Wester- en Ooster-
schelde.
Het was met name de heer Teijssen
(KVP), die dringend om een positie
ve instelling vroeg ten opzichte van
het Reimerswaalplan, wat als haven
en industrieplan in het Oosterschelde-
bekken in de plaats komt van het
Kreekrakplan in de Westerschelde.
Met de uitvoering van het Reimers
waalplan zal om technische redenen
eerst kunnen worden begonnen na de
afsluiting van de Oosterschelde door
een Deltadijk omstreeks 1978.
Op zijn nadrukkelijke vraag of die dijk
en dus ook het Reimerswaalplan
er inderdaad zal komen, kreeg hij van
de minister te horen, dat de afsluiting
van de Oosterschelde technisch noodza
kelijk is en dus onmogelijk achterwege
kan blijven. Overigens komt het Rei
merswaalplan, naar de heer Teijssen aan
stipte, eerst recht aan de orde als straks
(nog in de eerste helft van 1965) de
zeehavennota verschijnt.
de Oosterschelde. Van binnenlands op
positionele zijde in België werden daar
over onlangs nog hevig-kritische gelui
den gehoord, omdat men gevaren
vreest voor een evenwichtige verdeling
van het Belgische waterpotentieel.
De heer Teijssen ontzegde die kritiek
redelijke grond. Overigens vond hl), dat
niet eerder op zoetwaterlevering door
België mag worden aangedrongen dan
nadat in alle Belgische behoeften zal
zjjn voorzien. En prof. Mazure (PvdA)
vond dat die hele zoetwaterkwestie als
tussen partners, niet als tussen tegen
standers moet worden opgelost.
Ook de zoetwatervoorziening wordt
eerst actueel na de afsluiting van de
Oosterschelde en de Zuidhollandse wa
teren. België zal dan zoetwater dienen
te leveren ter compensering van het
zoetwater, dat uit het „Zeeuwsemeer"
verloren gaat bij de bestrijding van de
verzilting, die op haar beurt een ge
volg zal zijn van de verbinding met
Sprekend over het waterpeil, zei
minister v. Aartsen aan de heer Geu
ze (CH), dat de vraag of de Oude
Maas zal worden afgesloten of open
blijven, nog in studie is. Uit wat de
minister overigens zei kon men af
leiden, dat de afsluiting van de Oude
Maas nog lang niet zeker is.
dat juist hij de Freek Nijdam-
gaat spelen."
(Van onze correspondent in Bonn)
KEULEN, 10 febr. Verschillende
Westduitse bladen eisen, dat Ober
staatsanwalt Erwin Schiile, leider van
het centrale bureau voor de opheldering
van nazimisdaden in Ludwigsburg
(Baden-Württemberg), dat door de minis
ters van justitie der deelstaten werd
opgericht, van zijn funktie wordt ont
heven.
Oberstaatsanwalt Schüle, die zich
op het ogenblik met enkele leden van
zijn staf in Warschau bevindt om in
zage te nemen in Poolse dossiers
over Duitse nazimisdaden en -misda
digers, trad in 1933 toe tot de SA. en
in 1935 tot de N.S.D.A.P. Dit werd
door Oost-Berlijn bekend gemaakt.
Schüles N.S.D.A.P.-lidmaatschap is
inmiddels bevestigd dóór het mini
sterie van justietie van Baden-Wiirt-
temberg in Stuttgart.
De bruine vlek op het vest van Ober
staatsanwalt Schüle was daar bekend.
Zij was natuurlijk ook Oost-Berlljn be
kend. De communisten hebben echter
het gunstigste ogenblik afgewacht om
er ruchtbaarheid aan te geven.
De bekendmaking door Oost-Berlijn is
bij velen in West-Duitsland ingeslagen
als een bom. Ofschoon de tijd voorbij is,
dat men in elke meeloper een dood-
zondaar ziet men had dan b.v. ook
de minister van buitenlandse zaken dr.
Schroder al lang naar huis moeten stu
ren hadden de Westduitsers toch
altijd het gevoel, dat de opperste ver
volger van nazimisdadigers in Ludwigs
burg tenminste een man was, die door
het recente Duitse verleden niet was
belast.
heid betuigt van zijn streven om alle
nazimisdadigers achter slot en grendel
te brengen. Zijn prestige als opperste
vervolger in West-Duitsland heeft een
knak gekregen, ook wanneer hem niets
anders na te wijzen is dan zijn partij
lidmaatschap.
Natuurlijk weet men dat ook in Oost-
Berlijn wel. Het stoort de communis
tische agitatoren aldaar niet, dat in
het machtsbereik van Walter Ulbricht
ook dagelijks duizenden Oostduitsers
tot de S.E.D. en haar organisaties toe
treden om diezelfde reden als waarom
Oberstaatsanwalt Schüle destijds, waar
schijnlijk lid van de N.S.D.A.P. werd.
En dan schiet ons de geschiedenis te
binnen van de leerar, die ondanks
vrouw en vijf kinderen tot 1944 wei
gerde lid van de N.S.D.A.P. ta worden
Tenslotte werd de druk zo groot, dat
hij zich ging opgeven, ofschoon hij een
felle anti-nazi bleef. Maar na de oor
log heeft dit nominale N.S.D.A.P.-lid
maatschap hem zijn bevordering tot
„Oberstudienrat" gekost. Ook zulke tra
gedies hebben zich voorgedaan.
Oberstaatsanwalt Erwin Schüle
geldt bij zijn meerderen in Stuttgart en
ook bij de ministers van justitie der
andere Westduitse deelstaten als een
integere man. Het is voorts geenszins
ondenkbaar, dat het nominale lid der
N.S.D.A.P. van toen de misdaden van
het naziregime heeft erkend en in staat
is die te vervolgen. Het is echter wel
ondenkbaar, dat hij dit doet als leider
van het centrale bureau voor de ophel
dering van nazimisdaden in Ludwigs
burg.
Men zal hem van nu af aan niet
meer geloven, wanneer hij de eeriijk-
(Van onze correspondent)
BREDA, 10 febr. 28 Carnavals
prinsen uit West- en Midden-Brabant
hebben gisteravond in Breda besloten
op 19 februari in Amsterdam de direc
teur van de RAI, de heer P. H. van
de Meer, in diens eigen gebouw de
onderscheiding van Commandeur in
de Orde van Brabantse Keien en Kin
derkoppen met de Toeter en het Groe
ne Lint van de Broederschap van Leu
tige Wegenbouwers uit te reiken.
De in de regionale pers en in de
kringen van het provinciaal bestuur
gevoerde Brabantse actie om de
achterstand van het wegennet eer
der ingehaald te krijgen dan in de
bedoeling van minister Van Aartsen
ligt, heeft tot deze carnavalsstunt ge
leid.
De heer Van de Meer wordt onder
scheiden, zo deelde prins Ad de Eerste
van Breda mee, omdat hij als RAI-
directeur steeds meer auto's op de weg
brengt waardoor de chaos duidelijker
zichtbaar wordt, zich inspant voor be
tere wegen en op 18 februari een we
gencongres in Amsterdam organiseert.
Frankrijk De leider van de chris
tendemocratische fractie in de Westduit
se Bondsdag, Rainer Barzel, heeft een
onderhoud van drie kwartier met presi
dent De Gaulle gehad. Barzel sprak ook
met Louis Joxe, die optreedt als pre
mier en minister van buitenlandse za
ken, nu Pompidou en Couve de Murvil-
le een bezoek brengen aan Pakistan en
Indië. (Rtr.).
BRUSSEL, 10 febr. (ANP) Dc
Antwerpse rechtbank heeft gisteren
vijftien Nederlanders, afkomstig uit
Zeeuws-Vlaanderen, veroordeeld tot
gevangenisstraffen van twee jaar tot
vier maanden. Zij werden beschuldigd
van het smokkelen van Nederlandse
boter naar België. De rechter legde
hen een boete op, die met de ontdo
ken rechten een bedrag uitmaakt van
meer dan acht miljoen Belgische frank
(600.000 gulden).
In juli 1963 ontdekten Belgische dou
aneambtenaren aan boord van een bin
nenwaterschip 6.000 kg Nederlandse
boter. De schipper beweerde noch de
opdrachtgevers, noch de personen, voor
wie de boter was bestemd, te kennen.
Het onderzoek door de Belgische jus-
titie heeft bijna anderhalf jaar ge-
^Verscheidene leden van de bende
moesten bij verstek worden veroor
deeld.
LEIDEN, 10 febr. Doet. culturele
antropologie: de heer H. van Wijk, Lei
den; kand. Franse taal- en letterk: de
heer F. Jansen, Den Haag; kand. peda
gogiek: de heer G. v.d. Horst, Voor
hout; doctor, geneesk. II: de heren A.
v.d. Maas, Den Haag, en B. Visser,
Dordrecht; semi-arts: mej. M. Krijgs
man, Wassenaar, en de heer H. Scheer
der, Alphen a.d. Rijn; arts: de heer R.
Engelen, Leiden.
AMSTERDAM, 10 febr. (VU) kand.
Franse taal- en letterk.: P. van Strien,
Amstelveen; kand. Engelse taal- en
letterk.: M. Los, Rotterdam.
AMSTERDAM, 10 febr. (G.U.) kand.
rechten: mej. R. Agtseribbe en de he
ren H. Groeneveld, L. Valstar en H.
Han, Amsterdam.
DEN HAAG, 10 febr. Minister An
driessen (Economische Zaken) heeft
geen plannen in overweging die kunnen
leiden tot een drastische inkrimping
van de produktie van de staatsmijn
Maurits of tot sluiting van deze mijn.
De minister heeft dit meegedeeld in
antwoord op vragen van de Tweede
Kamerleden Oele en Tans (beiden
P.v.d.A.).
Ook zei de minister dat hij de over
tuiging heeft dat binnen afzienbare tijd
beslissingen kunnen worden genomen
over maatregelen die een meer gedif
ferentieerde industriële structuur van
de mijnstreek kunnen bevorderen, zoals
medewerking aan de verbetering van
de industriële infrastructuur en bijdra
gen in de aanleg van industrieterrein.
Het overleg over beide kwesties met de
betrokken instanties is volop op gang.
De minister verklaarde dat er geen
verandering is gekomen in zijn visie
op de toekomst van de Nederlandse
mijnindustrie, zoals hij' dat heeft uit
eengezet bij de behandeling van het
wetsontwerp tot vermindering van de
sociale lasten van de mijnindustrie. De
Nederlandse kolenmijnbouw, aldus
de minister, en met name ook de in
dustriekolen kunnen hun betekenis blij
ven behouden voor de energiewinning
in ons land. Gegeven de situatie dat
de sociaal-economische toestand in
Zuid-Limburg nog zeer verweven is
met de kolenmijnbouw zijn abrupte ont
wikkelingen in dit opzicht zeer onwen
selijk.
BERLIJN, 10 febr. (Rtr) Baldur
von Schirach, voormalig leider van de
Hitierjugend" en een van de drie
Duitse oorlogsmisdadigers die nog on
der toezicht van de „Grote Vier" ge
vangen zitten, lijdt aan trombose in een
been. Zijn toestand is niet kritiek.
(Van onze radio- en tv-redactie)
NAARDEN, 10 febr. „Als ik niet
was verhuisd, was ik nooit tot schrijven
gekomen. Ik woon nu in een laan in
N aard en, zo'n straat waar nauwelijks
verkeer door komt en waar nooit écht
eens iets gebeurt. Maar ik kan er heer
lijk genieten van de stilte, onbezorgd
televisie-kijken, of mijn man, op de
uren dat „dat ding" niet aan staat, ver
tellen over mijn bevindingen in Amster
dam. Bevindingen, die het uitgangspunt
zijn geworden van mijn schrijverij en
die eigenlijk pas goed voor mij zijn
gaan leven sinds ik het Amsterdamse
Kattenburg drie jaar geleden als woon
gebied heb verlaten". Zó ongeveer om
schrijft mevrouw Rita Boas-Koopman
haar plotselinge ommezwaai van een
succesrijke zakenvrouw naar een wel
licht talentvolle schrijfster van televi-
sieverhalen.
Van haar Is het dat de NCRV on
langs zes afleveringen van een nieuwe
televisieserie heeft aangekocht met de
bedoeling deze het komende seizoen op
het scherm te brengen. Interessant hier
van is dat de Hillegomse acteur Rien
van Nunen, die tot voor kort op het
scherm ongelooflijke populariteit had
als Stiefbeen-senior, de belangrijkste rol
in deze nieuwe serie gaat vertolken.
Vanaf begin september krijgt men hem
te zien als de Amsterdamse taxichauf
feur Freek Nijdam, die thuis met zjjn
familie, of langs de weg als hp' „een
vrachie" heeft, dingen beleeft, die voor
de kijker beslist niet alledaags zijn,
maar voor een taxichauffeur slechts be
horen tot joyeuze franje van zijn alle
daags bestaan.
Het zijn namelijk de gewone din
gen die mevrouw Boas bijeengebracht
heeft in haar serie tv-verhalen. Aar
dige voorvalletjes die haar „zijn bij
gebleven van de tijd dat zij op de
Kattenburgergracht woonde, of
haar nog dagelijks overkomen als zij
in die typisch Amsterdamse straten
als de Dapperstraat en de Albert
Cuyp vertoeft. „Ik vind het heerlijk
om daar doorheen te lopen, er zo
nu en dan mijn boodschappen tfe
doen. Je raakt plotseling verzeilt in
een wereld die écht is. Waar de men
sen, dikwijls zonder dat ze het zelf
beseffen, dingen zeggen die zó frap
pant en gelijktijdig zó raak zijn, dat
je de tranen erbij in de ogen schieten".
In die omgeving nu vindt mevrouw
Boas haar inspiratie. Of „inspiratie"
mag je het eigenlijk niet noemen. Zij
houdt de dingen vast die haar ter ore
komen, manoeuvreert ermee en brengt
ze in een groter verband. Zo ontstond
de figuur van Freek Nijdam, een man
die veel langs de weg zit en zodoende
nogal eens wat hoort. Ideaal dus om
als kapstok te dienen voor het speci
fiek Amsterdamse gesprek. In de brui
sende Kattenburger-buurt, temidden
waarvan de door de heer en mevrouw
Boas bestuurde confectiefabriek staat,
liggen de verhalen voor het opscheppen,
tenminste voor iemand die daar de
juiste instelling voor heeft. Toch duur
de het nog bijna twaalf jaar voordat
die verhalen op papier kwamen. Want
pas na de verhuizing naar de Rem-
brandtlaan 16 in Naarden kon zij er af
stand van nemen.
OOJS'
Toch benauwt mevrouw „j0oP
Koopman deze onstuimige aa ^et
van de serie wel een beetje. Het yie.
uit bescheidenheid dat ze eigenl»JK
ver niet over haar schrijverij praa -^j
is eerder geneigd bang te zijn "a jers
straks op het scherm allemaal 8 v,er-
uitpakt dan wat men er nu van hool'
wacht. „Buiten een paar s „are-
opstelletjes heb ik nooit wat ges _0p
ven. Zelfs niet over mijn enige
Jack (negen jaar), hoewel ik ovel„„ef
hele verhalen op papier zou K' ge-
zetten. Ik heb alleen wat toneel
speeld. Dat doet ze nog, bij De
keniers in Naarden. Keurige stuep
Ik heb er wel van gedroomd to
speelster te worden. Maar vrouwen
een typetje uitbeelden zijn er zo .ópp
Of ik ooit zélf wat voor tv zou af
doen? Misschien. Maar eerst wil 18 ep.
wachten hoe de serie wordt ontvan»
Heus, het bericht dat ik voor Ri®8 j[t,
Nunen een nieuwe creatie heb 8etna0of-
heeft een veel te grote lawine ve
zaakt. Die moet eerst maar eens
rollen."
(Van onze parlementaire redacted'
De
e beh»1'
finan^p.
staatssecretaris dr. Van den Berge a
gevallen, omdat deze weigerde te |)?t
woorden op een vraag, die al 'n ge-
voorlopig verslag schriftelijk iï»# 'ju
steld. Zij luidde: Hoeveel aanslagen
de inkomstenbelasting over het
tingjaar 1963 zijn er opgelegd en p.
veel procent is daarvan globaal r
grondig geregeld? In hoeveel gcyl eji
zijn de globale posten niet geregel0 0
wat was de gemiddelde afwijking
de aangiften?
Dr. Van den Berge wilde de socu
listen die hierop bjj de openbare j
handeling terugkwamen, geen antwo^n
(Van onze verslaggever)
evrouw Gerda Brautigam heeft
na haar klacht over „de slech
te smaak van het fabrieks-
brood" zoveel bijval ontvan
gen dat ze blij is hierover haar me
ning eens publiekelijk te hebben ge
uit. Tot een week geleden kreeg ze
alsmaar brood thuis gestuurd, echter
voornamelijk van „warme bakkers",
tot wie haar verwijt helemaal niet ge
richt was. Nu nog worden aan haar
adres In het gebouw van de Tweede
Kamer stapeltjes brieven gestuurd en
krijgt ze tientallen telefoontjes. Op
straat schieten voorbijgangers haar
aan om te zeggen: „U hebt groot ge
lijk hoor, het brood is niet om te
eten."
Uit de reacties is mevrouw Brauti
gam gebleken dat veel mensen zelf
hun brood bakken. Sommigen hebben
hun huisrecepten naar haar opge
stuurd. „Ze zien er om te lezen soms
heerlijk uit. Maar ik heb jammer ge
noeg geen tijd om zelf brood te bak
ken. Bovendien heb ik een hele goeie
warme bakker' en gelukkig zj,„ er,
althans in de Amsterdamse binnenstad,
maar ook elders nog genoeg „warmte
bakkers" die uitstekend brood maken.
De mensen in de buitenwijken van de
steden, die afhankelijk zijn van de
ene bakker die in hun buurt komt,
die zijn er het slechtst aan toe. Zij
móéten wel fabrieksbrood eten en dat
is in het algemeen het brood dat zo
vervelend smaakt. Overigens is mij
intussen gebleken dat een enkele gro
te firma wel goed fabrieksbrood
maakt, maar verder is het smake
loos."
Een aantal brieven is afkomstig
van bakkers die mevrouw Brautigam
allerlei technische uiteenzettingen ge
ven over gistsoorten, baktijden en
broodcrêmes, „Maar gek genoeg zijn
alle ontvangen mededelingen over het
bakken in de fabrieken met elkaar in
strijd. Ik heb trouwens ook uitdrukke
lijk uitgelegd dat het mij niet gaat
om de samenstelling of de gezond
heid van het brood, alleen maar om
de smaak. Ik was er niet eens zo
gauw uit mijzelf opgekomen, maar een
tijdje terug heeft mijn collega Leijen-
dekker in het joumalistenforum voor
de radio eens gezegd dat het brood
zo vervelend van smaak vond. En
toen dacht ik ook: „Ja, dat is zo. Ik
eet immers ook vaak buitenshuis en
dan vond ik aan het brood meestal
niks aan."
In de vaderlandse journalistiek kent
men mevrouw Gerda Brautigam al
vele jaren als een zeer bekwame ver
slaggeefster van Het Vrije Volk. Het
rechtbankverslag heeft tot haar spe
cialiteiten behoord, maar de laatste
jaren waren het reportages op het so
ciale vlak waarmee zij op de voor
grond trad. De nuchterheid van haar
oordeel viel ook bij vele radioluiste
raars in de smaak. Als lid van de
Tweede Kamer is zij nu door deze
brood-affaire op een huisvrouwelijke
manier in het nieuws gekomen. Ver
rast haar dat? „Het gevaar bestaat
dat je wordt aangevallen op dingen
die je helemaal niet gezegd hebt. Ik
heb bijvoorbeeld niet geroepen: Weg
met de broodfabrieken. Je kunt de
tijd niet terugdraaien. De industrie
moet bijspringen als de ambachtelij
ke bakker het niet meer kan klaar
spelen. Ik kan mij goed voorstellen
me bakker" te zijn, en dat vele bak
kers de weg naar de fabriek hebben
gevonden. Maar mijn vraag is: Is het
nou wel nodig dat het fabrieksbrood
zonder kraak of smaak is? Volgens
mij kan het_veel beter."
Zou zij er voor zijn om „warme
bakkers" toe te staan hun prijzen te
verhogen?
„Als Ik hier of daar spreekbeurten
houd, zeg ik doorgaans: „Er zijn twee
artikelen waarvan de goedkoopte niet
in het belang van de consument is.
Die artikelen zijn kranten en brood.
Er zijn mensen die vinden dat je
voor de tegenwoordige broodprijs geen
goed brood kunt bakken. Ik weet het
niet zo precies, maar lekker brood is
ons wel wat waard."
En wat vindt mevrouw Brautigam
van de Nederlandse kaas? „Die vind
ik ook vaak niks. Als je dat uit een
zelfbedieningszaak ln een plastic pa
piertje moet halenMaar met kaas
kun je zonder veel moeite nog hele
goeie krijgen. Dat maakt dus wel een
verschil. Je hoeft die smakeloze kaas
niet te nemen."
„Tot het samenbrengen van die ver
haaltjes ben ik eigenlijk pas gekomen
na langdurig aandringen van mijn
man", vertelt mevrouw Boas, die zich
in haar smaakvol ingerichte woning
ontpopt als een charmante gastvromv.
„Wij zijn geduchte televisiekijkers,
maar als iets ons niet zint gaat de knop
i. Het valt ons echter steeds weer
op, dat er voor ateliermeisjes die bij
ons in het bedrijf werken, zo weinig
te genieten valt op tv. Je merkt dat
de volgende ochtend direct, want tele
visie is „hun alles". Als het „weer
niks" was, wisselen zij over het geluid
van de machines heen, hun meningen
uit. Maar als 's avonds Stiefbeen op het
scherm komt, doen zij er in hnn werk
nog een schepje bovenop. Want daar
leven ze naar toe".
„Om nu ook voor een breder pu
bliek iets aantrekkelijks te bieden,
heb ik mij tot het schrijven van de
Freek Nijdam-serie aangezet", zegt
mevrouw Boas, die direct daarop laat
weten, dat ze beslist niet pretendeert
de sleutel voor een goede tv-serie in
haar bezit te hebben. „Hoe ik een
tv-spel technisch op papier moet zet
ten, nee, daarvan heb ik geen weet.
Ik was nog nooit in een studio ge
weest. Ik ben op goed geluk af met
mijn manuscript in maart van het
vorig jaar naar de NCRV gestapt
Dat het juist de NCRV was, komt mis
schien omdat ik eens gelezen heb dat
de samenwerking bij deze omroep zo
plezierig is. Ik hoorde toen een tijd
niets, totdat David Koning mij vroeg
meer afleveringen te maken."
Zes manuscripten zijn tot nu toe door
de NCRV-televisie aangekocht. Zij zullen
door Alfred Pleiter in nauwe relatie
met mevrouw Boas voor televisie wor
den bewerkt. Dat voor de vertolking
van de rol van Freek Nijdam de acteur
Rien van Nunen is aangezocht, vindt
mevrouw Boas een hele eer. „Het is
heerlijk te weten dat iemand jouw werk
gaat brengen, die er in grote mate toe
heeft bijgedragen dat een serie als
.Stiefbeen en zoon" een kijkdichtheid
kaalde van liefst 82 procent. Het zal
niet eenvoudig zijn om na de Stiefbeen-
creatie wéér een „typetje" neer te zet
ten, maar ik ben ervan overtuigd dat
Rien van Nunen dat kan. Ik ben ont
zettend blij en eigenlijk vreselijk trots
DEN HAAG, 10 febr. w - h.Jl.
listische oppositie heeft bij de be8.-,,
deling van de begroting van^ ^nftna9n-
geven. Hij liet het duidelijk a
ankoh1:
e"
die
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 10 febr. „Wanneer
De Gaullo wil terugkeren naar de gou
den standaard van vroeger, is dat een
onmogelijkheid" aldus minister Witte
veen in de Tweede Kamer. Hij kwam
daartoe eerst nadat de Kamer hem
had gevraagd zich wat duidelijker uit
te spreken tegen de politiek van de
Franse president. De minister van Fi
nanciën zei, dat hij de politieke kant
van de zaak niet wilde veroordelen,
maar dat het technisch-monetair on
mogelijk is de klok terug te draai
en tot het vooroorlogse systeem. Hij
vond echter dat de Franse president
zich vaag had uitgedrukt en dat men
niet kan uitmaken wat hij bedoelt.
Gouden standaard is een magisch
begrip, zo zei de bewindsman. Wij heb
ben er ook een, maar dat is een goud-
wisselstandaard. Wat De Gaulle wil
wekt echter de indruk dat hij helemaal
de klok terug wil zetten, aldus prof.
Witteveen. Hij zou dan een belangrijke
ontwikkeling in Europa en zelfs in At
lantisch verband gaan afremmen. Er
wordt namelijk gezocht naar een inter
nationaal systeem om monetaire crisis
sen en inflatie te voorkomen door geza-
dat het een hele opgave is om „war- menlijk het scheppen van geld te be
perken tot dat wat het handelsverkeer
nodig heeft, en geen liquiditeit te creë
ren om tekorten op de betalingsbalans
op te heffen.
Prof. Witteveen zei dat het een na
tuurlijke zaak is, dat de dollar in het
internationaal monetair verkeer een
grote rol is gaan spelen.
Een Europese valuta waartegen
ook in de Kamer bedenkingen be
stonden, achtte hij onmogelijk. Dit zou
alleen het sluitstuk op de Europese in
tegratie kunnen worden. In interna
tionale financiële kringen is het on
derwerp dan ook niet aan de orde,
aldus de minister.
De minister zei dat de concentratie
in het bankwezen in de huidige Euroy
pese ontwikkeling valt toe te juichen
omdat daardoor de concurrentiekracht
van het Nederlandse bankwezen wordt
verhoogd. Van het vormen van een kar
tel door het vaststellen van een uni
forme regeling van de banken en hun
cliënten is volgens hem geen sprake.
Do Nederlandse bankiersvereniging
heeft zich bovendien bereid verklaard
met de regering na te gaan, of
er iets in deze regeling is ingeslopen
dat tegen het algemeen belang zou zijn.
In dat geval zullen wijzigingen wor
den aangebracht.
op een uitspraak van de Kamer,
hem zou moeten dwingen, maar
bleef achterwege. De socialisten
wandelen nu een andere weg. Zij I}e"
de situatie voorgelegd aan voorzittei g
F. J. van Thiel, teneinde ophelde'
te krijgen over de bevoegdheden
de Kamer in deze.
In de grondwet staat, dat d" a,
teriële verantwoordelijkheid mee bi®
dat ministers en staatssecretarissen n,
wat de Kamer vraagt beantwoord
tenzij het belang van de Staat dit
let. j,t
Het laatste lijkt misschien vergez^
voor een vraag als deze, maar dr. a
den Berge wil het er kennelijk op .er
laten komen, dat de gehele
beoordeelt, of het belang van de £j(j,
met deze vraag zodanig is ge®"
dat hij niet of wel tot het geven
antwoord gedwongen kan worden.
ii
O jjj-
Dit zegt drs. W. Z. Mulder, hoo® net
reau opleiding en voordrachten )'8 apr
Instituut voor de Tropen, die j> trgl>®
met de „Steenkerk" naar Auy patl'
reist. De heer Mulder zal aan het l jjri
ment for Oriental Studies van 8
versiteit van Sydney een lectoraa
vaarden. Hij zal daar o.a. Japan8 j-u
moderne politieke geschiedenis bjejP
me zin en Aziatische kunstgeschj.
doceren. Het onderwijsbeleid in y
lië (en ook in Nieuw-Zeeland to
het geval) biedt ruime gelegenh p.
wetenschapsbeoefening. Ook 8 ge'-
maat is dus anders dan hier het
lS' „ppof'v
De heer Mulder is in Baarn fL.-
Hij wordt in jufii zestig jaar. r
heelt het niet, dat een hang
verre land mede zijn beslissing x&N
bepaald. Zeventien jaar heeft nu» £0',
voor de oorlog, bij de Kon. J&Y® oor °e
Paketvaart Lijn gevaren. Na "Trjib8
was h(j gezagvoerder van de pe' t
jet" van die maatschappij. Na i1,,,
sionering werd hij conservatory -
museum voor land- en volken» joy
Rotterdam, daartoe gekwalifice5jyee8ai
'n voorafgegane studie aan de -tor8-,
se universiteit. Hij had daar 8 t V®
examen kunstgeschiedenis va8 liri'
re Oosten gedaan met als ve r
vakken Chinese en Japanse t8
Enkele jaren geleden, na te
gekeerd van o.n tijdelijke tewer n,
in Haifa, kwam de heer Mulde
Tropeninstituut. Hier werd höy
last met een algemene oriëntei 0 n -
de jongeren die in het kader enö>j.
vrijwilligersprogram voor 8 ne y?
waren aangewezen. Een alge8 oPj(r
entering, waarbij de nadruk v* jji) jp
moderne politieke geschiedeny-.^fjg
ceerde ook aan de marineopi
Den Helder. „iezie£,|f
„Ik heb dit werk met veel p1 nv -5
daan", aldus de heer Mulder-gnSeP
dracht van kennis aan jonge n
prettig werk." ,„_rh° -
„Wat mij had kunnen ^«tra^pi'
van het besluit om naar A" jbpt
gaan? Ik zou het niet weten, uitz'
gesteld worden tegenover "y yy.
van een bevredigend werknu" jioë
wezenlijke belangstelling Y8 bev
hand de wetenschapsbeoefem
dert? oe)ep 8 t
Vrijwel algemeen is het_ge(v j,p-
der de betrokkenen hier *et.'0rde8t'pr
extra^werk blijkbaar moet i,et („o-
straft. Er is hier kennis _ya8 „gehYjpi
re Oosten, welke niet slechts jyjt. „y
reerd maar vaak ook onbenu fi'
dan nog maar te zwijgen va®
ie sfeer."
